182 The ma: in tra ve neu ze ka the te rin fec ties Vlaams Dier ge nees kun dig Tijd schrift, 2005, 74, 182-187 INTRAVENEUZE KATHETERINFECTIES BIJ DE HOND F. Boyen 1, I. Van De Maele 2, S. Daminet 2, F. Haesebrouck 1, A. Decostere 1 1 Vak groep Pat ho lo gie, Bac te ri o lo gie en Pluim vee ziek ten, 2 Vak groep Ge nees kun de en Kli ni sche Bi o lo gie van de Klei ne Huis die ren, Fa cul teit Dier ge nees kun de, Uni ver si teit Gent, Sa lis bu ry laan 133, B-9820 Me rel be ke, Bel gië Fi lip.boy en@ugent.be SA MEN VAT TING Intraveneuze katheterinfecties zijn in de diergeneeskunde de oorzaak van bijkomende medische kosten, verlengde hospitalisatieduur en verhoogde mortaliteit, vooral bij langetermijnkatheterisatie en bij erg zieke die ren. Omdat een on vol doen de rei ni ging en ont smet ting van de huid bij de hond de be lang rijk ste oor za ken zijn van ka the ter ge re la teer de in fec ties, moet er strikt wor den toe ge zien op het asep tisch plaat sen van de ka - the ter. Dit vraagt ter dege op ge leid per so neel, con stan te asep sie langs de ge he le in fuus lijn en fre quen te mo - ni to ring. Wan neer er toch een in fec tie op treedt, is het raad zaam de ka the ter te ver wij de ren en een be han de ling in te stel len met de ge pas te an ti bi o ti ca. Enkel in uit zon der lij ke ge val len kun nen ge ïnfecteerde ka the ters ter plaat se wor den ge la ten en be han deld wor den vol gens de an ti bi o tic lock-in met ho de. INLEIDING Het voor ko men van ka the ter ge re la teer de in fec ties in de dier ge nees kun de is slecht ge do cu men teerd. Hoe wel de hy gi ënische om stan dig he den bij het plaat - sen en/of ter plaat se hou den in de dier ge nees kun de niet steeds op ti maal zijn, werd vroe ger toch al ge meen aan vaard dat ka the te rin fec ties bij de hond van wei nig be lang wa ren (Bur rows et al., 1982). De laat ste ja ren ech ter zijn er al enk ele pu bli ca ties ver sche nen waar in ge wag ge maakt wordt van hoge be smet tings gra den. Deze va ri ëren van 7% (Lip pert et al., 1993) en 26% (Lip pert et al., 1988) tot zelfs 48% (Bur rows, 1982). Ta bel 1 geeft een over zicht van de fre quentst ge ïso - leerde kie men uit in tra ve neu ze ka the ters bij de hond. Hoe wel ka the ter ge re la teer de in fec ties in prin ci pe bij alle ge ka the te ri seer de hon den kun nen voor ko - men, is het be lang er van het grootst bij erg zie ke die - ren op de af de ling in ten sie ve zor gen. Bij deze pa ti ën - ten kun nen de mor bi di teit en mor ta li teit erg toe ne men door toe doen van ka the ter ge re la teer de in fec ties (Bur - rows, 1982; Lip pert et al., 1993; Lo bet ti et al., 2002). Hon den met erge di ar ree (bij voor beeld ten ge vol ge van par vo vi ro se) kun nen niet al leen erg ver zwakt zijn door het ver lies van vocht en nu tri ënten en daard oor meer ge voe lig voor in fec ties, de di ar ree zorgt ook voor een ver hoog de in fec tie druk van voor al darm - bac te ri ën in de om ge ving (Lo bet ti et al., 2002). VOORZORGEN OM KATHETERGERELATEER - DE INFECTIES TE VOORKOMEN De meest voor ko men de oor zaak van ka the ter con - ta mi na tie in de hu ma ne ge nees kun de zijn een in ade - qua te rei ni ging en de sin fec tie van de huid. Onzorg - vul di ge voor be rei ding van de huid wordt ook bij de hond als oor zaak num mer één aang ewe zen van ka the - te rin fec ties (Bur rows, 1982). In de hu ma ne ge nees kun de zijn er dui de