DORST IN DE OORLOGSJAREN.

Transcriptie

1 DORST IN DE OORLOGSJAREN. De aanwezigheid van vliegveld Gilze-Rijen heeft voor de bewoners van Dorst de hele oorlog door steeds grote ongemakken en vele gevaren opgeleverd. Praktisch de hele oorlog waren de scholen, het zustersklooster en de pastorie gevorderd om Duitse militairen te herbergen die dienst deden op en rond het vliegveld. Het zware afweergeschut dat rond het vliegveld, tot in de Leverstraat toe, was opgesteld schoot op overtrekkende Engelse en Amerikaanse bommenwerpers. De granaten die hoog in de lucht ontploften veroorzaakten soms een regen van scherven die regelmatig schade aanrichtten. De boeren, die op het land wekten, zetten dan een mand over hun hoofd om bescherming te hebben tegen deze scherven. Het kwam ook voor dat een granaat niet ontplofte en als "blindganger" weer terug op de grond terecht kwam. Die blindgangers waren natuurlijk erg gevaarlijk omdat ze bij aanraking alsnog zouden kunnen ontploffen. Op 15 februari 1944 werden er op een dag zelfs twee gevonden, een in de garage van het steenfabriek en een in de Bavelstraat. Bunkertje voor munitieopslag dat nog steeds bij Molenschot te zien is.

2 Meteen na de inval van de Duitsers in 1940 werd het vliegveld sterk uitgebreid. Vele mensen werden uit hun huizen gejaagd en het vliegveld breidde zich uit als een olievlek. Aan de uiterste buitenrand, van het veld, dus vlak bij Dorst, werden enorme hoeveelheden bommen en andere munitie opgeslagen. Soms zomaar in de open lucht maar ook wel in grote en kleine bunkers zoals op bovenstaande foto is te zien. Het was natuurlijk niet zo prettig om een dergelijke explosieve buurman te hebben. Zeker niet toen vliegveld Gilze-Rijen steeds meer het doel werd van Geallieerde bommenwerpers. Het grootste gevaar betekende voor het dorp het dag en nacht opstijgen en landen van veel Duitse vliegtuigen. Er kan altijd iets mis gaan. Dat bleek ook toen in Gilze een vliegtuig tijdens de start brandend neerstortte en daar een enorme ravage aanrichtte. Hetzelfde gebeurde dan ook op 17 februari 1941 in Dorst. Op deze heldere winteravond stonden zoals wel meer gebeurde een stel opgeschoten jongens voor de winkel van To Carton wat te kletsen en te kijken naar de opstijgende zwart geschilderde vliegtuigen van Gilze- Rijen. De winkel van de familie Carton.

3 Het waren bommenwerpers die zwaar beladen met munitie en benzine startten onder bescherming van de duisternis om boven Engeland het nodige onheil te gaan aanrichten. De een na de ander kwam met brullende motoren boven de bomen uit maar plotseling kwam er een vliegtuig omhoog dat een vreemd geluid maakte. Er was brand aan boord en het vliegtuig kwam pal op het dorp aan. Toen het toestel weer begon te zakken raakte het de bomen ongeveer 200 meter ten Oosten van de woning Rijksweg no Daarna maakte het vliegtuig een scherpe draai naar rechts en viel het in brokstukken uit elkaar. De delen lagen brandend vanaf de Rijksweg tot aan de spoorlijn, dus vanaf de weg in Noordelijke richting. Doordat de koers van het vallende vliegtuig op het laatste moment veranderde is Dorst voor een ramp gespaard gebleven. In hoeverre de vlieger daar nog invloed op heeft kunnen uitoefenen is onbekend want de hele bemanning kwam om in de vlammen. De Duitsers waren vanaf het vliegveld zeer snel ter plaatse en zetten dagenlang de omgeving af. Er is toen nooit duidelijk geworden hoeveel slachtoffers er waren want de Duitsers waren weinig mededeelzaam en de kranten werden zwaar gecensureerd. De Duitsers zelf probeerden wel twijfels te zaaien door te zeggen dat het een Engels toestel was. Uit de archieven blijkt echter het volgende: Het toestel was een Junker-88 nachtjager, het behoorde tot 4. NJG. 2 (Nachtjagergeschwader) en was gestationeerd op Gilze- Rijen. De JU-88 was een tweemotorige machine die speciaal was uitgerust om in het donker de weg te kunnen vinden. De maximum snelheid was 500 km/uur en het maximum vliegbereik zonder bij te tanken was 3000 km. Op het Internet staan veel foto s van de JU-88.

4 Het toestel werd gevlogen door drie man: Hans Klarhöfer, geboren , Frans Baumgärtner, geboren Gerhard Osterloh, geboren Zij waren alle drie op slag dood en zijn destijds begraven op Begraafplaats Zuylen te Breda. Na de bevrijding zijn hun graven overgebracht naar het Duitse oorlogskerkhof te Ysselsteijn (L), waar zij nu nog begraven liggen in vak A. Z., Rij 4, nr. 83, 84 en 85. In Dorst ging het gerucht rond dat er één Duitse motorrijder op de Rijksweg door vallende stukken van het vliegtuig werd gedood. Dat komt dus niet overeen met het rapportje van Bult en waarschijnlijk is dit gerucht dan ook niet waar. Tijdens de hele oorlog begroeven de Duitsers al hun overledenen op de begraafplaats Zuylen in Breda. In de lijst van Zuylen komt geen Duitser voor die in die dagen was omgekomen. Jos van Alphen

5

6