Rapport. Datum: 16 september 1998 Rapportnummer: 1998/386



Vergelijkbare documenten
Rapport. Datum: 9 juli 1998 Rapportnummer: 1998/270

Rapport. Datum: 26 september 2001 Rapportnummer: 2001/293

I. Ten aanzien van het afwijzen van verzoekster voor een vaste functie

Rapport. Datum: 24 april 2001 Rapportnummer: 2001/110

Rapport. Datum: 26 maart 1998 Rapportnummer: 1998/087

Zie onder bevindingen of volledige tekst voor de volledige tekst van het rapport.

Rapport. Datum: 8 augustus 2007 Rapportnummer: 2007/162

Beoordeling. h2>klacht

Rapport. Datum: 19 augustus 1999 Rapportnummer: 1999/357

Rapport. Datum: 11 april 2000 Rapportnummer: 2000/148

Rapport. Datum: 28 juli 2000 Rapportnummer: 2000/252

Rapport. Datum: 1 mei 2007 Rapportnummer: 2007/083

Rapport. Datum: 22 januari 2002 Rapportnummer: 2002/005

Rapport. Datum: 28 maart 2001 Rapportnummer: 2001/071

Rapport. Datum: 16 november 2006 Rapportnummer: 2006/368

Rapport. Datum: 12 februari 2004 Rapportnummer: 2004/048

Rapport. Datum: 21 oktober 2005 Rapportnummer: 2005/320

Rapport. Rapport betreffende een klacht over de Huurcommissie te Den Haag. Datum: 5 januari Rapportnummer: 2012/001

Rapport. Datum: 21 juni 2000 Rapportnummer: 2000/224

Rapport. Datum: 3 juni 1998 Rapportnummer: 1998/207

Rapport. Rapport betreffende een klacht over de directeur Belastingdienst/Zuidwest uit Roosendaal. Datum: 1 juni Rapportnummer: 2011/163

Rapport. Datum: 8 juni 2006 Rapportnummer: 2006/197

Rapport. Datum: 30 september 2005 Rapportnummer: 2005/302

Rapport. Datum: 15 april 2005 Rapportnummer: 2005/121

Rapport. Datum: 22 mei 2003 Rapportnummer: 2003/144

Rapport. Datum: 8 augustus 2003 Rapportnummer: 2003/261

Rapport. Datum: 13 oktober 1998 Rapportnummer: 1998/446

Rapport. Datum: 3 maart 1999 Rapportnummer: 1999/087

Rapport. Datum: 23 maart 2000 Rapportnummer: 2000/114

RAPPORT 2005/320, NATIONALE OMBUDSMAN, 21 OKTOBER 2005

Rapport. Datum: 11 augustus 2005 Rapportnummer: 2005/238

Rapport. Datum: 26 september 2005 Rapportnummer: 2005/293

Rapport. Datum: 4 oktober 1999 Rapportnummer: 1999/421

Rapport. Datum: 24 augustus 1998 Rapportnummer: 1998/348

Rapport. Datum: 26 juni 2001 Rapportnummer: 2001/178

Rapport. Datum: 3 december 1998 Rapportnummer: 1998/535

Rapport. Datum: 26 april 2000 Rapportnummer: 2000/163

Rapport. Rapport over een klacht over UWV te Nijmegen. Datum: 28 augustus Rapportnummer: 2013/108

Rapport. Datum: 15 september 2005 Rapportnummer: 2005/266

Rapport. Datum: 22 augustus 2007 Rapportnummer: 2007/175

Rapport. Datum: 1 juli 1998 Rapportnummer: 1998/258

Beoordeling Bevindingen

Rapport. Datum: 15 mei 1998 Rapportnummer: 1998/177

Rapport. Datum: 17 mei 2006 Rapportnummer: 2006/182

Rapport. Datum: 2 juni 1998 Rapportnummer: 1998/203

Rapport. Datum: 29 november 2001 Rapportnummer: 2001/374

Rapport. Datum: 28 juli 2000 Rapportnummer: 2000/257

Rapport. Rapport over een klacht over Domeinen Roerende Zaken, directie Apeldoorn. Datum: 16 juli 212. Rapportnummer: 2012/120

