Nieuwsbrief van de vakgroep Nederlands - Universiteit Debrecen Lentesemester 2013/2014 Voor u ligt de spiksplinternieuwe nieuwsbrief van onze vakgroep. Dit semester kwamen gastdocenten op bezoek, gingen studenten op Erasmus, vierden docenten en studenten op de Nederlandse ambassade Koningsdag en werden er nieuwe boeken uitgegeven. Over dit alles (en meer!) kunt u lezen terwijl u in de zon een ijsje eet. Een fijne zomer! Gábor Pusztai.
Inhoud Koningsdag op de Nederlandse ambassade 3 Interview met professor Joop van der Horst 4 Erasmus: vijf tips voor Leuven en vijf tips voor Leiden 7 Drie in Debrecen Met Erasmus naar Hongarije 8 Nieuwe bundel over Hongaars-Nederlandse betrekkingen 11 Interview met professor Ferenc Postma 12 Een week in Leuven 14 Interview met dr. Jan Urbaniak 15 Mini-jobbeurs voor studenten Nederlands 17 Afscheid van Debrecen: Tot ziens! 18 Nieuw boek dr. Gábor Pusztai is uit 19 Schrijvers Daniella Borsi, Réka Bozzay, Nóra Dudás, Heinrich Helga, Adrienn Hetei, Fruzsina Zsuzsanna Kiss, Fruzsina Zsuzsanna Kiss, Georgina Kovács, Réka Kovács, Judit Kubányi, Dávid Gergő Ragány, Kincső Révész, Dóra Sztancs, János Máté Szilágyi, Arina Banga Fotografen Réka Bozzay, Fruzsina Zsuzsanna Kiss, Georgina Kovács, Judit Kubányi, Gábor Pusztai, Zsuzsa Tóth Eindredactie Arina Banga Hoofdredactie Arina Banga
Koningsdag op de Nederlandse Ambassade Door Heinrich Helga Onze vakgroep werd weer uitgenodigd om deel te nemen aan het feestje van de Nederlandse Ambassade dat ter gelegenheid van de Koningsdag werd georganiseerd. Gábor Pusztai. Studenten en docenten voor de residentie van de Nederlandse ambassadeur. Daarom zijn wij, docenten en studenten samen, op 28 april met de bus naar Budapest gereisd om Koningsdag te vieren met andere mensen die een relatie hebben met Nederland en met het Nederlands. Het twee uur durende evenement vond plaats bij de residentie van de Nederlandse ambassadeur. De gasten waren zowel jong als oud, zowel Hongaars als buitenlands (hoofdzakelijk Nederlands), en aan diplomaten was er ook geen gebrek. Tijdens het evenement hebben de lekkere hapjes, waaronder de typisch Nederlandse bitterballen, onze honger gestild en met de verschillende dranken kon iedereen ook naar hartelust zijn dorst lessen. En wie dansen wilde, kon dit doen op de muziek van de Utrechtse Studenten Orkest.
Behalve het goed georganiseerde en leuke evenement heeft het prachtige uitzicht ons overweldigd. Uit de grote tuin van de residentie kon je een groot deel van de stad zien. Naast het mooie uitzicht op Budapest was het versierde gebouw van de residentie ook echt prachtig, hoofdzakelijk in de lichten van de nacht. Ondanks de lange heen- en terugreis was de deelname aan het evenement echt de moeite waard. Iedereen voelde zich heel goed. Ik zou nogmaals de vakgroep willen danken, ook namens de andere studenten, voor de gelegenheid om voor twee uren lang met de Nederlandse koningsdagkoorts besmet te kunnen worden. Professor Joop van der Horst: Ik associeer Hongarije met muziek Door Fruzsina Zsuzsanna Kiss & János Máté Szilágyi Professor Joop van der Horst is hoogleraar Nederlandse taalkunde aan de KU Leuven. Tussen 8 en 10 april 2014 gaf hij aan de Universiteit Debrecen interessante lezingen over het einde van de standaardtaal in Europa, over cultuurverschillen tussen Nederlanders en Vlamingen en over veranderingen in het hedendaags Nederlands. Genoeg om over te praten dus! Het was uw eerste keer in Debrecen. Wat was uw eerste indruk van onze stad? Mooie stad. Veel groen. Maar opvallend weinig oudere gebouwen. Er moet, als de stad niet compleet verwoest is in een of andere oorlog, verbazingwekkend veel zijn afgebroken. Welke stereotypen kent u van Hongarije en van Hongaren? Van welke vindt u dat ze waar zijn? Ik weet niet wat de algemene stereotypen van Hongarije en het Hongaars zijn, maar zelf associeer ik Hongarije in de allereerste plaats met muziek. Met belangrijke componisten als Bartók en Kodály, met vernieuwende muziekpedagogie, met bouw en handel in muziekinstrumenten en ook met volksmuziek. Bij dit bezoek aan Debrecen heb ik van dat laatste helaas niets meegemaakt, maar bij eerdere bezoeken aan Hongarije wel. Ik heb in België ook jarenlang celloles gehad van een Hongaarse. Dat verklaart niet mijn stereotypen, maar wel mijn betrokkenheid bij Hongarije als muziekland.
