PROVINCIAAL BLAD VAN ZEELAND

Transcriptie

1 Nummer 29 van 2010 PROVINCIAAL BLAD VAN ZEELAND Gedeputeerde Staten van Zeeland, Besluiten: I. De Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies als volgt te wijzigen: Artikel 1 Aan artikel B.10 wordt een derde lid toegevoegd, luidende: 3. De ontslagaanvraag, bedoeld in het eerste lid, kan worden aangehouden indien een onderzoek is gestart voor een ontslag op grond van artikel G.4, eerste lid, onderdeel e. Artikel 2 In artikel B.15, tweede lid, wordt na het woord vakantie-uitkering ingevoegd: en de eindejaarsuitkering. Artikel 3 Artikel D1, vijfde lid, komt als volgt te luiden: 5. Met de ambtenaar kan worden afgesproken dat gedurende een periode van minimaal 3 en maximaal 12 aaneengesloten maanden de arbeidsduur, in afwijking van het tweede lid, wordt bepaald op 40 uur per week. Met de betrokken ambtenaar kan worden afgesproken deze periode te verlengen met minimaal 3 en maximaal 12 aaneengesloten maanden. De afspraken worden vastgelegd in een schriftelijke overeenkomst. Over de periode waarin de arbeidsduur 40 uur per week bedraagt worden de aanspraken bij of krachtens deze verordening, indien zij gerelateerd zijn aan de arbeidsduur, vastgesteld op 40/36 deel van de aanspraken in een volledige functie. Artikel 4 Artikel D.14, eerste lid, komt als volgt te luiden: 1. Bij non-activiteit, bedoeld in artikel 125c, eerste lid, van de Ambtenarenwet, bestaat geen recht op doorbetaling van bezoldiging, toeslagen, toelagen, uitkeringen en vergoedingen. Artikel 5 Aan artikel D.15 wordt een tweede volzin toegevoegd, luidende: Gedeputeerde staten kunnen de ambtenaar ook anders dan op aanvraag buitengewoon verlof van korte duur met behoud van bezoldiging verlenen als daartoe naar hun oordeel aanleiding bestaat. Artikel 6 Na artikel D.15 worden ingevoegd de artikelen D.16 en D.17, luidende: Artikel D.16 Langdurend onbetaald verlof 1. De ambtenaar kan gedeputeerde staten verzoeken om onbetaald verlof te verlenen voor de volledige arbeidsduur of voor een deel daarvan. Het verlof wordt ten minste drie maanden tevoren aangevraagd. De aanvraag bevat in ieder geval de datum waarop het verlof ingaat, het aantal op te nemen uren verlof en de verdeling daarvan over de weken.

2 2. Het verlof bedraagt minimaal acht aaneengesloten weken. De maximumduur wordt in overleg tussen de ambtenaar en zijn leidinggevende vastgesteld. 3. Gedeputeerde staten kennen het aangevraagde verlof toe, tenzij de belangen van de dienst zich daartegen verzetten. 4. Gedeputeerde staten kunnen op verzoek van de ambtenaar besluiten dat het verlof op grond van onvoorziene omstandigheden niet wordt opgenomen of niet wordt voortgezet. Zij kunnen het verzoek afwijzen indien een zwaarwegend bedrijfs- of dienstbelang zich hiertegen verzet. Aan dit verzoek hoeft niet eerder gevolg gegeven te worden dan vier weken na het verzoek. In het geval dat het verlof met toepassing van de eerste volzin na het tijdstip van ingang daarvan niet wordt voortgezet, vervalt het recht op het overige deel van het verlof. 5. Het verlof wordt bij samenloop voor de duur van het zwangerschaps- en bevallingsverlof opgeschort. 6. Na afloop van het verlof keert de ambtenaar terug in de functie die hij bij aanvang van dat verlof vervulde. Artikel D.17 Aanspraken tijdens onbetaald verlof 1. Over de opgenomen uren van het in artikel D.16 bedoelde onbetaald verlof heeft geen opbouw van algemeen verlof, vakantie-uitkering en eindejaarsuitkering plaats. 