Handleiding voor het opstellen van bibliografische referenties aan het HIW citaat-nootsysteem

Handleiding voor het opstellen van bibliografische referenties aan het HIW citaat-nootsysteem De belangrijkste richtlijnen staan in 2. 1. Algemene principes van het citaat-nootsysteem... 3 1.1. referenties... 3 1.2.... 5 2. Basis van referenties in voetnoten en bibliografie... 7 2.1. Boek met auteur(s)... 7 2.2. Hoofdstuk of artikel in een boek onder redactie (vb. in een verzamelbundel)... 7 2.3. Artikel in een tijdschrift... 8 2.4. Webpagina of document op een website... 9 3. Meerdere auteurs, redacteurs, vertalers of wetenschappelijke teksteditors... 10 4. Speciale gevallen: soorten publicaties... 10 4.1. Boek (vb. verzamelbundel) onder redactie verwijzing naar volledige boek... 10 4.2. Vertaling = boek met auteur(s) én vertaler(s)... 11 4.3. Kritische teksteditie = boek met auteur(s) en academische teksteditor(s)... 12 4.4. Boek met auteur(s) én redacteur(s)... 12 4.5. Combinatie van vertaling en kritische tekstuitgave en/of vertaling en redactie... 12 4.6. Hoofdstuk in een boek met één auteur... 13 4.7. Boek binnen een boek... 13 4.8. Inleiding, voor- of nawoord van een boek... 13 4.9. Klassieke filosofische werken... 14 4.10. Artikel of lemma in een naslagwerk... 14 4.11. Werk met verschillende delen... 15 4.12. Boekrecensies... 16 4.13. Themanummers en supplementen van tijdschriften... 16 4.14. Artikels in niet-wetenschappelijke tijdschriften en kranten... 17 4.15. Thesissen en doctoraten... 17 4.16. Interviews... 17 4.17. Ongepubliceerde lezingen... 18 4.18. Audiovisueel materiaal... 18 4.19. Blogberichten... 19 4.20. Persoonlijke mededelingen en elektronische mailinglijsten... 19 4.21. Bijbelteksten... 19 4.22. Manuscripten... 19 5. Speciale gevallen: onderdelen van de referentie... 20 1

5.1. Auteur, redacteur, vertaler, teksteditor... 20 5.1.1. Vlaamse en Nederlandse namen met van, de, te(r)... 20 5.1.2. Anonieme auteur... 20 5.1.3. Pseudonieme auteur... 20 5.1.4. Auteursnaam is deel van de titel... 20 5.1.5. Andere bijzondere gevallen bij auteursnamen... 20 5.2. Titel... 21 5.2.1. Titel binnen een titel... 21 5.2.2. Begrippen die cursief of tussen aanhalingstekens staan binnen een titel... 21 5.2.3. Lange titels... 21 5.2.4. Vertaling van een titel... 21 5.2.5. Twee ondertitels... 21 5.3. Heruitgave en herdruk... 21 5.4. Reekstitels... 22 5.5. Plaats van publicatie... 23 5.6. Uitgever... 23 5.7. Publicatiejaar... 24 5.8. Paginanummers en andere plaatsaanduidingen... 24 5.9. Publicaties digitaal of online geraadpleegd... 24 5.9.1. Digitale boeken... 24 5.9.2. Boeken of artikels online geraadpleegd... 25 5.9.3. Documenten uit een databank... 25 5.10. Jaargang tijdschrift... 25 5.10.1. Paginering loopt niet door binnen een jaargang... 25 5.10.2. Geen jaargang vermeld... 26 6. Voorbeeld... 27 2

Handleiding voor het opstellen van bibliografische referenties aan het HIW citaat-nootsysteem Deze handleiding is (soms letterlijk) gebaseerd op de Chicago Manual of Style Online, 17th edition (http://www.chicagomanualofstyle.org/home.html). 1 Voor gevallen die je niet terugvindt in deze handleiding, moet je de Chicago Manual of Style Online raadplegen via Limo (inloggen). De uitgebreide richtlijnen voor het citaat-nootsysteem vind je onder 14: Documentation I: Notes and Bibliography. Het citaat-nootsysteem bestaat uit voetnoten en een bibliografie op het einde van het werk. De noten zijn genummerd en corresponderen met getallen (in superscript) in de tekst. De opbouw van de referenties in voetnoten en in de bibliografie verschilt. We raden je aan om tijdens het schrijven je voetnootreferenties én je bibliografie tegelijk op te stellen, om te vermijden dat in je referenties onderdelen ontbreken. Anders dan in het Engels, verwijzen we in het Nederlands naar specifieke termen zoals red. of onder redactie van en vert. of vertaald door in de taal van het werk waarnaar verwezen wordt. In de richtlijnen hieronder vind je een aantal vaak voorkomende formuleringen in verschillende talen voor de voetnoten en de bibliografie. Let bij het toepassen van de richtlijnen heel goed op details: spaties, interpunctie (komma, punt, dubbelepunt, puntkomma), cursief, haakjes, aanhalingstekens, hoofdletters, 1. Algemene principes van het citaat-nootsysteem 1.1. referenties Algemene principes De basiselementen in de voetnootreferenties (zoals auteur, titel) zijn gescheiden van elkaar door een komma. De publicatiegegevens (plaats van uitgave, uitgeverij en publicatiejaar) staan tussen haken. Meerdere verwijzingen na elkaar worden gescheiden door een puntkomma. Auteur of redacteur Je vermeldt de namen en voorna(a)men zoals op de titelpagina. eerst de voornaam (of voornamen) of initialen van de auteur of redacteur, dan de naam Als de titelpagina initialen vermeldt i.p.v. een voornaam, dan neem je deze over met een spatie tussen de initialen. Als je verwijst naar verschillende publicaties van één auteur en één van de publicaties vermeldt de volledige voornaam i.p.v. de initialen, dan moet je in al je referenties aan deze auteur de volledige voornaam geven i.p.v. de initialen. Bij meerdere auteurs of redacteurs, cf. infra, 3. Titels en ondertitels titels van grotere werken (vb. boeken, tijdschriften) cursief; titels van kleinere publicaties (vb. artikel in tijdschrift of verzamelwerk, hoofdstuk in boek) tussen dubbele aanhalingstekens. in Engelse titels hoofdletters gebruiken (vb. Philosophy of Mind); in Nederlandse, Franse, Italiaanse en Latijnse titels enkel hoofdletters bij het eerste woord; in Duitse titels de substantieven met een hoofdletter. tussen titel en ondertitel een dubbelepunt. De eerste letter na de dubbelepunt krijgt een hoofdletter. Geen dubbelepunt na een vraagteken of uitroepteken in de titel. Standaardelementen 1 University of Chicago Press, The Chicago Manual of Style, 17th ed. (Chicago: University of Chicago Press, 2017), http://www.chicagomanualofstyle.org/home.html. 3