lij ke richt - lij nen voor het plaat sen van een in tra ve neu ze ka the ter (O Grady et al., 2002; Eggi mann en Pit tet, 2002; Bou za et al., 2002) en voor de pre ven tie van ka the ter - ge re la teer de in fec ties (Ci ca li ni et al., 2004; von Eiff et al., 2005). De mees te aan be ve ling en voor ka the ter - ge bruik in de dier ge nees kun de zijn ge ëxtrapoleerd uit de hu ma ne ge nees kun de. Toch zijn er ook enk ele stu - dies ge wijd aan ka the ter ma na ge ment bij de hond. Keu ze van de ka the ter Een over zicht van ver schil len de soor ten ka the ters en hun ge bruik in de dier ge nees kun de werd ge ge - ven door Tan et al. (2003). Tef lon zou goed be stand zijn te gen bac te ri ële aan hech ting en ko lo ni sa tie (Cool man, 1998). Mat hews et al. (1996) ra den poly - uret haank athe ters aan in plaats van te flonk athe ters. Er wer den ech ter geen ver schil len tus sen bei de ka - the ter ty pes ge zien wat ko lo ni sa tie graad be treft.
Vlaams Dier ge nees kun dig Tijd schrift, 2005, 74 183 Ta bel 1. De meest ge ïsoleerde kie men uit in tra ve neu ze ka the ters bij de hond. Re fe ren tie Kiem soort Re fe ren tie Kiem soort Bur rows, 1982 Lip pert et al., 1993 Stap hy lo coc cus epi der mi dis Ae ro bac ter sp. Pro teus sp. Ser ra tia li que fa ciens Strep to coc cus sp. Pseu dom onas ae ru gi no sa Kleb siel la sp. Ente ro bac ter clo a cae Co ry ne bac te ri um sp. Ba cil lus sp. Mat thews et al., 1996 Ba cil lus sp. Pseu dom onas sp. Stap hy lo coc cus sp. Clos tri di um sp. Ente ro bac ter ae ro ge nes Mi cro coc cus sp. Pas teu rel la mul to ci da Pseu dom onas ae ru gi no sa Lip pert et al., 1988 Ente ro bac ter clo a cae Kleb siel la pneu mo niae Lo bet ti et al., 2002 Stap hy lo coc cus au reus Ser ra tia odo ri fe ra Strep to coc cus sp. Ser ra tia li que fa ciens Kleb siel la pneu mo ni ae Stap hy lo coc cus ho mi nis Ser ra tia mar ces cens Mi cro coc cus sp. Aci no bac ter ani tra tus Aci ne to bac ter sp. Cit ro bac ter freun dii Cit ro bac ter freun dii Stap hy lo coc cus in ter me di us Strep to coc cus sp. Ente ro bac ter sp. Kleb siel la oxy to ca Po ly u rethaan- en si li co ne ka the ters wor den te gen - woor dig aang era den voor zo wel kor te- als lang eter - mijnk athe te ri sa tie, hoe wel si li co ne ka the ters nog erg duur zijn voor dier ge nees kun dig ge bruik (Tan et al., 2003). Op de Kli niek Klei ne Huis die ren van de Fa cul teit Dier ge nees kun de in Me rel be ke wordt ge bruik ge - maakt van po ly u ret haank athe ters (zie verder). Het plaat sen van een in tra ve neu ze ka the ter De be lang rijk ste stap pen om een ka the ter ge re la - teer de in fec tie te voor ko men, zijn van zelf spre kend het sche ren of knip pen van de ha ren in de rui me om ge - ving van de vene, het rei ni gen en de daar op vol gen de ont smet ting van de huid. Som mi ge au teurs ge ven voor rang aan knip pen om dat sche ren mi cro wond jes zou kun nen ver oor za ken die een mo ge lij ke ing angs - poort voor pa tho ge nen zou den kun nen vor men. Met be trek king tot de voor be rei ding van de huid moet er wel een dui de lijk on der scheid ge maakt wor den tus - sen een ge wo ne bloed na me, een kor te ter mijnk athe te - ri sa tie (< 24 uur) en een ka the ter die een lang ere pe ri o - de ter plaat se blijft. Het is in de prak tijk al lang er be kend dat een ge wo ne bloed na me geen strik te asep - ti sche voor be rei ding be hoeft. Cool man et al. (1998) von den dat asep ti sche huid voor be rei ding voor ka the - ters die min der dan 24 uur ter plaat se ble ven een mi ni - maal be lang had. Het be lang er van neemt ech ter ge - staag toe naar ge lang de ka the ter lang er ter plaat se blijft. Bur rows et al. (1982) ra den aan om na het sche - ren of knip pen van de ha ren, de huid 2 tot 5 mi nu ten te was sen met een an ti sep ti sche zeep, te spoe len met al -
