Spel en oefenvormen voor hockey op school

Transcriptie

1 Spel en oefenvormen voor hockey op school Joeri Beunen Hockey is de ideale sport om op school aan te bieden. De leerlingen leren met anderen omgaan in groep, worden motorisch vaardiger en verwerven inzichten in het spel. Hockey is echter in vergelijking met de meeste andere balsporten een technisch moeilijke sport, omdat direct contact met de bal ontbreekt. Men maakt immers gebruik van een stick om met de bal te lopen, passen te geven, de bal te controleren en met elkaar samen te spelen. m de verschillende technieken onder de knie te krijgen kan er op twee manieren te werk gegaan worden. fwel kunnen ze aangeleerd worden met behulp van doorgedreven drilloefeningen. fwel wordt er gebruik gemaakt van spel en wedstrijdvormen om de technieken te beheersen. In schoolse situaties moet er echter zoveel mogelijk getracht worden de verschillende technieken aan te leren onder de vorm van uitdagende oefen en spelvormen. 1. Spel en oefenvormen voor het lopen met de bal. Bij het drijven of lopen met de bal wordt het stickblad achter de bal gehouden en de bal wordt aan de stick voortbewogen. De voeten bewegen daarbij in voorwaartse richting. De linkerhand bevindt zich stevig bovenaan de stick met de handrug naar voor. De rechterhand bevindt zich in het midden van de stick met de handrug naar achter. De romp is lichtjes voorovergebogen en de knieën gebogen (belangrijk voor de ontlasting van de rug). De bal bevindt zich schuin voor of naast het lichaam naargelang de manier waarop men de bal drijft. Best is van de bal voor het lichaam te drijven om meer overzicht te hebben over wat er voor je gebeurt. Bij het dribbelen, een afgeleide vorm van het drijven, gaat de linkerhand de stick draaien in de rechterhand. De rechterhand fungeert hier als een soort koker waarin de stick draait. Belangrijk is ook dat als je knokels van je linkerhand naar boven wijzen het puntje van de stick ook naar boven wijst. p die manier kan je de stick voldoende ver doordraaien. De verschillende spel en oefenvormen op het lopen met de bal zijn een ideale manier om de leerlingen op te warmen. 1.1 Lopen met de bal naar de overzijde. In de forehand (FH) voor en rechts van het lichaam (eerst al stappend en vervolgens al lopend). Met kleine tikjes tegen de bal p fluitsignaal de bal stilleggen Dribbelen ter plaatse (aanleren), vervolgens al stappend naar de overkant en tenslotte al lopend

2 1,2,3 piano Drijven naar links, rechts, rechtdoor en stoppen op geluidssignaal Drijven rond kegels Verschillende estafettevormen met dribbel rond de kegels en tussen de kegels. Je kan hierbij de kegels telkens anders zetten om het eenvoudiger of moeilijker te maken. 1.2 Lopen met de bal naar de overzijde (leren drijven met opkijken). Politieagent: met tekens de leerlingen van richting laten veranderen en stoppen Eilandtikkertje: tikker(s) proberen binnen een afgebakende zone de leerlingen die overlopen met de bal aan te tikken.de leerling die aangetikt wordt neem de plaats in van de tikker. Idem als voorgaande maar wie nu getikt wordt wordt mee tikker. Idem als voorgaande oefeningen maar de tikkers proberen nu met hun stick de bal af te pakken. Let er hierbij op dat de tikkers hun stick op de grond houden en hun rechterhand laag. Streef hier ook een zekere opbouw na: vrij afpakken, niet met de bolle kant en tenslotte niet met de bolle kant én niet met de voeten. Sticktikkrijgertje: 2 spelers houden een stick elk aan een uiteinde vast en proberen de andere leerlingen aan te tikken. Twee aangetikten vormen een nieuw duo. Ratten en raven. 1.3 Drijven binnen een afgebakende ruimte. Door elkaar drijven binnen een afgebakende ruimte zonder tegen elkaar te lopen en elkaars bal te raken. Door elkaar drijven al dribbelend. Door elkaar drijven en beide uitwijken naar links/naar rechts

