Op verzoek van het bestuur vinden jullie in deze uitgave (zie hieronder) ook de toespraak die ik tijdens de herdenkingsdienst heb gehouden.

Transcriptie

1 Van de voorzitter Het zal jullie niet verbazen dat het deze uitgave over André Mening gaat. Zijn plotselinge overlijden heeft ons diep geraakt. Hij laat een grote leegte achter door het ontbreken van zijn persoon en zeker door het grote aantal activiteiten die hij ontwikkelde. Het heeft me goed gedaan om te zien hoeveel mensen de moeite hebben genomen om het kleine aantal familieleden te komen condoleren en afscheid van André te nemen. Omdat de uitvaart in besloten kring plaatsvond was er geen gelegenheid voor toespraken, samen nog wat na te praten en herinneringen op te halen. Reden voor het Algemeen Meddo s Belang (AMB) om bij Spiekerman een herdenkingsdienst te organiseren waar ik ze zeer erkentelijk voor ben. Naast het bekijken van een aantal foto s van André en het luisteren naar zijn favoriete muziek was er nu gelegenheid om hem ook in woord te herdenken. Jan Kortschot haalde namens AMB herinneringen op, ik namens Mevo. Een medewerker van de gemeente, Arie Schoemaker, heeft spontaan nog zijn belevenissen verwoord en als laatste droeg Adelinde Bouwman van het AMB een gedicht voor. Ze besloot met de spreuk: Je weet niet wat ik doe, tot ik het niet meer doe, heel toepasselijk. Nadien was er voor de aanwezigen nog gelegenheid wat te drinken en na te praten. Aan de stamtafel zijn er, met een zeer gemêleerd gezelschap van het AMB, Mevo en buren, nog de nodige herinneringen aan André opgehaald. Ik denk dat de naam André Menting nog tot in lengte van dagen in menig gesprek zal komen bovendrijven. Op verzoek van het bestuur vinden jullie in deze uitgave (zie hieronder) ook de toespraak die ik tijdens de herdenkingsdienst heb gehouden. Peter van Beusekom, Voorzitter Mevo. In memoriam: André Toen ik in 1987 voldoende was hersteld van een hernia operatie wilde ik weer graag gaan volleyballen. Buurman Wim stelde voor om naar Mevo te komen en dat heb ik gedaan. Ik voelde me direct thuis bij de club waar naast de sport gezelligheid hoog in het vaandel staat. En zeg je Mevo, dan zeg je André Menting. Al na de eerste training bij Spiekerman schoof hij bij me aan vertelde enthousiast over alle activiteiten van Mevo. Voor ik het wist maakte ik deel uit van het ATC bestuur. Mevo was in die tijd nauw betrokken bij het organiseren van de Meddose Autocross. We beschikten nog niet over digitale middelen, dus waren we avonden bezig met een typemachine en overdrukvelletjes om de programmaboekjes samen te stellen. Dat waren gezellige avonden bij Spiekerman, en André ontbrak nooit. We hebben samen vele buitentoernooien georganiseerd waarvan er helaas een paar letterlijk in het water zijn gevallen, maar André was er altijd. Natuurlijk hebben we ook vaak samen getraind en wedstrijden gespeeld in vele wisselende samenstellingen, maar André was er altijd bij. Vergaderen was duidelijk een hobby van André. Of het nu een commissievergadering, de kaderavond of de ledenvergadering was, André was er altijd. Hij had ook altijd wel wat te zeggen. Dat was meestal opbouwende kritiek of had hij nieuwe plannen. Die plannen waren vaak ambitieus, soms wat te. Hij kon daarin ook heel vasthoudend zijn wat soms tot wat irritatie leidde, maar het zette je wel aan het denken en zo kreeg hij veel voor elkaar. Want zo is uiteindelijk ook Mevo ontstaan. André was lid van Elbekurkie en deed zo nu en dan mee met volleybaltoernooien. Er werd geoefend in een te kleine gymzaal

