Ter inleiding In ChristenUnieK nr 9 willen wij u graag weer bijpraten over de gang van zaken in politiek Zuidhorn. De nieuwe fractie is alweer 1,5 jaar bezig. Voor de afwisseling wordt de rubriek In gesprek met niet verzorgd door Mieke Koop, maar wordt zijzelf aan de tand gevoeld door collega-fractielid Hans Schipper. Dat wethouder Sietze de Vries zich helemaal heeft ingewerkt in zijn nieuwe portefeuille kunt u lezen in zijn bijdrage over jeugdzorg, een actueel onderwerp dat ook landelijk veel (ChristenUnie) aandacht krijgt. De bijdrage van Alex Steenbergen gaat deze keer over een onderwerp dat nog steeds zeer actueel is: de brug en de rondweg. Met ingang van dit nummer zal ook het bestuur van ChristenUnie Zuidhorn een vaste bijdrage verzorgen, deze krijgt een vaste plek op de achterpagina. Veel leesplezier, uw reacties zijn weer welkom bij fractie en bestuur. ingrediënten om besluitvorming uit te stellen. Uiteindelijk werd omstreeks 1980 een nieuw bestemmingsplan aangenomen, maar de financiën bij het Rijk waren inmiddels niet meer toereikend om een nieuwe vaste brug te bouwen. Wel werd in 1982 de bestaande brug verbreed, en vervolgens voorzien van twee fietspaden. Het veiligheidsprobleem van toen werd hiermee getackeld. Tot de wording van de huidige plannen is de brug nog diverse malen onderwerp van analyse en onderzoek, maar dit heeft niet geleid tot concrete initiatieven ter besluitvorming. Wel is begin jaren 90 de N355 mét brug van eigenaar verwisseld; Met het fuseren van de drie noordelijke Rijkswaterstaatorganen in één Rijkswaterstaat Noord Nederland werden vele rijkswegen overgedragen aan de provincies. Zo ook de N355. De brug: de laatste loodjes wegen het zwaarst (Alex Steenbergen) Vanaf midden jaren 70 tot nu zijn verschillende plannen voor een nieuwe brug over het van Starkenborghkanaal gepresenteerd. Wel is er een duidelijk verschil tussen de huidige plannen, en de plannen van ca. 25 jaar geleden. De plannen van weleer werden gemaakt hoofdzakelijk omdat de huidige tafelbrug een veiligheidsprobleem met het oog op fietsers had, en de levensduur werd bereikt. Anticiperend op de toekomst werd in 1975 een plan voor een nieuwe vaste brug gepresenteerd. Rijkswaterstaat, toen nog de wegbeheerder van de N355, was initiatiefnemer. Er was veel protest vanuit de bevolking, welke minimaal betrokken is geweest bij de planvorming. Meerdere actiegroepen en werkgroepen ventileerden hun mening. Spanningen op politiek vlak, meningsverschillen tussen actiegroepen, en een gedateerd bestemmingsplan waren De huidige planvorming met betrekking tot een nieuwe brug of aquaduct lijkt vele malen complexer. Dé aanleiding is niet dezelfde als in de jaren 70. De brug is weliswaar nu toch écht afgeschreven, maar met de opwaardering van de vaarweg Lemmer-Delfzijl tot vaarweg-klasse Va is de brug een knelpunt. De afmetingen voldoen niet meer aan de eisen. De doorvaartbreedte is nu 22 meter, en moet worden verruimd naar 54 meter. De doorvaarthoogte is 6,60 meter en moet omhoog naar 9,10 meter. Het is duidelijk; dit knelpunt moet worden opgelost! Het kanaal is een hoofdvaarweg gefinancierd door het Rijk en in beheer bij de provincies. De opwaardering van de vaarweg is besloten en tevens in uitvoering. Het wegwerken van knelpunten is nr. 9 september 2007 Pagina 1
