Jaarverslag Algemene kamer vaste commissie van advies voor de bezwaarschriften van de gemeente Bergen op Zoom. JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 1

Transcriptie

1 Jaarverslag 2014 Algemene kamer vaste commissie van advies voor de bezwaarschriften van de gemeente Bergen op Zoom JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 1

2 1. Inhoud pg. 1. Inhoudsopgave 2 2. Algemeen 3 3. Werkwijze van de commissie 5 4. Behandelde bezwaarschriften Behandeltermijnen Inhoud beslissingen op bezwaar Ambtenarenzaken Beschrijving enkele bezwaren Algemene opmerkingen en aanbevelingen 17 JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 2

3 2. Algemeen De algemene kamer van de vaste commissie van advies voor de bezwaarschriften evalueert jaarlijks haar werkzaamheden. Op 23 maart 2015 heeft een interne evaluatie van het functioneren van de commissie over het jaar 2014 plaatsgevonden. Daarbij heeft de commissie dit jaarverslag vastgesteld. Instelling Ingevolge de artikelen 7:13 van de Algemene wet bestuursrecht en de artikelen 84 en verder van de Gemeentewet kunnen de raad, het college en de burgemeester een adviescommissie voor de behandeling van bezwaarschriften instellen. In verband met de rechtszekerheid en rechtsbescherming voor de burger achtte het gemeentebestuur het wenselijk om in de gemeente Bergen op Zoom te komen tot een onafhankelijke commissie voor de behandeling van bezwaarschriften. Hiertoe werd met vaststelling van de Verordening inzake de behandeling van bezwaar- en beroepschriften op 23 december 1993 de adviescommissie voor de bezwaar- en beroepschriften ingesteld. Sinds 2007 adviseert de commissie ook over sociale aangelegenheden. Sindsdien bestaat de commissie uit twee kamers, de kamer sociale aangelegenheden en de algemene kamer. Waar in dit jaarverslag de commissie wordt genoemd, wordt daarmee bedoeld de algemene kamer van de commissie. Competentie De commissie is belast met de voorbereiding van de beslissing op gemaakte bezwaren als bedoeld in artikel 1:5 van de Algemene wet bestuursrecht. De commissie is niet bevoegd te adviseren over bezwaarschriften ten aanzien van belastingzaken. Ambtenarenzaken Sinds april 2006 adviseert de commissie ook over ambtenarenzaken. Invulling De commissie was in 2014 als volgt samengesteld: de heer mr. E.C.D. de Kort voorzitter de heer mr. H.H.M. van den Broek lid de heer mr. J.J. Mattijssen lid mevrouw mr. E.A.A.M. Mijnsbergen lid de heer mr. P.H.M. Verdonschot lid mevrouw mr. M.B. de Klerk Wolters secretaris mevrouw mr. A.J.W.P. Rampaart-Verbeek secretaris mevrouw M.F.S. Asselbergs notuliste de heer R.A. Eysbach secretaris ambtenarenzaken de heer W.J.L. Kruf secretaris ambtenarenzaken JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 3

4 Vergoeding De leden van de commissie ontvangen voor hun werkzaamheden een vergoeding. Deze bedraagt voor de voorzitter 200,- per vergadering en voor de leden 175,-. Daarnaast ontvangen zij een reiskostenvergoeding. In 2014 werd aan vergoedingen en reiskosten in totaal ,20 uitgekeerd. JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 4

