pagina 1 van 5 Is deze e-mail niet goed leesbaar? Klik hier voor de webversie. Marianne Groenendijk bereikt Matchplay op EK Senioren in Murnau. Dag 1. EK senioren Murnau 2014 Afgelopen week vonden in het Duitse plaatsje Murnau het Europees Kampioenschap voor Senioren plaats, waar twee Nederlandse Senioren aan deelnamen: André van Vliet (Appelscha) en Marianne Groenendijk (Zoetermeer). Marianne bereikte de Matchplay en dat op zich is al een prestatie van formaat. Helaas overleefde zij de eerste ronde niet, want zij werd uitgeschakeld door de latere winnares de Tsjechische Dagmar Hirschmanova. Bondscoach Henk Goris deed verslag van dit evenement. We hebben al vanaf vorige week woensdag veel trainingswerk verricht en dankzij het deelnemen aan de Nationen Cup wisten we precies waar de accenten gelegd moesten gaan worden. Op de eternietbanen is daar de balkeuze van enorm belang en tijdens de trainingen werd dit overgelaten aan de coach, hij diende ervoor te zorgen dat op de banen salto, dubbele heuvel, brug, passage en venster de juiste bal en speelwijze uitgedokterd werd. Voor wat betreft de betonbanen lag dit na de Nationen Cup al wel vast, mede dankzij de goede baanbeschrijving die we hiervan in ons bezit hadden. Zowel Marianne als André konden zich de eerste dagen goed bezighouden met de banen waarvan we al wisten hoe we die moesten spelen, hier konden zij al beginnen met de puntjes op de i te zetten. Gelukkig hebben we met onze speelgroep weinig last ondervonden van het weer, bij ons is niet één training sessie geheel in het water gevallen, de andere groep heeft er meer hinder van ondervonden. Naar mate de week vorderde waren we wel tot de overtuiging gekomen dat we duidelijk betere scores konden behalen als tijdens de Nationen Cup. Die trip is dus mede dankzij de inzet van Ingrid Scheeringa en Cor Legierse een goede leerschool geweest. Dan wordt het woensdag en begint de eerste wedstrijddag. Vanaf vandaag moet de beloning volgen voor het harde werken. Daar we slechts individueel vertegenwoordigd zijn spelen we in de eerste twee startgroepen voor de teams uit. Bij de heren is André de enige individuele speler en dit betekende dat hij met twee individuele speelsters zijn voorronden moet gaan spelen. Hadden we graag anders gezien maar ook wij leggen ons neer bij de beslissing van de toernooileiding en proberen er het beste van te maken. De start van Marianne was klasse, tot en met de diabolo slechts 2 missers, dan een put op de tunnel vanaf een plaats waar zij met haar postuur grote moeite had om er echt goed bij te kunnen, gevolg was een 5 als baanscore. Ze wist zich echter goed te herpakken en haalde toch het maximaal beste eruit, 25 hls. André begon wat stroever met als gevolg een paar missers waarbij er enkele waren waar met een tikkeltje meer geluk een bal net een iets beter resultaat had kunnen opleveren. De 28 die hij deze eerste ronde op eterniet speelde was verder wel gedegen, geen enkele drie dus goede
pagina 2 van 5 vooruitzichten voor de volgende ronde. De eerste betonronde van beiden was gewoon goed te noemen, maken wat je maken kunt en proberen fouten te vermijden. Het resultaat was er dus ook naar, beiden een rondje 29. De tweede ronde eterniet was ook voor mij om te genieten, daar zag ik wat ze tijdens de trainingen al hadden laten zien, geconcentreerd baan voor baan spelen. Resultaten waren er ook naar, Marianne verraste zelfs mij met haar rondje 20, André speelde 22, beiden top. De tweede op beton begonnen beiden weer prima, Marianne trok mooi door en liet weer een 29 noteren, André beef hierbij iets achter en bracht een rondje 33 thuis. Dan de verrassing van de dag, een tweede plaats voor Marianne in de tussenstand bij de dames. Ook voor André is er nog het een en ander mogelijk, voor de