Rapport. Datum: 18 september 2003 Rapportnummer: 2003/319

Rapport. Datum: 2 februari 2000 Rapportnummer: 2000/036

Rapport. Datum: 13 april 1999 Rapportnummer: 1999/157

Rapport. Datum: 22 augustus 2007 Rapportnummer: 2007/174

Rapport. Datum: 19 januari 2001 Rapportnummer: 2001/016

Rapport. Datum: 23 mei 2003 Rapportnummer: 2003/148

Rapport. Datum: 2 maart 2000 Rapportnummer: 2000/077

Rapport. Datum: 18 december 2003 Rapportnummer: 2003/486

Rapport. Datum: 3 december 2010 Rapportnummer: 2010/344

Rapport. Datum: 9 november 2006 Rapportnummer: 2006/361

Rapport. Datum: 21 april 2006 Rapportnummer: 2006/154

Rapport. Datum: 18 mei 2004 Rapportnummer: 2004/180

Rapport. Datum: 3 augustus 2000 Rapportnummer: 2000/261

Rapport. Datum: 23 maart 2000 Rapportnummer: 2000/115

Rapport. Datum: 15 september 2005 Rapportnummer: 2005/267

Rapport. Datum: 30 januari 2007 Rapportnummer: 2007/017

Rapport. Datum: 15 augustus 2001 Rapportnummer: 2001/247

Rapport. Datum: 29 augustus 2002 Rapportnummer: 2002/262

Rapport. Datum: 6 april 2006 Rapportnummer: 2006/136

Beoordeling. h2>klacht. Verzoekster klaagt erover dat:

Rapport. Datum: 29 november 2007 Rapportnummer: 2007/279

Rapport. Datum: 21 juli 2005 Rapportnummer: 2005/209

Zie onder bevindingen of volledige tekst voor de volledige tekst van het rapport.

Rapport. Datum: 12 oktober 1998 Rapportnummer: 1998/445

Verder klaagt verzoekster over de wijze waarop het UWV te Venlo haar klacht heeft behandeld.

Rapport. Rapport betreffende een klacht over een gedraging van het College voor zorgverzekeringen. Datum: 10 mei Rapportnummer: 2012/078

Rapport. Datum: 19 maart 1998 Rapportnummer: 1998/070

Rapport. Datum: 23 juni 2004 Rapportnummer: 2004/248

Rapport. Datum: 28 november 2003 Rapportnummer: 2003/440

Rapport. Datum: 20 augustus 2003 Rapportnummer: 2003/272

Rapport. Datum: 28 januari 1999 Rapportnummer: 1999/027

Een onderzoek naar een klacht over informatieverstrekking aan een derde.

Rapport. Datum: 11 juli 2003 Rapportnummer: 2003/218

Rapport. Datum: 19 oktober 2007 Rapportnummer: 2007/229

Rapport. Datum: 27 december 2005 Rapportnummer: 2005/401

Rapport. Datum: 23 februari 1999 Rapportnummer: 1999/065

Rapport. Datum: 13 juli 2006 Rapportnummer: 2006/242

Rapport 1994/198, Nationale ombudsman, 7 april 1994

Rapport. Datum: 24 februari 2005 Rapportnummer: 2005/053

Rapport. Datum: 6 juni 2007 Rapportnummer: 2007/109

Rapport. Datum: 18 maart 1999 Rapportnummer: 1999/109

Rapport. Datum: 22 februari 1999 Rapportnummer: 1999/059

Rapport. Datum: 26 maart 1998 Rapportnummer: 1998/089

Verzoeker klaagt erover dat het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (UWV) in strijd met:

Rapport. Datum: 24 oktober 2001 Rapportnummer: 2001/335

Rapport. Datum: 27 september 2006 Rapportnummer: 2006/332

Rapport. Datum: 27 januari 2000 Rapportnummer: 2000/025

Rapport. Datum: 10 maart 2006 Rapportnummer: 2006/085

Zie onder bevindingen of volledige tekst voor de volledige tekst van het rapport.

