Theaterverslag door een scholier 2711 woorden 5 december 2003 7,4 17 keer beoordeeld Vak CKV Ckv1 Algemene gegevens Titel: Aida Naam regisseur: Robert Falls voor de originele Engels/Amerikaanse versie en Jan Eric Hulsman voor de Nederlandse versie. Namen van hoofdrolspelers: Chaira Borderslee, René van Kooten en Antje Monteiro Plaats en datum van de voorstelling: Zondag 30 maart in het Fortis Circustheater, Scheveningen Plot Het verhaal gaat over een jonge Egyptische man, Radames, die verliefd wordt op een Nubische prinses die tot slaaf is gemaakt genaamd Aïda. Radames weet alleen niet dat zij een prinses is, en Aïda is ook van plan dat zo te houden zodat ze niet wordt gedood. De farao ligt op sterven en nu moet Radames snel trouwen met Amneris, de dochter van de farao, om de troon over te nemen. Hij staat in tweestrijd. Moet hij kiezen voor ratio en trouwen met Amneris, of moet hij zijn hart volgen en vluchten met Aida? Hij gaat naar Aida om haar te zeggen dat hij het huwelijk afgelast. Zij zegt hem dat het dan niet meer lukt om te vluchten en dat hij wel móet trouwen. Amneris heeft dit gesprek afgeluisterd en weet nu dat het hele huwelijk een farce is. Het nieuws van de ontsnapping verstoort de dag erop het huwelijk. Radames komt achter het feit dat Aida een prinses is als hij in de haven komt, waar Aida en haar vader proberen te ontsnappen. Hij en Aida worden gearresteerd en haar vader ontkomt. In het daaropvolgende proces worden Aida en Radames veroordeeld tot levende begraving. Amneris zorgt ervoor dat ze samen worden begraven als teken van haar mededogen. Er is in het verhaal sprake van veel conflicten. Ieder personage heeft wel een conflict waar ze mee om moeten gaan. Er bestaat en conflict tussen Radames en zijn vader Zoser. Zoser wil graag dat zijn zoon de farao opvolgt en Amneris trouwt. Hij projecteert zijn eigen wensen op zijn zoon. Radames daarentegen hoeft niet zo nodig macht te hebben. https://www.scholieren.com/verslag/13049 Pagina 1 van 6
Ook staat Radames in tweestrijd. Moet hij Amneris trouwen, of vluchten met Aïda? Amneris heeft ook haar problemen. Zij vraagt zich af of Radames wel echt van haar houd. Hij is vaak weg op verre reizen en wat ze ook doet, hij lijkt niet erg geïnteresseerd. Aïda heeft ook een conflict. Ze kan eigenlijk als Nubische prinses niet verliefd zijn op Radames. Dat is verraad aan haar volk, dat in een oorlog vecht tegen Egypte. Ze weet niet wat ze moet doen. Het Toneelbeeld De voorstelling vond plaats in het Fortis Circustheater. Het was een hele geschikte plek voor een musical omdat het een goede akoestiek had. Het publiek zat in een half rondje om het podium heen. Dit had niet een bepaald effect. Het was gewoon een handige indeling, want op die manier kon iedereen alles goed zien. Het toneel was steeds op een bepaalde manier ingericht. Het decor was telkens anders. Elke scène had een eigen decor. Dit werd erg mooi gedaan. Er waren veel attributen en prachtige achtergronden. De decorstukken waren vaak in bepaalde kleurthema s. Er was bijvoorbeeld een geel thema bij een scène met een zonsopkomst en in de allereerste scène in een museum was er een wit thema. Dit om de omgeving te benadrukken. Er was ontzettend veel aandacht besteed. Een decor kan een voorstelling maken of breken en in dit geval maakte het de voorstelling zeker. Ook de belichting van het podium was geweldig. De hoofdpersonen stonden vaak in spots. Er was veel gebruik gemaakt van gekleurd licht om het podium en het decor net wat extra glans te geven. Was er bijvoorbeeld een nachtelijke scène, was er in het decor een sterrenhemel nagebootst met ontzettend veel lichtjes als sterren. Heel mooi. En was er een geelkleurig decor, kwam er een warm geel licht om het gele te accentueren. Wat ook erg mooi was, was dat ze soms, als er scènes in het paleis speelden, op de vloer een soort tegels maakten met licht. Ze gebruikten schaduwen om een ontzettend mooi patroon op de vloer te maken, waardoor het nog realistischer werd. De kostuums