Koen Becking, onze nieuwe baas Hoe internationaal is Tilburg ity Waar studenten wonen Onafhankelijk magazine van Tilburg ity no. 03
02. Staff Ik ben volledig gebiologeerd door haar Column Ik houd van haar! Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk. Het jonge meisje knikte begrijpend en bood me een kopje koffie aan. Echt waar, ging ik verder, elke dag denk ik aan haar soms maar even, soms wat langer, soms meerdere keren op een dag. En wat ik dan allemaal niet denk... Ik ben volledig gebiologeerd door haar. Het meisje knikte weer. Dat kan ik me heel goed voorstellen, mijnheer. Geen idee waarom ik dit allemaal tegen dit meisje zei. Ik had ze nog nooit eerder gezien, en het is niet mijn gewoonte om tegen vreemden zo openhartig te zijn. Maar het voelde gewoon goed, om alles eens van me af te kunnen praten, en zij leek me te begrijpen. Vroeger zou ik het me allemaal niet zo aantrekken, vervolgde ik, maar toen had ik ook veel meer aan mijn hoofd. Maar nu ik ouder ben, houdt het me veel meer bezig, ik weet ook niet goed waarom ik denk dat ik nog steeds van haar houd. Ik voelde mijn ogen vochtig worden en slikte moeizaam. Begrijpend legde het meisje haar handen op mijn hoofd en streelde door mijn haar. Zal ik dan alleen de puntjes maar een beetje bijknippen, mijnheer? En het achter een beetje gedekt houden? Erik-Jan Broers is docent aan de rechtenfaculteit. Lees zijn blogs op Online. En passant Niet beet met drakenboot Een Drakenboot Festival in de Piushaven is natuurlijk niet compleet zonder een werknemersteam van Tilburg ity. Met een eigen boot, maar ze vingen klaarblijkelijk bot. Een grote vis als Philip Eijlander liet verstek gaan. Als captain of university was hij natuurlijk de aangewezen man om het universiteitsschip aan te sturen. En wat is er beter voor de teamspirit dan een middagje peddelen op de maat van de trommel, bier drinken en loempia s eten? En - moeten we vaststellen als het om grote namen in het water gaat: waar waren mensen als Thijs Vis, Mandy Vissers, Annelies Aquarius, Mirjam Baars, Martin Salm en Mariska Bot? Tips? Mail de redactie: univers@uvt.nl. Tweeten kan ook: twitter.com/ universtweet. Niels tegen 100 Wie wil er nou niet naast Caroline Tensen op een podium staan? Niels van de Ven, hoofd juridische zaken bij TiU, overkwam het. In de NCRV spelshow 1 tegen 100 speelde hij zich vanuit het honderdkoppige publiek op de gewilde stoel. Daarna was het jammer genoeg snel voorbij met de pret. Een paar minuten later mocht Van de Ven met nul euries vertrekken. Bij een vraag over rechten kreeg de jurist het even warm: Ik durf me nooit meer op mijn werk te vertonen als het mis gaat. Gelukkig beantwoordde hij die vraag goed. Niet eens zo n slechte avond dus. Minister Mees Heleen Mees wordt genoemd als minister van Financiën, zo meldde de Volkskrant die een schaduwkabinet van vrouwen publiceerde. Ze heeft in ieder geval steun van Eijffinger, want hij eist meer Brabanders in de ministerraad. Maar de vraag is: hoe Brabants is Mees nog? Ze werkt hier op school maar ze woont in de wereldstad New York. l ves de lobby van Sylvester en steunt Heleen. Brabo s boven en Women on top!
Inhoudsopgave.03 Colofon Adres Postbus 90153 5000 LE Tilburg univers@uvt.nl 06. www.universonline.nl Basisontwerp Unit20: Yoe San Liem en Maud van Velthoven Cover Henny Boogert Druk PrismaPrint Advertenties G.vandooren@uvt.nl Uitgave is het driewekelijks onafhankelijk magazine van Tilburg ity Volgende editie 4 verschijnt op 1 november 2012 Redactieraad Annemarie Hinten (voorzitter), Bart de Geus, Jasper Haenen, Marcel Zeelenberg, Antony Pemberton, Jos Straathof. (Walther Verhoeven, adviseur) Dit nummer is gemaakt door Francine Bardoel, Dieter van den Bergh, Erik-Jan Broers, Dolph Cantrijn, Andrew Cartwright, Gerrie van Dooren, Luuk Eliëns, Adrian van den Eerenbeemt, Anandi Grefkens, Marthe Kalkhoven, Sonia Kolasinska, Lieke Meertens, Charles Peter, Roel Rozenburgl, Iris Scherphof, Tim Staps, Bart Smout, Malini Witlox, Esra van der Wolk. 16 24. Esra van der Wolk schreef How international is Tilburg ity? (pag. 24-26) Als ik één woord vaak gehoord heb de afgelopen twee jaar, dan is het wel internationalisering. Alles moet internationaler en Tilburg moet nog aantrekkelijker worden voor studenten buiten Nederland. Waarschijnlijk omdat het zo lekker fancy klinkt. En natuurlijk vanwege die 10.590 euro die iedere student van buiten Europa betaalt om hier een jaar te mogen studeren. Een goed moment om eens na te gaan hoe internationaal Tilburg ity nu daadwerkelijk is. Als we de universiteit moeten geloven is het natuurlijk allemaal fa-bel-tastisch. Maar zou niet zijn als ze dit voor zoete lieve koek zou aannemen. In mijn queeste stuitte ik zelfs op een in de doofpot pruttelende roddel: WonenBreburg die internationale studenten in de Verbernelaan achterstelt vergeleken met haar Nederlandse medebewoners. Best wel spannend, zo n primeur in je eerste artikel... 06. Passion, fear & faith De eigenzinnige Erik Borgmans werd uitgeroepen tot de meest spraakmakende theoloog van Nederland. Hij is geliefd, maar wordt ook gevreesd. 10. Internationale studentenkamers Hoe leven studenten elders op de wereld? Bijvoorbeeld in Kenia, Rusland, Cuba of India. Een intiem internationaal inkijkje. 16. Interview Koen Becking Er moet in Tilburg een nieuw strategisch plan komen. De nieuwe collegevoorzitter heeft er zin an. Een kennismaking. 24. Wereldschool De naam is Engels. Het adres.edu. Maar hoe internationaal is Tilburg ity? 04. Buzz 06. Passion, fear & faith 10. Coverstory 20. Lifestyle 22. Science & School 24. International 27. What s in the world