184 Vlaams Diergeneeskundig Tijdschrift, 2005, 74 co hol en te dep pen met een jood tinc tuur. Een ge lij k - aar dig pro to col wordt gebruikt in de Kliniek Kleine Huisdieren van de Faculteit Diergeneeskunde in Me - rel be ke (Tabel 2). Het is lo gisch dat ook pro pe re han den en het even - tu eel dra gen van hand schoe nen bij dra gen tot een goed en hy gi ënisch ge plaat ste ka the ter. Maar zelfs dan moet ver me den wor den om na het ont smet ten van de ka the ter plaats de huid nog te pal pe ren (Bur rows et al., 1982; O Grady, 2002). Onder hou den van de ka the ter Mo ni to ring van een in tra ve neu ze ka the ter is nood - za ke lijk. Los van het feit dat ka the ters kun nen los ko - men, stuk wor den ge be ten of ge wre ven, zijn er toch enk ele maat re ge len in acht te ne men die de kans op een ka the ter ge re la teer de in fec tie kun nen mi ni ma li se - ren. Hoe wel lang ge ad vi seerd werd ka the ters rou ti ne - ma tig elke 48 tot 72 uur te ver vang en om zo de kans op in fec tie te ver la gen (Murt augh en Ma son, 1989), von - den Mat thews et al. (1996) geen sig ni fi cant ver schil in het voor ko men van ka the te rin fec ties tus sen groe - pen hon den waar bij de ka the ter meer of min der dan 72 uur ter plaat se bleef. Op de Kli niek Klei ne Huis die ren van de Fa cul teit Dier ge nees kun de in Me rel be ke wordt toch aang era den een pe ri fe re in tra ve neu ze ka - the ter om de drie da gen te ver vang en. De ka the ter wordt het best af ge dekt met een stuk je ste riel gaas en niet met een an ti bi o ti cum hou den de zalf om dat dit schim mel- en gist groei en an ti bi o ti cum re sis ten tie in de hand kan wer ken (O Grady et al., 2002). Even tu eel kun nen er wel an ti sep ti sche pro duc ten, zo als iso be ta - di ne gel, ge bruikt wor den om het gaas te im preg ne ren. Het ver nieu wen van ver ban den zou enk el nood za ke - lijk zijn wan neer deze nat of vuil zijn (Mat hews et al., 1996). Het toe die nen van me di ca tie of vocht moet Ta bel 2. Richt lij nen voor het plaat sen en han te ren van in tra ve neu ze ka the ters (K. Sa va ry-ba tail le, I. Po lis, S. Da mi net). Kathetertypen <15 kg: po ly u ret haank athe ter 22 Ga. 15 < x< 40 kg: po ly u ret haank athe ter 20 Ga. > 40 kg: po ly u ret haank athe ter 18 Ga. Plaat sing 1. Ha ren breed knip pen of sche ren 2. Drie mi nu ten schrob ben met po vi do ne zeep 3. Zeep ver wij de ren met po vi derm sol 4. Inser tie plaats niet pal pe ren 5. Tij dens het plaat sen een gaas je met po vi derm sol on der de naald hou den 6. Kat he ter vast ta pen 7. Een gaas je in vier ge knipt met iso be ta di ne gel op de in ser tie plaats aan breng en 8. Pol ste ren en band a ge ren met da tum op de band a ge Onder houd 1. Om de 6 uur flus hen met 2cc ste rie le 0,9% NaCl of Hart ma noplos sing 2. Elke dag band a ge ver wij de ren, of va ker in dien vuil 3. Tel kens in ser tie plaats in spec te ren op pijn, zwel len,... 4. Indien geen pro ble men, weer ver bin den, pols te ren en band a ge ren zo als hier bo ven beschreven 5. Min stens om de drie da gen ka the ter ver vang en 6. Alle pro ce du res met be trek king tot de ka the ter, de vloei stof set of het toe die nen van vocht of me di ca tie moe ten ste riel gebeuren 7. Indien ge bruik ge maakt wordt van een IV-poort, dan moet deze voor elk ge bruik met al co hol wor den ont smet.
