6,1. Profielwerkstuk door een scholier 3096 woorden 22 maart keer beoordeeld. Geschiedenis

Transcriptie

1 Profielwerkstuk door een scholier 3096 woorden 22 maart ,1 81 keer beoordeeld Vak Geschiedenis De Geschiedenis van de Verenigde Staten van Amerika in een vogelvlucht In 1776 was het Thomas Jefferson die de onafhankelijkheidsverklaring schreef, en doormiddel van die verklaring zijn de Verenigde Staten van Amerika officieel geboren. De snelle rekenaar zou al snel roepen dat de Verenigde Staten nauwelijks een geschiedenis heeft, namelijk een geschiedenis van +/- 325 jaar. En inderdaad, de snelle rekenaar zou gelijk hebben, is het niet dat ik niet bij het officiële begin begin. In 1492 was het Columbus die Amerika ontdekte. Na zijn ontdekking begon het tijdperk van de Spanjaarden, gevolgd door die van de Fransen en die van de Engelsen. De eerste Settlers De eerste kolonisten (Settlers) die zich in Amerika gingen vestigen waren voornamelijk mensen die om geestelijke redenen in eigen land werden vervolgd. De bekendste waren de Pilgrim Fathers. Kort gezegd waren dit Engelse de zich hadden afgescheiden van de Anglicaanse Kerk, toen zijn ze naar Nederland gevlucht en in 1619 zijn ze de Atlantische Oceaan overgestoken naar Amerika.Zij waren de eerste Engelse kolonisten die ter wille van hun godsdienst naar Amerika emigreerden. De Pilgrims stelden een document op dat een basis zou vormen voor de regering. Deze heet het Mayflower Compact. Dit zou dus de voorloper van de constitutie worden. Zij introduceerden een democratisch model; niet omdat ze echte democraten waren, maar omdat ze hier toe werden verplicht. Onder andere doordat ze gedwongen waren met elkaar afspraken te maken over de verdediging van hun gebied, ook had iedereen zijn eigen taak. Ze werden een gemeenschap waardoor democratische waarden al gauw werden aanvaard. De Nederlanders In de 16e en 17e eeuw waren het vooral de Nederlanders die betrokken waren bij de kolonisatie. De Engelse Nederlander Hudson voer met zijn schip de halve maen naar de Verenigde Staten en kwam daar aan in New York City. De rivier waarover hij voer heeft zijn naam gekregen. Namelijk de Hudson rivier. De 1e Nederlandse stad of vesting werd New Amsterdam genoemd (1624). 40 jaar later zou het weer in handen vallen van de Engelsen (1644) die de naam veranderde in het huidige New York. Inmiddels stonden er 13 koloniën in de Verenigde Staten in theorie onder gezag van de Engelse koning. Deze koloniën kregen steeds onenigheid met Groot-Brittannië. Er ontstonden steeds vaker conflicten. Deze conflicten waren vooral op financieel gebied erg hevig. De Engelse wilden steeds meer verdienen, maar de koloniën wilden niet steeds meer betalen. De Engelse losten dit probleem op doormiddel van Pagina 1 van 8

2 belastingheffingen. Op de volgende bladzijde laat ik een tabel zien waarin enkele voorbeelden van belastingmaatregelen worden aangegeven. The tile roof on Stadt Huys (City Hall), New Amsterdam may have been imported, but by the time of its construction in tile was probably available from a tile yard up the Hudson in Rensselaerwyk. (Image courtesy of the Museum of the City of New York) Belasting maatregelen: Jaar: Wet: Engelse naam: 1764 Suikerwet The Sugar act 1767 Invoerrechten op o.a. Thee lood papier en glas Townshend-tollen 1765 Zegelwet The Stamp act 1773 The Boston tea party Een beroemde leus in die tijd was No taxation without representation. Deze leus was gebaseerd op het feit, dat de 13 koloniën geen inspraak hadden in het nationale bestuur. Doormiddel van deze leus en acties die betrekking hebben op deze leus wilden de koloniën meer zeggenschap over het nationale bestuur. Kort gevat als de koloniën geen zeggenschap krijgen, dan komt er ook geen belastingverhoging voor de Engelse. De kolonien kwamen dan wel in opspraak tegen het Engelse bestuur, maar hoe zag het Engelse bestuur er nu eigenlijk uit? Engels Bestuur In theorie behoren de koloniën toe aan de koning. Hij kon er naar zijn wens over beschikken. Praktisch gezien ging het er heel anders aan toe. Het beleid was in handen van de voornaamste adviseur van de koning. Alle adviseurs samen vormde de privy Council. Een commissie van deze raad, de Lords of Trade, namen de belangrijkste beslissingen. Dan had je nog het parlement van Londen, die keurde de wetten voor de koloniën goed. Verder werd er in elke kolonie een plaatselijke regering gevormd, met als basis het hierboven genoemde model. Aan het hoofd van elke kolonie stond een gouverneur. De gouverneur vertegenwoordigde de koning. Om zich heen had de gouverneur allerlei raden, de zogenaamde councils, deze kan je vergelijken met de Privy Council, van de koning in Londen. In die tijd ging het er nog niet erg democratisch aan toe, de leden van deze councils werden aangewezen en niet verkozen. De plaatselijke wetgeving was in handen van de lokale parlementen (Assemblies). Ze hadden erg weinig bevoegdheden, maar desondanks kon een gouverneuronmogelijk een wet aannemen die het parlement Pagina 2 van 8