5 3. Werkwijze van de commissie Samenstelling De commissie bestaat uit vijf leden, waaronder één voorzitter. De commissieleden nemen bij toerbeurt en op basis van een ruim van tevoren opgesteld rooster deel aan de hoorzittingen. Uit praktische overwegingen zijn alle leden aangewezen als plaatsvervangend voorzitter. Het quorum van de vergadering van de commissie is vastgesteld op ten minste twee leden, inclusief de voorzitter, dan wel diens plaatsvervanger. Hoorzitting De hoorzittingen vinden plaats op maandagmiddag vanaf uur en worden in het Stadskantoor te Bergen op Zoom gehouden. De commissie kwam in maal bijeen. Ingevolge artikel 13 van de verordening is de zitting van de commissie in principe openbaar. In verband daarmee worden de hoorzittingen aangekondigd op de gemeentelijke informatiepagina van de Bergen op Zoomse Bode. De deuren worden gesloten indien de voorzitter van de commissie of een van de aanwezige leden het nodig oordeelt of indien een belanghebbende daartoe een verzoek doet en de commissie vervolgens beslist dat gewichtige redenen aanwezig zijn die zich tegen openbaarheid van de zitting verzetten. De commissie hanteert de praktijk dat bezwaarschriften waarin medische aspecten een rol spelen, zoals bij de toepassing van de Wet maatschappelijke ondersteuning, achter gesloten deuren plaatsvinden. In die gevallen vindt ook geen publicatie plaats. Doel van de hoorzitting is om duidelijkheid over het bezwaar en het standpunt van het bestuursorgaan te verkrijgen. Soms komen nieuwe argumenten op tafel, die ertoe leiden dat aan het bezwaar wordt tegemoetgekomen. Soms is het voor appellanten al voldoende dat hun bezwaren serieus worden genomen en dat het bestreden besluit en de achtergrond daarvan helder wordt toegelicht. JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 5

6 4. Behandelde bezwaarschriften (m.u.v. ambtenarenzaken) In 2014 zijn 86 bezwaarschriften ontvangen en 88 behandeld. Onderstaand treft u een volledig overzicht aan Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO) Tota al Ongegrond Gegrond Nietontvankelijk Bezwaar ingetrokken Behandeling aangehouden Wabo Handhaving Planschade Subsidie Welzijn/Cultuur Wet openbaarheid van bestuur (WOB) Houtopstandenverordening 2 2 Wet gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens (GBA) 1 1 Gehandicaptenparkeerkaart 1 1 Bestuurlijk rechtsoordeel 1 1 TOTAAL % 3,5% 16% 13,5% 9% % JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 6

7 Verdeling aantallen over beleidsterreinen Verhoudingsgewijs werden in 2014 veel bezwaren ingediend tegen besluiten op grond van de Wabo. Dit valt te verklaren uit het feit dat tegen een aantal besluiten veel bezwaarschriften werden ingediend. Tegen besluiten op grond van de WMO werden in vergelijking met voorgaande jaren juist weinig bezwaren ingediend. De commissie vermoedt dat het feit dat er veel aandacht is voor de communicatie met de WMOcliënten daarmee te maken heeft. In 2014 was het aantal beleidsterreinen waarover bezwaar werd ingediend gelijk aan dat in Totaal aantal bezwaren Ten opzichte van vorig jaar is aantal ingekomen bezwaarschriften vrijwel gelijk: JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 7

8 Werkvoorraad De werkvoorraad van nog te behandelen bezwaarschriften aan het eind van 2014 was 5 bezwaarschriften. Dat is in lijn met de daaraan voorafgaande jaren. Eind 2008 waren 9 bezwaarschiften nog niet behandeld, in en in , in , in en in Gegrond Het percentage adviezen tot (deels) gegrondverklaring is erg klein: % % % % % % ,5% % % % % ,5% ,5% JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 8

9 Ongegrond Het percentage adviezen tot ongegrondverklaring is weer iets hoger dan vorig jaar: % % % % % % ,5% % % % % % % Ingetrokken bezwaren Het percentage bezwaren dat werd ingetrokken al dan niet na het houden van een hoorzitting is aanzienlijk lager dan vorige jaren: % % % % % % % % % % % % ,5% Het verschil zit vooral in het aantal WMO-besluiten dat werd herzien tijdens de bezwarenprocedure al dan niet in het voordeel van appellant. Vorig jaar werden 17 WMO-bezwaren van de in totaal 79 behandelde zaken ingetrokken. Dit jaar ging het om 10 van de 88 behandelde zaken. JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 9