2. Gedurende de periode van onbetaald verlof als bedoeld in artikel D.16 behoudt de ambtenaar zijn aanspraak op een tegemoetkoming in de ziektekosten. 3. Met uitzondering van de in het tweede lid bedoelde tegemoetkoming bestaat over de uren van onbetaald verlof geen aanspraak op doorbetaling van bezoldiging, toeslagen, toelagen, uitkeringen en vergoedingen. 4. De op grond van het pensioenreglement verschuldigde pensioenpremie over de periode van onbetaald verlof komt gedurende de eerste zes maanden voor rekening van de provincie en de ambtenaar overeenkomstig de standaard- verdeling van de pensioenpremie tussen werkgever en werknemer en daarna volledig voor rekening van de ambtenaar. 5. Het bepaalde in het eerste tot en met vierde lid is van overeenkomstige toepassing op: a. onbetaald ouderschapsverlof als bedoeld in hoofdstuk 6 van de Wet arbeid en zorg; b. onbetaald langdurend zorgverlof als bedoeld in afdeling 2 van hoofdstuk 5 van de Wet arbeid en zorg. Artikel 7 Aan artikel G.3 wordt, onder vernummering van het daarin bepaalde tot eerste lid, een tweede lid toegevoegd, luidende: 2. Plichtsverzuim omvat zowel het overtreden van enig voorschrift als het doen of nalaten van iets dat een goed ambtenaar in gelijke omstandigheden behoort na te laten of te doen. Artikel 8 Artikel H.4 met opschrift komt als volgt te luiden: Artikel H.4 Duur arbeidsovereenkomst 1. Met de werknemer, bedoeld in artikel H.2, onderdeel a, wordt de arbeidsovereenkomst aangegaan voor ten hoogste 6 maanden. 2. Met de werknemer, bedoeld in artikel H.2, onderdeel b, wordt de arbeidsovereenkomst aangegaan voor ten hoogste de tijd die noodzakelijk is voor de in dat onderdeel bedoelde wetenschappelijke of praktische opleiding of vorming. 3. Met de werknemer, bedoeld in artikel H.2, onderdeel c, wordt de arbeidsovereenkomst aangegaan voor ten hoogste de tijd dat de in dat onderdeel bedoelde regeling op de werknemer van toepassing is. II. De toelichting op de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies als volgt te wijzigen: Artikel 1 In de algemene toelichting op hoofdstuk D komt de toelichting op het (wettelijk, onbetaald) ouderschapsverlof als volgt te luiden: Ouderschapsverlof Voor kinderen tot 8 jaar heeft de werknemer als ouder op grond van de Wet arbeid en zorg recht op ouderschapsverlof. Het betreft hier onbetaald deeltijdverlof van ten hoogste de helft van de arbeidsduur per 2

3 week over maximaal twaalf maanden. Voor een voltijdwerker bedraagt het ouderschapsverlof derhalve maximaal 936 uur. Het verlof kan op verzoek van de werknemer in overleg met de leidinggevende over een langere of een kortere periode worden gespreid. Het ouderschapsverlof kan des- gewenst in maximaal zes delen worden opgenomen. Elk deel van het ouderschapsverlof moet minimaal één maand duren. Op grond van de levensloopregeling kan voor het onbetaald ouderschapsverlof levensloopsaldo worden opgenomen. Het onbetaald ouderschapsverlof is langs fiscale weg aantrekkelijk gemaakt via een extra heffingskorting (tot de helft van het minimumloon). Artikel 2 In de algemene toelichting op hoofdstuk D komt de eerste volzin van de toelichting op Calamiteiten- en kort verzuimverlof als volgt te luiden: In de Wet arbeid en zorg is het recht geregeld op kort betaald verlof wegens uitoefening van het actief kiesrecht, ter voldoening aan een wettelijke verplichting, bij overlijden van bloed- en aanverwanten en bij