BEZWAARSCHRIFTENCOMMISSIE GEMEENTE WESTVOORNE J A A R V E R S L A G 2 0 10
Inhoudsopgave Voorwoord pagina 3 Inleiding pagina 4 Werkwijze van de commissie... pagina 5 Feiten en cijfers pagina 7 Opmerkelijke zaken pagina 10 Afhandelingsduur.... pagina 12 Aanbeveling pagina 13 Bijlagen: - Verordening inzake de behandeling van bezwaarschriften. - Raadsbesluit tot benoeming van de voorzitter en de leden van de commissie. 2
Voorwoord Voor u ligt het jaarverslag van de Commissie voor de bezwaarschriften van de gemeente Westvoorne over het jaar 2010. Ook dit jaar heeft onze commissie weer een keur aan zaken behandeld. Met volle tevredenheid kan ik constateren dat het ons evenals in 2009 ook voor de in het jaar 2010 behandelde zaken is gelukt in meer dan 90% - en in dit geval zelfs 95% - van de binnengekomen bezwaarschriften binnen de wettelijke termijn van 18 weken af te handelen. Sprak ik er in het vorige jaarverslag al over dat de werkwijze om meer aan de voorkant van de besluitvorming het contact net burgers te zoeken in Westvoorne al was opgepakt, inmiddels is er naar aanleiding van signalen uit onze commissie binnen de ambtelijke organisatie een traject gestart om via alternatieve geschilbeslechting deze werkwijze verder vorm te geven. De inmiddels door het huidige kabinet aangekondigde verhoging van het griffierecht - waardoor de toegang tot de rechter voor burgers meer geld zal gaan kosten - zal naar alle waarschijnlijkheid om die reden ook leiden tot meer druk op de bezwaarschriftenprocedures en zal de roep en noodzaak tot meer conflictoplossing / mediation aan de voorkant van het besluitvormingsproces alleen nog maar vergroten. Het kabinet zet met dit voorstel ook nadrukkelijk in op het propageren van vormen van alternatieve geschilbeslechting om zo de werkdruk bij de rechterlijke macht te verlichten en de rechtsbescherming kostendekkend te maken. Ook kan procederen door de gemeente zelf dus meer geld gaan kosten. Dit vormt een reden temeer om de mogelijkheden van deze alternatieve geschilbeslechting ten volle te benutten. Tot slot spreek ik hier namens de andere commissieleden mijn waardering uit richting het secretariaat van onze commissie voor de gedegen voorbereiding en uitwerking van de adviezen van onze bezwaarschriftencommissie. Mr. D.P. Bosgieter voorzitter 3
Inleiding In 2010 zijn 43 bezwaarschriften afgehandeld. De onderwerpen waren divers. Zo kwamen er bouwzaken en handhavingskwesties aan de orde. Wat hierbij opviel was dat het aantal bouwzaken en ook het aantal handhavingskwesties in verhouding tot voorgaande jaren laag was. Een directe verklaring is hiervoor niet gevonden. Ook zijn er zaken op het gebied van sociale wetgeving aan de orde geweest. Hierbij viel juist op dat er in verhouding een groot aantal bezwaren op het gebied van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning is ingediend. Een verklaring hiervoor vindt u bij het kopje Sociale Zaken. Verder kwamen dit jaar onder andere de onderwerpen kapvergunning, exploitatievergunning, verzoeken in het kader van de Wet Openbaarheid van Bestuur en vergunningen in het kader van de APV aan de orde. De commissie heeft zich dan ook verdiept in een grote verscheidenheid aan onderwerpen. In het jaarverslag vindt u een overzicht van de behandelde zaken. M.V. Vermeer-van der Houwen secretaris 4
Werkwijze van de commissie De gemeenteraad heeft op 31 maart 2009 de Verordening inzake de behandeling van bezwaarschriften 2009 vastgesteld. Voor de inhoud van deze verordening wordt verwezen naar bijlage I van dit verslag. Een van de belangrijkste wijzigingen ten opzichte van de vorige verordening Verordening inzake de behandeling van bezwaarschriften 2004 betreft de samenstelling van de commissie. Voorheen bestond de algemene kamer van de commissie uit de voorzitter en vier leden en de sociale kamer uit de voorzitter en twee leden. In de huidige verordening wordt bepaald dat zowel de algemene als de sociale kamer bestaat uit de voorzitter en twee leden. Voor de samenstelling van de commissie wordt verwezen naar bijlage II van dit verslag. In deze paragraaf wordt de te volgen procedure nader uiteengezet. Ten behoeve van een duidelijk overzicht zijn de werkzaamheden onderverdeeld in de categorieën voorbereiding, horen