10 5. Behandeltermijnen Op een bezwaarschrift dient volgens artikel 7:10 van de Awb binnen 12 weken een beslissing te worden genomen. De beslistermijn kan met 6 weken worden verdaagd. Het bestuursorgaan heeft dan dus 18 weken om te beslissen. De termijn begint te lopen vanaf de dag na die waarop de termijn voor het indienen van het bezwaarschrift is verstreken. De commissie tracht in verband met de beslistermijn en gelet op de belangen van appellanten en bestuursorganen binnen een zodanige termijn te adviseren dat het bestuursorgaan kan voldoen aan de wettelijke termijn. Indien de commissie het advies over het bezwaar aanhoudt, bijvoorbeeld omdat een nader onderzoek dient plaats te vinden, dan wordt dat in veel gevallen al tijdens de hoorzitting met appellant besproken. De behandeltermijn wordt dan opgeschort. Indien de commissie pas na de hoorzitting beslist dat nader onderzoek noodzakelijk is voordat kan worden geadviseerd, dan worden appellant en bestuursorgaan daarvan op de hoogte gesteld. Uit de gegevens over 2014 blijkt het volgende: In 80 van de 88 zaken is tijdig geadviseerd. Dit wil zeggen dat (na eventuele verdaging) het college redelijkerwijs binnen de wettelijke termijn in die zaken een beslissing op bezwaar heeft kunnen nemen. In 4 zaken was het niet mogelijk tijdig te adviseren. Deze zaken betroffen bezwaren tegen Wmo-besluiten, waarbij de afdeling veel tijd nodig had om de behandeling het bezwaar zorgvuldig voor te bereiden. Verder werd de behandeling van het bezwaar in 3 zaken op verzoek van appellant uitgesteld. Eén dossier werd pas na het verstrijken van de bezwarentermijn bij de commissie aangeleverd. Conclusie De commissie concludeert dat in verreweg de meeste gevallen binnen de wettelijke termijn kan worden beslist door het bestuursorgaan. Verbeurde dwangsommen Wanneer niet tijdig wordt beslist op een aanvraag of een bezwaarschrift, dan kan de aanvrager/bezwaarmaker de gemeente in gebreke stellen. Dan probeert de gemeente zo spoedig mogelijk alsnog een besluit te nemen. Lukt dat niet binnen twee weken dan wordt automatisch een dwangsom verbeurd. De hoogte van de dwangsom loopt op naarmate de tijd verstrijkt. De hoogte van de dwangsom is maximaal 1260,-. JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 10

11 6. Inhoud beslissingen op bezwaar De commissie heeft geconstateerd dat het bestuursorgaan in vrijwel alle gevallen het advies van de commissie volgt. In 2014 week het college in één zaak enigszins af van het advies van de commissie. De commissie adviseerde een bezwaar gegrond te verklaren en te handhaven. Bij de beslissing op bezwaar werd overeenkomstig het advies tot gegrondverklaring van het bezwaar besloten, maar gelet op nieuwe informatie is vanwege concreet uitzicht op legalisatie besloten om niet te handhaven. Hieronder volgt een overzicht van de aantallen beslissingen op bezwaar waarbij het college contrair ging, dat wil zeggen een besluit nam in afwijking van het advies van de commissie JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 11

12 7. Ambtenarenzaken In 2014 adviseerde de kamer ambtenarenzaken van de commissie voor het achtste volle kalenderjaar over bezwaarschriften van het personeel van de gemeente. Bij aanvang van het verslagjaar waren 5 bezwaarschriften in behandeling. Tijdens het verslagjaar zijn 19 bezwaarschriften ingediend. Op het einde van het verslagjaar zijn nog 15 bezwaarschriften in behandeling. 8 bezwaarschriften werden ingetrokken. De commissie heeft 1 advies uitgebracht. Dit betrof een bezwaarschrift ten aanzien van een beoordelingsbesluit. Het bezwaarschrift werd ongegrond verklaard. De commissie constateert, dat in 2014 bijna een verdubbeling van het aantal bezwaarschriften heeft plaatsgevonden ten opzichte van De oorzaak van de verdubbeling is de invoering van het nieuwe functiewaarderingsysteem HR21. De commissie beveelt aan de bezwaarmakers op korte termijn duidelijkheid te geven over de behandeling van hun bezwaar. JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 12

