[dia 1 titel] Het thema van de preken in deze adventtijd is:

Transcriptie

1 Inleiding op de bijbellezing: [dia 1 titel] Het thema van de preken in deze adventtijd is: God belooft wat! [dia 1.1] Gods belofte aan Noach: hoop voor de aarde, was het thema van de preek van vorige week. Vandaag het vervolg. We hebben het, in de aanloop naar kerst, over kernmomenten uit het Oude Testament, waarin God grote beloften doet. Waarom doe ik dat? Omdat ik denk dat we hiermee een heel belangrijk thema te pakken hebben uit de Bijbel. Maar ook, en niet in de laatste plaats, omdat Paulus ons erop wijst in 2 Kor. 1 vers 20, dat de komst van Jezus Christus de bevestiging is van Gods beloften voor ons. Hij is Gods ja. Vandaag een volgend kernmoment in de geschiedenis van God met de wereld: Gods belofte aan Abraham. [dia 1.2] Thema voor de preek is: Gods belofte aan Abraham, hoop voor de volken.

2 Gemeente van Jezus Christus, gasten, Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan. Hij brengt ons sint Nicolaas, ik zie hem al staan. Hoe huppelt zijn paardje het dek op en neer. Hoe waaien de wimpels al heen en al weer. Een vrolijk liedje over de intocht van sinterklaas. Waar een kinderhart vol van is, loopt de mond van over. Het is vandaag de tweede zondag van advent. En sinterklaas is alweer vertrokken. Wíj bezinnen ons op, en we verwachten de tweede komst van Jezus Christus naar deze wereld. Wat mag je, als christen verwachten? Welke beloften mag je meedragen in je hart? Een verwachting heeft alles te maken met beloften. Laten we eens kijken welke verwachtingen mensen koesteren op verschillende momenten in hun leven: [dia 2] - trouwen: een goede relatie, gezondheid, kinderen [dia 3] - nieuwe baan of opleiding: voorspoed, financiële zekerheid Allemaal verwachtingen waarmee mensen leven. Maar ze zijn niet gebaseerd op echte, reeële beloften. Niemand belooft jou gezondheid of voorspoed. Niemand garandeert het ook. Je hoopt het alleen, op basis van het verleden, of tegen beter weten in. Wat ook opvalt is, dat al deze dingen eindig zijn. De dood zet door al deze dingen een streep. [dia 4 leeg scherm] Als je gelooft, mag je anders leven. Dat geloof ik echt. Waarom? Omdat je andere beloften in je hart meedraagt. Beloften die staan als een huis, omdat God ze belooft. Daar gaan we het vanochtend over hebben.

3 Vorige week stonden we stil bij die eerste grote belofte van God aan de wereld: God die garant staat voor zijn schepping. Vandaag de tweede grote belofte. [dia 5] Het thema van de preek is: Gods belofte aan Abraham: hoop voor de volken. We staan stil bij drie punten: 1. wat belooft God 2. aan wie belooft God 3. met welke bedoeling belooft God 1. wat belooft God? [dia 6 - titel] Wat belooft God eigenlijk. Tijd om te kijken naar die beloften. Welke beloften gaat het om? Welke beloften zijn dat, die je mag meedragen in je hart, die uitmaken hoe je als christen in het leven staat? God belooft, en nu vat ik het kort samen ik begin bij de kern van Genesis 12 vers 1-3: [dia 6.1] God belooft zegen. De verdere uitwerking en bevestiging van Gods beloften aan Abraham vinden we in de hoofdstukken 15 en 17. Maar de kern van Gods beloften vinden we in Genesis 12. Je zou het zo overzichtelijk kunnen maken. God belooft een viervoudige zegen: [dia 7] Hij belooft: 1. een groot volk; 2. zegen en aanzien (lett. een grote naam ) 3. een bron van zegen (voor anderen) 4. bescherming (Ik zal zegenen wie jou zegenen, wie jou bespot, zal ik vervloeken.)

4 Wat God belooft dat is een relatie die bestaat uit zegen en bescherming. [dia 8] In genesis 17 vers 7 is mooi en kernachtig onder woorden gebracht: Ik sluit een verbond met jou en met je nakomelingen, met alle komende generaties, een eeuwigdurend verbond: ik zal jouw God zijn en die van je nakomelingen. Jeremia schrijft later [dia 9]: Zij zullen mijn volk zijn en ik zal hun God zijn. Ik zal hen één van hart en één van zin maken, zodat ze altijd ontzag voor mij zullen hebben en het hun en hun nageslacht goed zal gaan. Ik zal een eeuwig verbond met hen sluiten, ik keer mij nooit meer van hen af en zal hen altijd zegenen. Ik zal hen met ontzag voor mij vervullen, zodat zij zich nooit meer van mij zullen afkeren. Ik zal er weer vreugde in vinden hen te zegenen en zal hen voorgoed in dit land planten. Met hart en ziel zal ik dat doen. [even wachten, dan dia 10 leeg scherm] Ik zal jouw God zijn. Dat is de kern van de belofte die God aan Abraham doet, en die jij vandaag in je hart mag sluiten. Je mag ze dagelijks met je meedragen. Je mag eraan denken als je begint aan een opleiding of een nieuwe baan. Je mag eraan denken als je trouwt. Maar je mag er ook aan denken als je aan een graf staat. Of het ziekenhuis binnenloopt. Je mag eraan denken als je inkopen doet voor kerst. Je mag eraan denken als er een kind geboren wordt en als er geen kinderen geboren, worden. Ik zal jouw God zijn. Als je vertrouwt op die belofte, ben je volgens Paulus in Gal. 4 (vs. 27) echt vruchtbaar. Elke dag bij het opstaan en naar bed gaan. Ik zal jouw God zijn. 2. aan wie belooft God dat? [dia 11] Als je kritisch meeleest en meeluistert, denk je misschien: ja, dat gold voor Abraham. Lang geleden. Wat heb ik daar mee te maken.