04. Buzz coördinatie Malini Witlox Follow up Sportcentrum plat Het sportcentrum gaat op de schop. De ingang, het Sportcafé, de sauna, de spinningzaal, de budozaal/yogazaal, de binnentuin en enkele kleedkamers gaan tegen de grond. Er komt nieuwbouw voor terug. Het sportprogramma gaat tijdens de verbouwing gewoon door. Ineke Hoebink, hoofd van het sportcentrum: Eigenlijk blijven alleen sportzaal 1, sportzaal 2, de squashzalen en de fitnessruimten staan. Er komen tijdelijk twee ingangen, waarschijnlijk eentje bij iedere sportzaal. Het oudste deel van het sportcentrum stamt uit 1964 en is volgens Hoebink zowel bouwtechnisch als door de groei van het aantal sporters aan vervanging toe. We hebben continu problemen op facilitair gebied. De voordeur verzakt steeds, die moeten we iedere maand laten repareren, ook de balie zakt langzamerhand de grond in. t Sportcafé heeft problemen met de ventilatie en met de riolering. Renovatie is in dit geval duurder dan nieuwbouw. Daar komt nog bij dat er in 1964 ongeveer 1200 sportkaarthouders waren. Anno 2012 zijn dat er 6500. Het sportcentrum heeft dus een capaciteitsprobleem. De twee squashbanen die we nu hebben, zijn 99 procent van de tijd bezet. Er komen straks dus twee banen bij. Verder komen er op de aerobicslessen soms zestig tot honderd mensen af. Er is echter behoefte aan het sporten in kleinere groepen, van een man of twintig. In de nieuwbouw komen daarom twee kleine zalen. Lees meer over de verbouwing op universonline. A SOUND MIND, A SOUND DENTITION! BB DENTISTS www.bbtandartsen.nl or call 013 5220825 Beneluxlaan 59-5 (Tilburg West), 5042 WK Tilburg, info@bbtandartsen.nl Knipoog ;) Waar is dat feestje? Op de redactie keken we elkaar al vragend aan. Waar blijft-ie nou? De taart, de champagne? De vlaggen, slingers, feesttoeters van een over de campus marcherende fanfare? Of ten minste een pochend persbericht. Het stond immers in onmiskenbaar zwart en wit in weekblad Elsevier: Volgens hun hoog aangeschreven jaarlijkse onderzoek naar de beste studies is onze Tilburg ity de beste universiteit. Oké, de beste specialistische universiteit. Maar dat is wél de mening van geleerde dames en heren professoren en hoofddocenten. Voor de Elsevier Faculty Rating vulden zij in welke universitaire opleidingen binnen hun vakgebied het beste is. Genomen naar de kwaliteit van het bachelorprogramma, het aanbod van masteropleidingen en de kwaliteit van docenten en wetenschappelijke publicaties. Wie zou een opleiding nou beter kunnen beoordelen? Studenten zeker? Ehm, ook ja. Vond Elsevier en pakte er de gegevens van de Nationale Studentenenquete bij. En ineens is de Tilburgse ster een stuk minder stralend. Volgens studenten zijn we namelijk niet de beste universiteit in het rijtje Tilburg Rotterdam Maastricht - Wageningen. Als je het hen vraagt krijgt Tilburg ity geen schitterende eerste, maar een roemloze laatste plaats. Vandaar dat we het de afgelopen weken zonder feesttent op de campus moesten stellen. De beste zijn volgens de collega s van andere universiteiten is een mooi compliment. Veel mooier is het als Tilburgse studenten dat ook vinden. Een eerste plek, maar met werk aan de winkel. Te vroeg nog voor een feestje. Super, die internationale uitstraling is van toegevoegde waarde voor mij. (47%, 83 stemmen) Vervelend, ik heb het helemaal gehad met de internationalisering. (26%, 46 stemmen) Merle Heuvels (22), masterstudent Supply Chain Management De UvT loopt een beetje te koop met het internationale karakter. Al kan de huisvesting voor internationale studenten wel verbeterd worden. De master die ik volg is geheel in het Engels. Het niveau van het Engels van sommige docenten is een beetje laag. Grammaticaal is het wel goed, de uitspraak laat soms te wensen over. Internationalisering staat hoog in het vaandel bij Tilburg ity Ga naar Online en stem op onze nieuwe poll Zo lang ik in het Nederlands les krijg, vind ik alles prima. (20%, 35 stemmen) Wacht maar tot Geert aan de macht is, die grijpt meteen in. (7%, 12 stemmen) Totaal aantal stemmen: 176 Simon (28), masterstudent CIW De internationalisering vind ik een positieve wending. Wat ik alleen niet begrijp is dat er krampachtig aan de Engelse taal wordt vastgehouden als er bijvoorbeeld alleen maar Nederlandse studenten in een klas zitten. De binding die je krijgt met internationale studenten ligt een beetje aan jezelf vind ik. Daarvoor moet je wat meer moeite doen. Online Commissie Levelt in november klaar met onderzoek Stapel Het eindrapport van de commissie Levelt, de commissie die onderzoek doet naar de omvang van de fraudezaak van Diederik Stapel, wordt half november verwacht. Faculteiten in zwaar weer De faculteiten van TiU verkeren in zwaar weer. Door de aanhoudende crisis behalen de faculteiten lagere financiële resultaten dan begroot. Alleen de Tilburg Law School weet financieel een positief resultaat neer te zetten. Prestatieafspraken: Mogelijk minder geld voor TiU TiU krijgt in de toekomst mogelijk minder geld van de Rijksoverheid. Dat is het gevolg van de beoordeling van het prestatieplan door de commissie Van Vught. Uraad: Studenten met 8+ houden toch kans op Excellence Scholarship Studenten die een 8 gemiddeld halen voor hun bachelorvakken, houden toch kans op een Excellence Scholarship. De
Buzz.05 Ik geloofde in de wisdom of the crowd. Foutje Proost ff bellen met Patricia van der Kammen UvT-beleidsmedewerker Patricia van der Kammen vertrekt (voorlopig) bij de UvT. Ze krijgt namens de PVV een zetel in het Europees Parlement. Ze volgt Barry Madlener op, die naar de Tweede Kamer gaat. In Europa krijgt ze de onder andere de portefeuille transport en toerisme. Wat trekt u in de politiek? De drang dat dingen anders moeten, ik wil daar een actieve rol in spelen. De wil om aan verandering mee te werken was er al na de fase Fortuyn. Het is concreet geworden toen Geert Wilders zich in 2004 afsplitste van de VVD. Hij dacht en denkt net zoals ik ook denk, daar wilde ik mijn steentje aan bijdragen. De PVV staat niet bekend als Europa-fan. Gaat u twee jaar lang nee-roepen? Absoluut niet. Europa is een heel mooi continent en met samenwerking is niets mis, maar we zijn te ver doorgeschoten. Na TiU ook TIPS 70 procent van de Nederlandse regels komt uit Brussel. Dat moet veranderen. Laten we in Nederland alsjeblieft zelf de regels bepalen. En natuurlijk kun je op bepaalde gebieden samenwerken, bijvoorbeeld bij handel, consumentenzaken en veiligheid. De PVV is geen tegenstemmer uit principe, ik beoordeel per dossier of iets goed is voor Nederland. Ik hoop dat ik het kan verwezenlijken dat Europa iets van haar macht inlevert. Ik wil in ieder geval de Nederlandse burgers van het Europese probleem doordringen. We zitten op de verkeerde weg. Prijzen, prijsjes, benoemingen, subsidies, schouderklopjes en veren in de reet; het academische wereldje zit er vol mee. licht er de mooiste uit. Jarenlang zette beleidsmedewerker Erik van Beers er zich voor in en nu komt-ie er dan per 1 