3 Gedurende 1 minuut zoveel mogelijk leerlingen tegenkomen en uitwijken naar links/naar rechts Tikkertje zonder verlos. Wie aangetikt is wordt mee tikker. Tikkertje met verlos. De leerling die getikt is neemt zijn bal in de hand en gaat in spreidstand staan. Hij/zij kan verlost worden doordat een medeleerling de bal door zijn/haar benen speelt. De tikker probeert zoveel mogelijk ballen in het veld aan te tikken (niet slaan en stick op de grond houden). De tikker probeert in 1 min zoveel mogelijk ballen uit het veld te tikken. Door elkaar drijven en de bal van anderen proberen weg te tikken zonder de controle te verliezen over je eigen bal. De helft van de leerlingen met bal en de andere helft zonder bal. De leerlingen zonder bal staan stil. Als een leerling met bal een leerling tegenkomt zonder bal drijft hij/zij rond hem/haar en geeft de bal door. Idem als voorgaande en de leerlingen zonder bal proberen de bal af te pakken van de leerlingen met bal. Idem als voorgaande en als een leerling met bal een leerling zonder bal tegenkomt voer je een 1 2 combinatie uit. Drijven binnen een vierkant en op signaal van de leerkracht verschillende opdrachten uitvoeren zoals: rond twee kegels drijven en terug, rond de verste kegel drijven en terug, enz.... Puntenloop: maak met kegels een rechthoek en spreek af dat over de korte zijde drijven 1 punt oplevert, de lange zijde 2 punten en de diagonaal 3 punten. Geef daarna aan je leerlingen verschillende opdrachten. Probeer in 1 min zoveel mogelijk punten te verzamelen zonder 2x na elkaar dezelfde zijde te gebruiken. Idem en loop zo snel mogelijk bvb 15 punten. Loop 16 punten bij elkaar en kom uit op dezelfde kegel, enz....

4 2. Spel en oefenvormen voor het spelen en controleren van de bal Er bestaan verschillende manieren om een pas te geven. De meest aangewezen manier om het spelen van de bal aan te leren op school is het pushen of duwen van de bal. Enerzijds omdat het pushen de meest veilige manier is om een pas te geven en anderzijds omdat in zaalhockey enkel het pushen is toegelaten. Bij het pushen of duwen van de bal bevindt de linkerhand zich bovenaan de stick met de handrug naar voren en de rechterhand in het midden van de stick met de handrug naar achter. De linkerschouder en de voeten wijzen de speelrichting aan, de knieën zijn gebogen, de benen gespreid en het lichaamsgewicht verdeeld over beide benen. De bal bevindt zich ter hoogte van de linkervoet en niet te dicht bij het lichaam (+/ 30cm van de linkervoet). Vanuit deze positie wordt de stick naar achter gebracht waarbij het lichaamsgewicht op het rechterbeen komt. Vervolgens schuift de stick van achter de bal (+/ 30cm) over de grond naar de bal toe. Hierbij wordt het lichaamsgewicht geleidelijk aan overgebracht op het linkerbeen. Na het raken van de bal wijst de stick de bal na. 2.1 Spel en oefenvormen per twee. Per twee naar elkaar passen (uitleg en inoefenen). Zo snel mogelijk 10x over en weer Elkaars kegel proberen te raken. Wedstrijdvorm: elkaars kegel proberen te raken en doorschuiven. Δ Δ Δ. Δ. Δ Δ Δ Δ 2.2 Spel en oefenvormen per vier. Vierkant maken van ongeveer 7 op 7 meter en 1 bal per vierkant. p elke hoek van het vierkant een leerling plaatsen en per vier naar elkaar passen (passen buiten het vierkant). Idem maar van richting veranderen. Zo snel mogelijk 3 tot 5x rond het vierkant passen. Δ Δ Δ Δ

