Rondzendbrief nummer 65 - september 2010 de rondzendbrief verschijnt 3 tot 4 maal per jaar Neve Shalom Wahat al-salam AGM 2010 In de vorige rondzendbrief is gemeld dat het voor onze bestuursleden Thijs en Jan vanwege de aswolk niet mogelijk was de AGM (22-24 april 2010) in het dorp bij te wonen. Er is toegezegd om aan de hand van het verslag van de bijeenkomst de donateurs op de hoogte te stellen van de besprekingen. Aan deze toezegging wordt hierbij voldaan, zij het dat een keuze is gemaakt voor de onderwerpen die de Nederlandse donateurs (gelet op de bestemming van de donaties) het meest na aan het hart liggen. Algemene situatie van het dorp Uit de verslaglegging van het rondetafelgesprek met Dorit Shippin, burgemeester en Eyas Shbeta, general manager, blijkt dat de twee belangrijkste issues van dit moment zijn de uitbreiding van het dorp en de (precaire) financiële situatie (meer: het overleven) Wat het eerste betreft geeft Eyas aan dat de verwachting is dat binnen drie jaar zich 34 nieuwe families kunnen vestigen in het dorp. De helft daarvan zal bestaan uit nieuwe gezinnen en de andere helft is bedoeld voor de tweede generatie. Voor 25 gezinnen van buitenaf is direct plaats; van hen zijn 12 de toelatingscommissie reeds gepasseerd en met de andere 13 zullen binnenkort de gesprekken plaatsvinden. Een obstakel is het ontbreken van de vergunning om het land op de naam van het dorp te krijgen. Die vergunning moet worden afgegeven door de overheid en die werkt, zoals bekend, niet altijd even graag mee. Zolang dat niet geregeld is, kunnen de families niet bouwen. Over het tweede probleem is in de vorige nieuwsbrieven al vaker gesproken. Vanwege de terugloop van de inkomsten moest in de staf een aantal mensen ontslagen worden. Dat was een ingrijpende en moeilijke beslissing. om de contacten met de academische wereld. In Israël worden de ontwikkelingen van de SfP nauwlettend gevolgd door zowel de academische wereld als door de NGO s (Non Gouvertemential Organisations). Er wordt in samenwerking met onder andere de Jaffa Universiteit gezocht naar mogelijkheden om op grond van de resultaten en ervaringen van de SfP een formeel Masters programma te ontwikkelen. Door de financiële problemen zijn er nog maar twee personen die ingezet kunnen worden voor het werk van de SfP. Daardoor kunnen alleen lopende programma s uitgevoerd worden maar er is geen mogelijkheid om nieuwe te ontwikkelen. Dat klemt des te meer omdat de samenwerking met de universiteiten vereist dat er ieder jaar nieuwe workshops (bijvoorbeeld ten behoeve van vrouwenemancipatie) worden ontwikkeld en dat kan nu niet tenzij er voor dit doel donaties van de vriendenstichtingen binnenkomen. De SfP heeft niet de illusie om de problemen in het Midden Oosten op te lossen; dat is de taak van politici. Wat wel kan, is invloed op hen en op andere beleidsmakers uitoefenen. Dat laatste is met name onder andere geprobeerd via het Advocates for Change -programma: mensen uit verschillende lagen van de samenleving trainen om in hun eigen dagelijkse werk- en leefomgeving aanjagers van verandering te worden. Naast dit programma draaien ook de youth encouterprogramma s nog, zij het in bescheiden mate. De leiding van de SfP is daarom blij met het geld van de Nederlandse Vriendenstichting dat specifiek voor de voortgang van deze programma s dit jaar beschikbaar is gesteld (zie rondzendbrief 63 van maart 2010). (lees verder op pagina 2) School for Peace (SfP) De SfP is ervan overtuigd dat zij op een nog niet eerder ontwikkelde manier het vredesvraagstuk aan de orde stelt en dat zij in haar werkwijze een unieke methode voor de conflicthantering hanteert. In veel organisaties in Israël zijn mensen te vinden die door de SfP zijn opgeleid. De SfP is in staat om de combinatie tot stand te brengen tussen de academische aspecten van het vraagstuk en de praktische problemen van alle dag. Het gaat daarbij niet alleen om wat de SfP zelf doet maar ook 1 - n u m m e r 6 5 - s e p t e m b e r 2 0 1 0 De AGM vergadert