3 geweigerd had. Het parlement had ook de taak van het controleren van het financiële beheer, daardoor konden zij heel wat druk uitoefenen op de gouverneur. Elke plaats of gemeenschap had ook weer zijn eigen gouverneur, het dagelijkse bestuur was dan in handen van een soort van gemeenteraad. In New England waren dat de Town meetings. In het Zuiden de Country Courts. Deze raden besloten over de belastingen, zij bepaalden hoeveel land er ter beschikking werd gesteld aan nieuwkomers, namen onderwijzers in dienst en regelden allerlei plaatselijke problemen. De heffingen lokte telkens reacties uit. Op 13 december 1773 vond in de haven van Boston het bekende Boston tea party plaats. 50 mannen gooiden toen pond thee overboord. Thee was het Engels Trots, en voor de Amerikanen was thee het teken van de onderdrukking. En om deze redenen kozen ze de inwoners van Boston er juist voor om thee overboord te gooien. Het gevolg hierop was dat de koloniale ambtenaren werden vervangen door Britse Rijksambtenaren. Het gevolg hier weer van leidde tot een boycot van de 13 koloniën tegen de Engelse producten die werden ingevoerd. De Engelse waren boos aangezien ze steeds minder geld verdienden aan de Verenigde Staten. Dit allemaal zou leidden tot het begin van de opstand tegen de Engelsen en het begin van de vrijheidsstrijd. De Amerikaanse Vrijheidsstrijd, De Vrijheidsoorlog Op 18 april 1775 komt een Britse legereenheid, in de buurt van Boston, in Lexton, onder leiding van Generaal Gage enkel opstandelingen tegen. Generaal Gage was namelijk op weg naar Concord om een paar patriotten aan te houden. De opstandelingen waren tegen de aanhouding van de patriotten. Dit leidde tot een vuurgevecht, 247 Britse soldaten sneuvelden. Op zich was de hele Amerikaanse Vrijheidsoorlog geen spectaculaire oorlog, maar toch kende deze oorlog wel degelijk enkele legendarische hoogtepunten. Het Continentaal Congres, (de vertegenwoordigers van de patriotten), richtten een leger op. Vanaf 15 juni 1775 stond het onder het gezag van de opperbevelhebber. George Washington. Opperbevelhebber George Washington. De opperbevelhebber werd al gauw geconfronteerd met de nadelen van een leger dat nog nauwelijks militaire ervaring heeft. Zij beschikten wel allemaal al over wapens, omdat die werden gebruikt voor de bescherming tegen de indianen en voor de jacht. Ook communiceren was erg moeilijk, aangezien het land ontzettend groot is. Door al deze factoren was het moeilijk om het leger te mobiliseren of zelfs te organiseren. Hierdoor leek de oorlog totaal niet op de oorlogen zoals ze die in Europa werden gevoerd. Het leek meer op een aaneenschakeling van gevechten. De Engelsen daarentegen beschikten over een machtig leger, dat al heel wat ervaring had opgedaan in vele andere oorlogen. Hoe kon het nu dat de slecht georganiseerde Amerikanen erin slaagde om het machtige Britse Rijk te verslaan? Ten eerste moed. Gedacht word dat de Amerikaanse moed een belangrijke rol speelde in de overwinning. Pagina 3 van 8