en afhandeling. De voorbereiding De ontvangst van een bezwaarschrift wordt schriftelijk bevestigd. In de bevestigingsbrief wordt vermeld dat de bezwaarschriftencommissie zal adviseren over het ingediende bezwaarschrift. Tegelijk met de ontvangstbevestiging wordt de informatiefolder Bezwaar en beroep tegen een beslissing van de overheid meegestuurd. Vervolgens beoordeelt het secretariaat van de bezwaarschriftencommissie of het bezwaarschrift voldoet aan de formele voorschriften van de Algemene wet bestuursrecht. Het secretariaat zorgt ervoor dat, indien nodig, bezwaarmakers in de gelegenheid worden gesteld hun bezwaren nader te motiveren. Het secretariaat is verantwoordelijk voor de agendering van de bezwaarschriften en verzamelt per bezwaarschrift de op de zaak betrekking hebbende stukken. Voor elk bezwaarschrift wordt door het secretariaat van de commissie een notitie ten behoeve van de commissie opgesteld. Deze notitie bevat: - een kort verslag van de voorgeschiedenis; - een samenvatting van de bezwaren; - overwegingen over de ontvankelijkheid van de bezwaren; - een overzicht van de relevante regelgeving; - een reactie op de bezwaren; - een conclusie ten aanzien van de (on)gegrondheid van deze bezwaren. Tenslotte worden de relevante stukken als bijlage opgenomen. De Algemene wet bestuursrecht schrijft voor dat, voordat een bestuursorgaan op het bezwaar beslist, belanghebbenden in de gelegenheid moeten worden gesteld om gehoord te worden. In dit geval geschiedt het horen door de bezwaarschriftencommissie. Minimaal tien dagen voor de hoorzitting worden belanghebbenden uitgenodigd voor de hoorzitting. Tot tien dagen voor de hoorzitting kunnen belanghebbenden nadere stukken indienen en de op de zaak betrekking hebbende stukken worden minimaal een week voor de hoorzitting voor belanghebbenden ter inzage gelegd. Minimaal vijf dagen voor de hoorzitting worden de agenda en de notities aan alle commissieleden toegezonden. 5
Het horen Tijdens de hoorzitting worden bezwaarden en overige belanghebbenden in de gelegenheid gesteld hun standpunten nader toe te lichten. Tijdens de hoorzitting is ook een vertegenwoordiger van het betreffende bestuursorgaan aanwezig. Een hoorzitting van de algemene kamer van de commissie is in beginsel openbaar. Een hoorzitting van de sociale kamer vindt achter gesloten deuren plaats. De voorzitter en de leden van de commissie nemen geen zitting indien hun onpartijdigheid in het geding kan komen. Direct na afloop van de hoorzitting beraadslaagt de commissie achter gesloten deuren. Per bezwaarschrift wordt een advies opgesteld en van iedere hoorzitting wordt een verslag gemaakt door de secretaris. Per bezwaarschrift wordt in beginsel een half uur hoorzitting ingepland. Wanneer er meerdere bezwaarmakers zijn of wanneer de complexiteit van het dossier daartoe aanleiding geeft, wordt een langere hoortijd aangehouden. Er worden in beginsel maximaal vier zaken per vergadering geagendeerd. De vergaderingen vangen meestal om 19.30 uur aan en duren tot uiterlijk 23.00 uur (inclusief raadkamer). In totaal heeft de commissie in 2010 veertien keer vergaderd. De afhandeling Het secretariaat streeft naar een behoorlijke en zo tijdig mogelijke afhandeling van de bezwaarschriften. De Algemene wet bestuursrecht schreef voor dat, indien een commissie voor bezwaarschriften is ingesteld, over een bezwaarschrift dient te worden beslist binnen een termijn van tien weken na ontvangst van het bezwaarschrift. Deze termijn mocht met vier weken worden verdaagd. Verdere verdaging is mogelijk voor zover de indiener van het bezwaarschrift daarmee instemt en andere belanghebbenden daardoor niet in hun belangen kunnen worden geschaad of ermee instemmen. Per 1 oktober 2009 is de Algemene wet bestuursrecht aangepast naar aanleiding van de Wet dwangsom en beroep bij niet tijdig beslissen. De voornoemde termijnen zijn toen verruimd naar twaalf respectievelijk 6 weken. Verder is veranderd dat de beslistermijn aanvangt op de dag na de dag waarop de termijn voor het indienen van een bezwaarschrift is verstreken. De voorgeschreven beslistermijn is een zogenaamde termijn van orde. Dit betekent dat een overschrijding met uitzondering van het verbeuren van een dwangsom in het kader