Vredesweek: Bruggen bouwen

Transcriptie

1 Zondag 17 september 2017 Voorganger: ds. Carolien Cornelissen Lector: zr. Ida Wassenaar Organist: dhr. Wim Brunsveld Dienstdoende koster: dhr. Bjorn Pels Vanaf 9:45 uur is er gelegenheid tot stilte en inkeer ter voorbereiding op de dienst. Orgelspel gevolgd door een moment van stilte Vredesweek: Bruggen bouwen SAMENROEPEN Welkom Aansteken van de kaarsen Zingen: lied 975: 1 Jezus roept hier mensen samen (staande) Bemoediging Zingen: lied 975: 2 en 3 Jezus roept hier mensen samen (hierna gaat de gemeente zitten) Inleiding op de dienst Vredesgroet Zingen: lied 1014 Geef vrede door van hand tot hand Stilte en gebed Zingen: Dona nobis pacem (herhaald) HOREN Eerste bijbellezing: Romeinen 12: Zingen: lied 974 Maak ons uw liefde, God Tweede bijbellezing: Efeze 2: 14-22

2 Zingen: lied 117 d Laudate omnes gentes (Alle volken loof de Heer!) Overweging Stilte Orgelspel DELEN Gebeden (voorbeden / stil gebed / Onze Vader- te vinden voorin het Liedboek ) Open ruimte (o.m. reacties op wat u gehoord heeft, een KR lid komt met de microfoon naar u toe). Afscheid van de oude redactie en verwelkoming van de nieuwe redactie Zingen: lied Vrede wens ik je toe (staande) Opstaan! lied 31; tekst: Roel Bosch; muziek: Trond Kverno Uitzending en zegenbede Gezongen Amen Orgelspel, collecte

3 Mededelingen Collecten: de eerste collecte is voor het vredeswerk van de Stichting Doopsgezind Wereldwerk. Dit is een stichting voor solidariteit en vrede. Eén van de projecten die zij steunen is een kindertehuis voor verwaarloosde kinderen in Montevideo (Uruguay). In dit kindertehuis krijgen de kinderen onderdak, zorg en een opleiding. Een ander project is de ondersteuning van een Doopgezind ziekenhuis in Mugumu (Tanzania). De tweede collecte is voor het werk in de Doopsgezinde Gemeente Utrecht. Na de dienst is er koffie en thee in de gemeentezaal. Iedereen is van harte welkom. Om uur vanmiddag wordt de Vredes Sing In gehouden o.l.v. dirigent Gerard Legeland. Er zijn nog kaartjes beschikbaar, van harte welkom om mee te zingen. Er liggen nog enkele Ledenlijsten en Wegwijzers op de tafel in de hal. Wilt u ze meenemen voor mensen in uw buurt? Dat scheelt postzegels. Ook liggen daar de opgavebriefjes voor het gemeenteweekend in Schoorl (30 september en 1 oktober). Agenda: Volgende dienst: zondag 24 september 2017, voorganger: ds. Anneke van der Zijpp. Op maandag 18 september om uur komen de Pitstoppers bij elkaar in de Tuinkamer. Op woensdag 20 september om uur komt de Archiefcommissie bij elkaar in de Steenen Camer.

4 Utrecht Vredesweek: Bruggen bouwen Romeinen 12:14-21; Efeze 2:14-22 Zusters en broeders, Deze zomer was ik op vakantie in Amerika. Amerikanen zijn aardig en altijd in voor een praatje. We hadden ons voorgenomen niet over politiek te praten, want je weet maar nooit hoe dat valt. Maar de Amerikanen begonnen er zelf over. Zo verzuchtte iemand, denkend aan Trump: Wat hebben we toch fout gedaan? Waarop een ander zich haastte te zeggen: Nou, ík heb die fout niet gemaakt! Ik ontmoette een vrouw die mij vertelde dat zij op een familie-bijeenkomst had gezegd dat zij op Trump had gestemd. Toen was haar zwager opgestaan en had gezegd: Dan wil ik met jou niets meer te maken hebben. En hij was weggelopen. Ze had nog een keer een aardig kaartje gestuurd, maar hij had niets meer van zich laten horen. Ik was verbijsterd. Dit voorval laat goed zien hoe de politieke situatie een wig drijft in de Amerikaanse samenleving. Hoe is dat bij ons? Niet zo heftig als in Amerika, maar ook hier staan mensen onverzoenlijk tegenover elkaar. Het huis van Baudet wordt besmeurd en beklad omdat s mans politieke mening de actievoerders niet aanstaat. Wilders leeft continu met beveiligers om zich heen. Burgemeesters, raadsleden en andere politici krijgen haatmails en dreigtweets te verwerken. Politieke tegenstanders worden beschimpt en uitgescholden. Gelukkig kan het ook anders. Er zijn genoeg plaatsen waar mensen met verschillende politieke voorkeuren vreedzaam door één deur kunnen. Ik denk aan onze gemeente. Zonder twijfel hebben we in onze gemeente aanhangers van alle politieke richtingen. Mensen die idolaat zijn van Jesse Klaver of Thierry Baudet. Aanhangers van Mark Rutte of Alexander Pechtold, Geert Wilders, Sybrand Buma, Gert-Jan Segers of wie ook maar. Alleen misschien de SGP, die zou kunnen ontbreken, al ben ik ook daar niet zeker van.

