Verhaal door Zonne 2099 woorden 4 november 2017 4,4 4 keer beoordeeld Vak Nederlands Hoofdstuk 1 Isa pak jij je tas?, roept mama door de keuken. Jaaa! Doe ik zo!, roept Isa terug van de bank. Isa en haar kleine zusje Bo gaan morgen naar opa en oma. Ze hebben er veel zin in, maar Bo vindt het nog wel spannend, want ze is pas 3. Isa is trouwens 7 en gek op paarden en pony s. Haar ouders vonden Isa nog te jong voor paardrijden en dat vond Isa natuurlijk super spannend. Isa is haar tas gaan inpakken. Wat zou ik meenemen?, dacht Isa. Mijn lievelingsknuffel Loesje natuurlijk, mijn berentandenborstel en tandpasta, het boek over het lieveheersbeestjesdorp, een onderbroek, sokken ehh ik denk dat dat het wel was. Maammm ik ben klaar!. Goed zo meisje, we gaan zo eten ga jij nog maar even buiten spelen., zegt mama rustig. Isa gaat met Bo naar de klimboom bij hun in de straat. Ze spelen alsof het hun huis is, bekogelen de auto s met nootjes, leggen peren op de weg en verzamelen nootjes (eten). Mama komt ze halen. We gaan eten! Wat eten we?, vraagt Isa gelijk. Bonensalade. Ah gatverdamme, dat is echt vies., schreeuwt ze. Nou Isa stel je niet zo aan, bonensalade is echt heel lekker. Na het eten wil Isa nog even tv kijken. Dat mag niet, want ze gaat morgen al laat genoeg naar bed. Mama brengt Isa naar bed. Papa komt pas heel laat thuis. Welk boekje wil je dat ik voor lees Isa?, vraagt mama lief. Ehh, deze wil ik! Het lieveheersbeestjes dorp. Dat is altijd een boek dat Isa graag leest. Nou, slaap lekker en tot morgen. Doei, slaaplekker! Hoofdstuk 2 https://www.scholieren.com/verslag/111635 Pagina 1 van 6
De volgende morgen is Isa al vroeg wakker. Ze heeft er veel zin in! Meestal hebben opa en oma wel wat leuks bedacht., denkt Isa. Dat is ook zo, want wat Isa en Bo niet weten is dat er iets super leuks op hun staat te wachten. Toet, toet, doet de auto van opa en oma. Zijn ze er nu al!?, vraagt Isa verbaasd. Ik heb nog geen eens gegeten! Ja, sorry, maar ik ben vergeten te vertellen dat ik snel weg moet, omdat ik moet werken, dus jullie gaan bij opa en oma ontbijten. Dat vinden Isa en Bo ook niet erg. Zo gaan jullie met ons mee?, vraagt opa vrolijk. Jaaa! Als ze zijn aangekomen komt Spike de hond van opa en oma al op ze af gerend. Spike, af! Niet zo likken!, zegt Isa met een duidelijke stem tegen Spike. Komen jullie eten? We hebben al een lekker ontbijtje voor jullie gemaakt, zegt oma, terwijl er een heerlijke geur van versgebakken croissantjes uit de keuken komt. Jaaa!, zeggen Isa en Bo in koor. Tijdens het ontbijt zegt opa dat we zo ergens heen gaan. Maar hij wil nog niet zeggen waar heen. Dat is altijd het flauwe aan opa: hij verheugt ons ergens op en dan wil hij niet zeggen wat of waar. Na het ontbijt gaan Isa en Bo nog even spelen. Isa! Bo! Komen jullie we gaan!, roept opa, tijdens dat hij opzoek is naar 2 blinddoeken. We zijn er!, roepen Isa en Bo weer tegelijk. Mooi zo, jullie krijgen een blinddoek om, omdat het nog echt geheim is waar jullie heen gaan. Isa en Bo vinden dat maar een beetje vreemd, waarom zouden ze dit doen? Is het echt zo geheim? Mogen we ze al af doen?, vraagt Isa ongeduldig. We zijn er bijna, nog eventjes geduld., zegt oma rustig. Tien minuten later We zijn er! roept oma door de auto. Isa en Bo doen hun blinddoeken af. Wow! Waar zijn we? vragen Isa en Bo zich allebei af. Op de kinderboerderij! Er wordt vandaag een kalfje verwacht en daar mogen wij bij zijn! zegt opa tegen Isa en Bo. Dat is echt heel cool! Als ze aan komen zijn er al veel mensen voor de geboorte van het kalfje. Zullen we als eerst naar het kalfje gaan? zegt Isa enthousiast. Ja, is goed. Op weg naar het kalfje komen ze al allemaal dieren tegen. Paarden, ganzen, kippen, varkentjes alles wat je maar kan verzinnen. https://www.scholieren.com/verslag/111635 Pagina 2 van 6