Wat vindt u van de Hongaarse taal zelf? Met welke andere taal zou u deze taal kunnen vergelijken wat de uitspraak betreft? Over de Hongaarse taal heb ik nauwelijks een mening. Ik ken de taal helaas niet en ik ben waarschijnlijk een beetje te oud om die nog behoorlijk te leren. Wetenschappelijk gezien is het Hongaars natuurlijk interessant als Europese maar niet Indo-Europese taal. Mijn eigen belangstelling gaat dan overigens veeleer uit naar de syntaxis dan naar de uitspraak. Er is vraag naar boeken over het Hongaars in een andere taal, bijvoorbeeld in het Engels of Duits of Frans. En sowieso trouwens over Hongarije en de Hongaarse samenleving. Ik denk dat hier een belangrijke en grote taak ligt voor de afgestudeerde studenten: Hongarije uitleggen aan de rest van de wereld. Want eerlijk gezegd, er valt wel wat uit te leggen. En die rest van de wereld is veel meer geïnteresseerd en verbaasd en bezorgd over Hongarije dan men in Hongarije lijkt te denken. Wat is uw mening over Hongaarse studenten en over hun stereotypen en gedachten over Nederlanders en Vlamingen? Zijn er grote verschillen met andere buitenlandse studenten? Nee, ik denk dat er geen erg grote verschillen zijn. Vooral als men wel eens op bezoek of op studiereis gaat naar Nederland of België. Zulke bezoeken zou ik wel graag iedereen sterk aanraden. Ik denk dat het beslist noodzakelijk is, niet alleen om de taal grondig te leren kennen, maar ook om inzicht te krijgen in de samenleving van Nederland en België. Het omgekeerde zeg ik trouwens ook tegen iedereen die in Nederland of België Hongaars leert: ga zo vaak als je kunt naar Hongarije. Alleen zo kun je de taal en het land en de mensen goed leren kennen. Wat denkt u, wat zijn de meest typische taalfouten die buitenlandse studenten maken? Herkent u de afkomst van een student Nederlands aan zijn of haar taalgebruik? Ja, soms zijn de fouten karakteristiek voor de moedertaal. Nogal algemeen zijn fouten tegen de woordvolgorde. De volgorde is in het Nederlands nu eenmaal anders dan in veel andere talen. Ook het gebruik van de lidwoord de en het is natuurlijk soms lastig. Het is moeilijk om te weten wanneer er wel en wanneer er niet een lidwoord gebruikt moet worden, en vervolgens moet je nog de goede keuze maken tussen de en het. Hoe ziet u de opleidingen Nederlands buiten Nederland en Vlaanderen? Wat denkt u, wat voor een effect hebben deze buitenlandse opleidingen op de neerlandistiek zelf? Ik denk dat de opleidingen Nederlands buiten Nederland en Vlaanderen almaar belangrijker worden. Dat komt door minstens twee ontwikkelingen. In de eerste plaats is de wereld kleiner geworden: de internationale contacten zijn intenser en internet maakt van al die eilandjes een groot en samenhangend geheel. Daardoor is er steeds minder verschil tussen vakgroepen binnen en buiten het taalgebied.
Een tweede ontwikkeling is de verminderde maatschappelijke belangstelling voor taal en literatuur. Overal in de wereld hebben letterenfaculteiten het moeilijk. Bezuinigingen treffen eerder letteren dan bijvoorbeeld scheikunde of een academisch ziekenhuis. In deze, voor ons vak ongunstige tijden, hebben de vakgroepen buiten het taalgebied het grote voordeel dat ze door hun tweedetaalonderwijs een duidelijk praktisch en maatschappelijk nut hebben. Het tweedetaalonderwijs is de kurk waar zij op drijven en het taalkundig en literair onderzoek kan zich daaraan vastklampen. Vakgroepen Nederlands binnen het taalgebied daarentegen, die geen tweede-taalonderwijs aanbieden en dus enkel bestaan vanwege hun taal- en letterkundig onderzoek, hebben niet zo n kurk om op te drijven. Vandaar dat intussen de toestand is aangebroken dat sommige extra-murale vakgroepen beter functioneren dan intra-murale. Gábor Pusztai. Gastcollege van professor Van der Horst.
