De Nijmeegse Vierdaagse, de 100 e

Transcriptie

1 De Nijmeegse Vierdaagse, de 100 e Voorbereiding Weinig trainingskilometers, het kwam er niet van! Of wat anders te doen of geen zin of het was nat buiten. Hoe dan ook te weinig kilometers in de benen. Wel naar Diekirch geweest, Luxemburg. Dit is een IMLwandeltocht, die prachtig, goed georganiseerd en gezellig is. Wandelaars onder ons weten hoe heuvelachtig het daar is en dat je soms flink door moet zetten met stijgingen van niets naar 13 %. En je soms het gevoel geven komt er nou nooit eens een recht stukkie weg! Niet voor niets een goede training voor de Vierdaagse, zowel fysiek als mentaal. Men zegt: loop je Diekirch uit, loop je de Vierdaagse uit. Maandag 18 juli De App is gedownload, de koffer is gepakt, reserveschoenen staan klaar evenals de sandalen voor s avonds. Ik ben er klaar voor. Op naar Nijmegen. De app heet 4Walker en op deze wijze heb ik alles bij de hand, routekaarten, weet ik waar ik wat kan vinden aan (niet dat ik dat zonder de App niet kan, maar is toch een mooie service) medische verzorgingsposten, toiletten en de waterpunten). Het geeft mijn gemiddelde wandelsnelheid aan en de te verwachtte aankomsttijd. Wel zonder mijn toilet, terras en andere stops, beetje jammer is dat wel. Mij volgen kan ook via 4Follower-app (loopnummer 40D678 en mijn volgnaam is Help Bewust). Start en Finishtijd ligt voor mij op: vijf uur (woensdag en vrijdag) en zes uur s morgens (dinsdag en donderdag) en aankomst ligt dan tussen drie uur en vijf uur s middags. Sponsoring De wandeling staat net als vorig jaar in het teken van sponsorgeld voor het schoolfonds van de ETAG, een school waar kansarmen jongeren in Rwanda het vak automonteur kunnen leren. Een vak leren en beheersen geeft zicht op een zelfstandige onafhankelijke toekomst. De moeite waard!

2 2 of 6 Dag 1: de dag van Elst en de inmiddels beruchte dijk bij Lent Late start, dat wil zeggen vanaf zes uur s morgens starten. Mijn doorloop was tien voor halfzeven. Aangename tempratuur, vooruitzichten warm en een hoog vochtigheidsgehalte. Voor mij is het belangrijk om rustig te starten, niet harder dan 4,5 a 5 kilometer per uur. Dit om te voorkomen dat ik later op de dag last krijg van mijn peesschedes. Zeker nu van belang, met mijn licht gekneusde grote teen die ik gisteravond door een ongelukje heb opgelopen. Al met al genoeg om op te letten de eerste kilometers. En dat valt niet mee met zoveel anderen die ook aan de wandel zijn en stevig willen doorlopen. Het duurt altijd een uurtje tot anderhalf voordat de meute een beetje uit elkaar loopt en je een soort van eigen ruimte gaat krijgen. Ondanks dat geniet ik van de dag die wakker aan het worden is. De dag verloopt goed, het wordt al vroeg warm en vochtig. Ik stop regelmatig en hou een korte pauze. Halverwege maak ik een drukverbandje voor mijn grote teen, iedere stap die ik heb gezet tot nu toe voel ik in mijn grote teen. Hierna gaat het beter en loop ik een stuk ontspannener. Heel fijn! Rond de klok van twee arriveer in Oosterhout en ik weet dat het dan nog ongeveer 7 ½ km is. Een groot deel daarvan gaat over de dijk, de roemruchte dijk met uitzicht op Nijmegen. Een goede rust is hier van belang. Ik installeer mij op bijna het laatste terras voor de dijk voor een lange rustpauze van ongeveer een half uur. Hier te zitten en te babbelen met anderen geeft het gevoel dat je toeschouwer bent i.p.v. wandelaar. Na een goede rust weer in de benen, eerst nog even ondersteuning bieden aan iemand die is flauwgevallen, en dan ga ik de dijk op. Rond kwart over vier arriveerde ik op de wedren om mij af te melden. Ik ben geen bierdrinker maar dan is een biertje zo ongelooflijk lekker! s Avonds met Ronald en de IML leden mee naar Fort Lent om daar gezamenlijk de maaltijd te nuttigen. Na goed, lekker en toch eenvoudig te hebben gegeten, nemen wij tijdig afscheid. Er zijn mensen zoals de marsleider die nog moeten werken en er zijn wandelaars die weer vroeg in de benen moeten. Dag 2: de dag van Wijchen Een vroege start, dat betekent om kwart voor vier op, om halfvijf de trein en om vijf uur aan de start. Een kwartiertje later, het wachten vul ik op met een kopje cappuccino en rondkijken. Genoeg te zien met al die wachtende mensen waarvan er sommigen allerlei listen gebruiken om i.p.v. achteraan aan te sluiten vooraan in te schuiven. Zouden die nu echt denken dat anderen dat niet zien en niet door hebben? Deze dag loop je een rondje Wijchen, deels leuk en deels een beetje saai. Daarna volgt er dan ook een lang recht stuk, zonder schaduw, om de afstand naar Nijmegen te overbruggen. Dit jaar was ik bijna een beetje blij met deze dag. Gewoon omdat er best veel mogelijkheid is om in de schaduw te lopen. Gisteren al een beetje gewend aan de warmte en de vochtigheid die ook vandaag de overhand heeft maar dat gaat helemaal goed komen. Vandaag Gerard ontmoet een gezellige vrolijke man die samen met een paar vrouwen loopt. De dames moeten ervoor zorgen dat Gerard tijdig de finish haalt. Hij ziet van alles en praat met Jan, Truus en alleman. 2 of 6

3 3 of 6 Gerard en ik praten over rugzakken, hij is verbaasd dat ik mijn bagage tot een minimum heb beperkt en ik ben altijd superverbaasd over de rugzakken die mensen, en hij dus ook, bij zich hebben. Gerard legt uit dat alles wat in zijn rugzak is er moet zijn anders is hij niet compleet en ja, je zult het maar nodig hebben.ik leg uit wat er in mijn tasje zit en daarna is hij nog verbaasder. Zit dat allemaal daarin? Ja, het zit allemaal daarin. Gerard is zo onder de indruk dat hij de wandeldames roept en hun deelgenoot maakt van zijn ontdekking. De omgeving geniet mee! De dag loopt als vanzelf voorbij, ik ben op tijd binnen dat is fijn. Ik wandel naar het station en neem de trein naar Lent om mij daar op het terras van het hotel bij Ronald. Marc en Bernadette te voegen. Wij drinken gezamenlijk wat en eten een hapje. Dan brengt Ronald mij tijdig naar mijn slaapadres. Daar is nog van alles te regelen. Mijn broer, zijn vrouw en ik hebben een lijstje gemaakt van de te bespreken dingen. Dus daar gaan wij dan maar even voor zitten. Beetje later dan ik had gepland en eigenlijk te laat, rond kwart over tien, ga ik onder de douch en rol vermoed maar voldaan in mijn bed. Dag 3: de dag van Groesbeek Altijd een reuze gezellige dag, ik begin de dag, na een paar kilometer, met een croissant, de warme bakker in Nijmegen staat langs de route met de kraam. Als wij Nijmegen uit zijn gaan wij door de weilanden en lopen wij door de velden waar de gladiolen en de aardbeien worden gekweekt. Van daaruit gaat het op weg naar de Plasmolen. Traditiegetrouw hou ik hier een lange stop en drink een Jagermeister met een cola light erbij. Ik geniet van de wandelaars die voorbij wandelen en van de muziek die er is op het plein. Na een half uur rust is het tijd om op weg te gaan naar Groesbeek via de zevenheuvelenweg, ik ben niet de enige die richting Nijmegen loopt. Met Diekirch nog in de benen loop ik vrij gemakkelijk de heuvels op. Ik loop een tijdje mee met een legerdame die ik voor de 2 e keer inhaalde. Zij heeft problemen met de voeten, zij heeft een blaar die de hele voetzool nodig heeft. Haar tempo is na de eerste keer inhalen verder naar beneden gezakt. De conclusie is dat zij Heumesoord niet tijdig gaat halen. Na een tijdje laat ik haar alleen, ik moet natuurlijk zelf ook op de klok letten. Halverwege de heuvels valt mijn oog op een jonge hond die rustig bij zijn baasjes zit. Opvallend gezien het aantal wandelaars, de muziek etc. Ik stop en knoop een praatje aan met de eigenaars Wij kletsen gezellig over honden, kinderen, wandelen en werk. En dan wordt het toch echt tijd om weer verder te gaan. Ik neem afscheid en wandel verder, ik moet nog een stukkie. Ook traditiegetrouw doe ik de militaire begraafplaats even aan en neem een moment van rust en stilte in acht. 3 of 6

4 4 of 6 En dan slaat het noodlot toe, iemand stapt achterop mijn schoen. Mijn voet glipt eruit en ik stoot mijn grote teen (nee, niet de geblesseerde maar de andere) ongenadig tegen de stoeprand. Iemand in het publiek vangt mij op zodat ik niet val. Van binnen gaat het tekeer bij mij, oh wat doet dit zeer! De tranen biggelen over mijn wangen. Ik word in een stoel gezet, mijn schoen wordt aangereikt. Ik krijg ijsblokjes voor mijn teen en langzaam kom ik bij van de schrik en de pijn. En dan moet de schoen weer aan en ik weer verder naar Nijmegen. De mensen die mij geholpen hebben wensen mij succes en in aanvang nog wat moeilijk lopend gaat mij voet zich weer zetten in de schoen. Ik voel de pijn en zet mijn blik op oneindig en ga op zoek naar de hersencel die deze teen in control heeft. Na enige tijd lukt het mij om de pijn een plekkie te geven en kan ik weer genieten van het publiek en de muziek. Vandaag maar eens een keer echt op tijd naar bed! Effe na negen uur lig ik in mijn logeerbedje. Morgen om kwart voor vier op, vroege start en dat is fijn voor de vrijdag. Dag 4: de dag van Cuijk Hoe is het mogelijk, tussen al die wandelaars kom ik Gerard weer tegen. Wij maken een afspraak in Cuijk bij zijn vrouw om mijn tasje te ledigen. Enige controle op wat ik heb beweerd wil Gerard graag met eigen ogen zien. De tempratuur is goed bij de start en ik en alle anderen lopen lekker. Langzaam maar zeker wordt de lucht wat donkerder en komen wij niet om de regen en het onweer heen. Zeker 10 kilometer tot aan Linden heeft het bijna aan een stuk door geregend. Wij lopen met zijn allen te soppen in onze schoenen. Als ik in Linden ben ik nat, koud en moe. Ik loop op het rustpunt nar binnen en hou het eerste kwartier mijn regenjasje aan. Eerst effe opwarmen, koppie soep erbij, sokken uitwringen, schoenen uitdrogen en dan de natte boel weer aan de voeten weer in de natte schoenen en op weg naar Cuijk. In Cuijk neem ik dan na mijn rust, ben ongeveer op de helft dus heb uitzicht op Nijmegen. Ik voel mij goed, op mijn tenen na. De benen weten wat ze moeten doen. Gaat helemaal goed komen. 4 of 6

5 5 of 6 Ja, en dan bereik je de via Gladiola Beetje vol, beetje druk maar ach die laatste 6 kilometers loop je er zingend, dansend en genietend uit. Afsluitend hoor je drie dagen later dat je oud genoeg bent om de 30 kilometer te lopen! Sponsorgeld wat is binnengekomen bedraagt: 650,00 5 of 6

6 6 of 6 Voor de statistiek liefhebbers Dag 1, route van Elst en de inmiddels beruchte dijk bij Lent, 39,6 km Dag 2, route van Wijchen, 39,2 km Dag 3, route van Groesbeek en de even bekende zeven heuvelenweg, 39,2 km Dag 4, route van Cuijk en op weg naar de via Gladiola, 42,4 km De weersverwachting de 99 e Vierdaagse de 100 e Vierdaagse Tot slot, de Gladiool de dood of de gladiolen, hoorde je vanaf de tribune als in het oude Rome de gladiatoren in de arena zich tegen elkaar met een zwaard tot de dood bevochten. Onder luid gejoel werd de winnaar onder de gladiolen bedolven, teken van de bijzondere prestatie die is geleverd. Hierdoor is de gladiool een teken van kracht en overwinning geworden. Tijden later is het niet verwonderlijk dat juist deze bloem geannexeerd is door de Vierdaagse. De wandelaars die de st. Annastraat, via Gladiola, oplopen zijn niet minder heroïsch dan de Gladiatoren in het verleden als zij ten overstaan van luid joelend publiek naar de wedren lopen. Gladiool komt van het Latijnse woord Gladius, wat zwaard betekent. De vorm van de bloem en het scherpe blad is de verklaring van de naam van deze bloem. 6 of 6