2 en André was daar altijd bij. Toen er een nieuwe school met grotere gymzaal werd gebouwd was André er als de kippen bij om, samen met onder andere Ina en Fried, een volleybalvereniging op te richten. André werd de eerste secretaris en is dat vele jaren gebleven, André hoorde er helemaal bij. In de 30 jaar dat ik lid van Mevo ben hebben we veel samen meegemaakt. We hebben gesport, gelachen, gebaald, gedronken en flink wat gediscussieerd. Want als ik bij Mevo was was André er altijd bij. Toen hij door fysieke problemen niet meer in staat was om zelf te spelen is hij het herenteam gaan trainen en coachen. En zo was André er toch elke donderdag weer bij. Ja, André was er altijd, behalve op donderdagavond 28 december en dat was vreemd, zo verontrustend zelfs dat het herenteam hem is gaan zoeken en hem hebben gevonden. André zal er nooit meer bij zijn, en dat is een groot gemis. Bij zijn uitvaart, die in besloten kring plaatsvond, werd erg duidelijk dat André niet veel familie had. Maar een groot aantal mensen hebben de moeite genomen om hem de laatste eer te bewijzen. Ook vanavond is de opkomst groot. Een hele grote familie, de familie van André. Ik wil het AMB bedanken voor dit initiatief wat een waardig afscheid is van André. Het bestaan en voortbestaan van onze vereniging is voor een groot deel te danken aan André, daar zijn we hem dankbaar voor en mogen we nooit vergeten. In onze statuten staat het anders, maar ik heb altijd gedacht dat Mevo staat voor Menting Volleybal. André bedankt! Peter van Beusekom Ina Boukema vertrouwenspersoon Mevo Op aanraden van het NOC*NSF om een vertrouwens contact persoon te benoemen hebben we Ina Boukema bereid gevonden dit op zich te nemen. Zij had al enige ervaring binnen het onderwijs en heeft inmiddels met goed gevolg een cursus afgesloten. Als bestuur zijn we heel blij dat Ina dit wil doen, al hopen we natuurlijk dat het nooit nodig zal zijn dat er een beroep op haar wordt gedaan. Maar mocht er zich toch wat voordoen, schroom dan niet om haar te benaderen. Peter van Beusekom Vertrouwens Contact Persoon (VCP) Volleybalvereniging Mevo is een vereniging waar iedereen zich welkom en prettig moet voelen. Het gaat om het volleyballen, maar een goede sfeer en vriendschap zijn ook heel belangrijk. Maar, waar veel mensen samen zijn, kunnen ook wel eens zaken voorvallen die minder prettig zijn. Mevo heeft hiervoor een Vertrouwens Contact Persoon (VCP). De VCP is binnen de vereniging het eerste aanspreekpunt voor iedereen (sporters, ouders, toeschouwers, kaderleden, vrijwilligers, bestuur) die een vraag heeft over, of te maken heeft met, grensoverschrijdend gedrag zoals pesten, verkeerd app-gedrag, machtsmisbruik of seksuele intimidatie. De VCP biedt een luisterend oor, geeft raad en verwijst, indien nodig, door. De VCP is op de hoogte van de mogelijkheden die er zijn om hulp te krijgen. Daarnaast adviseert en stimuleert de VCP de vereniging om preventieve maatregelen te nemen. De VCP binnen Mevo is Ina Boukema. Zij is bereikbaar per mail: of telefonisch , mocht zij niet bereikbaar zijn laat dan een bericht achter, zij neemt dan zo spoedig mogelijk contact op.