4 Ten tweede moesten de Engelsen vechten op een voor hun onbekend terrein. In ieder geval was het voor de Britse bevelhebbers onbekend terrein. Hierdoor gaven de bevelhebbers onbewust verkeerde opdrachten, waardoor vele Engelse soldaten voor niets het leven lieten. Ten derde waren de officieren uitermate zwak of onbekwaam. Niet alleen hun onbekwaamheid met strijdtoneel maar ook werden de Engelse officiersrangen gekocht. De meeste manschappen kwamen nog uit Duitsland, waar ze in Hessen hadden gevochten. Dus de officieren en de manschappen verstonden elkaar niet. Wel waren het allemaal Engels manschappen die voor het Britse Rijk vechten. Zij waren dus geen huurleger. Ook hadden de Amerikanen de steun van Frankrijk en Spanje. Zij waren er meteen bij om geld, wapens en manschappen te leveren. En ook was het telkens de Franse vloot die de Britten continu hinderden om versterking te leveren. Zij deden dit voor hun eigen belang. Frankrijk wilde namelijk de grootste regerende macht op aarde zijn. En des te meer Engeland aan macht verloor des te beter dit was voor de machtspositie van Frankrijk. Verder was er een belangrijke economische motief voor Frankrijk om de Engelse te hinderen. Doordat zij onder andere geld hadden geleend aan de Amerikanen, konden zij reken op een behoorlijk bedrag aan rente. En ook wisten zij maar al te goed dat als de Amerikanen deze strijd zouden verliezen er niemand meer was om hun schulden terug te betalen, dus daarom had Frankrijk er alle baat bij dat de Engelse zouden verliezen. Tenslotte was er in Engeland een politieke discussie ontstaan over het nut van de oorlog. De meningen hierover waren verdeeld. Er was een groep die de oorlog steunde en vond dat het Britse Rijk niet mocht buigen voor welk ander land dan ook. Maar er was ook een andere groep, dit was dan logischer wijs de groep die de oorlog niet steunde. Zij vonden dat de Amerikanen gelijk hadden en zagen in een Britse nederlaag een mogelijkheid om de democratische waarden ook in hun eigen land door te voeren. Doordat een groot deel van het thuisfront de oorlog niet steunde zagen ook de Engelse troepen steeds minder het nut in van de oorlog. Victory Het Continentaal Congres won de oorlog en gaf opdracht om de onafhankelijkheidsverklaring op te stellen. Dit werd gedaan door de Commissie van Vijf. In de commissie zaten onder ander John Adams, Benjamin Franklin en Thomas Jefferson. Jefferson legde vooral nadruk op het belang bij de gewone man. Daarmee bedoelde hij te zeggen dat er vooral nadruk moest worden gelegd opdat de massa het standpunt van de idealen begreep en die ook zou volgen. Op 4 juli 1776 was de onafhankelijkheidsverklaring af. Dit document bestond uit drie delen: * Declaration of Rights; hierin stond dat alle mensen gelijk waren geschapen en dat iedereen bepaalde rechten had. Zoals het recht van leven, het recht op het streven naar geluk en het recht op vrijheid. * Een klacht brief tegen het optreden van de Engelse troon; Dit was een brief geschreven door de commissie van Vijf namens het hele Amerikaanse volk. In deze brief werd een excuus van de Engelse Troon geëist. Pagina 4 van 8