Vlaams Dier ge nees kun dig Tijd schrift, 2005, 74 185 van zelf spre kend steeds steriel verlopen. Ook drie - weg kra nen en andere toegangspoorten moeten met al co hol ontsmet worden voor en na gebruik. In de hu ma ne ge nees kun de wordt reeds ge bruik ge maakt van ka the ters en drie weg kra nen ge ïm - pregneerd met an ti bi o ti ca of an ti sep ti ca (Ci ca li ni et al., 2004). Zij zou den de kans op ka the ter ko lo ni sa tie met 25 tot 50% ver la gen. We gens de hoge kos ten en het ge brek aan on der zoek ken nen deze ka the ters voor lo pig slechts een be perk te toe pas sing in de dier - ge nees kun de (Tan et al., 2003). Strikt hy gi ënische maat re ge len zijn van groot be - lang ge zien de toe na me van re sis ten te bac te ri ën, ook in dier ge nees kun di ge kli nie ken (Murt augh en Ma - son, 1989; Johnson, 2002). Het on der gaan van een chi rur gi sche ing reep of anest he sie en het toe die nen van an ti bi o ti ca of cor ti cos te ro ïden zijn in de hu ma ne ge nees kun de ri si co fac to ren voor het ont wik ke len van een no so co mi a le in fec tie. Bij de hond kon dit niet wor den aang etoond (Lip pert et al., 1988). DIAGNOSE VAN KATHETERGERELATEERDE IN FEC TIES Wan neer een dier met een in tra ve neu ze ka the ter plots of zon der aan wijs ba re re den koorts be gint te ma - ken, moet er steeds aan een ka the ter ge re la teer de in - fec tie ge dacht wor den, zelfs als er geen uit wen dig merk ba re re ac tie is ter hoog te van de vene (Tan et al., 2003). Ook wan neer er ter hoog te van de ka the ter spra ke is van zwel ling, rood heid, pijn, huid ver kleu - ring of cre pi ta tie, is het dier sterk verd acht van een ka - the ter ge re la teer de in fec tie, even tu eel met bij ho ren de fle bi tis. Een fle bi tis hoeft ech ter niet steeds van in fec - tieu ze aard te zijn, maar kan bij voor beeld ook op tre - den door ir ri ta tie van de vene door de ka the ter. Men kan de di ag no se ka the ter ge re la teer de in fec - tie stel len wa nneer men ener zijds een kli ni sche ma - ni fes ta tie vast stelt van een in fec tie (fle bi tis-or gaan lo - ka li sa tie-bac te ri ëmie) en an der zijds de oor za ke lij ke kiem kan iso le ren uit de ka the ter(tip). Het iso le ren van een bac te rie uit een ka the ter al leen is dus nog geen be wijs dat het dier een in fec tie door maakt. Er is nog dis cus sie over het per cen ta ge ka the ter po si tie ve die - ren die ook wer ke lijk een in fec tie door ma ken (Lip - pert et al., 1993). Wan neer men een kiem wil iso le ren uit een ka the ter tip is het be lang rijk dat de ka the ter niet wordt be smet bij het ver wij de ren er van door bij voor - beeld de om lig gen de huid. De ing angs poort kan daar - om vóór het ver wij de ren ont smet wor den door te dep - pen met al co hol, deze ver vol gens te la ten verd am pen en daar na de ka the ter te ver wij de ren. Als de dieren te veel reageren op de al co hol kunnen ook (in beperkte mate) joodpreparaten worden gebruikt. Bou za et al. (2002) be spre ken enk ele nieu we re met ho den die in de hu