finale momenteel een achterstand van 12 slagen, voor het bereiken van de Matchplay ronden 7. Dag 2. De ochtend begon miezerig, we troffen dus ook weer vochtige banen aan. Maar evenals gisterochtend was ook nu weer het complete Duitse coachteam alweer druk bezig de banen speelklaar te maken. Petje af voor hun inzet en het vele werk. We hebben vanmorgen op beton de banen 5 en 13 ook getraind zoals ze met natte banen gespeeld moeten worden, een turbo gebruiken heeft dan geen zin, slipt door en je weet dan niet wat er gaat gebeuren. Uiteraard waren wij niet de enigen die dit deden dus enig geduld was er wel voor nodig. Achteraf misschien overbodig, bij aanvang om 08.00u. was alles weer prachtig droog, maar indien toch nodig waren we in ieder geval voorbereid. De dames begonnen weer op de eternietbaan en uiteraard was ook ik best wel wat gespannen hoe Marianne om zou weten te gaan met de druk die toch wel is nadat ze individueel gisteravond op de tweede plaats stond. Ging dus ook niet al te makkelijk, na 6 gespeelde banen 4 missers, toch wist ze zichzelf weer knap terug te vinden. Zelfs de 4 op de diabolo deed daar niets aan af. Met daarna slechts nog 1 misser stond het eerste rondje 26 op papier. De eerste betonronde die daarna volgde startte bijna identiek, net niet precies genoeg. Maar als je daarna vanaf baan 9 toch nog 7 enen weet te scoren en een rondje 29 speelt dan rest mij maar een ding en dat heb ik haar ook gezegd, het was het beste rondje beton wat ik je ooit heb zien spelen. De resterende twee ronden van de dag werden gedegen gespeeld, met, zoals ze het zelf soms zo mooi in het Engels tegen haar medespeelsters uitlegde: ik heb er af en toe van die stomme slagen tussenzitten. Het resultaat na 4 dubbelrondes mag wat mij betreft gezien worden, een prachtige 10e plaats en slechts 3 slagen achter op de finale plaats. Gaan we morgen proberen te halen. Voor André is het eigenlijk niet een echt prettig EK, als enige individueel bij de heren is hij ingedeeld bij de dames individueel, speelt dus dan ook niet gelijktijdig met de heren op hetzelfde baansysteem. Zitten best wel enkele nadelen aan, bv. de herenteams en reserves starten op beton en deze banen zijn na droog trekken met een kwartiertje kurkdroog, op de eternietbanen is dit niet het geval, zeker niet bij die banen die voorzien zijn van een PVC hindernis. Gevolg is dus wel dat we niet kunnen spreken van gelijke omstandigheden. Wil hierover na dit EK dit dan ook nog wel voor gaan leggen aan de seniorenvertegenwoordiger bij de EMF, die discussie moet mijn inziens wel aangegaan worden. Uiteraard zal het zeker voor André zelf het toch wel wat tegenvallende presteren niet helemaal verklaren, van invloed is het zeker wel. Toch vindt ik het een prestatie zoals hij doorknokt. Technisch is het spel van hem prima voor elkaar, toch het net even dat laatste stukje zit er nu juist niet bij. Het valt ook zeker niet mee alles uit jezelf te halen wanneer het niveauverschil in je speelgroep zo groot is. Gelukkig weet André wel zichzelf te blijven en heeft het geen invloed op zijn humeur, althans, hij laat het ons niet zien, is al een prestatie op zichzelf. De betonronde die volgde na de mislukte eternietronde gaf toch weer hoop, foutloos rond en 27 hls. op de kaart, n perfect rondje. De eternietronde die daarop volgde was eigenlijk logisch, perfect gespeelde enen en dan toch nog hier een daar een ongelukkige misser en dan het resultaat, 22 hls. het mocht gezien worden. De laatste ronde op beton werd weer zo n vecht rondje, net niet en dan als gevolg hier en daar een drietje waardoor je er net niet echt in komt. De 34 die als resultaat op papier kwam gaf hem toen toch wel even een slechte gevoel en dat uitte hij toen ook aan mij. Heb er alle begrip voor kan het echter