5 Het is niet alleen partijpolitiek, tal van maatschappelijke kwesties leiden eveneens tot verdeeldheid. Racisme, de houding tegenover asielzoekers, tegenover de islam of tegenover religie in het algemeen, de vrije-wil-pil Het lijkt wel of de verdeeldheid in onze samenleving steeds groter wordt. Ik realiseer me meteen dat deze gedachte een typische seniorengedachte is: in mijn tijd was alles beter. Nou mooi niet. De tijd waarin ik opgroeide, de jaren zeventig, kenmerkte zich evenzeer door verdeeldheid. Het was oost tegenover west. Links tegenover rechts. TROS tegenover VARA. En ga zo maar door. Om met Prediker te spreken: Er is niets nieuws onder de zon. En zo is het. Ook tweeduizend jaar geleden stonden mensen tegenover elkaar. Zelfs binnen gemeenschappen van volgelingen van Christus. In die situatie schrijft Paulus zijn brieven aan christelijke gemeenten. Daaruit hebben we twee gedeelten gelezen. Twee keer Paulus in één dienst! Dat is gewaagd. Paulus ligt niet altijd goed in doopsgezinde kringen. Althans niet in Nederland. De lezing uit Efeze is door de Wereldbroederschap aangereikt, daar bestaat kennelijk minder moeite met Paulus. In ons land staat Paulus bekend als een strenge dogmaticus. Iemand die voorschrijft wat je allemaal moet en niet mag. De man die de leer over het verzoenend bloed van Christus zou hebben uitgevonden. Van dat soort dingen worden wij niet blij. Paulus is echter eerder een pragmaticus. Ik noem hem wel eens een Lieve Lita of een Beatrijs. Paulus, wat moeten we doen? vraagt een gemeente. En dan geeft Paulus een advies op maat. Ja, hij is ook een fanaticus, een gedreven man. Dat komt door zijn mystieke ervaring op weg naar Damascus. Die mystieke ontmoeting met Christus heeft hem veranderd en gemaakt tot een ijverig verkondiger van de vrijheid van Christus.

6 Weg met externe regels die jou voorschrijven hoe je moet leven. Nee, laat de Christusgeest in je hart leven. Laat je handelingen en levenshouding door die Christusgeest bepalen, dan heb je geen ge- en verboden meer nodig. De leer van Paulus in een notendop. Terug naar de gemeenten in Rome en Efeze. Het christendom wat toen nog niet zo heette ontstond in eerste instantie in Juda en omliggende gebieden in de synagogen. Er waren Joden die in Jezus van Nazareth de messias, de christus, zagen. Anderen vonden van niet. Langzaamaan groeiden deze groepen uiteen. Dat uiteengroeien werd versterkt doordat de verkondiging van het evangelie verder de wereld in ging, naar Syrië, Klein-Azië, Griekenland, tot in Rome aan toe. Verkondigers als Paulus streken dan vaak eerst neer bij de joodse gemeenschappen aldaar. Ze stichten christelijke gemeenschappen. Gaandeweg sloten zich ook mensen aan die geen joodse achtergrond hadden, zij worden heiden-christenen genoemd. Samen met de joden-christenen moesten zij één gemeente vormen. Dat ging niet altijd zonder conflicten. Soms vonden joden-christenen dat zij het belangrijkst waren. Zij immers geloofden al van oudsher in de God van Israël; die heiden-christenen waren maar nieuwkomers. In andere gemeenten voelden heiden-christenen zich superieur. Die jodenchristenen begrepen er volgens hun niets van; die hielden maar vast aan oude regels, terwijl Christus juist vrijheid kwam brengen. Kennelijk spelen dit soort spanningen in de gemeenten in het gebied van Efeze. De brief aan de Efeziërs gaat hierop in en maant de gemeenten tot eenheid. Tegen de heiden-christenen zegt Paulus: Even dimmen, niet zo betweterig. Vergeet niet waar je vandaan komt. Jullie waren heidenen, jullie kenden tot voor kort de Ene God niet, van Christus wist je niets. Maar nu zijn jullie ook aangeraakt door het vuur van Christus. Christus verenigt mensen dichtbij de joden en mensen ver weg de heidenen. Samen zijn jullie nu één gemeente.

