A., hierna te noemen A., e i s e r e s in de hoofdzaak, v e r w e e r s t e r in het incident tot vrijwaring, in de vrijwaring:

Transcriptie

1 Essentie: Opdracht onder voorwaarden of niet? CAR polis voldoet niet aan de voorwaarden uit het bestek waardoor begeleidingskosten niet worden vergoed. Wie is daarvoor aansprakelijk? Nr SCHEIDSRECHTERLIJK VONNIS in een geschil tussen in de hoofdzaak: A., hierna te noemen A., e i s e r e s in de hoofdzaak, v e r w e e r s t e r in het incident tot vrijwaring, gemachtigde: mr. H.J.F. Clifford, advocaat te Arnhem, en B., hierna te noemen opdrachtgeefster, v e r w e e r s t e r in de hoofdzaak, e i s e r e s in het incident tot vrijwaring, gemachtigde: mr. R.M. Rijpstra, advocaat te Arnhem, in de vrijwaring: B., hierna te noemen opdrachtgeefster, e i s e r e s in de vrijwaring, gemachtigde: mr. R.M. Rijpstra, advocaat te Arnhem, en C., hierna te noemen aanneemster, v e r w e e r s t e r in de vrijwaring, gemachtigde: mr. G. Hermanides, advocaat te Eindhoven. HET SCHEIDSGERECHT 1. Ondergetekende, IR. M. SCHELLEKENS, lid-deskundige van het College van Arbiters van de Raad van Arbitrage voor de Bouw, is overeenkomstig de statuten van de Raad benoemd tot enig scheidsman in dit geschil. Arbiter heeft

2 2 zijn benoeming schriftelijk aanvaard. Bij brief van 8 april 2015 is daarvan mededeling gedaan aan partijen. Aan het scheidsgerecht is toegevoegd mr. A.A.F. Land, secretaris. DE PROCEDURE 2. Het verloop van de procedure in de hoofdzaak blijkt uit: - de memorie van eis van 9 december 2014, binnengekomen op 10 december 2014, met producties 1 tot en met 12; - de memorie van antwoord tevens incidentele memorie tot oproeping in vrijwaring in conventie en van eis in reconventie, met producties 1 tot en met 4; - de memorie van antwoord in het incident tot oproeping in vrijwaring; - het scheidsrechterlijk vonnis ter zake van het incident tot vrijwaring van 16 april 2015, waarbij opdrachtgeefster is toegelaten aanneemster in vrijwaring op te roepen; - de aanvulling op memorie van antwoord; - de memorie van repliek in de hoofdzaak, met producties (deels opnieuw genummerd) 3 tot en met 17; - de memorie van dupliek in de hoofdzaak; - de brief van 2 maart 2016 van de gemachtigde van A., met producties 18 tot en met 20; - de pleitnotities van mr. Clifford. In de vrijwaring hebben partijen in het geding gebracht: - de memorie van eis in vrijwaring, met producties 1 tot en met 3; - de memorie van antwoord in vrijwaring, met producties 4 tot en met 8; - de memorie van repliek in vrijwaring; - de memorie van dupliek in vrijwaring, met productie De mondelinge behandeling van dit geschil is gehouden op 4 maart DE GRONDEN VAN DE BESLISSING in de hoofdzaak de bevoegdheid 4. De bevoegdheid van arbiter tot beslechting van dit geschil bij scheidsrechterlijk vonnis staat onbetwist tussen partijen vast.