3 Top prestaties van de CMV-jeugd Op zaterdag 16 december was het zover, de laatste wedstrijddag voor niveau 5 en 6 van deze helft. Rond de klok van tien uur werd er vertrokken vanuit Meddo naar Varsseveld. Het voordeel hiervan was dat de meiden en Leah een beetje konden uitslapen, ook wel eens fijn op de zaterdag! Om iets voor elf uur hadden beide teams hun eerste wedstrijd. MEVO 51 nam het op tegen Vollverijs 51. Het was niet echt een leuke wedstrijd om naar te kijken, want er werd bijna alleen maar opgeslagen door de meiden van Mevo (de opslag is meteen geoefend, gaat hartstikke goed! ). De wedstrijd werd gekenmerkt door opslag en poef op de grond! Vollverijs had niet veel in te brengen en de rally s bleven uit. Dit was ook te zien in de setstanden: 10-25, 6-25 en Mevo 61 mocht het opnemen tegen de nummer 1, Favorita 61, de meiden moesten deze wedstrijd winnen om nog mee te kunnen doen om het kampioenschap. De eerste set verliep een beetje moeizaam aan de kant van Mevo en Favorita wist te scoren, eindstand In de 2 de set speelde de meiden goed en ze wisten de gaten te vinden bij het veld van Favorita. Helaas nipt verloren met Door de aanmoedigingen en gedrevenheid van de meiden werd de wedstrijd met 2-1 in sets gewonnen van Marvo (24-25, en 21-18). Dat betekend dubbel en dwars en wel DIK KAMPIOEN in de poule! Nogmaals GEFELICITEERD!! Even wat statistieken: Sets voor 65 Sets tegen 7 Beste set gewonnen 25-5 Setgemiddelde Wedstrijd gewonnen 11 Wedstrijd verloren 1 (v.l.n.r. Trainer/Coach Leah, Meike, Nikée, Imke en Sam) De laatste wedstrijd van MEVO 61 tegen TOHP 61 (nummer 2). Dit was in onze ogen echt wel de zenuwslopende wedstrijd van deze helft. Dit was vooral te merken bij alle meegereisde ouders, broertjes, zusjes en enkele bestuursleden, die hielden het niet meer van de spanning. Het was een wedstrijd met een paar punten voor MEVO en dan weer een aantal punten voor TOHP, oftewel een gelijk opgaande wedstrijd. (v.l.n.r. Trainer/coach Leah, Tes, Chanandra, Marieke en Carmen) MEVO 51 mocht in hun laatste wedstrijd aantreden tegen Marvo De meiden waren aan elkaar gewaagd in de eerste set. De meiden moesten nu echt wel even wat doen in vergelijking met de eerste wedstrijd. Er zaten veel mooie rally s tussen, goed gewerkt meiden! Er waren veel toeschouwers meegekomen om de meiden aan te moedigen!

4 Aan het eind van de 1 ste set wist Mevo het winnende punt te behalen, de 1 ste set is binnen. Op naar set 2, deze was een kopie van de eerste. Er werd goed gestreden aan de kant van Mevo, maar helaas weer nipt verloren Hierbij moet wel even gezegd worden, dat Mevo 61 in de zwaarste poule is ingedeeld en het zeker super goed heeft gedaan en wel met een 3 de plek in een poule van 9 teams, TOPPRESTATIE MEIDEN!!! Natuurlijk ook even wat statistieken: Sets voor 44 Sets tegen 20 Beste set gewonnen 25-8 Setgemiddelde +121 Wedstrijd gewonnen 10 Wedstrijd verloren 4 Wedstrijd gelijk 2 Na de prijsuitreiking, hadden wij als jeugdbestuur en bestuur nog enkele presentjes uit te delen aan alle meiden en Leah natuurlijk! Daarnaast werden de meiden (en ouders) nog toegesproken door onze voorzitter Peter van Beusekom en hij had voor iedere speelster nog een lekker kerstchocolaatje meegenomen, altijd lekker! In de sporthal werden nog de nodige foto s gemaakt en vervolgens vertrokken we naar Spiekerman voor een hapje, drankje en nog een verrassing. (v.l.n.r. Trainer/coach