Abel Tasman Art Prize: Stopmotion

Transcriptie

1 Abel Tasman Art Prize: Stopmotion Marit Hofman 1

2 Inhoudsopgave Blz.: Deel 1: Mijn kunstwerk 3 Deel 2: Brainstormen 4 Deel 3: Testen 6 Deel 4: Realisatie 8 2

3 Deel 1: Mijn kunstwerk Mijn inzending voor de Abel Tasman Art Prize is een stopmotion-film. Het is gemaakt met een whiteboard en mijn Nikon D750. Het bestaat uit 1591 foto s, en is 02:12 min. lang. Samenvatting: Het verhaal begint in Batavia, Daar begint de ontdekkingstocht van Abel J. Tasman. Na een paar weken ontdekt hij Tasmanië (wat eerst Anthonie van Diemensland wordt genoemd). In de tegenwoordige tijd leest een meisje het verhaal van Tasman. Het inspireert haar om haar eigen route te volgen. Ze neemt afscheid van haar familie en krijgt nog één laatste ding mee: een kompas om haar eigen weg mee te vinden. Het verhaal gaat over volwassen worden en op je eigen benen leren staan. Iedereen moet uiteindelijk zijn eigen weg leren volgen. 3

4 Deel 2: Brainstormen Ik hoorde voor het eerst van de Abel Tasman Art Prize van de moeder van een vriendin van mijn zusje. Vlak voor de aanmeld-deadline. Zonder echt goed te weten waarvoor ik me aanmeldde, heb ik me meteen aangemeld. Later kwam ik erachter wat nou precies de prijs was, en ik was blij verrast! Ik wist meteen dat ik iets met fotografie wilde doen, het liefst in combinatie me tekenen. Mijn talenten (als je ze zo kan noemen) liggen namelijk erg verdeeld: Ik houd van fotografie, tekenen, ontwerpen (naaien) etc.. Maar ik heb niet het gevoel dat ik in één gebied heel goed ben. In de eerste paar weken van mijn denkproces heb ik alles wat ik bedacht meteen in m n mobiel gezet. Dit is de lijst die daar uit gekomen is: Abeltasman prijs: Varen op jouw kompas > zee, hij hield v/d zee -foto galerij -Noorwegen, Afrika -Zelfportret(ten) -wereldkaart -inkleuren waar ik al geweest ben (opnieuw beginnen) -groot -fotofilm (timelaps) -zelfportret timelapse: jezelf ontdekken -stopmotion -overgaan van getekende beelden naar echte beelden (zee, lucht, etc.) -zon gaat onder in foto en komt op in tekening (of andersom) -WHITEBOARD!!!: om beelden echt tot leven te laten komen +eigen muziek? -creatief met kleuren? -tekenen: Abel Tasman, de zee, wereldkaart (?) (van toen en nu?), ik (in de credits), -uitzoomen: echt bij de zee? -Mac: QuickTime, imovie, istopmotion Tip: maak veel foto s van mezelf voor beweging! Lied: -opbouwend simpele accordeon tokkelen, weinig > leid tot zang (akoestisch pop lied) (hoe opnemen > testen) -Don t worry bout me, i ll just follows my dreams. Sail my own way (path) -slaps Zee: -golvend -ruisend -Wispelturig; en toch voorspelbaar -herinneringen aan zee evaluatie/ ideeën: -Wereld ontdekken, mezelf zijn en ontwikkelen. -30 jan = verjaardag, dus: volwassen worden -jezelf ontdekken zoals hij Tasmanië ontdekt heeft? -wat voor wereldbeeld hadden de mensen in die tijd 4