5 Ik kan me van vroeger herinneren dat we bij het naar bed gaan een liedje zongen, waarover in de familie soms discussie was. Het ging zo: Hoger dan de blauwe luchten, en de sterretjes van goud, woont mijn Vader in de hemel die van al zijn kindren houdt. Maar nu komt het. De discussie ging over de vraag of je nu moest zingen alle kinderen of al zijn kinderen. In het tweede geval hadden we het idee dat God toch ergens niet eerlijk was. Hoe zit dat? Houdt God niet van alle kinderen? Voor wie geldt die belofte: ik zal jouw God zijn? In vers 3 staat dat die zegen zich via Abraham zal verspreiden naar alle volken. Betekent dat: iedereen? Laten we bij het begin beginnen. In onze vertaling staat in vers 3: alle volken. Je zou beter kunnen vertalen: alle families. Of alle stammen. Waarom? Omdat dit doet denken aan de voorgeschiedenis van de roeping van Abraham. Na de vloed verspreiden mensen zich over de aarde. Alle mensen, dat zijn de nakomelingen van Noach. Dat is Genesis 10. Een lijst met stammen die de aarde opnieuw bevolken. Maar wie denkt eind goed al goed verwijst de Bijbel direct door naar Genesis 11. Het loopt niet uit op een goede schepping, maar op Babel. Via de lijn van Sem gaat God door, tot Terach, de vader van Abraham. En juist met Abraham gaat God verder. Waarom zeg ik, juist met Abraham? Nou, lees vers 30 van hoofdtuk 11. Abraham was getrouwd met Saraï. En zij was onvruchtbaar. God gaat verder met een onvruchtbaar stel.

6 Aan dat onvruchtbare stel belooft God een groot volk. Via de lijn van Abraham zullen uiteindelijk alle stammen die de aarde bevolken gezegend zijn. God laat zijn schepping niet los. God is doelgericht. Hij heeft nog steeds een goede schepping, met daarop een nieuwe wereldbevolking op het oog God is onvermoeibaar in het steeds weer opnieuw beginnen. We zagen het al vorige week, bij Noach. Het kwaad dat in de mensen zich liet zich niet wegspoelen met water. Het loopt uit op Babel. Maar God begint, keer op keer, opnieuw. God valt terug op zichzelf. Dit is de kern van het evangelie. Paulus vermaant in Romeinen 4 mensen die op zichzelf vertrouwen op hun eigen kwaliteiten op hun besnijdenis, het houden van de wet Paulus wijst ze terecht. Hij schrijft, ik zeg het in mijn eigen woorden: vertrouwe niet op jezelf. Vertrouw op de beloften van God. Hij schrijft in vers 16 [dia 12]: [ ] de belofte had alles te maken met vertrouwen omdat ze een gave van God moest zijn, want alleen zo kon ze voor heel het nageslacht blijven gelden. Niet alleen voor wie de wet heeft, maar ook voor wie op God vertrouwt zoals Abraham, die de vader van ons allen is. De wet is goed, dat is het punt niet. Maar God wil niet dat mensen de wet, of iets anders, gebruiken als redmiddel. Alleen God redt. De kern van het evangelie is dat het niet aan mensen ligt, maar aan God. Daarom kan Paulus ook afsluiten met die mooie woorden [dia 13]: ook wij zullen als rechtvaardigen worden aangenomen omdat we geloven in hem die Jezus, onze Heer, uit de dood heeft opgewekt: [25] hij die werd prijsgegeven om onze zonden en werd opgewekt omwille van onze rechtvaardiging. [even wachten, dan dia 14 leeg scherm]

