EUROPEES PARLEMENT. Commissie juridische zaken en interne markt ***II ONTWERPAANBEVELING VOOR DE TWEEDE LEZING

Transcriptie

1 EUROPEES PARLEMENT Commissie juridische zaken en interne markt VOORLOPIGE VERSIE 2002/0124(COD) 22 maart 2004 ***II ONTWERPAANBEVELING VOOR DE TWEEDE LEZING betreffende het gemeenschappelijk standpunt, door de Raad vastgesteld met het oog op de aanneming van de richtlijn van het Europees Parlement en de Raad houdende wijziging van de Richtlijnen 72/166/EEG, 84/5/EEG, 88/357/EEG, 90/232/EEG van de Raad en Richtlijn 2000/26/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (16182/2003 C5-0000/ /0124(COD)) Commissie juridische zaken en interne markt Rapporteur: Willi Rothley PR\ doc PE

2 PR_COD_2am Verklaring van de gebruikte tekens * Raadplegingsprocedure Meerderheid van de uitgebrachte stemmen **I Samenwerkingsprocedure (eerste lezing) Meerderheid van de uitgebrachte stemmen **II Samenwerkingsprocedure (tweede lezing) Meerderheid van de uitgebrachte stemmen voor de goedkeuring van het gemeenschappelijk standpunt Meerderheid van de leden van het Parlement voor de verwerping of amendering van het gemeenschappelijk standpunt *** Instemming Meerderheid van de leden van het Parlement, behalve in de in de artikelen 105, 107, 161 en 300 van het EG-Verdrag en in artikel 7 van het EU-Verdrag bedoelde gevallen ***I Medebeslissingsprocedure (eerste lezing) Meerderheid van de uitgebrachte stemmen ***II Medebeslissingsprocedure (tweede lezing) Meerderheid van de uitgebrachte stemmen voor de goedkeuring van het gemeenschappelijk standpunt Meerderheid van de leden van het Parlement voor de verwerping of amendering van het gemeenschappelijk standpunt ***III Medebeslissingsprocedure (derde lezing) Meerderheid van de uitgebrachte stemmen voor de goedkeuring van de gemeenschappelijke ontwerptekst (De aangeduide procedure is gebaseerd op de door de Commissie voorgestelde rechtsgrondslag.) Amendementen op wetsteksten Door het Parlement aangebrachte wijzigingen worden in vet cursief aangegeven. De markering in mager cursief is een aanwijzing voor de technische diensten en betreft passages in de wetstekst waarvoor een correctie wordt voorgesteld (bijvoorbeeld aperte fouten of weglatingen in een taalversie). Dergelijke correcties moeten worden goedgekeurd door de betrokken technische diensten. PE /11 PR\ doc

3 INHOUD PROCEDUREVERLOOP... 4 ONTWERPWETGEVINGSRESOLUTIE VAN HET EUROPEES PARLEMENT... 5 Blz. PR\ doc 3/11 PE

4 PROCEDUREVERLOOP Op 22 oktober 2003 bepaalde het Parlement in eerste lezing zijn standpunt inzake het gewijzigde voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad houdende wijziging van de Richtlijnen 72/166/EEG, 84/5/EEG, 88/357/EEG, 90/232/EEG van de Raad en Richtlijn 2000/26/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (COM(2002) /0124(COD)). Op 16 februari 2004 gaf de Voorzitter van het Parlement kennis van de ontvangst van het gemeenschappelijk standpunt en verwees hij dit document naar de Commissie juridische zaken en interne markt (16182/2003 C5-0000/2004). De commissie benoemde reeds op haar vergadering van 20 juni 2002 Willi Rothley tot rapporteur. Zij behandelde het gemeenschappelijk standpunt en de ontwerpaanbeveling voor de tweede lezing op haar vergadering(en) van.... Op dezelfde/laatstgenoemde vergadering hechtte zij met... stemmen voor en... tegen bij... onthouding(en)/met algemene stemmen haar goedkeuring aan de ontwerpwetgevingsresolutie. Bij de stemming waren aanwezig:... (voorzitter/waarnemend voorzitter),... (ondervoorzitter), Willi Rothley (rapporteur),...,... (verving...),... (verving... overeenkomstig artikel 153, lid 2 van het Reglement),... en.... De aanbeveling voor de tweede lezing werd ingediend op.... PE /11 PR\ doc