inmiddels niet meer een vraag maar een feit. Daarnaast is het wegverkeer dusdanig toegenomen dat doorstroming, veiligheid en leefbaarheid niet een gewenst niveau hebben. Zoals in de vorige ChristenUnieK is aangekaart komen 3 transportassen (spoor, weg en water) bij Zuid- en Noordhorn bij elkaar, elk met een welvaartsprobleem; het gebruik ervan is sterk toegenomen. Ja, het lijkt meer complex dan 30 jaar geleden, en er is nog meer. De locatie van een nieuwe kanaalkruising is niet de locatie van de huidige brug. Dat betekent dus ook aanleg van een nieuw tracé. Vele varianten zijn ontwikkeld en onderzocht in de milieu-effectrapportage. Deze zijn allen weergegeven in het Milieu Effect Rapport. Vervolgens is variant 4a (aansluiting nabij huidige kruising Noordhorn) als voorkeursvariant door het college van gedeputeerde staten naar voren geschoven. Hierbij hanteert het college wel 2 harde randvoorwaarden, ik citeer: 1. versoberde uitvoering kruising Industrieweg-Langestraat en een passende stedenbouwkundige inpassing 2. voldoende verkeersoplossend vermogen. Voor beide randvoorwaarden geldt dat deze zowel bij de realisering als in de toekomst aanvaardbaar moeten kunnen worden gerealiseerd. Verder onderzoek is daarop nodig. Wanneer niet aan deze randvoorwaarden kan worden voldaan, dan vloeit daaruit voort dat variant 5B (rondweg) wordt gerealiseerd. Verder onderzoek heeft inmiddels plaatsgevonden. De bewoners- groep heeft opties bedacht om variant 4a te laten voldoen aan de twee randvoorwaarden van het college van GS. Wel zijn een groot aantal van deze opties voor dezelfde bewonersgroep onacceptabel. De opties welke als acceptabel werden voorgesteld (optie 3 tunnel en 8 boortunnel) kennen hun eigen merites; optie 3 is voor een deel van de groep tóch onacceptabel, en daarnaast moet deze variant nog verder worden doorontwikkeld. Optie 8 heeft een kostenplaatje van meer dan 100 miljoen! Het begint me inmiddels wel duidelijk te worden: een algehele gedragen oplossing is er niet. Mijn gedachten gaan uit naar gemeenten in nog drukkere gebieden in Nederland. Hoe gaat men daar om met soortgelijke problematiek? Voor politici is draagvlak zeer belangrijk, maar wat te doen voor een gemeenschap welke sterk verdeeld is? Grote projecten zoals de vaarweg Lemmer-Delfzijl, maar ook de ontwikkeling van de Oostergast zijn al uit de startblokken, de trein gaat door. Dit project kan niet meer volstaan met uitstel, en vervolgens worden geconfronteerd met afstel zoals dat nog wel kon met het plan van de 70-er jaren. De tijdsdruk neemt toe. Dit vraagt om besluitvaardigheid van bestuurders, wetende dat met eromheen, erdoorheen of nietsdoen immer belangen van mensen zullen schaden. De ChristenUnie wenst deze bestuurders dan ook veel wijsheid en Gods zegen toe bij de komende besluitvorming. Met het drukken van deze ChristenUnieK is de openbare avond in Balk nog niet geweest. De bevindingen van de bewonersgroep worden dan besproken. Tevens is hier nog inspraak mogelijk. De Christen- Unie is altijd duidelijk geweest: de rondwegvariant heeft - met pijn in het hartonze voorkeur. Uiteraard zal de ChristenUnie alle aanvullende informatie en inspraak betrekken bij de voorkeursbepaling. nr. 9 september 2007 Pagina 2
Preventieve jeugdzorg: voorkomen is beter dan genezen (Sietze de Vries) Nieuwe minister Ja, het is er toch echt van gekomen. We hebben in het jongste kabinet Balkenende nu een minister van Jeugd en Gezin en hij is daarnaast vice-premier en ook nog es van de ChristenUnie. Wat wil je nog meer! Maar deze nieuwkomer, André Rouvoet, beheert meteen ook één van de moeilijkste dossiers. Hij moet een nieuw jeugdbeleid introduceren. En velen kijken over zijn schouders mee. Want wie heeft hierover als (ervarings)deskundige of wellicht vanuit zijn of haar onderbuikgevoelens niet een opvatting. Met 85% van de jeugd gaat het gelukkig goed. Nu kun je over de kwalificatie goed ook nog een stevige boom opzetten, zeker in de eigen achterban, maar dat lijkt me meer iets voor een lange winteravond. Met 15% van de jongeren