Píoníerswerk van PEC ln de ïlsselhal Indooratletiek met romantiek en een luchtje Lef kon PEC niet worden ontzegd, toen op z8 januari 1973 onder de titel'open Oostelijke kampioenschappen'in de ljsselhal indoorwedstrijden werden gehouden. Allereerst was het een enorme klus om dit evenement te organiseren. Enorme vrachten zand moesten naar het hallencomplex worden gebracht om een bak voor het verspringen te maken en allerlei andere ingrepen waren nodig om de IJsselhal om te toveren tot een atletiekarena. Bovendien was er maar weinig tijd voor ' beschikbaar. De op de wekelijkse veemarkt verhandelde dieren waren immers nog maar net vertrokken en het afval, waaronder veel stront, weggevoerd. Bovendien, hoe zouden de atleten reageren op het lopen en springen in een accommodatie, waar de geur van koeien zelfs met de sterkste middelen niet geheel weg te nemen viel? 'lot en met 1992 z5 jaar lang dus, zijn de open oostelijke indoorkampioenschappen in ZwoIIe gehouden en niet alleen dat, maar ook tien keer de nationale kampioenschappen meerkamp en zelfs twee keer het Nederlands kampioenschap. Een treffend bewijs dus dat de lef van 1973 heel rijk werd beloond. De wedstrijclen in de IJsselhal verdwenen uiteindelijk van de agenda, omdat elders in het land rrieuwe en betere accommodaties voor de indooratletiek tot stand waren gekomen cn omdat de organisatie te veel van de krachten van de club vergde. Maar zonder rneer heeft PEC in belangrijke mate bijgedragen aan de popularisering van de indooratletiek in ons land. Treffend is wat dat betreft een uitspraak van Wil Westphal.'Het is hier een speeltuin en het zou opvallen als het niet stinkt, maar ik durf te wedden dat als we hier weggaan over vijf jaar alle atleten het over de rornantiek van Zwolle hebben.' llen belangrijke rol bij het besluit om een wedstrijd in de ljsselhal te gaan organiseren, speelde Henk van der Worp, die in tgzl secretaris van PEC was.'we waren ai een paar winters lang op een doordeweekse avond in de IJsselhal aan het trai* rren. Daar hadden we een paar rollen kunststof, een hoogspringmatras, rubberen l<ogels en een paar horden voor aangeschaft. Nationaal werden wel indoorwedstrijden gehouden in de Rijnhal in Arnhem, de Martinihal in Groningen en de (]roenoordhallen in Leiden, maar de ene na de andere hal stopte er mee. Tot er helcrnaal geen mogelijkheid meer was voor indooratletiek in ons land. Herman 'l'immerman en ik hebben elkaar toen aangekeken en de vraag gesteld of we een wedstrijd in de IJsselhal zouden gaan organiseren.'
76 100 JAAR ATLETIEK rn ZWOTLE Overleg tíjdens de opbouw van de baan voor de wedstrijden van 1973. V.I.n.r. naam niet bekend, naam niet bekend, Jan uan Riessen, naam niet bekend, Ria Hulsink, Bert Goselink en Ben Swienink. Op de achtergrond Herman Hogeboom. Het was niet gering wat er allemaal geregeld moest worden om de hal geschikt te maken voor zo'n sportevenement, maar met hulp van veel enthousiaste leden en de medewerking van bevriende bedrijven lukte het. Aannemer Jan Ruberg leverde bijvoorbeeld het hout waaronder lange balken voor de verspringbak. Van wegenbouwer Te Siepe kwam het zand, Alteveer Dalfsen zorgde voor het gravel waarvan een mooie aanloop voor de hoogspringers werd gemaakt en van de ijsbaan van Assen konden rollen kunststof worden geleend, die door verhuisbedrijf Ter Haar naar Zwolle werden gehaald en tijdelijk bij boer Van Dijk in 's Heerenbroek werden opgeslagen. Veel medewerking werd ook verkregen van de Stilo, de sportafdeling van de gemeente Zwolle KRUIWAGENS 'We hadden maar weinig tijd beschikbaar voor het inrichten van de hal, want we mochten pas aan de slag nadat de hal was ontsmet. Dat was meestal vrijdagavond rond zes uur', vertelt Henk van der Worp.'Je zag dan tientallen vrijwilligers met kruiwagens zand sjouwen, een loodzware klus, de kunststof uitrollen, de springbakken in elkaar zetten