(vervolg van pagina 1) Pluralistic Spiritual Centre (PSC) Abdessalam, op dit moment leidinggevende van het PSC, spreekt zijn zorg uit over het feit dat het centrum te weinig aandacht krijgt van de vriendenstichtingen. Bij AGM-vergaderingen wordt er structureel te weinig tijd ingeruimd om te praten over zaken rond het PSC. Hij is bang dat de aanduiding spiritual mensen op het verkeerde been zet, als zou het iets wazigs zijn. Dat is absoluut niet het geval. Het centrum, dat het gedachtegoed van Bruno Hussar uitdraagt, is gebaseerd op drie peilers: 1. mediation, 2. Dirasat ( studie in Arabisch en commentaar in het Hebreeuws) en 3. Massa Massar (waarover in de vorige rondzendbrief gesproken is). Met betrekking tot mediation geeft Abdessalam aan dat in dit verband Joodse en Palestijnse religieuze leiders (imams, rabbi,s en priesters) worden opgeleid tot mediators. Advocates for Change Hij hoopt dat het programma (dat het resultaat wordt van deze samenwerking) ingezet zal worden in onder andere de plaatsen Wadi Ara en Ramle/Lod. Is dit niet het werk van de SfP? Nee, zegt Anne le Meignen, een oudgediende en destijds medewerker van Bruno Hussar, Dit is anders omdat de doelgroep anders is. Het PSC fungeert als brug tussen het werk van de SfP en een nieuwe doelgroep. Het PSC werkt bovendien op een meer alternatieve manier. Wij zijn ervan overtuigd dat ieder mens iets spiritueels in zich heeft en van die aanleg willen wij gebruik maken. Dirasat ontwikkelt zich langzaam maar in de goede richting. Er wordt gewerkt aan het creëren van een netwerk en het genereren van fondsen. Er zijn contacten met invloedrijke leiders van de verschillende geloofsrichtingen in Israël die in hun contacten met geloofsgenoten en studenten de dialoog op gang willen brengen. Helaas is er te weinig geld; Dorit en Abdessalam werken al regelmatig zonder salaris te ontvangen. Toch zal op korte termijn een begin gemaakt worden met het opstarten van een stuurgroep. Massa Massar, activiteiten voor jonge mensen van de verschillende bevolkingsgroepen (zie rondzendbrief, nr. 64), is heel succesvol. Het programma is opgezet in samenwerking met (lees verder op pagina 3) Colofon De rondzendbrief is een uitgave van de stichting vrienden van Neve Shalom/Wahat al-salam. Hij wordt 4 maal per jaar gratis toegezonden aan alle begunstigers van de stichting en aan alle belangstellenden voor het werk van het dorp Neve Shalom/Wahat al Salam in Israel. Stichtingsbestuur Thijs Kolster, interim voorzitter Maaike Lok-Funcke, secretaris/penningmeester Frans Schreuder, erevoorzitter Annette Rookmaaker-Swaab, lid Jan Peters, lid Ed Dumrese, lid Comite van aanbeveling Prof. Dr. Simon Schoon, Gouda Rabbijn Awraham Soetendorp, Den Haag Prof. Dr. Anton Wessels, Amsterdam Nagekomen nieuws van de Primary school Het schooljaar 2009-2010 is afgesloten met een geweldig eindejaarsfeest. Tegelijk met het opsturen van de foto s werd gemeld dat er een gesprek was geweest met vertegenwoordigers van het ministerie van Onderwijs. Tijdens de AGM was al gemeld dat dit overleg zou plaatsvinden. Ondermeer is gesproken over de slechte financiële situatie van de educatieve instellingen in het dorp (Pre-school, Kindergarten, Primary school en de School for Peace). Met name twee zaken zijn naar voren gebracht in het gesprek: a. de financiering van de Kindergarten en de Primary school 2. Het busvervoer. Met betrekking tot het eerste heeft het ministerie toegezegd de kosten te zullen betalen; uiteindelijk is het voor kinderen in Israël verplicht om naar school te gaan. Aan het busvervoer wilde het ministerie nog niet meebetalen (daar is natuurlijk geen sprake tot verplichte deelname). Anwar Daoud (directeur Primary school) blij met de toezegging maar hij moet er eerlijkheidshalve aan toevoegen dat daarmee de problemen niet zijn opgelost: nog niet alle kosten worden gedekt. De leidinggevenden van het onderwijs in het dorp zullen blijven aandringen volledige vergoeding van de kosten voor het onderwijs. Tegelijkertijd is een aantal mensen uit het dorp (professionals en ouders) druk bezig om verdere mogelijkheden voor fondswerving voor de school te onderzoeken. Adressen Secretariaat Maaike Lok-Funcke Kruisweg 1103, 2131 CV Hoofddorp Tel.: 023-5615104 E-mail: lok-funcke@hetnet.nl Rekeningnummers van de Stichting Giro: 14 32 655 Redactieadres rondzendbrief Maaike Lok-Funcke Kruisweg 1103, 2131 CV Hoofddorp E-mail: lok-funcke@hetnet.nl Internetsites Neve Shalom/Wahat al-salam www.nswas.nl www.nswas.com 2 - n u m m e r 6 5 - s e p t e m b e r 2 0 1 0 Veel spelletjes blijken universeel te zijn!!
