Voeling met het water Deze vangst als beloning voor het verkassen. De eeuwige zoektocht In deze bijdrage laat David Wouters zien hoe hij zich inleeft in de omstandigheden wanneer hij op een nieuw stuk kanaal aan de slag gaat. David probeert minstens enige maanden vooraf al voeling te krijgen met het water. We kijken in dit artikel over zijn schouder mee naar hoe hij een stuk kanaal probeert te doorgronden. De tactiek die ik wil gaan toepassen op basis van observatierondes en mogelijke sleutelfactoren die wellicht het verschil kunnen maken, noteer ik altijd nauwkeurig in een logboek. Zo heb ik altijd iets in handen, waarop ik later kan terugvallen. Waar te beginnen? Vaak beginnen in het late najaar of de vroege winter mijn hersencellen al activiteit te vertonen met het oog op wat zich volgend visseizoen kan gaan afspelen. De winter is voor mij dan ook dé uitgelezen periode om me voor te bereiden. Eerst bekijk ik uitvoerig het stuk kanaal dat ik wil bevissen op Google Earth. Vervolgens probeer ik een aantal strategische punten te selecteren op basis van mijn gevoel, waar ik me dan verder op concentreer. Hierna probeer ik zoveel mogelijk verkenningstijd te spenderen aan het water. De wandelingen in het weekend worden dan ook zoveel mogelijk gepland in functie van het te bevissen water. Dit geeft me een inzicht in de populaire stekken en hoe er overwegend wordt gevist. De laatste jaren mijd ik die populaire stekken meer en meer. Dat dit vaak wat minder comfort met zich meebrengt, neem ik op de koop toe. De vissen azen over het algemeen met een stuk meer vertrouwen als er hele stroken een tijdlang niet worden bevist. De ervaring leert echter wel dat een nieuwe productieve stek het seizoen erna opeens volledig dood kan zijn. Dus de constante zoektocht naar nieuwe stekken en het proberen de karper een stapje voor te 44
blijven, is uiterst belangrijk in mijn aanpak. Een bijkomend voordeel tijdens mijn verkenningstijd in deze koude periode is dat het water vaak heel helder is, zodat je in het kantje op een zonnige zondag een interessante kijk hebt op de onderwaterwereld, zonder dat de peilhengel er al aan te pas dient te komen. Het peilwerk Na de sectoren te hebben bepaald, verschijnen de (voer)boot en de peilhengel ten tonele. De boot voor het grovere werk en de peilhengel voor het secure werk, met als doel voeling te krijgen met de bodemstructuur en minuscule diepteverschillen. Het kanaal in kwestie is over het algemeen erg monotoon. Een haast rechte klotsbak dus, met af en toe een ondiepe oeverzone die langzaam overgaat naar de vaargeul. Het is niet verrassend dat sommige nieuwkomers, na een paar uur peilen, de moed verliezen. De realiteit is echter dat er altijd wel een interessante stek is te vinden. Maar het kost je vaak erg veel moeite. De verschillen kunnen uiterst miniem zijn, maar zorgen vaak voor net dat tikkeltje extra dat je nodig hebt om succesvol te zijn. Ik denk hierbij aan kleine kuiltjes waar het voedsel zich verzamelt (dus ook jouw voer!), kleine Net achter het riet ligt een minuscuul kuiltje. De onderwaterwereld op zondag plateaus, wiergordels, richels, etc. In dat kader is elk verschil in bodemverloop de moeite waard om te onderzoeken. Het zijn niet allemaal hot spots natuurlijk. Na een goede 18 jaar op het kanaal betekent het exploreren van een nieuw stuk voor mij ook nog steeds trial and error. Het trekgedrag van de vissen maakt het uitsluiten van bepaalde stekken ook niet altijd evident. In sommige periodes kan het zijn dat er in de eerste kilometers geen enkele karper te bespeuren valt. Ik