januari: de eerste International Primary School van Tilburg (TIPS). Een lagere school dus, in het Engels. Waarom dat belangrijk is? Nou, vooral voor expats, aldus Van Beers. Als er een Engelse basisschool is dan zouden dat soort mensen wel eens sneller kunnen beslissen om op onze wonderschone universiteit te komen werken. En dan nog in het speciaal voor talenvolle hoger opgeleide moeders: alle belemmeringen zijn weggenomen voor een internationale carrière voor moeder en kind. De school komt in het gebouw van de Jan Ligthartschool Huibeven in de Reeshof. Proost Erik en bedankt voor de tips. Column Project Z Nederland Public event - by Luuk Eliëns Officiële hashtag: #ProjectZokanhetook Misschien herinnert u het zich nog? 4700 goedgezinden kwamen ooit samen in Haren. Ze werden geflankeerd door 300 dwaze zielen. De dwazen zegevierden: stupidity of the crowd. Ook ik was er bij. Waarom? Ik geloofde in de wisdom of the crowd. Foutje. Vandaar, bij deze, de tegenbeweging: Project Zokanhetook. Project Z is een public event, te vinden op het gezichtenboek, waarin wij een ingezonden brief produceren; geschreven door ons, de internetgeneratie en gericht aan hen die ons niet meer verstaan. Iedere deelnemer schrijft één woord waardoor de boodschap noodzakelijkerwijs de onze moet zijn. Men schijnt te denken dat we een individualistische, arrogante en hedonistische lichting zijn die zich zuipend, lallend en beroofd van iedere vorm van moraliteit een weg door het leven baant. Grote vraag is natuurlijk: zijn wij echt zo slecht? Job Cohen leidt de onderzoekscommissie naar het Harenincident. Volledig onpartijdig is hij niet, aangezien ook hij ten onder is gegaan aan generatie Y en haar nukken. Daarom Job, Project Z, een poging om te laten zien dat we zo slecht nog niet zijn: Stupidity wisdom of the crowd. Ik verklaar project Z bij deze voor geopend en trap af met een woord wat me vrij toepasselijk leek: Wij. Wie volgt? Luuk Eliëns is student Liberal arts. Zijn blogs zijn te lezen op Online. Tweets universiteitsraad stemde tegen het Collegevoorstel om de norm te verhogen naar een 8,5. Tot zover het oude nieuws. Elke dag vers nieuws? Ga naar Online! Voor het eerst sinds maanden geen koude handen meer in S gebouw #TiU. Jippie! In de zomer is dit gebouw een vrieskist, in winter een oven. @nicolefouchier op 24 september Het is vandaag druk met kinderen op de #uvt. Het 1e college van de #Kinderuniversiteit begint weer! http://ow.ly/cetdi @zwijsenouders op 19 september Hele interessante les statistiek! Het gaat me daarbij nog goed af! #uvt @LuukMuskens op 19 september Ik kom zo wel met breed scala aan onderwerpen in aanraking; dat is gevolg van de tijdelijke eenzaamheid bij het bestuur van de universiteit. @Rector_UvT op 10 september
06. Passion, fear & faith Waarom ik ben afgewezen is nooit helemaal opgeklaard. Dat maakt het des te spookachtiger
Passion, fear & faith.07 tekst: Lieke Meertens fotografie: Dolph Cantrijn 'De kerk doet zichzelf de das om. Dat vind ik erg' De Tilburgse hoogleraar theologie Erik Borgman werd afgelopen juni uitgeroepen tot meest spraakmakende theoloog van het jaar. Toch is hij niet bij iedereen even geliefd. middelbare scholier, in de jaren zeventig zag ik een film over een napalmbombardement tijdens de Vietnamoorlog. Zowel oudere mensen als jonge kinderen verbrandden letterlijk levend. Ik wist: wat hier gebeurde aan Als lijden kon níet hersteld worden. Dat is voor mijn theologie altijd van fundamenteel belang geweest: het serieus nemen van de moeilijke kanten van het leven. Sommige dingen zijn verschrikkelijk en dat mag je niet wegpraten met het komt wel goed. Veel komt niet goed. Je houdt niet van gelukszoekers? Ik hou niet van het wegpraten van moeilijke dingen. Dingen gaan mis en kwaad bestaat. Wat mij betreft is het een van de belangrijkste redenen om bij de christelijke traditie te blijven, dat ze zonde en kwaad zo serieus neemt. Biedt het geloof steun op moeilijke momenten? Het geloof is een vórm van omgang met moeilijke en pijnlijke zaken. Mijn broer heb ik bijvoorbeeld zelf begraven vijf jaar geleden. Ik ben voorgegaan in de dienst, ik heb gepreekt en het absoute uitgesproken bij de kist. Hij was anderhalf jaar jonger, zomaar dood gevonden, ik heb het mijn moeder moeten vertellen. De kracht van een kerkelijke begrafenis is dat gebeurtenissen geordend worden. Je treurt, je herdenkt wat niet vergeten mag worden en vervolgens spreek je de hoop uit op verrijzenis: de dood is echt, maar niet het laatste. De ordening haalt de verwarring eruit. Bij seculiere begrafenissen is er vaak geen vorm, waardoor je voortdurend in hetzelfde kringetje rond blijft draaien voor mijn gevoel. Maar vraag me niet waaróm mijn broer geen zeventig mocht worden. Dat weet ik niet. Daar heb ik niet eens een begin van een antwoord op. Sommige mensen zeggen dan: God heeft het zo gewild. Dat denk ik niet: God wilde mijn broer niet dood. Wat ik geloof is dat God wil dat wij leven en deze wil ook over de dood heen nog geldt. Ook als wij sterven vallen we niet uit Gods hand. Maar ondertussen sterven wij wel. Het vrome optimisme dat alles wel goed komt en alle scherpe kantjes van het leven weghaalt, zegt mij weinig. Het leven hoeft niet altijd leuk te zijn? Het leven ís niet altijd leuk, of in alle opzichten leuk. Als moderne vader heb ik alles gedaan wat moet toen mijn kinderen klein waren. Maar als ik aan de rand van de zandbak zat, dacht ik niet steeds: Goh, wat is mijn leven nu verrijkt. Begrijp me niet verkeerd: natuurlijk is het geweldig om je kinderen te zien opgroeien en ik heb het allemaal van harte gedaan. Maar ga me niet vragen alle momenten van de opvoeding léuk te vinden. Je relatie loopt ook niet altijd soepel. Er zijn momenten dat je niet zeker weet of je nog een keer voor elkaar zou kiezen, als je nu voor die keuze zou staan. Wat dan van belang is, is trouw. Murenhoge boekenkasten domineren de Utrechtse woonkamer van theoloog Erik Borgman. Een uitvloeisel van zijn jeugd, waarin hij intellectueel werd gestimuleerd om overal iets vanaf te weten. Dat lijkt een koud kunstje voor de lekendominicaan die cum laude afstudeerde en promoveerde. Gezegend met een excellent brein. Vrijwel overal kan hij over meepraten: of het nu over euthanasie, Europese integratie, ritueel slachten of vrouwenbesnijdenis