Termen als redacteur, vertaler, onder redactie van of vertaald door worden afgekort en in de taal van de publicatie vermeld. Paginanummers en andere plaatsaanduidingen Vermeld de paginanummers van de specifieke passage waarnaar je verwijst. Vóór paginanummers moet je p. of pp. niet vermelden, tenzij er dubbelzinnigheid mogelijk is omdat er nog andere getallen (vb. lijnnummers) vermeld worden. Ook vóór een getal dat een deel/volume aanduidt, moet je niet dl. of vol. vermelden, als de paginanummers volgen. Bij digitale bronnen zonder paginering: indien mogelijk het nummer van een hoofdstuk of paragraaf of andere onderverdeling vermelden, anders de titel van het hoofdstuk. Getallen Arabische cijfers voor publicatiejaar, delen, hoofdstukken en andere indelingen, ook als de publicatie zelf Romeinse cijfers gebruikt. uitzondering: pagina s die in een publicatie met Romeinse cijfers genummerd zijn (meestal de eerste pagina s van een boek, vb. de inleiding). Bij getallen die een bereik aanduiden (van tot ) mag je soms cijfers laten vallen getallen lager dan 100 alle cijfers weergeven 3-10, 71-72, 96-117 100 of veelvouden van 100 alle cijfers weergeven 100-104, 1100-1113 101 tot 109, 201 tot 209, enkel het gewijzigde deel 101-8, 808-33, 1103-4 110 tot 199, 210 tot 299, twee cijfers tenzij meer 321-28, 498-532, 1087-89 nodig om alle veranderingen weer te geven Bij Romeinse cijfers laten we geen cijfers weg. Afgekorte voetnootreferenties Om te vermijden dat er te veel informatie in de voetnoten staat, moeten referenties aan publicaties waarnaar je al verwezen hebt in eerdere voetnoten afgekort worden. De afgekorte referentie moet voldoende informatie bevatten om de lezer te herinneren aan de vorige referentie om hem/haar naar de juiste gegevens in de bibliografie te leiden. De afgekorte referentie bestaat uit: Naam of namen van auteurs (zonder voornaam; initialen enkel als er verschillende auteurs met dezelfde naam zijn die verward kunnen worden). Titel. Als de titel meer dan vier woorden telt, wordt hij afgekort tot de sleutelwoorden. De lidwoorden bij het begin van de titel worden weggelaten. De volgorde van de woorden wordt niet veranderd. Let op dat de afkorting geen grammaticale fouten veroorzaakt in vb. het Duits. vb. de titel A Brief Account of the Reconstruction of Aristotle s Protrepticus wordt afgekort tot: Aristotle s Protrepticus Paginanummer(s) of andere plaatsaanduiding. Naast de auteur/redacteur van de publicatie geen vermelding van de redacteur, vertaler of wetenschappelijke editor. Als de verwijzing in de voetnoot die onmiddellijk voorafgaat dezelfde is, kan je Ibid. gebruiken. Ibid. is de afkorting voor Ibidem en betekent op dezelfde plaats, d.w.z. in het zelfde werk als in de vorige referentie. Je kan het niet gebruiken als de vorige voetnoot aan meer dan één publicatie refereert. Ibid. vervangt de naam van de auteur, de titel en ook de daaropvolgende gegevens (vb. paginanummers) als die gelijk zijn. Als de paginanummers of andere gegevens niet gelijk zijn, voeg je ze toe achter Ibid.. Voorbeeld van referenties in voetnoten (onderaan de pagina): 1 Benjamin De Mesel, De semantische uniformiteit van het morele: Over een vooronderstelling in de hedendaagse meta-ethiek, Tijdschrift voor Filosofie 78 (2016): 124-28, doi: 10.2143/TVF.78.1.3157077. 2 Giorgio Agamben, Profanaties, vert. Ype de Boer (Amsterdam: Boom, 2015), 54-62. 3 William P. Alston and Jonathan Bennett, Locke on People and Substances, Philosophical Review 97 (1998): 31. 4 Agamben, Profanaties, 67. 5 De Mesel, Semantische uniformiteit van het morele, 126-27. 4

6 Ibid., 147-49. 7 Ibid. Om een opeenvolging van noten met Ibid. te vermijden mag je ibid. ook tussen haakjes in je tekst opnemen. De Mesel argumenteert dat Xxxxxxx xxxx xxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx. 2 Xxxxxxx volgens hem xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxx (ibid., 147-49). Om dan weer een opeenstapeling van ibid. in je tekst te vermijden, mag je naar de publicatie die een belangrijke plaats inneemt in je tekst verwijzen door enkel de paginanummer(s) tussen haakjes te vermelden in je tekst. De Mesel argumenteert dat xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxx Xxxxxxx xxxx xxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx. 3 Xxxxxxx volgens hem xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxx (147-49). Xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxx interpreteeert De Mesel xxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx (138-40). 1.2. Algemene principes In een bibliografie in het citaat-nootsysteem neem je de publicaties op waaraan je gerefereerd hebt in de voetnoten. Daarnaast kan je publicaties vermelden die je geraadpleegd hebt, maar waarnaar je niet verwezen hebt in de voetnootreferenties. De basiselementen in een bibliografie (zoals auteur, titel, publicatiegegevens) zijn gescheiden van elkaar door een punt. Iedere referentie begint op een nieuwe regel. Auteur of redacteur Bij de eerste naam die vooraan in de referentie staat: Naam, Voornaam (met komma ertussen). Bij de volgende namen in de referentie: Voornaam Naam. Voornaam: zoals op de titelpagina (cf. supra, voetnootreferenties), dus dat kunnen ook voornamen of initialen zijn. Bij meerdere auteurs of redacteurs, cf. infra 3. Titels en ondertitels Zelfde als bij voetnootreferenties Standaardelementen Substantieven zoals redacteur, vertaler, deel en editie worden afgekort. Werkwoorden zoals uitgegeven door en vertaald door worden voluit geschreven. Paginanummers en andere plaatsaanduidingen Bij boeken geen paginanummers vermelden. Bij artikels in tijdschriften of in verzamelbundels of bij hoofdstukken in boeken: begin- en eindpagina van het artikel of hoofdstuk, met ertussen een streep, vb. 67-89. Voor het overige gelden dezelfde regels als bij voetnootreferenties. Getallen Dezelfde regels als bij voetnootreferenties 2 Benjamin De Mesel, De semantische uniformiteit van het morele: Over een vooronderstelling in de hedendaagse meta-ethiek, Tijdschrift voor Filosofie 78 (2016): 124-28, doi: 10.2143/TVF.78.1.3157077. 3 Benjamin De Mesel, De semantische uniformiteit van het morele: Over een vooronderstelling in de hedendaagse meta-ethiek, Tijdschrift voor Filosofie 78 (2016): 124-28, doi: 10.2143/TVF.78.1.3157077. Ik verwijs in de tekst tussen haakjes naar de paginanummers van dit artikel. 5

