Boekverslag zakelijke gegevens: Titel van het boek: Bangkok boy

Transcriptie

1 Boekverslag 2 1. zakelijke gegevens: Titel van het boek: Bangkok boy Ondertitel: Wat doe jij als de liefde van je leven plotseling dumpt en vervolgens spoorloos verdwijnt? Naam van de uitgever: De uitgever is Carry Slee zelf samen met Foreign Media Group. Jaar verschijning van het boek: In Welke druk heb ik gelezen? Ik heb de 1 e druk gelezen. Dat kon ik zien omdat, de zinsopbouw soms niet klopte. En er kwamen ook soms spelfouten in voor. Aantal bladzijden: Het boek heeft 255 bladzijden.

2 2. Samenvatting van het boek Bo heeft een prachtig leven in het verschiet. Ze heeft een beste vriendin waarmee ze op kamers woont genaamd: Anouk, ze studeert en haalt goede cijfers en als klap op de vuurpijl heeft ze ook nog een leuk vriendje waar ze stapelverliefd op is. Deze Jongen, genaamd: Joep, is van Thaise afkomst, maar hij is geadopteerd toen hij 3 was door een Nederlands echtpaar. Opeens worden alle spullen van Joep, die een appartement naast haar heeft, weggehaald uit zijn appartement. Als Bo verhaal gaat halen zegt één van de vrachtwagen-inladers dat de huur van het appartement is opgezegd. Bo schrikt zich te pletter en belt Joep meteen op. Maar zijn nummer bestaat niet meer.na 2 dagen wachten heeft Bo nog steeds niks van Joep gehoord en ze begint zich ongerust te maken. Op aansporing van haar beste vriendin Anouk belt ze zijn adoptie-ouders. Zijn adoptie ouders zeggen dat hij een briefje heeft gestuurd met daarop: Ik ben naar Thailand om mijn echte familie op te zoeken. Zeg tegen Bo dat het me spijt. Bo raakt helemaal overstuur en ze denkt dat Joep vreemdgaat, en nu zijn vrouw gaat opzoeken. Ze besluiten om Joep achterna te reizen. Eenmaal aangekomen reizen ze liftend naar Bangkok. Hier aangekomen zuipen ze zich eerst helemaal klem en slapen even snel met 2 jongens om Joep te wreken. Daarna boeken ze een goedkoop hotelletje. In die nacht horen ze een prostituee van 14 schreeuwen en huilen dat ze wegwil maar ze doen niks. De volgende dag besluiten ze om alle weeshuizen af te gaan in Bangkok. Ze hebben bij geen van de 5 succes totdat de het laatste weeshuis aankomen en ze te horen krijgen dat er niks dat een tijdje geleden het weeshuis is afbrand samen met alle papieren. Maar ze hebben wel te melden dat alle kinderen toen uit Chiang Mei kwamen. Dan besluiten ze om daarheen te gaan. Ze huren een auto en rijden weg van het hotel. En dan horen ze dat hoertje weer schreeuwen en pikken ze haar op. ze zegt dat ze sunee heet en naar Chiang Mai moet. Dat kwam dus goed uit. Anouk rijdt het hele stuk, omdat alleen zij een internationaal rijbewijs heeft, maar na een tijdje word ze moe en laat ze Bo rijden. Alleen ze rijdt iemand dood en rijdt door. Ze zijn bang dat de politie hier achterkomt en ze willen zo snel mogelijk weg, omdat ze niet de rest van hun leven in een Thaise gevangenis willen zitten. Ze komen aan in Chiang Mei zetten Sunee daar af. En willen zo snel mogelijk de bus nemen naar het vliegveld om weg te komen. En als de deur van de bus bijna dicht gaat ziet ze joep staan ze rent uit de bus, en vraagt waarom hij haar dit heeft aangedaan. Hij zegt dat hij zijn familie heeft ontmoet en nu geld aan het verdienen is voor zijn familie met folders uitdelen. Maar geeft inhoudelijk geen antwoord. De lezer wist dit allemaal al, omdat hij dat al heeft verteld in de ik-vorm. Dan komen Bo en Anouk erachter dat hun paspoorten nog in de auto liggen waar ze iemand mee hebben aangereden. Ze vertellen eerst alles aan Joep en dan rennen ze halsoverkop naar de auto. Ze halen de paspoorten eruit, en dan zien ze de politie aankomen. De politie stapt uit de auto en vraagt wie die persoon heeft aangereden. Joep stapt naar voren en zegt dat hij het heeft gedaan. Hij word ingerekend en komt in