Erasmus: vijf tips voor Leuven en vijf tips voor Leiden Door Adrienn Hetei en Georgina Kovács Zoals jullie weten, hebben jullie mogelijkheid om met een Erasmus-studiebeurs in het buitenland te studeren. Dit is een leuke en onmisbare kans om het Nederlands onder de knie te krijgen. DOE MAAR! Als derdejaars studenten hebben we vorig semester van deze mogelijkheid gebruik gemaakt. Wij brachten dit semester in twee verschillende steden en landen door. Adrienn koos voor de Katholieke Universiteit Leuven in België. Georgina studeerde aan de Universiteit Leiden in Nederland. Om jullie taak makkelijker te maken zouden wij graag een paar tips geven. Tips voor in Leuven 1. Neem deel aan de taalcursus van ILT (Interfacultair Instituut voor Levende Talen) voor zes studiepunten. 2. Probeer gratis het taalexamen op B2- of C1-niveau. 3. Doe goedkoop boodschappen bij de Colruyt of Aldi. 4. Maak gebruik van de GoPass waarmee een enkele treinreis binnen België slechts vijf euro kost. 5. Geniet van het levendige studentenleven op de Oude Markt. Tips voor in Leiden 1. Maak kennis met studenten uit de verschillende landen van de wereld in het kader van Dutch Studies. 2. Neem in ieder geval deel aan de colleges mondelinge communicatietechnieken en woordenschat/schrijven. Daar zul je geen spijt van krijgen: de studenten moeten allemaal heel actief meedoen in de colleges en daardoor durf je uiteindelijk beter Nederlands te spreken. 3. Doe in de winkels C1000 en Digros boodschappen. 4. Zoek naar de dagkaart van de winkels Kruidvat en Blokker waarmee je de hele dag gratis en onbeperkt met de trein kunt reizen. 5. Ga naar eetcafé / bar / terras Einstein als je je goed wilt amuseren en geniet van de programma s van de studentenverenigingen. En dan nog één laatste tip: een regenjas is handig. Zo kan je ook in de regen fietsen!
Fruzsina Zsuzsanna Kiss en Georgina Kovács. Regenjassen in Leiden. Drie in Debrecen Met Erasmus naar Hongarije Door Judit Kubányi Marilien, Jolien en Carine zijn moedertaalsprekers van het Nederlands en ze zijn allemaal in het kader van het Erasmus-programma naar Debrecen gekomen. Carine volgt hier colleges Duits, terwijl Jolien en Marilien hun stage lopen. Wat zijn hun ervaringen met Hongarije? Laten we met een opwarmertje beginnen: Waar kom je vandaan en wat studeer je? Carine: Ik kom uit Nederland. Ik studeer Nederlands in Nijmegen en ik heb ook de lerarenopleiding Nederlands gedaan. Marilien: Jolien en ik komen uit België en studeren geneeskunde aan de Universiteit Gent. Waarom heb je besloten om met de Erasmusbeurs naar het buitenland te gaan? C: Ik wilde wel eens een keer wat anders. Ik wilde gewoon naar het buitenland om nieuwe dingen te ontdekken en nieuwe mensen te ontmoeten. M: Een beetje hetzelfde... Ik heb van veel mensen gehoord dat het een leuke ervaring is om op Erasmus te gaan. J: Voor mij was vooral de ervaring motiverend om een keer in het buitenland te zijn en om daar nieuwe mensen te ontmoeten en plezier te hebben. Daarnaast leek me het interessant om de praktijk een keer op een andere manier mee te maken.
