Lesbrief Het Goese weeshuis Voor de groepen 5 en 6

Lesbrief Het Goese weeshuis Voor de groepen 5 en 6 Deze lesbrief bestaat uit de volgende onderdelen: I achtergrondinformatie voor de leerkracht II achtergrondinformatie voor de leerlingen met zelfstandige opdrachten. Deze lesbrief sluit aan bij de volgende methoden: Methode Bij de Tijd groep 5 blok 5 les 4 Het museum blok 6 les 3 Het leven van een dienstbode blok 6 les 4 Oude foto s en films Methode Een zee van tijd Groep 5 thema 1 Bewaard verleden les 3 Een wandeling door de stad les 5 Het museum van de Tijd thema 6 Oma s tijd, lessen over Spelletjes, Veranderde beroepen en Naar school groep 6 thema 5 Kloosters en kathedralen les 4 In een klooster Methode Speurtocht Groep 6 thema 1 De Gouden Eeuw les 4 Arm en rijk thema 2 Pruiken en hoepelrokken les 1 Op school Groep 7 thema 2 Monniken en Ommelandvaarders les 3 Bidden en werken in het klooster Methode Tijdstip Groep 6 thema 3 De tijd van monniken en ridders les 11 In het klooster Methode Wijzer door de tijd Groep 5 hoofdstuk 5 Korte rokken en knikkers, lessen over het museum, opa s fotoalbum, toen oma en papa klein waren, kijk je mee terug? Groep 6 hoofdstuk 3 Nieuwe volken les 3 Leven in een klooster Leerdoelen: de leerlingen leren in het kort de geschiedenis van het voormalige weeshuis te Goes. Bovendien kunnen zij zich na de les een voorstelling maken van wat een weeskind is en hoe het leven van een weeskind er vroeger uit zag. Werkwijze: Na een korte inleiding door de leerkracht, lezen de leerlingen de achtergrondinformatie (II) en maken zij de bij die informatie vermelde opdrachten. 1

I Achtergrondinformatie voor de leerkracht Het gebouw van Historisch Museum De Bevelanden te Goes heeft geruime tijd dienst gedaan als weeshuis. Vóór die tijd was het een klooster. Binnen de in 1417, na toestemming van Jacoba van Beieren aangelegde stadsmuren, vestigden zich in Goes twee kloosterordes: de Kruisbroeders aan de Beestenmarkt en de Orde van Agnieten (de Zwarte Zusters) vlakbij de Grote Kerk aan de Singelstraat. In 1578 vond in Goes een verlate reformatie plaats. De kloosters werden opgeheven. De goederen werden geschonken aan de armenzorg. Omdat er rond 1600 veel weeskinderen waren, o.a. door de 80-jarige oorlog, wilde de stad Goes een weeshuis oprichten. Daarvoor werd het klooster grondig verbouwd. Niet alle weeskinderen werden opgenomen. De voorwaarden voor toelating waren: - kind van Goese afkomst; - minstens drie jaar woonachtig in Goes; - niet jonger dan drie jaar; - zindelijk; - gezond, het kind mag niet lijden aan epilepsie, pokken of de pest. De leiding van het weeshuis lag in handen van regenten/regentessen. Zij zorgden voor de voeding en zagen er op toe dat er geen eten werd verkwist. Ook zorgden ze voor de kleding en het schoeisel. Viermaal per jaar hielden ze een collecte onder de Goese bevolking. De weeskinderen moesten netjes opgevoed worden. Daarvoor werd een weeshuisvader en een weeshuismoeder aangesteld. Zij waren verplicht wekelijks een schriftelijk rapport uit te brengen. De wezen gingen tot hun veertiende jaar naar de armen- en wezenschool. Daarna leerden ze een vak. De meisjes leerden nuttige handwerken, zoals breien, naaien en verstellen. Zo konden de meesten door de regentessen als dienstbode geplaatst worden bij Goese burgers. De jongens leerden een vak als timmerman, kleermaker, of smid. Sommigen gingen het leger in, of gingen varen. Het hoogst haalbare beroep was onderwijzer(es). 2

Op zondagen gingen de weeskinderen naar hun eigen katholieke, dan wel hervormde kerk. De wezen bleven tot hun achttiende jaar in het weeshuis. Daarna moesten ze voor zichzelf zorgen. Ze kregen dan bij goed gedrag een getuigschrift en een spaarbankboekje mee. In het weeshuis woonden ook bejaarden. Zij betaalden voor hun inwoning en zorgden dus voor inkomsten. Maar er ontstonden ruzies tussen wezen en bejaarden. Daarom werd er naast het weeshuis een bejaardenhuis gebouwd. Dat Oudemanhuis werd in 1655 in gebruik genomen. Het weeshuis heeft dienst gedaan tot 1940. Toen woonden er nog maar acht wezen. Dat was onrendabel en het gebouw werd gesloten. In de Tweede Wereldoorlog bood het onderdak aan Duitse- en later aan Engelse militairen. Na de oorlog werd er een Christelijk Lyceum in gevestigd. Vanaf 1952 werd het gebruikt door het Sint Willibordcollege voor de Katholieke HBS. Vanaf 1970 is het gebouw in gebruik als museum. Geraadpleegde literatuur: Een troostelijk woord is der armen spijs: een geschiedenis van het Burgerlijk Armbestuur en de Godshuizen van Goes, van de vijftiende tot de twintigste eeuw door A.J. Barth en A.L. Kort, in : Historisch Jaarboek voor Zuid- en Noord-Beveland, nummer 17, Heemkundige Kring De Bevelanden, Goes, ISBN 90-70298-21-x 3