Leah, Meike, Sam, Nikée, Imke, Tes, Marieke, Chanandra en Carmen) Aangekomen bij Spiekerman kreeg iedereen een drankje, had ondergetekende nog wat te melden, namelijk de meiden krijgen allemaal een mok met daarop Mevo 2017, en daarnaast kregen ze allemaal een shirt met Mevo kampioen Helaas waren de juiste shirts er nog niet, dit was een noodoplossing van KHK. De meiden van niveau 5 en 6 krijgen nog het juiste shirt uitgereikt in Daarna was het natuurlijk tijd een patatje en een lekker snack naar keuze. Alles was schoon op! De ouders kregen ook wat te knabbelen, namelijk een lekkere bittergarnituur. We sluiten 2017 af met 2 SUPER KNAPPE PRESTATIES, en we hopen misschien wel dat we in april 2018 nog een kampioen kunnen huldigen, want wij hebben de smaak wel te pakken! In januari zijn we weer gestart met een nieuwe competitie, nieuwe ronden met nieuwe kansen. Daarbij gaat niveau 5 ook niveau 6 spelen. Marleen Jeugdbestuur MEVO v.l.n.r. Marieke, Tes, Carmen, Chanandra, DE BEKER!!, Imke, Sam, Nikée, Meike en Lizanne

5 MEVO WIST JE DATJES Wist je dat. Op de woensdagavond van tot uur een groep kinderen traint vanaf 6 jaar en zij zoeken nog nieuwe leden! Je mag vier keer gratis meetrainen; Dat de MEVO-mix opzoek is naar versterking, voor het maandelijkse fanatieke potje volleybal op de vierde vrijdag van de maand; Dat de facebookpagina van MEVO bijna 100 likes heeft (bij het schrijven van dit stukje) Like ons op facebook Dat het bestuur nog op zoek is naar een bestuurslid? Mevo s nieuwste jeugdteam!!! Zoals in het vorige MM vermeld stond zijn we met een nieuwe groep meiden begonnen met een nieuw CMV team niveau 1! Op 9 december mochten ze de eerste wedstrijdjes in Lichtenvoorde spelen. Wat deden de meiden goed hun best en wat ging het goed. Drie wedstrijden gewonnen en eentje gelijk gespeeld. En ja hoor, op de eerste wedstrijddag won het nieuwste jeugdteam al de eerste beker! Onder het toeziend oog van een aantal trotse ouders kregen hun meiden de eerste volleybalmedaille omgehangen. Doordat het de meiden zo goed af ging tijdens de eerste wedstrijdjes zijn ze op zaterdag 13 januari als niveau 2 gestart. Deze keer niet met zijn vieren, maar met z n vijfen naar de wedstrijd! We hebben weer een nieuwe lid mogen verwelkomen! Wat is nu eigenlijk het verschil met niveau 1? De bal wordt vanaf elke plaats in het veld verplicht met een onderhandse opslag over het net geslagen, waarbij de bal het net mag raken. Op de plaats waar een fout gemaakt werd, wordt opgeslagen. Wanneer een speler de bal met een onderhandse opslag over het net speelt, of de bal in de rally over het net gooit, dan draait de hele ploeg waartoe de speler behoort, met de klok mee, een plaats door. Doordraaien is verplicht. De bal moet in één keer over het net gegooid worden, dus niet overgooien naar een teamgenoot zoals bij niveau 1. De bal moet over het net worden gegooid vanaf de plaats waar de bal gevangen is. Dit geldt voor zowel binnen als buiten de lijnen van het veld. Wil je nog meer weten over de spelregels? op kun je allerlei informatie over volleybal vinden! Dan nu weer terug naar de wedstrijden van 13 januari. Helaas hebben ze niets gewonnen, maar de meiden hebben wel heel erg goed gespeeld! De opslag was tijdens de eerste wedstrijd nog even wat moeilijk, maar tijdens de andere wedstrijden ging het super goed! Zaterdag 24 februari wordt de eerste wedstrijd om 9.00 uur in Aalten gespeeld!