betrap me er de laatste jaren best vaak op dat de uiteindelijke stek na grondig peilwerk een andere is dan ik oorspronkelijk op basis van mijn waarnemingen boven water voor ogen had. Weet dat op elke stek wel eens een karper wordt gehaakt, maar op dun bezet water dat ook nog eens druk wordt bevist, maakt goed peilen hét onderscheid als je succesvol wilt zijn. Observatie en trekroutes Observeren tijdens de sessie kan je een enorm voordeel opleveren. Het vergt vaak wat kennis van het water om vissen te spotten, daar dit per seizoen aardig kan verschillen. Zie je nooit activiteit, dan kan het zijn dat de vissen zich alleen tijdens de nachtelijke uren laten horen. Er zijn weinig vissers die het er voor over hebben, maar zet die wekker eens s nachts wanneer de avond of vroege ochtend je weinig bijbrengen. Het resultaat dat je behaalt, is vaak recht evenredig met de moeite die je er in steekt. Dit hoeft natuurlijk niet elke sessie, maar probeer observatie zeker niet te negeren wanneer je weet dat de populatie toch ergens actief zou moeten zijn. Vaak leren een paar nachten observeren je zo meer, dan een heel seizoen met de oogkleppen op vissen. Kun je dit schouwof hoorspel meermaals ervaren, dan zullen er bepaalde trekroutes duidelijk worden. Zo krijg je een beter overzicht waarom bepaalde stekken wel of niet productief zijn. De ervaring leert me dat vaak steeds dezelfde hengel afloopt. Ik zal het dan ook niet nalaten om te verkassen in de richting van waar ik aanbeten krijg, om hopelijk wat meer inzicht te krijgen van waar de vissen effectief op de voerplek arriveren. Alles in vraag stellen en dingen uitproberen, geeft je veel meer inzichten die je later weer kunt toepassen in gelijkwaardige situaties. Zo kun je 45
Observeren bij het eerste daglicht. leren uit je ervaringen en efficiënter aan de gang gaan in de toekomst. Dit is voor mij de grote uitdaging van het vissen op het kanaal. Een uitdaging die ik zelf nog altijd niet volledig onder de knie heb en die het kanaalvissen voor mij dan ook nog steeds zo boeiend maakt! Aaskeuze In het voorjaar, als het water nog koud is, mag het allemaal wat attractiever en kan opvallend aas goed scoren. Ik zet in deze periode, als de situatie het toelaat, dan ook vaak extra attractors in die ik toevoeg aan mijn boilies, stickmix of boiliekruim. Ook een fluo is nu vaak een dodelijk wapen. Teveel vissers maken echter nog elk jaar de fout om té vroeg en té veel te gaan strooien. Hetgeen vaak resulteert in een heel harde visserij voor iedereen! Ze denken dat het nu reeds lukt om de vissen op hun aas te zetten, terwijl de karper nog erg wispelturig is en hun metabolisme nog erg traag werkt. Meet in dit seizoen dus de watertemperatuur en verdiep je eens wat een karper kan verteren onder bepaalde omstandigheden. Het is niet zo dat wanneer het voor jou zo in het voorjaarszonnetje al aangenaam vertoeven is, dat het verteringssysteem de karper er ook zo over denkt Begint het drukker en/of warmer te worden, dan verander ik van strategie en probeer ik om wat gerichter te voeren en om vooral rust op de stek te krijgen. Rust in die vorm dat het aas effectief blijft liggen voor de karper. Dat is erg belangrijk om vertrouwen te kweken, zodat het maximale eruit gehaald kan worden. Pas indien de resultaten uitblijven, ga je verkassen, maar dit vergt heel wat vertrouwen in je aanpak, je aas en de wetenschap waarmee je bezig bent. Een langdurige voercampagne opstarten heeft dan ook de meeste kans van slagen na de paaiperiode tot het late najaar. Met andere woorden: als het water op temperatuur is en het metabolisme van de karper op volle toeren draait... In het voorjaar is licht en gericht aanvoeren veel productiever. Al zijn er natuurlijk altijd de bekende uitzonderingen die de regel bevestigen! Maar laat je de vangsten een indicatie zijn van wat je kunt voeren, dan ga je veel minder vaak de mist in! Rigs Ik geloof er heilig in dat op de meeste wateren het overgrote deel van het aas van vissers en karpervissers vroeg of laat Red & Spicy, boiliekruim, liquids en fluo's in het voorjaar. 46