Global network of Religious insititutions (GNR) waarvan Dorit Shippin de coördinator voor Israel is. Vanwege het succes wordt Massa Massar nu bestempeld als best practice en zodanig opgenomen in het aanbod van GNR. De ervaringen van het project worden binnenkort gepubliceerd in boekvorm. Er zal gekeken worden naar mogelijkheden om de activiteiten uit te breiden voor zowel mensen binnen als buiten het dorp. Zo kunnen de dorpsbewoners het gebouw gebruiken voor bijeenkomsten maar groepen uit het buitenland zouden dit ook kunnen doen. De Duitse vrienden ondersteunen het PSC al financieel; daarnaast hebben nu de Franse vrienden toegezegd te zoeken naar extra financiën om het werk van het PSC doorgang te laten vinden. Primary school. In de vorige rondzendbrief is al een interview opgenomen met Anwar Daoud, de directeur. De financiën zijn nog steeds problematisch (het schooljaar is afgesloten met een tekort van 400.000 shekels, circa 82.000); sociale lasten voor de medewerkers zijn al tijden niet meer betaald. Er dreigt een situatie te ontstaan die van gevaarlijk overgaat in illegaal. Ondanks alles hebben staf en werknemers besloten om door te gaan omdat ze vinden dat de leerlingen niet de dupe mogen worden van de situatie. Wel zullen de kosten voor ouders met 10% verhoogd moeten worden boven op de verhoging van 10% van het afgelopen jaar. Daarnaast zal geprobeerd worden fondsen te werven. In ieder geval zal er niet meer dan één nieuwe groep worden gevormd; daarvoor is geen geld. Bovendien zouden in het geval van een extra klas ook de transportkosten meer worden; dat komt er dus bovenop (Er zijn nu al 220 kinderen die gebruik maken van het leerlingenvervoer). Binnenkort vindt een gesprek plaats met de minister van Onderwijs om te bezien in hoeverre meer subsidie verkregen kan worden. Enkele cijfers: op de school werken 20 fulltime en 5 parttime leerkrachten. Op de kleuterschool zijn 10 leraren werkzaam. Het werken in de school is gecompliceerd omdat de leerlingen, afkomstig uit 25 omliggende dorpen, binnenkomen vanuit verschillende achtergronden en dus uiteenlopende opvattingen over de conflicten tussen Joden en Palestijnen. Sommige leerlingen hebben Hebreeuwse les Massa Massar ouders in het Israëlische leger. Uit Ramle en Lod komen Palestijnse kinderen die familieleden hebben in Israël en in Gaza. Iedere ouder heeft een andere opvatting en draagt die over op zijn kinderen. Als thuis gepraat wordt over: die anderen probeer dan op school maar eens vol te houden dat mensen weliswaar behoren tot een andere bevolkingsgroep maar desondanks medeburgers zijn en dus gelijkwaardig. Dan realiseert de school zich dat niet alleen gewerkt moet worden met de kinderen maar zeker ook met de ouders. Omdat de school aangewezen is op de Bijeenkomst van de NADI ondersteuning en medewerking van de ouders, probeert zij voortdurend hen naar school te krijgen om door middel van workshops het gesprek gaande te houden. Als dan gesproken wordt over de muren tussen katholieken en protestanten in Ierland dan is iedereen het erover eens dat verwerpelijk is; wordt vervolgens gesteld dat in Israël ook muren bestaan tussen Joden en Palestijnen, dan ontstaat een gespannen sfeer in de discussie. Dan wordt duidelijk dat de school geen eiland is maar deel uitmaakt van het conflict buiten het dorp en daardoor wordt beïnvloed. Daar komt bij dat ouders van Arabische leerlingen uit de omgeving een lagere economische status hebben dan de ouders van de Joodse leerlingen. De school ervaart als gevolg daarvan een kloof tussen de ouders en dat bemoeilijkt de samenwerking tussen de school de ouders als groep. Het onderwijs in Israël omvat drie soorten scholen: seculier Joods, religieus Joods en Arabisch. De school in NS/WaS is een weliswaar door de overheid erkende privéschool 3 - n u m m e r 6 5 - s e p t e m b e r 2 0 1 0 maar met een aparte status vanwege het