7 Voor wie geldt Gods belofte? Hoe zit het, met alle kinderen? God doet zijn belofte niet aan alle mensen met hun kinderen. Als je dat denkt, heb je Genesis niet goed gelezen. Niemand past van nature bij God. Geen enkele familie. Ook kinderen niet. Dat is nu juist het punt van Genesis 6 tot 11. Maar Gods belofte geldt wel voor alle families die, in navolging van Abraham, vertrouwen op God. Paulus schrijft dit ook heel duidelijk in Galaten 3. Uiteindelijk zullen zij die stammen zijn die de aarde opnieuw bevolken. Prachtig vooruitzicht. Gemeente, vertrouw op God. Hij is trouw. Gods trouw is de kern van het evangelie. Dieper graven gaat niet. Revolutionair!! Hij begint steeds weer opnieuw. Ook vandaag nog. Aan wie belooft God zijn zegen? Aan iedereen die vertrouwt op God en gelooft in Jezus Christus, die werd prijsgegeven om onze zonden en is opgewekt uit de dood. Als je dat gelooft, ook voor jou: eeuwig leven met God. denk je : onmogelijk!? Dan vraag ik je: konden Abraham en Saraï nog een kind krijgen na 100 jaar? Vertrouw op God. En op zijn beloften. Ik kom tot het laatste punt. Want de belofte gaat verder. Ook vandaag nog. Door de wereld rollen twee sneeuwballen. Die van het kwaad en die van Gods genade. Gods belofte gaat zijn weg door de wereld. Het is een beweging, die uiteindelijk sterker is dan het kwaad. [dia 15] Wat is de bedoeling van Gods belofte? Ik heb net gezegd dat je, als volgeling van Jezus door het leven gaan als erfgenaam van de belofte die God aan Abraham deed. Als je op God vertrouwt, dat ís Abraham je vader. En dat verandert alles, als het goed is.

8 Vergelijk het met het verschil tussen iemand die geboren is in een arme familie, en iemand die een grote erfenis te wachten staat. Als je weet, dat je een groot geldbedrag zult erven, verandert dat nu al de manier waarop je leeft. Het stempelt je verwachting. Je kunt royaal door het leven gaan, zonder onzekerheid over je toekomst. Zo mag je ook als christen leven. Ik begon de preek er al mee. Je mag als christen anders leven. Omdat je een andere verwachting hebt. Je mag leven met andere beloften. Mooier: zegen in een relatie met God. En betrouwbaarder: want God belooft het. En daarom mag je ook letterlijk anders leven. Het mag te zien zijn dat je leeft van wat God belooft. Diezelfde beweging zit in Genesis 12. Al die stammen. De familie van Sem, Cham en Jafeth. Het loopt uit op niets. Maar dan roept God Abraham. Weg bij je familie. Weg uit je land. Ik begin opnieuw. Want ik heb in jouw een nieuwe wereldbevolking op het oog. Niet omdat ik in jou potentie zie. Maar omdat IK het beloof. Abraham moest leven van die belofte. Hij werd niet gered omdat hij perfect was. Abraham ging ook de fout in. Hij dacht God een handje te helpen door bij Hagar Ismaël te verwekken. Ook Abraham moest leren leven van de belofte. Niet alleen met het oog op zijn eigen redding. Dat is de verrassing van Genesis 12 vers 1-3. Maar met het oog op de redding van de wereldbevolking. Nog één keer de tekst van hoofdstuk 12 vers 1 tot 3 [dia 16] God belooft Abraham zijn zegen God belooft Abraham dat hij een bron van zegen wordt (ook is mogelijk de vertaling, zie SV, wees een zegen ) God belooft zegen aan alle stammen via Abraham

9 In dezelfde beweging zijn ook wij opgenomen. God belooft zijn zegen aan wie op Hem vertrouwt. Maar het houdt niet op hier, bij jou. God zegt, letterlijk: ik zegen jou. Wees dan ook een zegen. Maak de mensen maar jaloers. Want de God van de schepping, is de God voor jou. De God van de schepping kan en zal al zijn macht inzetten voor voor jou. Zondag 9. Die belofte is eeuwigdurend. Omdat God hem deed. [dia 17 leeg scherm] Denk niet, dit gaat aan mij voorbij. Stilletjes. Dan kijk je te veel naar jezelf. Net als dat tweede couplet van het sinterklaaslied waarmee ik de preek begon. De donkere kant aan het feest van 5 december. Zijn knecht staat te lachen en roept ons reeds toe. Wat roept hij? Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe. O lieve sint Nicolaas, denk ook eens aan mij. En rijdt toch niet stilletjes mijn huisje voorbij. Sinterklaas maakt, volgens de officiele sinterklaasleer, een onderscheid tussen wie stout is en wie zoet is. En dan kun je zo maar onzeker worden: ben ik zoet of ben ik stout? Bang, dat de goedheiligman jouw huisje voorbij rijdt. Kijk niet naar jezelf en denk dat Gods beloften aan jou voorbij gaan. Want God laat het niet van mensen afhangen. Het hangt van God af. Vertrouw op God. God heeft in Abraham een nieuwe wereldbevolking op het oog. En daar mag jij bij horen. Paulus kan tegen de christenen in Rome zeggen (Romeinen 4:13) dat de belofte aan Abraham en zijn nakomelingen is, dat zij de wereld in bezit zouden krijgen. Dat is meer dan sinterklaas kan geven. Gods beloften passen niet in een schoen. Hij belooft de wereld. een nieuwe wereldbevolking. En daar mag jij bij horen. Als je op Hem vertrouwt. [amen]