enzovoort. Vanaf rg8o hadden we een eigen rondbaan met verhoogde bochten. Voor alle onderdelen hadden we een vaste groep, waardoor iedereen precies wist wat er van hem of haar verwacht werd. De inwendige mens werd natuurlijk ook niet vergeten. Honderden broodjes werden gesmeerd en grote pannen met snert gemaakt. Elk jaar weer was het een enorme klus, maar iedereen vond het leuk om mee te doen en eigenlijk was het één groot feestl aldus Van der Worp, die zich slechts één geval herinnert waarin het verkeerd dreigde te gaan. "s Nachts om een uur of twee waren we met een man of acht bezig met de laatste klusjes van de operatie. En toen kwamen we tot de ontdekking, dat we nog drie meter kunststof over hadden. Dat klopte niet, maar we wisten niet wat de oorzaak daarvan was. We hebben toen afgesproken dat we naar huis zouden gaan en dat degene die een helder idee had de anderen zou bellen. Ik lag nog màar net in bed of ik wist het. We hadden de binnen- en buitenkant van een bocht verwisseld. Om half zes in de ochtend zijn we bij elkaar gekomen om de bocht weer los te maken en drie meter achteruit te schuiven, waarmee het probleem was opgelost.' Overigens was de KNAU zelf ook in het bezit van een demontabele houten rondbaan, die verpakt in kisten lag opgeslagen in de Arnhemse Rijnhal. Er was sprake van geweest dat de baan naar de veilinghal in Beverwijk zou worden verplaatst, waar de atleten er dan een maand lang gebruik van zouden kunnen maken. De Unie schrok echter voor de hoge kosten terug. Joop Waterreus, oud-voorzitter van PEC maar in die periode voorzitter van de sectie wedstrijdsport van de KNAU:'We hadden een krap budget en moesten prioriteiten stellen. Het was onverantwoord om voor één wedstrijd, de nationale indoorkampioenschappen, zoveel geld ter beschikking te stellen. Dan konden we beter een stel bussen met atleten naar Dus-
INDOORATLETIEK MET ROMANTIEK EN EEN LUCHTJE 77 seldorf of"dortmund laten rijden.'montage van de baan die de Unie bezat, was in Zwolle onmogelijk. Niet omdat de baan niet in de ljsselhal paste, maar simpelweg omdat er onvoldoende tijd voor de opbouw beschikbaar zou zijn. KAMPIOENSCHAP De atleten kwamen graag naar Zwolle, omdat ze wisten dat de baan er altijd goed bij lag en de organisatie uitstekend was. Zo goedzelfs, dat in rg8o het Nederlands kampioenschap in de ljsselhal werd gehouden. In feite betekende dat de redding van het titeltoernooi, want de Unie zat plotselingzonder een geschikte accommodatie. Op initiatief van Waterreus en Van der Worp werd Zwolle toen naar voren geschoven. De complete atletiektop, met mannen als Eltjo Schulting en Ruud Wielaert, kwam in de IJsselhal aan de start. Journalisten van alle grote landelijke dagbladen reisden naar Zwolle om verslag van het kampioenschap te doen en dat leverde zo nu en dan wel eens.onaardige opmerkingen over de accommodatie op. Zo sprak de verslaggever van De Volkskrant over een'veredelde veehal'. Maar de atleten zelf trokken zich daar niets van aan en bleven trouw naar Zwolle komen, waar bovendien voor aansprekende prestaties werd gezorgd. In rgzg werden bijvoorbeeld liefst zes Nederlandse records verbeterd, onder andere door Elly van Hulst op de r5oo meter. En in rg8o ging een golf van enthousiasme door de hal toen hoogspringer Ruud Wielaert de hoogte van 2.2o meter bedwong. Intussen deden aan de open oostelijke die naast de NK werd gehouden, ook atleten uit België mee, waardoor de wedstrijden een internationaal tintje kregen. Tijdens de algemene vergadering van de KNAU op zaterdag zb maart r98o in de RAI in Amsterdam màcht het bestuur van PEC de Colonel Thompson Beker, de hoogste onderscheiding van de Unie, in ontvangst nemen.'omdat PEC de indooratletiek in stand heeft gehouden en ook weer nieuw leven heeft ingeblazen.' Het zou trouwens niet de enige trofee blijven. Tijdens de nieuwjaarsreceptie van de KNAU op r7 januari