13 8. Beschrijving enkele bezwaren Hieronder beschrijft de commissie enkele behandelde zaken. Deze beschrijving is niet representatief voor het geheel. Huisvesting arbeidsmigranten In verschillende zaken is huisvesting van arbeidsmigranten aan de orde gekomen. Vestigen joblodge Een aannemersbedrijf heeft een aanvraag ingediend voor het oprichten van een logiesgebouw te Bergen op Zoom voor de verhuur van kamers aan arbeidsmigranten. Namens het college is de gevraagde omgevingsvergunning verleend. Overigens werd eerder een andere omgevingsvergunning verleend voor het oprichten van een logiesgebouw voor dezelfde locatie. Bij het besluit tot verlening van de omgevingsvergunning met betrekking voor de activiteit " het (ver)bouwen van een bouwwerk (artikel 2.1 lid 1 onder a Wabo)" is onder meer overwogen: dat het bouwen in overeenstemming is met het ter plaatse geldende bestemmingsplan: bestemming "bedrijf met de aanduiding "specifieke vorm van horeca - joblodge"; Omwonenden hebben tegen dit besluit tijdig bezwaarschriften ingediend. Zij voeren het volgende aan: Het betreft een wijziging van de eerder verleende omgevingsvergunning, het aantal kamers is verdubbeld van 26 naar 52, terwijl het aantal parkeerplaatsen gelijk is gebleven. Gevreesd wordt voor parkeeroverlast. Aangevoerd wordt dat men zich kan afvragen of er wel behoefte is aan een joblogde, gezien de stijging van de werkloosheid, door bijvoorbeeld de sluiting van Philip Morris. De suggestie wordt gedaan om stapelbare woonunits te bouwen, die gemakkelijk verwijderd kunnen worden als het aantal arbeidsmigranten afneemt. Dan zouden daarna 50+ woningen gebouwd kunnen worden. Prettiger voor de omgeving en duurzaam. Verder zijn de volgende gronden aangevoerd. - Strijd met rechtszekerheid. Onduidelijk is wat onder de definitie van logies valt. In de volksmond betekent het overnachten. Het permanent of tijdelijk huisvesten van arbeidsmigranten is heel wat anders. Het is eerder een bijzondere woonvorm dan hotel/logies. - Het aantal woningen zal toenemen. Dit is in strijd met de structuurvisie. - Er mogen 52 mensen worden gehuisvest. Naar verwachting heeft meer dan de helft van de mensen een auto en dus is 26 parkeerplaatsen te weinig. - Gevreesd wordt voor overlast: verkeersoverlast en geluidsoverlast. - Betwijfeld wordt of de vergunningvoorwaarden kunnen en zullen worden gehandhaafd. De commissie overwoog als volgt: Op grond van artikel 2.10 van de Wet algemene bepalingen omgevingsvergunning (Wabo) wordt een omgevingsvergunning voor de activiteit bouwen geweigerd indien het bouwen in strijd is met het bestemmingsplan, het Bouwbesluit, de Bouwverordening of redelijke eisen van welstand. Het betreffende perceel heeft de bestemming "bedrijf met de aanduiding "specifieke vorm van horeca job lodge ; Volgens artikel 3 van de voorschriften behorende bij het bestemmingsplan mag het perceel worden gebruikt voor een joblodge zoals in bepaald in de Specifieke gebruiksregels onder lid 3.3 e. JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 13