Hoofdstuk 3 Als ze bij de koeien zijn aangekomen... Ohh, nee! Waarom ligt die koe? Gaat hij dood?, vraagt Isa bezorgt. Nee hoor, ze is aan het bevallen. Dat kan moeilijk staand. Zegt oma rustig. Isa en Bo kijken geïnteresseerd naar de koe. Doet dat geen pijn?, vraagt Bo. Ja, dat doet wel pijn, maar ze moet gewoon eventjes doorzetten, dat kan ze heus wel., zegt opa. Isa en bo zien al de beentjes. Het lichaam komt bijna. Kijk! Daar is z n koppie!, zegt Isa vrolijk. Als het kalfje geboren is kijkt de veearts of het kalfje een jongen of een meisje is. Het is een meisje! En jullie mogen de naam zo meteen op een blaadje schrijven en inleveren bij mij!, zegt de veearts enthousiast. Isa en Bo zijn al druk bezig met namen verzinnen. Luna, Vlekje, Romy, Anna en nog veel meer. Weten jullie het al?, vraagt oma. Ja, het wordt Anna!, antwoordt Bo. Bo en Isa gaan naar de veearts en leveren het briefje in. Wanneer krijgen we de uitslag te weten?, vraagt Isa nieuwsgierig. Jullie krijgen het om 5 uur te weten, dan gaan we het vertellen!, zegt de veearts. Ondertussen gaan Isa en Bo naar de andere dieren. Eerst komen ze bij de varkentjes. Daar zijn ook kleine biggetjes. https://www.scholieren.com/verslag/111635 Pagina 3 van 6
Awhh, die zijn ook cute! Kijk! We mogen erin! zegt Isa enthousiast. Oma zegt: Maar jullie mogen ze niet vastpakken of achterna zitten hé. Ja, is goed hoor! De varkentjes zijn heel lief en ze zijn super tam. Daarna gaan ze naar de kippen en eendjes. Die eendjes zijn echt schattig! En die hebben ook baby s. Bijna alle dieren hier hebben baby s. Ze zijn allemaal super schattig en lief. Hoofdstuk 4 Nu komen ze bij de paarden aan. Het valt Isa en Bo op dat die nog geen veulentjes hebben. Maar dat paard heeft wel een hele dikke buik. Waarom heeft dat paard zo n dikke buik?, vraagt Isa aan de dierenverzorger. We weten niet zeker wat er met het paard aan de hand is, maar we denken dat zij koliek heeft. Dat is een ziekte die erg dodelijk voor een paard is. Ze heeft dan veel pijn aan haar buik. Dus gaat ze nu dood?, vraagt Isa bezorgt. Die kans is er. Isa vind het allemaal erg treurig. De verzorger is inmiddels weer weg. Opeens gebeurt er iets vreemd met het paard. Ze gaat liggen. Het lijkt net als of ze dood gaat. Oma, wat gebeurt er nu!, zegt Isa bezorgt. Gaat ze dood? Volgens mij is er iets anders aan de hand. Ik heb vroeger ook een paard met koliek gehad. Die had ook koliek, maar die had geen dikke buik. Ik denk dat ze een veulentje krijgt., vertelt oma aan Isa. Dat kan wel kloppen, ja., valt Isa op. Het paard is flink aan het hinniken. Moeten we het niet zeggen tegen de dierenverzorger?, vraagt Bo. Nee, dat brengt veel te veel stress op als iedereen erbij komt. Zo kan ze niet rustig bevallen. Daarna kunnen we de dierenverzorger erbij halen., zegt oma. Het paard ligt er zielig bij. Oma komt rustig de stal inlopen om het paard te begroeten. Oma stelt haar tot rust. Hey, meisje, rustig maar, je kan het. Ze vertrouwt oma en laat haar helpen met het bevallen. Ik zie de beentjes al!, zegt Isa enthousiast. Rustig Isa!, zegt oma een beetje streng. Zo meteen schrikt ze nog. Sorry oma, zegt Isa nu wel rustig. Inmiddels zie je het lijfje al een beetje. Ze doet het goed! Nog heel eventjes vol houden en dan ben je klaar., zegt oma. Het veulentje is geboren! Het is een zwart veulentje en ze is supermooi. Het is een meisje. Het is haar gelukt!, zegt oma trots. Nu de dierenverzorger erbij halen. Isa ga jij hem halen?, vraagt oma. Ja hoor! Ik ga het nu meteen doen!, zegt Isa vlug. Isa is onderweg naar de dierenarts het gaat meteen het goede nieuw vertellen. Meneer, meneer! Het paard had geen koliek. Ze had een veulentje!, vertelt Isa aan de dierenverzorger. De dierenverzorger kijkt niet blij. Waarom ben je er niet blij mee?, vraagt Isa nieuwsgierig. Ik zou je het vertellen. Wij hebben het erg druk hier en weinig geld om nog een dier erbij te hebben. Al die andere baby tjes die zijn geboren zijn makkelijk te verkopen, maar https://www.scholieren.com/verslag/111635 Pagina 4 van 6