van de Wet dwangsom en beroep bij niet tijdig beslissen- niet kan leiden tot nadelige gevolgen voor het bevoegde bestuursorgaan. Het tijdens de vergadering door de commissie opgestelde advies wordt zo spoedig mogelijk tezamen met het verslag van de hoorzitting op schrift gesteld. Beiden worden voor akkoord toegezonden aan de voorzitter. Via de vakafdeling wordt het advies van de commissie voorgelegd aan het bevoegd orgaan. Indien de vakafdeling een contrair advies uitbrengt, worden de adviezen gezamenlijk aan het bestuursorgaan voorgelegd. Na besluitvorming stelt het secretariaat het besluit op. Vervolgens worden het besluit, het advies van de commissie en het verslag van de hoorzitting aan de belanghebbenden bekendgemaakt door middel van aangetekende verzending. Indien het bestuursorgaan afwijkt van het advies van de commissie wordt een afschrift van het contrair advies als ingekomen stuk geagendeerd voor een van de volgende commissievergaderingen. 6
Feiten en cijfers In dit hoofdstuk vindt u een opsomming van de aantallen bezwaarschriften, de uitkomsten van de bezwaarprocedure en een korte toelichting op deze cijfers. Bezwaarschriften Jaar Totaal gegrond ongegrond niet-ontvankelijk besluit/bezwaar ingetrokken Nog niet bekend 2001 123 19 72 14 18 2002 61 1 36 7 17 2003 85 11 53 7 14 2004 75 1 57 5 12 2005 84 6 57 6 15 2006 91 5 51 12 21 2 2007 65 6 25 2 25 0 7 2008 82 7 38 13 20 3 1 2009 59 1 43 4 11 0 0 2010 43 2 22 10 5 3 1 (tabel 1.1 overzicht bezwaarschriften 2001-2010) diverse Bezwaar Totaal gegrond ongegrond gedeeltelijk gegrond/ ongegrond nietontvankelijk ingetrokken Bouwzaken 10 5 3 2 Handhaving 3 2 1 Sociale zaken 14 2 9 1 2 0 Overig 16 7 1 5 3 Totaal 43 2 23 1 10 5 2 ( tabel 1.2 overzicht bezwaarschriften 2010) Gegrond In dit verslagjaar zijn 2 bezwaarschriften gegrond verklaard. In het ene geval betrof het een bezwaarschrift gericht tegen een besluit van burgemeester en wethouders waarbij hulp in de huishouding is toegekend voor 4 uur per week. Bezwaarde is van mening dat het zeer onredelijk is dat hij voor zijn eengezinswoning maar 4 uur hulp bij de huishouding krijgt. Bij een eerder besluit is aan bezwaarde 5 uur hulp toegekend en dit was volgens bezwaarde al te weinig. In het besluit is voor de verzorging van het wasgoed geen hulp opgenomen. Geoordeeld is immers dat bezwaarde zelf wast en dat de buurvrouw strijkt. De commissie is van mening dat aan bezwaarde onterecht geen hulp in de huishouding is toegekend voor het strijken. Artikel 10 Verordening maatschappelijke ondersteuning Gemeente Westvoorne 2009 bepaalt immers, dat iemand niet in aanmerking komt voor hulp bij het huishouden als tot de leefeenheid waar deze persoon deel van uitmaakt een of meer huisgenoten behoren die wel in staat zijn het huishoudelijk werk te verrichten. De buurvrouw is echter niet aan te merken als huisgenoot van bezwaarde en zij behoort niet tot de leefeenheid van bezwaarde. Gelet op artikel 10 van de verordening kan op basis van het feit dat de buurvrouw soms helpt bij het strijken, niet worden geoordeeld dat bezwaarde geen recht heeft op hulp. De commissie is dan ook van oordeel dat aan bezwaarde nog hulp moet worden toegekend voor het strijken. De commissie adviseert dan ook om de bezwaren gegrond te verklaren. Dit advies heeft het college gevolgd. In het andere geval betrof het een bezwaarschrift gericht tegen het besluit van burgemeester en wethouders, waarbij een aanvraag voor een autostoel is afgewezen. Nog niet bekend 7
Bezwaarde heeft een aanvraag ingediend voor een (aangepaste) autostoel voor zijn zoon. Zijn zoon is gehandicapt en dient in een speciale autostoel vervoerd te worden. Een dergelijke autostoel is echter al eens verstrekt. Deze autostoel is bij de moeder van de zoon. Bezwaarde en de moeder hadden een relatie. Deze relatie is echter geëindigd. De aanvraag is op grond van artikel 2.2. van de verordening Maatschappelijke Ondersteuning gemeente Westvoorne afgewezen. De voorziening is namelijk al verstrekt en volgens het advies van de medisch adviseur is de voorziening uitwisselbaar. Tijdens de hoorzitting heeft bezwaarde echter aangegeven, dat de autostoel in de auto van de moeder is vast gemonteerd. De stoel is niet eenvoudig uit de auto te halen. De commissie