Inhoudsopgawe. Voorwoord n Verhaal van dood maar verál van Lewe Die sekerheid van Lewe Om vas te staan... 27

Transcriptie

1 Inhoudsopgawe Voorwoord n Verhaal van dood maar verál van Lewe Die sekerheid van Lewe Om vas te staan Gryp my tog, Here! Toemaar, dit is Ek Nét God skenk die Lig Hy moet méér word Moenie dat dit jou ontstel nie. Vertrou My net Om hemel toe te skakel n Christen se andersheid Brief aan n kind wat oorgestap het As blydskap en hartseer susters word Meer as dekade verloop... 99

2 Voorwoord Die dood werk met elkeen anders. Maar God werk in sekere opsig eenders met almal wat glo. As jy sy hulp vra, kry jy dit. Sonder voorwaardes. Jy hoef maar net n sprankie geloof te hê wat floutjies uitreik na jou Vader. Dan versterk Hy dit. Want God verstaan jou smart. Hierdie boek gaan bloot oor hoe ons as gesin die dood van ons kind en broer beleef. Ander mense kan die dood van n geliefde dalk anders ervaar. Maar ons wil graag, en kán beslis, getuig van God se almag, sy diepe meelewing, sy volmaakte liefde wat ons elke dag omsluit. Ook dit kan ons slegs doen omdat Hy ons daartoe in staat stel. Daarom wil ons van harte sê: Maar God wat die neerslagtiges opbeur, het ons ook opgebeur ~ 2 Korintiërs 7:6 En die belangrikste ontdekking op ons reis deur smart is dat God se vrede áltyd daar is vir dié wat Hom soek: Ek sal julle rus gee. ~ Matteus 11:28 ~ Helene de Kock 11

3 ~ Elegie vir n seun ~ Maar in Christus is daar nie afstand nie, ook nie afwesigheid nie. Niemand is ver nie, niemand kan nader wees as wat Hy reeds is nie. Daar is nie tyd of ruimte nie, gister, vandag of môre nie. Alles en almal is in Hom vir altyd bymekaar, in die hegste verbondenheid. ~ MARYNA SWARTS ~ n Geliefde niggie ( ) Hierdie liggaam wat ons nou het, gaan agteruit en is op pad na die dood toe. Die nuwe liggaam wat ons gaan kry, sal nie agteruitgaan nie en sal ook nooit doodgaan nie. Wanneer dit alles gebeur, sal dit presies wees soos die Skrif gesê het dit gaan wees: Die dood het nie meer enige krag of invloed nie. God het al die krag as oorwinnaar. Daar is net mooi niks oor van die dood se mag nie. Sal die dood ons nog kan seermaak? Nee, vir seker nie. ~ DIE APOSTEL PAULUS in 1 Korintiërs 15:53-55, Die Boodskap Waar is die dood? Soek dit in Christus, dit is nie meer nie; maar dit was daar en het daar gesterf. O lewe, Dood van die dood! Hou goeie moed, dit sal ook in ons sterf. ~ DIE KERKVADER AUGUSTINUS

4 n Verhaal van dood maar verál van Lewe Die jong man trek sy baadjie aan en druk sy das reg. n Deftige liggeel das by die wit hemp en donker pak. Sy dagboek is vol afsprake op hierdie Woensdag 23 Junie Die twee jong hondjies spring uitgelate teen hom op toe hy by die deur uitkom. Hy glimlag vir sy vrou, groet haar. Sy is vir hom pragtig met haar blou oë en ligte vel. Jy is vir my baie mooi, sê hy. Sy glimlag en tel die kleinste hondjie op, druk die syige swart pels teen haar wang vas. Hy het die diertjie n paar dae gelede vir haar gekoop omdat hy jammerhartig is. Die hondjie se ma is doodgery, het die man wat diertjies by die vlooimark verkoop, gesê. Die jong man glimlag en verkyk hom aan sy vrou. Die hondjie volg haar uit die staanspoor soos n woelige klein skadu. Engeltjie, noem sy die brakkie. Mooi bly, groet hy. Ek bel jou nou-nou. Ek sal jou eerste bel, lag sy. Dis n ou en speelse afspraak tussen hulle. As hulle enigsins kan, bel hulle mekaar deur die loop van n dag. Sommer net. Omdat liefde lekker is. Omdat hulle so fyn ingestel is op mekaar. Want die hart het sy duisend redes. Mooi loop, sê hy weer. Lank en regop staan hy daar, sy 13