5 3v1 (4v1) in een vast vierkant. Steeds de vrijstaande kegel bezetten en geen diagonale passen geven. Als de verdediger de bal onderschept neemt hij/zij de plaats in van de leerling die de bal verliest. De leerlingen komen hier voor de kegel staan. Idem als voorgaande maar zonder vaste plaatsen. Δ Δ. Δ Δ 2.3 Combinatieoefeningen van passen en drijven. De leerlingen staan per twee tegenover elkaar in het vierkant. Eén leerling drijft met de bal naar de kegel aan de buitenkant van het vierkant, stopt de bal voorbij de kegel, geeft een pas naar de andere leerling en volgt zijn bal. Idem maar zonder de bal te stoppen. Idem maar met dribbelen in plaats van te drijven. Idem maar pas in de loop spelen. Zelfde oefeningen maar in de andere richting. Δ Δ Δ Δ 2.4 Wedstrijdvormen op het stoppen van de bal. Bal over de achterlijn van de tegenstrever proberen te spelen (in push) vanop de eigen speelhelft. Stoppen van de bal op de eigen speelhelft. Slagbalhockey: een spelvorm afgeleid van base ball waarbij de bal zo snel mogelijk door een poortje moet gespeeld worden.

6 3. Spel en oefenvormen voor het met elkaar samenspelen. In schoolse situaties is het aangewezen om bij elke wedstrijdvorm het aantal spelers te beperken tot 3 à 4 per ploeg. Probeer indien mogelijk met weinig spelers te spelen op een zo groot mogelijk terrein. Dit om het samenspel en het aantal balcontacten te bevorderen. Hoe meer leerlingen op het terrein hoe moeilijker het wordt een medespeler aan te spelen. De leerlingen zijn immers op een zestal lessen niet voldoende technisch onderlegd om zich tussen 3 of 4 tegenspelers vrij te spelen en een pas te geven. De actieve leertijd zal zeker niet verminderen als je twee ploegen van 3 tot 4 personen tegen elkaar laat spelen en een derde ploeg even laat wachten. Hockey is immers, door de voorovergebogen houding en de snelheid van de bal, een fysisch erg veeleisende sport. Lijnbal: twee ploegen proberen door middel van samenspel de bal over de lijn van de tegenstrever te drijven en stil te leggen. Ideale spelvorm om te eindigen na een eerste les hockey waar de nadruk lag op het drijven van de bal. Lijnbal waarbij een medespeler achter de lijn van de tegenstrever wordt aangespeeld. Vijf/zes/.../tienpassenspel Combinatie van lijnbal en vijfpassenspel. Vijf passen geven binnen de ploeg is 1 punt en de bal over de lijn stilleggen is 2 punten. Rugbyhockey: spelvorm waarbij de bal niet vooruit mag gepast worden. Dit is een ideale spelvorm op het drijven van de bal en het elkaar steun bieden. Poortje teveel: twee ploegen proberen door middel van samenspel een kegel van de tegenstrever te raken. Twee driehoeksdoelen: spelvorm waarbij er langs elke zijde van de driehoek kan gescoord worden. Poortjeshockey: vijf tot zes doelen staan verspried over het terrein en een ploeg kan scoren door een pas te geven aan een medespeler doorheen één van de poortjes. Een variante hierop is dat men kan scoren door een 1 2 combinatie uit te voeren doorheen één van de poortjes.

7 Vierdoelenhockey: hierbij verdedigt elk team twee doeltjes die ver uit elkaar staan op de achterlijn. Dit is een ideale spelvorm om het spel breed te houden en ruimte te creeëren. Ijshockey: je mag achter het doel doorlopen maar enkel scoren langs voor. Tweedoelenhockey met verschillende varianten: 3 tegen 3 of 4 tegen 4 waarbij elke speler een vaste tegenstrever heeft. Spelvorm waarbij je de bal maximum 3 à 4 keer mag raken. Spelvorm waarbij de bal niet door het vierkant mag gespeeld worden. 4 tegen 3 waarbij 1 speler telkens met de balbezittende ploeg meespeelt. Literatuur Beunen J, 1995, Hockeytechnieken op school (Praxis bewegingsopvoeding 12), Leuven: Acco. Beunen J, 1997, Een lessenreeks voor hockey op school (Praxis bewegingsopvoeding 14), Leuven: Acco. Beunen J, 2012, Jeugdplan hockey, Herent. KNHB, s.a., Trainingen voor de verschillende jeugdcategorieën, KNHB: De Bunnik. Van der Loo H, 1994, Spel en oefenreeksen voor hockey, Tilburg.