heeft dit laten navragen. Toen bleek, dat de stoel niet eenvoudig uit de auto te verwijderen is. De stoel is dan ook niet uitwisselbaar. De commissie adviseert dan ook om het bezwaar gegrond te verklaren en de voorziening toe te kennen. Het college heeft dit advies gevolgd. In dit verslagjaar is er ook twee keer geadviseerd om een bezwaarschrift gedeeltelijk gegrond, gedeeltelijk ongegrond te verklaren. Het betrof onder andere een bezwaarschrift gericht tegen het besluit van burgemeester en wethouders waarbij een WOB-verzoek gedeeltelijk is afgewezen. Het verzoek betrof op een tweetal documenten. Te weten een financieel document en een juridisch document. Met betrekking tot het financiële document is naar mening van de commissie terecht besloten de cijfers behorende bij de modellen niet openbaar te maken. De modellen op zich, dus enkel de schetsen, konden naar mening van de commissie wel openbaar worden gemaakt. Hierom wordt ook door bezwaarde verzocht en er zijn volgens de commissie geen economische/ financiële belangen van de gemeente te noemen die het rechtvaardigen de schetsen (zonder cijfers) niet openbaar te maken. Het juridische document betrof een juridische memo. Deze memo is verstrekt met uitzondering van een aantal passages. Deze passages bevatten de (juridische) persoonlijk beleidsopvattingen van de betreffende ambtenaar. Naar de mening van de commissie zijn deze passages terecht niet verstrekt. Gelet op het feit dat de persoonlijke passages een juridische risico-inschatting betreffen is er volgens de commissie ook terecht voor gekozen de passages niet te verstrekken in een niet tot personen herleidbare vorm. Gezien het voorgaande adviseert de commissie om ten aanzien van het gevraagde financiële document de modellen zonder de financiële gegevens te verstrekken. Ten aanzien van het juridische document adviseert de commissie om het bestreden besluit te handhaven en de persoonlijke beleidsopvattingen niet te verstrekken. De commissie adviseert dan ook om de bezwaren gedeeltelijk gegrond en gedeeltelijk ongegrond te verklaren onder aanpassing van de bestreden beschikking. Dit advies is door het college gevolgd. De andere zaak betrof een bezwaarschrift gericht tegen het besluit van het college van burgemeester en wethouders, waarbij een drank- en horecavergunning en een exploitatievergunning zijn ingetrokken. De commissie vond, dat de intrekking van de drank-en horecavergunning op de juiste gronden had plaatsgevonden. De commissie vond het echter niet redelijk om de exploitatievergunning voor onbepaalde tijd in te trekken. Aan de vereisten voor het intrekken van de vergunning was voldaan, maar gelet op de historie van het bedrijf en het feit dat er in de afgelopen 17 jaar geen noemenswaardige incidenten hebben plaatsgevonden in of bij het bedrijf van bezwaarden, achtte de commissie het niet proportioneel om op basis van de voorliggende feiten de exploitatievergunning voor onbepaalde tijd in te trekken. De commissie is van mening dat het meer op de weg van de gemeente had gelegen om het bedrijf van bezwaarden tijdelijk te sluiten. De commissie adviseerde dan ook om de bezwaren gedeeltelijk gegrond en gedeeltelijk ongegrond te verklaren, in de zin dat de intrekking van de drank- en horecavergunning in stand blijft, de intrekking van de exploitatievergunning wordt opgeheven en het bedrijf van bezwaarden voor zes maanden gesloten wordt, gerekend vanaf de verzenddatum van het bestreden besluit. Het college heeft dit advies niet gevolgd en heeft het bestreden besluit in 8
stand gelaten. Het college was van mening, dat het vertrouwen in goed ondernemerschap van bezwaarden dermate geschaad was, dat een nieuwe kans in de vorm van een exploitatievergunning niet aan de orde was en in een duidelijk contrast stond met de korte sluitingstermijn die de bezwaarschriftencommissie adviseerde. Tegen dit besluit hebben bezwaarden inmiddels beroep ingesteld. Er is nog geen uitspraak op het beroep gedaan. Afwijken van advies commissie/aanpassen bestreden besluit/beroep Afwijken van advies van de commissie In het verslagjaar 2010 is in 2 gevallen afgeweken van het advies van de commissie. In één geval betrof het een bezwaarschrift gericht tegen het besluit van het college van