rgqg werd aan PEC namelijk de Wim de Beer Plaquette uitgereikt als blijk van waardering voor 25 keer indoor. DRAAIBOEK Nadat Henk van der Worp wegens allerlei andere verplichtingen met het organiseren van de indoorwedstrijden was gestopt, nam Wim Volkers het stokje over. Het is aardig om het draaiboek van 1gg5 er bij te halen. Aan materiaal waren voor de loopnummers bijvoorbeeld veertig hordes, tien startkubussen en achttien startblokken nodig, alsmede pielonnen, estafettestokjes, een loopwiel en niet te vergeten een rondebord met bel. Natuurlijk moesten er voor het kogelstoten kogels komen plus een elektronische weegschaal, afzetplanken voor het verspringen, latten voor de hoogspringers, kussens voor het polshoog en stopwatches voor de juryleden. Plus daarbij nog eens tien harken, zes bezems, zes schoppen, dubbelzij-
Een nationaal kampioenschap werd na rg8o niet meer in de ljsselhal gehouden. Met uitzondering dan van de strijd om de meerkamptitels, die PEC bleef organiseren. Vanuit alle hoeken van ons land bleven de atleten echter trouw naar Zwolle komen. Op zaterdag z3 januari tgg3 zorgden Emiel Mellaard, Frans Maas, Marc van der worp en Erik de vos bijvoorbeeld voor een fascinerende strijd bij het verspringen, dat heel verrassend door laatstgenoemde werd gewonnen. volkers herinnert zich ook een recordrace op de óo meter.'omdat het nationaal record was verbeterd, moest de jury precies nameten of de baan wel zestig meter lang was geweest. Nu hadden de rollen kunststof een paar dagen lang buiten in de regen gelegen. Ze waren dus kleddernat toen we ze uitrolden en vastlegden. De volgende dag was het kunststof door het drogen iets gekrompen. Zeker twee. drie 78 loo JAAR ATLETIEK IN ZWOLLE dig plakband, vlaggen, PEC-borden, hamers en spijkers, verlengkabels, acht schoolbanken met stoelen, een serveerwagen voor de cateringploeg, wiggen en vlaggetjes bij de springbakken. Op de materiaallijst stond ook een steiger voor de tv-camera. De NOS liet het dat jaar tot teleurstelling van de organisatie. echter afweten. Henk van der worp herinnert zich hoe belangrijk de aanwezigheid van tv-camera's was.'we nodigden de NOS elk jaar uit, maar het steeds weer spannend of ze ook zouden komen. Met de camera's van Studio Sport erbij probeerden we natuurlijk aan extra inkomsten uit reclame te komen, maar Theo Reitsma en zijn mensen keken er wel scherp op toe of er geen reclameborden langs de baan stonden. we hebben eens een keer de allernieuwste Renault van garagebedrijf simons en Bokkers naar binnen geduwd. op de motor rijden kon hij niet, want van de brandweer mocht er geen benzine in. Een andere keer zorgden we er voor dat een verhuiswagen van Ter Haar prominent in beeld kon komen. Maar je moest erg oppassen dat je met die reclame niet te ver ging. Dan kreeg je te horen:'als dat bord niet verdwijnt, gaan we weer weg." Terug naar het draaiboek van 1995, waarin stond welke werkzaamheden ter voorbereiding moesten worden verricht. Dat varieerde van het bespreken van een platte wagen, steigers van Spreeuwenberg, zro pallets van Philips en 25o pallets van Van Gend & Loos tot het repareren van het hoogkussen, het aanschaffen van een accuboormachine en het kopen van een attentie voor de chauffeurs.'het vergde allemaal ontzettend veel werk, maar iedereen deed het met plezier en was trots met het resultaatl vertelt Wim Volkers. Dat blijkt ook uit het stukje dat voorzitter Egbert Klouwen schreef in de knipselkrant van Indoor zwolle rgg5.'enkele duizenden uren zijn ingezet door een honderdtal vrijwilligers voor, tijdens en na afloop van de AA-drink Indoor Zwolle 1995. Wie krijg je rrogzo gek tegenwoordig? Zwollenaren zijn te bescheiden, zei burgemeester Franssen onlangs. Ik ben, als voorzitter van deze b(l)oeiende vereniging, trots op al die vrijwilligers, die bereid waren zoveel tijd en energie te steken in dit indoor-spektakel.'
