BEST PRACTICE Weerstand: Overdragen van Cultuur aan de Jeugd
ONTMOET DE DESKUNDIGEN Ik ben Jean Allicock uit het dorp Surama, mede-leider van de Surama Cultuurgroep. Mijn naam is Marcellus Thomas uit Yupukari. Ik ben een pleitbezorger voor cultuur naar de jeugd.
In mijn dorp viel het me op dat de traditionele cultuur aan het verdwijnen was. Ik besefte dat we onze tradities moeten blijven beoefenen en doorgeven aan onze kinderen, zodat de cultuur ook na onze dood zal blijven voortbestaan. Jean Allicock Daarom besloten we een cultuurgroep op te richten. Die zal ons helpen om de Makushi cultuur levend te houden door de jongere generatie onze traditionele gebruiken te leren.
Onze cultuur doorgeven aan mijn familie Maar voordat we begonnen met de cultuurgroep was ik al bezig om onze cultuur en tradities te delen met mijn familie. s Ochtends vroeg, s middags, of tijdens het eten leer ik mijn kinderen over onze cultuur door ze verhalen te vertellen die ik van mijn ouders heb gehoord toen ikzelf jong was. Verhalen over landbouw bedrijven, jagen, en veel meer.
Het overbrengen van onze cultuur is heel belangrijk voor ons, omdat het ons maakt tot wat we zijn. Het meest belangrijk in het doorgeven van onze cultuur aan mijn kinderen en kleinkinderen is hen de taal van de Makushi te leren spreken.
Dit is mijn dochter Abigail. Ik heb haar geleerd hoe ze katoen kan spinnen en daarvan draagdoeken, hangmatten en traditionele kleding kan weven, maar ook hoe ze handwerk en speelgoed maakt of hoe ze het lokale eten en drinken kan bereiden. Nu kan zij deze kennis aan haar dochter Shania (mijn kleindochter) doorgeven.
Het spreken van Makushi is best moeilijk voor mij, maar het gaat elke dag beter. Ik ben zo blij dat ik onze cultuur en tradities, die mijn moeder Jean mij geleerd heeft, kan blijven volgen. Ik leer nog steeds bij over mijn cultuur, en ik geeft het weer door aan mijn kinderen Ik zal het nooit vergeten!
Ik heb de cultuur niet alleen doorgegeven aan mijn familie, maar ook aan anderen in de gemeenschap door middel van de Surama Cultuurgroep. In de cultuurgroep brengen we ouderen en jongeren bij elkaar, zodat de jongere van de oudere generatie kan leren over onze traditionele manier van leven. Hier worden traditionele verhalen, liederen, dansen, gedichten, en andere activiteiten met elkaar gedeeld.
De cultuurgroep begon met enkele personen. Mijn zus moedigde mij aan om verhalen te delen en liedjes te zingen die onze grootouders ons hebben geleerd. Ik begon met het verzamelen van kinderen die geïnteresseerd waren in die verhalen en liedjes. Ik leerde ze ook dierendansen, zoals de schildpad-, herten- en vogeldans.
Toen nodigde ik een aantal ouderen uit om me te helpen bij het vertellen van verhalen aan de kinderen en het aanleren van traditionele gebruiken. In het begin waren enkelen van hen verlegen, maar na een tijdje begonnen ze ruimhartig te spreken
Onze cultuurgroep werd toen gevraagd om een lied en dans voor te dragen aan een groep toeristen die in ons dorp op bezoek waren. De toeristen vonden het mooi en gaven ons goede feedback. Dit moedigde ons aan om door te gaan met onze activiteiten en op zoek te gaan naar nog meer traditionele muziek en dans om te delen.
Het promoten van onze traditionele muziek en dans is belangrijk om onze cultuur levend te houden. Het is ook een kans om de jeugd te interesseren en de gemeenschapszin te behouden. Surama cultuurgroep Surama cultuurgroep
Ik geloof dat de cultuurgroep goed is. Muziek maken, verhalen vertellen, dansen en andere activiteiten maken het leren over onze eigen cultuur leuk en interessant voor jonge mensen Het leeft! Ik en mijn dochter zijn allebei onderdeel van de cultuurgroep. Mensen zijn geïnteresseerd om mee te doen in de groep omdat ze geld kunnen verdienen met het verkopen van handwerk of lokaal eten. Zelf maak ik kleding en tassen van katoen.
Na een tijdje groeide de groep groter en mannen, vrouwen, jongeren en kinderen gingen meedoen. Ik heb ook mijn man overtuigd om met de groep mee te doen.
Inmiddels zijn veel van onze jongeren betrokken bij de cultuurgroep. De groep treedt op voor toeristen en bezoekers die naar onze gemeenschap komen. We zijn ook uitgenodigd om op bijeenkomsten, sportevenementen en speciale ceremonies op te treden. Dat was niet alleen in ons dorp maar ook elders in North Rupununi en in andere regio s. We hebben zelfs opgetreden voor de president van Guyana.
Deze ervaringen hielpen ons om te groeien en actiever met onze cultuur bezig te zijn. Er zijn zoveel voordelen niet alleen geven we onze cultuur door aan de jeugd, maar we verdienen ook aan de optredens voor toeristen en de verkoop van handwerk.
Voorbeelden van andere gemeenschappen Ik ben Silvia John uit Apoteri. Ik leer mijn kleinkinderen hoe je katoen kunt spinnen. Ik geloof dat dit een goede manier is om onze cultuur door te geven aan de jongere generatie Ik ben Pamela Nash uit Annai. Ik heb hard gewerkt om onze cultuur te leren aan de jongere generatie. Dit is uitdagend, maar ik blijf ermee doogaan.
Als kind heb ik nooit de mogelijkheid gehad om met mijn grootouders op te groeien en onze tradities en gebruiken te leren kennen. Marcellus Thomas, Pleitbezorger voor het behoud van cultuur in het dorp Yupukari Toen ik ouder werd realiseerde ik me dat veel van onze jeugd onze traditionele levenswijze niet meer kennen of begrijpen. Daarom besloot ik iets te doen om dat te veranderen.
Ik begon als eerste met het bezoeken van ouderen in mijn dorp en in andere dorpen. Met hen praatte ik over onze cultuur. Ik heb veel gesprekken met hen gehad in het Makushi. Deze verhalen en alles wat ik heb geleerd heb ik opgenomen en in het Engels vertaald.
Als werknemer bij de gemeenschapsbibliotheek was ik verantwoordelijk voor het organiseren van activiteiten voor kinderen in ons dorp. Ik maakte van deze gelegenheid gebruik om hen de verhalen te vertellen die ik van de ouderen had gehoord. Ik vertelde ze in het Makushi en in het Engels.
Na een tijdje nodigden we ouderen uit die onze traditionele levenswijze kennen, om deze te delen met de kinderen in de bibliotheek. Ouderen zoals Oom Lewis en Oom Jose deelden Wapishana verhalen en de Wapishana taal met de kinderen.
De ouderen leerden de kinderen ook om handwerk, pijlen, bogen, manden, vergieten, zeven en andere dingen te kunnen maken De jongeren worden nu steeds beter in deze traditionele technieken, die ze van de oudere dorpelingen hebben geleerd.
Onze jongeren zijn erg geïnteresseerd in wetenschap, internet en computers. Hiervan maken wij gebruik om hen te inspireren om onze cultuur te leren kennen. Leerlingen gebruiken bijvoorbeeld het internet om informatie over de Makushi in andere landen op te zoeken. Ze werken ook samen met onderzoekers om schildpadden en kaaimannen te beschermen met behulp van traditionele werkwijzen en onderzoeksmethoden
Voormalig Toshao van Yupukari Isaac Rogers We hebben onze traditionele leefwijze niet voldoende nageleefd. Het is belangrijk voor ons om onze cultuur te beoefenen en door te geven aan onze kinderen. Er leven nog maar weinig ouderen in ons dorp, dus we moeten deze gebruiken leren en delen voordat zij sterven.
De kinderen raakten geïnteresseerd in het vertellen van verhalen bij het kampvuur. Omdat ik dacht dat dat een goed idee was, besloot ik een kampvuur te organiseren. Ikzelf en het personeel van de bibliotheek hielden een vergadering om het plan vorm te geven. Uiteindelijke besloten we om elke maand een kampvuur te organiseren.
We nodigden iedereen uit voor het kampvuur. We maakten posters en stuurden brieven naar ouderen en andere dorpen. De jongeren keken uit naar het kampvuur. Ze houden van het zingen en dansen. Het is voor hen ook een kans om kennis te maken met de ouderen als die rondom het vuur zitten.
Een aantal ouderen vroegen we om de traditionele kennis van de Makushi en Wapishana te delen met de jongeren. Oom Isaac Yupukari heeft het geluk mensen te hebben zoals Oom Isaac, die vrijwillig helpt om de traditionele cultuur te onderwijzen met toneel en verhalen bij het kampvuur.
Dit zijn Tante Flora Xavier en Oom Isaac Rogers die het publiek rond het kampvuur vermaken. Tante Flora Oom Isaac Ze vertellen allebei verhalen in een toneelstuk.
Om ons kampvuur aantrekkelijk te maken voor jongeren, organiseerden wo ook Forro (Braziliaanse muziek) en Engelse danswedstrijden en we vroegen toeristen en onderzoekers die in ons dorp verbleven om ook iets van hun cultuur met ons te delen.
De kampvuren waren een groot succes en we blijven doorgaan met het overbrengen van onze cultuur aan de jongeren. We hopen in de toekomst een cultuurgroep te beginnen met meer mensen. Vandaag de dag zijn onze jongeren actief met hun cultuur bezig. Ze schrijven liedjes en verhalen in het Makushi en ze kunnen zelfs de taal spreken! Raad eens wat er hier gebeurt? Antwoord: the shaman is een zieke aan het genezen in een toneelstuk
If you would like to promote Resistance by teaching young people culture, these are some key steps:
Moedig de ouderen in je dorp of in andere dorpen hun traditionele kennis met iederen, en vooral de jongeren, te delen Neem de tijd om je cultuur te leren en eigen te maken, leer zoveel je kunt van de ouderen. Ben bereid om te delen wat je met anderen hebt geleerd, vooral de jongeren. Ben bereid tijd te investeren of zoek mensen die vrijwillig willen meedoen.
Een goede manier is om te beginnen met familieleden. Een-op-een met een familielid is ook een effectieve manier om cultuur door te geven je kunt het doen wanneer je wilt. Je kunt ook beginnen met een kleine groep die geïnteresseerd is, bijvoorbeeld schoolkinderen, een jeugdgroep, enz. Zorg voor leuke, opwindende activiteiten, deel je cultuur door gedichten, toneel, dans, handwerk, kampvuur, verhalen vertellen enz. Gebruik verschillende middelen om jongeren te trekken, zoals technologie, wetenschap en muziek
Een belangrijk deel van het doorgeven van je cultuur is het leren van de traditionele taal. Zodra je vrijer wordt en vertrouwder raakt, betrek dan zoveel mogelijk mensen om deel te nemen: mannen, vrouwen, jongeren en kinderen. Samen dingen doen helpt om de cultuur door te geven. Leg je cultuur en tradities zoveel mogelijk vast. Schrijf het op of neem het op met video, afbeeldingen enz. Blijf je tradities delen en beoefenen, zelfs wanneer het moeilijk lijkt en weinig mensen er aandacht aan schenken.
Tenslotte..Bedenk dat er altijd uitdagingen zijn wanneer je probeert om je cultuur aan jongeren door te geven. Maar geef niet op en blijf je ervoor inzetten. Het is uw cultuur, uw traditionele leefwijze en de jongeren zijn van u afhankelijk voor het overnemen van die cultuur. Ga ervoor! Ryan Benjamin COBRA werknemer
Credits Auteur: Ryan Benjamin Advies: COBRA personeel Fotografie: COBRA Project, Rupununi Learners Caiman House, Surama Culture Group, Surama Eco Lodge en Lakeram Haynes
Dankwoord Het COBRA project wil graag de deskundigen Jean Allicock, Marcellus Thomas en de Surama, Yupukari, Annai en Apoteri gemeenschappen bedanken voor hun deelname in dit fotoverhaal.