burgemeester en wethouders, waarbij een drank- en horecavergunning en een exploitatievergunning zijn ingetrokken (zie hierboven kopje gegrond ). Het andere geval betrof een bezwaarschrift gericht tegen het besluit van burgemeester en wethouders d.d. 20 september 2010, waarbij een aanvraag voor een woningaanpassing is afgewezen. De bezwaarschriftencommissie merkt hierover in haar advies op dat het verzoek tot een woningaanpassing juridisch gezien kan worden afgewezen. Zij adviseert het college echter om de hardheidsclausule toe te passen De bezwaarschriftencommissie is van mening dat er in het onderhavige geval sprake is van dusdanige omstandigheden dat een beroep op de hardheidsclausule gerechtvaardigd is. Gezien de bijzondere omstandigheden van het geval adviseert de commissie om op basis van de hardheidsclausule een woningaanpassing toe te kennen. Het college van burgemeester en wethouders is echter van mening dat deze bijzondere omstandigheden niet aanwezig zijn. Artikel 19 van de verordening stelt dat er voor toewijzing van de voorziening sprake moet zijn van een hoofdverblijf. Er kan sprake zijn van twee hoofdverblijven. Bijvoorbeeld bij gehandicapte kinderen van gescheiden ouders, die in coouderschap door beide ouders worden opgevoed en daadwerkelijk de ene helft van de tijd bij de ene ouder en de andere helft bij de andere ouder wonen. Alleen in die situatie kan in beide ouderlijke woningen woonvoorzieningen worden getroffen en niet in situaties van bezoekregelingen. Er is in het onderhavige geval geen sprake van een situatie waarin de verordening niet voorziet. Afwijken van de verordening op dit punt zou leiden tot een ongewenste precedentwerking. Het college vindt de tijdelijkheid van de omgangsregeling, de kosten die voor een voorziening gemaakt moeten worden en de ongewenste precedentwerking zwaar wegen en heeft dan ook besloten het advies van de bezwaarschriftencommissie niet op te volgen. Bestreden besluit aanpassen In 3 gevallen, waarin door de commissie geadviseerd werd om de bezwaren ongegrond te verklaren, is door de commissie het advies meegegeven om het bestreden besluit aan te passen. Het ging hierbij om aanpassing van de motivering (zie ook het kopje Opmerkelijke zaken/overige zaken), in een ander geval om aanpassing van de ondertekening en in het laatste geval om aanpassing van het besluit naar aanleiding van nieuwe informatie. Dit is vervolgens in het heroverwegingsbesluit ook gebeurd. Beroep Tegen de heroverwegingsbesluiten van de in dit verslagjaar behandelde bezwaarschriften is in 4 gevallen beroep ingesteld. Op het moment van het verschijnen van dit verslag zijn er in 3 van de beroepszaken nog geen uitspraken bekend. In 1 beroepszaak heeft zowel de rechtbank als uiteindelijk de Raad van State het beroep ongegrond verklaard. De beroepszaken hebben alle vier een ander onderwerp. De beroepszaak waarin de uitslag al bekend is ging over een handhavingskwestie. Het betrof een bezwaarschrift tegen het besluit van burgemeester en wethouders, waarbij is gelast om binnen zes maanden na 9
verzending van het besluit de permanente bewoning van de recreatiewoning te staken en gestaakt te houden (zie ook Opmerkelijke zaken/bouwzaken en handhaving). De andere beroepszaken hebben een planschadebesluit, een toekenning bijzondere bijstand/terugvordering te veel verleende bijstand en het intrekken van een drank-en horecavergunning en exploitatievergunning (zie kopje gegrond) tot onderwerp. Opmerkelijke zaken De commissie heeft zich in 2010 over verschillende onderwerpen gebogen. Over een aantal van deze onderwerpen wordt hierna een korte toelichting gegeven. Bouwzaken en Handhaving Tabel 1.2 geeft aan dat in 2010 10 bezwaarschriften bouwzaken tot onderwerp hadden. Dit is opmerkelijk. In voorgaande jaren was het aantal bouwzaken, ook procentueel gezien, hoger. Bouwzaken vormt in beginsel de categorie waarin procentueel de meeste bezwaren werden ingediend. Waardoor de daling in 2010 is veroorzaakt, is niet te achterhalen. Het onderdeel bouwzaken omvat het verlenen en weigeren van vrijstelling en bouwvergunning, het verlenen en weigeren van een sloopvergunning, het verlenen en weigeren van een aanlegvergunning, het al dan niet nemen van een voorbereidingsbesluit en het