ambtsdragers mogen hierin voorgaan, door leiding te geven aan het proces waarin Christus gestalte krijgt. Waarin Hij geboren wordt. In ons.

Transcriptie

1 Preek over Galaten 4:12-20 (Bevestiging ambtsdragers) Gemeente van Jezus Christus, gasten, luisteraars, De kern van dit stukje uit de brief van Paulus vind je in vers 19: Christus moet gestalte krijgen. In ons. Daarmee bedoelt Paulus vooral en in de eerste plaats: in ons als gemeente. Christus moet gestalte krijgen. Je zou het zo kunnen zeggen: we moeten, als gemeente, aanstekelijk christen zijn. Aanstekelijk chisten zijn, dat doe je niet alleen zelf, maar samen. Het is de bedoeling dat het aan ons te zien is, wat we geloven. Of beter gezegd: wie we geloven. En ambtsdragers mogen hierin voorgaan, door leiding te geven aan het proces waarin Christus gestalte krijgt. Waarin Hij geboren wordt. In ons. [dia 1 titel] Christus moet gestalte krijgen. Dat is het thema van de preek. Ik ga dat uitwerken in vier stappen. In elke stap staat een tekstgedeelte centraal: [dia 1.1] 1. Wees zoals ik, want ik ben zoals u (vs. 12a). Wat bedoelt Paulus hier en wat betekent dat? [dia 1.2] Toen prees u zich gelukkig Over het voorbeeld van Paulus ziekte (vs. 12b-16); [dia 1.3] Het is goed als u zich inspant (vs ). Over de verhouding tussen wetticisme en wetteloosheid. [dia 1.4] Zolang Christus geen gestalte in u krijgt (vs ). Over Paulus barensweeën. Vs. 12(a) / Wees zoals ik, want ik ben zoals u. [dia 2] Een raadselachtig en ook weer emotioneel begin van de tekst. In deze brief wisselen moeilijke, meer theologische gedeelten en hele scherpe emotionele stukken elkaar af. Je kunt zien dat Paulus echt bezorgd is. Om de leer, en om de praktijk van het leven. [dia 3] Paulus schreef in 2:5: de waarheid van het evangelie moest in uw belang behouden blijven.

2 De pas gewonnen vrijheid van de gelovigen in Galaten stond op het spel. In plaats van meer en meer op Christus te gaan lijken, wilden de Galaten meer en meer op de joden gaan lijken. Door zich te laten besnijden, de spijswetten te gaan onderhouden en de heilige feesten. Met andere woorden: ze gedroegen zich meer en meer als proselieten die aansluiting zochten bij het joodse volk. Dan als vrije en zelfstandige kinderen van God door Jezus Christus. Wat bedoelt Paulus nu met die openingszin wees zoals ik, want ik ben zoals u? Is aanstekelijk christen-zijn of aanstekelijk gemeente zijn hetzelfde als aanstekelijk Paulus-zijn? Het klinkt een beetje uit de hoogte, arrogant? [dia 4] Paulus schrijft in 1 Korintiers 9:21: voor hen die niet onder de Joodse wet staan, ben ik als iemand geworden die de wet niet heeft, om hen te winnen. Dit betekent niet dat ik de wet van God heb losgelaten, maar dat ik mij heb onderworpen aan de wet van Christus. Dit is dus het punt: de Galaten waren begonnen in geloof, maar dreigden nu verder te gaan met werken! Paulus zegt tegen de Galaten: verlang niet terug naar de tijd voor de komst van Christus. Weet je nog, die rode draad door de Bijbel met Christus in het midden? Naar de tijd vóór Christus, toen heidenen nog proseliet moesten worden om bij God te horen. Neem geen genoegen met een positie als aanhangsel bij het volk van God. Wees blij met wie je bent in Christus: eens geen volk, nu Gods volk. Hoe kan het nu toch, schrijft Paulus eigenlijk, dat ik als jood bereid ben geweest voor jullie een heiden te worden (1 Kor. 9:21) en dat jullie heidenen op jullie beurt nu proberen joods te worden! Het lijkt op een slechte film waarin een prins verliefd wordt op een eenvoudig meisje en waarin het meisje vervolgens wanneer ze zich ontworstelt heeft aan haar lage komaf ervandoor gaat met een andere rijkeluiszoon.