INDOORATTETIEK MET ROMANTIEK EN EEN LUCHTJE 79 meter. Maar de jury heeft het niet gemerkt. Joop Kranendijk aan de ene kant en ik aan de andere kant hebben het meetlint zo strak getrokken, dat het net leek alsof de lengte van de baan zestig meter was. We wilden dat record niet missen., EINDE Na het toernooi van 21 en 22 januari tggó kon de verslaggever van de Telegraaf het niet laten om het weer eens over de stank te hebben.'de penetrante geur van verhandeld vee hangt er nog altijd.'maar de verslaggever signaleerde ook, dat wat eens de officieuze aftrap van het indoorseizoen was, tegenwoordig nog slechts een armetierige vorm van folklore was. In Zwolle dachten ze er anders over, want op z5 en z6 januari 1997 werden gewoon weer indoorwedstrijden in de ijsselhal gehouden. Voor de 25" keerl Maar toen een paar maanden later de directie van de IJsselhallen liet weten dat de IJsselhal voor het beoogde weekeinde in rgg8 niet beschikbaar was - dan zou er de beurs Tweewieler en outdoor - worden gehouden, maar dat voor tienduizend gulden meer de wijde Aa-hal wel te huur was, was de beslissing om een punt achter de indoorwedstrijden te zetten snel genomen. ook al omdat de unie ZwoIIe het nationaal kampioenschap meerkamp had afgenomen, waardoor het nog moeilijker werd om de begroting sluitend te krijgen. Elly Jansen, die al tien jaar het wedstrijdsecretariaat deed, had daar zohaar gedachten over. 'Marcel Dost meed vorig jaar het NK omdat hij polsstokhoogspringen niet zo jofel vond met die lage dakspanten. En pa Dost is bondscoach van de meerkampers', zei ze legen de verslaggever van de Zwolse Courant Bij veel van de vrijwilligers was de fut er echter ook wel uit. Karel Dreuning, vrijwilliger vanaf het eerste uur, daarover: 'Het werd ieder jaar moeilijker om alle vrijwilligers te krijgen die nodig waren. we hebben het z5 jaar gedaan, het is mooi geweest. Laten we maar stoppen.' Donald Waterreus ín actíe tijdens índoorwedstríjden in de IJsselhal Alle ervaring die de club met zs )aar indoor heeft opgebouwd, kwam goed van pas toen ons land eindelijk een volwaardige atletiekhal kreeg. Henk van der worp verbaasde zich er over dat in het in november zoos geopende omnisportcentrum in Apeldoorn nog altijd geen atletiekwedstrijd was gepland. Dus regelde hij dat de av PEC rgro dat maar ging doen. De wedstrijd was zo'n succes en de atleten reageerden zo enthousiast, dat op 3o januari opnieuw een wedstrijd is georganiseerd. De 27" editie van Indoor Zwolle zou je met een beetje fantasie en clubchauvinisme kunnen zeggen...