biculturele karakter en als gevolg daarvan de tweetaligheid. Vanwege die aparte status, waar overigens heel bewust voor gekozen wordt, krijgt de school niet die subsidies die de officiële staatscholen ontvangen. NADI Uit de gesprekken met de leidinggevenden van de NADI blijkt dat het vanwege de slechte financiële situatie nog steeds niet mogelijk is om betaalde krachten in de zetten. Ook zijn de openingstijden daardoor beperkt (vier dagdelen per week, terwijl er de mogelijkheid zou moeten zijn dat de NADI iedere namiddag beschikbaar is voor de jongere en iedere avond voor de oudere jeugd). Vivian, in het dagelijks leven werkzaam als mediator buiten Neve Shalom/Wahat al-salam, betreurt de huidige situatie want ze zou zo graag meer willen doen voor de jonge mensen van het dorp. De NADI is erg belangrijk voor hen omdat het de enige plek is in het dorp waar ze ontspanning en ontmoeting kunnen vinden. NS/WaS ligt afgelegen dus uitgaansmogelijkheden zijn er eigenlijk niet. Er is altijd een bus nodig om ergens te komen en die gaat niet vaak overdag en zeker niet in de avond. De jongelui gaan buiten NS/WaS naar scholen voor voortgezet onderwijs en daar worden ze als vreemd ervaren vanwege hun achtergrond en opvattingen over gelijkwaardigheid tussen Joden ven Palestijnen. Daarom moeten ze ergens over hun ervaringen kunnen vertellen en dat kan prima binnen de kring van de NADI. Toch blijft Vivian met haar staf plannen maken voor de toekomst binnen de mogelijkheden die er zijn. Ze is blij met de bescheiden donaties die de Nederlandse en Zwitserse vrienden vorig jaar beschikbaar hebben gesteld waardoor in ieder geval een gezellig home gemaakt kon worden van het gebouwtje. Ook de ouders van het dorp dragen bij in de kosten omdat ze het erg belangrijk vinden voor hun kinderen dat de NADI er is. Uiteraard zijn er nog veel meer zaken aan de orde geweest tijdens de AGM. Voor een compleet verslag zij verwezen naar de site van het dorp: www.nswas.org
Hallo! dag mevrouw, hé, een nieuwe juf! ze kunnen dan niet bij elkaar komen en het geweld is opgelost. Het is lastig uit te leggen dat het zo niet werkt. Op mijn vraag hoe zij dachten dat het probleem ook nog opgelost zou kunnen, waren de meningen redelijk unaniem: twee staten: een Israëlische en een Palestijnse, maar ja..de problemen liggen iets genuanceerder! Het was leuk om zo met jongeren te discussiëren en te laten zien hoe in het dorp aan hun leeftijdsgenoten, zowel van binnen als van buiten het dorp, getoond wordt hoe vrede en respectvolle omgang geleerd wordt. We hebben dat in de klas aan de hand van werkvormen van de School for Peace nagespeeld. Dat zorgde voor veel gelach en plezier. Dat waren zo de reacties toen ik (Maaike Lok) op een VMBO-school in Vinkeveen op uitnodiging van de docent Levensbeschouwing, iets kwam vertellen over Neve Shalom/Wahat al-salam. Mijn komst was niet onvoorbereid. De docent had al het een en ander verteld over het vredesdorp in Israel. In het lesboek dat gebruikt wordt in de lessen Levensbeschouwing stond een heel hoofdstuk over het Joods- Palestijnse conflict met daarbij een beschrijving over de wijze waarop een aantal mensen in Israël willen aantonen dat ondanks verschillen in geloof levensbeschouwing en politieke opvattingen het mogelijk is om op één stuk grond te leven. De leerlingen hadden zelfs een brief geschreven aan een (fictieve) inwoonster van het dorp (zie brieven van Samuel en Luuk aan Nadia). Leuk, om zo te beginnen over een verhaal van vrede en gelijkwaardige behandeling van twee bevolkingsgroepen. Want dat gebeurt in Neve Shalom/Wahat al-salam. De naamgeving laat dat al zien: twee talen maar in één gemeenschap. Geen kibboets maar een dorp waar Joden en Palestijnen met elkaar leven met respect voor elkaars geloof en politieke overtuiging. Het is moeilijk om voor jonge mensen het probleem tastbaar/invoelbaar te maken. Want, kunnen