II Achtergrondinformatie en opdrachten voor de leerling 1 Achtergrondinformatie bij opdracht 1: het museum als gebouw In het gebouw van Historisch Museum De Bevelanden aan de Singelstraat in Goes woonden vroeger weeskinderen. Maar voor die tijd was dit gebouw een klooster. Het museumgebouw is dus heel oud, wel meer dan 500 jaar. Opdracht 1A voor de individuele leerling: Noem vijf gebouwen in Goes die oud zijn, in ieder geval ouder dan 100 jaar. 1 2 3 4 5 Opdracht 1B voor de hele groep: Schrijf alle verschillende namen op het bord. De leerlingen vertellen waar de gebouwen staan en waar ze vroeger voor gebruikt werden. Dat kan een heel andere bestemming zijn dan die van tegenwoordig. 4

2 Achtergrondinformatie bij opdracht 2: De vroegere bewoners van het museumgebouw. In het museumgebouw hebben verschillende mensen gewoond, onder anderen nonnen en weeskinderen. Het museum werd gebouwd als klooster. Een klooster is een gebouw waar monniken (mannen) of nonnen (vrouwen) wonen. Een abt (bij de monniken) of een abdis (bij de nonnen) staat aan het hoofd van een klooster. Monniken en nonnen leven volgens strenge regels. We noemen die regels geloften. De belangrijkste geloften zijn: soberheid, kuisheid en gehoorzaamheid. En monniken en nonnen mogen niet trouwen. Die regel noemen we het celibaat. In sommige kloosters zijn de regels zo streng dat je niet eens mag praten. De nonnen van het klooster uit 1440 aan de Singelstraat zorgden voor de zieke mensen in de stad. Omdat de nonnen in het zwart gekleed gingen, werden ze de zwarte zusters genoemd. Lees de volgende zinnen. Ze zijn waar óf niet waar. Omcirkel het goede antwoord. Een zwarte zuster moest veel bidden. Een zwarte zuster mocht trouwen met een rijke meneer. Een zwarte zuster zorgde voor zieke mensen in de stad. Een zwarte zuster mocht dure kleren kopen. Een zwarte zuster mocht de hele dag taartjes eten. Een zwarte zuster moest luisteren naar de abdis. Een zwarte zuster mocht een keer per week naar de film. 5

3 Achtergrondinformatie bij opdracht 3: Wat is een wees? Een wees is een kind dat geen vader of moeder meer heeft. Omdat veel weeskinderen geen huis meer hadden om in te wonen, zorgde een stadsbestuur voor een weeshuis. Ook in Goes. Hoe zag het leven van een weeskind er vroeger uit? Lees de brief van Liesje, een weeskind dat ongeveer 100 jaar geleden in het oude weeshuis woonde. Daarna schrijf je op wat het verschil is tussen het leven van Liesje en dat van jou. We hebben een paar voorbeelden gegeven, zoals eten en slapen. Je mag ook iets anders beschrijven. Brief van Liesje Lieve oma, Hoe gaat het met u? Met mij gaat het goed. Ik heb beloofd dat ik u zou schrijven vanuit het weeshuis in Goes. Ik ben hier nu een week en ik vind het niet zo leuk. Maar het zal wel wennen. De eerste dag heb ik veel gehuild. Niet aan opa vertellen, anders komt hij me ophalen. En dat kan natuurlijk niet. Ik weet niet meer goed wat er allemaal gebeurd is. Maar het is al meer dan een week geleden dat mama zo wit in bed lag. Dat zag ik toen ik thuis kwam. Mama bewoog helemaal niet meer. Ik ben naar onze buurvrouw gelopen. Toen kwam er al gauw een rijtuig om mama op te halen. Er waren allemaal mensen met witte jassen. Een vreemde mevrouw bleef bij ons in huis. Ze wilde s avonds Keesje naar bed brengen, maar hij schreeuwde dat hij naar mama wilde. En nu zitten we allebei in het weeshuis. Tegen de mevrouw die hier de baas is, moeten we moeder zeggen. Keesje moest vandaag in het strafhok bij de trap, omdat hij dat bleef weigeren. Ik doe maar net of ik haar aardig vind, maar ze is niet lief hoor. Ik wilde haar vragen om briefpapier. Toen ik op het luikje klopte bij haar kamer duurde het lang voor ze open deed. Gelukkig vond ze het goed dat ik een brief ging schrijven. Zal ik u vertellen wat ik de hele dag doe? Mijn bed staat op een grote zaal. Er slaapt nog een meisje in mijn bed. Ze snurkt een beetje. Keesje slaapt bij de jongens in een andere zaal. Gisteren kon hij moeilijk in slaap komen omdat de jongens iedere keer gooiden met een bal van sokken. Onder mijn bed staat een po, die moet ik s morgens leeg maken. Dat ruikt niet lekker hoor. Dan gaan we een boterham eten in de eetzaal. Ik moet de kleine kinderen helpen. De melk is zo dun, lang niet zo lekker als thuis. Dan gaan we naar school. Ik wil later onderwijzeres worden. De meester heeft gezegd dat dat best kan. Maar dan moet ik heel goed mijn best doen. Denkt u dat dat zal lukken? Ik moet ook meehelpen met koken. Vandaag moest ik een hele tijd roeren in de ketel met gortepap. Daar word je zo warm van. En mijn arm was helemaal moe geworden. De gortepap vind ik niet lekker. Het kriebelt in mijn keel. Gelukkig vindt Keesje het wel lekker. Gisteren aten we aardappels met stukjes vlees. Keesje moest helpen met het schillen van de aardappels. Dat vond hij lastig en er waren er zoveel. Er is ook een meneer die we vader moeten noemen. Papa is al zo lang dood, dus dat is niet zo moeilijk. Ik heb gevraagd of ik een keer met Keesje naar u toe mag. En dat vond hij goed, fijn hè. Dan mogen we met de trein. Nu stop ik met schrijven. Dag lieve oma, kusje van Liesje. 6