bevalling van de levenspartner (de dag van de bevalling en twee dagen kraamverlof). Artikel 3 De toelichting op artikel D1 komt als volgt te luiden: Artikel D.1 Arbeidsduur Dit artikel bevat de verplichting voor gedeputeerde staten om de arbeidsduur per jaar voor het personeel vast te stellen aan de hand van het actuele SPA-akkoord. Met ingang van 1 oktober 1997 is de voltijd arbeidsduur per jaar vastgesteld volgens de formule: het aantal kalenderdagen per jaar verminderd met het aantal zaterdagen en zondagen en niet op zaterdag of zondag vallende feestdagen, vermenigvuldigd met 7,2 (arbeidsduur per dag). De gemiddelde werkweek is hiermee rekenkundig van 38 uur teruggebracht tot 36 uur. In het derde lid is aangegeven welke dagen als feestdagen worden aangemerkt. De 5e mei is dat eens in de vijf jaar, in lustrumjaren. Het SPA- akkoord is bindend voor alle provincies. De berekening van de arbeidsduur moet voor elk kalenderjaar opnieuw plaatsvinden. Feitelijk is de arbeidsduur niet elk jaar gelijk. Dat komt doordat het aantal feestdagen, dat op een doordeweekse dag valt, jaarlijks kan verschillen en als gevolg van de vierjaarlijkse schrikkeldag. De arbeidsduur van deeltijders wordt naar rato vastgesteld. Deeltijders met een zelfde deeltijdfactor zullen op jaarbasis ook een gelijke arbeidsduur moeten hebben. Of dat ook daadwerkelijk zo is, is mede afhankelijk van de dagen waarop wordt gewerkt. Zo zullen bijvoorbeeld deeltijders die op maandag werken profiteren van feestdagen als tweede paasdag en tweede pinksterdag. Deeltijders die op maandag niet werken profiteren daarvan niet. Uit een oogpunt van gelijke rechtsbedeling zal gezorgd moeten worden voor een zodanige vastlegging van de concrete werktijden in een kalenderjaar dat deeltijders per saldo ook daadwerkelijk evenveel arbeidsuren hebben. Het vijfde lid van artikel D.1 regelt de flexibilisering van de arbeidsduur boven de normwerkweek van gemiddeld 36 uur. Een individuele ambtenaar en zijn leidinggevende kunnen hierover afspraken maken. Het gaat hier nadrukkelijk niet om een (geclausuleerd) recht van de ambtenaar. Dat is een essentieel verschil met het recht van de ambtenaar om de werkgever te verzoeken de arbeidsduur uit te breiden zoals geregeld in de Wet aanpassing arbeidsduur. In die wet gaat het om werktijduitbreiding (of werktijdvermindering) binnen de grenzen van de geldende normwerkweek welke de werkgever kan weigeren op grond van zwaarwegende bedrijfs- of dienstbelangen. De uitbreiding van de arbeidsduur boven de normwerkweek van 36 uur is een strikt individuele afspraak tussen de ambtenaar en zijn leidinggevende. Beiden hebben een vetorecht. De afspraken worden vastgelegd in een schriftelijke overeenkomst. Daarin worden ook afspraken vastgelegd over de randvoorwaarden en eventuele tussentijdse beëindiging (bijv. ingeval van langdurige ziekte). De arbeidsduur kan alleen worden uitgebreid tot 40 uur per week (dus niet tot 37, 38 of 39 uur per week). De uitbreiding van de arbeidsduur heeft een tijdelijk karakter, te weten minimaal 3 en maximaal 12 aaneengesloten maanden. Die periode kan (telkens) worden verlengd met een periode van minimaal 3 en maximaal 12 aaneengesloten maanden. De uitbreiding van de arbeidsduur leidt tot een verhoging naar rato van een aantal rechtspositionele voorzieningen. Daarbij gaat het om voorzieningen waarvan het niveau afhankelijk is van de arbeidsduur, dus in alle gevallen waarin ook de aanspraken van