Ordenen van de bibliografie In een bibliografie orden je de referenties alfabetisch op de familienaam van de eerste auteur of redacteur. Let op wanneer je het sorteerwerk laat doen door je pc: spaties hebben voor de pc een sorteerwaarde. Namen met De of Van (Fr. du, de la, des ; Duits von ) rangschik je onder de D en V. Namen van antieke en middeleeuwse auteurs met een toponiem (plaatsnaam) rangschik je op de voornaam, vb. Augustinus, Thomas van Aquino, Siger van Brabant (maar: Cicero, Marcus Tullius of Tullius Cicero, Marcus). Werken waarbij er geen auteur of redacteur vermeld of geïdentificeerd is, rangschik je op titel (waarbij je geen rekening houdt met lidwoorden) of op een sleutelwoord (of soms onder Anonymus, cf. infra, 5.1.2). Naargelang je onderwerp kan je je bibliografie al dan niet verder onderverdelen in secties. Bij een onderwerp binnen de hedendaagse filosofie waarbij er geen duidelijk onderscheid is tussen primaire en secundaire bronnen kan je alle referenties in één lijst opnemen. Dat heeft het voordeel dat de lezer de referenties snel terugvindt en niet in verschillende secties moet zoeken. Bij een onderwerp binnen de filosofie waarbij je een duidelijk onderscheid kan maken tussen primaire en secundaire bronnen raden we je aan om je bibliografie in secties te verdelen. Een mogelijke indeling is: (1) primaire bronnen, (2) naslagwerken (eventueel opgesplitst in bibliografieën, lexica, encyclopedieën), (3) secundaire literatuur. Een andere mogelijke indeling is: (1) primaire bronnen en (2) secundaire en tertiaire bronnen. Binnen elke sectie orden je de referenties alfabetisch en voorzie je sectietitels (vb. Primaire bronnen ). Als er meerdere publicaties van één auteur zijn: orden je de referenties volgens publicatiejaar (van ouder naar recenter) bij verschillende publicaties in hetzelfde jaar: titels op alfabetische volgorde zetten (zonder rekening te houden met lidwoorden) Een referentie met één auteur komt voor een referentie met verschillende auteurs die met dezelfde auteur begint. Je vermeldt de naam van de auteur of redacteur maar één maal. Bij de referenties die er onmiddellijk op volgen, vervang je de naam door (= 3em-dash). Als er meerdere publicaties zijn van dezelfde auteurs of redacteurs die in dezelfde volgorde vermeld worden, dan mag je die namen ook vervangen door. Het vervangen van auteursnamen door kan je het best pas doen als je bibliografie helemaal op punt staat. Om een 3-em-dash in te voegen: Alt +0151 of character map oproepen via de zoekfunctie van je besturingssysteem (vb. Windows), voor Times New Roman kiezen en een 3-em-dash selecteren. Voor een voorbeeld hiervan, cf. infra 6. Let op de lay-out van de bibliografie: De tweede regel van een referentie springt naar binnen in Bij het overnemen van referenties uit een databank of cataloog moet je de lay-out aanpassen. Eventueel kan je tussen de verschillende referenties wat witruimte invoegen, niet met de entertoets, maar (in Word) via Start, Alinea, Afstand, na : 4 pt. 6

2. Basis van referenties in voetnoten en bibliografie 2.1. Boek met auteur(s) : Voornaam Naam, Titel: Ondertitel (Plaats uitgave: Uitgeverij, jaartal), paginanummer(s), evt. doi (of URL). Afgekorte voetnoot: Naam, Afgekorte titel, paginanummer(s). : Naam, Voornaam. Titel: Ondertitel. Plaats uitgave: Uitgeverij, jaartal. evt. doi (of URL). Bij heruitgave: cf. infra, 5.3. Bij reekstitel en evt. reeksnummer (niet verplicht te vermelden): achter Titel: Ondertitel, cf. infra, 5.4. doi (of URL) moet je vermelden als je de publicatie digitaal geraadpleegd hebt. René ten Bos, Water: Een geofilosofische geschiedenis (Amsterdam: Boom, 2014), 214-47. Korte noot Ten Bos, Water, 318-25. Ten Bos, René. Water: Een geofilosofische geschiedenis. Amsterdam: Boom, 2014. Gilles Deleuze et Félix Guattari, Mille plateaux: Capitalisme et schizophrénie (Paris: Minuit, 1980), 74-89. Korte noot Deleuze et Guattari, Mille plateaux, 16-23. Deleuze, Gilles, et Félix Guattari. Mille plateaux: Capitalisme et schizophrénie. Paris: Minuit, 1980. Søren Overgaard, Paul Gilbert, and Stephen Burwoord, An Introduction to Metaphilosophy, Cambridge Introductions to Philosophy (Cambridge: Cambridge Univ. Press, 2013), 120-24. Korte noot Overgaard, Gilbert, and Burwoord, An Introduction to Metaphilosophy, 98. Overgaard, Søren, Paul Gilbert, and Stephen Burwoord. An Introduction to Metaphilosophy. Cambridge Introductions to Philosophy. Cambridge: Cambridge Univ. Press, 2013. 2.2. Hoofdstuk of artikel in een boek onder redactie (vb. in een verzamelbundel) : Voornaam Naam auteur bijdrage, Titel: Ondertitel, in Titel: Ondertitel, red. Voornaam Naam redacteur (Plaats uitgave: Uitgeverij, jaartal), paginanummer(s), evt. doi (of URL). Afgekorte voetnoot: Naam, Afgekorte titel, paginanummer(s). : Naam, Voornaam auteur bijdrage. Titel: Ondertitel. In Titel: Ondertitel, onder red. van Voornaam Naam redacteur, begin- en eindpagina van bijdrage. Plaats uitgave: Uitgeverij, jaartal. evt. doi (of URL). Voetnoten: Ned.: red. Eng.: ed. Fr.: dir. Duits: hrsg. von : Ned.: onder red. van Eng.: edited by Fr.: sous la dir. de Duits: herausgegeben von Bij heruitgave: cf. infra, 5.3. Bij reekstitel en evt. reeksnummer (niet verplicht te vermelden): achter Naam redacteur, cf. infra, 5.4. doi (of URL) moet je vermelden als je de publicatie digitaal geraadpleegd hebt. Paul Moyaert, Ethiek en het verlangen naar het absolute goed, in Deconstructie en ethiek, red. Philippe Van Haute en Samuel IJsseling, Wijsgerige verkenningen 11 (Leuven: Univ. Pers Leuven, 1992), 67-75. Korte noot Moyaert, Ethiek en het verlangen naar het absolute goed, 69-85. Moyaert, Paul. Ethiek en het verlangen naar het absolute goed. In Deconstructie en ethiek, onder redactie van Philippe Van Haute en Samuel IJsseling. Wijsgerige verkenningen 11, 51-104. Leuven: Univ. Pers Leuven, 1992. Martin Moors, Kant on: Love God above all, and your Neighbour as yourself, in The Concept of Love in 17th and 18th Century Philosophy, ed. Gabor Boros, Herman De Dijn, and Martin Moors (Leuven: Leuven Univ. Press, 2007), 251-53. 7