5 Helene de Kock bruin kuif blink in die son. Toe klim hy in sy motor. Dis n paar minute voor sewe. Hy ry weg. Miskien dink hy aan die dag wat voorlê. Mense wat hy moet gaan sien. Strategieë wat hy moet bedink. Dalk is hy traag om weg te ry van die landelike plek waar hulle woon, want die môre is koel maar blou en skoon. Die Hoëveldse sonnigheid dra n uitnodiging om te vertoef. Voëls kwetter in die bome se sil werkaal stamme en daar is n paar eende wat al om die dam metjie waggel asof die oggend nog te kil is om dit in die mosgroen water te waag. Maar dis helder en wolkloos skoon. Soos n eerste dag. Of n laaste dag. Moontlik draal die jong man se gedagtes nog by die naweek toe hy en sy vrou saam met sy ouers Vadersdag gevier het en hy opeens diep ingedagte oor die Here begin praat het. Sommer so soos wat hy baie maal in sy lewe al gedoen het. Want die Here is nie vir hom n Vreemdeling nie. Die jong man ken Hom lankal. Ma, het hy toe skielik gesê, sy hand sag op haar arm gesit, die Here loop n wonderlike pad met my. Haai, my kind. Maar dis goed. Vir die ma was dit ook nie vreemd nie. Die jong man was dikwels doenig met die Here. Gestry met Hom, lief gewees vir Hom, kwaad geword vir Hom en baie vrae gevra. Natuurlik het hy ook gesondig teen Hom. Maar hy het ook baie dinge gedoen wat sekerlik die Here se hart bly gemaak het. Hy is lief vir sy vrou en sy ouers en sy broer en sy suster en lief vir mense wat swaarkry. By die stopstrate gee hy altyd n rand of wat aan dié wat met die plakkate staan. En toe sy tannie Maryna hom eendag daarna uitvra, sê hy dis vir die Here om te besluit wie verdienstelik is of nie. Hy het n klein hartjie, sê hy. Ja, die jong man is lief vir God, het sy ma ook daardie Sondag geweet. Onteenseglik lief vir Hom. Sy verhouding met die Here was altyd soos dié met sy pa, vol liefde en met n sekerheid wat 14

6 As dood lewe word mense soms verstom het. Vir hom was die Here die Een aan wie se liefde geen einde is nie, die Een wat gee en neem. Soms sy gesondheid, soms sy werk. Slegs die liefde het Hy nooit weggeneem nie. Dit weet die jong man ook nou. Al dink hy dalk nie op hierdie oomblik daaraan nie, weet hy dit soos n mens weet jy is n mens en God is God. Presies dit. Jy is n skepsel van die Almagtige, al dwaal jy en jou gedagtes ook waar. Dalk dink hy aan die volgepakte dag op kantoor. Of aan die baie afsprake wat hy met besigheidsmense het. Of aan die Bybelstudie waarmee hy laas op die kerkkamp gehelp het. Hy dink, ja, en hy ry met die pad wat hy elke dag ry. Hy dink aan die hemel weet wat. Hy ry met die grootpad aan na die T-aansluiting waar hy regs moet draai. Hy hou stil. Hy kyk. Dis n paar minute na sewe. n Vragmotor druis verby. Hy trek weg. Hy sien nie die vier trekbakkie wat teen verbysterende spoed oor die blinde hoogte aankom nie. Die bakkie tref hom verpletterend op die deur. Hy hoor nie die slag nie. Die pad het opgehou. Die werk en die wêreld val weg asof dit nooit was nie. En die jong man dink nie meer nie. Hy glo ook nie meer nie want dis nie nodig nie. Hy wéét nou. Dis net die Liefde wat bly. Want sterwe wórd Lewe. 15