7 De vijandschap die er tussen jullie bevolkingsgroepen was, de muur tussen jullie, wordt door Christus afgebroken. Inderdaad, het gaat niet meer om regels en voorschriften, maar om de vrijheid in Christus. Die vrijheid is echter niet ongebreideld, het is vrijheid in Christus. Het is samenleven in vrede met elkaar. Vrede tussen mensen is wat Christus brengt. Meer nog, hij is zelf onze vrede. In de nieuwe gemeenschap is niemand van jullie meer een gast of vreemdeling. Jullie zijn allemaal burgers van Gods Koninkrijk, net als alle andere gemeenteleden. Paulus gebruikt het woord heiligen om gemeenteleden aan te duiden. Heiligen zijn geen Sinten, maar iedereen die zijn leven wil wijden aan de weg van Christus. Jullie zijn dus allemaal heiligen, allemaal huisgenoten van God, één grote familie. Je kunt het zien, zegt Paulus, als een groot mooi huis, een tempel. Gebouwd op het fundament dat profeten en apostelen hebben gelegd, met Jezus als de hoeksteen. Wij, gemeenteleden, zijn allemaal de bouwstenen. Samen bouwen wij het bouwwerk dat gemeente heet. Iedereen heeft daarin een plaats, de een niet meer dan de ander. Als de ene steen tegen de andere zou zeggen: Nou, maar ik wil mooi niet naast jou liggen, want jij bent anders, dan wordt het helemaal niets met dat bouwwerk. Samen vormen wij het bouwwerk, de plaats waar God woont door zijn Geest. Op die plaats mag vrede heersen. En deze vrede mogen wij uitstralen naar buiten toe. Dat is wat wij hier en nu proberen te zijn. Verschillende mensen die samen één gemeente vormen en vreedzaam met elkaar omgaan. Nee, wij zijn het niet altijd met elkaar eens, maar wij weten elkaar toch te vinden. Wij blijven met elkaar in gesprek. Geen kloof tussen ons, of er is wel een brug die die kloof kan overbruggen. Tenminste, daar streven wij naar. Helaas zijn er ook wel voorbeelden, in de geschiedenis van DGU of in andere gemeenten, waar het misgaat. Wij zijn niet perfect. De aansporingen van Paulus zijn en blijven ook voor ons actueel.

8 Dat is de vrede die wij onderling proberen te leven en naar buiten willen uitstralen. Juist ook dat laatste. Want vrede is niet alleen maar vrede die ik persoonlijk voel met God of met mijn naasten in de gemeente. Als we het hierbij zouden laten, vergeten we de weg die Jezus in de wereld ging, hoe hij met mensen omging. Jezus lééfde vrede. Hij zocht mensen op, juist ook mensen die heel anders waren dan hij, die andere opvattingen huldigden. Hij sprak met Farizeeërs, nodigde tollenaars en zondaars in zijn huis. Ging open om met vrouwen, luisterde naar buitenlanders zoals Samaritanen. Hij riep op om vijanden lief te hebben. Daarover schrijft Paulus in de brief aan de Romeinen. Hij zegt het zo: Zegen je vervolgers, vergeld geen kwaad met kwaad, zin niet op wraak. Hoewel de tijden van Paulus anders zijn dan de onze, blijven zijn adviezen goed bruikbaar in alledaagse situaties. Bij buren- of familieruzies, echtscheidingen, conflicten op de werkvloer, onenigheid over politiek. Blijf met elkaar in gesprek. Houd, voor zover het aan jou ligt, altijd de deur open. Je kunt iemand niet dwingen jouw uitgestoken hand aan te nemen, maar steek jij je hand uit. Ik denk aan die Amerikaanse vrouw waarover ik vertelde. Ze stuurde haar boze zwager tóch een aardig kaartje. Hij stuurde niets terug. Jammer. Maar je weet nooit. Misschien neemt hij ooit weer contact op. Ik hoop het, voor hun allebei. Zusters en broeders, laten wij elkaar de hand reiken, over verschillen heen. Laten wij de hand reiken naar mensen in de wereld en hen de vrede van Christus toewensen. Vrede die het mogelijk maakt om het met elkaar uit te houden in alle verscheidenheid. Mogen de muren van vijandschap afgebroken worden en de vrede van Christus heersen op aarde. Amen