al dan niet toekennen van planschade. Onder handhaving wordt verstaan het handhaven van bepalingen uit de Wet op de Ruimtelijke Ordening, de Woningwet, het Besluit bouwvergunningsvrije en lichtbouwvergunningplichtige bouwwerken, het Bouwbesluit en de Monumentenwet. Hieronder valt ook het handhaven van de bepalingen uit de bestemmingsplannen, de Bouwverordening, de Welstandsnota en de gemeentelijke Monumentenverordening. Een opmerkelijke handhavingszaak betrof het bezwaarschrift gericht tegen het besluit van burgemeester en wethouders, waarbij aan bezwaarde een last onder bestuursdwang is opgelegd gericht op het voor een bepaalde datum verwijderen van asbesthoudend materiaal. Aan deze last is door een ander dan bezwaarde voldaan. Bezwaarde wil zijn bezwaarschrift echter toch handhaven. Bezwaarde wil namelijk een uitspraak omtrent de vraag of aan hem al dan niet terecht een last onder bestuursdwang is opgelegd, ook al is zeker dat het niet daadwerkelijk tot bestuursdwang zal komen. Blijkens vaste jurisprudentie van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State is de rechter in het kader van de Awb alleen dan tot het beantwoorden van rechtsvragen geroepen als sprake is van een geschil met betrekking tot een besluit van een bestuursorgaan. Waar een dergelijk geschil niet (langer) bestaat, kan van de rechter geen uitspraak worden gevraagd uitsluitend vanwege de principiële betekenis ervan. Deze rechtspraak heeft de commissie toegepast op de bezwaarprocedure en geadviseerd om het bezwaarschrift niet-ontvankelijk te verklaren, omdat hier een zuiver principiele kwestie aan de orde is. Dit advies is gevolgd. Een andere opmerkelijk handhavingszaak betrof het bezwaarschrift tegen het besluit van burgemeester en wethouders, waarbij is gelast om binnen zes maanden na verzending van het besluit de permanente bewoning van de recreatiewoning te staken en gestaakt te houden. Het college van burgemeester en wethouders heeft in 2005 beleid ten aanzien van onrechtmatige bewoning van recreatiewoningen vastgesteld. In het beleid wordt bepaald aan welke uitgangspunten iemand moet voldoen om voor een persoonsgebonden beschikking in aanmerking te komen om zo in een illegaal bewoonde recreatiewoning te mogen blijven wonen. Het beleid is vervolgens gebruikt bij de controle van de recreatiewoningen in de gemeente. 10
In het geval van bezwaarde was een persoonsgebonden beschikking niet aan de orde omdat bezwaarde had verklaard de woning alleen recreatief te gebruiken. Later werd door bezwaarde echter aangegeven dat de permanente bewoning al sinds lange tijd plaatsvond. Bezwaarde heeft toen aangegeven graag in aanmerking te komen voor een persoonsgebonden beschikking. Bezwaarde voldoet volgens het beleid echter niet aan de criteria voor een persoonsgebonden beschikking, zodat handhavend wordt opgetreden tegen de bewoning van de recreatiewoning. Ook de commissie was van mening dat de last onder dwangsom terecht is opgelegd. De commissie heeft dan ook geadviseerd om de bezwaren ongegrond te verklaren. Dit advies is door het college gevolgd. Bezwaarde heeft vervolgens nog beroep en hoger beroep ingesteld. Beide beroepen zijn ongegrond verklaard. De bestreden beschikking is in stand gebleven. Sociale Zaken Hierbij moet gedacht worden aan bezwaarschriften in het kader van sociale wetgeving, bijvoorbeeld de Wet Werk en Bijstand en de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Opvallend is dat er dit jaar opmerkelijk veel bezwaarschriften in deze categorie zijn ingediend. Van de 43 bezwaarschriften vallen er 14 in deze categorie. In 2009 vielen 8 van de 59 bezwaarschriften in deze categorie. Wellicht wordt deze stijging ingezet door de strengere toetsing die door de vakafdeling wordt uitgevoerd. De verordening wordt strikter toegepast dan voorgaande jaren. De vakafdeling heeft aangegeven dat dit komt doordat door de Rijksoverheid steeds meer benadrukt wordt, dat de WMO gekanteld moet worden. D.w.z. minder claimgericht werken, maar eerst kijken wat burgers zelf voor maatregelen kunnen treffen, voordat ze een beroep doen op een individuele voorziening. Aanvragers van een voorziening worden meer op hun eigen verantwoordelijkheid gewezen. Wat mogelijk ook meespeelt is het gegeven dat