loopt het minder florissant. En binnen die 15% heeft 5% stevige problemen. Waar hebben we het dan over? Over jongeren die hun opleiding niet afmaken of regelmatig spijbelen. Alcoholmisbruik en vormen van criminaliteit. En nog ingrijpender: kindermishandeling (meer dan 100.000 gevallen per jaar), seksueel misbruik, lichamelijke en emotionele verwaarlozing en multi-probleemgezinnen. En de tijd dat er in christelijke kring wellicht nog gedacht werd dat dit onder ons niet zou voorkomen ligt hopelijk nu wel achter ons. De praktijk heeft schrijnend anders uitgewezen. Veel ogen zijn gericht op de nieuwe minister. Hoe wil hij het nieuwe jeugdbeleid vormgeven? En wat betekent dat nieuwe beleid voor de gemeente Zuidhorn en heel direct voor u als burger? Via de media worden de eerste contouren van het nieuwe beleid zichtbaar. En daarbij vallen de vorming van Centra voor jeugd en gezin, de regierol van de gemeente en de term bemoeizorg het meeste op. Voor de minister is de huidige problematiek het uitgangspunt om oplossingen aan te dragen die doelmatig en vooral doeltreffend zijn. Eerst even een korte schets van de problemen. Problematiek We hebben in Nederland een scala aan instellingen die op het jeugdterrein actief zijn. Van Bureau Jeugdzorg, de Jeugdgezondheidszorg (met b.v. het consultatie-bureau voor ouder en kind) tot het maatschappelijk werk, om maar een paar van die instellingen te noemen. Met daarbij de verschillende rollen en wettelijke taken voor het rijk, de provincie en de gemeente. Ieder doet op zijn of haar terrein met de beste bedoelingen het werk, hoewel de neiging bestaat om de eigen instelling in bescherming te nemen. Vooral als herstructurering van het jeugdbeleid ter sprake komt. Het grootste probleem nu is de coördinatie en de aansturing van al die organisaties. Of wat concreter: hoe komt de juiste hulp bij ouder, kind of gezin terecht. Aan goede hulpverleners ontbreekt het niet. Maar als gevolg van de voortgaande specialisering neemt het doorverwijzen naar elkaar toe. Want pas op, laten we niet op het terrein van de ander komen! Zo ontstaat er ook risicomijdend gedrag. Gevolg van dit alles is dat de klant niet goed geholpen wordt. Er zijn situaties bekend dat binnen één gezin twintig(!) of meer hulpverleners over de vloer kwamen. Een ander punt van zorg is dat op een te laat moment hulp wordt geboden en er geen goede registratie wordt bijgehouden van de verleende hulp. De basis van problemen in de puberteit ligt heel vaak in de vroege kinderjaren. En als er toen al hulp is geboden dan zou het nu helpen als er destijds een toegankelijke aantekening van was gemaakt. U zult misschien denken dat dit allemaal toch al gauw beter geregeld zou kunnen worden. Ja, heel logisch gedacht. En toch...we streven in dit land al jaren naar verbetering. En het is zeker niet zo dat je het b.v. met geld wel even zou kunnen oplossen. Hoewel de euro s zeker ook een rol spelen. Oplossingen De ogen zijn nu dus verwachtingsvol gericht op minister Rouvoet. Wat gaat hij doen? De volgende contouren beginnen zich af te tekenen: nr. 9 september 2007 Pagina 3
1. De minister wil inzetten op preventie. Op tijd signaleren dat er problemen in een gezin spelen. Het consultatiebureau kan hierbij een zeer belangrijke rol spelen. De arts en de verpleegkundige zien kinderen vanaf hun geboorte en hebben veelal goede contacten met de ouders. De wijkverpleegkundige loopt gemakkelijk binnen en is getraind in het vroegtijdig signaleren van risico s in een gezin. Vroeg handelen kan veel problemen in de toekomst voorkomen. 