gaat. Het maakt hem tot een veelgevraagd schrijver voor verschillende kranten en commentator van televisie- en radioprogramma s. Afgelopen juni ontving hij de prijs voor meest spraakmakende theoloog van het jaar. Ook God benadert hij voornamelijk met zijn hoofd, lijkt het. Het gaat Borgman niet om extatische ervaringen. Toch zegt hij desgevraagd wel vroom te zijn, te bidden, eerbied te hebben voor God. Hij ziet die eerbied in de dagelijkse daden: hulp geven waar het nodig is, je het lot van mensen aantrekken. Hij kreeg het ook mee bij zijn opvoeding. Bij ons thuis gold de moraal van de sociale stijgers in de periode na de oorlog: je werkt hard en als je iets kunt en anderen hebben dat nodig, dan help je hen. Ook al cijfer je jezelf daarmee weg? In zekere zin wel ja. Het irriteert mij al snel als mensen beginnen met de vraag of het wel in hun agenda past als er hulp gevraagd wordt. Eérst zeg je dat je kijkt wat je kunt doen, daarna zie je of het in te passen is. Maar dat zit me wel eens in de weg. Ik houd zo n vijftig lezingen per jaar, rekende ik laatst uit. Buiten het universitaire circuit om dus. Daarvan denk ik wel iedere keer: dat moet minder, dat kan zo niet duren. Maar ja... Moeite om nee te zeggen? Er zijn veel redenen om ja te zeggen. In sommige gevallen is het echt dienstbaarheid. Ik denk: Ach, voor mij is het niet veel moeite. Waarom zou ik mijn verhaal niet vertellen? Daarnaast zit er ongetwijfeld een verdachte kant aan, dat ik graag aardig gevonden wil worden. En ik vind het leuk om dingen te doen die niet direct voor de hand liggen. Hoewel ik mezelf de dag vóór een lezing ook wel eens vervloek dat ik er weer ben ingetrapt. Lekendominicaan Erik Borgman (1957) promoveerde cum laude aan de theologische faculteit in Nijmegen. Hij was directeur van het interdisciplinaire Heyendaal instituut voor theologie, wetenschap en cultuur. Ook schreef hij diverse boeken, waaronder een biografie over theoloog Schillebeeckx en een boek over religie en de moderne cultuur. Vanaf 2007 is Borgman hoogleraar theologie in Tilburg. Daarnaast heeft hij nevenfuncties, zo is hij hoofdredacteur van het tijdschrift voor theologie. Hij schrijft essays voor kranten en is vaste commentator van het Radio-1 programma Dit is de dag. Voor Tilburg ity schreef hij vorig jaar het kerstgeschenk Met het oog op goed leven: Cobbenhagen en onze universitaire cultuur (2011) dat alle studenten nu krijgen als zij afstuderen. Borgman woont in Utrecht, is getrouwd en heeft twee dochters die het huis uit zijn.
8. Passion, fear & faith Het homohuwelijk is theologisch goed verdedigbaar Borgman wordt gesierd door een witte baard, halflang haar en kleine ronde bril. Een collega beschrijft zijn verschijning als een oudtestamentische profeet. Een christelijke woestijnvader. Het is lastig in te schatten wanneer hij je rechtstreeks aankijkt en wanneer hij vooral ronddwaalt in zijn gedachtewereld, op zoek naar genuanceerde antwoorden - altijd op zijn hoede of zijn mening niet verkeerd wordt geïnterpreteerd. Hoewel hij vanaf zijn jeugd al ondergedompeld is in de katholieke traditie en daar van harte voor kiest, botste hij ook wel eens met het kerkelijke instituut. In 1986 solliciteerde hij in Nijmegen naar een docentenbaan aan de katholieke faculteit. Een functie die kerkelijke goedkeuring vereist. Hij kreeg nul op het rekest. Vanwaar de afwijzing? Dat is nooit helemaal opgeklaard, dat maakt het des te spookachtiger. Ik ben met hart en ziel katholiek en probeer naar eer en geweten te doordenken wat dit betekent. Ik ben bijvoorbeeld uiterst terughoudend waar het om euthanasie gaat omdat ik meen dat niemand een leven waardeloos en zinloos mag en kan verklaren. Maar soms kom ik tot standpunten die in onze tijd niet vanzelfsprekend zijn en die in conflict zijn met standpunten die de kerk inneemt. Zo meen ik dat het homohuwelijk theologisch goed verdedigbaar is. Homoseksuelen hebben goede relaties die blijken te werken en een zegen zijn. Die zegen moet dan ook uitgesproken kunnen worden. Maar ik accepteer ook dat dit voorlopig nog wel een minderheidsstandpunt zal zijn. Het zal een naar gevoel zijn. Geweigerd door je eigen kerk. De bisschoppen die het besluit namen, hebben nooit met mij gesproken. Dat klopt niet en dat vind ik erg. Maar het is zoals het is. Ik verkeer in een rare situatie: ik ben in Nederland de meest spraakmakende katholieke theoloog, maar officieel mag ik geen katholieke positie bekleden. Anderzijds: er zijn mensen geweest die me wel in dienst hebben genomen toen ik die baan in Nijmegen niet kon krijgen, ook al wisten ze dat er problemen waren, en ook zij zijn de kerk. Dus ik denk niet: wat is het toch verschrikkelijk allemaal. Het geeft ook een zekere mate van vrijheid, en voor sommige mensen misschien ook wat meer geloofwaardigheid. Er zijn standpunten waar je het mee oneens bent en je wordt officieel geweigerd. Heb je er nooit aan gedacht om afstand te doen van de katholieke traditie? Dat is nooit een vraag geweest voor mij. Ik ben er helemáál van. Met heel mijn hart en met heel mijn verstand ben ik katholiek. De katholieke traditie is mijn huis en mijn thuis. Ik ben geprofest lekendominicaan: ik hoor bij een religieuze orde. De kerk hoeft niet in alle opzichten een eenheid te zijn, zoals vaak wordt gedacht. Als je onderzoekt wat katholieken geloven op de hele wereld, zijn die verschillen enorm. Pluraliteit is er altijd geweest en dat is voor mij een essentieel aspect van katholiciteit. En zoals overal in de maatschappij, is er óók in de kerk kwade trouw, machtsmisbruik, zijn er mensen die om de verkeerde redenen de verkeerde dingen doen. Dat is niet goed, maar ook dat is nooit anders geweest. Toch weerhoudt mensen dat ervan om zich aan te sluiten bij de traditie. Steekt het je dat de kerk leegloopt? Ik lijd er wel onder dat de kerk krimpt en dat ze zo doods is. Mijn ideaal is niet zozeer dat de kerk weer volloopt, maar dat ze weer openstaat voor discussies die er werkelijk toe doen. Op die manier kan ze zichtbaar maken dat zij thuishoort in de samenleving. De kerk doet zichzelf de das om door zo n gesloten positie in te nemen. Het is tamelijk recent dat de kerk geen tegenspraak meer duldt. Dát vind ik erg. Als over de waarheid niet gedacht en gediscussieerd kan worden, kan ze ook niet worden erkend.