5 * De Onafhankelijkheidsverklaring; waarin staat dat zij, de verenigde koloniën, de vrije, onafhankelijke staten zijn. In 1777 erkent Frankrijk de Verenigde Staten van Amerika. En pas na 8 jaar oorlog erkent Groot-Brittannië de onafhankelijkheid van de V.S.A. en sluiten zij de vrede in Versailles. Dit zou later beter bekend worden als het Verdrag van Versailles, hierin stond dat Groot-Brittannië de onafhankelijkheid van de Verenigde Staten erkende; de grenzen van de nieuwe staat werden erin vastgelegd. Canada bleef Brits maar het door Groot-Brittannië veroverde deel van Louisiana, dat eerst Brits was, werd Amerikaans. Van de artikelen van de confederatie tot de grondwet van de Founding Fathers Het vorige hoofdstuk sloten we af met de erkenningen van de Verenigde Staten van Amerika door Frankrijk. 8 jaar later erkende ook Engeland de V.S.A. Dit is in een alinea besproken. Echter er zat nog meer achter de onafhankelijkheidsverklaring, namelijk het opstellen van de grondwet. Wie stelde deze grondwet op? Wat vonden zij belangrijk? En wat was er voor de grondwet? Tussen 1776 en 1780 stelde elke lidstaat een grondwet op die best wel democratisch genoemd mag worden. Deze grondwet ging uit van de principes van de onafhankelijkheidsverklaring. In die tijd vond men dat de regeringsvorm moest worden gebaseerd op een geschreven document. Men vond het nodig, omdat je doormiddel van een geschreven document de garantie had op bescherming. Daarin zou staan hoe er zou worden bestuurd. Bij deze grondwet hoorde ook een verklaring van de Rechten van de mens : de bescherming van het leven, het eigendom, rechtsgelijkheid en rechtszekerheid (dat was de garantie tegen willekeurige arrestatie.) Verder stond er ook in dat elk mens het recht had op bepaalde vrijheden. Zoals b.v. bewegingsvrijheid, vrijheid van levensbeschouwing en vrijheid van meningsuiting. Dit was voor de eerste keer in de geschiedenis dat er op zo een grote schaal regeringen werden gebonden aan geschreven grondrechten. De revolutie die had plaatsgevonden leidde tot een nieuwe politieke traditie. In 1781 was met veel moeite een soort van grondwet opgesteld; De artikelen van de Confederatie. Hierin stond niet dat er een regering zou zijn, maar een bondsorgaan. Dat zou je kunnen vergelijken met een Congres, waarin alle 13 staten even veel hadden te zeggen. Bij het aannemen van besluiten was er een meerderheid nodig van 9. Bij grondwetswijzigingen gebeurde dit niet doormiddel van stemmen maar moest men tot een unaniem besluit komen. Al gauw bleek de artikelen van 1781 niet werkte. Kortom: de federatie had weinig te vertellen en de aangesloten lidstaten hadden nog steeds volledige soevereiniteit. Er was niet eens een gezamenlijke regering en een gezamenlijke hoofdstad. De band was te los en daarom kwamen in de zomer van mannen, de Founding Fathers, in Philadelphia bijeen. De Grondwetgevende Conventie In Philadelphia, de toenmalige hoofdstad van de Verenigde Staten, gingen zij proberen een bondstaat op te richtten, een staat waar het centrale gezag de hoogste macht heeft. (Waar het centrale gezag soeverein is.) Ook gingen ze, de Founding Fathers, een grondwet schrijven/ opstellen. Bij het opstellen van de grondwet moesten de Fathers over enkele struikelblokken heen walsen. Zo had je Pagina 5 van 8

6 in het Zuiden de grootgrondbezitters en in het Noorden de boeren en de burgers. Deze waren met elkaar in conflict omdat het Noorden streefde voor een democratie voor het hele volk terwijl er in het Zuiden een regering zat die van de elite voor de elite was. Ook waren er bij de staten onderling enkele problemen. Zo waren de kleine staten tegen een centraal gezag, omdat de grote staten meer invloed zouden hebben op het gezag. De grote staten waren juist voor een centraal gezag zodat ze hun macht konden uitbreidden tot het centrale gezag. Dit waren de grootste problemen waarmee de mannen van de grondwetconventie mee in contact kwamen. Alleen wordt er nu een belangrijke vraag vergeten, namelijk: Hoe democratisch zou het politieke leven moeten verlopen? Ontstaan van de eerste politiek partijen. Op deze vraag werden verschillende antwoorden gegeven. Hierdoor gingen mensen met een ongeveer gelijk antwoord bij elkaar zitten. Door deze gebeurtenis ontstonden de eerste politieke partijen. Republikeins - Democratische partij Vrijheid is alleen mogelijk als de overheid niet teveel macht heeft en de regeringsmacht niet alleen door rijke elite werd uitgevoerd. (Thomas Jefferson). Maar dit was natuurlijk niet de enige partij, er was ook een andere partij, namelijk de partij van: De Partij van de Federalisten Zij waren uitgesproken voorstanders van een sterke regering en eisten veel regeringsmacht op voor The informed Few (de weinigen die geïnformeerd waren.) Ook vond een van hun medestanders (E. Randolph) dat regeringsmacht uitgevoerd door het volk alle takken van de samenleving onderdrukt. Dit was niet erg slim van Randolph om dat zo openbaar te zeggen, hij kreeg namelijk direct een waarschuwing van de parij. De bekendste mannen van de partij waren George Washington en Alexander Hamilton. Deze twee partijen waren de belangrijkste en de grootste partijen. De federalisten verweten de Republiekeinse Democaten ervan dat ze een mobocratie probeerden te stichten. Dit betekent een regeringsvorm waarin de massa ( mob ) het voor het zeggen heeft. Verder wilden de federalisten een Senaat oprichten. Met als functie: vertegenwoordiger van het eigendom van de grondbelangen. Op een gegeven moment was het James Madison die een praktische regeringsvorm had uitgewerkt. Zijn Virginia Plan, (omdat hij een vertegenwoordiger van de staat Virgina was) vormde de basis voor de Amerikaane grondwet. Het werd na heftige debatten goedgekeurd: de nationale regering zou republikeins zijn. De regering had de macht om de burgers van de lidstaten haar wil op te leggen. De nieuwe grondwet werd aanvaard. Alleen instemming en rechtsgeldigheid kregen ze pas in Pagina 6 van 8

