Verslavend! Een blijvende verslaving. Zelfs met mijn deelname aan de 9 e, ben ik na deze Jungfrau-Marathon (JM) zelden zo gelukkig geweest. Hij is en blijft één van de zwaarste wedstrijden die er zijn. Vanaf de start in Interlaken op 566 meter hoogte, ga ik 1839 meter klimmen naar de finish op de kleine Scheidegg op 2100 meter hoogte. Deze marathon heeft zijn aantrekkingskracht niet verloren, hoewel elke jaar meer bergmarathons georganiseerd worden, kan geen enkele bergmarathon in de schaduw staan van deze Jungfrau-Marathon. In totaal 4600 lopers uit 60 landen, o.a. uit Bermuda en de Malediven. Interlaken in de marathon koorts. Met een tussenstop in Frankrijk ben ik met Corry en Adia (onze hond) bij onze vrienden in Zwitserland aangekomen. Op vrijdagmiddag volgens traditie het startnummer ophalen in de Casino Kursaal en wat rondsnuffelen op de sportmarkt waar een gezellige en nerveuze drukte heerst. Op deze markt staat ook de stand van de Mountain Marathon Cup (MMC), dit is een competitie van 4 marathons in één jaar met als laatste de JM. Voor de liefhebbers is er in deze zaal s avonds de pastaparty met de presentatie van de topatleten. In het centrum van Interlaken worden verschillende wedstrijden gehouden, zoals miniruns voor de kinderen en een Pararace voor rolstoelatleten van wereldklasse, een race over 1 mijl met de wereldtoppers. Heel Interlaken is al in de JM-koorts. Langs de Höheweg hangen grote spandoeken met alle eerdere kampioenen en winnaars van de JM. Onder deze kampioenen ook het doek van Jonathan Wyatt, de Nieuw-Zeelander, al jarenlang de onbetwiste nummer één van het berglopen. Waar hij loopt verpulvert hij het parkoers record. Dus ook in 2003, toen hij de JM in een ongelooflijke tijd van 2:49 uur liep. Vóór het Casino staat de infostand van Weather Zwitserland. Ons staat op de wedstrijddag een prachtige zonnige dag te wachten met bij de start in Interlaken een temperatuur 21 graden. Wat wil je nog meer? Grandioze route De route van de Jungfrau-Marathon loopt door een prachtig landschap en is echt afwisselend. Geen toeval dat deze marathon de titel van De mooiste marathon van de wereld heeft gekregen. Na een warming-up ronde van Interlaken gaat het van Bönigen bij de Briënzerzee naar Widerswil. Over de beroemde houten brug gaat het via Gsteigswiler en Zweilütschinen naar Lauterbrunnen. Na slechts 300 meter stijgen is hier het ½ marathonpunt. Voor de ontspanning volgt een 5 km lange vlakke ronde in het Lauterbrunnental. Bij 26 km begint de steile berg naar Wengen. In Wengen wordt het 30 km punt bereikt waarna we via Allmend Hanneggschuss, Mettlenalp en de beroemde Wixi lopen. In de laatste kilometer passeren we de stuwwal vlak voor de finish. Pagina 1

De Start In het startvak verzamelde wij (samen met Jan Stolker) bij de tempomaker van 5:30, deze draagt een lange vlag op zijn rug met de te verwachten eindtijd. Deze lange vlaggen waren goede oriëntatie punten in de wedstrijd. Langzaam werden de verschillende kleurgecodeerde gebieden gevuld met de verschillende doelgroepen. Het Zwitserse nationale volkslied klinkt en om exact 9:00 uur, na een donderende kanonsknal, is het go-ahead. De Wedstrijd Langs de Höheweg stonden vele toeschouwers voor ons te juichen waaronder mijn vrouw Corry en onze vrienden Riek en Wim. De sfeer onder de lopers en de toeschouwers was prachtig. De JM is niet alleen voor de lopers uit de hele wereld een belevenis, hij is ook een traditie in Interlaken en het Berner Oberland, dit enthousiasme was duidelijk voelbaar langs het gehele traject. De eerste kilometers leidt ons naar de rand van het meer van Thun. Hier staat de eerste van de vele groepen die de muzikale ondersteuning geven aan de lopers. Na 3 km passeren voor de tweede keer het startgebied, de atmosfeer stijgt. We lopen nu rechtdoor en voorbij het Hotel Interlaken en Hooters ( het biertje zie ik er nog niet staan! ) Bij het Ostbahnhof, gaan we rechtsaf en lopen we richting Bönigen. Hier komen we bij het meer van Brienz. Bij 5 km de eerste keer een verzorgingspost. De JM is ook de overtreffende trap voor de verzorging. Alles is er wat de hardloper begeert. Er is water, ISO, bouillon, Cola, stukken