2. Als er echt serieuze moeilijkheden aan de orde zijn dan kunnen ouders zich straks niet meer aan zorg en ondersteuning onttrekken. Dan heeft de overheid de taak om het kind veilig te stellen en gezond te laten opgroeien. Dan kan drang (bemoeizorg) of zelfs dwang nodig zijn. Via b.v. opvoedingsondersteuning, licht-pedagogische hulpverlening of uithuisplaatsing. U begrijpt dat dit niet zomaar even kan. Maar kinderen kun je niet aan hun lot overlaten. Daarnaast moet hulp er ook zoveel mogelijk op gericht zijn dat de ouders weer zelf hun verantwoordelijkheid kunnen nemen. 3. Een belangrijk punt wordt de toedeling van de verantwoordelijkheid. Er moet één heldere indicatie worden gesteld en duidelijke afspraken worden gemaakt welke persoon of instantie de eerste verantwoordelijkheid en regie heeft bij de te verlenen hulp. Vervolgens wordt in een elektronisch kinddossier (EKD in vaktermen) de situatie en behandeling geregistreerd. De bedoeling hiervan is om dubbel werk te voorkomen en bij toekomstige problematiek te kunnen zien wat zich eerder heeft afgespeeld. Het spreekt voor zich dat in het kader van de privacybescherming slechts een beperkt aantal instanties inzage in dit dossier kan krijgen. 4. De gemeente krijgt meer taken van het rijk m.b.t. het jeugdbeleid. En de verantwoordelijke wethouder zal dit merken. Hij wordt op dit punt gecontroleerd en moet verantwoording aan de gemeenteraad afleggen over het gevoerde beleid. En wordt daar populair gezegd op afgerekend. Om de lokale inbedding van het jeugdbeleid gestalte te geven worden er Centra voor Jeugd en Gezin gevormd. Dit kan op regionaal of op gemeentelijk niveau. Dus b.v. in het Westerkwartier met vier gemeenten of zelfstandig als gemeente Zuidhorn. Vanuit die Centra wordt het werk opgepakt en geregisseerd in een zoveel mogelijk sluitende aanpak voor de 0 tot 23-jarigen. Hier komen de instanties samen en stemmen het werk af en wordt de verantwoordelijkheid toegedeeld. Op dit centrale punt kunnen burgers, ouders en kinderen terecht met hun vraag om advies en hulp. Hier kan een cursus opvoedingsondersteuning of voorlichting over alcohol en drugs worden georganiseerd. Dicht bij huis, met korte lijnen en onder gemeentelijke regie. Reacties Hoe wordt dit alles ontvangen in de Nederlandse polder? U raadt het al: van heel positief (dit gaat de goede kant op) tot aarzelend of zelfs uiterst negatief. Het woord betutteling is in de media en de politiek al gevallen. En dit slaat dan op het ingrijpen van de overheid in de gezinssituatie. Het valt daarbij op dat er soms wel weinig bereidheid is tot enige nuancering. Maar kritiek moet serieus genomen worden al komt ze wel wat snel. Laten we het nieuwe beleid eerst eens wegen. De vraag is gerechtvaardigd waar de grenzen liggen voor de overheid. Ook en zeker vanuit christelijk perspectief moet die vraag aan de orde komen. Machtsmisbruik door de overheid moet worden voorkomen. Er is ook christelijke nuchterheid vereist. Een overheid kan de harten en gedachten van mensen maar beperkt beïnvloeden. Daar is meer en iets anders voor nodig. Er is alle aanleiding om de plannen van de minister positief tegemoet te treden. Met de nodige vragen en kanttekeningen. Het gaat om de belangen van het kind. Er gaat op dit moment te veel fout. Met soms zeer ernstige gevolgen. En de overheid is er voor uw welzijn (Rom. 13:4 NBV). Een normerende tekst waar we ook tekort aan kunnen doen. God heeft Zijn schepping lief. En Hij bekommert Zich om Zijn schepselen. Ook de kinderen! Lees het slot van het boek Jona. Stof om over na te denken! Ook bij de vorming van het jeugdbeleid. nr. 9 september 2007 Pagina 4