ma ne ge nees kun de wor den toe - ge past om de di ag no se van ka the ter ge re la teer de in - fec tie te kun nen stel len zon der de ka the ter te moe ten ver wij de ren. Het gaat hier over cy to cen tri fu ga tie en acri di ne o ran je kleu ring en van bloed ge trok ken uit een ver meen de ge ïnfecteerde ka the ter, het ne men van zo - ge naam de op per vlak ki ge swabs in de na bije om ge - ving van de ka the ter, ver ge lij ken de kwan ti ta tie ve cul - tu ren van bloed uit het ka the ter lu men en recht streeks uit de vene en over zo ge naam de en do lu mi na le brus h - ings. Deze in fec ties kun nen dan met be hulp van de antibiotic lock-in techniek worden behandeld, eveneens zon der de ka the ter te ver wij de ren (zie verd er). WAT TE DOEN BIJ EEN IN FEC TIE Be han de ling be staat uit het on mid del lijk ver wij de - ren van de ka the ter en het toe die nen van de ge pas te an ti bi o ti ca en even tu eel anti-in flam ma toi re mid de - len. Voor de keu ze van het an ti bi o ti cum is het re sul - taat van het bac te ri o lo gisch on der zoek rich ting ge - vend (Mer mel et al., 2001; Blot, 2003). In be paal de om stan dig he den kan het ver wij de ren van een ka the ter ech ter voor veel pro ble men zor gen (lange ter mijn cen traal ve neu ze ka the ters, ve nen al her haal de lij ke ma len aang eprikt, ve nen zet ten zeer slecht op,...). In de hu ma ne ge nees kun de wordt er op zul ke mo men ten soms ge bruik ge maakt van de an ti - bi o tic lock-in tech niek, voor het eerst be schre ven door Mes sing et al. (1988). Deze tech niek be staat erin een hoge con cen tra tie van een ge past an ti bi o ti cum (al dan niet in com bi na tie met een an ti co a gu lans) in het lu men van de ka the ter te breng en tus sen de toe die - ning en van de me di ca tie door. Een hoog per cen ta ge van de ge ïnfecteerde ka the ters kan op die ma nier verd er ge bruikt wor den (Bou za et al., 2002; Oncu et al., 2004; Allon, 2005). Soms wordt zelfs 70% et ha - nol ge bruikt als an ti sep ti cum bij de lock-in met ho - de (Met calf et al., 2004). Bij hon den werd de an ti bi o - tic lock-in tech niek ook al doel tref fend be von den voor het voor ko men en be han de len van ka the ter ge re - la teer de in fec ties (Palm et al., 1991; Bach et al., 1998). Ge zien deze met ho de het ont staan van re sis - ten te kie men in de hand kan wer ken, is het niet aan te ra den een der ge lij ke tech niek rou ti ne ma tig aan te wen den. In be paal de spe ci fie ke ge val len ech ter (in - dien er spra ke is van een in tra lu mi na le ka the ter ko lo -
186 Vlaams Diergeneeskundig Tijdschrift, 2005, 74 ni sa tie, pre fe ren tieel met een gram po si tie ve kiem, wei nig of geen al ter na tie ven voor hui di ge ka the ter, geen sys te mi sche com pli ca ties ten ge vol ge van de sep ti ke mie, zo als hy po ten sie) kan een der ge lij ke tech niek een va la bel al ter na tief vor men (Pen ner et al., 1993; Car ra talà J. 2002; Oncu et al., 2004; Se gar - ra- Newn ham en Mar tin-coop er, 2005). Vaak is ech - ter ook sys te mi sche toe die ning van an ti bi o ti ca no dig (Se gar ra-newn ham en Mar tin-coop er, 2005). Antibiotica mogen echter niet als een gemakkelijk opvangnet worden gebruikt ter vervanging van strikte hy gi ënemaatregelen. Als an ti sep ti ca of ste ri li sa tie - mid del zijn ze vaak on doel tref fend. Ook bac te ri cie de an ti bi o ti ca zijn enk el vol le dig ef fec