Waarom heb je voor Debrecen of Hongarije gekozen? C: Omdat niemand anders dat deed. (gelach) C: Ja, iedereen koos voor bijvoorbeeld Engeland of Duitsland en ik wilde graag wat anders doen. En uiteindelijk kwam ik hier uit. M: Ik wilde naar Frankrijk gaan omdat Frankrijk belangrijk is voor België. Zeker als dokter moet je veel Frans kunnen, dus ik wilde daarheen om dat te oefenen, maar iedereen dacht dit dus er waren geen plaatsen meer. Zo zijn we uiteindelijk naar Hongarije gekomen. Wat was je verwachting van Hongarije? J: Ik wist dat het ooit communistisch was, dus ik had echt helemaal geen idee hoe de mensen hier met buitenlanders omgaan of hoe de manier van leven hier zou zijn. Ik had dus eigenlijk niet echt veel verwachtingen om dan ook niet teleurgesteld te zijn. Maar op zich ben ik helemaal niet teleurgesteld over de stad of over de Hongaarse mensen. C: Nou, voordat ik ging, had ik alles afgesproken met een Hongaarse vrouw die in Boedapest had gewoond en zij vertelde bijvoorbeeld dat het verkeer nog wel agressief was hier... Nou, dat klopt! (gelach) Maar ze vertelde ook dat de mensen heel erg aardig zijn, zeker voor buitenlanders en ook dat klopt. M: Ja, ik was in Boedapest geweest. Maar ik dacht: ja, dat is natuurlijk de hoofdstad, dus heel bekend bij de toeristen en daarom is het misschien ook wat westerser dan hier in Debrecen, maar op zich merk ik geen groot verschil in type mensen. Je kunt hier ook alles vinden wat je daar kunt vinden. Wat viel als eerste op in Hongarije dat anders is dan in Nederland of België? C: De wegen. Het eerste wat me opviel was dat de wegen zo ontzettend slecht zijn hier. M: Dat de mensen geen Engels kunnen. Voor mij was het eigenlijk een van de eerste dingen waarmee ik geconfronteerd werd toen ik de weg moest vragen en er niemand was die mij kon begrijpen of kon helpen. Kun je drie dingen noemen die je het meest verrassen hier? C: Er wordt altijd, bij elke maaltijd, vlees gegeten, dus ik neem aan dat vlees hier superbelangrijk is. J: De oude mensen kunnen hier geen Engels, maar toch proberen ze om met handen en voeten uit te leggen waar je naartoe moet als je bijvoorbeeld naar de weg vraag... Ook al zeg je: Geen Hongaars, sorry!, ze blijven het proberen. Dat vind ik supervriendelijk! C: Ja, dat is heel schattig! M: Ja, en dan denk je: Kon ik nu maar Hongaars! Kun je misschien iets in het Hongaars zeggen? J: (lacht) M: Egészségedre! Szia! Sziasztok!
C: Jó éjszakát! Jó reggelt! Jó napot! Jó étvágyat! Nou ja, ik woon bij een Hongaarse familie. Wat mis je het meest van je land van herkomst? J: De frituur! C: Ik mis het bruine brood het meest. Het is allemaal wit hier! Verder mis ik nog mijn fiets en de fietspaden. Wat voor tips zou je geven aan mensen die van plan zijn om op Erasmus te gaan? C: Kies voor een land of universiteit waar jouw universiteit of opleiding al contact mee heeft, want anders is het heel moeilijk om te regelen. J: Ga naar de eerste activiteit van de Erasmusers (ESN, red.), want dan leer je echt heel veel mensen kennen. M: Ga met het idee dat je initiatief moet nemen om vrienden te maken en dan ga je zeker een leuke tijd hebben! Judit Kubányi. Jolien, Carine en Marilien voor het hoofdgebouw van de Universiteit Debrecen.
Nieuwe bundel verschenen over Hongaars-Nederlandse betrekkingen Door Fruzsina Zsuzsanna Kiss Er werd ook in 2014 een publicatie door de Vakgroep Nederlands uitgegeven. De nieuwe studiebundel verscheen onder een Hongaarse titel die betekent: Verhalen uit de Lage Landen Betrekkingen tussen Hongarije en de Nederlanden in de Vroegmoderne tijd. De nieuwe bundel bestaat voor een groot deel uit de studies van de conferentie, die op 19 en 20 april 2012 aan onze universiteit plaatsvond. Het onderwerp van de conferentie was: betrekkingen tussen Hongarije en de Nederlanden in de Vroegmoderne tijd. Daarom werd dit ook de ondertitel en het onderwerp van het nieuwe boek. Het boek beschrijft onderzoek dat tijdens de conferentie werd gepresenteerd en gaat over de meest productieve periode van de historische betrekkingen tussen Hongarije en de Nederlanden: de zestiende eeuw tot en met de achttiende eeuw. Behalve de studies die afkomstig zijn van de conferentie, werden er ook andere studies aan het boek toegevoegd. Deze studies bevatten werk van onderzoekers die niet aan de conferentie deelnamen, maar ook onderzoek doen naar deze periode. In het voorwoord van het boek bedankt redacteur Réka Bozzay de deelnemers die bij de voorbereiding van het boek hielpen. Ze benadrukte de hulp van professor János Barta en professor István Bitskey. Ze bedankt ook haar collega Zsuzsa Tóth die met het proeflezen van de Engelse teksten hielp. Verder werden de artikelen vooral in het Hongaars geschreven. De verschijning van het boek werd mede mogelijk gemaakt door de Universitasstichting, professor Ferenc Postma, de Vakgroep Nederlands van de Universiteit Debrecen en de Ambassade van het Koninkrijk der Nederlanden.