voor hem niet beter maken dan dat het is. Maar gelukkig begrijpt André dat ook. Morgen nog een dubbelronde en dan staat vast wie er naar de finaleronden Strokeplay gaan en wie er zaterdag gaan starten in het Matchplay. Dag 3 Strokeplay-finales: Vanmorgen de laatste dubbelronde waarna de deelnemers voor de strokeplayfinales en voor morgen de matchplay vaststaan. De jury heeft vanmorgen wel ingegrepen in de spelmodus, er zou vandaag gestart worden met een massastart, echter zoals het door de wedstrijdleider en de organisatie op papier was gezet was dus niet conform het systeem van een massastart. Met 36 speelgroepen ga je geen massastart indelen met vrije (lege) banen tussen de groepen, op iedere baan een groep en dan en masse starten. Aangezien we nu wel
pagina 3 van 5 per categorie starten was het voor André eigenlijk een welkom thuis, samen met de andere heren in de rondte op de golfbaan. Dat hij zich nu duidelijk beter in z n vel voelde zitten was te zien aan z n spel. Gedegen als al de gehele week maar toch ook net even dat tikkeltje meer. Jammer was dat de achterstand om nog een kans op matchplay te spelen te groot was. Toch speelde hij vandaag zoals het ook in de trainingen liep, een goede 23 op eterniet en een heel mooie ronde beton, 27 hls. Gelukkig stapt André daardoor toch weer wat prettiger van de baan af. Zijn eindklassering was plaats 44. Bij de dames maakte Marianne nog een kansje op de finaleronde, haar start op eterniet (de schelp) bezorgde mij bijna een hartstilstand, voor de tweede maal in deze wedstrijd een misser, en nu niet eens omdat ze te hard speelde, neen Marianne deed het voor de verandering maar eens te zacht. En ik me maar afvragen waar mijn grijze haren vandaan komen, nou, hiervandaan bijvoorbeeld. Wat er daarna achteraan kwam was perfect, een ander woord heb ik er niet voor, 14 enen op een rijtje. Ook de voortzetting op beton was prima, na 7 banen 4 onder. Normaal reken ik niet zo snel, nu was ik wel al voorzichtig in mezelf daar mee bezig. Toch kan ze het niet laten af en toe eens een raketje af te vuren, het gebeurde ditmaal op baan 14 beton, de eerste drie in deze ronde. Op 15 volgde nogmaals een drie en op 18 een 2, resultaat was dat ze 2 slagen teveel had om in de finaleronde mee te kunnen spelen. Toch mag zij met haar 10e plaats individueel zeer tevreden zijn, mag ingelijst worden als herinnering. Dan volgden de finaleronden bij de dames en de heren, bij de heren was Roman Kobisch de favoriet, hij speelde deze wedstrijd zeker op beton bijna niet te evenaren scores. De start op de eternietbaan werd ook deze keer weer thuisgebracht met een score van 20 slagen. De laatste 18 banen op beton stond ook weer als een huis, 26. Tegen dit geweld was geen kruit gewassen, een verdiende overwinning. De dames maakten er een spannende ronde van, Alice Kobisch en Andrea Reinicke maakten er een ware stoelendans van. Dan stond Andrea weer voor, dan Alice, na de eterniet ronde was het verschil 2 slagen in het voordeel van Andrea. De laatste 18 betonbanen liet Alice zien dat haar achternaam ook Kobisch is. Na baan 14 was de stand als volgt: Alice 300 slagen en Andrea 298 slagen, voor de laatste 4 banen had Andrea 3 maal een 2 en n 1 op 18 nodig. Alice ronde dit af met 4 enen zodat de totaal score voor Andrea 305 holeslagen bedroeg en Alice dus het blad wist te keren op de laatste 4 banen en haar totaal vaststelde op 304 holeslagen. Het rondje op de betonbaan was overigens 24. Ook hier een verdiende kampioene. Waarschijnlijk werd dus vandaag ook weer een stukje minigolf geschiedenis geschreven, man en vrouw gelijktijdig Europees Kampioen. Gaan we op naar de zaterdag, matchplay, ook nu weer vroeg uit de veren voor André en mij, alles wat wij kunnen doen om Marianne te steunen zullen we zeker