deeltijders naar rato zijn bepaald. Te noemen zijn o.a. het salaris, het algemeen verlof, de vakantie-uitkering en de eindejaarsuitkering, maar ook de loondoorbetaling bij ziekte (voor zolang de uitbreiding van de arbeidsduur in verband hiermee niet tussentijds is beëindigd). Er zijn ook gevolgen voor de toepassing van de sociale verzekeringswetten zoals de Werkloosheidswet en WAO/WIA. Voor het pensioen wordt de deeltijdfactor in de periode van de uitbreiding van de arbeidsduur bepaald op 1,1. Dat leidt tot een evenredige verhoging van het pensioen en van de verschuldigde premie. 3

4 Artikel 4 In de toelichting op artikel D.14 wordt de tweede volzin, luidende In dit artikel worden de gevolgen voor de bezoldiging geregeld. vervangen door: In dit artikel worden de gevolgen voor het inkomen geregeld. Artikel 5 Toegevoegd wordt een toelichting op de nieuwe artikelen D.16 en D.17, luidende: Artikelen D.16 en D.17 Onbetaald verlof In de artikelen D.16 en D.17 is het recht op langdurend onbetaald verlof opgenomen. Het betreft een geclausuleerd recht op onbetaald volledig verlof of onbetaald deeltijdverlof. Het verlof is niet doelgebonden en heeft een tijdelijk karakter. Het kan worden geweigerd als het belang van de dienst zich daartegen verzet. Voor het onbetaald ouderschapsverlof en het onbetaald langdurend zorgverlof gelden de bepalingen ter zake in de Wet arbeid en zorg. Het onbetaald levensloopverlof is vergelijkbaar geregeld in de afzonderlijke levensloopregeling van de provincies. De aanvraag dient met het oog op te treffen organisatorische maatregelen minimaal drie maanden tevoren worden ingediend. Bij ziekte en andere onvoorziene omstandigheden wordt, tenzij een zwaarwegend dienstbelang zich daartegen verzet, op verzoek van de ambtenaar het verlof niet opgenomen of vanaf vier weken na het verzoek niet voortgezet als het verlof al is aangevangen. Het resterende verlof vervalt in dat geval. Een vergelijkbare bepaling komt voor in de Wet arbeid en zorg. Bij samenloop met zwangerschapsen bevallingsverlof wordt het onbetaald verlof opgeschort. Artikel 6 In de toelichting op artikel H.4 wordt de tweede volzin, luidende De leer/ arbeidsovereenkomst (artikel H.2, onderdeel b) kan voor maximaal 12 maanden worden aangegaan. vervangen door: De leer/arbeidsovereenkomst (artikel H.2, onderdeel b) kan worden aangegaan voor de afgesproken duur van de leer/ werkervaring bij de provincie. III. Bijlage 2 van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies met ingang van 1 januari 2010 te vervangen door de bij dit besluit behorende bijlage. IV. De volgende Regeling persoonlijk ontwikkelbudget provincie 2010 met toelichting vast te stellen: REGELING PERSOONLIJK ONTWIKKELBUDGET PROVINCIES 2010 Artikel 1 Deze regeling verstaat onder a. ambtenaar: de ambtenaar met een aanstelling voor onbepaalde tijd in dienst van de provincie; b. persoonlijk ontwikkelbudget: het totale budget dat de ambtenaar in de periode van 1 september 2010 tot 1 januari 2014 kan inzetten voor de in artikel 4 genoemde activiteiten. Artikel 2 Deze regeling heeft als doel te stimuleren dat ambtenaren investeren in hun loopbaanontwikkeling en hun voortdurende inzetbaarheid binnen of buiten de provinciale organisatie. Artikel 3 1. De ambtenaar heeft aanspraak op een persoonlijk ontwikkelbudget overeenkomstig het bepaalde in deze regeling. De aanspraak ontstaat in het jaar waarin de ambtenaar voor onbepaalde tijd is aangesteld. 2. Het persoonlijk ontwikkelbudget bedraagt voor de gehele periode van 1 september 2010 tot 1 januari Artikel 4 1. Het persoonlijk ontwikkelbudget wordt besteed aan loopbaangerichte activiteiten als opleiding, training, scholing, loopbaanadvies, coaching en ontwikkeling in het kader van het verbeteren van de loopbaanmogelijkheden binnen of buiten de provinciale organisatie. 2. De besteding van het persoonlijk ontwikkelbudget moet voldoen aan de fiscale voorwaarden ter zake. 4