3 Of zoiets. Daar houd je een kater aan over. Of niet soms? [dia 5 leeg scherm] wees zoals ik betekent niet: wordt meer meer joods. Maar het betekent: wordt meer zoals Christus. Want, let op Paulus persoonlijke getuigenis in Galaten 2:20: ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Laat dat onze eenheid zijn. Geldt ook voor ons. Los van Christus bewegen mensen per definitie uit elkaar. Maar in Hem vinden we elkaar. Onze eenheid is dus een geloofsverbondenheid. Kijk omhoog. Prijs de Heer. Hij maakt ons één. [dia 6] / Toen prees u zich gelukkig over het voorbeeld van Paulus ziekte. Paulus schrijft: hoewel mijn ziekte u er alle aanleiding toe gaf, hebt u mij toch niet veracht of verstoten. (vs. 14) Het is een beetje gissen naar wat Paulus hier bedoelt. Volgens sommigen had hij malaia en was hij daarom in het hoger gelegen Galatië. Anderen denken aan Paulus besneden zijn (een aanstoot voor de heidense Galaten). Dat zou dan ironisch zijn, aangezien ze nu zichzelf maar al te graag laten besnijden. Weer anderen denken aan het boze oog. Als je wel eens op vakantie bent geweest in bijvoorbeeld Turkije dan weet je wat dat is. Weer anderen, en dat lijkt mij een nuchtere uitleg denken dat Paulus een oogziekte had en er daarom met zijn rode ogen en pus er als prediker niet uitzag. Paulus schrijft in vers 15: ik kan van u getuigen dat u zelfs uw ogen zou hebben uitgerukt om ze mij te geven. Hoe dan ook, Paulus herinnert de Galaten er aan hoe zij Paulus en zijn boodschap ontvangen hebben en aangenomen. En hoe zij dus niet uit een natuurlijke reflex (om wat voor reden dan ook) Paulus en zijn bodschap van God veracht of verstoten. Maar zij prezen zich gelukkig. Letterlijk: gezegend. Zij voelden zich gezegend.

4 Omdat ze kinderen van God mochten zijn. niet langer bang voor andere goden, die geen goden zijn. Maar Paulus vraagt: wat is er nu nog van dat gevoel over? [Dia 7] Paulus schrijft in 1 Tess. 2:13: Wij danken God dan ook onophoudelijk dat u zijn woord, dat u van ons ontvangen hebt, niet hebt aangenomen als een boodschap van mensen, maar als wat het werkelijk is: als het woord van God dat ook werkzaam is in u, die gelooft. Dat is gezegend zijn. misschien weten jullie nog hoe ik in Hoofddorp kwam. Met die gereeschapskist. Met daarin de Bijbel. Dat is niet mijn mening. Maar Woord van God. dat ons is toevertrouwd. Dat maakt van jullie vrije mensen. Bevrijd uit deze door het kwaad beheerste wereld. Laat dat gezegende gevoel overheersen. Laat niemand jullie iets anders wijsmaken. Jullie zijn gezegende mensen. Vs / het is goed als u zich inspant. [dia 8 - titel] Schrijft Paulus. Maar voor wie? En hoe, met welke instelling? Laten we eens kijken naar dat hoofdthema uit Galaten. Paulus is bezorgd dat de pas tot geloof gekomen Galaten hun vrijheid in Christus inruilen voor een geloof dat zich beroept op eigen prestaties. Let erop hoe dat in z n werk ging bij de Galaten. Zij dreigden die vrijheid te verliezen, niet door terug te vallen in de dienst aan afgoden, maar door ahw door te schieten in een geloof in eigen prestaties op grond van de wet. De vrijheid die iedereen heeft door het geloof in Jezus Christus wordt op twee manieren bedreigt. [dia 8.1] 1) door wetteloosheid. De wet, daar heb ik geen boodschap aan. Ik ben vrij. Wie maakt mij wat. Nee, Paulus schrijft: Het is goed dat u zich inspant maar doe het met de goede motivatie, doe het uit dankbaarheid en uit liefde. En doe het altijd, niet soms wanneer bepaalde mensen in de buurt zijn, vanuit je relatie met Jezus, gedreven door zijn Geest. Leef niet voor mensen maar voor God die de wet in je hart wil schrijven.

5 En [dia 8.2] 2) door wetticisme. Daarmee bedoelt Paulus niet dat de wet op zich slecht is, maar een geloof dat gebaseerd is op eigen prestaties. O wat gaat de satan geraffineerd te werk. Want ook Gods geboden kunnen hiervoor worden misbruikt. Dan doet satan zich voor als een engel van het licht (2 Kor. 11:14). Paulus daagt de mensen die jaloers naar vrome joden kijken jaloers zijn op een verkeerd soort orthodoxie - uit: vindt je de wet mooi, léés dan de wet en ontdek dat de wet zelf ook al rekening hield met het feit dat niemand door werken van de wet rechtvaardig wordt voor God. In de wet staan ook bepalingen over offers en verzoening. De wet is juist ingevoerd, kan Paulus schrijven om Gods volk, de joden, bewust te maken van zonde. Kortom: speel Abraham niet tegen Mozes uit. wet niet tegen genade. Hoor in de wet de belofte van God die je bevrijd heeft om kind van Hem te zijn. En hoor in de belofte de wet, niet als de regels die ons dreigt, maar als de richtlijn die ons drijft. Vertrouw niet op de wet maar op de belofte. Welke belofte: dat je door het geloof in Jezus Christus nakomeling van Abraham bent en daarmee erfgenaam van Gods belofte: dat je kind mag zijn van Hem. [dia 9 - titel] zolang Christus geen gestalte in u krijgt Zolang Christus geen gestalte in u krijgt doorsta ik telkens weer barensweeën om u. Het belangrijkste vers in dit bijbelgedeelte. Wij kunnen alleen een aanstekelijke gemeente zijn als Christus in ons gestalte krijgt. En hoe gebeurt dat? Ik zou zeggen op twee manieren: [dia 9.1] 1) door een gezonde leer daarvoor is onderwijs nodig zoals Paulus dat ook geeft aan de Galaten. Het bewaren en bewaken van die leer is een belangrijke taak van ouderlingen.