niet laten. Dag 4 Zaterdag, MATCHPLAY, vind het persoonlijk nog steeds een van de mooiste en spannendste vormen van minigolf. Het vergt veel van je, vanaf de start moet alles kloppen, later in de ronde iets goed maken is op dit niveau niet meer mogelijk. Fouten worden direct bestraft en kosten je dus punten. Wanneer zoals ook nu weer met grote scoreborden per baan de groep te volgen is in de puntenstand is dit ook voor het aanwezige publiek zeer goed het wedstrijdverloop te volgen. Pure reclame voor de sport. De sfeer aan de zijlijn voelt ook totaal anders aan dan tijdens de ronden Strokeplay. De spanning druipt eraf. Ook ditmaal waren wij present in de persoon van Marianne, evenals vorig jaar in Appelscha wist zij zich te plaatsen. Haar opponent de eerste ronde was de de Tsjechische Dagmar Hirschmanova. De eerste baan voor hun was de salto en Dagmar was de degene die moest beginnen. We waren direct wakker, Dagmar speelde vol in het risico met als gevolg dat ze in plaats van heel scherp links erin net het linkerpuntje van de ingang raakte en daardoor slag 2 nogmaals vanaf de afslag mocht gaan spelen. De tweede was gewild of niet toch meer safe, resultaat een drie en voor Marianne de mogelijkheid direct op voorsprong te komen. Marianne speelde een 2 en het eerste puntje was binnen. De tweede baan, de dubbel heuvels werd gewonnen door Dagmar en de derde baan de brug werd na een krappe misser van Dagmar het tweede punt voor Marianne. Strak en gedegen rond gespeeld kon de uitgetrainde bal nogmaals bewijzen dat het een van de beste op deze baan bleek te zijn. Dus 2-1. De daarop volgende baan werd gedeeld. Een kon niet beter gespeelde een op de diabolo van Marianne zorgde voor een 3-1 tussenstand. Toen kwam de eerste misser voor Marianne op de strippen, Nog 3-2. De koker die daarna volgde werd ook een prooi voor Dagmar, gelijk dus. De zigzag die door Marianne gedurende alle vorige ronden nog niet was gemist liep deze keer echter achterlangs, Dagmar profiteerde hier direct van en de stand kwam op 3-4. De volgende 9 banen op beton werden door Dagmar perfect gespeeld, zij liet duidelijk zien op beton een van de besten te zijn. De eindstand werd uiteindelijk 3-6, verliezen van Dagmar bleek achteraf verliezen van de uiteindelijke winnares te zijn. Niemand bleek tegen haar opgewassen. Met op beton schitterend spel, van de te spelen banen in 5 ronden er uiteindelijk slechts 3 eenmaal te missen en 1 baan tweemaal een 2. Ga er maar aan staan!!!!!!!!!! Bij de heren viel de ene verrassing na de andere, grote namen sneuvelden al in de eerste twee ronden. Aangezien ik vandaag toch meer met de dames bezig was heb ik zelf van deze eerste twee ronden bijna niets gezien. Kan dus ook niet veel zeggen over het wedstrijdverloop maar in de persoon van Michael Neuland een goede overwinnaar. Er was tijdens de slotavond nog een kleine verrassing voor Marianne, zij kreeg evenals bij de heren Michael Neuland een aandenken. Deze werd door de voorzitter van MGC Murnau overhandigd als troost
pagina 4 van 5 voor het net niet halen van de finaleronden Strokeplay. Wij, Marianne, André en ikzelf kijken met plezier terug op de 12 dagen die we hier aanwezig zijn geweest. Henk Goris TOERNOOIEN Geslaagd toernooi bij de Lubert in Groesbeek Zoetermeer werd een prooi voor Ruud Slappendel Tom Pardaans en Remon Verveer zijn bijna niet te kloppen Afgelopen zondag 10 augustus vond er op de lange baan van de MGC De Lubert het jaarlijkse clubtoernooi plaats. 