De drachtplantentuin in oktober In oktober wordt het steeds duidelijker dat de zomer toch echt is afgelopen en de herfst begonnen is. Maar ook dan is er nog heel veel prachtigs te beleven, zoals eigenlijk in elk jaargetijde. De vormende natuurkrachten trekken zich nu langzaam terug uit de plantenwereld, de bloemen verdrogen, bladeren vallen af en geleidelijk verliest alles zijn kleur. Een troost is het dan om te zien dat er alweer knoppen voor het nieuwe jaar gevormd zijn en de overvloed aan gerijpte zaden die in de meest bijzondere variëteiten verschijnen. En dan te beseffen dat dit zonder het zomerlange samenspel van bloemen, bijen en andere insecten niet heeft kunnen gebeuren. In het begin van deze maand was er nog veel kleur van bloeiende planten te zien in de bijentuin. Maar nog geen 3 weken later was het beeld alweer geheel anders en waren de meeste van de uitbundige kleuren van de vaste planten en struiken vervaagd of verdwenen. De bomen daarentegen die in september vrijwel allemaal nog groen waren gloeien juist in deze maand op in de prachtigste kleuren geel, goud en rood. op 5 oktober is er nog veel geel, roze en paars te zien en heeft de tuin nog een zomerachtige sfeer
5 okt 5 okt 3 weken later, op 25 okt is het beeld heel anders
25 okt In oktober komen de allerlaatste drachtplanten tot bloei en alleen bij zonnig en niet te fris weer kunnen de bijen hier nog van profiteren. Maar dat was aan het einde van deze maand het geval! We kregen nog een aantal fantastische nazomerdagen, de bijen die al waren ingekeerd kwamen weer naar buiten en bezochten de soorten die deze maand voor het eerst tot bloei waren gekomen : een paar herfstasters, de struikhedera en de cimicifuga, én. de geranium rozanne, de persicaria amplexicaule orangfield, de fuchsia magellanica die alledrie al sinds juli bloeien. Allereerst de eerstelingen van deze maand 5 okt Aster Mon rose? 27 okt een zonnige dag 3 weken later nog steeds bijenbezoek Een aster met fijne rose bloemetjes waarvan we de naam niet zeker weten, afkomstig uit de bloementuin van Kraaybeekerhof. Het zou de aster Mon rose kunnen zijn.
Aster laevis, rijkbloeiend, heel kleinbloemig en prachtig lilablauw Een hele belangrijke bijenplant is de struikhedera. Het is oorspronkelijk een bosplant die het liefst in de halfschaduw groeit en wel 400 jaar kan worden. Je kunt hem zelf kweken door het stekken van een gewone, maar volwassen klimop die na zo n 5 à 10 jaar bloemen en bessen gaat vormen. Neem je hiervan een stek dan groeit hij uit tot een bolvormige struik die veel nectar en vooral ook stuifmeel geeft. In deze tijd van het jaar kunnen bijen, maar ook andere insecten hier massaal op af komen wat je soms al van ver kunt horen aan het intense gezoem. Hij kan vanaf september bloeien, maar in de bijentuin was hij dit jaar laat en opende pas in de loop van oktober zijn eerste bloemetjes. Hedera helix arborescens, struikhedera met bij, 27 okt
De cimicifuga of zilverkaars De maagdelijk witte zilverkaars komt in het voorjaar als een van de eersten met zijn blaadjes boven de grond, maar heeft vervolgens de hele zomer nodig om uit te groeien en bloeit uiteindelijk pas als één van de laatsten in oktober. Het heeft iets sprookjesachtigs om in deze tijd van het jaar de zilverachtige bloemstengels tegen een donkere achtergrond te zien oplichten daarbij geurt hij ook nog eens verrukkelijk. Groeit het liefst op een schaduwrijke, vochtig plekje. ook vlinders landen er graag cimicifuga cheju- do, een lage vorm cimicifuga racemosa, kan manshoog worden
Nog een laatbloeier, of betergezegd vroegbloeier, die zijn eerste bloempjes nu al weer opent, is de Viburnum tinus. Het is een sneeuwbalsoort die de hele winter tot aan april kan doorbloeien. Zo sluiten de bloeitijden op elkaar aan en is er eigenlijk door het jaar heen geen moment waarop er in de tuin voor de bijen niets te halen valt. En tot slot de langdoorbloeiers die in juni al bloeiden en op 27 okt nog goed bezocht werden Persicaria amplexicaule orangefield Geranium rozanne
Fuchsia magellanica riccartonii De laatste oogst wordt binnengehaald