2013 Wat een heisa hè?

2013 Wat een heisa hè? Deel 2 in de feestdagen reeks. Geschreven door C.G. Slimmers

Inhoudsopgave Van slag... 2 Op school... 3 Opperste verwarring... 5 De Intocht... 6 Ondertussen op school... 7 Een week voor de grote dag... 8 De brief van Piet... 9 5 december... 11

VAN SLAG Als Joost wakker wordt is hij helemaal van slag. Hij roept zijn moeder. Mam, will je even komen? Mama komt snel aangelopen en vraagt wat er aan de hand is. Joost kan er geen zinnig antwoord op geven. Hij weet het eigenlijk niet en snapt er niets van. Mama gaat aan de rand van zijn bed zitten en vraagt of hij misschien gedroomd heeft. Joost denkt hard na. Nee mam, ik geloof van niet. Mama kijkt Joost aan en noemt wat dingen op waarvan ze denkt dat het de oorzaak van zijn onrust zouden kunnen zijn. SAMENWERKING Waarom kan ik dat niet zelf bedenken? Gaat er vandaag misschien iets spannends op school gebeuren? Heb je een enge film gezien? Samen praten ze verder over waarom Joost zo wakker geworden is. Ineens zegt mama, heb je misschien gisteren naar het nieuws gekeken? Ja, zegt Joost, maar dat doe ik wel vaker en dan heb ik nergens last van. Eens kijken, waar ging het nieuws gisteren over, denkt mama en ineens weet ze het! Er was gisteren een nieuwsbericht over zwarte pieten die geen zwarte pieten meer mochten zijn! Geen wonder dat Joost van slag is. Sinterklaas komt bijna aan in het land en straks mag hij zijn zwarte pieten niet eens meenemen! Mama vraagt aan Joost of hij zich misschien druk maakt over Sinterklaas en zijn pieten. Ja, zegt Joost. Maar waarom kan ik dat zelf niet bedenken Mama? Mama geeft Joost een knuffel en zegt dat dat helemaal niet erg is, dat hij daar toch zijn moeder voor heeft. Iedereen wordt wel eens onrustig wakker zonder te weten waarom. Dan

kijkt mama op de klok en zegt dat Joost ondertussen wel op mag gaan schieten als hij op tijd will zijn voor de bus die hem op komt halen om naar school te gaan. Ben je al wat gerustgesteld? En gelukkig is Joost rustiger als daarstraks en zal het vast lukken op tijd klaar te zijn. Mama gaat de kamer uit en Joost kleedt zich aan. OP SCHOOL Als Joost uit de bus stapt op school, valt het juffrouw Yvonne op dat Joost er wat slordiger uit ziet als gewoonlijk. In de klas neemt ze hem even apart. Alles goed Joost? Joost verteld dat hij nogal onrustig wakker was geworden en lange tijd met mama had zitten praten over het waarom. Omdat hij toen minder tijd als normaal overhield was hij vergeten op zijn pictolijst te kijken en de helft vergeten. Juffrouw Yvonne moet lachen en helpt Joost zijn kleding te fatsoeneren. Zo, zegt ze. Nu valt het niemand meer op en ze geeft Joost een knipoog. Joost is blij met juffrouw Yvonne, ze is altijd erg oplettend en helpt graag. Dat voelt fijn. Als ze later de klas in kijkt ziet ze dat meer kinderen wat onrustiger zijn als anders. Ze vraagt zich af waar dit door komt. Juffrouw Yvonne vraagt daarom aan Joost wat bij hem de reden was. Joost verteld dat hij gisteren op het nieuws heeft gezien dat Sinterklaas misschien zijn zwarte pieten niet mee mocht nehmen. Dan gaat het lichtje ook bij juffrouw Yvonne aan en ze besluit de dag met dit onderwerp te beginnen. Ze bedenkt heel snel een opdracht die ze de kinderen kan laten doen. De opdracht is de volgende; Alle kinderen mogen een tekening maken van Sinterklaas en zijn pieten. Ze zegt bewust zijn pieten en niet zwarte pieten, omdat ze benieuwd is hoe de kinderen naar de pieten kijken. De kinderen gaan druk met de opdracht aan de slag. Ze hebben van half tien tot elf uur om een tekening te maken. Dan is het pauze en gaan ze lekker even buiten

uitwaaien. Vandaag stuurt ze de klassen assistenten mee met de kinderen en blijft ze zelf binnen om de tekeningen te bekijken. Als ze de tekeningen bekijkt moet ze stilletjes lachen. Er zijn zwarte Sinterklazen, witte pieten, rode pieten en zelfs een paar groene. De sint heeft een baard of een grote krulsnor en een enkel kind heeft de mijter bij de piet opgezet en de baret bij de Sint. Wat zijn volwassenen toch dom eigenlijk denkt ze. Al die heisa rondom Sinterklaas en zijn pieten en niemand die zich afvraagt of kinderen het wel met dezelfde ogen bekijken. Het geeft haar in ieder geval een mooie ingang om er verder over te praten met de klas. Als de kinderen terug zijn in de klas vraagt juffrouw Yvonne wie gisteren het nieuws op televisie hebben gezien over Sinterklaas. De helft van de klas steekt zijn vinger op. Aan Klaas vraagt de juf of hij kan uitleggen wat ze in het nieuws hebben verteld, zodat alle kinderen er van weten. Klaas legt aan de klas uit dat er mensen zijn in Amsterdam die het niet correct vinden dat er zwarte pieten bij de intocht van Sinterklaas zijn. De klas reageert ontzet. Geen zwarte pieten? Maar wie stopt er dan iets in onze schoen? Sinterklaas kan het moeilijk helemaal alleen doen. Straks krijgen ze niets! Het is een geroezemoes van jewelste. Juffrouw Yvonne haakt er snel op in. Nee, zegt ze. De pieten mogen wel meekomen met Sinterklaas maar ze mogen niet zwart zijn.

OPPERSTE VERWARRING Hè? Nu snappen de kinderen er helemaal niets meer van. De zwarte pieten mogen wel mee maar niet zwart zijn? En dan zeggen ze dat wij niet goed nadenken? Juffrouw Yvonne vraagt of de klas dat wil uitleggen. Cleo steekt haar vinger op. Zij wil het wel aan de juf uitleggen. Verassend, want Cleo is normaal gesproken de stilste in de groep en neemt nooit het voortouw. Het leeft dus nogal bij de kinderen. Nou juf, begint ze. Iedereen weet toch dat pieten zwart zijn omdat ze door de schoorstenen kruipen? Ze zijn niet zwart, ze zijn gewoon vies. Het einige wat de pieten dus moeten doen is zich wassen! Aha, denkt juffrouw Yvonne en bedenkt dat dat dus de reden is dat de tekeningen alle kleuren van de regenboog hebben. Wat voor kleur is een piet dan? vraagt ze. Nou juf, alle kleuren roept de hele klas in koor. De juf belooft dat ze zich geen zorgen hoeven te maken over Sinterklaas. Net als alle andere jaren komt hij met zijn pieten, alleen hebben ze zich dit jaar misschien wel gewassen toen ze uit Spanje vertrokken.

DE INTOCHT Eindelijk is de dag aangebroken dat Sinterklaas aan komt in Nederland. Samen met mama, papa en Pieter zit Joost op de bank voor de televisie. Omdat ze zelf in Appelscha wonen en het in Amsterdam erg druk is tijdens de intocht, hebben papa en mama besloten de intocht vanaf de bank te bekijken. Joost en ook Pieter zitten op het puntje van de bank, bijna met hun neus in de televisie. Ja mam, daar komt de boot! Joost heeft het niet meer van de zenuwen. Zouden er ook pieten op de boot zitten? Pieter wordt aangestoken door de zenuwen van Joost en begint door de kamer te rennen. Pieten, pieten, pieten! roept hij. Mama krijgt er de kriebels van en papa fronst zijn wenkbrauwen. Rustig aan mannen, zegt hij, de boot is er bijna. Eindelijk legt de boot aan in de haven van Amsterdam en zien ze Sinterklaas van de boot afkomen. Maar waar zijn de pieten? Zichtbaar teleurgesteld loopt Joost naar de keuken, hij moet er bijna van huilen. Ze hebben alles verpest denkt hij als hij naar de keuken loopt. Moet Sinterklaas nu alle kinderen in Nederland alleen de cadeautjes gaan brengen? Dat kan toch niet! Dan roept mama hem terug. Op de televisie ziet hij vanuit alle hoeken en gaten op de boot zwarte pieten tevoorschijn komen. Ze zijn toch meegekomen! Opgelucht haalt Joost adem. Mama ziet de spanning van hem afglijden. Het heeft hem schijnbaar erg bezig gehouden. Waarom denken grote mensen ook niet na wat ze kinderen aan doen met al dat nieuws. En, de pieten zijn gewoon zwart. Er is er echter één, die dat niet is

ONDERTUSSEN OP SCHOOL Juffrouw Yvonne is zich meer dan bewust dat het hele Sint en Pieten verhaal dit jaar meer onder de leerlingen leeft dan voorgaande jaren. Dat stomme nieuws ook! Samen met de rest van de leerkrachten en het schoolbestuur bespreken ze dan ook hoe ze het dit jaar gaan vieren. Ze will er eigenlijk een thema aan vast plakken zodat de kinderen er heel bewust naar toe kunnen leven. Het eerste wat ze doen is Sinterklaas bellen om te vragen of hij op 5 december tijd heeft om naar de Appelscha school te komen. Gelukkig heeft hij dat en terwijl ze Sinterklaas aan de lijn heeft vraagt ze hem meteen of hij aan zijn pieten will vragen of ze zich willen wassen voordat ze komen. Sinterklaas antwoordt niet meteen. Nou, juffrouw Yvonne, zegt hij. Ik weet niet of ze dat allemaal gaan redden. Er zijn een heleboel mensen die mijn verjaardag op 4 december vieren en dan moeten de pieten alle cadeautjes rond brengen. Misschien redden ze het wel niet om zich te wassen. Juffrouw Yvonne legt uit dat er heel veel te doen is geweest in Nederland over de kleur van zijn pieten. Sinterklaas zegt dat hij het begrijpt en zijn best zal doen de pieten gewassen mee te krijgen. Stap 1 van het jaarlijkse Sinterklaas feest is hiermee genomen. Ze borduren er nog even op door en beslissen dat het thema van dit jaar WASSEN zal zijn.

EEN WEEK VOOR DE GROTE DAG Het is een drukte van jewelste op de Appelscha school. Alle klassen zijn versiert met tekeningen, slingers en kleine zakjes die aan een koord in de klas hangen. Niemand weet wat er in zit en alle juffrouwen en meesters zeggen dat ze het ook niet weten. De zakjes hebben allerlei kleuren. Vandaag gaan ze iets voor de pieten neer leggen want ze hebben op school gehoord dat ze vanavond langs komen om iets in hun schoenen te doen. De juf heeft bedacht dat ze dit jaar geen koekjes neerleggen maar washandjes. Zelf doet ze er een picto lijstje bij over wassen. Niet een gewone, maar eentje speciaal voor zwarte pieten. De kinderen mogen meehelpen de juiste picto s te kiezen. Samen maken ze er een gezellige lijst van. Als de kinderen s middags naar huis gaan zijn ze best wel nerveus. Zouden de pieten het lijstje snappen? En vooral zou er morgen iets in hun schoen zitten? En wat zouden ze krijgen? Als de kinderen de volgende dag op school komen zijn ze meer als verbaast. Het is een rommel van jewelste! Overal zitten bruine vlekken op. Als juffrouw Yvonne in de douche van het gymlokaal gaat kijken weet ze helemaal niet wat ze ziet. Overal is het vies! De kinderen hebben alleen oog voor hun schoenen. Wat hebben ze dit jaar gekregen? In hun schoen vind ieder kind een een zakje, een sponsje, een briefje en pepernoten. Ook in de schoen van de juf zit een brief en pepernoten.

DE BRIEF VAN PIET Juffrouw Yvonne is ontzettend benieuwd wat er in haar brief staat en ook wat er in de kinderen hun brieven staat. Die van haar leest ze voor. Beste juffrouw Yvonne, Dank u wel voor de washandjes en de douche. Omdat wij het altijd zo druk hebben met pakjes door de schoorsteen gooien, lukt het niet altijd om lang te douchen en schoon te worden. Op de boot hebben we ook maar weinig ruimte. Omdat jullie douche zo groot is hebben we alle pieten in het land ook langs laten komen om hier te douchen. Sorry dat het zo n rommel geworden is. We hadden geen tijd meer om op te ruimen. Omdat wij het zo lekker vonden om schoon te worden hebben we bedacht dat de kinderen misschien wel eens vies wilden worden en daarom hebben ze allemaal een zakje roet uit de schoorstenen gekregen en een sponsje om het op te smeren. Tenslotte kunnen ze daarna die mooie douche weer gebruiken om schoon te worden. Ook de washandjes hebben we voor ze laten liggen. Met vriendelijke groet, Piet

,Nou ja zeg, denkt de juf. Dat was nu ook weer niet de bedoeling! Ze kijkt de kinderen aan. Die kijken ook al zo beteutert. Het cadeau van de pieten is vies worden? Gelukkig kregen ze ook allemaal pepernoten in de schoen en bij uitzondering mogen ze die allemaal opeten. De briefjes van de kinderen zijn pictolijsten over hoe ze het roet op hun gezicht kunnen smeren en het later er weer af kunnen krijgen. Juf? De klas will weten of ze dat dan meteen moeten doen. Ter plekke besluit de juf dat ze dat op 5 december gaan doen. De dag dat Sinterklaas op school komt. Als Joost s middags thuis komt vraagt mama wat hij op school in zijn schoen heeft gekregen. Hij verteld over de rommel, het zakje met het sponsje en de pictolijst. En ook dat ze op 5 december zichzelf allemaal vies gaan maken. Mama krabbelt zich eens achter de oren. Laat het maar aan pieten over om zulke grapjes te bedenken!

5 DECEMBER Eindelijk is de grote dag aangebroken op school. Als juffrouw Yvonne rond kijkt ziet ze allemaal zwarte gezichtjes. Sommige kinderen hebben zelfs een baret met een veer opgezet. Eigenlijk is het beste en leuk idee van de pieten geweest. Er lopen nu een heleboel zwarte mini pietjes rond! De zakjes hangen nog steeds in de klas en niemand weet nog wat er in zit. Samen wachten ze op het schoolplein en als ze Sinterklaas aan zien komen beginnen ze allemaal te zingen. Sinterklaas zit in een rijtuig die voorgetrokken wordt door Americo en nog een paard. Het tweede paard lijkt op een omgekeerde Americo. Waar de een wit is, is de ander zwart en andersom. Het is een mooi gezicht. Maar waar zijn de pieten? De kinderen zien er geeneen. Sinterklaas stapt uit en de kinderen brengen hem naar de aula van school waar een mooie versierde stoel klaar staat. Als ze binnenkomen is daar een extra verassing. In de aula staan alle pieten al klaar en ze zijn niet allemaal zwart! De zakjes zijn verdwenen uit de klassen en de pieten zijn een soort van gestreept. Naast het zwart zijn ze rood, geel, groen, paars en blauw! Sinterklaas begint te vertellen over wat hij allemaal gehoord heeft van de juf en het nieuws. Over dat zijn zwarte pieten niet allemaal zwart mochten zijn dus dat hij zelf bedacht had dat ze een ander kleurtje konden krijgen. En om aan de kinderen uit te leggen hoe ze dat deden, hij alle kinderen een zakje roet had gegeven. De kleurtjes voor de pieten hadden al die tijd in de klas gehangen en terwijl Sinterklaas aan kwam, waren de pieten naar binnen geslopen om hun kleurtje op te smeren.

Verbaast kijkt juffrouw Yvonne Sinterklaas aan. Maar waarom doet u zoveel moeite voor ons Sinterklaas? vraagt ze. Nou juffrouw Yvonne, zegt Sinterklaas, dat zal ik u vertellen. Al jaar en dag kom ik naar Nederland om kinderen op mijn verjaardag een cadeautje te geven. Ik kan dat niet alleen dus ik neem mijn pieten mee om mij te helpen. Ze helpen me overigens vaak van de regen in de drup hoor, want ze zijn zo eigenwijs als maar kan. En als er in Nederland mensen zijn die het vervelend vinden dat mijn pieten zwart zijn dan will ik daar best moeite voor doen. Tenslotte zijn ze zwart omdat ze heel vaak door de schoorsteen kruipen en zoals je weet is het in spanje erg mooi weer dus onder al dat roet hebben ze allemaal een lekker kleurtje, allemaal anders want niemand is hetzelfde. Omdat het dit jaar heel erg in het nieuws was heb ik dit bedacht. Mijn pieten niet zwart en de kinderen wel. Nu kunnen ze allemaal zien dat je niet zwart van huid hoeft te zijn om zwart te zijn. Dat roet de boosdoener is. Kijk maar rond, er zijn hier nu een heleboel zwarte pietjes. Als de juf rond kijkt ziet ze dat Sinterklaas gelijk heeft. De hele school zit vol met kleine zwarte pietjes en gekleurde grote pieten. Het is een heel grappig gezicht. Om beurten mogen de kinderen hun ingestudeerde stukjes voor de Sint opvoeren en hij geniet met volle teugen. Met z n allen maken ze er één groot feest van. Als het tijd is om de cadeautjes uit te gaan delen en de kinderen bij de Sint op schoot mogen voor een foto, wil Joost graag naar de Sint. Hij klimt op zijn schoot en fluistert in zijn oor; Wat een heisa hè, Sinterklaas?