6 Leah Meeusen traint met veel plezier Mevo-jeugd Ik ben een en al volleybal Voor Leah Meeusen uit Winterswijk is volleybal een grote passie en de jeugd leren volleyballen vindt zij geweldig om te doen. Ze vindt het maar wat leuk om haar eigen enthousiasme voor de sport aan de jeugd in Meddo over te dragen. Leah Meeusen (21) is sinds vier jaar de trainster van cmv-volleybalster (cmv is een afkorting het Engelse cool moves volleybal wat zoiets betekent als gave bewegingen volleybal) van Mevo. Aanvankelijk begon ze als hulptrainster van Yvonne Oonk, maar nam in 2013 het trainersstokje over van haar. Leah rolde als vanzelf in het trainerschap. Ze fietste met haar jongere zus mee die ook bij Mevo volleybalde, maar in een andere team zat. Om de tijd te overbruggen bood ze hulp bij de trainingen. De meisjes aan wie de geboren Winterswijkse les geeft zijn in de leeftijd van 6 tot 12 jaar. Deze cmv-volleyballers worden naar leeftijd ingedeeld in 6 niveau; de jongste in niveau 1 en de oudste in niveau 6. Elk niveau kent zijn eigen regels, waarbij bij het stijgen van het niveau het spel steeds veelzijdiger wordt, zo legt Leah uit. Bij niveau 1 leren de kinderen vooral vangen. Wanneer dat goed gaat schuiven ze een plaatsje door. Bij niveau 2 moeten de kinderen ook onderhands opslaan, en bij niveau 3 mogen ze ook onderhands spelen. Bij elke punt van de tegenstander moet er iemand van de 4 spelers het veld verlaten. Speelt het team drie keer over, dan mag een speelster juist weer terug in het veld wanneer er geen vier speelsters in het veld staan. De niveaus 1 tot en met 3 speler in een miniveld van 6 bij 7 meter. Alle technieken gebruiken Bij de niveaus 4, 5 en 6 is het veld met 6 bij 9 meter iets groter. De eisen voor speelster nemen dan ook toe, vervolgt Leah haar uitleg over het cmv-volleybal. Van spelers van niveau 4 wordt verwacht dat ze de bal onderling spelen, vangen en de bal over het net gooien. Dat spelen mag zowel onder- als bovenhands. Bij niveau 5 moeten alle ballen gespeeld worden. Volleyballers van niveau 6 mogen alle technieken gebruiken die ook in het volwassenvolleybal van toepassing zijn; bovenhands opslaan, smashen, blokken. Spelen ze drie maal over en gaat de bal over het net, dan krijgen ze een punt. Dat is goed opletten voor de begeleiding, want langdurige rally s kunnen zeer puntenrijk zijn, vertelt Leah met een lach. Het is wel eens gebeurt dat wel eens dat beide teams 5 en 7 punten scoorden in één rally. Leah Meeusen (links op de foto) met jeugdspeelsters Meike, Nikée, Imke en Sam.