ChristenUnieK In gesprek met... Mieke Koop rend. Mieke wilde graag weer maatschappelijk bezig zijn in haar directe omgeving en toen ze gevraagd werk voor het schoolbestuur aarzelde ze ook geen moment. Ik heb ook binnen het schoolbestuur veel informatie en kennis opgedaan van de subsidiering en regelgeving maar ook van factoren die belangrijk zijn om in een bestuur, medezeggenschapsraad en het onderwijsteam te werken aan de kwaliteit van onderwijs en leerlingenwelzijn. Als raadslid heb ik onderwijs in mijn portefeuille en wat ik toen heb opgedaan, kan ik hier weer goed gebruiken. (Hans Schipper) Op de laatste woensdag van augustus, terwijl de zon zich nog goed laat zien, ontvang ik Mieke Koop. Vanaf begin 1995 woont zij met Heiko en hun twee kinderen in het dorp Zuidhorn. Sinds maart 2006 is zij raadslid in onze gemeente. Mieke is 38 jaar en heeft communicatiemanagement gestudeerd in Groningen. Na haar studie is ze van 1992 tot 1999 werkzaam geweest in de Thuiszorg als leidinggevende, kwaliteitsdeskundige en adjunct directeur. In 1999 heeft de familie Koop Zuidhorn omgeruild voor Al-Khobar in Saoedi-Arabië. Ik weet nog goed hoe ik de eerste keer op het vliegveld aankwam, het was een uur of negen s avonds en ik werd bijna verpletterd door de hitte van boven de 40 graden Celsius. Alles was zo volslagen anders dat je niet eens ging vergelijken, benzine was goedkoper dan water, de hitte, de mega overdekte shopping malls, vrijdag s weekend, godsdienst, het koningshuis, de kloof tussen Arabieren, westerlingen en de far east nationals. Ik besefte dat mijn hele westerse referentie kader opeens volslagen absurd geworden was: Milieu, integratie, grondwet, democratie, de positie van de vrouw in de samenleving, Dit is voor mij toch een hele belangrijke periode van bewust wording geweest, zegt Mieke. Binnen de expat gemeenschap kwam je in aanraking met meest uiteenlopende nationaliteiten, meningen en achtergronden. Ook de Arabische cultuur maakte toch wel grote indruk, de gastvrijheid, de prominente positie van het geloof in het gezin en het maatschappelijke leven, de tradities, de Ramadan. In Nederland groei je op in een beschermde omgeving en je denkt dan dat het enige juiste is. Daar heb ik geleerd de dingen ook eens door de bril vanuit een andere nationaliteit en cultuur te bekijken. Dat werkt relativerend. Eenmaal terug in Nederland met inmiddels 2 kleine kinderen heeft Mieke een compleet lege agenda met uitzondering van wat data die overgenomen zijn van de verjaardagskalender. Ook dat werkt uiterst relativenr. 9 september 2007 In dezelfde periode dat Mieke terugkeerde in Zuidhorn was de groslijstcommissie van de Christenunie bezig met het opstellen van de lijst voor de raadsverkiezingen in maart 2002. Ze hadden de lijst bijna rond, alleen waren de positie 5 en 6 nog vacant. Ik had veel voldoening in het schoolbestuur maar daar waren mijn dagen natuurlijk lang niet mee gevuld. Tevens was het wereldje om en rond het schoolplein natuurlijk wel een beetje beperkt en toen op een avond de bel ging en de ChristenUnie op de stoep stond met de vraag of ik wel eens aan de plaatselijke politiek had gedacht stond ik eigenlijk direct wel positief tegenover het idee. Ik had er eigenlijk nog nooit over nagedacht of ik politieke ambities had maar mijn interesse was gewekt. Voordat ik ja heb gezegd, heb ik informatie ingewonnen bij steunfractielid Aly Merema en raadslid Bap van der Vinne. Pagina 5
