Verslag excursie van 1 juni 2016

Transcriptie

1 Verslag excursie van 1 juni 2016 De Basiliek van Oudenbosch Bij aankomst in Oudenbosch werd het gezelschap in twee groepen verdeeld, een groep echtparen en een groep singles, in totaal waren wij met 55 deelnemers. De ene groep ging de basiliek bekijken, terwijl de andere groep het dichtbij gelegen Zouaven museum bezocht. De meesten hadden wel van de basiliek van Oudenbosch gehoord maar hem nog nooit gezien. De basiliek van Oudenbosch is een kleine uitvoering van St. Pieter in Rome. Pastoor Willem Hellemons gaf destijds de opdracht tot de bouw van de kerk, ter vervanging van de gotische kerk van Oudenbosch. Hellemons had in Rome gestudeerd en was daar zeer onder de indruk geraakt van de St. Pieter. Hij wilde dat zijn nieuw te bouwen kerk in Oudenbosch op de St. Pieter in Rome zou lijken. Het is werkelijk een prachtige kerk om te zien. Met de uitleg van de gids kregen wij een goed beeld van de basiliek en hoe deze tot stand is gekomen.

2 Het Zouaven museum in Oudenbosch Vrijwel niemand had ooit van het Zouaven museum en de Zouaven gehoord. Paus Pius IX had in 1860 een sterker leger nodig om zijn grondgebied te verdedigen. De Paus richtte daarom een oproep tot de katholieke jongeren in de wereld om hem te hulp te komen. Onder leiding van een Franse generaal werd het Regiment der Pauselijke Zouaven" opgericht, waarin vrijwilligers uit diverse landen dienst namen. De Zouaven werden aldus genoemd naar een dappere inheemse stam in Algiers, die zich aan de Fransen had onderworpen en waaruit een keurkorps van het Franse leger was gevormd. Met 3180 man vormden de Nederlanders het grootste contingent. Het enthousiasme in katholieke kring was hier nog groot, in tegenstelling tot andere landen. Oudenbosch was in de jaren het voornaamste verzamel- en vertrekpunt van de aspirant-zouaven vanuit Nederland. In totaal sloten tienduizend katholieke vrijwilligers zich aan bij de pauselijke Zouaven, waarvan dus 3180 uit Nederland, veruit de grootste bijdrage ten opzichte van andere landen. Ook zeer opmerkelijk is dat hiervan er acht uit Bergharen kwamen en twee uit Leur. De vereisten om tot het pauselijke leger toegelaten te worden waren o.a.: - Een getuigschrift van de pastoor dat men goed katholiek was;

3 - Een bewijs van vrijstelling van militaire dienst; - Een bewijs van inschrijving in het bevolkingsregister, inclusief namen van de ouders; - Een bewijs van goede gezondheid; - Een minimum leeftijd van 17 jaar, maar ook niet ouder dan 35 jaar; - Een minimum lengte van 1,57 m; - Ongehuwd of weduwnaar zonder kinderen. Ook in Rome moesten die soldaten leven volgens de strenge regels van de katholieke kerk en regelmatig biechten. De biechtvaders daar in Rome verstonden echter geen Nederlands. Voor het biechten aan een niet Nederlands sprekende biechtvader hadden ze een lijst met zonden 1 t/m 27 die in het Nederlands, Italiaans en Frans opgesteld. Met de vinger konden de soldaten het nummer op de lijst van zonden aanwijzen, dan wist de biechtvader wat de soldaat had uitgespookt. Voorbeeld van de zonden van 11 t/m 20: 11) Ik heb slechte gedachte gehad, maar niet in toegestemd. 12) Ik heb toegestemd aan slechte gepeinzen. 13) Ik ben nalatig geweest in het verwerpen van slechte gedachten. 14) Ik heb gevaarlijke voorwerpen beschouwd. 15) Ik heb onbetamelijke woorden gesproken. 16) Ik heb gezondigd met mij zelven. 17) Ik heb gezondigd met eenen gezel. 18) Ik heb gezondigd met een getrouwde vrouw. 19) Ik heb gezondigd met een ongetrouwde vrouw. 20) Ik ben onmatig geweest in den drank, maar zonder mijn verstand te verliezen. In 1870 bezette het Italiaanse leger het overgebleven deel van de Kerkelijke Staat en dat betekende het einde van de oorlog. Van de Nederlanders legden er ruim tweehonderd het loodje. De meesten stierven trouwens aan cholera, niet aan het oorlogsgeweld. De overigen kwamen berooid terug, kregen geen opvang in Nederland omdat ze hadden gediend in een vreemde krijgsmacht.

4 Rondvaart door de Biesbosch Vroeger was ik er al een keer eerder geweest. Wat van toen is blijven hangen waren de vele smalle vaargeulen met rietkragen waarin je gemakkelijk kon verdwalen. Nu hebben wij heel veel open water gezien, afgewisseld met prachtige natuurgebieden. Op zich een mooie indrukwekkende rondvaart, waarbij de meesten op het open dek van de boot genoten van het mooie weer en de prachtige vergezichten, maar ze zagen geen zeearenden, otters of bevers zoals in de folders staat. Dankzij het mooie weer was het toch een mooie tocht. Het was een zeer geslaagde excursie die vele mooie indrukken heeft achtergelaten. Ook het lunchadres in Oudenbosch was uitstekend met een goed verzorgde lunch op een prachtige locatie. Harrie Derks

5

6

7