30 minigolfers hadden de weg gevonden naar Groesbeek. Ondanks de dreiging van nattigheid is het tijdens het toernooi toch mooi droog gebleven. Er werd mooie en sportieve strijd geleverd met af en toe een zonnetje. Bij de junioren was Roy Remie ( t Valkhof) helaas de enige junior. Maar ondanks dat kwam hij toch tot aanvaardbare scores op deze toch niet gemakkelijke baan: 35-41-44-36=156. Bij de dames senioren maakte Janny Overdijk (De Houtduif) haar favorietenrol volledig waar, door met de overwinning huiswaarts te keren: 32-43-38-36=149. Zij had 3 holeslagen voorsprong op Annie Janssen (De Lubert) en die had weer een voorsprong van 9 holeslagen op Inge van den Brink (Duno). Bij de heren senioren ging de favoriet Wilbert van Helmond (De Lubert) wel aan de haal met de zege, maar dat ging niet van een leien dakje. Vooral door missers van de concurrentie wist hij te zegevieren: 30-29-38-35=132. Frans Janssen ( t Valkhof) legde beslag op de 2e plaats met een achterstand van 2 slagen. Cor Legierse (De Onlangs organiseerde MGC Zoetermeer haar jaarlijkse zomertoernooi, dat niet geheel verrassend werd gewonnen door Ruud Slappendel van MGC Zoetermeer met 123 slagen. De prijs voor de laagste ronde ging na barrage naar Marianne Groenendijk met 30 slagen, zij won de barrage op baan vier van Ruud Slappendel, Remon Verveer, Rob Kuivenhoven en Dingina Dissel Complete uitslag: zie minigolfbond.nl. Roland Klarenbeek wint Nacht van Geldrop Roland Klarenbeek is vastberaden en wil terug naar een acceptabel niveau. De beste speler van Nederland ooit heeft als speler een tijdje zich terug getrokken en werd een succesvol coach. Roland raakte verstrikt in allerlei lastige omstandigheden en heeft mede daardoor geluisterd naar zijn directe omgeving en wil nu weer terug komen als een speler die mee kan doen om de prijzen. Hij zal zich ongetwijfeld bewust zijn dat de weg terug naar de top niet eenvoudig zal zijn. De Nacht van Geldrop dat is zijn terrein en niet geheel toevallig Het Twaalfuurs Koppeltoernooi in Ridderkerk werd een overwinning voor het koppel dat op eigen baan bijna niet te kloppen lijkt te zijn. Bijna, want ditmaal was het verschil echt minimaal. Chris Campfens en René Bos kwamen één slag tekort om van Tom Pardaans en Remon Verveer te winnen. 417 tegen 416 slagen in het voordeel van het Ridderkerks Duo. Derde werden Huub Bottenberg en Jeroen Mantoua. Vanaf ronde twee stonden zij aan de leiding maar helaas gaven zij in de laatste ronde even niet thuis en zakten naar plaats drie, hun eindtotaal was 418. Aan het koppeltoernooi in Ridderkerk stonden 18 koppels aan de start. Komend weekend toernooien in Drachten en Nijmegen Vrijdag 15 augustus vindt in Drachten een 45+ toernooi plaats en op zaterdag 16 augustus in dezelfde plaats het afvaltoernooi. Op zondag 17 augustus organiseert MGC t Valkhof haar jaarlijks toernooi in Nijmegen. Voor uitnodigingen zie
pagina 5 van 5 Houtduif) eindigde als 3e, maar moest daar wel een barrage winnend voor afsluiten tegen Gerard Verberk ( t Valkhof). Bij de heren was Rick Peeters (De Lubert) in een uitstekende vorm. Hij won niet alleen zijn categorie met overmacht, maar evenaarde tevens het baanrecord over 4 ronden: 31-29-32-30=122. Frans Weijsenfeld (De Lubert) eindigde op gepaste afstand op een 2e plaats voor Mark Remie ( t Valkhof). De teamprijs werd na een interessante strijd een prooi voor De Lubert uit Groesbeek. Het was een zeer geslaagd en gezellig evenement. stond hij daar opeens op de eerste plaats. Met een gemiddelde van 28 en over negen rondes een totaal van 259 slagen, waaronder ook weer een rondje van 24 op de scorekaart. Wie hem nu ziet spelen ziet een speler met een missie. De nacht van Geldrop is een begin van een tweede carrière, ik sluit niet uit dat het hem gaat lukken. Tweede werd Serge de Cremer, derde werd Hans Verkooijen en vierde werd Kenny Tillon. www.minigolfbond.nl Wilbert van Helmond Deze e-mail is verstuurd aan mgroenendijk@freeler.nl. Als u geen nieuwsbrief meer wilt ontvangen, kunt u zich hier afmelden. Deze e-mail is verzonden met nieuwsbriefprogramma Laposta