5 3. Het persoonlijk ontwikkelbudget kan niet worden ingezet voor een studie of opleiding die noodzakelijk is voor de functie die de ambtenaar vervult. 4. Met instemming van de leidinggevende kan het persoonlijk ontwikkelbudget worden gebruikt in combinatie met het reguliere budget voor opleiding en ontwikkeling. Artikel 5 1. Voor de besteding van het persoonlijk ontwikkelbudget dient de ambtenaar een aanvraag in bij de leidinggevende. 2. Indien er een provinciaal aanbod van diensten en producten ter zake is en de ambtenaar daaruit een keuze maakt, wijst de leidinggevende de aanvraag toe tot het maximum beschikbare bedrag van het persoonlijk ontwikkelbudget. 3. Indien er geen provinciaal aanbod van diensten en producten ter zake is of de ambtenaar van het provinciaal aanbod geen gebruik maakt wijst de leidinggevende de aanvraag toe tot het maximum beschikbare bedrag van het persoonlijk ontwikkelbudget, tenzij de aangevraagde besteding in strijd is met het bepaalde in artikel De ambtenaar kan verplichtingen ten laste van het persoonlijk ontwikkelbudget aangaan tot uiterlijk 1 januari Artikel 6 1. Gelden uit het persoonlijk ontwikkelbudget waarvan de ambtenaar in de periode van 1 september 2010 tot 1 januari 2014 geen gebruik heeft gemaakt kunnen in de periode direct daarna worden aangewend overeenkomstig de afspraak die hierover is gemaakt in punt 4b, laatste volzin, van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenovereenkomst provincies 2009/ Het persoonlijk ontwikkelbudget vervalt op het moment dat het dienstverband van de ambtenaar bij de provincie eindigt. Artikel 7 De loopbaangerichte activiteiten die ten laste komen van het persoonlijk ontwikkelbudget vinden plaats in eigen tijd van de ambtenaar, tenzij met de leidinggevende anders is overeengekomen. Artikel 8 Deze regeling geldt onverminderd de provinciale regeling inzake studiefaciliteiten in de periode van 1 september 2010 tot 1 januari Artikel 9 Deze regeling treedt, na publicatie in het provinciaal blad waarin zij is geplaatst, in werking op 1 september 2010 en vervalt met ingang van 1 januari TOELICHTING Algemeen In de CAO provincies 2009/2011 zijn afspraken gemaakt over een proef met een persoonlijk ontwikkelbudget voor iedere provincieambtenaar. Daarmee hebben CAO- partijen een van de aanbevelingen overgenomen van de Commissie Verdult/Van der Wind die betrekking hebben op verbreding van de inzetbaarheid van provincie- ambtenaren. In de CAO is afgesproken dat partijen vóór 1 september 2010 bij wijze van pilot een tijdelijke regeling invoeren voor de periode tot 1 januari Voor het persoonlijk ontwikkelbudget is een kwart van de 2% beschikbaar die provincies op grond van eerdere CAO- afspraken minimaal aan loopbaan, scholing en mobiliteit moeten uitgeven. Dat komt (afgerond) neer op een persoonlijk ontwikkelbudget van per ambtenaar voor de totale periode. Onderhavige regeling strekt tot uitvoering van deze CAOafspraak. Het betreft een tijdelijke