Toespraak van Irma de Hoop, voorzitter V&VN Verpleegkundig Specialisten (V&VN VS) tot de afdelingsvergadering, ter gelegenheid van haar verkiezing als voorzitter door het bestuur. Uitgesproken te Arnhem, 9 oktober 2015. Nothing about us without us! Beleidsvoornemens 2016 en verder Graag wil ik beginnen met het bedanken van jou Odile voor jouw buitengewone inzet voor de afdeling, je heldere visie, je scherpzinnigheid, de contacten die je hebt gelegd met andere beroepsverenigingen en de leiding die hebt gegeven aan ons, de afdeling en het bestuur. Het bestuur heeft hierom besloten jou het erelidmaatschap toe te kennen! Vanaf januari ben ik aspirant-bestuurslid van V&VN VS. Sinds vanmorgen officieel bestuurslid en voorzitter. Ik vind het heel fijn dat ik voorzitter mag zijn, omdat ik denk dat ik veel te bieden heb voor de afdeling. Iets over mijzelf. Tot mijn dertigste heb ik gewerkt in het bedrijfsleven, onder andere als manager en PR-functionaris. Omdat het nastreven van commerciële doeleinden geen voldoening bracht, wilde ik wat anders gaan doen, iets essentiëlers. Ik ben verpleegkundige geworden, maar werd al snel weer leidinggevende.
In het begin was het leuk, als meewerkend voorman in een multidisciplinair team, maar als snel werd de invulling anders en zag ik nauwelijks meer patiënten. Dat miste ik. Ik las toen het VBOC-rapport Verpleegkundige toekomst in goede banen, en besloot verpleegkundig specialist te worden. In 2010 was dat gerealiseerd. In 2011 begon ik aan de studie verplegingswetenschappen, die ik in 2014 afrondde. Ik werk nu als verpleegkundig specialist in de basis-ggz en als opleider bij de opleiding GGZ VS. Ik heb managementervaring en ervaring als bestuurslid en voorzitter van diverse commissies, stichtingen en organisaties. Als voorzitter wil ik graag de belemmeringen, de knelpunten die nog bestaan bij de uitvoering van ons beroep wegnemen. It takes two to tango! We doen het samen met patiënten, het is op dit congres al meer gezegd en dat is niet vreemd, want ons beroep is in het leven geroepen om de patiëntenzorg te verbeteren en die verbetering van de patiëntenzorg is mijn drijfveer. Daarom vind ik het zo belangrijk dat wij naast behandelaren die iets weten van wetenschappelijk onderzoek, vooral ook innovators en leiders zijn die de ruimte krijgen om de dingen te doen waar we goed in zijn: de patiëntenzorg verder optimaliseren.
De contacten met de verschillende beroepsgroepen zijn gelegd. De contacten met patiëntenverenigingen kunnen steviger. Als voorzitter zal ik contact zoeken met patiëntenverenigingen om in de praktijk na te leven datgene wat Peter Goossens gisteren zo mooi benoemde: nothing about us without us. Het bestuur, en de netwerken die bij de afdeling horen, zal ik daarbij betrekken. Onze eerste netwerkdag is al gepland en dit onderwerp staat op de agenda. Om onze bekendheid te vergroten zullen we een patiëntenfolder ontwikkelen. We vragen patiëntenorganisaties om ons daarbij te helpen. De komende jaren worden spannende jaren. Deze week heeft het College Specialismen Verpleegkunde een rapport uitgebracht waarin het concludeert dat de huidige indeling van de specialismen niet voldoet. Volgend jaar start een commissie die gaat bedenken hoe het er dan uit moet gaan zien. De afdeling wordt hier nadrukkelijk bij betrokken. Het bestuur van V&VN VS denkt na over een passende manier om jullie als leden nadrukkelijk te betrekken. Een ander cruciaal punt is de evaluatie van het experimenteerartikel die in 2017 zal plaatsvinden. Tot nu toe blijkt dat degenen die voorschrijven dat uitstekend doen, maar dat het nog niet op zeer grote schaal gebeurt. Daarvoor zijn natuurlijk vaak redenen aanwezig, zoals instellingen die het voorschrijven niet toestaan, maar het blijft een taak van ons om hier werk van te maken. 2017 staat zo voor de deur! Wij zullen een plek aan de bespreektafels eisen! Nothing about us, without us Er zijn altijd paralellen te trekken.