Rapport. Datum: 14 juli 1998 Rapportnummer: 1998/274

Rapport. Datum: 12 september 2000 Rapportnummer: 2000/306

Rapport. Datum: 28 november 2000 Rapportnummer: 2000/361

Transcriptie:

Rapport Datum: 16 september 1998 Rapportnummer: 1998/386

2 Klacht Op 31 oktober 1997 ontving de Nationale ombudsman een verzoekschrift van de heer S. te Houten, met een klacht over een gedraging van het Landelijk Selectie Centrum Politie te Hilversum. Naar deze gedraging, die wordt aangemerkt als een gedraging van het Landelijk Selectie- en Opleidingsinstituut Politie (LSOP), werd een onderzoek ingesteld. Op grond van de door verzoeker verstrekte gegevens werd de klacht als volgt geformuleerd: Verzoeker klaagt over de wijze waarop het Landelijk Selectie Centrum Politie (LSCP) te Hilversum op 3 juli 1997 de tegenstrijdige uitkomsten van een geschiktheidsonderzoek heeft gewogen in verband met zijn sollicitatie naar een functie van agent bij het regionale politiekorps Amsterdam-Amstelland. Hij klaagt er met name over dat het LSCP onvoldoende heeft onderbouwd waarom de negatieve conclusie van de selectiecommissie kennelijk doorslaggevend bij het (negatieve) advies is geweest, terwijl de psycholoog een positieve conclusie had getrokken. Onderzoek In het kader van het onderzoek werd het LSOP verzocht op de klacht te reageren en een afschrift toe te sturen van de stukken die op de klacht betrekking hebben. Tijdens het onderzoek kregen betrokkenen de gelegenheid op de door ieder van hen verstrekte inlichtingen te reageren. Het resultaat van het onderzoek werd als verslag van bevindingen gestuurd aan betrokkenen. Verzoeker deelde mee zich met de inhoud van het verslag te kunnen verenigen. Het LSOP gaf binnen de gestelde termijn geen reactie. Bevindingen De bevindingen van het onderzoek luiden als volgt:. De feiten 1. Verzoeker solliciteerde op enig moment vóór 1 april 1997 naar de functie van agent bij het regionale politiekorps Amsterdam-Amstelland. Het LSCP gaf verzoeker in april 1997 te kennen dat hij op grond van zijn sollicitatie was toegelaten tot de selectieprocedure voor deze functie. 2. Nadat verzoeker de eerste selectieronde, die bestond uit één of meer schriftelijke tests, had doorlopen, nodigde het LSCP hem bij brief van 24 april 1997 uit om aan de tweede selectieronde deel te nemen. 3. Tijdens deze tweede ronde vond het zogenaamde geschiktheidsonderzoek plaats. Dit onderzoek bestond uit een tweetal gesprekken: een gesprek met een selectiecommissie,