3 3 de feiten 5. Tussen partijen staat het volgende vast: a. D. (hierna te noemen: D. ) heeft met opdrachtgeefster op 19 december 2006 een raamovereenkomst architecten- en adviseurswerkzaamheden gesloten (hierna te noemen: raamovereenkomst ). b. Eén van de projecten die onder de raamovereenkomst valt is de realisatie van E.. D. heeft hiervoor het ontwerp/bestek gemaakt en het bouwmanagement (directie) verzorgd. c. In het bestek van E. is ter zake van de CAR verzekering als volgt bepaald [aanneemster wordt in het bestek met aannemer aangeduid]: CAR VERZEKERING DOOR DE AANNEMER Onverminderd zijn aansprakelijkheid, sluit de aannemer een Constructie All-Risks (CAR-)verzekering af waarin gedekt dient te zijn, alle materiële schade en of verlies of vernietiging onverschillig de oorzaak daarvan, zulks met terzijdestelling van het bepaalde in de artikelen 7:951 en 7:952 BW. De keuze van verzekeraar(s) en de inhoud van de polis behoeven de goedkeuring van de directie. [ ] - de werken: voorvloeiend uit dit bestek, alsmede *de honoraria van de architect(en) en / of adviseur(s) [ ] d. Aanneemster heeft bij het werk gebruik gemaakt van haar doorlopende CAR verzekering bij F.. e. Gedurende de bouw van E. heeft G. (hierna te noemen: G. ) in onderneming van H. (hierna te noemen: H. ), een nevenaannemer van aanneemster, op 26 augustus 2011 de vloerverwarming aangebracht en schade veroorzaakt vanwege een logeschoten waterslang, terwijl de (hoofd)kraan niet was afgesloten. f. D. heeft de herstelwerkzaamheden in het kader van de waterschade begeleid en daarop toezicht gehouden. g. D. heeft de met deze werkzaamheden samenhangende kosten van ,93 inclusief btw op 16 januari 2012 bij aanneemster opgegeven en aanneemster heeft deze bij haar CAR verzekering ingediend. h. Op 5 april 2012 is het werk opgeleverd. Op het proces-verbaal van oplevering dat is ondertekend door opdrachtgeefster, D. en H. is de volgende zinsnede opgenomen: De opdrachtgever zal indien de financiële afhande-

4 4 ling van de opgetreden waterschade van E. niet tijdig vooraf is afgehandeld, zonodig de bankgarantie daarop aanspreken en/of onder zich houden. i. D. is op 11 december 2012 in staat van faillissement verklaard. j. Op 24 januari 2014 heeft de heer I. van opdrachtgeefster en de heren J. en K. van D. een memorandum ondertekend ter zake de waterschade en de financiële afwikkeling daarvan. k. De raamovereenkomst is door opdrachtgeefster beëindigd. Hiertoe is een vaststellingsovereenkomst opgesteld. De vaststellingsovereenkomst is door zowel opdrachtgeefster als D. medio april 2014 ondertekend, waarbij door opdrachtgeefster de alinea betreffende de afwikkeling van de begeleidingskosten voor de herstelwerkzaamheden van de waterschade is doorgestreept en in de begeleidende brief van 17 april 2014 is aangegeven dat opdrachtgeefster met die alinea niet instemt. l. Bij brief van 20 juni 2014 heeft D. opdrachtgeefster geantwoord en om betaling van ,93 verzocht. De gemachtigde van D. heeft dat bij brief van 10 juli 2014 herhaald. m. Opdrachtgeefster is niet tot betaling van de door D. gemaakte kosten over gegaan. n. De curator van D. heeft bij brief van 22 oktober 2014 aan de gemachtigde van A. als volgt verklaard: Door middel van de overeenkomst van 24 december 2012 heeft de curator onder meer een debiteurenportefeuille en immaterieel actief verkocht aan [A.]. [ ] Op bijlage 3 wordt onder meer genoemd een project genaamd C. E.. Door de overdracht van dit project heeft de curator alle vorderingen van [D.] op derden in het kader van dit project overgedragen aan [A.], alsmede alle rechten van [D.] die samenhangen met en/of voortvloeien uit dat betreffende project. Tot de overgedragen vorderingen/rechten behoort onder meer de vordering van [D.] op haar opdrachtgever(s) voor dit project ter zake de door [D.] uitgevoerde werkzaamheden (bouwmanagement etc.), alsmede eventuele (schade)vorderingen van [D.] op derden die samenhangen met dit project. Het is aan [A.] om deze cessie aan de betreffende schuldenaren mede te delen, maar voor zover vereist bevestigt de curator bij deze die overdracht.[ ].