tief in dien ze kun - nen sa men wer ken met de nor ma le lichaams af weer. CONCLUSIE Hoe wel het on der zoek naar ka the ter ge re la teer de in fec ties bij de hond schaars is, zijn er toch aan wij - zing en dat deze in fec ties be lang rij ker zou den kun nen zijn dan aan vank elijk aang eno men werd, ze ker bij erg ver zwak te die ren. Strik te hy gi ëne bij het plaat sen en on der hou den van ka the ters is van ka pi taal be lang om in fec ties te voor ko men. De be han de ling van een ka - the ter ge re la teer de in fec tie kan be moei lijkt wor den door een toe ne men de an ti bi o ti cum re sis ten tie bij de oor za ke lij ke kie men. Hoe wel ge ïnfecteerde ka the ters het best rou ti ne ma tig wor den ver wij derd, zijn er al - ter na tie ve met ho den ter be schik king om in zeer spe ci - fie ke ge val len ka the ter ge re la teer de in fec ties te be - strij den. LITERATUUR Allon M. (2005) Sa ving in fec ted ca the ters: why and how? Blood Pu ri fi ca ti on 23, 23-28. Bach A., Just A., Bert hold H., Ehmke H., Kirch heim H., Bor neff-lipp M., Sonntag H.G. (1998). Cat he ter-re la - ted in fec ti ons in long-term ca the te ri zed dogs. Obser va - ti ons on pa tho ge ne sis, di a gnos tic me thods, and an ti bi o tic lock tech ni que. Zen tral blatt für Bak te ri o lo - gie 288, 541-552. Blot F. (2003). Infec ti ons of in tra vas cu lar per fu si on sets. La Re vue du Pra ti cien 53, 2119-2127. Bou za E., Bu ril lo A., Muñoz P. (2002). Cat he ter-re la ted in fec ti ons: di ag no sis and in tra vas cu lar tre at ment. Cli - ni cal mi cro bi o lo gy and in fec ti on 8, 265-274. Bur rows C.F. (1982). Ina de qua te skin pre pa ra ti on as a cau - se of in tra ve nous ca the ter-re la ted in fec ti on in the dog. Jour nal of the Ame ri can Ve te ri na ry Me di cal Asso ci a ti on 180, 474-749. Car ra talà J. (2002) The an ti bi o tic-lock tech ni que for the ra - py of highly needed in fec ted ca the ters. Cli ni cal Mi - cro bi o lo gy and Infec ti on 8, 282-289. Ci ca li ni S., Pal mie ri F., Pet ro sil lo N. (2004). Cli ni cal re - view: New tech no lo gies for pre ven ti on of in tra vas cu lar ca the ter-re la ted in fec ti ons. Cri ti cal Care 8, 157-162. Cool man B.R., Ma ret ta S.M., Ka ko ma I., Wal lig M.A., Cool man S.L., Paul A.J. (1998). Cu ta ne ous an ti mi cro - bi al pre pa ra ti on pri or to in tra ve nous ca the te ri za ti on in he al thy dogs: Cli ni cal, mi cro bi o lo gi cal and his top atho - lo gi cal eva lu a ti on. The Ca na di an Ve te ri na ry Jour nal 39, 757-763. Eggi mann P., Pit tet D. (2002). Over view of ca the ter-re la - ted in fec ti ons with spe ci al emp ha sis on pre ven ti on ba - sed on edu ca ti o nal pro grams. Cli ni cal Mi cro bi o lo gy and Infec ti on 8, 295-309. Johnson J.A. (2002). No so co mi al in fec ti ons. Ve te ri na ry Cli nics of North Ame ri ca: Small Ani mal Prac ti ce 32, 1101-1126. Lip pert A.C., Ful ton R.B., Parr A.M. (1988). No so co mi al in fec ti on sur veil lan ce in a small ani mal in ten si ve care unit. Jour nal of the Ame ri can Ani mal Hos pi tal Asso ci a - ti on 24, 627-636. Lip pert A.C., Ful ton R.B., Parr A.M. (1993). A re tro spec - ti ve stu dy of the use of to tal pa ren ter al nu tri ti on in dogs and cats. Jour nal of Ve te ri na ry Inter nal Me di ci ne 7, 52-64. Lo bet ti R.G., Jou bert K.E., Pi card J., Car stens J., Pre to ri us E. (2002). Bac te ri al co lo ni za ti on of in