regeling. CAO- partijen hebben de intentie uitgesproken die regeling te zijner tijd om te zetten in een definitieve regeling, al dan niet aangepast aan de uitkomst van de afgesproken evaluatie van de regeling. De tijdelijke regeling geldt voor alle provincieambtenaren met een aanstelling voor onbepaalde tijd. Kenmerkend voor de regeling is de autonomie en eigen verantwoordelijkheid van de ambtenaar. Hij is primair zelf verantwoordelijk voor zijn loopbaan en voor verbreding van zijn inzetbaarheid. Dat betekent dat het initiatief bij de ambtenaar ligt. Het betekent verder dat binnen de grenzen van de regeling de ambtenaar de loopbaanactiviteiten kiest die uit het persoonlijk ontwikkelbudget worden gefinancierd. Het betekent tenslotte dat de ambtenaar ervoor zorgt dat de loopbaan- activiteiten niet ten koste gaan van zijn functioneren. Hij maakt afspraken met zijn leidinggevende over bijvoorbeeld werktijden, reiskosten en verlof die verband houden met de loopbaanactiviteiten uit het persoonlijk ontwikkelbudget. De ambtenaar draagt 5

6 ook zelf bij doordat de loopbaanactiviteiten (tenzij anders overeengekomen) in eigen tijd zullen worden verricht. De regeling bevat daarnaast, overeenkomstig de afspraak in de CAO, randvoorwaarden ten aanzien van de managementsturing. De verantwoordelijkheid van het management is tweeledig: het management moet ervoor zorgen dat de regeling een succes wordt doordat zij optimaal wordt benut, daadwerkelijk leidt tot verbreding van inzetbaarheid en bijdraagt aan de mobiliteit van de ambtenaar en aan een grotere flexibiliteit van de provinciale organisatie; het management moet ook zorgen voor een verantwoorde praktische uitvoering binnen de randvoorwaarden van een goede bedrijfsvoering. In deze regeling ligt het accent op managementsturing op algemeen niveau. Instrumenten zijn hier goede regelgeving met heldere doelstelling en duidelijke normen, en eventueel een centraal aanbod van diensten en producten waaruit de ambtenaar voor zijn loopbaanactiviteiten kan kiezen. Een belangrijk sturingsinstrument is daarnaast het persoonlijk ontwikkelplan (POP) als bedoeld in artikel F.10 van de CAP en het systeem van jaargesprekken. Met name in het POP worden afspraken gemaakt over de loopbaanontwikkeling. Daarmee is het POP een uitgelezen moment om aandacht te schenken aan de besteding van het persoonlijk ontwikkelbudget. Daarmee wordt het persoonlijk ontwikkelbudget ingebed in het systeem van jaargesprekken en het POP. Dat betekent overigens niet dat aanvragen voor de aanwending van het persoonlijk ontwikkelbudget alleen in het kader van het jaargesprek of het POP kunnen worden gedaan. Dat kan op elk moment. De leidinggevende is daarnaast verantwoordelijk voor de continuïteit van de werkzaamheden in zijn organisatie-eenheid. Over werktijden, reiskosten en verlof die verband houden met de loopbaanactiviteiten uit het persoonlijk ontwikkelbudget maakt de leidinggevende afspraken met de ambtenaar. Artikelgewijze toelichting Artikelen 3 en 6 Het persoonlijk ontwikkelbudget is een recht. Het kan niet worden geweigerd omdat daarvoor onvoldoende middelen beschikbaar zijn. Iedere ambtenaar krijgt hetzelfde bedrag. Dat is dus niet afhankelijk van het salaris of de omvang van het dienstverband. Het bedrag van geldt voor de hele periode tot 1 januari 2014 en is direct voor het totale bedrag beschikbaar. Wie voortijdig uit provinciale dienst vertrekt hoeft het bedrag dat al uit het persoonlijk