sloten geweldig aan bij de decors en scènes. Er was zelfs op een gegeven moment een soort modeshow van Amneris waar de meest prachtige kostuums voorbijkwamen. Er was erg veel aandacht besteed aan alle kostuums. Ook die van de figuranten. Slaven zagen eruit als slaven en de prinses zag er ook uit als een prinses. Er werd steeds geprobeerd een eenheid te maken van de kleding, het decor en de medespelers. Of er werd juist contrast gemaakt. Bijvoorbeeld het contrast tussen de prinses Amneris en haar slaven. Dit was erg goed gedaan. Het toneelbeeld is ontzettend bepalend voor de show. Het was een groot deel van de show. Het ging niet alleen om het verhaal maar ook voor een groot deel om het visuele aspect. Hierdoor werd de show ten eerste veel realistischer en ten tweede maakte het de show veel interessanter. Ook gaf het goed de tijd weer waarin het verhaal speelde. Muziek en Geluidseffecten https://www.scholieren.com/verslag/13049 Pagina 2 van 6
Ik vond de muziek prachtig. Het zorgde voor veel drama. De musical is oorspronkelijk een klassieke opera van Verdi en ik vind dat de opera geweldig is vertaald naar hedendaagse muziek, zonder zijn impact te verliezen. Het was een mix van pop en musicalmuziek. Het was ontzettend mooi gecomponeerd. Het orkest, de zangers, alles klopte. Er werd geweldig gebruik gemaakt van de impact van bepaalde instrumenten. Het orkest was niet te zien, ze zaten onder het podium en dat maakte dat het ook niet afleidde. Het waren ontzettend mooie nummers. De instrumentale begeleiding was prachtig. Ook de zang was ontzettend mooi. Het was heel krachtig en heel rustig tegelijk. Er waren bijna geen valse noten en de zangers hadden stuk voor stuk prachtige stemmen. Ook waren het orkest en de zangers ontzettend goed op elkaar ingespeeld. Ik vond het ook zo knap dat ze vaak ook twee of driestemmig zongen. Vooral het ensemble deed dit erg goed. Bij een musical draait het toch voor een groot deel om de zang en de muziek en dit kwam ook bij deze voorstelling goed naar voren. De teksten sloten goed aan bij de scènes en het verhaal en dit zorgde voor net een beetje extra flair. Vaak vertelde de liedjes een deel van het verhaal. Dit vond ik ook goed aansluiten op het geacteerde deel. Ook vond ik de muziek en de zang bij een musical net dat beetje extra ten opzichte van een gewone theatervoorstelling. Er was ook een goed evenwicht tussen het spel en de zang. De teksten vertelden een deel van het verhaal en dat zorgde voor een goed doel van de liedjes. Ook sloten acteren en zingen naadloos op elkaar aan. Het was niet zo dat er ineens een liedje begon maar dit werd door middel van acteerwerk een beetje ingeleid. Personages De belangrijkste personages uit deze musical waren Radames, Amneris en Aïda. Radames: Radames is de toekomstige farao. Hij is de zoon van Zoser, de bevelhebber van de farao. Zoser projecteert al zijn mislukkingen en alles wat hij niet kon, op zijn zoon. Radames wil eigenlijk helemaal geen farao worden en al zijn vrijheid verliezen. Hij houd van reizen en wil eigenlijk gewoon de rest van de wereld ontdekken. Hij vindt het moeilijk lief te hebben, wat betekent dat hij niet graag bij Amneris is. Hij weet daardoor ook niet zo goed wat hij met Aïda aan moet. Verder krijg je eigenlijk vrij weinig over zijn karakter te weten in de voorstelling. Aïda: Aïda is de dochter van een Nubische koning. Ze wordt in de oorlog gevangengenomen door Egyptenaren. Ze wordt door Radames gered van de kopermijnen en als slaaf naar Amneris gestuurd. Niemand weet nog van haar status als prinses af. Dat wil ze ook zo houden omdat ze anders gedood wordt. Radames wordt verliefd op haar en blijft haar opzoeken. Langzaam begint er een liefde te groeien. Aïda heeft een sterk karakter. Ze is in staat persoonlijke belangen opzij te zetten voor haar volk. Ze is erg vasthoudend en weet wat ze wil. Ze komt voor zichzelf op en zal onrecht altijd bestrijden. Ze is goed in het bewerken van mensen en mensen houden ook van haar. Amneris: Amneris is de dochter van de farao. Ze is een beetje een leeghoofd. Haar ultieme levensdoel is om https://www.scholieren.com/verslag/13049 Pagina 3 van 6