Passion, fear & faith.9 De top wordt snel bereikbaar als je start in de juiste omgeving. Academisch toptalent Met je titel op zak hoop je natuurlijk dat headhunters al snel om je nummer vechten. Wist je dat veel van de mannen en vrouwen die hun droombaan bij een multinational of de overheid gerealiseerd hebben, hun carrière gestart zijn bij Deloitte? Bij ons werk je vanaf dag één in multidisciplinaire teams aan opdrachten voor toonaangevende organisaties. Op een van onze moderne kantoren, op locatie bij de cliënt of gewoon thuis. Bij Deloitte werken we veel samen, helpen we elkaar en creëren we gezamenlijk succes. Want als werken niet als werken voelt, haal je het beste uit jezelf. En is de kans groot dat je over een paar jaar voor diverse topfuncties benaderd wordt. Zoek jij de beste start van je carrière? Begin eerst hier: werkenbijdeloitte.nl.
10. Coverstory Nancy Nyambura (24), Nairobi, Kenia Studeert Business Administration 'Mijn studie werd gesponsord door de Stichting Studiebol uit Nederland. Afgelopen juni ben ik afgestudeerd, na het overwinnen van veel uitdagingen. Een baan heb ik nog niet gevonden. De situatie in Kenia is heel competitief en werkloosheid is een van de problemen voor jongeren hier. Daarom probeer ik tegenwoordig geld te verdienen met modellenwerk'
Coverstory.11 fotografie Henny Boogert tekst Dieter van den Bergh Studentenkamers all over the world Al meer dan tien jaar fotografeert Henny Boogert (1962) over de hele wereld studentenkamers. Het resulteerde in de fraaie fotoserie Op kamers. Zijn eerste foto s - van Nederlandse studentenkamers - maakte de Amsterdamse fotograaf in opdracht van het blad TKMST, voor middelbare scholieren. Ik wilde het vanaf het begin documentaire-achtig aanpakken, met een grote camera, veel licht en echt goed gefotografeerd, dus zo scherp mogelijk, zegt Hennie Boogert. Met subsidie van het NCDO (een kenniscentrum voor internationale samenwerking) kon hij vervolgens op reis om wereldwijd studentenkamers te fotograferen. De leeromstandigheden in ontwikkelingslanden zijn vaak problematisch. Het NCDO wilde met een fotoserie ervoor zorgen dat studenten daar niet vergeten zouden worden. Met zijn serie hoopt Boogert ook de interesse van Nederlandse studenten te wekken voor de leefomstandigheden van hun soortgenoten elders. De landen die hij bezocht werden min of meer willekeurig gekozen, behalve Kenia, waar hij al op eigen initiatief had gefotografeerd. Het was vaak moeilijk om contacten te leggen. Ben naar díe landen gereisd waar ik contacten had. Boogert is altijd gefascineerd geweest door de mens in zijn sociale omgeving. Studentenkamers bieden een intrigerend inkijkje. Kwetsbare, persoonlijke inkijkjes ook, niet voor niets willen sommige geportretteerden in eerste instantie het liefst zo ver mogelijk wegduiken, zo merkte de fotograaf. "Je loopt zomaar bij iemand binnen en zoomt in op de sociale omstandigheden waarin iemand verkeert. De omstandigheden varieerden van benauwde krotjes, post-sovjet-kazernes tot immense anti-kraakwoningen en statige zolderkamers. Meest schrijnende situatie? Toch wel de sloppenwijken in Nairobi. De jongeren noemen zich studenten, maar weten niet waar ze aan toe zijn. Ze zijn totaal afhankelijk van donaties en hebben vaak geen enkele zekerheid of ze het jaar erop weer kunnen studeren. Boogert trof op zijn reizen veel armoede, maar nauwelijks iemand die daarover klaagde. Ze weten precies wat er in de wereld speelt, maar hebben zelf helemaal niets. Toch gaan ze vaak trots op de foto. Zie www.opkamers.org. Henny Boogert is nog steeds op zoek naar bijzondere studenkamers. Tip 'm! Ecaterina Susitcaia (27, met dochter), in Chisinau, Moldavië Studeert economie Ganja Mujafar (18), Mumbai, India Studeert Commerce 'Ik wil een hele goede zakenman worden en hoop zo de samenleving en de wereld te helpen'
12. Coverstory Abigail Mangahas Alidon (17, links, in het roze), Manilla, Philippijnen Studeert Engels
Coverstory.13 Victor Njoroge (23), Nairobi, Kenia Studeert Massacommunicatie Ronald Ayala Huarachi (21), Cochabamba, Bolivia Studeert Civil and construction engineering 'Dit land heeft veel verbetering in de infrastructuur nodig. In de toekomst wil ik daaraan werken'. Rasul, Marat and Oleg, Rusland Studeren Economie Brenda Besada (21), Santa Clara, Cuba Studeert Muziek
14. Coverstory Antonio Rubio (25), Havana, Cuba Studeert Electrical engineering and electronics 'Ik hou erg van mijn studie, maar ik zou graag met wat moderne materialen werken. Daaraan is een groot tekort hier in Cuba.' Pauline Awuor Mango (26), Nairobi, Kenia Studeert Massacommunicatie en webdesign 'Helaas moest ik afhaken. Ik verloor mijn stiefvader die me sponsorde. Nu probeer ik met freelance werk geld te sparen om terug naar school te gaan.' Exequiel L. Magnipis (19), Manilla, Philippijnen Bülent Akif (28, exchange student uit Turkije), Chisinau, Moldavië Studeert Medicijnen
Pankaj Yadav (22), Mumbai, India Studeert MBA marketing Coverstory.15 'Ik wil en moet een topmanager zijn in India voor 2030.Mijn interesses liggen in het openen van een reisbureau, in brandstofhandel en makelaardij. Ik ben mijn studie aan het afronden en op zoek naar buitenlandse investeerders. Mensen die interesse hebben mogen contact met me opnemen. Die stuur ik mijn business plan.'