Een mooie metafoor voor de manier waarop ik graag sturing geef, is de manier waarop ik mijn hobby paardrijden beoefen. Ongedwongen, op basis van vertrouwen en overtuigingskracht. Op de dia staat Odile en haar mooie paard Amadeus, en zoals dressuur de basis is voor alle takken van paardensport, zo heeft Odile de basis voor de afdeling voor verpleegkundig specialisten stevig gelegd. Ik ben heel blij met deze basis en kan nu verder met de afdeling en mijn voorkeursstijl van besturen, waarvan samenwerking en vertrouwen de belangrijkste pijlers zijn. Hierdoor ontstaat ruimte voor een andere inbreng, voor creativiteit en het versterken we elkaar. Vertrouwen ontstaat niet vanzelf. Het is hard werken, je verdiepen in de ander om proberen te begrijpen waar zijn drijfveren zitten, maar ook zo veel mogelijk gezamenlijk optrekken en gestelde doelen behalen. Als je weet wat er voor iemand op het spel staat, of dat nu de patiënt, de medisch specialist, de instelling of de zorgverzekeraar is, dan kan je op maat interveniëren. Dit is niet zomaar een trucje, maar iets waar ik heilig in geloof. Ook in de drang- en dwangprojecten die ik heb geleid op de gesloten afdelingen in de GGZ heb ik hulpverleners steeds gestimuleerd om naast patiënten te gaan staan om hun perspectief te begrijpen. Want pas als je weet wat de ander drijft, kun je de drift beïnvloeden en kom je er in veel gevallen zonder dwang. Leg de focus niet op wat scheidt, maar op wat bindt. En wat ons bindt is de patiëntenzorg. Niet discussiëren, maar compareren, in het belang van de patiënt. Vandaar uit pakken wij onze positie, daar zit onze kracht. Het bestuur landelijk, en wij allen ook zelf op onze werkplek.
Durft te dromen Over drie jaar zou ik heel graag willen dat we ons als beroepsgroep niet meer continu hoeven bewijzen, maar dat men weet dat we er zijn en wat we doen. Wij verpleegkundig specialisten zijn over het algemeen hardwerkende mensen met een groot hart voor de patiëntenzorg en een helder brein. Maar ik hoor vaak dat mensen zo moe worden van dat bewijzen. Gelukkig doe je het grootste deel van het bewijzen door wat je de hele dag doet, gewetensvol en consciëntieus. Over drie jaar zijn we natuurlijk heel blij wanneer het experimenteerartikel niet meer experimenteel is en kunnen we ons allemaal vinden in de nieuwe indeling van ons beroep. Ook hebben we dan antwoord op de vraag of we toekomstbestendig zijn als afdeling van V&VN, of dat we een andere vorm kiezen. Daarbij speelt de macht van het getal ook een rol. Van de 3.000 verpleegkundig specialisten zijn er toch ook 1.100 geen lid van de afdeling. Dat is meer dan 1/3 en dat moet omlaag. De macht van het getal is belangrijk! Waar ik morgen als eerste mee ga beginnen: samen met het bestuur de plannen die er liggen uitvoeren, de lopen zaken verder oppakken, continueren, en ondertussen met elkaar nadenken over de vraagstukken die op ons afkomen en de vraag beantwoorden hoe daarmee om te gaan. Nadenken over nieuwe speerpunten en de bijbehorende strategie. Ik hou van goed doordachte doelen en weloverwogen plannen.
Resumerend: De patiënt centraal Positioneren via de patiëntenzorg Praten met ons, niet over ons: nothing about us without us Creëren van vertrouwen in elkaar en met onze samenwerkingspartners Groei van het aantal verpleegkundig specialisten en de groei van het aantal leden van de afdeling bevorderen Gezamenlijk doordacht en degelijk beleid maken om bovenstaande te bereiken en dit strategisch uitvoeren Ik dank jullie allemaal voor het vertrouwen. Ik ga er alles aan doen om het waar te maken.