er altijd mooi uit te zien en daardoor Radames voor zich te winnen. Ze houd er niet van alleen te zijn en ze heeft zich daarom omringt met slavinnen. Amneris is ontzettend bezitterig en houd van nieuwe dingen. Daardoor leeft in een ontzettend luxe omgeving. Ze heeft ontzettend veel zelfmedelijden. Amneris voelt zich alleen omdat ze een prinses is en denkt dat niemand haar begrijpt. Daardoor kan ze het ook zo goed vinden met Aïda want zij weet wat het betekent om prinses te zijn. Toch is ze geen onaardig persoon. Diep in haar hart is ze ontzettend lief, maar ze is gewoon ontzettend eenzaam. De onderlinge relaties tussen de hoofdpersonen zijn heel goed. Deze relaties zorgen voor veel drama in het stuk. Tussen Radames en Aïda bestaat er liefde. Tussen Radames en Amneris is er vooral vriendschap en tussen Aïda en Amneris ontstaat er ook een vriendschap. Dat is ook zo cru aan het verhaal. Amneris verliest de twee belangrijkste personen in haar leven. Ze was al ontzettend eenzaam en dat zal nu zeker niet beter worden. Ze had eindelijk mensen gevonden die echt om haar gaven en die zijn nu dood. Deze gegevens over de hoofdpersonen worden langzaam duidelijk tijdens de voorstelling. Dat komt door bepaalde acties die ze doen en door de teksten. Stukje bij beetje komen de verschillende karakters aan de oppervlakte. Bij de een meer dan bij de ander. Ik kon me het beste inleven in Aïda. Dat is denk ik ook de bedoeling van het stuk. Amneris is neergezet met veel humor en haar persoonlijkheid wordt ook overdreven. Omdat Radames karakter zo oppervlakkig blijft, kun je je het beste inleven in Aïda. Haar verhaal is ook het ergst. Zij moet het meeste opofferen. Eerst wordt ze gevangengenomen en tot slaaf gemaakt. Dan wordt ze verliefd op een man waar ze eigenlijk niet verliefd op kan en mag worden en uiteindelijk moet ze die liefde bekopen met de dood. Hierdoor krijg je al snel een band met Aïda. Het vereist ook veel van de actrice/zangeres die Aïda speelt. Zij heeft de persoonlijkheid goed neergezet. Ik denk dat de personages vooral gewone mensen zijn. Er zit niet echt een diepere betekenis achter. Wel achter het verhaal in het geheel maar niet in de karakters die in het verhaal voorkomen. Thematiek en Interpretatie Ik denk dat deze voorstelling gaat over echte liefde en dat deze alles zal overwinnen. Dit komt vooral door de openings- en slotscène(s). In de allereerste scène zie je namelijk de Egyptische vleugel van een museum. In dit museum krijgen een man en een vrouw oogcontact. Je weet op dat moment nog niet wat deze scène betekent. Dan komt uit een van de vitrines langzaam Amneris tot leven, die de musical opent met een lied. In de slotscène, waarin Radames en Aïda begraven zijn en de zuurstof langzaam opraakt, zegt Radames tegen Aïda dat hij haar honderd levens lang zal zoeken. Daarna sluit er langzaam een soort doek en wanneer deze opent zie je het museum weer. Weer zie je de twee mensen oogcontact krijgen en langzaam naar elkaar toe lopen maar nu weet je dat het Aïda en Radames zijn. Deze scènes maken eigenlijk het hele verhaal duidelijk. Dit komt ook door de goede decors en kleding die is gebruikt in de scènes. Ik denk dat het thema van de voorstelling een universeel thema is. Toch is deze voorstelling uniek door de interpretatie van dit thema. Dit komt ook door de manier van spelen en zingen. Ik denk dat het creatief https://www.scholieren.com/verslag/13049 Pagina 4 van 6