banaan, gels, en nog vele andere zaken om te drinken en te eten. In Bönigen heerste er zoals in alle andere dorpen een feestelijke stemming. Het publiek staat in de zon om zich te warmen en velen maken muziek (koebellen en ratels). Velen zitten voor hun huis kijken naar de lopers en genieten ondertussen van hun smakelijk ontbijt. Casino-Klok De aanloop is vlak Enorme koebellen 1 e serieuze klim 1 e Historische Brug Twee houten bruggen In de eerste tien kilometer is het moeilijk je wedstrijdtempo te bepalen. Het is hier vlak en je bent nog fit en gedreven. Pas na 10 km komt in Widerswil een eerste klimtest. We lopen in perfecte weersomstandigheden met een wolkenloze hemel en aangename temperaturen. Een houten monumentale brug leidt ons over de Lütschine. Ik loop nog ontspannen. Na de tweede houten brug over de Lütschine in Widerswil begint de eerste serieuze klim. Maar eerst eten, drinken ondersteund met veel muziek. Hoewel er niet zoveel toeschouwers bij de JM zijn als in een stadsmarathon maakt het landschap alles meer dan goed. Maar in de dorpen en steden waar we doorheen lopen is de belangstelling overweldigend. Ik kan me niet alle verschillende muziekgroepen herinneren. Er waren Gugge (dweilorkesten), steelbands en natuurlijk de groepen met de traditionele Zwitserse koebellen. Dit zijn geen gegoten klokken, maar gehamerd uit plaatijzer. Dit geeft hun karakteristieke geluid. Naast het plezier voor de oren met de muziek, bieden de groepen met hun bonte uitdossingen ook wat voor het oog. Dit is niet alleen een wedstrijd, het is ook één groot feest. Pagina 2

Lauterbrunnen ik kom eraan! Bij de eerste klim moet je je een beetje sparen. Je verliest een beetje tijd bij het omhoog gaan. Als je te snel gaat kan je later veel tijd verliezen, als je te vroeg je kracht verspeelt kom je later stil te staan op het steile gedeelte. De route loopt met een variërend en stijgingspercentage naar Lauterbrunnen. We lopen een aantal kilometer in de schaduw. Hier is het nog behoorlijk fris. Maar boven op de berg wacht ons de hitte van de zon. In Zweilütschinen steken we de spoorweg en de weg naar Grindelwald over, maar de lopers hebben vandaag het recht van overpad. De 15 e km is bereikt. Bij het station staan de toeristen, die op de trein wachten, de lopers aan te moedigen. Vlak langs de rivier de Lütschine lopen we over enkele kleine hellingen en er is tot Lauterbrunnen slechts 300 hoogte meters te overwonnen. In Lauterbrunnen is het groot feest. Een speaker noemt elke loper bij naam en met een persoonlijke begroeting. Tijd speelt geen rol dus ik pak de microfoon en bedank Lauterbrunnen namens alle lopers voor dit feestelijk onthaal. Met een groot applaus werd mijn bedankje in ontvangst genomen. In de gehele stad had men een 4 meter blauwe loper voor ons uitgerold. Ik voelde me prima en sterk in mijn 9 e JM. Het panorama is adembenemend. Op de achtergrond van het Lauterbrunnental begroeten de besneeuwde bergen elkaar tegen een helder blauwe hemel. Aan de rechterkant is Staubbach-waterval van maar liefst 297 meter hoog en links de steile, te beklimmen berg, naar de volgende stad: Wengen. 2 e Houten brug De Lütschine Omroepers Lauterbrunnen De Staubbach Camping Jungfrau begroet de halve marathon. Aan de rand van Lauterbrunnen ligt de Jungfrau Camping. Bij deze camping wordt op de Zeitmessmatte de tijd op de halve marathon geregistreerd. De eerste helft is voorbij, 2:02:26 uur, ik ben heel tevreden. Laten we maar beginnen aan de tweede helft. Ik begin aan de vlakke ronde door het Lauterbrunnental en bereken een tijd in Wengen van rond 3½ uur, of kan ik nog wat versnellen zonder te forceren? Ik loop vlak langs de helikopters van Air Glaciers, zou deze mij misschien een beetje op weg kunnen helpen? Tevergeefs, van de piloten moet ik blijven lopen en zij lachen mij later toe wanneer ze laag overvliegen. Dit is een serieuze klim Dat is te zien aan de lopers op de berg naar Wengen, het is een pijnlijke marteling, deze steile helling. In de buurt van 26 km, wordt het echt steil! Het is kort ( in 2 km 300 meter omhoog) super steil en slingerend naar Wengen. We lopen langs de rails van de tandradtrein welke ons passeert met uitzinnige supporters. Hardlopen is hier voor vele onmogelijk. Ik zie de eerste lopers uitgeput zitten aan de kant op één van de vele grote stenen. Maar over deze lopers hoeft niemand zich zorgen te maken. Langs het gehele parkoers zijn volop de paramedici met medische ondersteuning voor noodgevallen altijd in de buurt. Midden op de helling staat een eenzaam huis welke is ingericht als Pagina 3

een hulppost. Om de lopers aan te moedigen brulde continue uit de vele luidsprekers het nummer van Pink Floyd The Wall door het dal. Wengen in zicht Komend uit het bos is het zonnig en minder steil. Men kan zelfs weer hardlopen. Maar de volgende klim zal spoedig komen. De verzorgingspost komt als geroepen en is een welkom moment van ontspanning. Gewoon niet even haasten maar even om me heen kijken en genieten n van de omgeving. Voordat ik Wengen inloop worden we begroet door een vendelzwaaier. Ik wordt toegejuicht door een waanzinnige menigte bij het station van Wengen. Bij het verlaten van Wengen wordt aangegeven dat de heft van te klimmen meters is bereikt. De lopers lopen ver uit elkaar in een langgerekt lint en iedereen vecht zijn weg omhoog de berg op. De zon schijnt sterk en warmt mij goed op. Ik zie een man op een originele manier de lopers aanmoedigen. Hij zit met één been in het gips uit het raam van zijn huis en luidt met een koord aan zijn gipsbeen een enorme koebel, welke aan de straatlantaarn hangt. De snelheid van hardlopen is bij vele grotendeels verdwenen. Alleen het vals plat wordt nog hardlopend afgelegd. De overgang van (snel)wandelen naar hardlopen wordt steeds moeilijker, maar de finish komt steeds dichterbij. Ter compensatie van alle inspanningen een uniek uitzicht op de beroemde drie broers en zussen Jungfrau, Mönch en Eiger. Het panorama is adembenemend. Het is een groot plezier en voorrecht hier vandaag te mogen lopen. De klim begint! Dit is makkelijker Panoramisch uitzicht Daar lopen ze nog De halve hoogte Links of rechts? Bij de Wixi zien we nogmaals aan de linkerkant de Jungfraujoch. Echter eerst een steile afdaling voor de laatste lange klim. Van het eerste stuk van deze klim is een linker en rechter versie. Zo wil men voorkomen dat er in dit zware stuk files ontstaan. Dit lukt ten dele. Het pad van de stuwwal is steil en biedt weinig gelegenheid voor inhalen. Ik had hier een aantal malen last van kramp in mijn benen zodat ik uit moest wijken naar een grote platte steen zodat de overige lopers mij konden passeren. Vele lopers vroegen aan mij of ze moesten ondersteunen of helpen. Dat is tijdens een wedstrijd toch super! Het wordt echter wel elk jaar drukker op dit geitenpad. In mijn eerste jaar stond de limiet op 2800, maar dit jaar gingen we met 4600 deelnemers van start. Bij het samenkomen van de linker en rechter route staan traditioneel de vendelzwaaiers en de alpenhoornblazers. Dit is de zoveelste traktatie voor de ogen en oren. Een van mijn persoonlijke hoogte punten van het parkoers. Parelsnoer van de stuwwal Als een snoer van parels omhoog, trekt een keten van hardlopers zich omhoog op de steile stuwwal. ( 350 meter klimmen in 1½ kilometer). Stap voor stap gaat het omhoog. Het gaat traag maar ik kom boven. Ik moet vertragen in het steilste gedeelte, plotseling, bang, op 39 kilometer net voor het einde van de heuvel alwéér kramp in mijn beide kuiten, maar ik moet door want mij laten inhalen door anderen is niet mogelijk. Mijn benen blijven signalen van alarm geven waarnaar ik aandachtig moet luisteren. Toch zie ik nog kans te genieten van schitterende uitzicht van de Jungfrau,Mönch en Eiger. Een extra drankpost is vanwege de warmte op deze steile bergwand ingericht. Deze post is door absolute professionals met behulp van helikopters ingericht. Pagina 4

Boven het parcours cirkelen continu helikopters met medici, televisiecamera s, overige pers en hulpdiensten. Maar hier vliegt een helikopter vlak boven onze hoofden zodat het 40 km bord bijna de lucht in ging. Een stevige wind om ons heen. Ik bekijk het schouwspel toch een beetje wrang omdat de zojuist gepasseerde loper welke werd behandeld door doktoren word afgevoerd door deze helikopter, ik hoop maar dat er niets ernstig is gebeurt. Ik ben blij dat zelfs boven op de berg de medische zorg zo goed is georganiseerd. Ter nagedachtenis Käslin Roman Plotseling een herinnering van het ons bekende gezicht van Käslin Roman. Vanaf hem is het niet ver meer. De stuwwal is bereikt en ik kan nu al de geluiden horen die ik al 8 keer bij de JM heb gehoord. Bij het horen van deze geluiden weet elke Jungfrau Marathon loper dat het hoogste punt is bereikt, de 2205 meter, vanaf hier gaat het naar de finish op 2100 meter. Op het einde van deze steile stuwwal stond altijd onze Käslin en speelde daar op zijn doedelzak. Käslin Roman was een integraal onderdeel van de Jungfrau-Marathon. Hij was een uniek! Käslin is overleden op 27 April 2010 op een leeftijd van 78 jaar. Zijn beeltenis siert dit jaar de finisher medaille. De foto boven mijn bureau, gemaakt door Herman van den Hengel, terwijl ik de doedelzakspeler Käslin omarm op het hoogste punt in de JM heeft nu voor mij een heel speciale betekenis. De traditie van de doedelzakgeluid blijft bij de JM en wordt nu vervult door Seppli, elke loper die hem passeerde bedankte hem voor zijn onthaal met de vertouwde klanken. De Jungfrau Daar naar toe? Hoe komen die hier? Medische hulp perfect Onze Seppli Schoki Naar de finish staat nog een kleine klim en een aantal pittige afdalingen te wachten. Boven op de allerlaatste klim is er een traktatie voor iedereen. Op een rots een schaal met gedroogde abrikozen, stukjes banaan en brokken Schoki (Zwitserse Chocolade). Ik pak een brok Schoki en laat het me smaken, Chocola op dit punt is een prima idee. In de laatste meters hebben we een prachtig uitzicht van de klein Scheidegg. Terwijl ik langs het bergmeertje loop zie enkele lopers op het bankje met hun voeten bengelend in het ijskoude water. De speaker aan de finish is enthousiast over de deelnemers. Het noemt ze allemaal bij naam inclusief die loper uit Holland. Ik loop naar de man met de micro en vraagt of hij alle organisatoren en 1500 vrijwilligers wil bedanken namens alle lopers en supporters. Euforie Na de finish werd mij de medaille omgehangen met de beeltenis van de overleden doedelzakspeler Käslin en kreeg een fles sportdrank. Nu naar de Jungfrau Railway om de kledingtas te halen, waarna bij het inleveren van de chip ik het felbegeerde finisher shirt kreeg. Vóór de douche staan er tenten met koeken, repen, bananen, ISO, water, bouillon en nog vele zaken om te eten en te drinken. Van deze versterkingen kan ik in het warme zonnetje met het fantastische uitzicht genieten, maar de warme douche is ook niet te versmaden. Natuurlijk ben ik trots op mijn finisher shirt met daarop de medaille, die gaat vandaag niet meer af! Nog even genieten in de zon en het prachtige panorama. Eigenlijk wil ik niet naar beneden, maar ja Corry, Riek en Wim, en vergeet mijn biertje bij Hooters niet, wachten op mij. De tocht met de Jungfrau-tandrad-trein trein gaat via het Grindelwald, Wengen en Lauterbrunnen naar Interlaken. Pagina 5

De Stuwwal Klauteren Laatste afdaling Schoki Chocolade De Finish De uitslag 1 e man Marco De Gasperi 2:56:42,6 (Een marathontijd sneller als ik kan dromen) 1 e dame Simone Staice 3:33:45,9 162 e man 55 5:39:04,1 (mijn 5 e tijd in 9 Jungfrau marathons) Conclusie Perfect georganiseerd Volgend jaar de 10 e keer op rij? Met dank aan; Corry Riek en Wim Huub Pragt Dennis en Marga Run-Medical Run2day Almere Theo Eenzaamheid tijdens mijn trainingen en daarna ontelbare malen de sportkleding wassen. Gastvrijheid in Zwitserland - Trainer Run-Medical Trainers Zuidwal Kleding en trainingsfaciliteiten Schoen en kledingsadvies - Masseur Trainingmaatjes van Zuidwal- Eemnes - en Run-Medical Links; Fotoreportage; http://www.swiss-image.ch/slideshow/?event=jungfraumarathon2010image.ch/slideshow/?event=jungfraumarathon2010 Foto s Runnerswold; http://www.runnersworld.de/jungfraumarathon2010 Finisher-clip; http://www.migros-finisherclip.ch/en/previews/index/59/1796/dsl/linkss/index/59/1796/dsl/links (Ter herkennen aan; Sosef-shirt, shirt, witte pet en met de handen omhoog) ; 18 E Jungfrau-Marathon 2010 FINISHER 11 september 2010 Pagina 6