16. Interview tekst Malini Witlox fotografie Roel Rozenburg Een kwestie van kansen pakken Hij oogt ontspannen, rustig, zelfbewust. Mogelijk is het het feloranje sporthorloge, misschien de streepjesbroek van ruwe stof, Koen Becking, de nieuwe collegevoorzitter van TiU, komt bij de eerste indruk allerminst over als een stijve pakkenman. Een sportief type eerder. Hij heeft bij vlagen ook nog wel wat jongensachtigs. Wellicht is het de leeftijd, ondanks zijn lange cv is Becking nog maar 42 jaar. Het interview vindt s avonds plaats in de tuin van het door de beroemde architect Berlage ontworpen Gemeentemuseum in Den Haag, een van Beckings favoriete plekjes in de Hofstad. Op steenworp afstand van zijn woning, vlakbij het Internationaal Gerechtshof. Met regelmaat is hij te vinden in het museum voor moderne kunst. Het is de architectuur van het bakstenen pand die hem aantrekt, het design en de stijl. Ik vind het echt prachtig. Oorspronkelijk had Berlage veel grotere, megalomane ideeën. Uiteindelijk is voor dit formaat gekozen. Hij wijst naar de ruime tuin met vijver. Daar kunnen de kinderen lekker spelen. Het is gewoon een prettige plek om te verblijven, middenin de stad. Deze wijk ademt ook iets internationaals. En binnen in het museum hebben ze een kinderatelier, waar kinderen zelf aan het werk kunnen met tekeningen. Met een blik naar rechts, waar twee bakstenen schoorstenen uitsteken: Vroeger zat de hoofdingang daar, maar dat vonden mensen te veel op een crematorium lijken. Logisch. En daar op de hoek zit het Omniversum en daar het Museon. En daar komt straks een beeld van Nelson Mandela. Het is een beetje als een rondwandeling met een stadsgids. Met liefde spreekt hij over de stad en zijn wijk, het Statenkwartier. Becking, tot afgelopen 1 oktober omroepbaas bij de KRO, heeft zijn hart aan Den Haag verpand. Wat heeft hij met Tilburg en haar universiteit? Ik heb geen specifieke band met de regio, geeft hij toe. Ik kom er wel vaak, veel KRO-leden wonen namelijk in Brabant. Ik heb wel een band met de universitaire wereld. Ik ben in Utrecht als buitenpromovendus gepromoveerd op arbeidsverhoudingen, ik heb gewerkt als bijzonder hoogleraar in Stellenbosch in Zuid-Afrika. Ik kom uit een onderwijsfamilie, dat zit in mijn genen. De Tilburgse universiteit zit niet verspreid door de stad, maar heeft een compacte campus, dat spreekt me aan. Evenals de businessopleidingen die er gegeven worden. Zelf heb ik een master Public administration gedaan. Verder spreekt het motto Understanding Society me aan. De vertaalslag van het onderzoek dat je doet naar de praktijk, dat past wel bij mij. Ik ben ook van denken en doorpakken. Bij de KRO heb ik geleidelijk noodzakelijke veranderingen doorgevoerd, daar was in het begin niet iedereen blij mee. Maar nu is het al jaren de best gewaardeerde en bekeken omroep met succesprogramma s als Boer zoekt vrouw. Er zijn ook parallellen tussen de KRO en de universiteit. Beiden hebben een katholieke traditie, ze vallen onder hetzelfde ministerie. Het gesprek gaat over denken en doen en dan opeens ook over politiek. Nog geen week eerder ging Nederland naar de stembus met VVD en PvdA als winnaar. De VVD, dat is ook de partij van Becking. Er is vorige week echt wel wat gebeurd. Het politieke midden heeft zich krachtig hersteld. Ik zou wel willen dat de partijen bij de formatie keuzes maken op dossiers. We hebben niets aan waterige compromissen. Er moet een stevige visie komen. Wat mij betreft komt er een regeringsakkoord waar positivisme uit spreekt. Natuurlijk moeten we bezuinigen, maar ik heb genoeg van de negatieve toonzetting. Het geklaag en de pogingen om elkaar vliegen af te vangen. Je moet positief in het leven staan en iets hebben om voor te leven. Sociale betrokkenheid Zijn positieve levenshouding kreeg Becking mee van zijn ouders. Zijn vader was directeur in het basisonderwijs, zijn moeder werkte in de ouderenzorg. Geen typisch VVD-gezin, of wel? Liberalisme gaat ook samen met sociale betrokkenheid. Het Kinderwetje van Van Houten kwam van de liberalen. Mijn ouders waren geen lid van een politieke partij, maar dat betekende niet dat er thuis niet over politiek werd gesproken. Die gesprekken gingen echter meer over de wijze waarop je in het leven staat, wat je met je talenten doet en hoe je met andere mensen omgaat. Ik ben rooms-katholiek opgevoed. Vroeger ging ik ook iedere week naar de kerk. Naastenliefde, hoop, verdraagzaamheid, menselijke waardigheid. Dat zijn wezenlijke begrippen die je ook vormen in je identiteit. Ik vertaal dit naar: maak iets van je leven. Gezelligheid, maar ook aanpakken en ondernemen. Becking wil geen regering van waterige compromissen, zegt hij. Oneindig polderen, daar doet hij zelf ook niet aan. Ik ben van duidelijke keuzes. Er mag om die keuzes gestreden worden, maar uiteindelijk kies je iets en daar ga je dan ook voor. Er moet een punt op de horizon zijn waar je naar streeft. Ik kom niet naar Tilburg om op de winkel te passen, dat past ook niet bij me. Profilering, internationalisering, kwaliteit van onderwijs en onder-