5 Eerst wilde ik iets doen met een fotogalerij. Ik wilde mijn bijzondere reizen vergelijken met die van Abel Tasman. Reizen en ontdekken vind ik namelijk geweldig. Omdat ik mijn camera zowel mee naar Afrika als naar Noordwegen (backpacken) heb genomen, heb ik op die plekken prachtige foto's gemaakt (al zeg ik het zelf). Uiteindelijk vond ik dit idee toch te saai: dan zou ik bijna niets meer hoeven te doen en ik wilde eigenlijk ook wat met tekenen doen. Foto's die waarschijnlijk gebruikt zouden zijn voor mijn galerij. Ideeën die daarna kwamen waren bijvoorbeeld zelfportretten (fotografie) en een wereldkaart maken op schaal (tekenen). Uiteindelijk kwam ik bij het idee om een stopmotion film te maken. Als kind maakte ik al veel stopmotion films met mijn ipad, maar voor deze keer wilde ik mijn eigen camera gebruiken. Mijn doel was niet alleen om een kunsterk te maken, maar ook om te groeien en te leren. Het verhaal moest gaan over volwassen worden en op je eigen kompas leren varen. Dit past namelijk binnen het thema en binnen mijn eigen leven. Op de inleverdatum wordt ik namelijk 18, en daarmee volwassen. De laatste jaren heb ik veel gezocht naar wie ik ben en wat ik leuk vind en ik heb het gevoel dat ik daar ondertussen mijn weg in vind. Dat wilde ik laten zien in de film: iemand die geïnspireerd raakt door de onafhankelijkheid van het ontdekken van Tasman en vervolgens zelf haar eigen weg in gaat (met de steun van familie en vrienden). Daarmee bedoel ik niet dat ze iedereen afsnijd van haar leven, ze gebruikt het zelfs om verder te komen (in de vorm van een kompas). (Voor de geschiedenis heb ik het journaal van Abel Tasman gelezen) Pas heel laat bedacht ik er muziek bij wilde schrijven, ik vond het filmpje namelijk best wel kaal. Ik speel bijna negen jaar klassiek gitaar, maar ik had nog nooit een stuk geschreven. Ik vond dat dat best wel mocht veranderen. De muziek mocht van mij niet overheersen: het gaat tenslotte om het filmpje. Voor het eerste deel van het filmpje heb ik renaissance geïnspireerde muziek geschreven. Dus polyfone muziek met tertsen en sexten. Het begin van het eerste deel is in Gmajeur en het einde van het eerste deel is in Emineur (parallel). Het tweede deel is modern geschreven, ook in Gmajeur en Emineur. In het moderne deel heb ik vrijer gespeeld, en me minder aan regeltjes gehouden. Foto: verhaal uitgeschreven op whiteboard. 5

6 Deel 3: Testen Mijn doel was om voor de kerstvakantie te weten hoe ik alles zou doen zodat ik dan twee weken zou hebben om eraan te werken. Ik was blij verrast toen ik me daadwerkelijk aan deze deadline wist te houden. Eerst wilde ik alles op papier doen. Ik wist alleen nog niet precies of ik dan veel papier zou gaan gebruiken of veel zou gaan gummen. Ik heb dit idee uitgeprobeerd en het ging niet helemaal zoals ik het wilde. Dus ik ben al snel overgestapt op whiteboard. Ook hiermee heb ik eerst een kort stopmotion film gemaakt om het uit te proberen. Een whiteboard bleek veel makkelijker te gebruiken en de tekenstijl die ik daarop gebruik hoeft veel minder precies te zijn dan een potloodtekening. Voor de kerstvakantie was het verhaal af, en had ik de manier waarop ik het wilde doen. Nu was er nog maar eer probleem voor ik kon beginnen: de lichtkwestie. Dit resulteerde uiteindelijk in een afgezette hoek in mijn kamer met een bouwlamp balancerend op een paar kussens. Maar ik had nu tenminste geen last meer van schaduwen. De foto s hieronder zijn van mijn eerste uitprobeersel voor dit project. Het is een stopmotion film van de zee. Gemaakt met potlood. 6

7 Hieronder afgebeeld is de eerste testreeks op whiteboard. Deze serie heb ik gemaakt om de whiteboard-techniek te testen. Omdat het alleen maar een test was heb ik bijv. geen standaard voor mijn camera gebruikt waardoor er rare schaduwen op het whiteboard vallen. 7

8 Deel 4: Realisatie Toen kon ik eindelijk beginnen aan de foto s. Dat heeft elke dag van de vakantie wel een paar uur gekost, maar na de kerstvakantie was het eindelijk af of toch niet Toen ik alle foto s eenmaal had, dacht ik dat het makkelijk zou zijn om er een film van te maken, maar dat bleek niet zo te zijn. De weken daarna heb ik besteed aan een goed programma vinden en de video in elkaar zetten en converteren etc. Dit was een ontzettend drama, maar uiteindelijk bestond het bestand. Het idee dat ik er muziek bij wilde maken zat al heel lang in mijn hoofd, maar ik vond het een erg moeilijke drempel om overheen te stappen. Toen ik zoveel enthousiaste reactie zag op mijn filmpje (van familie en vrienden) besloot ik om me er nog toe te zetten om de muziek te schrijven. Dus het weekend voor mijn verjaardag (30 januari) heb ik compleet op de muziek gestort. Toen het uiteindelijk allemaal af was, en in elkaar geëdit had ontstond de onverwachte drama van geluid aan een filmpje toevoegen. Maar, na nog een hele dag achter de computer, is het moment eindelijk daar dat ik het ga insturen. Nadat ik er zo veel intensieve uren in heb zitten, moet ik heb eindelijk loslaten. Ik heb enorm veel computer kennis erbij gekregen en veel geleerd over mijn eigen doorzettingsvermogen. Dit is voor mij een enorm persoonlijk project geworden, waardoor ik veel over mezelf heb geleerd en ik deel het graag met de wereld. 8