3 die bestond uit een vertegenwoordiger van het regionale politiekorps Amsterdam-Amstelland en een senior selecteur van het LSCP, en een gesprek met een psycholoog. 4. In het op 9 juni 1997 door de selectiecommissie opgemaakte verslag van het gesprek van 22 mei 1997 van die commissie met verzoeker is onder meer het volgende vermeld: " CONCLUSIE De heer S. (verzoeker; N.o.) voldoet niet aan de functie-eisen. ToelichtingDe heer S. is niet geïnteresseerd in de achtergronden van mensen en hun handelen. Hij wil zijn eigen mening aan anderen opleggen." 5. Het psychologisch rapport, eveneens op 9 juni 1997 opgesteld, luidt onder meer als volgt: " CONCLUSIE De heer S. voldoet aan de functie-eisen van agent. ToelichtingDe heer S. is een vriendelijke, evenwichtige kandidaat, die tegen een stootje kan. Hij heeft een betrokken werkinstelling en ziet werkzaamheden liggen. Daarnaast heeft hij doorzettingsvermogen en is hij flexibel in zijn werkaanpak. De heer S. is een rustig persoon die eerst de kat uit de boom kijkt. Op straat zal hij echter op mensen af stappen om hen aan te spreken op hun gedrag. In zijn optreden is hij doortastend en komt zelfverzekerd over. Daarnaast is hij goed bestand tegen stressvolle situaties. De heer S. is matig verdraagzaam. Hij kan zich ergeren aan afwijkende standpunten. In zijn werkzaamheden zal hij zich hierdoor niet laten leiden. Voorts beschikt hij over een goed inlevingsvermogen." 6. Het LSCP deelde verzoeker bij brief van 3 juli 1997 onder meer het volgende mee: "Het resultaat van het geschiktheidsonderzoek na de tweede dag geeft mij aanleiding het korps waar u heeft gesolliciteerd te adviseren u niet in aanmerking te laten komen voor de functie van agent van politie. Het korps neemt het advies over. Men verzocht mij u te berichten dat hiermee de procedure is afgerond." 7. Bij brief van 24 juli 1997 berichtte een met naam genoemde ambtenaar van het onderdeel Werving en Selectie van het regionale politiekorps Amsterdam-Amstelland aan verzoeker onder meer het volgende: "Naar aanleiding van uw sollicitatie naar de betrekking van adspirant-agent bij de politie Amsterdam-Amstelland, deel ik u mede dat u, op grond van de uitslag van het selektierapport, niet voor deze funktie in aanmerking kan worden gebracht." 8. Verzoeker deelde de directeur van het LSCP bij brief van 29 augustus 1997 onder meer het volgende mee: "De uitkomst van het geschiktheidsonderzoek is voor mij aanleiding om hiertegen bezwaar

4 te maken. (...) Wanneer ik het psychologisch onderzoek vergelijk met de uitkomsten van het commissiegesprek zie ik een aantal uitspraken en conclusies die lijnrecht tegenover elkaar staan. (...) De conclusie die nu is getrokken is onvoldoende onderbouwd." 9. Bij brief van 14 oktober 1997 reageerde het LSOP onder meer als volgt op deze brief van verzoeker: "De LSCP-procedure leidt, zoals u ook in ons informatiemateriaal hebt kunnen lezen, tot een geschiktheidsadvies aan het korps. Na afweging van ons advies stelt het korps een eigen VGO (Voortgezet Geschiktheidsonderzoek; N.o.) in. In uw geval nam het korps het negatieve advies van het LSCP over. (...) U spreekt uw verwondering uit over de tegenstrijdigheden die u bespeurt bij lezing van de rapportages van commissie en psycholoog. Daar heb ik begrip voor. Echter de selectiecommissie en de psycholoog meten elk vanuit verschillende invalshoeken en met verschillende manieren uw capaciteiten, eigenschappen en vaardigheden. De commissie vraagt, zoals u heeft gemerkt, zoveel mogelijk naar voorbeelden van feitelijke gedragingen uit het verleden. De psycholoog heeft zijn eigen invalshoek en betrekt daarbij ook uw resultaten op de tests van de eerste fase. De uitkomst van elk van de metingen wordt wel gerelateerd aan dezelfde eisen zoals die voor de functie zijn vastgesteld. Vergelijking van de metingen onderling gaat daarom mank. De resultaten van beide metingen leiden tot het advies over uw toekomstig functioneren in de door u gewenste functie.". Het standpunt van verzoeker 1. Het standpunt van verzoeker is samengevat weergegeven onder KLACHT. 2. Verzoeker gaf bij brief van 22 november 1997 nog te kennen zeker van een overheidsinstelling als de politie een duidelijke en eerlijke motivering van de afwijzing voor de desbetreffende functie te verwachten.. Het standpunt van het LSOP Het LSOP reageerde bij brief van 6 februari 1998 onder meer als volgt op de klacht van verzoeker: "Binnen de gehanteerde beslisregels geldt dat een kandidaat voor een positief advies op al de afzonderlijke onderdelen van de selectieprocedure een voldoende dient te scoren. Zoals ook in de aan de heer S. gerichte brief d.d. 14 oktober 1997 door de directeur a.i. van het LSCP werd aangegeven (zie BEVINDINGEN, onder A.9.; N.o.) zijn de verschillen in uitkomsten van het psychologisch onderzoek en het Criterium Gerichte Onderzoek (commissiegesprek; N.o.) verklaarbaar vanwege het verschil in invalshoeken en methoden die hierbij worden gehanteerd. Het advies van de zijde van het LSCP wordt aan het korps aangeboden die vervolgens een zelfstandige afweging maakt met betrekking tot de verdere voortsgang. De heer S. behoorde tot een categorie kandidaten die in 1997 voor een selectie-onderzoek werden uitgenodigd voor een functie bij het korps Amsterdam-Amstelland. Ditkorps streefde er in 1997 naar om 600 extra agenten en surveillanten te laten instromen. Gegeven de enorme omvang van deze selectievraag waren er met het korps aanvullende afspraken gemaakt omtrent de selectieprocedure.