door een wetswijziging zogenaamde algemeen voorliggende voorzieningen niet meer vergoed worden. Als voorbeeld van een sociale zaak kan worden genoemd een bezwaarschrift gericht tegen het besluit van burgemeester en wethouders, waarbij een aanvraag voor een woonvoorziening in het kader van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) is afgewezen. De aanvraag is afgewezen omdat de verordening Wet Maatschappelijke Ondersteuning Westvoorne bepaalt, dat geen woonvoorziening wordt toegekend wanneer de aanvrager niet is verhuisd naar de voor zijn of haar beperkingen op dat moment beschikbare meest geschikte woning. Bezwaarde kon verhuizen naar een voor haar adequate woning. Betrokkene heeft deze woning echter geweigerd en is verhuisd naar de voor haar minder adequate aanleunwoning. De commissie is van mening dat de aanvraag op de goede gronden is geweigerd en ziet geen redenen om een beroep op de hardheidsclausule te rechtvaardigen. Betrokkene is immers niet verhuisd naar de voor haar beschikbare en meest geschikte woning en dat dit een eigen keuze is geweest. De commissie adviseert dan ook om de bezwaren ongegrond te verklaren. Dit advies is door het college gevolgd. Bij de sociale zaken wordt nog wel door de commissie opgemerkt, dat de commissie regelmatig constateert dat een beschikking namens het college van Hellevoetsluis worden ondertekend en dat er in de beschikking soms naar regelgeving van Hellevoetsluis wordt verwezen. De commissie vraagt hier aandacht voor. In de toekomst zou dit voorkomen moeten worden. Overige zaken Dit betroffen dit jaar onder andere zaken met betrekking tot exploitatievergunningen, dranken horecavergunningen, kapvergunningen, aanvragen in het kader van de Wet openbaarheid van bestuur en aanvragen voor vergunningen in het kader van de APV. Zo is er in 2010 bijvoorbeeld een bezwaarschrift ingediend gericht tegen het besluit van burgemeester en wethouders, waarbij een verzoek om een standplaatsvergunning voor een 11
mobiele snackwagen is afgewezen. De motivering voor de afwijzing was als volgt. Het perceel heeft de bestemming Woondoeleinden. Blijkens artikel 12 van de artikelsgewijze toelichting op het bestemmingsplan zijn gronden met de bestemming Woondoeleinden bestemd voor het wonen met de daarbij behorende voorzieningen en voor de uitoefening van beroepsmatige activiteiten en kleinschalige bedrijfsmatige activiteiten in de hoofdbouwmassa. Het verkopen van snacks vanuit een mobiele snackwagen op het perceel is niet verenigbaar met de bestemming van het perceel. De commissie is het hier mee eens. Volgens de commissie past de verkoop van snacks vanuit een mobiele snackwagen dan wel vanuit de woning om twee redenen niet in het geldende bestemmingsplan. De verkoop van snacks valt namelijk niet onder kleinschalige bedrijfsmatige activiteiten of beroepsmatige activiteiten. Bovendien behoort de mobiele snackwagen niet tot de hoofdbouwmassa. De commissie adviseert dan ook om de bezwaren ongegrond te verklaren. In deze zaak heeft de commissie nog wel aanbevolen om de motivering van het bestreden besluit aan te passen. In de bestreden beschikking werd namelijk gezegd, dat er op basis van het Standplaatsenbeleid geen standplaats kan worden aangewezen voor de verkoop van snacks vanuit een mobiele snackwagen. Onder een standplaats wordt, gelet op artikel 1, onder a van de Standplaatsenverordening verstaan: een ruimte op of aan de openbare weg, door burgemeester en wethouders aangewezen voor het uitstallen, te koop aanbieden of verkopen van waren. In het onderhavige geval ging het echter niet om een locatie op of aan de openbare weg, maar om een snackwagen op het perceel van bezwaarden. Het Standplaatsenbeleid is op deze aanvraag dan ook niet van toepassing. De commissie adviseerde dan ook om de motivering van de bestreden beschikking aan te passen, in de zin dat de aanvraag wordt afgewezen uitsluitend op basis van het geldende bestemmingsplan. Dit advies heeft het college gevolgd. Afhandelingsduur De Algemene wet bestuursrecht (Awb) geeft aan welke termijn er geldt voor het indienen van bezwaarschriften. Tot 1 oktober 2009 was de termijn, indien er een bezwaarschriftencommissie was ingesteld, tien weken. Deze termijn ving aan na ontvangst van het