6 En [dia 9.2] 2) doordat die gezonde leer doorwerkt in ons leven. Nu zijn er in onze traditie 2 valkuilen. De eerste is dat wij als kerk sterk gericht zijn (altijd geweest) op het bewaken van de leer. De drie formulieren. Met daardoor als valkuil dat het geloof in de praktijk (het leven) daardoor te weinig aandacht krijgt. Een tweede valkuil is dat de manier waarop het geloof praktijk wordt bij ons vooral buitenkant is. Want we zijn sterk in organiseren in dingen doen. De valkuil is dat je jezelf dan afmeet aan wat er georganiseerd wordt: van politieke partijen tot scholen en van kinderbiddagmiddagen tot websites. 1 Tess. 5:21-22: Onderzoek alles, behoud het goede [22] en vermijd elk kwaad, in welke vorm het zich ook voordoet. Ik zou zeggen: laat wat we organiseren vooral ook inhoud hebben. Geloofsinhoud. Dan krijgt Christus gestalte in ons. [dia 10 leeg scherm] Vergelijk de kerk met een bouwtekening. De kerk is niet alleen een beschrijving van hoe het moet (de geloofsbelijdenis) en wat je moet doen, organiseren. Kerkzijn moet vorm krijgen in de praktijk. Hoe? Christus moet in deze bouwtekening gestalte krijgen. Niet alleen in ons belijden. Niet alleen in wat we organiseren. Maar in hoe we leven. Waar we over praten. Waar we van getuigen. Of we bereid zijn om te geven. Doen we dat niet het geloof ook echt leven dan raken we onze vrijheid kwijt. Óf door langzaam af te drijven naar een werelds leven. Als een kikker in een pan die langzaam aan de kook raakt. Óf door steeds strenger te worden voor jezelf. En voor anderen. Door de bouwtekening belangrijker te vinden dat het uiteindelijke resultaat.

7 Christus moet gestalte krijgen. Daarmee bedoel ik niet dat wij het offer voor onze zonden moeten brengen. Maar dat wij, als zijn lichaam, dat offer in de praktijk brengen. Door onze levenshouding. Dan krijgt Christus gestalte. Dan zijn we aanstekelijk christen. Dat is echte spiritualiteit: dat het te zien en te merken is in onze levenshouding dat niet wij leven, maar Christus in ons. En wij in Hem. Krijgt Christus gestalte in onze gemeente? [dia 11 titel] Een paar praktische suggesties. [dia 11.1] Laat ik beginnen met een groot compliment te geven voor de manier waarop dat al gebeurt in deze gemeente. Op verschillende manieren zijn mensen bezig niet voor zichzelf te leven maar ook voor anderen. Er is veel gastvrijheid. Offerbereidheid, bijvoorbeeld doordat mensen hun tijd, hun geld, hun eten delen met elkaar. Vriendelijkheid, interesse. Er is heel veel trouw en inzet. Dienen als kwaliteit. Dat is aan de andere kant ook een valkuil, namelijk dat je dat alles doet omdat het moet, en anderen meet aan de lat van jouw prestaties. Dat is geen dankbaarheid maar moeten. Dan verwacht ik van jou wat ik ook doe. Een groot compliment! Maar waar kunnen we nog aan werken? 1. [11.2] We kunnen nog meer en beter leren wat we doen te verbinden met wat we geloven. Wat bedoel ik daarmee: dat we leren praten over ons geloof. en luisteren: meer worden als Maria en minder als Marta. Elkaar daarin toerusten. Vrijmoediger worden daarin. Voorbeeld van het ziekenhuis. 2. [11.3] een voorwaarde daarvoor is: dat je elkaar kent. Vraag aan alle nieuwe mensen: stel jezelf voor in Kerknieuws. Zodat wij ook echt elkaars lasten kunnen dragen. Zodat wij het praktisch kunnen maken. Niet alleen

8 tegenover mensen die wij al kennen (bijvoorbeeld familie) maar ook nieuwelingen 3. [11.4] door bereid te zijn bekend te staan als gevende mensen mensen die van genade leven. Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend ik ook jullie. (Joh. 20:21). Voorbeeld kinderbiddag en dankdagmiddag. Energie ombuigen naar buiten toe. Koffie-ochtenden / eetproject. Ambtsdragers: aan dit proces mogen jullie leiding geven. jullie zijn opzichters in de bouw van Christus kerk. Vroedvrouwen. Die meehelpen aan de geboorte van Christus in deze gemeente. Hij maakt ons één. Tot eer van God in eeuwigheid. [amen]