Professor Ferenc Postma: Onbekende boeken geven een geweldige kick! Interview met een bibliofiel Door Daniella Borsi en Kincső Révész Op 1 april heeft professor Ferenc Postma weer een boeiende lezing gegeven. Deze keer kregen boeken de hoofdrol in zijn lezing. Naast dat we een beetje meer inzicht in het begin van zijn carrière hebben gekregen, hebben we met hem vooral over boeken gesproken. Tijdens uw presentatie vertelde u dat u en uw vrouw al lang waardevolle oude boeken verzamelen en dat u deze collectie aan de Vrije Universiteit schenkt. Sinds wanneer houdt u zich bezig met het onderzoek naar boeken? Het begin van onze bibliotheken ligt natuurlijk al in onze studententijd. Mijn vrouw Margriet en ik hebben altijd veel boeken aangeschaft. Wij houden nu eenmaal van boeken. De aanschaf van oude boeken kwam pas later, toen we ons dat financieel konden permitteren. Zo rond 1973, vermoed ik. In 1978 ben ik een jaar lang werkzaam geweest op de bibliotheek van de VU, bij de afdeling Bijzondere Collecties. Die kans heb ik aangegrepen om me grondig in de geschiedenis van het boek te verdiepen en nader bibliografisch onderzoek te doen. Op basis van de kennis van toen heb ik sindsdien mijn boekhistorisch onderzoek voortgezet. Nog steeds vind ik dat fascinerend! Het is bovendien een fijne gedachte, dat onze oude boekencollectie, de Postma-Gosker-Bibliotheek, te zijner tijd deel gaat uitmaken van de VU bibliotheek. De schenking is formeel in juni 2012 rondgekomen. Wat was het allereerste boek over peregrinatie dat u heeft gekocht? O, wat een lastige vraag! Dat is immers lang geleden. Ik moet nu diep nadenken, echt. Helemaal zeker weet ik het niet, maar ik denk dat het het boek Historia Hungarorum ecclesiastica van Petrus Bod (Bod Péter) is geweest (editie L.W.E. Rauwenhoff e.a., in drie delen, Leiden 1888-1890, red.). Maar het kan ook heel goed het werk Historia ecclesiae reformatae in Hungaria et Transylvania (Utrecht, 1728) zijn geweest. Een uitgave van de Utrechtse professor F.A. Lampe, op basis van manuscripten van Paulus Ember Debreceni (Debreceni Ember Pál) en anderen. Beide boeken zijn onmisbaar voor het historisch onderzoek van de Hongaarse gereformeerde kerk, waarbinnen zoveel peregrini naderhand als predikant werkzaam zijn geweest. Hoe begint u eigenlijk met het zoeken naar een boek dat aan uw vakgebied verbonden is? Vindt u eerst het boek en komt dan het onderzoek, of juist omgekeerd? Het is echt heel spannend als je een boek vindt dat nog niet eerder door iemand anders is getraceerd, en dat daardoor ook buiten alle bestaande bibliografieën en catalogi is gebleven. Zoiets geeft een geweldige kick en ook aanleiding er direct iets over te publiceren. Op het laatste gastcollege heb ik bijvoorbeeld iets verteld over een preek van de Hongaarse student Andreas P. Kallovius (Kállai P. András), die in 1654 in Franeker werd gepubliceerd. Het boekje dook kortgeleden op in Csurgó, in de bibliotheek van het Református Gimnázium, en bleek bibliografisch geheel onbekend. Daarover hoop ik dus binnenkort iets te schrijven.