5 ONTWERPWETGEVINGSRESOLUTIE VAN HET EUROPEES PARLEMENT over het gemeenschappelijk standpunt, door de Raad vastgesteld met het oog op de aanneming van de richtlijn van het Europees Parlement en de Raad houdende wijziging van de Richtlijnen 72/166/EEG, 84/5/EEG, 88/357/EEG, 90/232/EEG van de Raad en Richtlijn 2000/26/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (16182/2003 C5-0000/ /0124(COD)) (Medebeslissingsprocedure: tweede lezing) Het Europees Parlement, gezien het gemeenschappelijk standpunt van de Raad (16182/2003 C5-0000/2004), gezien zijn in eerste lezing geformuleerde standpunt 1 inzake het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2002) 244) 2, gelet op artikel 251, lid 2 van het EG-Verdrag, gelet op artikel 80 van zijn Reglement, gezien de aanbeveling voor de tweede lezing van de Commissie juridische zaken en interne markt (A5-0000/2004), 1. wijzigt het gemeenschappelijk standpunt als volgt; 2. verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en de Commissie. Gemeenschappelijk standpunt van de Raad Amendementen van het Parlement Amendement 1 OVERWEGING 3 BIS (nieuw) (3 bis) Schade die door een voertuig met aanhangwagen is veroorzaakt, kan vaak niet worden gereguleerd doordat het kenteken van de aanhangwagen weliswaar bekend is, maar het trekkende voertuig noch de bijbehorende verzekeraar kan worden achterhaald. Het is daarom nodig de uiteenlopende voorschriften in de lidstaten te 1 Aangenomen teksten van , P5_TA(2003) PB C 227 E van , blz PR\ doc 5/11 PE

6 Motivering harmoniseren en een aanhangwagen gelijk te stellen aan een voertuig. Daartoe is een definitie van het begrip aanhangwagen vereist. In de praktijk komt het telkens weer voor dat schade die door een voertuig met aanhangwagen is veroorzaakt, niet kan worden gereguleerd doordat het kenteken van de aanhanger weliswaar bekend is, maar het trekkende voertuig noch de bijbehorende verzekeraar kan worden achterhaald. De eigenaar van de aanhangwagen kan normaal gesproken wel worden vastgesteld, maar ontkent vaak bij het ongeval betrokken te zijn geweest, of deelt het kenteken van het trekkende voertuig niet mee. Daarom is het nodig een aanhangwagen gelijk te stellen aan een voertuig. Naast het trekkende voertuig vormt ook een aanhanger een op zichzelf staande bron van risico's. Daarom is het gerechtvaardigd een aanhangwagen ook bij de bepalingen inzake de te vergoeden schade gelijk te stellen aan een voertuig. Amendement 2 OVERWEGING 7 BIS (nieuw) (7 bis) Aan de afwikkeling van een schadeclaim zijn in de regel onvermijdelijk kosten verbonden. Deze kosten maken deel uit van de schade en omvatten de kosten van het slachtoffer (telefoon, porto enz.), de kosten van dienstverlening door medische en technische deskundigen, de kosten van buitengerechtelijke advisering, de kosten van een advocaat ter terechtzitting en de gerechtskosten. Deze kosten dienen tenminste bij ongevallen die onder Richtlijn 2000/26/EG vallen, vergoed te worden. Amendement 3 OVERWEGING 21 BIS (21 bis) De verjaring van vorderingen van slachtoffers met het oog op schadevergoeding is in de Europese Unie zeer verschillend geregeld. De wettelijke verjaringstermijnen variëren van een jaar (Spanje), twee jaar (Italië), drie jaar (Duitsland, Oostenrijk, Finland, Portugal), vijf jaar (België, Nederland, PE /11 PR\ doc

7 Denemarken) en tien jaar (Frankrijk) tot 30 jaar (Luxemburg). Bovendien wordt het begin van de verjaringstermijn aan de hand van objectieve of subjectieve criteria bepaald. Het is daarom dienstig een uniforme verjaringstermijn vast te stellen. De bevoegdheid van de Gemeenschap tot invoering van een rechtstreekse vordering houdt ook de bevoegdheid in daarvoor een verjaringstermijn vast te stellen. Een termijn van vier jaar vanaf het tijdstip van het ongeval lijkt een adequate periode. Amendement 4 OVERWEGING 23 BIS (nieuw) (23 bis) Naast het trekkende voertuig vormt ook een aanhangwagen een op zichzelf staande bron van risico's. Daarom lijkt het gerechtvaardigd een aanhangwagen met betrekking tot alle bepalingen - ook die inzake de dekkingsplicht - gelijk te stellen aan een voertuig. Amendement 5 OVERWEGING 23 TER (nieuw) Motivering (23 ter) Overeenkomstig artikel 11, lid 2 juncto artikel 9, lid 1, onder b) van Verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad van 22 december 2000 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken 1 kan de benadeelde een rechtsvordering instellen tegen de WA-verzekeraar in de lidstaat waar hij zijn woonplaats heeft. 1 PB L 12 van , blz.1. Verordening gewijzigd bij Verordening (EG) 1496/2002 van de Commissie (PB L 225 van , blz. 13). Richtlijn 2000/26/EG (vierde richtlijn motorrijtuigenverzekering) is op 16 mei 2000 goedgekeurd, verordening (EG) nr. 44/2001 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de PR\ doc 7/11 PE