Voordat ik het wist stond ik op nummer 5. Omdat de nummer 1 van de lijst Sietze de Vries weer wethouder werd, schoof Mieke nog een plaats op. De Christen-Unie heeft in de periode 2002-2006 drie zetels in de raad. Hoe heb je de periode in de steunfractie ervaren en welke portefeuille heb je gedaan? Ik heb de portefeuille maatschappelijke zaken (MaZa) gedaan. Daar valt onder onderwijs, gezondheidszorg, asielzoekers, sport en cultuur. Deze keuze heeft ondermeer te maken met mijn vroegere werk bij de Thuiszorg en het schoolbestuur. Dit betekende dat ik veel met Bap van der Vinne samen heb gewerkt. Ik vond het toen best wel jammer dat vanwege het duale stelsel in 2003 de raadscommissies werden opgeheven. Ik beschouw de steunfractie als een hele mooie opstap voor het raadslidmaatschap. Je leert enorm veel en doet al een beetje ervaring op. Maar kun je ook zeggen waarom juist deze portefeuille jouw voorkeur heeft, los van het feit dat je hierin vroeger hebt gewerkt? De dingen die in deze portefeuille spelen raken de mensen in hun bestaan. In de verkiezingstijd van 2006 was er weinig aandacht voor deze zaken. Het ging toen met name om zaken die met de ruimtelijke ontwikkeling hadden te maken. Maar in de periode tussen de verkiezingen krijgen de zaken uit mijn portefeuille wel veel aandacht en komen er veel mensen op de publieke tribune. Bij de raadsverkiezingen van 2006 staat Mieke op de 2 e plaats en komt de fractie van de ChristenUnie weer terug met 4 zetels in de raad. Mieke wordt vicefractievoorzitter. Ze heeft nagenoeg dezelfde portefeuille als in de vorige periode als steunfractielid. Een van de belangrijkste zaken uit jouw portefeuille is de wet maatschappelijke ondersteuning, de WMO. Hoe gaat dat eigenlijk in Zuidhorn? Deze wet is per 1 januari 2007 ingevoerd. Het is in Zuidhorn goed geregeld. Dat heeft volgens mij alles te maken dat op tijd is begonnen met de voorbereiding. Per 1 juli 2006 is het Zorgloket al geopend. Ook is het zo, dat al veel zaken die nu onder de WMO vallen, al geregeld waren. Er is een WMO-werkgroep waarin alle fracties met een lid zitting hebben plus de wethouder. Ik zit er in namens de CU. De samenwerking in deze werkgroep is erg goed. Ook de samenwerking met de ambtenaren is erg goed. Er is een grote betrokkenheid. Aan de ander kant moet je wel alert blijven dat er geen mensen buiten de boot vallen en dat er mensen in de eenzaamheid geraken. Ik zie vooral dat laatste toch wel als een zorg. Daarom is die betrokkenheid van allerlei organisaties ook zo belangrijk. Nu is het echter afwachten hoe het beleid uitpakt voor de burgers van onze gemeente. We gaan dat volgend jaar evalueren en wellicht moeten we dan constateren dat sommige dingen niet goed lopen en verbeterd moeten worden. Tegelijkertijd moet je beseffen dat dit wel wat kost en dat we daar misschien minder leuke keuzes in moeten maken. Je bent sinds 2006 raadslid voor de ChristenUnie. Waarom deze partij? De ChristenUnie is een dynamische partij. Christelijk en sociaal. Keuzes worden gemaakt op basis van wat God zegt in Zijn Bijbel. Dat spreekt mij aan. De overheid als schild voor de zwakkeren in onze samenleving is zo n bijbels uitgangspunt. Ik vind dat dit bij de ChristenUnie goed tot zijn recht komt. Het is ook een partij die niet met de waan van de dag leeft en probeert haar keuzes helder uit te leggen en er voor te staan. In november 2005 heb je hier in Zuidhorn een vrouwencongres georganiseerd, wat zelfs landelijke belangstelling heeft getrokken. Hoe staat het eigenlijk met de vrouw in de politiek? Ik vind dat je met de aandacht die dit onderwerp krijgt, niet moet overdrijven. Er wordt ondersteuning aangeboden, er worden subsidies verstrekt om vrouwen te activeren in de politiek te gaan. Ik vind het af en toe betuttelend. Alsof vrouwen niet voor zichzelf op kunnen komen. Voor mij is de kwaliteit belangrijker dan het feit of iemand man of vrouw is. Wel is een mix van mannen en vrouwen in een fractie nr. 9 september 2007 Pagina 6