5 Voor wat betreft het Criterium Gerichte Interview was de afspraak gemaakt dat het LSCPallochtone deskundigen als senior selecteur zou inzetten. Vervolgens was er ten aanzien van de aanbieding van het advies afgesproken dat alle adviezen na de 2e fase van de selectieprocedure met het korps mondeling besproken en geëvalueerd zouden worden. Voor wat betreft het Criterium Gerichte Interview kan het volgende worden opgemerkt. Zoals reeds hiervoor werd gesteld, wordt dit interview afgenomen door twee functionarissen waarvan een vertegenwoordiger van het korps. Tijdens het interview worden voorgestructureerde vragen aan de kandidaat gesteld, waarbij de commissieleden ieder voor zich aantekeningen maken en vervolgens na het interview afzonderlijk hun oordeel vormen op zgn. geankerde beoordelingsschalen. Vervolgens worden deze beoordelingen naast elkaar gelegd en wordt er tot een gezamenlijk oordeel gekomen." (...) Aanvullend kan nog worden opgemerkt dat de heer S. geen gebruik heeft gemaakt van de voor alle kandidaten openstaande mogelijkheid tot een (telefonisch) nagesprek waarin om een nadere toelichting kan worden gevraagd op de (afzonderlijke) selectieresultaten.". De reactie van verzoeker Verzoeker reageerde bij brief van 20 februari 1998 onder meer als volgt op het standpunt van het LSOP: "In de brief (van 6 februari 1998 van het LSOP; zie hierboven, BEVINDINGEN, onder C.; N.o.) wordt niet ingegaan op datgene wat ik helder wil hebben. 1. Een duidelijke, heldere motivatie van de afwijzing en goed onderbouwde conclusie en niet zoals de allochtone deskundige G. dit verwoordt in zijn toelichting (op de conclusie van het verslag van het commissiegesprek van 9 juni 1997; zie hierboven, BEVINDINGEN, onder A.4.; N.o.). Dit vind ik namelijk discriminatie en niet getuigen van deskundigheid. 2. De resultaten worden gezamenlijk, Korps Amsterdam-Amstelland en het LSCP besproken en komen tot een eindconclusie. U heeft allochtone deskundigen als senior selecteur ingezet. De manier waarop ik mij behandeld voel is dat ik gewoon niet in het plaatje past van de mensen die u zoekt." Beoordeling 1.1. Verzoeker klaagt over de wijze waarop het Landelijk Selectie Centrum Politie (LSCP) te Hilversum op 3 juli 1997 de tegenstrijdige uitkomsten van een geschiktheidsonderzoek heeft gewogen in verband met zijn sollicitatie naar de functie van agent bij het regionale politiekorps Amsterdam-Amstelland. 1.2. Het geschiktheidsonderzoek bestond uit een tweetal gesprekken: een gesprek met een selectiecommissie en een gesprek met een psycholoog. De uitkomst van het gesprek met de selectiecommissie was voor verzoeker negatief, terwijl het gesprek met de psycholoog voor hem een positieve conclusie opleverde. Het LSCP heeft op basis van de uitslagen van deze gesprekken aan het regionale politiekorps Amsterdam-Amstelland een negatief advies uitgebracht omtrent de geschiktheid van verzoeker voor de betreffende functie.