8 erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken op 22 december De vierde richtlijn motorrijtuigenverzekering staat een rechtstreekse vordering tegen de WA-verzekeraar toe. Met onderhavige richtlijn wordt de mogelijkheid van een rechtstreekse vordering tegen de WA-verzekeraar uitgebreid tot alle ongevallen. Op grond van de verordening kan de benadeelde dus bij een rechtbank in de lidstaat waar hij zijn woonplaats heeft, een vordering tegen de WA-verzekeraar instellen 1. In een overweging moet worden gewezen op deze nieuwe juridische situatie. In het kader van onderhavige richtlijn (mogelijkheid van een rechtstreekse vordering bij binnenlandse ongevallen) heeft deze regeling weliswaar niet hetzelfde grote belang als bij de vierde richtlijn motorrijtuigenverzekering (mogelijkheid van een rechtstreekse vordering bij ongevallen in een ander land), maar de interne markt voor WA-verzekeraars, die nu nog niet bestaat, zal daar verandering in brengen. Amendement 6 OVERWEGING 23 QUATER (nieuw) (23 quater) In veel lidstaten kunnen de slachtoffers en de verzekeraars pas laat of helemaal niet beschikken over de stukken betreffende het ongeval die de politie, het Openbaar Ministerie of andere instanties in hun bezit hebben of hebben vergaard. Daardoor wordt de afwikkeling van de schade vertraagd. Oprichting van een centrale instantie schijnt voor sommige lidstaten de enige oplossing te zijn. Amendement 7 ARTIKEL 1, PUNT -1 (nieuw) Artikel 1, punt 1 (Richtlijn 72/166/EEG) -1. Artikel 1, punt 1 komt als volgt te luiden: "1. Voertuigen: alle rij- of voertuigen die bestemd zijn om zich anders dan langs spoorstaven over de grond te bewegen en die door een mechanische kracht kunnen worden gedreven; 1 bis. Aanhangwagens: caravans en aanhangwagens met een of meer assen met een toegestaan maximumgewicht van meer dan 750 kg die bestemd zijn om door een voertuig te worden getrokken, ongeacht of zij vastgekoppeld zijn of niet;" 1 Advies van de Juridische Dienst van het Europees Parlement van (SJ-0001/03). PE /11 PR\ doc

9 Motivering In de praktijk komt het telkens weer voor dat schade die door een voertuig met aanhangwagen is veroorzaakt, niet kan worden gereguleerd doordat het kenteken van de aanhanger weliswaar bekend is, maar het trekkende voertuig noch de bijbehorende verzekeraar kan worden achterhaald. De eigenaar van de aanhangwagen kan normaal gesproken wel worden vastgesteld, maar ontkent vaak bij het ongeval betrokken te zijn geweest, of deelt het kenteken van het trekkende voertuig niet mee. Daarom is het nodig een aanhangwagen gelijk te stellen aan een voertuig. Naast het trekkende voertuig vormt ook een aanhanger een op zichzelf staande bron van risico's. Daarom is het gerechtvaardigd een aanhangwagen ook bij de bepalingen inzake de te vergoeden schade gelijk te stellen aan een voertuig. Amendement 8 ARTIKEL 2 Artikel 1, lid 1 (Richtlijn 84/5/EEG) 1. De verzekering bedoeld in artikel 3, lid 1, van Richtlijn 72/166/EEG dekt zowel materiële schade als lichamelijk letsel. 1. De verzekering bedoeld in artikel 3, lid 1, van Richtlijn 72/166/EEG dekt zowel materiële schade als lichamelijk letsel alsmede bij ongevallen die onder Richtlijn 2000/26/EG vallen, de noodzakelijke en redelijke kosten in verband met de afwikkeling van een schadeclaim. Motivering Dit amendement verduidelijkt dat dergelijke kosten moeten worden vergoed als zij "noodzakelijk en redelijk" zijn. Amendement 9 ARTIKEL 4, PUNT 4 Artikel 4d, lid 1 bis (nieuw) (Richtlijn 90/232/EEG) Motivering Deze vordering verjaart na vier jaar. De verjaringstermijn gaat in op het tijdstip van het ongeval. De verjaring van vorderingen van slachtoffers met het oog op schadevergoeding is in de Europese Unie zeer verschillend geregeld. De wettelijke verjaringstermijnen variëren van een jaar (Spanje), twee jaar (Italië), drie jaar (Duitsland, Oostenrijk, Finland, Portugal), vijf jaar (België, Nederland, Denemarken) en tien jaar (Frankrijk) tot 30 jaar (Luxemburg). Bij de details (begin van de verjaringstermijn op grond van objectieve of subjectieve criteria) is het beeld nog verwarrender. Het lijkt daarom goed om althans de verjaringstermijn voor rechtstreekse vorderingen, die in de praktijk het grootste belang hebben, te harmoniseren. De bevoegdheid van de Europese Unie tot invoering van een rechtstreekse vordering houdt ook de bevoegdheid in daarvoor een verjaringstermijn vast te stellen. PR\ doc 9/11 PE