Moors, Martin. Kant on: Love God above all, and your Neighbour as yourself. In The Concept of Love in 17th and 18th Century Philosophy, edited by Gabor Boros, Herman De Dijn, and Martin Moors, 245-69. Leuven: Leuven Univ. Press, 2007. Jack Martin and Nathan Martin, Rousseau s Émile and Educational Legacy, in The Sage Handbook of Philosophy of Education, ed. Richard Bailey et al. (London: Sage Publications, 2010), 86-89. Martin, Jack, and Nathan Martin. Rousseau s Émile and Educational Legacy. In The Sage Handbook of Philosophy of Education, edited by Richard Bailey, Robin Barrow, David Carr, and Christine McCarthy, 85-98. London: Sage Publications, 2010. Terence H. Irwin, Later Christian Ethics, in The Oxford Handbook of the History of Ethics, ed. Roger Crisp (Oxford: Oxford Univ. Press, 2013), 10.4, doi: 10.1093/oxfordhb /9780199545971.013.00010. Irwin, Terence H. Later Christian Ethics. In The Oxford Handbook of the History of Ethics, edited by Roger Crisp. Oxford: Oxford Univ. Press, 2013. doi: 10.1093/oxfordhb /9780199545971.013.00010. Gabriele Münnix, Thought Experiment and Change of Perspective: Stimulating Creative Critical Thinking, in Creativity and the Child, ed. Wendy Turgeon (Oxford: Interdisciplinary Press, 2009), 73-76, http://www.inter-disciplinary.net/wp-content/uploads/2009/12/ce-09.pdf. Münnix, Gabriele. Thought Experiment and Change of Perspective: Stimulating Creative Critical Thinking. In Creativity and the Child, edited by Wendy Turgeon, 71-81. Oxford: Interdisciplinary Press, 2009. http://www.inter-disciplinary.net/wp-content/uploads/ 2009/12/CE-09.pdf. 2.3. Artikel in een tijdschrift : Voornaam Naam auteur, Titel van het artikel: Ondertitel, Titel van het tijdschrift jaargang, evt. nummer (jaar van uitgave): gebruikte pagina( s), evt. doi of URL. Korte noot: Naam, Korte titel, gebruikte pagina( s). : Naam, Voornaam auteur. Titel van het artikel: Ondertitel. Titel van het tijdschrift jaargang, evt. nummer (jaar van uitgave): begin- en eindpagina van artikel, evt. doi of URL. Nummer van het tijdschrift mag (maar moet je niet vermelden), tenzij in enkele uitzonderlijke gevallen, cf. infra, 5.10.1. Ned.: nr. Eng.: no Fr.: no. Duits: Nr. doi (of URL) moet je vermelden als je de publicatie digitaal geraadpleegd hebt. Bij een tijdschriftartikel vermelden we geen redacteur. De gastredacteur van een themanummer wordt soms wel vermeld, cf. infra, 4.13. Pieter R. Adriaens en Andreas De Block, Alle gekheid in een hokje: Over de wortels van het psychiatrisch essentialisme, Tijdschrift voor Filosofie 72 (2010): 10-23, doi: 10.2143/ TVF.72.1.2047016. Korte noot Adriaens en De Block, Alle gekheid in een hokje, 34. Adriaens, Pieter R., en Andreas De Block. Alle gekheid in een hokje: Over de wortels van het psychiatrisch essentialisme. Tijdschrift voor Filosofie 72 (2010): 7-39. doi: 10.2143/TVF.72.1.2047016. of Tijdschrift voor Filosofie 72, nr. 1 (2010): 7-39 William P. Alston and Jonathan Bennett, Locke on People and Substances, Philosophical Review 97 (1998): 31. Korte noot Alston and Bennett. Locke on People and Substances, 43-45. Alston, William P., and Jonathan Bennett. Locke on People and Substances. Philosophical Review 97 (1998): 25-46. of Philosophical Review 97, no 1 (1998): 25-46. 8

2.4. Webpagina of document op een website Als de inhoud van de webpagina valt onder één van de andere categorieën dat is meestal het geval als het document paginanummers heeft, dan volg je de richtlijnen voor die categorieën. : bij de inhoud van een webpagina die niet valt onder één van de andere categorieën, vermeld je zoveel mogelijk van de volgende gegevens: * Indien duidelijk: Voornaam Naam auteur van (het document op) de webpagina * Titel of beschrijving van de webpagina * Titel van de website: cursief indien een gedrukte tegenhanger, niet cursief indien alleen online beschikbaar. Veel websites hebben geen titels; vermeld dan de entiteit verantwoordelijk voor de site. Als het onduidelijk is dat je naar een website verwijst, mag je toevoegen: (webpagina) of (website). * Eigenaar of sponsor van de website * datum: gepubliceerd op / laatst gewijzigd op / (als die data niet te bepalen zijn) geraadpleegd op Methode om te weten wanneer een webpagina het laatst geüpdatet is: typ (of plak) javascript:alert(document.lastmodified) in de adresbalk van de webpagina + enter. De recentste updatedatum zal op je scherm verschijnen. 4 * URL Als een website niet meer bestaat of de informatie waarnaar je verwijst is veranderd of verwijderd, dan moet je dat vermelden in je referentie, vb. (het bericht is intussen van de pagina verwijderd), (de site is intussen stopgezet). : meestal moet je websites niet in de bibliografie vermelden. Als het wel nodig is, gebruik dan dezelfde gegevens als voor de voetnoten, maar plaats Naam auteur of verantwoordelijke organisatie vooraan. Wikipedia-artikel over Parmenides, Wikimedia Foundation, laatst gewijzigd op 30 september 2017, https://nl.wikipedia.org/wiki/parmenides. Thomas Gregersen, Habermas Bibliography: 1992-today, Habermas Forum, laatst gewijzigd op 24 mei 2017, http://www.habermasforum.dk/index.php?type=bibliografi1. Philosophical Questions, Sapere: Philosophy for Children, Communities, Colleges, geraadpleegd op 14 oktober 2017, http://www.sapere.org.uk/default.aspx?tabid=75. What is Plagiarism?, Academic Integrity (website), Curtin University, laatst gewijzigd op 15 augustus 2016, https://academicintegrity.curtin.edu.au/overview/plagiarism_whatis.cfm. Chicago-Style Citation Quick Guide, Chicago Manual of Style Online, University of Chicago Press, laatst gewijzigd lente 2017, http://www.chicagomanualofstyle.org.kuleuven.ezproxy.kuleuven.be/tools_citationguide.html. Galen Strawsons Facebook-pagina, geraadpleegd op 12 november 2016, https://www.facebook.com/gstrawson?hc_ref=newsfeed&fref=nf. meestal niet vermelden in bibliografie. Sapere: Philosophy for Children, Communities, Colleges. Philosophical Questions. Geraadpleegd op 14 oktober 2017. http://www.sapere.org.uk/default.aspx?tabid=75. Als je een URL moet splitsen: - na een : of // - voor een / of ~ of. of, of of _ of? of getal of % - voor of na = of & Geen streepje toevoegen bij het splitsen. 4 Wanneer je javascript:alert(document.lastmodified) kopieert en plakt in de adresbalk zullen sommige browsers (zoals Google Chrome) automatisch het javascript-deel verwijderen en een normale zoekactie starten voor alert(document.lastmodified). Dan moet je javascript: toevoegen door het zelf in te typen. Als je datum en uur van je zoekactie als resultaat krijgt, werkt de datumcheck niet. 9