7 Kunnen wij dit later ook? Leah is meer dan tevreden over haar leerlingen. Ze zijn allemaal heel leergierig en zeer gedreven om zich verbeteren. Ze zien mij wel eens volleyen en hebben ook onlangs een derde divisie team gezien en zijn zeer verwonderd over het niveau. Kunnen wij dat later ook. Vragen ze dan. Natuurlijk, als je maar goed je best doet. Vertelde ik hen. En dat doen ze. Ik speel wel eens in mijn eentje tegen niveau 6. Ik leer ze dan om naar de tegenstander te kijken en daarop te reageren. Hoe staan ze opgesteld, waar zitten de gaten in de opstelling? Dat soort zaken. Ze vinden niets mooier wanneer ze een punt tegen mij scoren. Die hebben ze dan toch maar mooi gewonnen van een speelster uit de eerste klasse, vertelt Leah. Ze speelde 12 jaar bij Mevo en maakte een aantal jaren geleden de overstap naar Grol als speelster. Toch bleef ze betrokken als trainster bij Mevo. Eerst dus als hulptrainster, maar op 17- jarige leeftijd als hoofdtrainer. Ouders waren in het begin voorzichtig met hun enthousiasme over mijn aanstelling. Ik begrijp dat wel. Ik was ook nog niet volwassen en je draagt dan toch de verantwoordelijkheid voor een groep kinderen. Maar nadat de ouders, en ook een afvaardiging van het bestuur van Mevo, mij met de jeugd aan het werk hadden gezien, kreeg ik alle vertrouwen. Tikkertje Twee avonden in de week geeft zij les aan de jeugdspelers. Op de woensdagavond van tot uur aan niveau 2 en op de donderdagavond de twee teams van niveau 6 (Mevo heeft op dit moment geen spelers die in niveau 1, 3, 4 of 5 zitten) van tot uur. Met dat kwartiertje extra kun je net iets meer legt de 21-jarige uit die de speelster niet alleen traint, maar tijdens wedstrijden ook coacht. De training begint steevast met een goede warming up. Meestal in de vorm van een spelletje. Tikkertje met de bal blijkt favoriet. Leah is heel tevreden over de trainingen. Het mooie van Mevo is dat het een kleine vereniging. Ik kan alle kinderen veel individuele aandacht geven. Dat is belangrijk. Want een goede techniek kun je het beste leren wanneer je nog jong bent. Dat Leah twee avonden in de week training geeft in Meddo daarnaast zelf nog volleybalt bij Grol dames 1 in Groenlo, betekent dat de student biologie aan de HAN in Nijmegen elke dag twee maal 2 uur op en neer reist tussen Nijmegen en Winterswijk. Maar dat vindt ze geen probleem. Volleybal vind ik het mooiste dat er is. Ik ben een en al volleybal, klinkt het overtuigend. Ik gebruik de tijd in de trein wel om mijn huiswerk te maken. Ze is blij met de hulp die ze krijgt van Minke te Barge en Marleen Schurink bij het begeleiden van de jeugdspeelsters rond de trainingen en toernooien. Minke regelt onder andere de toevoer van nieuwe spelers door lessen te geven op de basisschool. Marleen zorgt voor het vervoer naar de toernooien die regelmatig in plaatsen als Winterswijk, Aalten, Groenlo, Varsseveld en Terborg worden gehouden, het contact met Nevobo en verzorgt de opgave van de teams voor de toernooien. Ben je tussen 6 en 12 jaar en wil je ook graag volleyen, kom dan eens kijken bij een training. Je kunt zo bij gymzaal t Kempken in Meddo binnenlopen. Ze krijgen vier gratis lessen en kunnen dan besluiten of ze verder willen gaan met volleyen, legt Leah uit. Na de vierde training geef ik ze een aanmeldformulier voor de ouders om in te vullen. De Tips De beste stuurlui staan aan wal, maar ook een goede stuurman heeft geleerd van tips van anderen. Dat geldt ook voor het volleybal zelf. Het is een teamsport en dat maakt het soms wel moeilijker, maar je kunt ook echt genieten van lange en mooie ralley s. Vandaar een aantal praktische tips deze keer. Volleybal is en blijft een heel mooi spelletje. Zeker als je na een lange set met veel inzet toch wint (27-25 standen e.d.). De stelling is: sta je met je team op 20 punten en nog net voor op de tegenstander, mag er geen enkele serveerfout meer voorkomen. Een foute serve is direct ene punt voor de tegenstander. Zorg voor een goede serve en probeer het punt door goed spel binnen te halen. Iedereen weet dat bij de zenuwen of de druk mee rol gaan spelen. Wat is het dan jammer dat je de serve hard in het net slaat of hoog tegen de achtermuur.