Vroeger Wonen Nu Eten Spelen Slapen 7

4 Achtergrondinformatie bij opdracht 4: spelen Vroeger werden kinderen beschouwd als kleine volwassenen. Honderd jaar geleden waren er nog geen speelgoedwinkels. Alleen heel rijke kinderen hadden vroeger speelgoed. Weeskinderen hadden nauwelijks tijd om te spelen. En speelgoed maakten ze zelf. Opdracht 4: Onderstaand zie je namen van speelgoed. Welke 5 horen niet in het rijtje van speelgoed van vroeger? Omcirkel het juiste antwoord. elektrische trein houten hoepel playstation legpuzzel bal gemaakt van sokken lego pop die mama kan zeggen schapenbotjes om te bikkelen vliegtuigje een bootje gemaakt van een oude klomp 8

5 Achtergrondinformatie bij opdracht 5: Leren lezen en schrijven Weet je nog hoe je leerde lezen en schrijven? Je leerde klanken en letters herkennen door bijbehorende plaatjes te onthouden. Voeger leerden kinderen ook lezen en schrijven. Maar niet op de manier zoals jullie dat leerden. Vanaf twee honderd jaar geleden leerden kinderen dat met een leesplankje. Op een leesplankje staan plaatjes. Onder de plaatjes zit een richel waarop je de letters kunt leggen van het woord dat bij het plaatje hoort. De belangrijkste letters en klanken kun je op die manier gemakkelijk leren. In de loop der jaren zijn er verschillende leesplankjes bedacht. Er is zelfs een Zeeuws leesplankje. Links een leesplankje uit 1916 en rechts een zelfgemaakt Zeeuws leesplankje Opdracht 5 voor groepjes van vier leerlingen: maak een eigen leesplankje. Bedenk minstens acht korte woordjes waarbij je een kleine tekening kunt maken. Het woordje moet je kunnen herkennen aan de tekening. Misschien vindt de juf of de meester het goed dat je plaatjes van internet haalt. Let op: de volgende klanken moeten in ieder geval een keer voorkomen: aa, oo, ee, uu, ie, ei, eu, ui, a, o, u. Kies daarna als groep de 18 mooiste plaatjes en leukste woordjes en maak daarvan van karton of hout een echt leesplankje. 9

6 Achtergrondinformatie bij opdracht 6: Voeding Het eten in het weeshuis was zo goedkoop mogelijk. Elke week ging de deftige mevrouw, de regentes, naar de markt om eten te kopen. De weeskinderen konden zelf niet kiezen wat ze wilden eten. Dat was allemaal vastgelegd in een schema. Welke 6 van de hieronder genoemde etenswaren kregen de kinderen in het weeshuis zeker niet? Omcirkel het juiste antwoord. bruine bonen pizza karnemelksepap gort met boter en suiker patates frites met mayonaise bieten paprika gebraden kippenpoot lasagne biefstuk verdunde melk gekookte aardappels 10

7 Achtergrondinformatie bij opdracht 7: Kleding De weeskinderen kregen een uniform. Daardoor zagen de kinderen er allemaal hetzelfde uit. Ze waren daardoor ook heel gemakkelijk te herkennen als weeskind. Opdracht 7: Beantwoord de volgende vragen: Wie dragen er in Nederland tegenwoordig een uniform? Noem 5 beroepen of verenigingen. 1 2 3 4 5 Worden er alleen in Nederland uniformen gedragen? Ja / nee Indien nee, kun je minstens één voorbeeld noemen van iemand uit het buitenland die (bijna) altijd in uniform is? 11