zijn zich enigszins voorstellen welke haatgevoelens er leven bij de verschillende bevolkingsgroepen? Welke impact het heeft als je vader, broer of oom vermoord is door iemand uit de andere bevolkingsgroep en je leert om stenen te gooien als reactie? Dan is praten en respect opbrengen voor die ander toch ver te zoeken? Toch proberen de inwoners van Neve Shalom/Wahat al-salam dat elke dag. Dat is geen gemakkelijke opgave. Er leven echt geen heiligen in het dorp. En toch. Dat heb ik geprobeerd duidelijk te maken aan de leerlingen. Moeilijk! Zij zien het probleem niet zo. Eén van hen zei: Zet Amerika bij wijze van muur tussen beide groepen in; Zet Amerika bij wijze van muur tussen beide groepen in; ze kunnen dan niet bij elkaar komen en het geweld is opgelost Ik heb de leerlingen beloofd dat ik hun brieven zou vertalen en opsturen aan de leerlingen van de school in Neve Shalom/Wahat al- Salam. Natuurlijk zal ik die vragen om te reageren naar hun Nederlandse leeftijdgenoten. De ervaring leert echter dat de Oosterse instelling anders is dan de Westerse wat maar zeggen wil dat het niet zeker is of er een reactie komt. Maar, niet geschoten is altijd mis!! Wat ik in ieder geval hoop is dat deze leerlingen onthouden dat er mensen zijn die geen stenen gooien als er meningsverschillen zijn maar proberen de dialoog, ondanks alles, gaande te houden.ren van de (Lees verder op pagina 5) Beste Nadia, In deze email wil ik vertellen over wat ik vind van de manier zoals jullie leven met de Joden. Ik vind het super dat jij en je familie samen leven met de Joden, omdat rondom neve shalom er wordt gevochten tegen elkaar. Ik vind dat jullie een goed voorbeeld geven aan iedereen, want dan zou er nu rond Isral in vrede worden geleefd. Andere Palestijnen zijn juist boos op de Joden omdat ze hun land willen inpikken, terwijl de Joden vinden dat het hun land is omdat ze er eerder hebben gewoond. En dat jullie samen leven met mensen die jullie als (Islam) verdenken van veel terrorisme. Ze zeggen dat jullie veel geweld gebruiken en al jullie vijanden neer willen schieten. Maar jullie zijn net als de barmhartige Samaritaan die ondanks de ruzie tegen elkaar (vanwege macht en geloof) toch jullie vijanden liefhebben. Zoals jullie met z n allen samenleven in vrede, zo zou dat overal moet zijn in plaats van haat. Ik hoop dat jullie het zo volhouden samen en dat anderen een voorbeeld aan jullie nemen. Groeten Samul VM1B 4 - n u m m e r 6 5 - s e p t e m b e r 2 0 1 0
(vervolg van pagina 4) Beste Nadia, Ik hoorde dat je in Neve Shalom woont, waar de Palestijnen en Joden met elkaar in een dorp in Israël wonen, gelegen tussen Jeruzalem en Tel Aviv. Opgericht door een barmhartige Samaritaan. Neve Shalom betekent volgens wikipedia oase van rust, en het zou heel mooi zijn als dat ooit in het Midden Oosten zou kunnen ontstaan. Jullie wonen daar met begrip voor elkaars geloof van Jodendom en Islam. De gebieden om je dorp heen hebben veel te maken met geweld en terrorisme. Daar zijn de Joden en de Palestijnen elkaars vijand. Ik hoop op een wereld waarin ze elkaar kunnen liefhebben en er vrede tussen de Joden en de Palestijnen is en de haat verdwijnt. Er wordt al jarenlang wereldwijd gezocht naar een vreedzame oplossing van deze langdurige Palestijnse kwestie. Maar nog steeds is er geen oplossing gevonden om in het Midden Oosten rust, vrede en veiligheid te krijgen tussen de Joden en de Palestijnen. Ik hoop dat het ooit een groot Neve Shalom wordt. Gestart! In de vorige nieuwsbrief is gemeld dat er veel aanvragen waren voor het komende schooljaar van nieuwe leerlingen. Gelet op de financiële mogelijkheden was het niet haalbaar om twee nieuwe klassen te starten. Vlak voordat de kopij van deze nieuwsbrief naar de drukker ging, kwam via de mail het bericht binnen (inclusief foto s) dat de Primary School weer van start is gegaan. In groep 1 zijn 35 nieuwe leerlingen toegelaten, het maximum binnen de huidige mogelijkheden. Meer foto s kunt u aantreffen op het internet: http://picasaweb.google.com/info.nswas/firstdayofschool2010# Luuk Hendrik VM1B First grade 5 - n u m m e r 6 5 - s e p t e m b e r 2 0 1 0