5 5 het geschil 6. A. stelt dat zij de immateriële en materiële activa van D. heeft overgenomen en daarom bevoegd is deze vordering jegens opdrachtgeefster in te stellen. A. betoogt dat opdrachtgeefster D. de opdracht tot het uitvoeren van de begeleiding van de herstelwerkzaamheden van de waterschade heeft gegeven en dat opdrachtgeefster gehouden is de daarmee gemoeide kosten aan A. te vergoeden. De vordering van A. luidt als volgt: REDENEN WAAROM: [A.] zich wendt tot Uw Raad met het eerbiedig verzoek bij vonnis, uitvoerbaar bij voorraad, ten titel voorschreven en tegen algeheel bewijs van kwijting, [opdrachtgeefster] te veroordelen aan [A.] te voldoen; I. de hoofdsom ad ,93 (zegge: éénendertigduizend driehonderdachtenzeventig euro en drieënnegentig eurocent) inclusief BTW, te vermeerderen met de wettelijke handelsrente, verhoogd met 3% als bedoeld in artikel 56 lid 7 van de DNR, vanaf 18 augustus 2014 tot aan de dag der algehele voldoening, althans vanaf de dag van het aanhangig maken van deze procedure bij Uw Raad, tot aan de dag der algehele voldoening; II. III. de buitengerechtelijke kosten, zijnde een bedrag van 1.088,78 (zegge: duizend achtentachtig euro en achtenzeventig eurocent), te vermeerderen met de wettelijke handelsrente vanaf de dag van het aanhangig maken van deze procedure bij Uw Raad, tot aan de dag der algehele voldoening; de kosten vallende op deze procedure waaronder begrepen gemachtigden salaris en nakosten. 7. Opdrachtgeefster betwist deze vordering gemotiveerd en doet daarnaast een beroep op verrekening wegens schade als gevolg van de niet naleving van de Wet arbeid vreemdelingen ( Wav ). Opdrachtgeefster concludeert in de hoofdzaak als volgt: [opdrachtgeefster] uw Raad verzoekt [A.] niet-ontvankelijk te verklaren in haar vorderingen, althans haar deze te ontzeggen, zulks met veroordeling van [A.] in de kosten van deze procedure aan de zijde van [opdrachtgeefster] gevallen, het salaris gemachtigde van [opdrachtgeefster] en de nakosten daaronder begrepen. de beoordeling van het geschil vooraf 8. Door aanneemster is in de vrijwaringsprocedure betwist dat de curator van D. de onderhavige vordering aan A. heeft overdragen, omdat de vordering op

6 6 het moment van het faillissement nog niet bestond. Aanneemster stelt daarom dat A. niet-ontvankelijk is in haar vordering. Ter zitting heeft opdrachtgeefster deze stelling tot de hare gemaakt. 9. Onder verwijzing naar de verklaring van de curator (zie onder feiten sub n.) volgt arbiter A. in haar betoog dat zij het project E. heeft overgenomen en daarmee tevens de vorderingen voortvloeiend uit dat project van D.. De begeleidingskosten waren al gemaakt op het moment van het faillissement, waarmee de vordering op dat moment eveneens reeds bestond. A. is daarom ontvankelijk in haar vordering. raamovereenkomst/meerwerk 10. Tussen partijen staat vast dat G. als onderaanneemster van H. waterschade heeft veroorzaakt. Ook staat vast dat opdrachtgeefster D. de opdracht heeft gegeven de begeleiding van de herstelwerkzaamheden naar aanleiding van de waterschade op zich te nemen. A. betoogt dat er sprake is van een opdracht van opdrachtgeefster aan D. uit hoofde van de raamovereenkomst en dat opdrachtgeefster in verzuim is de begeleidingskosten aan A. te voldoen. Volgens opdrachtgeefster heeft zij de opdracht aan D. verstrekt onder de voorwaarde dat aanneemster de kosten hiervan zou dragen en is opdrachtgeefster niet gehouden die kosten te voldoen, nu aanneemster daarmee in gebreke blijft. 11. Arbiter overweegt dat als een dergelijke voorwaarde zou zijn gesteld er sprake zou moeten zijn van een driepartijenovereenkomst tussen opdrachtgeefster, D. en aanneemster. Zowel door A. als door aanneemster is gemotiveerd betwist dat de beweerdelijke voorwaarde van betaling door aanneemster is gesteld en eveneens wordt betwist dat een (mondelinge) driepartijenovereenkomst zou zijn gesloten. Opdrachtgeefster heeft daarop niet aannemelijk gemaakt dat dit anders is, zodat opdrachtgeefster er niet in is geslaagd te bewijzen dat de beweerdelijke voorwaarde aan de opdrachtverstrekking is verbonden. Arbiter volgt daarom A. in haar betoog dat de opdracht tot het uitvoeren van de begeleidingswerkzaamheden voor het herstel van de waterschade onvoorwaardelijk door opdrachtgeefster aan D. is gegeven. Dat D. heeft getracht de begeleidingskosten vergoed te krijgen via de CAR polis die aanneemster voor het werk had afgesloten, maakt dit niet anders. Deze poging is zo ook door A. is gesteld gedaan uit praktische overwegingen,

7 7 zonder dat de verplichtingen van opdrachtgeefster daarmee zijn opgehouden te bestaan. Nu de CAR polis geen dekking heeft verleend voor het honorarium van D., is opdrachtgeefster de partij die de betalingsverplichting jegens D. heeft. In tegenstelling tot hetgeen opdrachtgeefster heeft gesteld, behoeft daarvoor geen nieuwe separate afspraak te worden gemaakt. 12. Wat betreft de stelling van opdrachtgeefster dat aanneemster door haar toezegging de begeleidingskosten van D. voor haar rekening te nemen in het geval haar het werk aan L. gegund zou worden door opdrachtgeefster, overweegt arbiter als volgt. Die toezegging is naar het oordeel van arbiter zo ook door A. is gesteld een uiting van relatiebeheer geweest. Nadat is gebleken dat het werk aan L. niet aan aanneemster is gegund is die betalingstoezegging komen te vervallen en is opdrachtgeefster nog steeds de partij die als opdrachtgever jegens D. de kosten voortvloeiend uit de door haar verstrekte opdracht dient te vergoeden. 13. De stelling van opdrachtgeefster dat A. geen opdrachtbevestiging in het geding heeft gebracht waaruit blijkt dat een onvoorwaardelijke opdracht is verstrekt en daarmee als opdrachtnemer niet zorgvuldig heeft gehandeld, verwerpt arbiter. Zoals ook door A. is betoogd, is arbiter van oordeel dat de onderhavige opdracht onderdeel uitmaakt van de tussen D. en opdrachtgeefster geldende raamovereenkomst. Naar het oordeel van arbiter vallen de begeleidingswerkzaamheden van D. onder de in de raamovereenkomst beschreven werkzaamheden van begeleiding en toezicht op het werk. Dat deze werkzaamheden in verband met een calamiteit zijn opgedragen en zodanig als meerwerk hebben te gelden, maakt dat niet anders. Nu opdrachtgeefster het geven van de opdracht heeft erkend, is het ontbreken van een schriftelijke bevestiging daarvan - zoals voorgeschreven in de raamovereenkomst ook niet meer nodig. Een dergelijk schriftelijkheidvereiste is immers alleen van belang voor het bewijs van de opdracht, welk bewijs met de erkenning door opdrachtgeefster overbodig is geworden. Aldus is de DNR 2005 ook op de opdracht tot het verlenen van begeleidingswerkzaamheden naar aanleiding van de waterschade in E. van toepassing. De stelling van opdrachtgeefster dat zij de opdracht niet had verstrekt als zij had geweten dat ze hiervoor zou moeten betalen, passeert arbiter dan ook.

8 8 14. A. heeft nog aangeboden de heer I., ten tijde van het werk E. als projectleider in dienst van opdrachtgeefster, als getuige te horen in verband met de gegeven opdracht en de financiële afwikkeling daarvan. Gelet op het hiervoor gegeven oordeel, is de noodzaak van het horen van de heer I. niet aan de orde. 15. Opdrachtgeefster betoogt dat D. toerekenbaar is tekortgeschoten in haar verplichtingen met betrekking tot de controle van de door aanneemster afgesloten CAR verzekering, die in tegenstelling tot hetgeen in het bestek was voorgeschreven geen dekking bood voor het honorarium van D.. Als gevolg van het niet nakomen van de verplichtingen van D. tot het controleren en goedkeuren van de door aanneemster afgesloten CAR polis zijn de gemaakte begeleidingskosten niet door de CAR verzekering gedekt. Hiervoor is D. volledig aansprakelijk en zij dient daarom haar eigen kosten te dragen, aldus opdrachtgeefster. 16. Arbiter overweegt als volgt. 17. Tussen partijen staat vast dat de door aanneemster gesloten CAR polis niet voldoet aan de op grond van het bestek gestelde eisen. Uit de van 6 maart 2012 van de verzekeraar van aanneemster (productie 9 bij memorie van dupliek in vrijwaring) blijkt dat de CAR verzekeraar alleen dekking biedt voor schade die bestaat uit reparatie- en vervangingskosten. De kosten van D. vallen buiten de dekking, terwijl in het bestek is beschreven dat honoraria van architecten eveneens onder de dekking zouden moeten vallen (zie onder feiten sub c). 18. D. was op grond van de raamovereenkomst bestekschrijver en directievoerder voor E.. In die hoedanigheid heeft D. de bepaling geschreven voor de afsluiting van de CAR polis door aanneemster en de verplichting op zich genomen de afgesloten CAR polis goed te keuren, hetgeen naar het oordeel van arbiter eveneens de controle van die polis inhoudt. 19. A. heeft het bericht van 15 oktober 2010 van aanneemster als productie 16 bij memorie van repliek in de hoofdzaak ingediend, waaruit blijkt dat aanneemster een afschrift van haar doorlopende CAR polis aan D. heeft verstrekt en aangeeft dat het aanhangsel met bijverzekering al eerder is verstrekt. Zoals ter zitting met partijen is besproken, blijkt uit het daarop vol-

9 9 gende verslag van de bouwvergadering van 11 november 2010 (nagekomen productie 19 in de hoofdzaak) dat de CAR verzekering van aanneemster aanwezig is met de mededeling geen opmerkingen dus afgehandeld. Verder is niet gebleken dat D. aandacht heeft besteed aan de door aanneemster afgesloten CAR verzekering. D. heeft eerst bij bericht van 16 november 2011 (productie 17 bij memorie van repliek in de hoofdzaak) gereageerd met het bericht aan aanneemster dat de CAR polis wordt goedgekeurd mits die aan de voorwaarden van het bestek voldoet. Echter, zoals door opdrachtgeefster is betoogd, had de schade zich toen al voorgedaan, zodat die goedkeuring onder voorwaarden geen waarde heeft. 20. De aansprakelijkheid voor de CAR polis die niet voldoet aan het bestek ligt daarom bij D., die zowel de bestekschrijver was als de directievoerder die de inhoud van de CAR polis moest goedkeuren (zie onder feiten sub c.). Hierdoor dienen de begeleidingskosten die niet worden gedekt door de CAR polis voor eigen rekening van D. te blijven. De stelling van A. dat het aan aanneemster is te wijten dat bij voornoemd bericht alleen de polis en niet het aanhangsel met bijverzekering was meegestuurd, kan A. niet baten. Immers, aanneemster geeft in dat bericht aan dat zij die stukken al eerder conform bestek heeft verstrekt. Gelet op de aan D. opgedragen taak als directievoerder, had zij dit moeten controleren en zo nodig navraag moeten doen bij aanneemster. 21. Hoewel er vanwege de onvoldoende dekking sprake is van een tekortkoming in de nakoming van de verplichtingen van aanneemster bij het afsluiten van de CAR polis, is arbiter van oordeel dat de tekortkoming in de nakoming van de verplichtingen van D. in de controle en goedkeuring van die polis zwaarder weegt. Dit met name omdat aanneemster de CAR polis tijdig ter goedkeuring heeft aangeboden en D. naast directievoerder ook bestekschrijver was en daarom de meeste gerede partij was om aandacht te besteden aan de af te sluiten CAR polis. 22. Hierbij verwerpt arbiter de stelling van A. dat opdrachtgeefster niet tijdig zou hebben geklaagd over de tekortkoming van D.. Na de stelling van opdrachtgeefster dat A. door het tijdstip van klagen niet is geschaad in haar belangen, heeft A. niet aangetoond dat van nadeel sprake zou zijn.

10 Gelet op het voorgaande zal arbiter de vorderingen van A. afwijzen. buitengerechtelijke kosten 24. Door A. is een vordering tot vergoeding van buitengerechtelijke kosten ingesteld van 1.088,78. Nu A. in het ongelijk is gesteld, komen deze kosten niet voor vergoeding in aanmerking, zodat de vordering ter zake wordt afgewezen. in het incident tot vrijwaring 25. Bij scheidsrechterlijk vonnis ter zake van het incident tot vrijwaring van 16 april 2015 is opdrachtgeefster toegelaten aanneemster in vrijwaring op te roepen. in de vrijwaring de bevoegdheid 26. De bevoegdheid van arbiter tot beslechting van dit geschil bij scheidsrechterlijk vonnis staat onbetwist tussen partijen vast. Zij berust op paragraaf 49 van de toepasselijke Uniforme Administratieve Voorwaarden voor de uitvoering van werken 1989 (UAV 1989) waarin een arbitraal beding opgenomen dat verwijst naar de Raad en zijn statuten/arbitragereglement. de feiten 27. Hetgeen hiervoor onder 5 is overwogen ten aanzien van de feiten in de hoofdzaak, dient hier als herhaald en ingelast te worden beschouwd. het geschil 28. Opdrachtgeefster vordert in de vrijwaring als volgt: MITSDIEN: [Opdrachtgeefster] uw Raad verzoekt zo mogelijk tegelijkertijd met het in de hoofdzaak te wijzen vonnis [aanneemster] indien en voor zover [opdrachtgeefster] jegens [A.] aansprakelijk wordt gehouden in de hoofdzaak, [aanneemster] te veroordelen om aan [opdrachtgeefster] te betalen alle schade en kosten waartoe [opdrachtgeefster] in de hoofdzaak tegen [A.] mocht worden veroordeeld, zulks met veroordeling van [aanneemster] in de kosten van deze procedure aan de zijde van [opdrachtgeefster] gevallen, het salaris van de gemachtigde van [opdrachtgeefster] en de nakosten daaronder begrepen. 29. Aanneemster betwist dat zij gehouden is tot betaling van de begeleidingskosten aan A.. Aanneemster concludeert als volgt:

11 11 MET CONCLUSIE: Dat het Uw Raad moge behagen [opdrachtgeefster] in haar vorderingen in vrijwaring niet ontvankelijk te verklaren, althans haar deze te ontzeggen als zijnde ongegrond en onbewezen, met veroordeling van [opdrachtgeefster] in de proceskosten in de vrijwaring, waaronder begrepen het salaris van de advocaat. 30. Nu de vorderingen van A. in de hoofdzaak worden afgewezen, is er geen grond voor aanneemster om opdrachtgeefster te vrijwaren en zal de vordering van opdrachtgeefster in de vrijwaring worden afgewezen. in de hoofdzaak en vrijwaring de proceskosten en overige vorderingen 31. De door de Raad gemaakte kosten hebben tot en met het depot van dit vonnis ter griffie van de rechtbank te Amsterdam bij moderatie en met inachtneming van het Waarborgsom-/moderatieschema van de Raad ,00 bedragen (waarvan 1.714,19 aan btw). De kosten zijn in de hoofdzaak verrekend met de door A. gedane stortingen en in de vrijwaring met de door opdrachtgeefster gedane stortingen. 32. In redelijkheid rekent arbiter de helft van de kosten ( 5.000,00) toe aan de hoofdzaak en de helft van de kosten ( 5.000,00) aan de vrijwaring. in de hoofdzaak 33. Omdat A. in het ongelijk is gesteld zal arbiter A. met de proceskosten belasten. 34. Arbiter bepaalt de door A. te betalen tegemoetkoming in de kosten van rechtsbijstand van opdrachtgeefster naar het ongelijk van A. en met inachtneming van de Leidraad vergoeding kosten rechtsbijstand, op 2.900,00 (twee memories (2 punten) + één mondelinge behandeling (3 punten) = 5 punten (à 580,00) = 2.900,00.) 35. Ter verrekening van de proceskosten moet A. dus aan opdrachtgeefster 2.900,00 betalen. 36. Opdrachtgeefster vordert veroordeling van A. in de nakosten. A. heeft hiertegen geen specifiek verweer gevoerd en ook overigens komt arbiter die vordering niet onredelijk voor. Voor de hoogte van de nakosten zal arbiter uitgaan

12 12 van het door de rechtbanken en gerechtshoven gehanteerde liquidatietarief, te weten salaris advocaat 131,00 zonder betekening, en verhoogd met 68,00 in geval van betekening. in de vrijwaring 37. Omdat opdrachtgeefster in het ongelijk is gesteld zal arbiter opdrachtgeefster met de proceskosten belasten. 38. Arbiter bepaalt de door opdrachtgeefster te betalen tegemoetkoming in de kosten van rechtsbijstand van aanneemster naar het ongelijk van opdrachtgeefster en met inachtneming van de Leidraad vergoeding kosten rechtsbijstand, op 2.900,00 (twee memories (2 punten) + één mondelinge behandeling (3 punten) = 5 punten (à 580,00) = 2.900,00). 39. Ter verrekening van de proceskosten moet opdrachtgeefster dus aan aanneemster 2.900,00 betalen. resumé kostenveroordelingen 40. Zoals in de hoofdzaak is gevorderd, zal arbiter het vonnis in de hoofdzaak uitvoerbaar bij voorraad verklaren. 41. Wat meer of anders is gevorderd, zal worden afgewezen. DE BESLISSING Arbiter, rechtdoende als goed man naar billijkheid: in de hoofdzaak STAAT opdrachtgeefster TOE aanneemster in vrijwaring op te roepen; WIJST de vorderingen van A. AF; VEROORDEELT A. ter verrekening van de proceskosten aan opdrachtgeefster te betalen 2.900,00 (tweeduizend negenhonderd euro); VEROORDEELT A. in de na dit vonnis ontstane kosten, begroot op 131,00 (honderdéénendertig euro), te vermeerderen, onder de voorwaarde dat A. niet binnen

13 13 veertien dagen na aanschrijving aan het vonnis heeft voldaan en er vervolgens betekening van het vonnis heeft plaatsgevonden, met 68,00 (achtenzestig euro); VERKLAART dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad; in de vrijwaring WIJST de vorderingen van opdrachtgeefster AF; VEROORDEELT opdrachtgeefster ter verrekening van de proceskosten aan aanneemster te betalen 2.900,00 (tweeduizend negenhonderd euro); in de hoofdzaak en in de vrijwaring WIJST het meer of anders gevorderde AF. Gewezen te Amsterdam, 29 april 2016 w.g. M. Schellekens 35270