8 Column Nieuw: make up en volleybal! Ik loop al heel wat jaren mee in de sportwereld en als je ooit eens bent begonnen als pupillenleider en daarna bestuurslid bij het voetbal en nu leider bent van een damesvolleybalteamrecreanten, dan heb je al wel het nodige meegemaakt. Reden voor het bestuur van de volley om mij af en toe eens op pad te sturen naar bepaalde workshops of congressen. Naar het jaarlijkse ledenvergaderingen van de bond ga ik niet. Echt niet. Allemaal piefjes. Niets voor mij. liep ik laatst bij de workshop dames en de volleybalsport een leuke mevrouw, Ellemieke uit Emmen, tegen het lijf. Blijkbaar zijn er rond Emmen vele kleine en gezellige dorpjes. FC Emmen en het Dierenpark Emmen kent iedereen wel, maar niet altijd de andere activiteiten in de directe omgeving. Dorpjes met prachtige namen. Erm en Achterste Erm, Foxel en Munnekemoer of Kibbelveen. Ze trainden daar altijd keihard, zei deze vriendelijke mevrouw op een beetje Bartjes Drents (ik bid niet veur brune bonen). Nou, ze lusten er wel pap van. Het was aangenaam om naar haar te luisteren. Ze gaf aan dat de rem in het veld er soms wel eens op moest. Zo fanatiek waren ze. De scheids moest het dan vaak ontgelden. Maar hoe fanatiek dan ook, naast het volleybal was het zeker een gezellige boel. Ze organiseerden meerdere activiteiten. onder het algemene motto: hoe promoten we onze sport ook! Zouden meer dorpelingen en volleyballers moeten doen. Je mag best eens trots zijn op je eigen dorp, zei ze vol vuur. Het sociale leven van de clubs hoort bij het sociale gebeuren van het gehele dorp. Ik moest er wel even over nadenken, dus vroeg ik naar voorbeelden. Een leuke avond over de Voedselbank, samen met de dorpsraad. Eens wat anders dan laatst in Brabant alwaar de jonge boerenmeiden een topless trekkerwasmiddag organiseerden. Alle dames van haar recreantenteam gingen bij voorbeeld samen naar het jeugdtoneel in hun dorp. Voor elkaar, met elkaar en zo kwamen de alom geprezen jonge acteurs en actrices later met een team volleyen bij hun toernooi. Ellemieke ging vaker naar workshops en zo was ze eens ergens geweest en waar onder andere het probleem van dames en de make up na een wedstrijd aan de orde kwam. Wie zet dat nou op het programma? Ze straalde toen ze het me heel nauwkeurig vertelde. Er zijn dames, en... eh ook heren, en die hebben soms (enorm veel) meer tijd nodig om zich te douchen en nadien aan te kleden. Die blijven maar kletsen. De een staat na 10 minuten al buiten, een ander heeft voor het zelfde werk meer dan half uur nodig. Zo noemde hen onmundige veulepeters. Dat laatste kon ik eerst niet thuis brengen, maar begreep het wel. In haar team ook zo n dame die weer extra tijd nodig had om de nodige make up nog even aan te brengen. Het hele team moest zo wel weer een kwartier extra alleen op haar wachten. Als je dan buiten moest wachten, was dat niet zo leuk! Dat gaf nog wel eens ondergrondse ergernis. Je weet wel, men denkt het een en ander en vloekt op de dame in kwestie, maar die wordt daar dan later niet direct over aangesproken. Om de volleyharmonie maar te bewaren! De voorzitster organiseerde daarom met een plaatselijke kapster een avond met het thema: de mooiste vrouwen in de sport zijn de vrouwen met de minste make up. Wat een passende titel. Hoe kom je er bij? Het sloeg in als een bom. 128 bezoeksters en echt niet alleen volleybalsters. Zo zie je maar, volleybal kan veel breder zijn, heel creatief en een basis zijn voor meer sociale activiteit in je dorp. Wat kan dan make up al een goed voorbeeld zijn. Een goed voorbeeld doet volgen. Volgende maand bij u in het dorp? Succes. Fredje