De eeuwige zoektocht Alles laten wegvallen, brengt meer vis in het net verdwijnt. Dit gebeurt misschien vaak nadat de rust op de stek is wedergekeerd, maar ook al tijdens de sessie zelf. Wanneer je al die camouflage, lijnpositionering, etc. maar niks vindt, stel je dan eens het volgende voor. Neem eens als voorbeeld dat je elke avond met je mond een lekkere kom spaghetti verorbert op je vertrouwelijke plaats aan tafel. Op zaterdag ligt er een vreemd object in je kom, een ding dat soms beweegt als je het aanraakt, duidelijk opvalt én dat je tevens voelt en bemerk met de mond als je een hap neemt. Eet je lekker verder, of kom je later even terug? Alles zo min mogelijk laten opvallen is dan ook iets waar ik heel erg mee bezig ben in mijn visserij. Elke set-up die ik maak, wil ik hebben gezien voordat ik er mee ga vissen. Dat doe ik in het kantje of in het aquarium. Indien je dit nooit hebt gedaan, zul je vaak versteld staan hoe onnatuurlijk sommige onderdelen er onder water uitzien. Het spreekt voor zich dat het visuele aspect in troebel water minder relevant is. Fluorocarbon, chod-rig en bruine of groene materialen lenen zich uitstekend voor het maken van combi-rigs en nylon onderlijnen. Zo vis je heel scherp, afwijkend en is tevens het onopvallende karakter verzekerd! Het haaktype dat ik gebruik, hangt een beetje af van de omstandigheden, maar het dient zondermeer vlijmscherp te zijn. Als de visserijdruk het toelaat, opteer ik steeds voor een Longshank X op één hengel, met een miniem stukje krimpkous voor een optimaal prikkend vermogen. Ik ben er sterk van overtuigd dat deze haak meer vis op de kant brengt. De Kaptor Kurv met een ringetje op de steel is mijn tweede keuze. Deze haak is heel licht, behoeft geen krimpkous(!), is extreem scherp en heeft het voordeel dat hij heel erg wegvalt in extreem helder water. Ik zal nooit dezelfde haak of loodsysteem inzetten op beide hengels. Ten eerste omdat niet elke karper hetzelfde aast en ten tweede omdat dit me in staat stelt om meer te leren over aasopname én hoe vissen reageren op die bepaalde setup in een bepaald water. Bij elke vangst, let ik er dan ook steeds op hoe de vis werd gehaakt. Is dit te ver in de bek, dan zal ik de lengte van de rig verkorten of overschakelen op een haaktype met een kortere steel. Wanneer de vissen met erg veel vertrouwen op de voerstek liggen, heb ik de longshank al meermaals moeten vervangen door een Kurv. Simpelweg omdat deze soms te snel prikt en hierdoor de kans groter is op een verspeelde vis. Systeem Voor wat betreft het lood ga ik eveneens uit van twee opties. Dit hangt weeral af van wat er overwegend door andere vissers wordt ingezet, of wat de omstan- Deze vis kwam van een druk beviste strook water, daar waar de resultaten erg wisselend kunnen zijn. 47