14 Volgens artikel 3.3 onder e gelden voor een joblodge de volgende specifieke gebruiksregels: 1. Het aantal personen, waaraan logies/huisvesting wordt geboden, bedraagt maximaal 52; 2. Er dienen minimaal 26 parkeerplaatsen op eigen terrein te worden gerealiseerd; 3. Het aanbieden van logies/huisvesting en het beheer/toezicht vindt plaats overeenkomstig het keurmerk huisvesting arbeidsmigranten van de Stichting Normering Flexwonen. Indien deze stichting is opgeheven, kan worden volstaan met een vergelijkbare certificering van een andere organisatie. Aangevoerd is dat onduidelijk is wat onder de definitie van logies valt. De commissie merkt hierover op dat de bestemming niet horeca - logies is, maar dat de specifieke vorm van horeca, joblodge in het bestemmingsplan wordt genoemd. De term joblodge is in het bestemmingsplan niet gedefinieerd. Ter bevordering van de rechtszekerheid zou dat niet hebben misstaan. Deze term is, voor zover de commissie het kan overzien, niet ingeburgerd. Het komt niet voor in het woordenboek. Op internet wordt wel gewag gemaakt van joblodges, maar alleen in verband met het idee van de gemeente Bergen op Zoom. Uit de hierboven aangehaalde specifieke gebruiksregels kan worden afgeleid wat dient te worden verstaan joblodges. Verder is op de website van de gemeente Bergen op Zoom over de joblodge het volgende gepubliceerd: De job-lodge is een door de gemeente Bergen op Zoom bedachte nieuwe huisvestingsvorm voor arbeidsmigranten. Het biedt een structurele oplossing voor de huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten. Uitgangspunt is om arbeidsmigranten een volwaardige plaats te geven in de samenleving. Naast het bieden van fatsoenlijke huisvesting beoogt het college van burgemeester en wethouders hiermee overlast in woonwijken en op recreatieterreinen terug te dringen. De bestreden omgevingsvergunning is gevraagd en verleend voor het oprichten van een logiesgebouw ten behoeve van de huisvesting van arbeidsmigranten (joblodge). Naar het oordeel van de commissie is dit gebruik niet in strijd is met het bestemmingsplan. Ook is geen strijdigheid met de overige bepalingen van het bestemmingsplan, het Bouwbesluit, de Bouwverordening of redelijke eisen van welstand. Dit betekent dat het college verplicht was om de gevraagde omgevingsvergunning te verlenen. Hoewel de structuurvisie geen toetsingskader vormt, merkt de commissie op dat er geen uitbreiding is van het aantal woningen als bedoeld in de structuurvisie. De woonvorm joblodge wordt niet als woning gezien, maar als vorm van bieden van logies, gelet op het tijdelijke karakter van de bewoning en de aard van de behuizing. Appellanten hebben verder aangevoerd dat gevreesd wordt voor geluids- en parkeeroverlast. Gesteld wordt dat onvoldoende rekening is gehouden met belangen van omwonenden. Daarbij is ook de noodzaak van een joblodge ter discussie gesteld. Gezien voorgaande kunnen deze argumenten niet leiden tot gegrondheid van de bezwaren. Wanneer een aanvraag omgevingsvergunning binnen genoemde kaders past dan moet het college vergunning verlenen. Genoemde belangen zijn al bij het vaststellen van deze kaders, zoals het bestemmingsplan, overwogen. Gelet op bovenstaande heeft de commissie geadviseerd de bezwaren ongegrond te verklaren. JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 14