Het is ook spannend, wanneer een boek weliswaar bekend is uit de bestaande vakliteratuur, maar lange tijd onvindbaar lijkt te zijn. Wanneer het uiteindelijk toch boven water komt en echt blijkt te bestaan, is ook dat een directe aanleiding er iets over te publiceren. Bij mijn onderzoek is er dus vaak sprake van een interactie tussen zoeken en vinden. Natuurlijk ligt mijn hart bij het vinden van nog onbekend materiaal, waardoor de grenzen van onze kennis over de peregrinatio verder worden verlegd. Na de lezing op 1 april was het voor ons duidelijk dat u een echte bibliofiel bent. Maar wat leest u in uw vrije tijd? Heeft u thuis ook boeken die niet in verband staan met uw vakgebied? Wat is vrije tijd? In het verleden probeerde ik in de vakantieperiodes veel boeken van buiten het vak te lezen, bijvoorbeeld alle boeken van Simon Vestdijk, maar nu komt daar niet zoveel meer van. Ik wil nog graag veel zaken afwerken in mijn leven, de stapels zijn nog hoog. Maar natuurlijk staat het hier bomvol oude en nieuwe schrijvers. En wanneer er een Hongaars boek in Nederlandse vertaling verschijnt, bijvoorbeeld van Kertész, Konrád of Márai, dan probeer ik dat onmiddellijk te verorberen! Gábor Pusztai. Gastcollege van professor Ferenc Postma.
Een week in Leuven Door Réka Bozzay Toen ik de mogelijkheid kreeg om met een Erasmusbeurs naar Leuven te gaan, had ik niet verwacht dat ik me in België zo snel thuis zou voelen. Alles begon al met de voorbereiding. Ik kreeg een mail van collega Els Verlinden dat ik bij haar gezin mocht logeren. Het kon niet beter uitkomen omdat ze aan het ILT (Interfacultair Instituut voor Levende Talen) werkt en aanbood me elke dag naar het werk te rijden. Bij mijn aankomst in Leuven heb ik met haar man en met haar twee schattige zoontjes kennisgemaakt. Lukas, haar vierjarige zoon, heeft echt mijn hart veroverd. Réka Bozzay. Leuven. Na een gezellig weekend bij het gezin Strijbos-Verlinden is het serieuze werk begonnen. Ik kwam bekende gezichten tegen: collega s die de afgelopen jaren bij ons een weekje college hebben gegeven. Door hun warme ontvangst voelde ik me meteen thuis aan het ILT. Ik heb op verschillende niveaus colleges moeten geven. Het was voor de buitenlandse studenten in Leuven een nieuwe ervaring dat ze lessen kregen van iemand die geen moedertaalspreker was. En het was ook voor mij heel spannend om buiten mijn vertrouwde omgeving snel contact te leggen met mensen en ze aan het werk te zetten. De balans was aan het eind heel positief: de meeste studenten werkten enthousiast mee en in sommige groepen konden we heel veel lachen.
Ik kon ook een beetje van het nachtleven van Leuven genieten: met studenten en collega s bezocht ik een concert van Lenny en de Bronskis en met oud-collega Lieselot Van Dijck ging ik een biertje drinken in café Blauwe Kater. Westvleteren is een aanrader maar peperduur! Studenten en collega s, iedereen moet naar Leuven! Een Poolse gastdocent bij de vakgroep Nederlands Dr. Jan Urbaniak: Ik wilde weten hoe goed Hongaarse studenten Nederlands spreken Door Nóra Dudás en Dávid Gergő Ragány Vanaf 20 februari 2014 tot en met 17 maart had ons instituut de kans om de lezingen van gastdocent dr. Jan Urbaniak van de Universiteit van Wroclaw bij te wonen. Hij is met een CEEPUS-beurs naar de Universiteit Debrecen gekomen. Hij heeft enkele colleges overgenomen: spreekvaardigheid en schrijfvaardigheid van Arina Banga en communicatiestrategieën van Réka Bozzay. Hij heeft ook een lezing gegeven over de beeldvorming van Polen in Nederland in de achttiende eeuw. Wij hadden een gesprek met hem. Wat onderzoekt u en waarom hebt u dit gebied gekozen? Ik ben vooral bezig met literatuur. Van het begin van oudere literatuur tot en met ongeveer 1830, de tijd van Romantiek. Mijn specialisatie is eigenlijk literatuur, cultuur en stereotypen in de ogen van Nederlanders over andere naties in de achttiende eeuw. Maar ik geef in Wroclaw ook colleges spreekvaardigheid en taalvaardigheid omdat er weinig docenten zijn aan de Nederlandse vakgroep van onze universiteit. Waarom bent u Nederlands gaan studeren? Ik ben Nederlands gaan studeren vanwege de aanwezigheid van Nederlandse bedrijven in Polen. Dat leek een goede kans te zijn voor de toekomst. Maar uiteindelijk vond ik mijn plaats in het hoger onderwijs. Wat voor andere banen had u? Mijn vader had een bedrijf dat kaas maakte. Ik heb bij zijn bedrijf gewerkt, maar het is helaas failliet gegaan. Hebt u in Nederland gewerkt? Ik heb nog niet in Nederland gewerkt. Maar ik heb wel in Polen als tolk voor Nederlandse soldaten gewerkt. Ik ben wekenlang in het kamp geweest, een heel goede ervaring.