goed. In onze raad zitten momenteel 4 vrouwen. Dat mogen in een komende periode best wat meer zijn. Maar het moet geen doel op zich zijn. Heb je naast je politieke werk, ook nog andere werkzaamheden of hobby s? Ik lees graag boeken. Hobby s en andere werkzaamheden buitenshuis heb ik niet. Op dit moment ben ik wel weer aan het kijken om er nog iets bij te gaan doen. Het raadswerk vraagt de nodige tijd en aandacht. Zeker de eerste jaren. We zijn inmiddels alweer 1½ jaar onderweg. Langzamerhand merk ik dat je in het raadswerk groeit. Bepaalde onderwerpen keren terug. Als fractie en steunfractie raken we steeds beter op elkaar ingespeeld. Dat kost alles veel tijd. Maar het is de zaak waarvoor we als ChristenUnie staan meer dan waard! zichtbaar zijn in de vorm van kromme sloten, hoogten en laagten, dijken en waterlopen. Dit landschap is zo uniek dat het is voorgedragen voor de werelderfgoedlijst van de Unesco. Om dit landschap te behouden is een convenant gesloten tussen alle betrokken partijen, voor de agrariërs betekent dit dat ze toestemming moeten vragen om sloten te graven of te dempen. Sietze de Vries, geboren en getogen in dit gebied, liet aan de hand van een hoogtekaart zien waar het allemaal om gaat. Daarna was het tijd om het 2e kamerlid het gebied echt te laten ervaren. Van Enumatil reed het gezelschap naar Niehove, één van de bewaarde wierden en bovendien beschermd dorpsgezicht. 2 e kamerlid Ernst Cramer op bezoek (Bert Nederveen) Op 8 augustus bracht Ernst Cramer, 2e kamerlid voor de ChristenUnie, een werkbezoek aan een aantal agrariërs in het Westerkwartier. Hij was daarvoor uitgenodigd door de werkgroep Agrariërs van het GMV (Gereformeerd Maatschappelijk Verbond). Namens de ChristenUnie statenfractie was voorzitter Henk Staghouwer erbij. s Morgens bezochten de werkgroep en het 2e kamerlid het bedrijf van Mark Moes (tevens ChristenUnie raadslid in de gemeente Leek) in Enumatil. Ze zagen daar met eigen ogen hoe een veeteeltbedrijf wordt gecombineerd met natuurbeheer. Bij de lunch in Enumatil schoven namens de ChristenUnie Zuidhorn Bert Nederveen (fractievoorzitter), Klaas Linde (raadslid) en Sietze de Vries (wethouder) aan. Tijdens de lunch werden actuele zaken besproken: de MKZ-dreiging en bijbehorende maatregelen, dierentransport, dierenwelzijn en economie, dit in combinatie met de politieke en maatschappelijke uitgangspunten: het verantwoord beheren en ontwikkelen van Gods schepping. Na de lunch liet Ernst Cramer zich door de Zuidhornse afvaardiging bijpraten over het Middag-Humsterland en de gevolgen voor de agrariërs. Het Middag-Humsterland is een eeuwenoud cultuurlandschap waarin oorspronkelijke patronen nog heel goed Als slot van deze dag werd het bedrijf van Johan en Simone Stevens bezocht. De familie Stevens is drie jaar geleden van Drenthe naar Grijpskerk verhuist, omdat ze daar hun veeteeltbedrijf verder konden ontwikkelen en uitbreiden. Met het oog op de mestruimte werkt men daar samen met een akkerbouwbedrijf. Het bedrijf werd bezichtigd en er werd nog doorgepraat over het managen van een boerenbedrijf en de steeds verder doorgevoerde schaalvergroting. Aan het slot van het bezoek gaf Ernst Cramer aan dat hij het bezoek zeer nuttig en boeiend had gevonden en graag nog eens wil vervolgen. De opgedane kennis gaat hij bespreken in de fractie en gebruiken bij het bepalen van de standpunten. Vanuit de ChristenUnie Zuidhorn staat voor dit najaar nog een bijeenkomst over dit thema op het programma. Deze bijeenkomst staat gepland op woensdag 21 november. Meer info volgt! nr. 9 september 2007 Pagina 7
Van de voorzitter (Having Kruiger) De vakanties zijn voorbij, de scholen weer begonnen en ook op het maatschappelijke, sociale en politieke terrein is het werk met nieuw elan van start gegaan. Het is fijn om in een land te mogen wonen waar we vakantie kunnen vieren. Tenminste het overgrote deel van de bevolking. Er zijn, helaas, ook mensen die om verschillende redenen geen vakantie kunnen vieren. Mensen, voor wie als wij met vakantie zijn gezorgd moet worden. Gelukkig is er in onze samenleving veel stille kracht aanwezig waardoor veel zogenaamde achterblijvers toch de zorg en aandacht krijgen die ze nodig zijn. De ChristenUnie is een partij die zich vanuit haar christelijke beginselen laat leiden om inhoud te geven aan o.a. het omzien naar elkaar, het nemen van verantwoordelijkheden om zo de burgers van onze goede gemeente te dienen. Nu zou het er op kunnen lijken alsof ik enkel doel op de portefeuilles van wethouder Sietze de Vries en raadslid Mieke Koop, zij hebben namelijk alles te maken met zaken als welzijn enz., maar niets is minder waar. De standpunten waarvoor de fractie wil staan (te vinden op www.zuidhorn.christenunie.nl) worden ook op voortreffelijke wijze voor het voetlicht gebracht door Bert Nederveen (fractievoorzitter) en de overige raadsleden Klaas Linde en Hans Schipper. Hierin worden ze bijgestaan door de leden van de steunfractie, Arina Havinga, Francien Verbree, Alex Steenbergen en Geeuwke Bosma. Wij, als bestuur van de CU in Zuidhorn, bidden al onze volksvertegenwoordigers de zegen van God toe voor het vele werk wat wacht. Zuidhorn staat immers in de steigers! Naast de goede contacten die er uiteraard zijn tussen bestuur, fractie en wethouder kent onze CU-Kiesvereniging een eigen eerste verantwoordelijkheid, nl. in het bedrijven van politiek tussen de verkiezingen door. De belangstelling die er is voor de christelijke politiek zoals die door de ChristenUnie naar voren wordt gebracht in gemeenten, provincies en de Eerste en Tweede Kamer der Staten-Generaal (let op de verkiezingsuitslagen) vraagt om goede kanalisering van de vele vragen die vanuit de samenleving de aandacht moeten krijgen. Daarvoor is een goed geoliede organisatie nodig. Daarvan zijn wij als CU- Kiesvereniging in Zuidhorn een onderdeeltje. Wij hebben onze eigen speerpunten voor de komende tijd gedefinieerd, zoals, bv.: - aandacht voor jongeren (jongeren met ideeën: laat van je horen!!) - het opstarten van een afdeling van Perspectief (CU-jongeren). - ledenwerving Verder willen wij graag in alle kernen van de gemeente Zuidhorn, met leden en sympathisanten in gesprek komen en blijven om elkaar optimaal van dienst te kunnen zijn. U begrijpt het natuurlijk al lang: voor al deze geplande activiteiten zijn we mankracht nodig en ook geldelijke middelen. Daarom wil ik tenslotte een krachtig beroep op hen doen die de politiek van de ChristenUnie steunen maar nog geen lid zijn, dit te worden! U bent van harte welkom. Colofon ChristenUnieK is een uitgave van fractie en bestuur van de ChristenUnie Zuidhorn. Fractie: Bert Nederveen, 0594-503741, bert.nederveen@filternet.nl Mieke Koop, 0594-505064, miekekoop@home.nl Klaas Linde, 050-4031871, klaaslinde@wanadoo.nl Hans Schipper, 0594-502399, hans.schipper@hetnet.nl Steunfractie: Arina Havinga, 0594-500508, ah@planet.nl Alex Steenbergen, 06-51323684, a.steenbergen.2@student.rug.nl Francien Verbree, 0594-506075, francien.ad@hetnet.nl Geeuwke J. Bosma, 0594-503377, gjbosma@planet.nl Wethouder: Sietze de Vries, 0594-505207, sdevries@zuidhorn.nl Bestuur: Having Kruiger, voorzitter, 0594-529666, hj.kruiger@kpnplanet.nl Gea Boersema, secretaris, 0594-528208, bboersema@zonnet.nl Ardan Verbree, PR, 0594-505297, ardanverbree@hotmail.com ChristenUnieK is ook beschikbaar op de website van ChristenUnie Zuidhorn: www.zuidhorn.christenunie.nl nr. 9 september 2007 Pagina 8