3 de gevangenis terecht. Ondertussen zijn Bo en Anouk naar Nederland gevlucht! En huren een advocaat in om Joep vrij te krijgen. Dan krijgen ze per mail een krantenbericht opgestuurd van Sunee die ze ook nog naar het engels had vertaald. Er stond: Nederlandse jongen overleden aan hersentumor in cel. Deze Nederlandse jongen was Joep. Hij bleek een dodelijke ziekte te hebben en was daarom naar Thailand gegaan om zijn familie te ontmoeten, en ook heeft hij Bo nog uit de gevangenis gered. Verbetering samenvatting: Bo heeft een prachtig leven in het voor uitzicht. Ze heeft een beste vriendin, Anouk waarmee ze op kamers woont. Bo studeert en haalt goede cijfers en als klap op de vuurpijl heeft ze ook nog een leuk vriendje waar ze stapelverliefd op is. Deze Jongen, genaamd: Joep, is van Thaise afkomst, maar hij is geadopteerd toen hij 3 was door een Nederlands stel. Plotseling maakt Joep het uit met Bo en verdween daarna spoorloos. Joep heeft het uitgemaakt met Bo, omdat hij een hersentumor heeft, maar dat weet Bo nog niet. Bo raakt helemaal overstuur en ze denkt dat Joep vreemdgaat, en nu zijn vrouw gaat opzoeken. Ze besluiten om Joep achterna te reizen. Eenmaal aangekomen reizen ze liftend naar Bangkok. Daarna boeken ze een goedkoop hostel.. De volgende dag besluiten ze om alle weeshuizen af te gaan in Bangkok. Ze gaan de volgende dag al meteen naar een weeshuis, om te vragen of Joep daar is geweest. Ze krijgen een adres, maar als de vrouw een foto laat zien is het een heel andere jongen. Ze gaan naar een andere weeshuis maar dat gebouw is verbrand. Maar ze hebben wel te melden dat alle kinderen toen uit Chiang Mei kwamen. Dan besluiten ze om daarheen te gaan. Ze huren een auto en rijden weg van het hotel. En dan horen ze een meisje schreeuwen en dat meisje geeft Bo en Anouk een briefje waar op staat help me. Bo en Anouk redden haar. Ze zegt dat ze sunee heet en naar Chiang Mai moet. Dat kwam dus goed uit, en Sunee kon mee. Sunee vertelt hoe ze gelokt is door een jongen Zubin, die haar heel wat had beloofd, maar deze loverboy had haar in Bangkok aan een pooier overhandigd. Anouk rijdt het hele stuk, omdat alleen zij een internationaal rijbewijs heeft. Maar na een tijdje word ze moe en laat ze Bo rijden. Alleen Bo rijd Zubin dood en rijd door. Anouk en Bo zijn bang dat de politie hier achterkomt en ze willen zo snel mogelijk weg, omdat ze niet de rest van hun leven in een Thaise gevangenis willen zitten. Ze komen aan in Chiang Mei zetten Sunee daar af. Sunee zijn Bo en Anouk heel erg dankbaar. En willen zo snel mogelijk de bus nemen naar het vliegveld om terug te gaan naar Nederland. Ze laten de auto bij een café staan. En als de deur van de bus bijna dicht gaat ziet ze Joep staan ze rent uit de bus naar Joep, en vraagt waarom hij haar dit heeft aangedaan. Hij zegt dat hij zijn familie heeft ontmoet en nu geld aan het verdienen is voor zijn familie met folders uitdelen. Maar geeft inhoudelijk geen antwoord. De lezer wist dit allemaal al, omdat hij dat al heeft verteld in de ik-vorm. Dan komen Bo en Anouk erachter dat hun paspoorten nog in de auto liggen waar ze iemand mee hebben aangereden. Ze vertellen eerst alles aan Joep,en vragen of Joep haar paspoorten wil ophalen. Ze halen de paspoorten eruit, dan zien ze de politie aankomen. De politie stapt uit de auto en wist dat deze auto Zubin heeft aangereden, en vraagt wie die persoon heeft aangereden. Joep zegt dat hij het heeft gedaan. Hij komt in een vreselijke gevangenis terecht. Ondertussen zijn Bo en Anouk naar Nederland gevlucht.