Waarom hebt u met uw CEEPUS-beurs Hongarije gekozen als bestemming? Ik wilde kijken hoe goed de studenten hier in Hongarije Nederlands spreken. Een andere reden is dat ik goed contact met Gábor Pusztai heb. Ik ben in 2000 namelijk al een keer eerder hier geweest. Ik wilde ook het Poolse en Hongaarse onderwijs van het Nederlands vergelijken. Ook zijn er aardige mensen in Hongarije. Ik heb er heel positieve ervaring mee. Bijvoorbeeld toen ik met de trein naar Eger reisde, kon de conductrice niet uitleggen dat ik in Füzesabony moest overstappen. Zij is toen de hele trein doorgelopen op zoek naar iemand die Engels kon spreken. Hoe werkt het onderwijs van Nederlands in Polen? Ziet u verschillen tussen de Hongaarse en Poolse manier van onderwijs? Ik ben nog niet naar de colleges van mijn collega s geweest, maar ik kan zeker zeggen dat de tweedejaars studenten op een goed niveau zijn. Ze zijn braaf, ze stellen vragen, ze begrijpen alles. Ik kon alle stof behandelen die ik ingepland had. U hebt een les over de Nederlandse beeldvorming van de Polen gegeven. Weet u wat het Hongaarse beeld van ze is? Dat is niet echt mijn gebied. Ik heb alleen het bekende gezegde gehoord: Polen en Hongaren zijn vrienden. Ze vechten en drinken samen. In het algemeen hebben Polen een neutraal beeld over Hongarije. Wij weten niet te veel over elkaar. Er wordt in de media niet gesproken over Hongarije. Ik ken goulash en Ferenc Puskás. Het Hongaars is een heel moeilijke taal, dus misschien weten we daarom zo weinig over elkaar. Welke Hongaarse specialiteiten hebt u geproefd? Ik kreeg pálinka van Gabor Pusztai. Met de vakgroep hebben we in Pálma gegeten maar ik weet niet of dat echt Hongaars was. Ik had eend met aardappelpuree en zuurkool. Het was zwaar op de maag maar het was heel lekker. Heeft u andere Hongaarse steden bezocht? Ik heb Budapest bezocht. Vergeleken met Budapest is Debrecen heel rustig. Ik ben ook in Eger geweest, een prachtige stad! Verder ben ik van plan om naar Tokaj te gaan.
Gábor Pusztai. Gastcollege van dr. Jan Urbaniak. Mini-jobbeurs voor studenten Nederlands Door Dóra Sztancs en Réka Kovács Op 16 april 2014 vond op de vierde verdieping van de universiteit een mini-jobbeurs voor studenten Nederlands plaats. De studenten konden naar lezingen van verschillende bedrijven luisteren, zoals Randstad, National Instruments, BT Hungary, Kelly Services Hungary, ExxonMobil en Merlin IT. Onze cv s hadden we zowel in het Hongaars als in het Nederlands meegebracht naar deze jobbeurs. In de bibliotheek hebben de medewerkers persoonlijk met ons over onze cv s gepraat en gaven ons zo advies. We kregen ook de mogelijkheid om in het Nederlands advies te vragen aan een Randstadmedewerker, Frido Diepeveen. Deze informatie was voor ons heel nuttig want we staan op het punt om de arbeidsmarkt op te gaan.
Een van deze bedrijven, Kelly Services Hungary, houdt zich bezig met beginnende werknemers. We kregen informatie over de manieren waarop we een job kunnen vinden, bijvoorbeeld door ons bij verschillende websites te registreren. Ook van verschillende andere bedrijven hebben de belangstellenden informatie kunnen krijgen. Het was een geslaagde dag. Elk jaar wachten de studenten met grote belangstelling op dit evenement. Zsuzsa Tóth. Studenten bespreken hun cv s met de medewerkers van diverse bedrijven. Afscheid van Debrecen: Tot ziens! Door Arina Banga Mijn jaar als lector in Debrecen zit er bijna op. Het lijkt me leuk om weer dichter bij mijn familie en vrienden (en band!) te wonen, maar als ik me probeer in te beelden dat ik over een maand echt wegga, voel ik me bij voorbaat alvast een beetje weemoedig worden. Debrecen is een jaar lang de stad geweest waar ik met veel plezier woonde en werkte. En Niet alleen de studenten leerden, ook ik leerde! Ik moest leren omgaan met de Hongaarse gang van zaken op de universiteit en de soms lastige communicatie doordat ik geen Hongaars spreek (google translate gebruik ik bijna elke dag, al kan het automatische vertaalprogramma eigenlijk helemaal niet omgaan met al die suffixen!).