3. Meerdere auteurs, redacteurs, vertalers of wetenschappelijke teksteditors De namen moet je vermelden in de volgorde waarin ze op de titelpagina staan.!! en in de taal van de publicatie, dus soms and of et of und of!! let op de komma s Namen die vooraan in je referentie staan: : twee auteurs/redacteurs: Voornaam Naam en Voornaam Naam drie auteurs/redacteurs: Voornaam Naam, Voornaam Naam, en Voornaam Naam vier of meer auteurs: Voornaam Naam et al. : twee auteurs/redacteurs: Naam, Voornaam, en Voornaam Naam meer dan twee auteurs (ook bij vier of meer auteurs): Naam, Voornaam, Voornaam Naam, Voornaam Naam, en Voornaam Naam Namen die in het midden van je referentie staan, vb. achter red. of vert. of ed. * twee redacteurs/vertalers/editors: Voornaam Naam en Voornaam Naam * drie redacteurs/vertalers/editors: Voornaam Naam, Voornaam Naam, en Voornaam Naam * vier of meer auteurs: voetnoot: Voornaam Naam et al. bibliografie: Voornaam Naam, Voornaam Naam, Voornaam Naam, en Voornaam Naam Voorbeelden: cf. supra, 2 en cf. infra, 4.1. 4. Speciale gevallen: soorten publicaties 4.1. Boek (vb. verzamelbundel) onder redactie verwijzing naar volledige boek Deze richtlijnen moet je enkel volgen als je wil verwijzen naar een: volledig boek onder redactie. Voor verwijzingen naar één bijdrage binnen een boek onder redactie, cf. supra, 2.2. verzamelbundel. Voor verwijzingen naar een gewoon boek van (een) auteur(s), waaraan een redacteur heeft meegewerkt, cf. infra, 4.4. : Voornaam Naam, red., Titel: Ondertitel (Plaats uitgave: Uitgeverij, jaartal), paginanummer(s), evt. doi of URL. : Naam, Voornaam, red. Titel: Ondertitel. Plaats uitgave: Uitgeverij, jaartal, evt. doi of URL. Ned.: red. Fr.: dir. Eng.: ed. (voor één redacteur) of eds. (voor meer dan één redacteur) Duits: Hrsg. (met hoofdletter) Sommige boeken vermelden naast de redacteurs ook namen van personen die de redacteurs geassisteerd hebben. Je vermeldt de namen van deze assistenten niet in voetnoot, maar wel in de bibliografie, achter de titel. Ronald Tinnevelt en Yvonne Denier, red., Martha Nussbaum: Filosofie als activisme. Denkers (Klement: Zoetermeer, 2015). Tinnevelt, Ronald, en Yvonne Denier, red. Martha Nussbaum: Filosofie als activisme. Denkers. Klement: Zoetermeer, 2015. Heidrun Eichner, Matthias Perkams, und Christian Schäfer, Hrsg., Islamische Philosophie im Mittelalter: Ein Handbuch (Darmstadt: WBG, 2013). Eichner, Heidrun, Matthias Perkams, und Christian Schäfer, Hrsg. Islamische Philosophie im Mittelalter: Ein Handbuch. Darmstadt: WBG, 2013. Alison M. Jaggar and Iris Marion Young, eds., A Companion to Feminist Philosophy, Blackwell Companions to Philosophy (Malden: Blackwell, 1998), 234-45. Jaggar, Alison M., and Iris Marion Young, eds. A Companion to Feminist Philosophy. Blackwell Companions to Philosophy. Malden: Blackwell, 1998. 10

Marcus Düwell et al., eds., The Cambridge Handbook of Human Dignity. Interdisciplinary Perspectives (Cambridge: Cambridge Univ. Press, 2014). Düwell, Marcus, Jens Braarvig, Roger Brownsword, and Dietmar Mieth, eds. The Cambridge Handbook of Human Dignity. Interdisciplinary Perspectives. Cambridge: Cambridge Univ. Press, 2014. Gerd Van Riel and Pierre Destrée, Ancient Perspectives on Aristotle s De anima, Ancient and Medieval Philosophy: De Wulf-Mansion Centre, Series 1.41 (Leuven: Leuven Univ. Press, 2009). Van Riel, Gerd, and Pierre Destrée, Ancient Perspectives on Aristotle s De anima. With the assistance of Cyril K. Crawford and Leen Van Campe, Ancient and Medieval Philosophy: De Wulf-Mansion Centre, Series 1.41. Leuven: Leuven Univ. Press, 2009. Verschillende bijdragen uit één boek onder redactie Als je refereert aan verschillende bijdragen uit één boek onder redactie, kan je vanaf de tweede referentie op een afgekorte wijze verwijzen naar het boek. De na(a)m(en) van de redacteur(s) staan in de afgekorte referentie voor de titel van het boek en de vermelding red. (of ed. of hrsg. ) valt weg. 1 4 Kate Mann, Democratizing Humeanism, in Weighing Reasons, ed. Errol Lord and Barry Maguire (Oxford: Oxford Univ. Press, 2016), 123-40. Ruth Chang, Comparativism: The Grounds of Rational Choice, in Errol and Maguire, Weighing Reasons, 213-40. 4.2. Vertaling = boek met auteur(s) én vertaler(s) : Voornaam Naam auteur, Titel: Ondertitel, vert. Voornaam Naam vertaler (Plaats uitgave: Uitgeverij, jaartal), paginanummer(s). Afgekorte voetnoot: Naam, Afgekorte titel, paginanummer(s). : Naam, Voornaam auteur. Titel: Ondertitel. Vertaald door Voornaam Naam vertaler. Plaats uitgave: Uitgeverij, jaartal. Voetnoten: Ned.: vert. Eng.: trans. Fr.: trad. Duits: übers. von : Ned.: Vertaald door Eng.: Translated by Fr.: Traduit par Duits: Übersetzt von Als de titelpagina een complexere formulering bevat (vb. vertaald, geannoteerd en van aantekeningen voorzien of translated, with an introduction and notes ), mag je die formulering ook volledig overnemen in de bibliografie. Gilles Deleuze, Verschil en herhaling, vert. Walter van der Star en Joost Beerten (Amsterdam: Boom, 2011, 144. Korte noot Deleuze, Verschil en herhaling, 89-92. Deleuze, Gilles. Verschil en herhaling. Vertaald door Walter van der Star en Joost Beerten. Amsterdam: Boom, 2011. Averroes (Ibn Rushd) of Cordoba, Long Commentary on the De Anima of Aristotle, trans. Richard C. Taylor, Yale Library of Medieval Philosophy (New Haven: Yale Univ. Press, 2009), 44-56. Korte noot Averroes, Long Commentary on the De Anima, 46. Vertaling en origineel Averroes (Ibn Rushd) of Cordoba. Long Commentary on the De Anima of Aristotle. Translated and with Introduction and Notes by Richard C. Taylor, with Thérèse-Anne Druart, subeditor. Yale Library of Medieval Philosophy. New Haven: Yale Univ. Press, 2009. Wanneer je in één voetnoot zowel het origineel als een vertaling vermeldt, kan je dat op twee manieren doen: Achille Mbembe, Critique de la raison nègre (Paris: La Découverte, 2013), vertaald door Jeanne Holierhoek en Katrien Vandenberghe als Kritiek van de zwarte rede (Amsterdam: Boom, 2015). 11