6 1.3. Het LSOP heeft in reactie op de klacht van verzoeker laten weten dat het beleid bij selectieprocedures is dat een kandidaat voor een positief advies aan het desbetreffende politiekorps op alle afzonderlijke onderdelen van de selectieprocedure een voldoende dient te scoren. 1.4. Een burger die bij een overheidsinstantie solliciteert moet erop kunnen vertrouwen dat die instantie de tijdens de selectieprocedure vergaarde informatie over zijn geschiktheid zorgvuldig afweegt. Een bestuursorgaan komt terzake van zijn personeelsselectiebeleid beleidsvrijheid toe. De Nationale ombudsman kan een dergelijk beleid slechts marginaal toetsen. 1.5. Het voorgaande betekent dat er in dit geval voor de Nationale ombudsman slechts dan reden zou zijn om de door verzoeker gewraakte afweging van het LSCP af te keuren, wanneer zou moeten worden geoordeeld dat het LSCP niet in redelijkheid tot deze afweging heeft kunnen komen. De door het LSCP op grond van zijn eerdergenoemde beleid gevolgde procedure past in de gangbare praktijk van selectieprocedures, dat een negatieve uitkomst van een onderdeel van een selectieprocedure het oordeel omtrent de geschiktheid van de betrokken kandidaat in negatieve zin bepaalt. De Nationale ombudsman ziet geen reden voor kritiek op die praktijk. Gelet daarop, heeft het LSCP in redelijkheid tot zijn afweging kunnen komen. 2.1. Verzoeker klaagt er met name over dat het LSCP onvoldoende heeft onderbouwd om welke reden de negatieve conclusie van de selectiecommissie kennelijk doorslaggevend bij het (negatieve) advies is geweest, terwijl de psycholoog een positieve conclusie had getrokken. Ten aanzien van deze klacht is het volgende van belang. 2.2. Het LSCP heeft bij brief van 14 oktober 1997 in antwoord op verzoekers brief van 29 augustus 1997 - aan verzoeker meegedeeld dat hij tijdens de twee gesprekken vanuit verschillende invalshoeken was beoordeeld, en dat op verschillende manieren zijn capaciteiten, eigenschappen en vaardigheden waren gemeten. Het LSCP gaf in die brief voorts te kennen dat de uitkomsten van beide gesprekken waren bezien in het licht van de eisen die voor de desbetreffende functie waren gesteld, en dat de conclusies die uit de beide gesprekken waren voortgevloeid vervolgens tot het advies van het LSCP hebben geleid. 2.3. Het was op zichzelf passend geweest wanneer het LSCP in zijn brief ook nog melding had gemaakt van zijn hiervoor, onder 1.3., genoemd beleid. Het feit dat dit niet is gebeurd, is echter, nu de brief van 14 oktober 1997 voor het overige voldoende uitleg geeft, geen reden om verzoeker in zijn klacht te volgen. De onderzochte gedraging is behoorlijk. Conclusie De klacht over de onderzochte gedraging van het Landelijk Selectie Centrum Politie, die wordt aangemerkt als een gedraging van het Landelijk Selectie- en Opleidingsinstituut Politie, is niet gegrond.