Een moment zal ik nooit vergeten. Ik had tijdens het eerste semester een beginnerscursus Hongaars gevolgd en hoorde dat ik het examen heel goed had gemaakt: slechts een foutje. Daar was ik natuurlijk heel blij mee! Toen ik later echter thuis kwam, zat er een briefje van de postbode in mijn brievenbus. Ik vermoedde dat hij een pakje had proberen te bezorgen (het was Sinterklaastijd en ik verdacht mijn moeder ervan een cadeautje opgestuurd te hebben...) en dat op die kaart stond hoe ik mijn pakketje kon bemachtigen. Maar begreep ik wat ik moest doen? Ongeveer? Helaas niet. Daar stond ik dan, met in de ene hand mijn taalcertificaat en in de andere hand een onbegrijpelijk briefje. Zonder mijn collega s zou ik vaak lost in translation zijn geraakt. Ik heb hierdoor veel bewondering gekregen voor mijn collega's en studenten: er is zoveel doorzettingsvermogen nodig om een taal écht goed te leren. Ik ben heel blij dat ik op de vacature van lector heb gesolliciteerd destijds. Het was wel even schrikken, toen ik het bericht ontving dat ik de baan gekregen had! Tot die tijd zei ik namelijk: Als ik het toch niet aandurf, kan ik nog 'nee' zeggen. Gelukkig zei ik 'ja'. Bedankt voor het vertrouwen en voor het fijne, leerzame jaar! Tot slot nog enkele dingen die mij opvielen: Hongaren zijn erg behulpzaam, ook als er geen gemeenschappelijke taal is; Mensen bestellen in de kroeg geen bier óf pálinka, maar bier én pálinka; Hongaarse studentes hebben vaak heel lang haar en lange nagels met kunstwerkjes erop; Hongaarse bands zingen in het Hongaars, Nederlandse bands meestal in het Engels; Hoewel het voor mij als veganist lastiger is in Hongarije dan in Nederland, heb ik diverse lekkere, voor mij nieuwe, vleesvervangers gegeten, onder andere een soort Hongaars gekruide 'worst'. Omdat ik zeker van plan ben nog eens terug te komen in Debrecen, sluit ik af met: tot ziens!! Nieuw boek van dr. Gábor Pusztai is uit Hongaar Radnai István op avontuur in Nederlands-Indië Door János Máté Szilágyi Vorig jaar is de nieuwe publicatie van het hoofd van onze vakgroep verschenen onder de titel Szumátrától az orosz frontig Radnai István első világháborús naplója. Het boek is de derde in de reeks boeken die door de vakgroep Nederlands van de Universiteit Debrecen uitgegeven zijn.
Het boek gaat over (en bevat) het dagboek van een Hongaarse reiziger, István Radnai, wie zijn geluk in Nederlandse-Indië ging zoeken. Hij vertrok met zijn neef, László Székely, in 1914, voordat de Eerste Wereldoorlog uitbrak. Na vijf weken verblijf in dit tropisch gebied keerde hij terug naar Hongarije. Hier moest hij meteen het leger in omdat de Eerste Wereldoorlog inmiddels was uitgebroken. In zijn dagboek kunnen we over zijn ervaringen lezen vanaf de dag van zijn vertrek in 1914 tot 30 mei 1916. Het boek is in twee stukken te verdelen: de inleiding en het dagboek zelf. De inleiding bevat een uitgebreide beschrijving van de historische, politieke en economische achtergrond en vermeldt ook persoonlijke data: de auteur voerde een gesprek met een verwant van István Radnai. Om de gebeurtenissen in een bredere context te plaatsen, vermeldt de auteur andere dagboeken en romans uit deze tijd, die over Nederlandse-Indië of de Eerste Wereldoorlog gaan. Het tweede gedeelte is het dagboek van István Radnai. De grammatica en vorm van dit deel werd door de auteur aan eigentijdse voorwaarden aangepast. Wat zal de toekomst brengen? "We willen in de zomer graag de novellen van László Székely uitgeven, vertelt meneer Pusztai. Die verhalen over Nederlandse-Indië werden al in verband met het dagboek van István Radnai vermeld. Ze zullen de beschikbare informatie over dit spannende thema verbreiden.