Interview.17 Ik kom niet naar Tilburg om op de winkel te passen
18. Interview Als ik er tijd voor heb, wil ik graag op de campus rondstruinen Bliksemcarrière Becking heeft een bliksemcarrière gemaakt. Hij startte op zijn 21e met promotieonderzoek, was buitengewoon hoogleraar in het Zuid-Afrikaanse Stellenbosch, kreeg op zijn 32e een baan als algemeen directeur van opleidingsinstituut ROI en werd op zijn 37e aangesteld als directievoorzitter bij de KRO. En tussendoor schreef hij nog mee aan wat boeken over modern leiderschap. Die bliksemcarrière, dat is vooral een kwestie van kansen pakken, zegt hij. En van onbevangenheid. Hij stapt graag uit zijn comfortzone. Bij de Master of Public Administration moesten alle studenten stage lopen in het buitenland. De meeste studenten kozen voor de Verenigde Staten. Ik koos voor Zuid-Afrika. Dat was in 1998, kort na de afschaffing van de apartheid. Ik zag het als geweldig avontuur. Je kunt het jezelf in je carrière makkelijk maken. Dat is voor sommige mensen prima, dat moeten ze dan vooral doen. Maar voor mij is het dat niet. Ik was de enige Nederlandse student, kreeg er de kans om met hoogleraren te praten, deed contacten op. Wij kunnen veel van de Zuid-Afrikanen leren. De discussie die we hier over hoofddoekjes hebben; in Zuid-Afrika is zoiets al lang geaccepteerd. De positie van vrouwen in de samenleving, de vraag hoe je met kleurverschillen omgaat, het belang van diversiteit. Dat is geen issue meer, althans niet vergeleken met de periode van apartheid. zoek. Dat zijn wel thema s waar ik mijn stempel op wil drukken. Er moet in Tilburg een nieuw strategisch plan komen. Bij zo n plan moet je waken voor vaagheden. Schrijf helder op wat je wilt bereiken. En die resultaten moet je dan ook neerzetten, een strategisch plan is geen boekje voor de gezelligheid. Hoe lang ik in Tilburg wil blijven? Niet tot mijn pensioen. Ik denk dat vijf tot zeven jaar op zo n positie voldoende is. Dan is het tijd dat je opkrast. Voor jezelf en voor je omgeving. Het hangt ook af van de fase waarin een organisatie zit. Als je in tijden van consolidatie zit, heb je een heel ander type leider nodig. U bent getrouwd en heeft drie kinderen van 2, 6 en 8. Hoe combineert u privéleven en werk? De slapeloze nachten hebben we gelukkig achter de rug, maar zeker bij onze jongste merkten we dat het wel pittig was. Mijn vrouw werkt bij het Fonds Slachtofferhulp en heeft dus ook een drukke baan. Het is vooral een kwestie van passen en meten. Ik vind de balans tussen werk en privé heel belangrijk. Ik ben ondanks mijn carrière absoluut geen workaholic. Het lukt niet altijd om de kinderen naar bed te brengen, maar ik maak wel tijd voor ze. Mijn oudste dochter zit op golfsurfen, dan ga ik vaak mee. Hetzelfde geldt voor zwemles, ballet, ouderavonden. Het maakt tegenwoordig ook niet meer uit waar, wanneer en hoe je werkt. Als het werk aan het eind van de dag maar af is. De grens tussen werk en privé is bij mij daardoor wel erg vervaagd. Ik probeer mijn kinderen bij de opvoeding ook mee te geven dat het leven mooi is om geleefd te worden en dat ze de kansen moeten grijpen. Ik stimuleer ze. Als ze gitaarles willen, dan krijgen ze dat. Maar ik geef ook duidelijk grenzen aan van wat wel en niet kan. Wat voor echtgenoot ik ben? Tja, dat moet je mijn vrouw vragen. Maar ik heb wel een romantische inslag, ik zit altijd vol met ideeën. Overigens heb ik naast mijn gezin ook nog tijd voor hobby s. Hardlopen, golf en klassieke auto s. Ik ben net terug van Goodwood, een festival voor klassieke auto s in Engeland. Zelf had ik vroeger ook een klassieke auto. Die heb ik weggedaan, soms huur ik er een. Ik doe ook mee aan rally s. Ja, ik hou wel van mooie dingen. Of dat nu kunst of auto s zijn. U doet ook aan golf en hardlopen? Dan kunt u gezellig gaan rennen met CvB-collega Philip Eijlander? Hij lacht. Ja, inderdaad, maar dan loopt Philip wel een paar meter voor me. We hebben tijden vergeleken, ik hou hem niet bij. Hij heeft ook een ander postuur. Een jaar geleden heb ik drie halve marathons gelopen in een half jaar tijd. Ik doe geen hele marathons, daar moet ik teveel voor trainen, Ik denk niet dat ik op mijn 65 nog kan hardlopen. Daarom ben ik een jaar geleden ook gaan golfen. Ik heb nu nog geen noemenswaardige handicap, maar het gaat komen. U schreef meerdere boeken over modern leiderschap. Wat voor leider bent u zelf? Ik ben iemand van de heldere taal. Als ik me ergens aan stoor, dan geef ik dat aan, zonder voorbehoud. Ik denk dat je kunt zeggen waar het op staat, terwijl je toch zorgvuldig naar mensen bent. Ik verwacht ook dat mensen eerlijk en open naar mij toe zijn. Ik sta niet op zenden, maar kan ook luisteren. Ben in principe heel benaderbaar, vind ik zelf. Ik wil graag weten wat er echt op de universiteit speelt. Bij de KRO kwam ik ook vaak op de werkvloer, zoals met het bijwonen van redactievergaderingen en opnames. Als ik er tijd voor heb, wil ik graag op de campus rondstruinen, colleges volgen, met promovendi en andere medewerkers en studenten praten.