4 En huren een advocaat in om Joep vrij te krijgen. Dan krijgen ze per mail een krantenbericht opgestuurd van Sunee die ze ook nog naar het Engels had vertaald. Er stond: Nederlandse jongen overleden aan hersentumor in cel. Deze Nederlandse jongen was Joep. Hij bleek een dodelijke ziekte te hebben en was daarom naar Thailand gegaan om zijn familie te ontmoeten. Waarom deze aanpassingen? Ik heb deze samenvatting gekozen, omdat ik het er niet helemaal duidelijk in vond staan. Ook vond ik het er allemaal heel uitgebreid staan en ik vond dat dat wel duidelijker kon. Ik heb het dus daarom zo goed mogelijk aangepast. Ook vond ik dit wel een lastige samenvatting om aan te passen. Dit is de bron waar de samenvatting op stond:

5 3. Over de auteur Carry slee is geboren in Amsterdam op 1 juli Beroep: boek schrijfster Haarkleur: blond Kleur ogen: blauw Gewicht: 62 kilo Hobby s: wandelen lekker eten sauna Ook heeft ze een hond, Doenja en een kat, kleine Fay. Het privéleven van Carry: Carry Slee groeide met haar oudere zusje Elles op. Ze kreeg weinig aandacht. Haar moeder was geestelijk ziek, haar moeder eiste al de aandacht omdat ze veel zorg nodig had. Carry s vader had moeite met de situatie en hij ging er grapjes overmaken. De ouders zijn gescheiden toen Carry 10 jaar was. Maar naar een tijde kwamen ze weer bij elkaar omdat de moeder van Carry het niet aankon. Carry heeft 2 dochters, Nadja en Masja. Ook heeft ze een hond, Doenja en een kat, kleine Fay.

6 Na de middelbare school: Na de middelbare school ging ze naar de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar in Utrecht en werkte een aantal jaren als docent drama op het voortgezet onderwijs. In 1989 schreef ze haar eerste boek: Rik en Roosje. Een voorleesboek voor jonge kinderen. Weetjes: Haar eerst boek, Rik en Roosje, een voorleesboek voor jonge kinderen, verscheen in Ze heeft al meer dan 50 boeken geschreven. Vroeger was haar lievelingsboek Kruimeltje. Ze schrijft voornamelijk boeken voor jongeren. Over de serieuzere onderwerpen waar sommige jongeren last van hebben. Carry slee is de meest populaire kinderboekschrijfster. Bron: & beetje van mezelf 4. Over het boek A. illustratie van de voorkant van het boek Op de voorkant van het boek staan twee meisjes op een scooter. Dat zijn Bo en Anouk. Het lijkt of ze door Bangkok heen rijden. Wat heeft deze illustratie te maken met het boek: Deze illustratie heeft met het boek te maken omdat er in Thailand veel op scooters word gereden. Ook ziet de voorkant er leuk uit. B. is het boek aan iemand opgedragen? Nee het boek is aan niemand opgedragen, wat ik kon vinden. En op het boek kon zien. C. de hoofdpersonen: Bo:

7 Bo is een meisje van 19 jaar en komt uit Amsterdam. Ze heeft blauwe ogen, en lange blonde haren. Ze houd wel van een feestje en een drankje erbij. Goede eigenschappen: voorzichtig: ze durft niet snel iets te zeggen of te doen. Dit is best een goede eigenschap vind ik. 2. Zorgzaam: ze wil alles goed voor iedereen doen. Slechte eigenschappen: Snel boos: ze word snel boos op Anouk als ze dingen verkeerd doet, maar niet zo bedoeld. Erg onzeker: ze is onzeker over zichzelf en snel onzeker over haar vriendje. Als Joep weg is, denkt ze meteen dat hij homo is en een andere vrouw heeft. Joep: Joep is een jongen van 19 jaar en komt ook uit Amsterdam. Hij heeft donker haar & bruine ogen. Hij wil kunstenaar worden en zit op de kunstacademie. Goede eigenschappen: Lief: hij laat het extra niet weten van zijn ongeneselijke ziekte aan Bo omdat hij Bo niet pijn wilt doen. Dat vind ik wel erg lief van Joep. Voorzichtig: hij probeert ongemerkt en voorzichtig naar het buitenland te gaan zonder wat te laten merken of vertellen aan Bo. Slechte eigenschappen: Achterdochtig: hij zegt dat er niks aan de hand is maar eigenlijk is er best veel aan de hand met Joep. Onbetrouwbaar: hij is aan de ene kant onbetrouwbaar omdat hij niks tegen Bo zegt van wat er aan de hand is Bijpersonen: De bijpersonen zijn Anouk: beste vriendin van Bo Benat: de broer van Joep De adoptie ouders: dit zijn de (pleegouders) van Joep D. plaatsen: Dit boek heeft 3 plaatsen: Amsterdam: dit is waar de personen van dit leven. Bangkok: Dit is waar Joep na toe vlucht. En waar Anouk en Bo, Joep gaan zoeken.

8 Thaise stad Chang Mai: Joep is hier naar toe vertrokken en hier vinden ze Joep. Hier zetten ze ook het meisje Sunee uit. E. chronologische of niet-chronologische volgorde: Het verhaal staat in een chronologische volgorde vind ik. Soms zijn er nog wel terug blikken: Joep uit Thailand beginnen ze over te praten. (adoptie) Ik vind het fijn, handig en makkelijk lezen, als het in chronologische volgorde staat. Ook vind ik het heel erg handig hoe dit boek is opgebouwd. Met de ik- verhalen. Zo begrijp ik het echt, en raak ik niet in de twijfel van wie zegt dit?. De trucs die Carry Slee gebruikt: Vertragingen. terugblik/herinnering wekken van vermoedens vertraging: Bij vertragingen werd het spannend. Je merkt dat het spannend stukje er aan komt, ik ga dan verder lezen omdat ik wil weten wat er gaat gebeuren. Maar als ik dan verder lees, dan komt het spannende stukje steeds dichterbij. Zo wil je steeds door lezen. Zo maak je het boek spannend, omdat het ook onverwachts komt. Omdat je merkt dat het spannende stukje eraan komt. Terugblik/herinnering: In het verhaal word terug gekeken en gepraat over dat Joep werd geadopteerd uit Thailand. Als je niet wist dat Joep was geadopteerd dan snap je het hele verhaal niet. En als je dit weet maakt het extra spannend omdat je weet wat er kan gaan gebeuren. Wekken van vermoedens: In dit verhaal heb je heel veel dat je zelf mee gaat denken. ik zat zelf ook mee te denken, van wat ik gedaan als ik in die situatie kwam. Ook toen ik dit verhaal las, kun je vooruit gaan denken wat er zal kunnen gaan gebeuren. Ook stel je vragen aan je zelf en die blijven dan onbeantwoord. Zo wil je graag verder lezen en word het verhaal spannend. Als je verder lees kom je het antwoord wel te weten. F. welk perspectief