15 Bestuurlijk rechtsoordeel In een andere kwestie is de vraag aan de orde gekomen of de woonvorm die door een ondernemer was gepresenteerd viel onder de bestemming Wonen in eengezinswoningen. Dan moet er sprake zijn van een huishouden: de bewoning door een persoon of meerdere personen in de vorm van een vast samenlevingsverband, niet zijnde kamerverhuur, van een woning. Concreet was de vraag of de samenleving van 8 personen uit Polen, die bij dezelfde werkgever werken, een contract hebben voor langer dan 6 maanden, dezelfde werktijden hebben en uit dezelfde streek uit Polen afkomstig zijn, als een huishouden kunnen worden gekwalificeerd. De commissie beantwoordt deze vraag negatief en overweegt daartoe het volgende. De commissie kan appellant volgen in zijn stelling dat volgens jurisprudentie ook minder traditionele woonvormen passen binnen de woonbestemming. Daarbij moet sprake zijn van nagenoeg zelfstandige bewoning en een zekere mate van onderlinge verbondenheid tussen de bewoners. Anders dan appellant is de commissie van oordeel dat hier geen sprake van is. De bewoners zullen in de GBA worden ingeschreven en ze zullen bij dezelfde werkgever in dienst komen met een contract voor langer dan 6 maanden. Toch is de commissie van oordeel dat hiermee nog niet gesproken kan worden van een huishouden. Het gezamenlijk eten en het voeren van een huishouden met een bepaalde taakverdeling kan wel het voornemen van appellant zijn, maar het is maar de vraag of dat in de praktijk uitgevoerd gaat worden en of een oudere bewoner, zoals door appellant voorgesteld, dit als een soort gezinshoofd zou kunnen handhaven. De commissie acht het niet aannemelijk dat een oudere bewoner in hiërarchisch opzicht enige bevoegdheid of zeggenschap zal krijgen ten opzichte van de medebewoners. Daarnaast kunnen de bewoners wel relatief lang bij een werkgever werken, maar in de loop van de tijd kunnen deze contracten van de verschillende bewoners in duur van elkaar gaan verschillen, waardoor de bewoners uiteindelijk toch niet lang met elkaar samenwonen. In de door appellant aangehaalde jurisprudentie gaat het over samenlevingsvormen van mensen met een beperking, bijvoorbeeld instellingen zoals een Thomashuis. In deze woonvormen is wel toezicht aanwezig. De commissie heeft geen voorbeeld kunnen vinden van samenwonen van arbeidsmigranten, waarbij voldoende onderlinge betrokkenheid is aangetoond. De door appellant voorgestelde woonsituatie heeft meer weg van de kamerbewoning door studenten, waartussen evenmin voldoende verbondenheid bestaat om van een vast samenlevingsverband te kunnen spreken. Te minder nu appellant heeft aangegeven dat twee arbeidsmigranten op één kamer gehuisvest zullen worden. Appellant heeft verder aangevoerd dat in het door de gemeente ondertekende Convenant Huisvesting uitzendmigranten West-Brabant uit 2008 het aantal bewoners per pand niet is gelimiteerd, terwijl de gemeente in haar gedoogbeleid het maximum aantal bewoners op 4 stelt. De commissie merkt hierover op dat in dit convenant geenszins is geregeld dat de gemeente bewoning door arbeidsmigranten in strijd met de bepalingen van het bestemmingsplan zou moeten toelaten. De gemeente heeft uitgesproken bereid te zijn om met inachtneming van de landelijke en lokale wettelijke voorschriften mogelijkheden te bieden om huisvesting van uitzendmigranten te realiseren. In Bergen op Zoom is de vestiging van joblodges planologisch mogelijk gemaakt. Daarnaast heeft het college naar het oordeel van de commissie terecht opgemerkt dat appellant geen partij is bij dit convenant en er derhalve geen rechten aan kan ontlenen. JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 15

16 Het beroep op vertrouwensbeginsel contra legem kan naar het oordeel van de commissie niet slagen. Nog daargelaten de vraag of hier sprake is van een rechtens te honoreren verwachting, met andere woorden dat er concrete toezeggingen zouden zijn gedaan door een daartoe bevoegde persoon, is het zo dat volgens de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State, een bestuursorgaan niet gehouden kan worden te handelen in strijd met de wet. De commissie heeft dan ook geadviseerd het bezwaar tegen het bestuurlijk rechtsoordeel ongegrond te verklaren. JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 16

17 9. Algemene opmerkingen en aanbevelingen Algemeen De commissie constateert dat in 2014 slechts een enkele keer is geadviseerd het bezwaarschrift gegrond te verklaren. De werkvoorraad is klein en de termijnen worden over het algemeen goed nageleefd. Al met al reden tot tevredenheid. Aandacht wordt gevraagd voor het (tijdig) herkennen en behandelen van bezwaarschriften nu het digitale postproces bij de gemeente is ingevoerd. Leerplicht De commissie is bevoegd te adviseren over bezwaren tegen besluiten van de burgemeester, het college van burgemeester en wethouders en de raad. Wanneer bezwaar worden ingediend tegen een besluit van een leerplichtambtenaar, als zelfstandig bestuursorgaan op grond van de Leerplichtwet 1969, dan kan hij ervoor kiezen om onze commissie incidenteel aan te wijzen als adviescommissie. Wet openbaarheid van bestuur Ondanks het gegeven dat gemeenten worden bestookt met oneigenlijke Wob-verzoeken is het aantal bezwaarschriften over Wob-zaken gering. JAARVERSLAG 2014 algemene kamer 17