De eeuwige zoektocht digheden toelaten. Het gebeurt vaak dat de stenen en mosselen niets anders toelaten dan een vastlood set up. Visveiligheid staat nog altijd voorop en ik wil in dergelijke situaties niet dat de vis lijn kan nemen terwijl het lood ter plekke blijft liggen. Dit verhoogt mijn inziens enkel de kans op lijnbreuk. Ik let er wel op dat alles zo natuurlijk en onopvallend mogelijk is, om ervoor te zorgen dat de karper het aas ook effectief opzuigt. Voor mij hoeft het stuk boven de onderlijn niet te gek opgebouwd te zijn. Ik verwacht meer dingen van de effectieve variatie in materialen en lengte van de onderlijn, dan de meter erboven. Een simpele inline, vastlood, semi-vastlood of running rig volstaat ruimschoots wanneer je stekken goed opgebouwd zijn en de nodige rust krijgen tussen de sessies. Voorts probeer ik de loodgewichten tot een minimum te beperken om de stek niet onnodig te verstoren. Zo heb ik de laatste jaren meermaals kunnen vaststellen hoe snel bijna maagdelijke karpers het in de gaten hebben dat er iets niet pluis is. Dit zonder dat er ook nog maar één hengel aan te pas kwam... Niet overtuigd? Steek je hoofd deze zomer eens onder water en laat je maat eens een hengel in de buurt ingooien. Ik durf erom te wedden dat je dan zeker gaat nadenken over hoe je dit eventueel anders kunt benaderen. Wetenswaardigheden & notities Elk water heeft zo zijn specifieke kenmerken. Hoe meer je zelf ondervindt of hoe meer informatie je krijgt, des te vlugger kun je het water in kwestie ontsluieren. Dat het vergaren van dergelijke informatie tijd kost, spreekt voor zich. Blanken hoort er in het begin dan ook gewoon bij. Naarmate je meer voeling krijgt met het water, zal dit verbeteren. De moeilijkheid van het water en de tijd die je voorhanden hebt, zullen bepalend zijn voor hoe snel je succesvol bent. Die uitdaging maakt deze hobby voor mij zo uiterst boeiend. Maak er een gewoonte van om alles te noteren wat je belangrijk vindt. In het verleden dacht ik die zaken in mijn geheugen te kunnen prenten, maar niets is minder waar. Je eigen vangsten staan vaak in je geheugen gegrift, maar probeer je maar eens een beeld te vormen over een ander water, een jaar na de datum, dat je er bepaalde informatie over kreeg. Het opschrijven is vaak een kleine moeite en het kan later van onschatbare waarde zijn. Het volgen en noteren van het weertype heb ik hier niet aangehaald, maar het is wel heel belangrijk als je met regelmaat wilt vangen. Naast wat er al gepubliceerd is hieromtrent, ben ik afgelopen jaar ook de maancyclus gaan bijhouden. Dit heeft toch wel geleid tot een aantal interessante bevindingen, die ik dit jaar nog eens aan de praktijk wil onderwerpen en misschien stof is voor een ander artikel. Elk water heeft wel zo zijn topmomenten waarop de vissen echt los gaan. Vaak is dit een vrij korte periode die maar 24 tot 48 uur duurt. Hierna is het vaak weer weken wachten op een dergelijk piekmoment. In die piekperiode kun je vaak weinig fout doen. Dit merk je wanneer er opeens een serie vissen uitkomt op verschillende stekken van een bepaald water. Indien je hierop kan inspelen, levert dit je meestal bonusvissen op, waar je tijdens een mindere periode heel hard voor moet zwoegen. Tot slot Eens ik een stek of een water onder de knie begin te krijgen, valt ook een deel van het mysterie of uitdaging weg voor mij. De drive is dan zoek en vaak verval ik in een meer stereotype gedrag dat me minder scherp laat vissen. Aangezien ik die drive echt nodig heb in de beleving van mijn visserij, is het dan meestal tijd om opnieuw een planning te maken en een ander deel van het kanaal aan te doen. Ik hoop dat je je voordeel kunt halen uit de tips van dit artikel. Vergeet zeker niet de juiste informatie te verzamelen én op te schrijven, voordat je daadwerkelijk aan de slag gaat op je water. David Wouters 49