team van de musical hier veel bijdrage aan heeft geleverd. Dit creatief team bestaat uit bijvoorbeeld de regisseur, de schrijver van de liedjes en de producers. Ik denk dat dit team niet een geheel nieuwe visie op het stuk heeft geworpen maar wel een andere weg hebben gekozen voor de uitvoering. Dit vind ik erg gewaagd maar desondanks is het goed geslaagd. Boeiende werking Ik vond alles aan deze voorstelling boeiend. De muziek, het visuele aspect, het verhaal, alles. Het was zo goed in elkaar gezet. Alles klopte en alles liep goed in elkaar over. Het vormde een prachtig geheel. Dit kwam denk ik vooral door de naadloze verbinding van acteer- en zangkunst en door het visuele aspect. Er was voor iedereen wel wat, dat je kon interesseren. Voor sommigen zal het het acteren zijn, voor anderen de zang. Het kan aan het verhaal liggen of aan de kleding en het decor. Voor mij kwam het door een combinatie van die dingen. Het was gewoon een spetterende show en ik denk niet dat dat door iets in het bijzonder kwam maar door het geheel. Ik denk ook dat deze versie van wat oorspronkelijk een opera van Verdi was, goed is geslaagd omdat het meer publiek aantrekt dan een opera en daardoor was er meer geld te besteden. Dit was ook goed te zien aan de opbouw enz. Ook denk ik dat er een goede moderne interpretatie is gekozen. Structuur Ik vind de opbouw van het stuk erg goed. Het blijft boeiend. Ook is het een goed idee om de openingsscène te combineren met de slotscène. Zo is er een goed eind aan de musical gemaakt, wat nog ruimte overlaat aan de verbeelding. Er zijn dus twee wisselingen van tijd. Die van de openingsscène naar het verhaal van Aïda en een wisseling van tijd van het verhaal naar de slotscène. Dit werd gedaan door Amneris te laten zingen en langzaam het decor te verbouwen bij de openingsscène en bij de slotscène kwam het door het langzaam sluitende doek. De opbouw van het stuk is verder heel regelmatig. Het verhaal loopt vanzelf over naar de volgende gebeurtenis. Het bevat verder geen tijdsprongen, flashbacks of andere scènes waarbij een tijdsprong wordt gemaakt. Hierdoor blijft het goed te volgen. Recensie Ik vond de voorstelling heel goed. Dit is ook te zien aan mijn verslag. Ik ben erg te spreken over het geheel. De combinatie van het visuele aspect en de zang en dans. Ik vond de spelers heel goed gecast. De hoofdrolspelers waren allemaal ontzettend goed en de figuranten waren bijvoorbeeld allemaal zwart, wat weer meer realiteit aan de show gaf. Ik vond dat de theatrale middelen allemaal terug waren te vinden in het stuk. De belichting is op geheel nieuwe wijze toegepast door er patronen mee op de vloer te maken, alsof er tegels lagen. https://www.scholieren.com/verslag/13049 Pagina 5 van 6
Ook de kleding is ontzettend goed gemaakt en ontworpen. Er zijn goed verschillen te zien in de spelers en wat voor rol zij hebben binnen het verhaal. In de voorstelling is goed te zien dat de spelers weten waar ze moeten staan en wat ze moeten doen. Het is niet zo dat het heel onecht overkomt, maar er is wel te zien dat het routine is. Dat is ook goed want anders wordt het al snel rommelig. Ik vond vooral de muziek en dans prachtig! Echt geweldig gemaakt. Het was erg mooi en het paste goed bij het geheel. De dansen drukten bijvoorbeeld goed een emotie uit. Bijvoorbeeld een scène vol wanhoop. Dan dansten de mensen ook echt een wanhopige dans. Ik vind dat heel knap want ik denk dat het heel moeilijk is om emotie in een dans weer te geven. Ook de muziek en de teksten waren erg goed. Ze sloten goed aan op het verhaal en zorgden voor net dat beetje extra. Ik heb verder geen recensies in de krant meer kunnen vinden. Daarvoor draait de musical al te lang. Wel heb ik nog op internet gezocht, maar daar moet je betalen voor de recensies, dus ook dat heb ik niet meer gedaan. Wel heb ik kleine stukjes van de recensies uit de grote kranten gevonden. Die waren over het algemeen heel lovend, dus daar ben ik het wel mee eens. Aida is dé musical van het jaar 2001. Haagse courant Chaira Bordeslee is de grootste ontdekking van deze Aida. Algemeen dagblad Antje Monteiro als Amneris is met haar zachte stem, goede timing en vooral ook gevoel voor humor de perfecte gekwelde farao-dochter. Trouw De lenige songteksten van Tim Rice klinken in de vertaling van Martine Bijl nog even lenig. NRC Handelsblad Een kijk- en luisterspektakel de Telegraaf. Einde https://www.scholieren.com/verslag/13049 Pagina 6 van 6