tra ve nous ca the - ters in young dogs sus pec ted to have par vo vi ral en te ri - tis. Jour nal of the Ame ri can Ve te ri na ry Me di cal Asso ci a ti on 220, 1321-1324. Mat hews K.A., Brooks M.J., Val li ant A.E. (1996). A pros - pec ti ve stu dy of in tra ve nous ca the ter con ta mi na ti on. The Jour nal of Ve te ri na ry Emer gen cy and Cri ti cal Care 6, 33-43. Mer mel L.A., Farr B.M., She retz R.J., She rertz R.J., Raad I.I., O Grady N., Har ris J.S., Cra ven D.E. (2001). Infec - ti ous Di se a ses So cie ty of Ame ri ca, Ame ri can Col le ge of Cri ti cal Care Me di ci ne, So cie ty for He althca re Epi - de mi o lo gy of Ame ri ca. Gui de li nes for the ma na ge ment of in tra vas cu lar ca the ter-re la ted in fec ti ons. Jour nal of Intra ve nous Nur sing 24, 180-205. Mes sing B., Peit ra-co hen S., De bu re A., Be li ah M., Ber - nier J.J. (1988). Anti bi o tic-lock tech ni que: a new ap - pro ach to op ti mal the ra py for ca the ter-re la ted sep sis in home-pa ren ter al nu tri ti on pa tients. Jour nal of Pa ren - ter al and Enter al Nut ri ti on 12, 185-189. Met calf S.C.L., Cham bers S.T., Pit hie A.D. (2004). Use of et ha nol locks to pre vent re cur rent cen tral line sep sis. Jour nal of Infec ti on 49, 20-22. Murt augh R.J., Ma son G.D. (1989). Anti bi o tic pres su re and no so co mi al dis e a se. Ve te ri na ry Cli nics of North Ame ri ca: Small Ani mal Prac ti ce 19, 1259-1274. O Grady N.P., Alexan der M., Del ling er E.P., Ger ber ding J.L., He ard S.O., Maki D.G., Ma sur H., McCor mick R.D., Mer mel L., Pe ar son M.L., Raad I.I., Ran dolph A., Wein stein R.A. (2002). Gui de li nes for the pre ven ti on of in tra vas cu lar ca the ter-re la ted in fec ti ons. Ame ri can Jour nal of Infec ti on Con trol 30, 476-489. Oncu S., Oncu S., Ozturk B., Kurt I., Sa ka rya S. (2004). Eli mi na ti on of in tra lu mi nal co lo ni za ti on by an ti bi o tic lock in ca the ters. The To ho ku Jour nal of Expe ri men tal Me di ci ne 203, 1-8. Palm Ü., Boem ke W., Bay erl D., Schnoy N., Juhr N.-C. (1991). Pre ven ti on of ca the ter-re la ted in fec ti ons by a
Vlaams Dier ge nees kun dig Tijd schrift, 2005, 74 187 new, ca the ter re stric ted an ti bi o tic fil ling tech ni que. La - bo ra to ry Ani mals 25, 142-152. Pen ner J., Aller ber ger F., Die rich M.P., Pfal ler W., Ha ger J. (1993). In vitro experiments on catheter-related infections due to gram-negative rods. Chemotherapy 39, 336-354. Se gar ra-newn ham M., Mar tin-coop er E.M. (2005). Anti - bi o tic lock tech ni que: a re view of the li te ra tu re. The Annals of Phar ma co the ra py 39, 311-318. Tan R.H.H., Dart A.J., Dow ling B.A. (2003). Cat he ters: a re view of the se lec ti on, uti li za ti on and com pli ca ti ons of ca the ters for pe rip he ral ve nous ac cess. The Aus tra li an Ve te ri na ry Jour nal 81, 136-139. Von Eiff C., Jan sen B., Koh nen W., Bec ker K. (2005). Infec ti ons as so ci a ted with me di cal de vi ces: pa tho ge ne - sis, ma na ge ment and prop hy laxis. Drugs 65, 179-214. Uit het verleden DE EERSTE KEIZERSNEDEN BIJ RUNDEREN EN VARKENS IN VLAANDEREN Wie begon er met de keizersneden bij runderen in onze streken en wanneer zou dat geweest zijn? Het is een onderwerp dat wel eens te berde wordt gebracht onder dierenartsen in de grote huisdierenpraktijk. Daarover bezitten we een getuigenis uit eerste hand. Prof. Marcel Vandeplassche, vele decennia lang het boegbeeld van