Achille Mbembe, Kritiek van de zwarte rede, vert. Jeanne Holierhoek en Katrien Vandenberghe (Amsterdam: Boom, 2015), oorspronkelijk gepubliceerd als Critique de la raison nègre (Paris: La Découverte, 2013). 4.3. Kritische teksteditie = boek met auteur(s) en academische teksteditor(s) : Voornaam Naam auteur, Titel: Ondertitel, uitgeg. Voornaam Naam teksteditor (Plaats uitgave: Uitgeverij, jaartal), paginanummer(s). Afgekorte voetnoot: Naam, Afgekorte titel, paginanummer(s). : Naam, Voornaam auteur. Titel: Ondertitel. Uitgegeven door Voornaam Naam teksteditor. Plaats uitgave: Uitgeverij, jaartal. Voetnoten: Ned.: uitgeg. Eng.: ed. Fr.: éd. Duits: hrsg. von : Uitgegeven door Eng.: Edited by Fr.: Edité par Duits: Herausgegeben von Als de titelpagina een complexere formulering bevat (vb. Textes réunis et édités par ), mag je die formulering ook volledig overnemen. Giordano Bruno, Une philosophie des liens et de la relation, éd. Antonella del Prete et Thomas Berns. Philosophie politique: Généalogies et actualités (Bruxelles: Éditions de l Université de Bruxelles, 2016), 99-134. Korte noot Bruno, Une philosophie des liens et de la relation, 8. Bruno, Giordano. Une philosophie des liens et de la relation. Edité par Antonella del Prete et Thomas Berns. Philosophie politique: Généalogies et actualités. Bruxelles: Éditions de l Université de Bruxelles, 2016. Adam Smith, An Inquiry into the Nature and Causes of the Wealth of Nations, ed. W. B. Todd, vol. 1 (Oxford: Clarendon, 1976), 213-17. Smith, Adam. An Inquiry into the Nature and Causes of the Wealth of Nations. Edited by W. B. Todd. Vol. 1. Oxford: Clarendon, 1976. 4.4. Boek met auteur(s) én redacteur(s) Dit zijn geen richtlijnen voor verzamelbundels met redacteur(s), wel voor gewone boeken van (een) auteur(s), waarbij er ook een redacteur heeft meegewerkt. Voor verzamelbundels, cf. 2.2. (een bijdrage in een verzamelbundel) of 4.1 (volledige verzamelbundel). : Voornaam Naam auteur, Titel: Ondertitel, red. Voornaam Naam redacteur (Plaats uitgave: Uitgeverij, jaartal), paginanummer(s). Afgekorte voetnoot: Naam, Afgekorte titel, paginanummer(s). : Naam, Voornaam auteur. Titel: Ondertitel. Onder redactie van Voornaam Naam vertaler. Plaats uitgave: Uitgeverij, jaartal. Voetnoten: Ned.: red. Eng.: ed. Fr.: dir. Duits: hrsg. von : Onder red. van Eng.: Edited by Fr.: Sous la dir. de Duits: Herausgegeben von Wolfgang Cramer, Die absolute Reflexion: Schriften aus dem Nachlass, hrsg. von Konrad Cramer (Frankfurt am Main: Vittorio Klostermann, 2012), 124-43. Korte noot Cramer, Die absolute Reflexion, 67-9. Cramer, Wolfgang. Die absolute Reflexion: Schriften aus dem Nachlass. In Verbindung mit Titus Oliver Cramer herausgegeben von Konrad Cramer. Frankfurt am Main: Vittorio Klostermann, 2012. 4.5. Combinatie van vertaling en kritische tekstuitgave en/of vertaling en redactie Een combinatie van bovenstaande elementen (vb. vertaling en kritische tekstuitgave en/of vertaling en redactie) is ook mogelijk. Vermeld deze elementen in de volgorde waarin ze op de titelpagina voorkomen. Judith Butler et al., De kracht van religie in de openbare sfeer, red. Eduardo Mendieta en Jonathan VanAntwerpen, vert. Koenraad Elst (Pelckmans: Kalmthout, 2014), 38-67. 12

Bessarion, Über Natur und Kunst / De Natura et Arte: Griechisch Lateinisch Deutsch, hrsg. und übers. von Sergei Mariev, Monica Marchetto, und Katharina Luchner, Philosophische Bibliothek 670 (Berlin: Meiner, 2015), 124-59. Bessarion. Über Natur und Kunst / De Natura et Arte: Griechisch Lateinisch Deutsch. Neu editiert, übersetzt und mit einer Einleitung und Kommentar herausgegeben von Sergei Mariev, Monica Marchetto, und Katharina Luchner. Philosophische Bibliothek 670. Berlin: Meiner, 2015. Butler, Judith, Jürgen Habermas, Charles Taylor, en Cornel West. De kracht van religie in de openbare sfeer. Geredigeerd door en met een inleiding van Eduardo Mendieta en Jonathan VanAntwerpen. Nawoord door Craig Calhoun. Vertaald door Koenraad Elst, bewerkt door Guido Vanheeswijck. Woord vooraf door Guido Vanheeswijck. Pelckmans: Kalmthout, 2014. 4.6. Hoofdstuk in een boek met één auteur Je volgt de richtlijnen voor het verwijzen naar een bijdrage in een boek, maar je herhaalt de naam van de auteur niet. Alexander Kluge, Die Hinrichtung eines Elefanten, in Chronik der Gefühle, Bd. 2, Lebensläufe (Frankfurt a.m.: Suhrkamp Verlag, 2000), 946. Kluge, Alexander. Die Hinrichtung eines Elefanten. In Chronik der Gefühle. Bd. 2, Lebensläufe, 946-47Frankfurt a.m.: Suhrkamp Verlag, 2000. 4.7. Boek binnen een boek Als een boek een onderdeel bevat dat de lengte heeft van een boek, dan mag je de titel van dit onderdeel cursiveren. In de bibliografie vermeld je begin- en eindpagina s van dit onderdeel. We maken gebruik van de volgende vertaling: Plato, Symposium, in Verzameld Werk, vert. Xavier De Win, bewerkt door Jef Ector et al., dl. 2, Protagoras Cratylus Symposium Phaedo Theaetetus Parmenides (Kapellen: Pelckmans, 1999), 179-252. Korte noot Plato, Symp. 212c. Plato. Symposium. In Verzameld Werk, nieuwe, geheel herziene uitgave van de vert. van Xavier De Win, bewerkt door Jef Ector, Rein Ferwerda, Ko Kleisen, Carlos Steel et al., dl 2: Protagoras Cratylus Symposium Phaedo Theaetetus Parmenides. 179-252. Kapellen: Pelckmans, 1999. 4.8. Inleiding, voor- of nawoord van een boek Als je verwijst naar een deel van een boek zoals een inleiding, voorwoord of nawoord, dan gebruik je dit woord in je verwijzing vóór de titel van het boek. Als de auteur van de inleiding, het voor- of nawoord waarnaar je verwijst verschilt van de auteur van het boek, dan verwijs je eerst naar de auteur van de inleiding, het voor- of nawoord. De auteur van het boek komt na de titel. F. L. van Holthoon, Inleiding tot Traktaat over de menselijke natuur, door David Hume, ten geleide, vertaling en annotaties F. L. van Holthoon (Amsterdam: Boom, 2007), 21. Van Holthoon, F. L. Inleiding tot Traktaat over de menselijke natuur, door David Hume, 11-35. Ten geleide, vertaling en annotaties F. L. van Holthoon. Amsterdam: Boom, 2007. Let op de plaats van de paginanummers in de bibliografie. Als je in je tekst ook naar Humes werk verwezen hebt, dan kan je in de bibliografie ook gewoon vermelden: Hume, David. Traktaat over de menselijke natuur. Ten geleide, vertaling en annotaties F. L. van Holthoon. Amsterdam: Boom, 2007. 13