10 Amendement 10 ARTIKEL 5, PUNT -1 (nieuw) Overweging 16 (bis) (nieuw) (Richtlijn 2000/26/EG) Motivering -1. In Richtlijn 2000/26/EG wordt de volgende overweging 16 bis toegevoegd: "(16 bis) Overeenkomstig artikel 11, lid 2 juncto artikel 9, lid 1, letter b) van Verordening (EG) nr. 44/ kan de benadeelde een rechtsvordering instellen tegen de WA-verzekeraar in de lidstaat waar hij zijn woonplaats heeft. 1 PB L 12 van , blz.1. Verordening gewijzigd bij Verordening (EG) 1496/2002 van de Commissie (PB L 225 van , blz. 13)." Richtlijn 2000/26/EG (vierde richtlijn motorrijtuigenverzekering) is op 16 mei 2000 goedgekeurd, verordening (EG) nr. 44/2001 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken op 22 december De vierde richtlijn motorrijtuigenverzekering staat een rechtstreekse vordering tegen de WA-verzekeraar toe. Op grond van de verordening kan de benadeelde dus bij een rechtbank in de lidstaat waar hij zijn woonplaats heeft, een vordering tegen de WAverzekeraar instellen 1. In een nieuwe overweging in de vierde richtlijn motorrijtuigenverzekering moet worden gewezen op deze nieuwe juridische situatie, die in de praktijk van enorm belang is. Amendement 11 ARTIKEL 5, PUNT 2 BIS (nieuw) Artikel 6 bis (nieuw) (Richtlijn 2000/26/EG) 2 bis. Het volgende artikel 6 bis wordt opgenomen in richtlijn 2000/26/EG: "Artikel 6 bis Centrale instantie De lidstaten nemen de nodige maatregelen voor de erkenning van een instantie die onverwijld en op hetzelfde moment als de gerechtelijke autoriteiten alle processen-verbaal ontvangt die de politiediensten bij een verkeersongeval opstellen. Deze instantie doet onverwijld 1 Advies van de Juridische Dienst van het Europees Parlement van (SJ-0001/03). PE /11 PR\ doc

11 Motivering een exemplaar van de documenten toekomen aan elke bij het ongeval betrokken verzekeraar of advocaat. Indien een voertuig niet verzekerd is, worden de documenten naar het garantiefonds gezonden of, indien een voertuig bij een buitenlandse verzekeringsmaatschappij is verzekerd, naar het nationale verzekeringsbureau." Het voorstel zal de afwikkeling van schadeclaims ongetwijfeld vergemakkelijken, zowel ten gunste van polishouders als van slachtoffers, en helpt de verzekeringsmarkt naar behoren te functioneren. De centrale instantie is verplicht het proces-verbaal "onverwijld" aan de verzekeraar te doen toekomen, maar het zou de situatie voor polishouders en slachtoffers nog verder verbeteren als de processen-verbaal ook "onverwijld" aan de centrale instantie werden toegezonden. Amendement 12 ARTIKEL 5 BIS (nieuw) Motivering "Artikel 5 bis Toepassing op aanhangwagens De in de Richtlijnen 72/166/EEG, 84/5/EEG, 88/357/EEG, 90/232/EEG en 2000/26/EG vervatte bepalingen inzake motorvoertuigen zijn mutatis mutandis van toepassing op aanhangwagens." In de praktijk komt het telkens weer voor dat schade die door een voertuig met aanhangwagen is veroorzaakt, niet kan worden gereguleerd doordat het kenteken van de aanhanger weliswaar bekend is, maar het trekkende voertuig noch de bijbehorende verzekeraar kan worden achterhaald. De eigenaar van de aanhangwagen kan normaal gesproken wel worden vastgesteld, maar ontkent vaak bij het ongeval betrokken te zijn geweest, of deelt het kenteken van het trekkende voertuig niet mee. Daarom is het nodig een aanhangwagen gelijk te stellen aan een voertuig. Naast het trekkende voertuig vormt ook een aanhanger een op zichzelf staande bron van risico's. Daarom is het gerechtvaardigd een aanhangwagen ook bij de bepalingen inzake de te vergoeden schade gelijk te stellen aan een voertuig PR\ doc 11/11 PE