de verloskundepraktijk te Gent, schrijft in een korte biografie van zijn voor - ganger, Prof. Georges Vandevelde, het volgende: Als een van de allereersten waagde hij de techniek van de keizersnede bij runderen en ook bij varkens en hij liet zich niet ontmoedigen door de tegenslagen die onvermijdelijk aan zulke pioniersproefnemingen ver - bonden waren. Wanneer dat precies gebeurde, wordt er niet bij vermeld, maar het moet uit het interbellum dateren. En wie was die pionier? Dr. Vandevelde (Waregem, 1883 Gent, 1941) studeerde af aan de veeartsenij - school te Kuregem in 1909. Hij vestigde zich als practi - cus te Nazareth bij Deinze. Hij verwierf er een uitste - kende reputatie en toonde een bijzondere belang stelling voor vruchtbaarheidsstoornissen en toxicologie. Het verwonderde niemand dat op Vandevelde beroep ge - daan werd om de klinische opleiding van de eerste Gentse veeartsenijstudenten te verzorgen. In 1935 werd hij benoemd tot docent. In die functie werd hij een van de grote promotoren van de kunstmatige inseminatie bij runderen en paarden. Ook in het on - der wijs hechtte hij er groot belang aan en hij gebruikte daarbij een indrukwekkende verzameling KI-instru - menten die, zo schrijft Vandeplassche, nu nog als een waardevolle collectie gebleven zijn. (Vermoedelijk verdween deze jammerlijk bij de verhuis van de Faculteit naar Merelbeke. N.v.d.R.). Een echte start van de SC-praktijk mag het werk van Vandevelde niet genoemd worden. Daarvoor was het nog te vroeg. Er waren geen geschikte anesthetica en nog helemaal geen antibiotica beschikbaar. De bio - graaf schreef daarom niet zo maar over proef ne - mingen. De keizersnedepraktijk schoot uit eindelijk pas in de vijftiger jaren in gang en dat gebeurde onder impuls van Prof. Vandeplassche zelf. In diens Kliniek voor Verloskunde werd in 1943 een eerste dergelijke operatie uitgevoerd. Pas in 1946 volgden er nog twee, in 1948 en 1949 telkens drie. Van 1950 af gingen de aantallen steil de hoogte in. In een niet-gedateerd werkje (vermoedelijk uit 1953 of 1954) beschreef Vandeplassche samen met zijn assis tent, de latere Prof. Fernand Paredis, de techniek samen met de ervaringen opgedaan bij 150 operaties. Veel leven - diger, maar iets minder accuraat is uiter aard de be - schrij ving die ervan gegeven werd door de Neder - landse advocaat Roothaert in zijn derde deel van het beroemde en destijds ook beruchte Dr. Vlim men. Roothaert borstelde er in geuren en kleuren het impo - sante tafereel van zo n keizersnede volgens de door Vandeplassche gepropageerde techniek uitge voerd door een gemeenschappelijke vriend, de West- Vlaamse practicus Stefaan Devloo. Deze keizersneden op het liggende dier bleven nog tot halverwege de zestiger jaren de techniek bij uitstek in onze streken. Het was echter een hele klus om de dikwijls geëxciteerde beesten te vloeren. De hele buurt kwam er aan te pas, wat in die tijd geen probleem vormde, integendeel. In die periode begon echter de door Prof. Derivaux te Kuregem aan ge - leerde techniek op het staande dier in snel tempo de complexe en lastige, liggende methode te verdringen. LITERATUUR Vandeplassche M. (1972). Vandevelde, Joris, Léopold, Frederic, dierenarts en hoogleraar. Lemma in Nationaal Biografisch Woordenboek, deel 5, Brussel, kolom. 902-902 Vandeplassche M., Paredis F. (s.d.) Caesarian section in the bovine, Erasme en De Standaard, Parijs, Brussel, Antwerpen, pp. 7-29. L. Devriese