4.9. Klassieke filosofische werken Bij sommige klassieke werken (vb. van Aristoteles, Plato, Augustinus, Thomas van Aquino, Kant, Hegel, Schopenhauer, Nietzsche) is het zo dat de verwijzing naar een bepaalde passage (boeken, hoofdstukken, regels) altijd op dezelfde wijze wordt opgesteld, ongeacht de gebruikte editie of vertaling. In de eerste referentie vermeld je welke editie je gebruikt hebt en eventueel ook welke vertaling. Als je verschillende edities gebruikt, moet je bij elke verwijzing de editie (of een afkorting) vermelden. Paginanummers mag je in je verwijzing weglaten, tenzij je verwijst naar de inleiding, noten of commentaar van een wetenschappelijke editor of naar een specifieke vertaling. Voor de getallen gebruik je Arabische cijfers. Tussen de getallen plaats je een punt zonder spatie. Tussen verschillende verwijzingen naar dezelfde bron plaats je een komma. Wanneer je aanduidingen als Boek, Hfst., Sectie moet opnemen gebruik je komma s tussen de verschillende aanduidingen. Je kan bij de verwijzing naar een specifieke passage het best de conventies volgen die gelden voor referenties aan het werk van een specifieke auteur (vb. wel Romeinse cijfers). Eerste voetnoot: Plato, Symposium, in Verzameld Werk, vert. Xavier De Win, bewerkt door Jef Ector et al., dl. 2, Protagoras Cratylus Symposium Phaedo Theaetetus Parmenides (Kapellen: Pelckmans, 1999), 179-252. Voortaan afgekort met Symp. David Hume, Traktaat over de menselijke natuur, vert. F. L. van Holthoon (Amsterdam: Boom, 2007), Boek I, dl. 2, sectie ii, p. 74 [1]. Volgende voetnoot: Plato, Symp. 213c. Andere voorbeelden van volgende voetnoten: Plato, De Staat 360e-361b. Aristoteles, De an. 1.1.403a14-24; Met. 3.2.996b5-8. Augustinus, De civitate Dei 20.2. Kant, KrV A 99. Nietzsche, MA I 376 2.263. 4.10. Artikel of lemma in een naslagwerk Referenties aan omvangrijke artikels in een naslagwerk stel je op zoals referenties aan een bijdrage in een verzamelbundel. Referenties aan een korte bijdrage of lemma in een bekend naslagwerk (vb. woordenboek, encyclopedie) worden enkel in voetnoten vermeld, niet in de bibliografie. Er worden geen publicatiedetails gegeven, maar de editie wordt wel vermeld als het niet de eerste editie is. Verwijzingen naar alfabetisch opgebouwde werken vermelden enkel het trefwoord (met s.v. of s.vv. voor meervoud), geen paginanummer. Bij digitaal gepubliceerde naslagwerken vermeld je: * datum: gepubliceerd op / laatst gewijzigd op / Je vindt deze informatie vaak onder een knop Cite. (als die data niet te bepalen zijn) geraadpleegd op * doi of URL. Kenneth Minogue, Oakeshott, Michael Joseph (1901-90), in Routledge Encyclopedia of Philosophy, ed. Edward Craig, dl. 7 (London: Routledge, 1998), 70-73. (= gedrukte Routledge) Minogue, Kenneth. Oakeshott, Michael Joseph (1901-90). In Routledge Encyclopedia of Philosophy, edited by Edward Craig. Dl. 7, 70-73. London: Routledge, 1998. Encyclopaedia Britannica Online, s.v. David Hume, laatst gewijzigd op 21 mei 2015, http://academic.eb.com.kuleuven.ezproxy.kuleuven.be/levels/collegiate/article/108377. niet in bibliografie 14

Van Dale Online, s.v. wijsbegeerte, geraadpleegd op 9 oktober 2016, http://vowb.vandale.be.kuleuven.ezproxy.kuleuven.be/zoeken/zoeken.do#. : niet in bibliografie John Palmer, Zeno of Elea, in Stanford Encyclopedia of Philosophy, Stanford Univ., 1997-, artikel gepubliceerd op 9 januari 2008; herzien op 5 januari 2017, https://plato.stanford.edu/archives/spr2017/entries/zeno-elea/. Palmer, John. Zeno of Elea. In Stanford Encyclopedia of Philosophy. Stanford Univ., 1997-. Artikel gepubliceerd op 9 januari 2008; herzien op 5 januari 2017. http://plato.stanford.edu/archives/spr2012/entries/zeno-elea/. 4.11. Werk met verschillende delen Bij een werk dat uit verschillende delen bestaat, verwijs je gewoonlijk naar het werk als geheel of naar één deel. Waar deze verwijzing naar deel/delen moet komen, vind je hieronder. Ned.: dl. Eng. vol. Fr.: tome Duits: Bd. Ned.: dln. Eng. vols. Fr.: tomes Duits: Bde. Je verwijst naar een deel of delen altijd met een Arabisch cijfer, ook als de titelpagina Romeinse cijfers vermeldt. Als je verwijst naar het werk als een geheel, dan vermeld je achter de titel en de naam van de redacteur (als er een redacteur vermeld is) het aantal delen. Wanneer de delen over verschillende jaren gepubliceerd zijn, vermeld je als alle delen gepubliceerd zijn: datum eerste en laatste deel met ertussen een streep, vb. 1931 1959. als nog niet alle delen gepubliceerd zijn: datum eerste deel, gevolgd door een streep (en geen spatie), vb. 2011. Aristotle. Complete Works of Aristotle: The Revised Oxford Translation, ed. Jonathan Barnes, 2 vols., Bollingen Series (Princeton, NJ: Princeton Univ. Press, 1983). Aristotle. Complete Works of Aristotle: The Revised Oxford Translation. Edited by J. Barnes. 2 vols. Bollingen Series. Princeton, NJ: Princeton Univ. Press, 1983. Charles Sanders Peirce, Collected Papers, vols. 1-6 ed. Charles Hartshorne and Paul Weiss, vols. 7-8 ed. A. W. Burks (Cambridge: Belknap Press of Harvard Univ. Press), 1958-1966. Peirce, Charles Sanders. Collected Papers. Vols. 1-6 edited by Charles Hartshorne and Paul Weiss, vols. 7-8 edited by A. W. Burks. Cambridge: Belknap Press of Harvard Univ. Press, 1958-1966. Als je verwijst naar één deel en dat deel heeft geen eigen titel, dan verwijs je in voetnoot naar het nummer van dat deel vlak voor de paginanummers (met een dubbelepunt tussen nummer van deel en paginanummers, zonder spatie). Harry Austrin Wolfson, The Plurality of Immovable Movers in Aristotle, Averroes, and St. Thomas, in Studies in the History of Philosophy of Religion, ed. Isadore Twersky and George H. Williams (Cambridge, MA: Harvard Univ. Press, 1973), 1:25-34. Wolfson, Harry Austrin. The Plurality of Immovable Movers in Aristotle, Averroes, and St. Thomas. In Studies in the History of Philosophy of Religion, edited by Isadore Twersky and George H. Williams, 1:22-59. Cambridge, MA: Harvard Univ. Press, 1973. Als je verwijst naar één deel en dat deel heeft een eigen titel, dan vermeld je achter de titel van het werk als geheel de titel van het deel en (indien afwijkend van het geheel) de redacteur(s) van dat ene deel. Michael Gill, Metaethical Variability, Incoherence, and Error, in Moral Psychology, vol. 2, The Cognitive Science of Morality: Intuition and Diversity, ed. Walter Sinnot-Armstrong (Cambridge, MA: MIT, 2008), 388. Korte noot Gill, Metaethical Variability, 389-94. 15