9 Het boek is geschreven uit een ik-verteller. Over de hoofdpersonen Joep en Bo. Ik vind dat je je zo erg goed kunt inleven in de personen, zo begrijp je het verhaal ook snel. Ik vind dat het boek er ook veel begrijpelijker en leuker op word. Hier krijg je ook een soort dagboek effect van. Zo vind ik het leuk en spannender om het te lezen. G. Heeft het verhaal een gesloten of open einde? Ik vind dat het verhaal een gesloten einde heeft. Joep gaat aan het einde dood. Bo is wel eerst geschrokken maar accepteer de dood van joep en sluit het verhaal daarmee af. 5. Leeservaringen: Dit onderwerp van dit boek, spreekt me erg aan. Ik hou van dit soort onderwerpen. Toen ik de titel zag sprak het me niet echt aan. Maar mijn buurvrouw zei dat het een heel mooi boek was. Dus ben ik het gaan lezen. Ik ben ondertussen dat ik aan het lezen was niet aan het denken gezet. Toen ik begon in het boek met lezen had ik nog niet echt een gedachte van wat er zal gaan gebeuren op het einde. Dus ik kan niet zeggen of het klopt. Daardoor word dit boek ook echt heel erg spannend. Veel gebeurtenissen komen

10 onverwachts, omdat het boek niet echt voorspelbaar is. Ik ben wel over een paar dingen anders gaan denken, bijvoorbeeld over dat meisje Sunee. Dat het echt ziellig is hoe mensen daar met kinderen omgaan. Het boek word ook goed uitgelegd, alles word duidelijk uitgelegd en het staat er niet echt in een moeilijke taal. Ik heb nog een keer een boek gelezen met een onderwerp zoals deze, dat boek heette fatale liefde. Maar als ik eerlijk ben vind ik dit boek leuker. Dat komt voornamelijk omdat, fatale liefde erg voorspelbaar is. En dat had ik bij dit boek totaal niet. Ook vind ik bij bangkok boy de hoofdstukken fijner omdat het word verteld in ik-verhalen. Gebeurtenissen: In dit boek gebeuren veel gebeurtenissen. Het ene gebeurtenis na het andere gebeurtenis. Er zit soms wel een stukje tussen wanneer er weer een gebeurtenis komt. Maar het boek word er niet saai op. Er zijn niet echt gebeurtenissen die heel veel indruk op me hebben gemaakt. Wel dat Bo en Anouk op de scooter zaten en dat de mannen ervan door gingen met hun tassen. Dat was wel even schrikken. Nu ga ik ook beter op mijn tas letten als ik in het buitenland ben. De gebeurtenissen in dit boek zijn ook geloofwaardig, omdat je ze ook kan gaan tegen komen in het echte leven. Het zijn dagelijkse gebeurtenissen. Deze gebeurtenissen zijn voor mij nog niet echt heel erg herkenbaar, wel met diefstal. Ik was wel een keer in de stad, en toen zag ik een jongen bij de scootmobiel staan en het tasje afpakken wat nog aan de scootmobiel hong. Veel gebeurtenissen komen onverwachts. Daar word het boek dus niet saaier om. Ik zou geen een van deze gebeurtenissen willen meemaken omdat het me erg pijn lijkt doen om (je vriendje) Joep zo te verliezen. Wel zou ik een keer naar Thailand willen, dat lijkt me erg mooi. Daardoor zit er ook wel veel tempo in het verhaal. Ik had het boek uit binnen 3 dagen, omdat je er zo in verder willen lezen. Het verhaal blijft je boeien. Personages: In dit boek zijn de personen echt voor me gaan leven. Daardoor kon ik ook goed inleven in de personen. En ik snap de problemen en de emoties dan ook goed wat de personen meemaken. Maar de hoofdpersonen zijn niet helden voor mij. Ik zou ook niet op een van de personen willen lijken. Vooral om wat ze meemaken. Dat lijkt me erg lastig om te vergeten en om er overheen te komen. Ik denk ook dat je er niet echt snel of

