彼岸花 (Higanbana) is een horror manga die in 2000 door Nagasake Shukei ( 長坂秀佳 ) werd geschreven en door Takase Shiho ( 高瀬志帆 ) werd geïllustreerd. Deze manga hoort bij een reeks van horror manga die door de gelijknamige auteur en artiest werden gemaakt. In 2002 verscheen 彼岸花 in game versie voor de Playstation 2 Artiest Biografie Ik heb amper iets over deze persoon kunnen vinden. Er bestaat geen Wikipedia-pagina over haar, maar ze heeft wel een twitter account. Takase Shiho ( 高瀬志帆 ) werd geboren op 21 december in de prefectuur Yamanashi. Bibliografie Haar voornaamste werk is een manga die verscheen in een tijdschrift voor jonge vrouwen, genaamd FEEL YOUNG. キラキラ (Kirakira), 2002 Auteur Biografie Nagasaka Shukei ( 長坂秀佳 ) werd geboren in Toyokawa in de Aichi prefectuur op 3 november 1941. Al van jonge leeftijd hield hij van boeken lezen, maar omdat zijn familie niet echt veel geld had, ging hij vaak naar de plaatselijke bibliotheek om boeken te lenen.
Nadat hij afstudeerde van de prefecturale technische middelbare school van Aichi trok hij naar Tokio en werkte daar voor een tijdje in een plastic bedrijf. Hierna ging hij werken bij de Tōhō film studio, waar toen onder andere Kurosawa Akira ( 黒澤明 ) en Mifune Toshiro ( 三船敏郎 ) werkten, die een grote invloed op hem hadden. In 1966 kreeg één van zijn werken genaamd "De hond die kan praten" ( ものを言う 犬 ) een honorabele vermelding in de NHK Scenario Contest en dit werd dan het begin van zijn carrière als scenarioschrijver. In 1989 won hij de 35ste Edogawa Ranpo prijs met een werk genaamd Asakusa Enoken Ichiza-no Arashi ( 浅草エノケン一座の嵐 ). Nadien schreef hij en werkte hij mee aan nog talloze werken. Bibliografie Nagasaka Shukei schrijft niet alleen manga, maar hielp ook mee aan verscheidene films, series en ook zelfs games. De lijst van zijn verwezenlijking is echter zo lang, dat ik alleen enkele van zijn werken weergeef. Voor een volledige lijst verwijs ik door naar zijn Wikipedia-pagina. Televisie ものを言う犬 (Mono wo iu Inu), 1966 嫁ゆかば (Yomeyukaba), 1969 だから大好き! (Dakara Daisuki!), 1972, 熱血猿飛佐助 (Nekketsu Sarutobi Sasuke), 1972 ジキルとハイド (Jikiru to Baito), 1973 ザ ゴリラ 7 (Ze Gorira7), 1975 Film 喜劇三億円大作戦 (Kigeki Daisanokuyen Sakusen), 1971 飛び出す人造人間キカイダー (Tobidasu Jinzōningen Kikaidā), 1973 こむぎいろの天使雀と少年 (Komugiiro no Tenshi. Suzume to Shōnen), 1978
Radio 宮本武蔵 (Miyamoto Musashi), 1977 黄金の日日 (Ōgon no Hibi), 1978 火の鳥鳳凰編 (Hi no Tori. Hōōhen), 1978 罰金 (Bakkin), 1979 Games 弟切草 :SFC (Otogirisō), 1992 年 サウンドノベル街 -machi-:ss (Saundonoberu. Machi), 1998 彼岸花 -:PS2 (Higanbana), 2002 Manga 嵐学の時代 (Arashigaku no Jidai), 1985 浅草エノケン一座の嵐 (Asaku Enokenō Za no Arashi), 1989 都会の森 (Tokai no Mori), 1990 弟切草 (Otogirisō), 1999 寄生木 (Yadorigi), 2000 化猫伝桜妖魔 (Kanekoden. Ōyōma), 2001 黒い童謡 (Kuroi Dōyō), 2003 Bespreking Tijd en ruimte Het verhaal speelt zich in het begin af in de hedendaagse wereld en op bestaande plaatsen. De drie hoofdpersonages gaan naar Tokio en bezoeken daar verschillende tempels, maar na een tijd bevinden de personages zich in een tempel die niet echt bestaat, namelijk 鬼谷寺 (kikokuji), waar zich ook het grootste deel van het verhaal afspeelt. Deze tempel ligt zogezegd ergens in de bergen rond Tokio, maar in het verhaal wordt gezegd dat niemand van deze tempel afweet. Plot Op een dag ontmoeten drie studentes genaamd Rokujou Arisa, Minamoto Tooru en Kawara Natsumi, elkaar op de trein en door verloop van omstandigheden
slaan ze aan de praat met elkaar. Ze beseffen al snel dat ze alle drie twintig jaar zijn en naar Kioto gaan. Omdat ze naar dezelfde bestemming gaan en niet echt vaste plannen hebben, besluiten ze samen een horror-tour te doen. Na een tijd merken ze echter dat ze de enige personen in de wagon zijn en gebeuren er een aantal vreemde dingen. Tooru en Natsumi zien precies even een vrouw in een kimono zitten op één van de achterste banken. Na enkele seconden is ze echter verdwenen en is er geen spoor van haar te vinden, buiten een rode spinnenlelie. Ook vinden ze een krant van één jaar geleden waarin een vreemde moordzaak beschreven staat die nooit is opgelost geweest. Natsumi en Tooru denken dat er iets vreemd aan de hand is, maar Arisa gelooft er niets van. Opeens komt er echter een vreemde man in hun wagon en verschieten ze zich een ongeluk. Deze man verontschuldigt zich en gaat vervolgens naar een andere wagon. Wanneer ze aankomen in Kioto nemen ze een taxi en beginnen ze aan hun horror-tour. Het plan is allerlei tempels te bezoeken waaraan een enge legende of horrorverhaal verbonden is. In één van de tempels komen ze echter de man tegen die ze in de trein ook tegengekomen waren. Deze blijkt een rechercheur van de politie te zijn en vertelt hen over een moord die hij onderzoekt die nooit is opgelost geweest. Zo begint de zoektoch naar antwoorden op een mysterieuze moordzaak waar de drie vrouwen meer mee te maken hebben dan ze denken. Personages Rokujou Arisa ( 六条有沙 ) Arisa is duidelijk de sterkste van de drie meisjes en neemt later ook min of meer de leiding. Op een dag krijgt ze van een onbekende een ticket naar Kyoto toegestuurd. Om dit vreemde gebeuren te onderzoeken besluit ze dan maar het ticket te gebruiken, in de hoop dat ze het mysterie kan oplossen Minamoto Tooru ( 水元融 ) Minamoto Tooru is het tweede personage waarmee we kennismaken. Op haar verjaardag kreeg ze van haar vader een ticket om met de shinkansen naar Kyoto te gaan. Kawara Natsumi ( 川原菜つみ )
Het derde hoofdpersonage, Kawara Natsumi, zag een jaar geleden voor het eerst de geest van een vriend van haar. Sindsdien heeft ze niets meer van hem vernomen en daarom beslist ze te ontdekken wat er met hem gebeurd is. Haar zoektoch leidt haar naar Kyoto. Kikokuji Shino ( 鬼谷寺志乃 ) De hostess van de tempel waar de drie vrouwen uiteindelijk belanden. Later ontdekken ze dat Shino ook de opvoedster is van Shinobu. Yuuki Shinobu ( 柚木忍 ) De detective die de meisjes ontmoeten in de trein en terwijl ze een tempel aan het bezoeken zijn. Hij onderzoekt een moord van een jaar geleden en komt de meisjes meermaals tegen, waardoor hij een soort van vriend wordt Aonuma Shino ( 青沼篠 ) De vrouw waar het verhaal over gaat dat Kikokuji Shino aan de meisjes verteld. Ze leefde tijdens de Genroku-periode van de Edo-periode. Kishi Akira ( 紀氏亨 ) Het vroegere vriendje van Arisa Kishikawa Tooru ( 岸川トオル ) Het vroegere vriendje van Tooru Hataya Touji ( 旗矢東児 ) Het vroegere vriendje van Natsumi. Genre Vooraleer ik het ga hebben over Japanse horror is het misschien nuttig om eerst een beeld te schetsen van westerse horror om dan misschien tot een vergelijking te komen. Toch zou ik willen beginnen met een algemeen beeld van het genre horror te schetsen.
Een algemeen kenmerk van horror is dat het de lezer of toeschouwer angst probeert te laten voelen door hem te confronteren met enge situaties of personen, vaak fictieve wezens zoals geesten en vampieren, maar ook echt bestaande creaturen, zoals bijvoorbeeld moordende psychopaten. Er is echter een verschil tussen hedendaagse westerse horror en Japanse horror. Omdat er in het westen niet echt een traditie is van horrorstrips, maar wel horrorboeken en films, is het zinniger een vergelijking te maken van horror in het algemeen in de westerse en Japanse cultuur. Westerse populaire horror is tegenwoordig vooral gericht op de toeschouwer bang te maken door verschietmomenten en in films gaat dit meestal gepaard met spannende achtergrondmuziek en plotselinge harde geluiden. Alhoewel dit zeker niet de regel is, is er in hedendaagse horror films heel vaak een gebrek aan een goed plot en karakterontwikkeling. Het verhaal volgt vaak een vast patroon en is daarom nog al cliché te noemen. Het doel is immers de toeschouwer angst te laten beleven en juist daarom kan het genre zich veroorloven minder aandacht aan het verhaal te besteden en meer aandacht aan angst- en verschietmomenten, al zijn hier natuurlijk wel uitzonderingen op. Typische kenmerken van westerse horror zijn dat er veel bloed en gore in voorkomt om de toeschouwer te schokken en dat al heel vroeg in het verhaal iemand vermoord of toegetakeld wordt. Vanaf dat moment verloop het verhaal vrij snel. Dat verhaal is meestal niet doordacht en verreist ook niet veel denkwerk van de toeschouwer, bijna alles zit in een vast patroon en volgt bepaalde critera. Zo is de moordenaar in een subgenre van horrorfilms, de slasher- film, altijd een man en wordt er maar zelden afgeweken van dit patroon. Deze moordenaar heeft vaak geen diepe persoonlijkheid of gegrond motief, maar is eerder gewoon psychisch gestoord. Het "slechte" wezen is meestal kwaadaardig van nature en heeft geen diep uitgewerkte achtergrond. Het verhaal of mysterie wordt uiteindelijk ook helemaal uitgelegd en laat weinig aan de verbeelding over. In Japanse horror daaraantegen komt er meestal niet zo veel bloed in voor. Het hoofddoel is niet de toeschouwer opeens te laten verschieten, maar eerder traag de spanning op te bouwen om zo een grote psychologische angst te creëren. De moordenaar (bijna altijd geen menselijk wezen) wordt ook niet begin van het verhaal getoond, maar eerder later en vaak zelfs helemaal op het einde. Deze moordenaar is dan bijna altijd een vrouw in plaats van een man.
In het verhaal zelf zit ook heel vaak een symbolisch thema dat te maken heeft met de maatschappelijke realiteit en hierop ook een zekere kritiek heeft. Eenzaamheid en een onpersoonlijke samenleving zijn hier twee voorbeelden van. Deze maatschappelijke problemen worden in het verhaal zelf niet opgelost, maar enkel uitgebeeld. Het verhaal wordt meestal ook niet helemaal uitgelegd, je moet zelf de puntjes verbinden en er eventueel een eigen betekenis aan geven en vaak is er ook geen conclusie of oplossing, maar eindigt het met een open einde. Japanse horror vindt zijn oorsprong ook heel vaak in traditionele mythes en legendes die doorheen de tijden zijn overgegeven door middel van bijvoorbeeld toneelvoorstellingen en geschriften. Omdat Japanse horror vaak inspiratie haalt uit deze oude mythes en legendes, zitten er in het verhaal vaak shintoïstische en boeddhistische elementen. Een terugkerend element is bijvoorbeeld een persoon die bij het overlijden zo een sterke wrok had dat hij niet naar de andere wereld kon gaan en een geest ( 幽霊, yūrei) is geworden. Deze geest kan pas "overgaan" indien de reden van zijn wrok verholpen wordt door nog levende mensen, maar vaak gebeurt dit helemaal niet en eindigt het verhaal met een open einde. Een kenmerk van zo een geest is dat het bijna altijd een vrouw is met lang zwart haar en dat als de wrok door een persoon veroorzaakt is, de geest die persoon en soms zelfs de hele familie kwelt en probeert te vermoorden. Er is ook vaak een goede reden waarom deze geest een wrok heeft en je hebt er ook een soort begrip voor. De geest kiest niet gewoon willekeurig slachtoffers uit. 彼岸花 (Higanbana) horror kenmerken In Higanbana zitten veel van de algemene kenmerken die ik onder Japanse horror heb gevonden, maar er zijn toch ook enkele verschillen. Bijna het hele verhaal is in mysterie gehuld en pas op het einde maken we kennis met de echte moordenaar en valt alles op zijn plaats. Er komt amper bloed in voor en de spanning wordt traag opgebouwd om dan op het einde tot een climax te komen. Het verhaal lijkt heel onduidelijk en het ligt aan jou om zelf te speculeren wat er aan de hand is. De 幽霊 (yūrei) speelt ook een zeer belangrijke rol, maar wel op een andere manier dan gewoon. De meisjes worden schijnbaar achterna gezeten door een vrouw in
kimono die ze soms maar heel even te zien krijgen en het verhaal laat ook geloven dat deze vrouw een geest met kwade bedoelingen is. Op het einde wordt echter duidelijk dat deze vrouw een man was die zich verkleed had als Aonuma Shino en eigenlijk een gesplete persoonlijkheid heeft. Hij werd gebruikt door een kwade geest genaamd Baramon, die er plezier uithaalt om mensen te kwellen. De echte geest van Aonuma Shino is in dit verhaal een goede geest en red de meisjes uiteindelijk van Baramon waarop de meisjes haar de mummie geven van haar gestorven kind, die ze enkele minuten eerder gevonden hadden, en Aonuma Shino eindelijk vrede kent en verdwijnt. Het verhaal kent een open einde en eindigt met enkele woorden van Baramon die blijkbaar toch niet verslagen was en zegt dat hij nog zal terugkeren. Opmerkingen Ik zou deze bespreking van het genre horror willen conluderen door te zeggen dat het beeld dat ik hier geschetst heb van westerse en Japanse horror zeer algemeen is en dat er natuurlijk zeer veel uitzonderingen bestaan. Dat verklaart ook het veelvuldige gebruik van de woorden "vaak, bijna altijd, meestal,.." die ik bewust veel heb gebruikt. De meerderheid van de informatie over horror heb ik op deze site gehaald en ik raad iedereen die geinteresseerd is in dit genre aan om eens een kijkje te nemen. Enkele voorbeelden van de bekendste horror manga en Japanse horror films vind je op deze Wikipedia-pagina. Verklaring titel 彼岸花 (Higanbana) betekent letterlijk "rode spinnenlelie", wat een soort van bloem is. De drie meisjes komen deze bloem vaak tegen en denken dat het iets te maken heeft met het mysterie waarin ze verwikkeld zijn en na een tijd worden hun vermoedens ook bevestigd.overal waar ze komen, zien ze heel vluchtig een vrouw in een kimono met een bloemenpatroon, een patroon van rode spinnenlelies.
Eens ze in de mysterieuze Kikokuji-tempel terechtkomen (die ook omringd wordt door rode spinnenlelies) ontmoeten ze de waardin van de tempel, Kikokuji Shino, en nadat ze een kamer hebben gekregen zien ze dat daar ook rode spinnenlelies staan. Vervolgens vraagt Arisa waarom er zo veel rode spinnenlelies groeien rond de tempel, ook al is het geen lente. Shino verteld hen dat het een soort van bloem is die alleen in dat gebied wildgroeit en enkel zeven dagen in november bloeit. Verder vertelt ze dat omdat deze bloem bijna bloeit in de week waarin de verandering van de seizoenen wordt gevierd, wat ohigan ( お彼岸 ) in Japan is, deze bloem in de tempel ook wel " 悲願花 " (Higanbana) wordt genoemd. Deze " 悲願 " (Higan) betekent echter "iemands diepste wens". Wanneer de meisjes naar een andere kamer worden geleid, verschieten ze rich rot als ze een hangrol zien waarop het afgesneden hoofd is weergegeven van een jonge vrouw, namelijk Aonuma Shino. Vervolgens verteld Kikokuji Shino hen het verhaal dat aan deze vrouw verbonden is. Aonuma Shino leefde tijdens de Edo-periode en was een weeskind. Toen ze ouder was werd ze verkocht aan handelaars uit het pleziersdistrict van Kioto. Deze verkochtten haar verder aan een rijk gezin waarvan de vrouw echter geen kinderen kon krijgen. Het koppel wou haar als draagmoeder gebruiken omdat de vrouw zelf geen kinderen kon krijgen. Dit werkte ze echter uit op Shino en Shino werd dan ook zwaar mishandeld. Zo werden haar tanden bijvoorbeeld allemaal uitgetrokken. Shino wist van dit gezin te ontvluchtten, terwijl ze al zwanger was, en zocht haar toevlucht bij een dokter waarop ze verliefd was die een klant van het pleziersdistrict was. Deze dokter behandelde haar echter nog slechter dan het vorige gezin en gebruikte haar als seksslaaf omdat hij dacht dat ze dat tof vond. Ze werd echter verkocht aan nog een derde man, een prefecturale gouverneur. Weer liep dit slecht voor haar af en werd ze gebruikt als seksspeeltje. Shino haar diepste wens was een kind te krijgen en opnieuw probeerde ze weg te vluchten. Ze werd echter ingehaald en haar hoofd werd abrupt afgesneden waarop het rolde in een tuin. Het hoofd werd nooit gevonden, maar waar het zou moeten hebben gelegen groeide rode spinnenlelies. Uit haar lichaam werd wel nog een dode babie gehaald die later bij haar altaar begraven werd door de familie van de mensen die Shino zo mishandeld hadden en allemaal een rare dood gestorven waren. Na het horen van het verhaal van Shino beseffen de drie meisjes dat ze alle drie ook erge dingen hebben meegemaakt en wel een paar dingen gemeen hebben met Aonuma Shino. Ze zijn alle drie mishandeld geweest door hun vriendje en ze zijn ook alle drie zwanger geweest, maar hebben de babie niet gehouden. Daarbovenop
betekent de bloementaal van de rode spinnenlelie ook nog eens "verdrietige herinnering". De 彼岸花 heeft dus op verschillende manieren een belangrijke band met het plot. Taal In het begin van de maga praten de drie meisjes eerst 丁寧体 (Teineitai) met elkaar, maar als ze elkaar beter leren kennen, beginnen ze in 普通体 (Futsūtai) te praten en dat wordt ook in de rest van de manga aangehouden. Als ze in de Kikokuji-tempel aankomen, praat Kikokuji Shino 敬語 (Keigo) met hen en de meisjes praten in 丁寧体 (Teineitai) tegen haar. Tegen het einde praat Shino echter een mengeling van 丁寧体 (Teineitai) en 普通体 (Futsūtai) omdat ze in een benarde en spannende situatie zitten en daarom de formele taal achterwege wordt gelaten. Gebruik van katakana en verlengingen Wat meteen opvalt is dat bijna alle persoonlijke voornaamwoorden en verwijswoorden in katakana zijn geschreven en dat ook zeer veel adjectieven in katakana zijn geschreven. Dit is om deze adjectieven en woorden te laten opvallen of om ze een bepaalde nuance te geven en ze "hipper" te laten lijken. Niet enkel adjectieven, persoonlijke voornaamwoorden en verwijswoorden worden in katakana geschreven, soms worden ook gewone woorden die normaal in kanji of hiragana worden geschreven in katakana weergegeven. De functie hiervan is deze woorden te benadrukken en sterker te laten lijken. Het woord " ほんとう " (hontou) wordt zo bijna altijd in katakana geschreven en ook het woord " こと " (koto). Woorden die in katakana worden geschreven verliezen ook soms hun verlenging. Het eindpartikel "" is ook soms in katakana geschreven, ook om er nadruk op te leggen. Enkele voorbeelden: p.7: ボク p.7: ホント p.7: ヘン p.7: ですネ
p.8: 霊が見えるコトがある p.11: ホントー p.11: おベント (<-> p.12: お弁当 p.12: ホラ p.12: ハタチ p.12: どんなコトまわるの p.12: ハイ p.13: ソレ p.13: ユメ p.14: ドコ p.14: アレ p.14: ソコ p.16: キモノの女はいたってコト p.16: ウソ Na bepaalde zinnen of woorden wordt ook zeer vaak een kleine katakana of hiragana "tsu" ( ッ, っ ) gezet. Hiermee klinken de woorden scherper of worden ze benadrukt. Dit komt het meest voor bij onomatopeeën die angst uitdrukken, zoals gilgeluiden, maar ook bij andere onomatopeeën en woorden. Enkele voorbeelden: p.6: それどころじゃないッ p.6: 早く乗り込んでッ p.11: あのッ p.14: ひッ p.14: 何っ p.15: あッ p.24: それでっ De ontkenning " ない " (nai) wordt ook soms " ナシ " (nashi). Dat maakt de ontkenning sterker en abrupter. Voorbeeld: p.32: だから可能性はナシね
Het woord " にせ " (nise) dat na-aap, vals betekent, wordt steeds in katakana geschreven als het als prefix dient voor een ander woord. Voorbeeld: p.109: ニセ手帳 Verlengingen gebeuren bijna altijd met een verlengingsstreepje, dit zowel voor hiragana woorden als voor katakana woorden. Alhoewel dit meestal aan het eind van het woord staat, komt dit ook soms voor in het midden van een woord. Ook wordt er soms verlengd met een klein katakana of hiragana karakter dat de klank van de gewenste verlenging weergeeft. Een verlenging met katakana komt soms bij een hiragana woord te staan, maar omgekeerd komt dit fenomeen niet voor. Enkele voorbeelden: p.11: ホントー p.11: どーして p.12: なァに p.12: だねぇ p.13: 行かないよねェ p.13: あんな人いたー p.16: どーしたの p.26: えー p.26: 行けェ Woordenschat Een volledige woordenlijst staat op de waranjiten. Idiomen p.9: 連絡がとれる : contact opnemen met iemand
p.19: 話を戻す : het gesprek hervatten p.19: キモチワルイ : een slecht gevoel hebben p.21: しょうがない : er is niets aan te doen p.23: 嫌気がさす : iets of iemand beu zijn p.25: 気のせい : verbeelding p.28: 手がかりが出る : er is een spoor opgedoken p.31: 霊が出る : een geest verschijnt p.33: ひどい目におう : een afschuwelijk lot tegemoetgaan p.33: 打ち首される : onthoofd worden p.34: ばかにする : belachelijk gemaakt worden, voor een idioot gehouden worden p.34: 心当たりがある : een idee hebben p.36: 警戒体制をとる : maatregelen nemen om iets in de gaten te houden p.37: 格好をする : je verkleden als iemand p.37: 首を切り落とす : kop afhakken p.40: 霊気を吸う : aura van iemand opnemen p.40: 鬼の力にあやかる : bezeten zijn door de duivel p.41: スキを見つける : een kans grijpen p.41: 辱めを受ける : verkrachting ondergaan p.41: お茶する : ergens thee gaan drinken p.54: 道に迷う : verdwalen p.54: 道を教える : de weg wijzen p.57: 首が飛ぶ : hoofd vliegt door de lucht
p.62: 想いを寄せる : verliefd worden p.65: 首を刎ねる : kop afsnijden p.73: 頭と体が離れる : je lichaam doet niet wat je wil p.74: 電波が届く : er is bereik p.77: 体の芯が熱い : seksueel opgewonden zijn en het daarom warm hebben p.89: 気になる : zich zorgen maken p.93: お芝居だ : het is geacteerd, niet echt p.109: 何かを吐く : iets opbiechten p.116: 恋をする : verliefd worden 四字熟語 (Yojijukugo) Er komen maar twee yojijukugo voor in deze manga. p.27 興味津々 : heel geinteresseerd in iets zijn, heel curieus zijn p.109 疑心暗鬼 : eens je iets verdacht vindt, zal je alles verdacht vinden. Onomatopeeën en mimesis p.4 がばっ : opeens rechtspringen uit bed, wakkerspringen はあっ : hijgen met open mond p.5
くしゃ : papier verkreukelen カッカッカッ : in een drafje te lopen p.6 ドシン : hard tegen iemand botsen ドサ : tas die op de grond valt ピロピロピロ : aankondiging van trein die vertrekt ガタン : trein die op treinsporen rijdt p.7 あれっ : verbazing ニコ : glimlachen p.10 はッ : opeens iets beseffen p.11 ぞく : koude rillingen ワイワイ : commotie, opwinding は?: verbazing p.12 ぷッ : pruilen en lichtjes uitademen p.13 エヘヘー : geniepig lachen p.14 二 : grijns
ひッ : luide gil p.16 きゃっ : luide schreeuw, "eek!" ウン : inderdaad... p.17 ガアッ : deur die luid opengaat キャアッ : gemeenschappelijke luide gil van verschrikking p.18 二コ : één enkele glimlach p.19 ムー : grimas ガコ : geluid van vuilnisbakklep te openen p.25 ちぇー : beetje nijdig zijn p.26 ドシン : harde bots met iemand ドサ : geluid van boek dat valt きゃ : gil omdat er iets onverwacht gebeurt p.28 ずいっ : vlotte beweging ギョッ : schok ぴゆー : ervandoor gaan als de wind
あッ : exclamatie van verbazing p.30 ゴウ : harde windvlaag p.32 ムー : beetje geirriteerd p.33 ぶらん : handen naar beneden laten hangen p.34 ゴトン : enthousiast hand in de lucht steken うえー : bewondering/verbazing p.35 ざわざわ : luidruchtig p.43 ひいッ : luide gil p.44 ブロウ : geluid van de motor van een auto ほーっ : opluchting p.45 きゃあああ : lange, harde gil クン : plotse actie, beweging グアッ : geluid van auto die snel optrekt ガクン : door elkaar geschud worden
p.46 ギュギュギュ : snelle draai バウン : harde "bang", knal p.48 ピチョン : regendruppels p.51 ガサガサガサ : ritselen, grommelen p.53 コト : kleine snelle stapjes p.54 ドキン : verschieten en hart dat sneller begint te kloppen p.55 ほっ : exclamatie die een begrijpen van iets inhoudt わああ : bewondering すうっ : schuifdeur die opengaat p.56: ぎょッ : schok p.59 アハハハ : oncomfortabel lachje コンコン : lichtjes gehoest om de aandacht te vragen わーい : kreet van blijdschap ぎょっ : schok
わッ : "wow", geluid bij het ineens stoppen van iemand zijn handelingen. p.61 ドスッ : stompen p.62 ぎゃああ : luide schreeuw van pijn p.70 うふふ : geniepig gegrinnik p.71 ふう : ontspannen uitblazen p.72 あ : kreuntje van genot びく : een ruk (snelle beweging) p.73 ああ : lange kreun van genot p.74 ピりピりピり : gsm die afgaat はッ : realisatie of verrassing はア : hijgen はッ : telefoon opnemen p.75 ええっ : verbazing p.77
スッ : opgefrist zijn トクントクン : luide hartkloppingen p.79 コクン : hoofd laten zakken p.83 うふふふ : smerig gegniffel フッ : kaars die uitgaat きゃ : kort kreetje p.84 いやあっ : schreeuw: neeeeee!!! ぱあん : bruusk een schuifdeur opentrekken p.90 あー : "het is al goed" p.91 え : "huh?" うそ : "dat kan toch niet waar zijn", "nee toch!" p.93 パン : krachtig schuifdeur openen p.94 キイ : deur die traag opengaat ぐっ : een duwtje geven p.95
ガツン : harde klop あ : geluid van verstomming p.96 カタン : kletterend geluid はっ : zich bewust worden van iets ヒタヒタ : geleidelijk aan, maar zeker p.97 ギギギ : zware deur die opengaat あッ : verwondering, verbazing p.99 プッ : tv die aanstaat, maar zwart scherm ザー : "sneeuwgeruis" op tv パッ : beeld dat opeens tevoorschijn komt op tv p.100 いやああ : schreeuw van wanhoop プッ : beeld dat afspringt op tv ブ ン : tv geruis gaat verder p.101 ガクガク : lichaam dat trilt え : verbazing p.102 ガツッ : harde klop
ドサッ : lichaam dat op de grond valt ククク : gegniffel はっ : plotse realisatie p.103 ガチッ : vaste status, onbeweegbaar シュカッ : licht dat flitsend aangaat うッ : korte kreun ふふふ : gegniffel p.104 ひいっ : harde gil p.105 カシャー : klikken van een fototoestel bij het maken van een foto バッ : doek dat over iets weggetrokken wordt p.107 ひッ : onderdrukte gil p.109 バシイ : smak, klap p.110 ブーッ : alarm dat afgaat p.115 がく : vallen, ineenstorten p.121
ドッ : harde duw p.122 ガシャン : stalen deur die hard wordt toegeduwd ガシャ : glas dat breekt p.123 ボウ : grote vlammen p.125 ああッ : verbazing, verwondering p.126 ドウン : ontploffing p.127 あッ : realisatie van iets p.129 ああ : schreeuw van wanhoop p.137 ぐふふ : luid gegniffel Bibliografische informatie van het besproken werk Artiest: Takase Shiho ( 高瀬志帆 ) Auteur: Nagasaka Shukei ( 長坂秀佳 ) Titel: 彼岸花 (Higanbana) Uitgever: Kadokawa Shoten Publishing Co., Ltd.(Kadokawa Shoten 角川書店 )
Plaats van uitgave: Tokio Jaar van uitgave: 2000 Persoonlijke evaluatie Alhoewel ik een horror fan ben, beviel deze manga mij niet zo goed als ik gehoopt had. Dat kan misschien zijn omdat ik amper manga lees en het soms nog al stroef gaat, maar dit is zeker niet de enige reden. Deze manga gaat zijn doel van de lezer bang te maken voorbij in mijn ogen. Juist omdat het in manga vorm is, had ik nooit schrik en uiteindelijk bleef er dan niet zo veel meer over om van te genieten. De personages hadden precies amper karakter en maakten ook geen karakterontwikkeling mee en daarom voelde ik ook helemaal niet mee met hun gevoelens in bepaalde situaties. Het verhaal dat verteld werd vond ik eerder afstotend en pervers dan eng en ik was niet vervuld met spanning voor het einde. Enkele scenes waren ook totaal overbodig, hiermee bedoel ik een scene waarin twee van de hoofdpersonages samen in een onsen gingen en geslachtsgemeenschap hadden. Het droeg absoluut niets bij tot het verhaal en was in mijn ogen gewoon storend. Het hele mysterie rond de 彼岸花 vond ik dan wel weer heel goed gedaan. Op verschillende lagen had de rode spinnenlelie te maken met het verhaal en om die lagen te doorgronden vond ik zeer genietbaar. Pas op het einde viel alles mooi op zijn plaats en begreep ik het ook volledig en dat gaf toch wel voldoening. Juist omdat alles nog al complex lijkt in het begin is deze manga lezen een zeer goede uitdaging en zeer hulpvol om je taalkennis van gruwelijkere termen, maar ook gewone woordenschat, te vergroten. Literatuuropgave Auteur onbekend, 長坂秀佳, Wikipedia: the free encyclopedia, (Pagina, 15.12.2012) Auteur onbekend, 彼岸花 ( プレイステーション 2 ソフト ), Wikipedia: the free encyclopedia, (Pagina, 15.12.2012)
Auteur onbekend, Horror, Wikipedia: the free encyclopedia, (Pagina, 15.12.2012) Auteur onbekend, Category:Horror anime and manga, Wikipedia: the free encyclopedia, (Pagina, 15.12.2012) Auteur onbekend, Japanese horror, Wikipedia: the free encyclopedia, (Pagina, 15.12.2012) Auteur onbekend, キラキラ ( 高瀬志帆 ), Wikipedia: the free encyclopedia, (Pagina, 15.12.2012) Auteur onbekend, FEEL YOUNG, Wikipedia: the free encyclopedia, (Pagina, 15.12.2012) Auteur onbekend, Prefectures of Japan, Wikipedia: the free encyclopedia, (Pagina, 15.12.2012) Auteur onbekend, Slasher-film, Wikipedia: the free encyclopedia, (Pagina, 15.12.2012) Auteur onbekend, JAPANESE ONOMATOPOEIA FOR MANGA ARTISTS, Deviant Art, (Pagina, 15.12.2012) Chris, Chris' Guide to Understanding Japanese Horror, Dreamdawn, (Pagina, 15.12.2012) Murphy, K., Discussion: The differences between Asian and Western horror, or, why Asian horror rocks, Hail Horrors, (Pagina, 15.12.2012) Tadayuki N., Interview with Hideo Nakata, specter director, Kateigaho, (Pagina, 15.12.2012)