Gill, Michael. Metaethical Variability, Incoherence, and Error. In Moral Psychology. Vol. 2, The Cognitive Science of Morality: Intuition and Diversity, edited by Walter Sinnot-Armstrong, 387-401. Cambridge MA: MIT, 2008. Charles Sanders Peirce, Collected papers, vol. 7, Science and Philosophy, Book 1, Experimental Science, ed. A. W. Burks (Cambridge: Belknap Press of Harvard Univ. Press, 1958), 45-98. Korte noot Peirce, Experimental Science, 89-102. Peirce, Charles Sanders. Collected papers. Vols. 1-6 edited Charles Hartshorne and Paul Weiss, vols. 7-8 edited by A. W. Burks. Vol. 7, Science and Philosophy, Book 1, Experimental Science, edited by A. W. Burks. Cambridge: Belknap Press of Harvard Univ. Press, 1958. Karl Leonhard Reinhold, Korrespondenzausgabe, hrsg. von Faustino Fabbianelli, Kurt Hiller, und Ives Radrizzani, Bd. 3, Korrespondenz 1791, hrsg. von Faustino Fabbianelli et. al. (Stuttgart-Bad Cannstatt: fromann-holzboog, 2011), 146 (brief nr. 273, 16 juni 1791). Korte noot Reinhold, Korrespondenz 1791, 13. Reinhold, Karl Leonhard. Korrespondenzausgabe. Herausgegeben von Faustino Fabbianelli, Kurt Hiller, und Ives Radrizzani in Kooperation mit der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. Bd. 3, Korrespondenz 1791, herausgegeben von Faustino Fabbianelli, Eberhard Heller, Kurt Hiller, Reinhard Lauth, Ives Radrizzani, und Wolfgang Schrader unter Mitwirkung von Christian Kauferstein, Petra Lohmann, und Claudius Strube. Stuttgart-Bad Cannstatt: fromann-holzboog, 2011. Let op het verschil in hoofdlettergebruik bij Herausgegeben (voor gehele werk) en herausgegeben (voor een deel). Aristote. Politique. Tome 3, partie 1, Livre VII. Texte établi et traduit par Jean Aubonnet. Paris: Les belles lettres, 1986. 4.12. Boekrecensies Hegel, Georg Wilhelm Friedrich. Gesammelte Werke, Bd. 30.1, Vorlesungen über die Geschichte der Philosophie: Nachschriften zu den Kollegien 1819 und 1820/21. Herausgegeben von Klaus Grotsch. Hamburg: Meiner, 2016. : Voornaam Naam recensent, recensie van Titel gerecenseerd werk, van Voornaam Naam auteur gerecenseerde werk, evt. red./vert. gerecenseerde werk, Titel van tijdschrift jaargang (publicatiejaar): paginanummers, evt. doi. : Naam, Voornaam recensent. Recensie van Titel gerecenseerd werk, van Voornaam Naam auteur gerecenseerde werk, evt. red./vert. gerecenseerde werk. Titel van tijdschrift jaargang (publicatiejaar): paginanummers. evt. doi. Luc Aerts, recensie van Het huis der wijsheid: Hoe Arabieren de westerse beschaving hebben beïnvloed, van Jonathan Lyons, Ethische perspectieven 21 (2011): 195-98, doi: 10.2143.EPN.21.2.2118186. Aerts, Luc. Recensie van Het huis der wijsheid: Hoe Arabieren de westerse beschaving hebben beïnvloed, van Jonathan Lyons. Ethische perspectieven 21 (2011): 195-98. doi: 10.2143.EPN.21.2.2118186. 4.13. Themanummers en supplementen van tijdschriften Tijdschriften publiceren soms een themanummer, een nummer (of dubbelnummer) dat aan één thema gewijd is; soms publiceren ze een supplement (extra nummer) over een thema. Zulke nummers hebben een eigen titel en soms (een) eigen redacteur(s). Terminologie: Ned. themanummer, Eng. special issue, Fr. numéro spécial, Duits Sonderband/Sonderheft. Aan een artikel binnen een themanummer of supplement kan je als volgt refereren: Sarah K. Paul, The Courage of Conviction, in Belief, Action and Rationality over Time, ed. Chrisoula Andreou and Sergio Tenenbaum, special issue, Canadian Journal of Philosophy 45 (2015): 649-58, doi: 10.1080/00455091.2015.1122875. 16

Eric Cohen, Science, Democracy and Stem Cells, in Toward a Philosophy of Science Policy: Approaches and Issues, ed. Robert Frodeman and Carl Mitcham, supplement, Philosophy Today 48 (2004): 25-27, http://search.proquest.com.kuleuven.ezproxy.kuleuven.be/docview /205367765?accountid=17215. Paul, Sarah K. The Courage of Conviction. In Belief, Action and Rationality over Time, edited by Chrisoula Andreou and Sergio Tenenbaum. Special issue, Canadian Journal of Philosophy 45 (2015): 647-69. doi: 10.1080/00455091.2015.1122875. Naar een volledig themanummer of supplement kan je als volgt verwijzen: Andreou, Chrisoula, and Sergio Tenenbaum, eds. Belief, Action and Rationality over Time. Special issue, Canadian Journal of Philosophy 45 (2015). Frodeman, Robert, and Carl Mitcham, eds. Toward a Philosophy of Science Policy: Approaches and Issues. Supplement, Philosophy Today 48 (2004). 4.14. Artikels in niet-wetenschappelijke tijdschriften en kranten : Voornaam Naam auteur, Titel van het artikel: Ondertitel, evt. Rubriek, Titel tijdschrift of krant, datum, gebruikte pagina( s), evt. doi of URL. : deze artikels moeten niet in de bibliografie vermeld worden. Als het toch nodig is: Naam, Voornaam auteur. Titel van het artikel: Ondertitel. Rubriek. Titel tijdschrift of krant, datum, evt. begin- en eindpagina van artikel. evt. doi of URL. De titel van een vaste rubriek in een tijdschrift of krant staat niet tussen aanhalingstekens. Omdat een krant soms verschillende edities heeft (vb. ochtend- en avondeditie, regionale katernen), moet je de paginanummers van een krantenartikel niet vermelden. Sylvia Wenmackers, Blinde vlek, Column, Eos: Maandblad over Wetenschap, april 2014, 55. Filip Buekens, De val van de psychoanalyse, Opinie en analyse, De Standaard, 15 december 2011. Stanley Fish, Plagiarism is not a Big Moral Deal, Opinion Pages, New York Times, 9 augustus 2010, http://opinionator.blogs.nytimes.com/2010/08/09/plagiarism-is-not-a-big-moral-deal/?_r=0. Buekens, Filip. De val van de psychoanalyse. Opinie en analyse. De Standaard, 15 december 2011. 4.15. Thesissen en doctoraten Naar ongepubliceerde thesissen en doctoraatsverhandelingen verwijs je zoals naar een boek, maar de titel plaats je tussen aanhalingstekens (niet cursief) i.p.v. plaats en uitgeverij vermeld je de soort thesis (vb. masterthesis, doctoraatsthesis) en de academische instelling. evt. vermeld je de databank waarin je het document geraadpleegd hebt en het identificatienummer in die databank. Helen Powell, The Life and Writings of Adam of Buckfield, with Special Reference to His Commentary on the De Anima of Aristotle (BLitt diss.: University of Oxford, 1964), 130-47. William Christian Hackett, Philosophy from Oracles: Meditations on Last Philosophy (PhD diss.: University of Virginia, 2011). Proquest Dissertations Publishing (3475647). Powell, Helen. The Life and Writings of Adam of Buckfield, with Special Reference to His Commentary on the De Anima of Aristotle. BLitt diss.: University of Oxford, 1964. 4.16. Interviews Een referentie aan een interview (in gedrukte vorm of een audio of audiovisuele opname, al dan niet online) vermeldt eerst de naam van de geïnterviewde, pas daarna de interviewer. Volg zoveel als mogelijk de richtlijnen voor tijdschriftartikels. Geef bij audio of audiovisuele bronnen ook het medium aan (vb. radio-uitzending, tv-programma, podcast) en de datum. 17