bezwaarschrift. Het bestuursorgaan kon deze beslistermijn met vier weken verdagen. Verdere verdaging was mogelijk indien de bezwaarmaker daarmee instemde. Als de beslistermijn werd overschreden, stond hier geen sanctie op. Inmiddels is echter het wetsvoorstel Wet dwangsom en beroep bij niet tijdig beslissen in werking getreden. In deze wet wordt wel een sanctie opgenomen. Indien een bestuursorgaan niet tijdig beslist op het bezwaarschrift, verbeurt dit orgaan een dwangsom voor elke dag dat het in gebreke is. Het recht op deze dwangsom ontstaat indien de gemeente niet binnen 2 weken na ingebrekestelling door de bezwaarmaker alsnog beslist. De maximale looptijd van de dwangsom bedraagt 42 dagen en de dwangsom bedraagt maximaal 1.260,00. Met de invoering van de Wet Dwangsom en beroep bij niet tijdig beslissen is de termijn voor de behandeling van bezwaarschriften verruimd. Indien er een bezwaarschriftencommissie is ingesteld is de termijn 12 weken. Deze termijn kan met 6 weken verdaagd worden. Uiteraard is verdere verdaging mogelijk indien de bezwaarmaker daarmee instemt. De beslistermijn vangt nu verder aan op de dag na het eindigen van de bezwaartermijn. In 2010 zijn 43 bezwaarschriften afgehandeld. Hiervan zijn 33 zaken in een commissievergadering behandeld. De overige zaken zijn zonder hoorzitting afgedaan. Dit betreft dan met name bezwaarschriften, waarvoor geen hoorzitting nodig is, omdat deze zaken worden ingetrokken of omdat het bezwaarschrift niet-ontvankelijk is of bezwaarschriften, waarbij bezwaarde heeft aangegeven geen prijs te stellen op een hoorzitting. In 2010 bedroeg de beslistermijn gemiddeld 70 dagen (ingetrokken bezwaren en bezwaren waarvan de uitkomst nog niet bekend is, zijn niet meegerekend). In 2009 was de behandeltermijn van zaken, die in de commissie behandeld zijn, ongeveer 75 dagen. Van de in 2010 ontvangen bezwaarschriften is 95% binnen de wettelijk voorgeschreven termijn afgehandeld. De wettelijk toegestane overschrijdingen, waarbij de bezwaarmaker heeft 12
ingestemd met een verdaging na de beslistermijn, zijn hierbij inbegrepen. Bovenstaande betekent dat het aantal ontvangen zaken, dat binnen de termijn is afgehandeld nagenoeg gelijk is gebleven. In 2009 werd namelijk 90% van de gevallen binnen de termijn afgehandeld. Hoe wenselijk het ook is, de 100% is (nog) niet bereikt. Er blijven altijd vertragingen bestaan, waar geen of weinig invloed op uitgeoefend kan worden. Als belangrijkste oorzaken voor het niet halen van de termijn kunnen worden genoemd: zaken waarvoor de gemeenteraad bevoegd is, zoals bijvoorbeeld bezwaarschriften inzake voorbereidingsbesluiten, vergen een lange (voorbereidings)tijd, voordat deze geagendeerd kunnen worden voor een raadsvergadering. de commissie is afhankelijk van de aanvoer van de bezwaarschriften. Soms worden in een bepaalde periode veel bezwaarschriften ontvangen en in een andere weinig. Pieken in aantallen bezwaarschriften zijn vaak niet zodanig op te vangen dat dit geen gevolgen heeft voor de afhandelingsduur. Door middel van het houden van een extra vergadering wordt getracht een piek op te vangen, maar vervolgens is het daarna voor het secretariaat niet altijd mogelijk om de zaken binnen de termijn af te werken. in bepaalde zaken is nader advies nodig van een derde en vaak is het niet mogelijk om dit advies binnen de termijn te krijgen. de vakafdeling wil het bestuursorgaan adviseren om af te wijken van het advies van de commissie (contrair gaan) en heeft tijd nodig om haar afwijkende advies voor het bestuursorgaan voor te bereiden. Uiteraard blijft het streven om de afhandelingsduur terug te dringen, maar veel externe factoren, zoals hierboven geschetst, spelen een rol bij de behandeling van bezwaarschriften. Aanbeveling De commissie wijst op de besluitvorming rondom de WMO-bezwaarschriften. Het is de commissie opgevallen, dat hierbij regelmatig verwarring is bij de verwijzing naar de juiste regelgeving en bij het ondertekenen. Er wordt dan verwezen naar regelgeving van Hellevoetsluis en het besluit wordt namens het college van burgemeester en wethouders van Hellevoetsluis ondertekend. De commissie adviseert om hier in de toekomst beter op te letten, zodat dergelijke verschrijvingen niet meer voorkomen. 13