Interview.23 in memoriam Lisanne van Zoom Op 31 augustus bereikte mij het verdrietige bericht dat Lisanne van Zoom, afgelopen studiejaar premaster studente jeugdliteratuur, is overleden. Lisanne had de ongeneeslijke ziekte Cystic Fibrosis ofwel taaislijmziekte. De laatste weken hebben haar ouders, vrienden, enkele studiegenoten met wie zij veel optrok, en ik, geleefd tussen hoop en vrees. Lisanne stond bovenaan de wereldwijde lijst voor longtransplantatie. Nieuwe longen waren noodzakelijk om haar meer tijd van leven te geven. Het heeft echter niet meer zo mogen zijn. De meeste van haar jaargenoten waren niet op de hoogte van haar ziekte, omdat Lisanne liefst zo gewoon mogelijk wilde studeren en niet het stempel wilde van een chronisch zieke. Zo stond ze ook niet in het leven. Ze genoot er met volle teugen van. Ze hield van paard rijden, ze organiseerde het CF Beach Dance Festival en nog tal van andere activiteiten, kortom ze was zo ondernemend als maar mogelijk was. Een sterke persoonlijkheid met een ongelofelijk wil om wat van het leven te maken. Lisanne was werkzaam in de kinderopvang, ook al iets wat ze met hart en ziel deed. En dat geldt zeker ook voor haar studie. In 2011 besloot ze om zich in te schrijven voor het premasterprogramma jeugdliteratuur met de intentie om in 2013 te kunnen afstuderen als master. Vol enthousiasme heeft ze het programma gevolgd en met succes in juni afgesloten. Zelfs in het ziekenhuis was ze bezig met het vervolg waar ze zich heel erg op verheugde. In haar culturele autobiografie voor het vak Cultuursociologie om- schreef ze zichzelf als een culturele omnivoor. Waar ze in het begin van de basisschool helemaal ging voor het ballet, voor de tutu s and spitzen, probeerde ze het later in de muziek. Het ontbrak haar naar eigen zeggen aan ritmegevoel, maar dat nam niet weg dat ze heel erg kon genieten van muziek. Met een muzikale vader was ze er eigenlijk mee opgegroeid. Ze hield zowel van klassieke muziek als van blues en rock. Op de middelbare school kreeg ze daarnaast belangstelling voor andere cultuuruitingen, zoals film. Van de lipdub, een videofilm vol muziek die familie en vrienden voor haar maakten en die op 22 juli door de NCRV-televisie werd uitgezonden, heeft Lisanne zichtbaar genoten. Ze was altijd in voor iets nieuws en volgde de programma s van theaters en concertzalen in de buurt op de voet. Lisanne was een inspirerende studente en een bruisende jonge vrouw die in de colleges van de master jeugdliteratuur heel erg gemist wordt. Helma van Lierop, Hoogleraar jeugdliteratuur TSH Coördinator van de master jeugdliteratuur ELKE MAANDAG NAAR DE FILM VOOR 5!* GENIE VOOR T NOG DELIG VAN JE ER TOPFIL M! * 6 voor 3D films. ELKE MAANDAG AVOND OM 20U30 STUDENTEN KORTING! 6.50 PER KAARTJE* * Geldig op alle dagen op vertoon van collegekaart. 7.50 voor 3D films. WWW.EUROSCOOP.NL OLYMPIAPLEIN 2 5022 DW TILBURG 013 581 28 20
20. Lifestyle coördinatie Francine Bardoel Speak up! Kiezersbedrog Als enige partij in Nederland wilde de SP de kredietcrisis niet oplossen door de onderkant te straffen; degenen die mede de crisis veroorzaakt hebben, zouden het gelag moeten betalen. Bankiers, en dergelijke. Sympathiek, daarom kreeg de SP mijn stem in 2010. Maar door de tweestrijd PvdA versus VVD, betekende een stem voor Emile Roemer (SP) een grotere kans dat de VVD zou winnen bij de laatste verkiezingen. Dus, wie een linkse premier wilde, moest op Samsom stemmen. Helaas zag je natuurlijk ook aankomen dat een stem voor Samsom met een grotere kans tot een paars kabinet (PvdA- VVD) met Mark Rutte (VVD) zou kunnen leiden. Voor linkse kiezers was er dus eigenlijk een onmogelijk dilemma. Wie je ook stemde, je kreeg er altijd Mark Rutte voor terug. De kiezer heeft gesproken en hij/zij krijgt paars, zoals het er nu naar uitziet. Wat zal paars straks gaan brengen: belastingverlagingen (VVD) en uitgavenverhogingen (PvdA), of belastingverhogingen (PvdA) en uitgavenverlagingen (VVD)? Paars II (1998-2002) voldeed aan de eerste optie op met als gevolg dat het financieringstekort van de overheid aan het eind van de rit lang niet zo laag was als het had kunnen zijn. Maar Paars III (2012/13-?) kan wel eens tot de tweede optie leiden, want beide heren (Samsom en Rutte) zijn immers redelijk eurofiel. Ze zijn beiden bereid het financieringstekort te verlagen, ook al is er geen economische of sociale reden om dat nu te doen. Wij (kiezers) hebben geen keus: wij kozen voor belastingverhogingen en uitgavenverhogingen (PvdA), of, desnoods kozen we voor belastingverlagingen en uitgavenverlagingen (VVD), maar we krijgen iets terug waar we niet om gevraagd hebben. Dat is dus kiezersbedrog. Soms verlang ik wel eens gewoon naar een tweepartijenstelsel voor Nederland. Weet je tenminste wat je krijgt als jouw kandidaat wint. Harrie Verbon, hoogleraar Openbare financiën I-con Mijn fiets is gestolen, nu kom ik met mijn auto Jouw stijl? Ik koop bij de H&M en Pull & Bear. Als ik meer geld had zou ik vaker naar Scotch & Soda gaan. Wel draag ik altijd Levi s. Slechte gewoonte? De wekker uitzetten en te lang in bed blijven liggen. Door mijn slaapgedrag mis ik regelmatig colleges. Festival of kroeg? Festival! Je vindt me op Awakenings, I Love Techno, Solar of op Pony Park, een klein festivalletje in Amsterdam. Laatste WhatsApp-bericht? Hoe zijn Tanisha en Lacisha? stuurde een vriendin net. Dat zijn overigens niet hun echte namen, die was ze vergeten. Bijbaan? De administratie op de tandartsenpraktijk van mijn vader. Vervoersmiddel? Ik heb een auto. Mijn fiets is een jaar geleden gestolen, dus nu kom ik met mijn auto naar de uni. Dat scheelt wel in tijd, alleen de parkeerkosten in Tilburg zijn niet om te lachen. Modeblunder? Toen ik veertien was droeg ik wijde rode en blauwe Michiel Heesen (20) Derdejaars Bedrijfseconomie broeken: mijn skaterperiode. Daarna heb ik nog een tijd een haarband gedragen toen mijn haar langer was. Dat zou ik nu niet meer doen. Collegegeld? Betalen mijn ouders. Net als mijn kamer. Ik ben best verwend wat dat betreft. Later? Drie kinderen, een vrouw en woonachtig in Leiden. Dat is gewoon een mooie stad. Trendspotting Keihard kunststof tasje Wat zijn de laatste trends op de Tilburgse campus? zit bovenop alles wat hip & happening is. Deze keer: de Solid Gray. De Eastpacks en Kiplings zijn verleden tijd. We dragen voortaan rugzakken van keihard kunststof. Wat? Ja echt. De Solid Gray is ontworpen door een Eindhovens designduo en zo gemaakt dat onze kwetsbare ipadjes en andere elektronica goed beschermd is. Daarnaast natuurlijk ook handig als er een vervelend persoontje achter je in de rij staat bij de mensa. Een stap naar achteren en ze liggen knock-out. Nou ja, bijna dan. De rugzakken zijn overigens gemaakt van PPC-materiaal, dat bijna niets weegt. De rugzak is al een hit in Japan en de Verenigde Staten (zelfs Ashton Kutcher is fan) en breekt nu door in Nederland. Ideaal voor de lakse student die regelmatig lege pakjes appelsap en geplette bananen terugvindt tussen