ontwikkelbudget is gebruikt niet terug te betalen. Het (ongebruikte deel van het) persoonlijk ontwikkelbudget vervalt als het dienstverband eindigt. Het persoonlijk ontwikkelbudget moet worden aangewend in de periode tot januari In de CAO is echter geregeld dat de beslissing van CAOpartijen over een definitieve regeling geen negatieve gevolgen heeft voor het persoonlijk ontwikkelbudget dat in de periode van de tijdelijke regeling niet is gebruikt. Artikelen 4 en 5 In artikel 4 is vastgelegd waaraan het persoonlijk ontwikkelbudget kan worden uitgegeven. Besteding moet binnen de fiscale grenzen blijven. De fiscale regels schrijven voor dat het een studie of opleiding betreft, gericht op het vervullen van een beroep in de toekomst met als doel het verwerven van inkomen uit werk en woning. De aanvraag zal hieraan worden getoetst. Het persoonlijk ontwikkelbudget is niet bedoeld voor studies of opleidingen die noodzakelijk zijn voor de huidige functie. Die worden op grond van artikel F.9 van de CAP al volledig vergoed. Als er een centraal aanbod van diensten en producten is en de ambtenaar daaruit een keuze maakt, kan de leidinggevende de aanvraag niet afwijzen. In de overige gevallen toetst de leidinggevende de aanvraag alleen op rechtmatigheid, namelijk of de gewenste (loopbaan)activiteiten passen binnen de geformuleerde brede bestedingsdoelen van artikel 4. Als dat het geval is mag de leidinggevende toestemming niet onthouden bijvoorbeeld omdat hij/zij van oordeel is dat die studie of opleiding voor betrokkene niet de meest geschikte is. Aanvragen worden toegewezen tot het (resterende) bedrag van het persoonlijk ontwikkelbudget. Het persoonlijk ontwikkelbudget kan met instemming van de leidinggevende worden gebruikt in combinatie met het reguliere budget voor opleiding en ontwikkeling. Ook kan het bedrag door de ambtenaar zelf worden aangevuld als het persoonlijk ontwikkelbudget voor hem niet toereikend is. De provincie betaalt als hoofdregel de kosten voor de loopbaanactiviteiten rechtstreeks uit het persoonlijk ontwikkelbudget. Dat voorkomt dat ambtenaren de kosten moeten voorschieten en achteraf declareren. 6

7 V. Dit besluit treedt in werking met ingang van de dag na afkondiging in het Provinciaal Blad en werkt wat betreft onderdeel III terug tot 1 januari 2010 en wat betreft onderdeel IV tot 1 september Uitgegeven, 14 september 2010 De provinciesecretaris, mr. drs. L.J.M. Verdult Gegeven te Middelburg, 31 augustus 2010 Gedeputeerde Staten van Zeeland voornoemd, drs. K.M.H. Peijs, voorzitter, mr. drs. L.J.M. VERDULT, griffier. 7

8 BIJLAGE BIJLAGE 2, BEDOELD IN ARTIKEL C.4, EERSTE LID, VAN DE COLLECTIEVE ARBEIDSVOORWAARDENREGELING PROVINCIES (salarisgebouw provincies en minimumvakantieuitkering) SCHAAL 1 Minimum (79% van het maximum) SCHAAL 2 Minimum (79% van het maximum) SCHAAL 3 SCHAAL 4 SCHAAL 5 SCHAAL 6 SCHAAL 7 SCHAAL 8 SCHAAL 9 SCHAAL 10 SCHAAL 11 SCHAAL 12 Per Per , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,45 8

9 SCHAAL 13 SCHAAL 14 SCHAAL 15 SCHAAL 16 SCHAAL 17 SCHAAL 18 Per Per , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,50 Alle salarisbedragen zijn uitgedrukt in euro s. Het zijn maandbedragen die gelden bij een 36-urige werkweek. Bij een formele arbeidsduur van minder (of meer) uren per week worden de bedragen naar evenredigheid bepaald. De minimumvakantie-uitkering per maand bedraagt bij een volledige functie per 1 januari 2010: 144,47 en per 1 januari ,48. 9