Wat veel water! Deze zomer is onder verantwoordelijkheid van de Primary School van NS/WaS weer een zomerkamp georganiseerd voor 41 kinderen tussen de tien en twaalf jaar uit het vluchtelingenkamp bij Bethlehem. Voor een aantal kinderen was het moeilijk een visum te krijgen om te reizen naar NS/WaS maar door de inzet van Anwar Daoud, de directeur, is het uiteindelijk wel gelukt. De leiding voor de dagelijkse activiteiten was in handen van deels de vluchtelingenorganisatie uit Bethlehem en bewoners van het dorp. Verzoek van de penningmeester Er zijn steeds meer donateurs die via girotel of internet een gift doen. De Postbank vermeldt geen adressen op het rekeningafschrift en mag deze om privacyredenen ook niet doorgeven. Als er geen betalingskenmerk of een adres wordt vermeld, is een donatie niet te traceren. Dit geldt met name voor gulle gevers die zich op deze wijze aanmelden als donateur. U wordt dan ook vriendelijk verzocht als u nog geen donateur bent- deze gegevens bij uw overschrijving te vermelden. Als donateur ontvangt u altijd de rondzendbrief. Bij voorbaat dank. Picknick in het bos Het programma was zeer afwisselend: sport, spel, uitstapjes en bijeenkomsten met de inwoners van het dorp. De kinderen vonden het geweldig om in het zwembad van het dorp te spelen: zoveel water hadden ze nog nooit gezien! De leiding regelde daarom dat ze elkaar dag even konden zwemmen. Er is een excursie gemaakt naar de opgraving en de grotten in de omgeving van NS/WaS. In het bos vlakbij is een picknick georganiseerd door families uit het dorp. Het hoogtepunt was een bezoek aan Jaffa waar de kinderen oog in oog stonden met de zee: dat hadden ze nog nooit gezien! In het zwembad was veel water maar dit sloeg alles! Geweldig vonden ze het! Na enig aandringen durfden ze het water in te gaan en vervolgens waren ze er niet meer uit te slaan! Het moeilijkste moment van de week was het afscheid na zes dagen. Er is wat af gehuild zowel door de kinderen als de mensen die hen de hele week hadden begeleid. De begeleiders moesten beloven dat de kinderen nog een keer terug mochten komen. Het was een groot succes en de kinderen die normaal gesproken het vluchtelingenkamp niet uitkomen, hebben de ervaring van hun leven gehad. De acceptgirokaart De acceptgirokaart heeft bij het versturen van onze rondzendbrief drie functies: Adresdrager voor de verzending Overmaken van uw donatie Vriendelijk verzoeken wij u uw donatie door middel van de acceptgirokaart voor het jaar 2010 over te maken. Indien u uw donatie reeds heeft overgemaakt, dan hoeft u zich dus niet aangemaand te voelen. Doordat onze rondzendbrief viermaal per jaar verschijnt, kunt u uw donatie eventueel gespreid over het jaar betalen. Overmaken van extra giften Wilt u naast uw donatie nog een extra gift overmaken, dan stellen wij dat uiteraard zeer op prijs! Op de acceptgirokaart treft u aan voor welke acties wij u namens ons dorp een bijdrage vragen. De penningmeester Uw website linken aan de onze? Mocht u (bestuurs)lid zijn van een organisatie en onze website willen linken aan de uwe? Dat kan. Ons webadres is www.nswas.nl. Laat ons vooral weten dat u onze site op uw site hebt vermeld en geef ons uw adres door, via contact op onze website, dan kunnen wij ook uw site aan die van ons linken. Het bestuur Spelen in de zee 6 - n u m m e r 6 5 - s e p t e m b e r 2 0 1 0 Lezingen/spreekbeurten De vrienden van Neve Shalom/Wahat al-salam kunnen op verzoek lezingen met dia s verzorgen. Graag komen wij bij u voor verenigingen, scholen, gemeenteavonden of andere bijeenkomsten. Voor nadere informatie kunt u contact opnemen met de secretaris.