7 De nieuwe grondwet gaf de Verenigde Staten van Amerika een nieuwe hoofdstad, een regering, een parlement en een Hooggerechtshof. En in 1800 werd Philadelphia vervangen door Washington, een nieuwe stad die speciaal voor dat doel is gebouwd. De Staatsstructuur van de Verenigde Staten van Amerika De V.S. zijn een democratische, federale Republiek, gebaseerd op een geschreven constitutie: We the people of the United States (Wij de mensen van de Verenigde Staten). De constitutie is de wet van het land. De constitutie verdeelt de politieke macht. Deze 3 deling van de macht is gebaseerd op de ideeën Montesquieu, oftewel de Trias Politica. Een driedeling tussen de uitvoerende, wetgevende en de rechterlijke macht. De bedoeling hiervan is dat dit zal leidden tot een sterke regering waarin de macht goed is verdeeld. Maar wat zijn precies de drie machten? En wie controleert er nu eigenlijk wie, en wat is de taak van de president? De wetgevende-, De Uitvoerende- en de Rechterlijke macht De regering kwam onder leiding te staan van een president, die ook staatshoofd werd. Voor alle wetten had de regering goed keuring nodig van het parlement, dat het Congres genoemd werd. In het Congres, dat bestond uit het Huis van Afgevaardigden en de Senaat, zaten vertegenwoordigers van de deelstaten. Het Hooggerechtshof, bij vele beter bekend als de Supreme Court, ging tenslotte controleren of de grondwet werd nageleefd. De hoogste rechters van het land konden alle maatregelen verbieden die in strijd waren met de grondwet. Toch hielden ook de deelstaten veel macht. Nog steeds kunnen ze over veel zaken zelf beslissen. Ze hielden nog steeds hun eigen regering, hun eigen parlement, hun eigen rechters, hun eigen politie en hun eigen onderwijs. Allen de buitenlandse politiek kwam helemaal in handen van de nationale regering in Washington. De macht was dus in drie delen verdeeld: De Wetgevende macht, bestaande uit het Congres (Congress), het Huis van Afgevaardigden (house of representatives) en een Senaat (senate). Het huis van Afgevaardigden bestaat uit 435 vertegenwoordigers uit verschillende districten. Het aantal vertegenwoordigers per staat is afhankelijk van het aantal inwoners. Hun zittingstermijn duurt 2 jaar. De Senaat krijgt van iedere staat 2 senatoren afgevaardigden. De senatoren hebben een ambtstermijn van 6 jaar en worden per groep om de 2 jaar verkozen. De Uitvoerende macht, staatshoofd en regeringsleiders, is de president. Die een mandaat heeft voor vier jaar en de enige Amerikaan is die door de hele bevolking word gekozen. Verder behoren ook de vicepresident en de ministers tot de uitvoerende macht. De Rechterlijke macht, is in handen van het Hooggerechtshof. De Supreme Court bestaat uit negen voor het leven benoemde rechters. Zij houden toezicht op het naleven van de grondwet en op de wetgeving van het Congres. Pagina 7 van 8

8 Op 30 april 1789 was het George Washington die als eerste de presidentiele eed aflegde en dus ook de eerste president van de Vereningde Staten van Amerika werd. Zijn vice-president was John Adams, die later ook zelf president zou worden van de Verenigde Staten. Pagina 8 van 8