een paard niet. En die kost ook veel geld en tijd. Dat hebben we gewoon niet., zegt de dierenverzorger bedroefd. Dus het enige wat we kunnen doen is het dier naar de slacht brengen Nee, dat mag niet gebeuren!, vindt Isa. Ik ga het gelijk tegen oma zeggen. Maar komt u het veulentje nog wel even checken? Ja zekers! Dat ga ik nu gelijk doen!, zegt de dierenarts vlug. Isa rent naar oma om het zo snel mogelijk te kunnen zeggen. Oma, oma! De dierenarts zegt dat ze het veulentje niet kunnen houden! Wat moeten we nu doen?, zegt Isa ongerust. Rustig maar Isa, ze kunnen heus wel iemand vinden die er goed voor kan zorgen. De dierenarts komt net aan gelopen. Zo, ik hoorde net dat er een veulentje is geboren. Laat mij is even kijken. De dierenarts kijkt rustig naar het veulentje. Het veulentje is helemaal gezond., zegt de dierenarts vol trots. Dat is mooi!, zegt oma. Isa, Bo, opa en oma nemen afscheid van het veulentje en gaan naar de uitslag van de naam van het kalfje. Hoofdstuk 5 Als ze bij het kalfje zijn aan gekomen staat iedereen al te wachten. Het kalfje staat in het midden bij de dierenarts. En de naam is Anna!!! Gefeliciteerd, hier was 23 keer op gestemd., zegt de dierenarts enthousiast. Iedereen is hard aan het juichen en klappen. Isa en Bo zijn ook blij. Isa had namelijk ook op Anna gestemd. Er zijn roze ballonnen en er is muziek. Iedereen is blij, behalve Isa. Die zit alleen maar aan het veulentje te denken. Oma, het veulentje kan hier niet blijven., zegt Isa bedroefd. Waarom niet Isa?, vraagt oma. Omdat ze niet genoeg geld hebben voor het veulentje. Dus nu gaat ze weg of naar de slacht., zegt Isa. Nee, dat mag niet gebeuren. Het gaat niet gebeuren en daar zorg ik voor., zegt oma zelfverzekerd. Oma gaat naar de dierenarts als Isa op de wc zit. Ze vraagt of zij hem misschien mag kopen. Dat mag wel hoor, als je zeker weet dat je er goed voor kan zorgen., antwoord de dierenarts. Dat is geregeld., vindt oma. Nu snel naar de rest, voordat Isa erachter komt dat ik weg ben geweest. Als oma weer bij de rest is, is Isa ook weer terug. Ze weet van niks en maakt zich nog steeds zorgen. Oma, gaat hij niet naar de slacht?, vraagt Isa steeds. Ik weet het niet, Isa, antwoord oma steeds weer. Aan het eind van de dag gaan opa en oma zich opsplitsen. Oma die moet het veulentje natuurlijk meenemen en dat kan niet met Isa erbij natuurlijk. Dus gaat oma later en zegt ze tegen Isa en Bo dat ze nog iets moet halen voor het avondeten en dan kunnen Isa en Bo alvast met een film beginnen. Als het veulentje maar niet naar de slacht gaat., zegt Isa tegen opa. Ik denk dat ze een heel goed baasje krijgt Isa., zegt opa. Oma is inmiddels onderweg naar huis met het veulentje. Ze is bijna thuis, het veulentje wordt een beetje onrustig. https://www.scholieren.com/verslag/111635 Pagina 5 van 6
Eenmaal thuis aangekomen. Opa? Kan het kloppen dat er nu iemand met een trailer op ons grindpad komt rijden?, zegt Isa verbaast. Ik denk dat dat oma is., zegt opa. Oma? Hoe kan dat?, zegt Isa verbaast. Ga maar snel naar oma. Isa gaat gelijk naar buiten. En inderdaad oma zit in de auto. Isa, we hebben een verassing voor je., zegt oma. Echt, meen je dit!? Is het het veulentje?, vraagt Isa aan oma. Ga maar kijken wat er in de trailer zit. Isa doet de trailer open, en inderdaad het veulentje zit erin. Oma! Hoe kan je dit voor mij doen?, schreeuw Isa bijna. Isa, heb je al gekeken of het een jongen of een meisje is, want dan kun je de naam bedenken., vraagt oma aan Isa. Isa gaat gelijk kijken. Het is een jongen! En ik noem hem Astro!, zegt Isa. Dat vind ik een hele mooie naam Isa. Zullen we hem naar de wei brengen?, antwoord oma. Is goed! Isa en Astro zijn later samen heel hecht geworden. Ze zijn wedstrijden gaan rijden. Ze mag volgend jaar samen met Astro naar het NK-jeugdkampioenschap springen. https://www.scholieren.com/verslag/111635 Pagina 6 van 6