11 gemakkelijk van afkomt. De personen die in het boek voorkomen hebben mij ook niet echt beïnvloed. Dus ook hebben ze me niet aan het denken gezet met hun gedrag of gedachte en uitspraak. Ik snap wel hoe Bo zich gaat gedragen als ze in Thailand is. ik vind dat ze ze dus ook gewoon normaal gedragen en dus ook wel soms voorspelbaar. Ik snap de ideeën ook wat ze hebben. Bouw: De gebeurtenissen die allemaal gebeuren zijn allemaal vrij logisch. Ze spelen allemaal netjes achter elkaar af. De verhaallijnen zijn daarom ook goed met elkaar verbonden. Zo heeft het ook een gemakkelijke opbouw om het te lezen. Net of je begint met leven en het einde van het leven ziet. Het word echt goed en duidelijk uitgelegd. Het verhaal is spannend opgebouwd doordat de gebeurtenissen onverwachts komen. Er zijn in dit verhaal niet veel terugblikken of vooruit blikken. Alleen een korte terugblik van Joep met zijn adoptie. Maar dat moet je weten anders begrijp je het verhaal namelijk niet. Het slot vind ik erg mooi, zo is het verhaal in een keer afgelopen. Je weet ook waar het hele verhaal over heeft gespeeld dus dan begrijp je het einde wel, en ik had nog niet vragen wat in me hoofd bleef rondzweven. Taalgebruik: De zinsopbouw is ook duidelijk en ze bevatten niet veel moeilijke woorden. Zo word het erg gemakkelijk lezen voor mij, want dan hoef ik niet steeds aan mama vragen wat dat woord betekend. Dit verhaal bevat ook veel tempo, alles gebeurt snel achter elkaar. En ze vertellen in elk hoofdstuk interessante dingen zodat het je blijft boeien. In dit verhaal is hoofdstuk wel een dialoog. Zo kun je het goed begrijpen. 6. Recensie en eigen mening:

12 Ik vond het een heel leuk boek. Ik bleef er maar in door lezen, het werd steeds spannender. Ik wist ook niet wat er ging gebeuren in het verhaal. Er werd vanuit twee verschillende personages geschreven en dat vond ik erg mooi. De verhalen van Joep waren soms wel wat kort. Het einde raakte me ook echt. Aan de ene kant snapte ik wel dat hij het niet vertelde aan Bo, maar aan de andere kant ook niet, want dan hadden ze samen alles nog kunnen meemaken. Ik blijf er ook steeds over nadenken. Ik vond het een heel mooi verhaal en je blijft geboeid. Spannender het boek is spannend en word steeds spannender. Geboeid(boeien) het verhaal blijft je boeien, het hele boek door. Je wilt er zo in verder lezen. Bangkok Boy valt niet mee. Ik wist dat Slee stilistisch niet zo vaardig is maar het is echt treurig. Ik had voortdurend de neiging om zinnetjes hardop te lezen. Omdat ze zo obligaat waren, of zo simpel of naief of simpelweg stompzinnig. Slee kiest voor een wisselend perspectief waarbij Bo ongeveer tweederde van de tijd aan het woord is. Bo is wisselend boos en verdrietig en vooral haar verontwaardiging komt tot vervelens toe terug. Van Joep is een wat evenwichtiger karakter gemaakt maar ook hij blijft vlak. De plot is van dik hout zaagt men planken en alleen het einde heeft dan nog iets van ontroering en subtiliteit in zich. Het boek is grof in de betekenis van niet verfijnd en niet zorgvuldig. Van een schrijver mag verwacht worden dat er is nagedacht over de taal. Waarom staat deze zin er en wat wil hiermee zeggen? Het lijkt er niet op dat Slee zich dit soort vragen vaak heeft gesteld.bangkok Boy is een belediging voor jongeren van boven de zestien. Laat die maar lekker Joe Speedboot gaan lezen of voor mijn part Ronald Giphart. Treurig er komen veel zielige momenten in. Daardoor word het boek soms treurig. Simpel de zinnen zijn erg makkelijk en fijn om te lezen. Zo is het makkelijk te begrijpen een ander woord ervoor = simpel Eigen mening: Ik vind dit boek erg leuk. Dit zijn onderwerpen van boeken wat ik interessant vind en wat me aanspreekt. Ik heb het vorige boek fatale liefde gelezen. Maar ik vind dit boek veel mooier. Voornamelijk door de personages hoe ze het vertellen, het is handig, sneller begrijpelijker, makkelijker te lezen. Ik durfde het boek ook eerst niet te lezen omdat ik dacht dat het boek moeilijk was. Maar dat valt echt heel erg mee! Ik vind dit boek zeker een aanrader, ook voor mensen die denken dat het boek te moeilijk is. Gewoon doen! Bronnen: