6,9. Boekverslag door een scholier 2103 woorden 14 januari keer beoordeeld. Psychologische roman Eerste uitgave 1963 Nederlands

Transcriptie

1 Boekverslag door een scholier 2103 woorden 14 januari ,9 11 keer beoordeeld Auteur Genre Jan Wolkers Psychologische roman Eerste uitgave 1963 Vak Nederlands A. Verwachtingen en eerste reactie Het boek wat ik in de eerste periode las, Kort Amerikaans, was ook geschreven door Jan Wolkers. Ik vond dat boek niet goed geschreven, met heel veel moeilijk woorden. Hij sprong van de hak op de tak en ging elke keer naar een andere omgeving toe. Voor mij was het erg verwarrend. De hoofdpersoon uit dat boek bleef voor mij gewoon een persoon, ik kon als het ware niet in zijn huis kruipen. Ik was benieuwd of een schrijver erg kan verschillen in twee boeken. Ook was ik benieuwd of ik de punten die ik net opnoemde opnieuw zou tegenkomen. Er stonden nog meer boeken van Jan Wolkers, maar koos voor deze omdat de achterflap van dit boek het best op me overkwam, dit boek leek me wel wat. Dat hoefde niets te beteken want bij het vorige boek dat ik van hem las was de achterflap ook veel belovend, maar liep het op een teleurstelling uit. Op de achterflap was het volgende te vinden; The style of this novel is original and not obscure. The theme is very pertinent and very well presented in the novel s dramatic structure. Verderop staat het volgende: A Rose of Flesh is a powerful but appalling novel, made just bearable by a badly wounded humanity that manages to break through the horror, and by intimitations of a lyrical quality in the writing. It is a frontal attack on the cruelty of life. Ik begon vol goede moed eens in het boek te lezen. Na een bladzijde of vijftig vond ik er al niets meer aan. Jan Wolkers deed precies weer hetzelfde als in het andere boek wat ik van hem gelezen had. Hij sprong van de ene omgeving naar de andere. Ik vroeg me wel eens af waar hij nu weer zou zijn, het was wederom verwarrend. In de zinnen gebruikte hij veel te veel moeilijke woorden en tevens kon ik me bij dit boek ook al geen één voelen met de hoofdpersoon. Ik ben dus teleurgesteld in het lezen van dit boek. B. Beknopte samenvatting en analyse Daniël, de hoofdpersoon, is getrouwd met Sonja geweest. Ze hebben twee kinderen. Een van hun kinderen is tragisch om het leven gekomen. Daniël en Sonja zien elkaar nog wel af en toe, maar zijn vreemden van elkaar geworden. De hoofdpersoon lijkt gedoemd om in een isolement te leven, zelfs tijdens zijn huwelijk met Sonja en zijn relatie met Emmy. Daniël is in zijn gedachten voortdurend met zijn verleden bezig en het meest met zijn schuldgevoelens over de dood van zijn tweejarige dochtertje. Telkens wordt de hoofdpersoon met de dood geconfronteerd: op een kerkhof, in een café, bij de kapper. Als zijn ouders op bezoek komen wordt er alleen maar over het geloof en de scheiding van Daniël gepraat. Desondanks houdt hij wel van hen. Pagina 1 van 5

2 Emmy gaat met hem mee naar een toneelstuk omdat Ans, met wie hij de afspraak heeft gemaakt, niet kan. Omdat Daniël erg veel last heeft van astma, gaan hij en Emmy s avonds toch niet naar de schouwburg. Omdat Emmy teveel gedronken heeft, blijft ze bij Daniël slapen. Daniël vindt haar erg onaantrekkelijk. Ze praten samen over hun dromen en hun verleden. Emmy vertelt over haar abortus en haar schuldgevoelens hierover. Daniel vertelt dat hij zijn kind vermoord heeft. Als Emmy wakker wordt, bakt Daniël een paar muisjes in hete slaolie ( neemt, eet, dit is mijn lichaam, denkt hij). Als Emmy s ochtends weer weggaat, is Daniël niet in staat om Emmy nog iets te zeggen. Emmy wilde iets op papier zetten, maar is hier ook niet toe in staat. Als Daniël het weer erg benauwd krijgt, belt hij (per ongeluk) Sonja. Zij belooft een dokter voor hem te zullen bellen. Als Daniël de deur opendoet, ziet hij dat er een ondoordringbare mist hangt. Motieven: - Dood - Ellende - Isolement - Ziekte - Abortus - Vlees - Geloof - Eenzaamheid - Niet-durven-houden-van-iemand Personages: De hoofdpersoon, Daniël, is ongeveer 35 jaar oud. Hij leeft in een isolement. Na de confrontatie met de dood van zijn dochtertje wordt hij geobsedeerd door de dood. Daniel is niet in staat om een wezenlijk contact te leggen en liefde te geven. Hij zoekt het daarom in de liefde voor dieren. Maar zelfs deze liefde blijkt een illusie te zijn. Ondanks Daniël s zorg voor dieren, sterven er toch verschillende. Emmy is een lelijke, maar spontane vrouw. Ze is verpleegster en heeft een leven vol problemen en obstakels achter de rug. Haar moeder stierf vroeg, haar vader was handtastelijk, een vriend werd doodgeschoten. Ze woonde een tijdje met een Canadees samen, die haar in seksfilms wilde laten spelen. Ze probeerde in die tijd zelfmoord te plegen. De overige personages zijn vlakke karakters; van hen wordt slechts een beknopte beschrijving gegeven, zoals van Daniël s vader en moeder, Sonja (de ex-vrouw van Daniël) en Basje (het zoontje van Daniël). Perspectief en Verteller: Het verhaal wordt verteld in de Hij-vorm. Er is dus een onzichtbare verteller. Hij vertelt wel de gevoelens van de hoofdpersoon. Ruimte: Voor het grootste gedeelte speelt het verhaal zich af in het huis van Daniël. Hij komt in de loop van de dag slechts twee keer buiten. Beide keren wordt hij met de dood geconfronteerd. In de beschrijving van de ruimte wordt het isolement van Daniël benadrukt. Zelfs het weer maakt Daniël s wereld kleiner: de Pagina 2 van 5

3 ondoordringbare mist, kou en de zware sneeuwbuien. Stijl: De auteur gebruikt veel moeilijke woorden. Veel korte zinnen, dat vind ik wel makkelijker lezen. Jan Wolkers gebruikt voor het grootste gedeelte de gedachtes van de hoofdpersoon om zijn verhaal mee te vullen. Ook komt er op zijn tijd een dialoog in voor. Er wordt niet uitvoerig besproken hoe de omgeving eruit ziet. Thema: Alle gebeurtenissen in dit boek hebben betrekking op de dood en verrotting. De dood van zijn dochtertje staat centraal. Het leven van de hoofdpersoon is een kwelling. Hij neemt de andere personen met hem mee. Tijd: Dit verhaal wordt chronologisch verteld. Wel zijn er heel wat flashbacks van de hoofdpersoon, die elke keer weer terugdenkt aan het overlijden van zijn dochtertje. Daarentegen zitten er geen flashforward s in. Je krijgt hierdoor minder spanning omdat de lezer niet nieuwsgierig is of de vermoedens, die de hoofdpersoon zou moeten hebben, juist zijn. Want iedereen denkt wel eens na over zijn/haar toekomst. Er is geen sprake van: tijdverdichting, tijdsprong en tijdvertraging. De vertelde tijd in dit boek is één dag. Hierdoor zou het ook kunnen komen dat er minder spanning in zit. In één jaar beleef je immers meer spannende gebeurtenissen dan in één dag. Titelverklaring: Er wordt bij een patiënt een opening in de buik gemaakt, waardoor de darm naar buiten wordt getrokken. Het is rood en een beetje fluwelig. Het is net een bloem, een roos. Een roos van vlees. C. Een verwerkingsopdracht over het gelezen boek 1. Hoe kwam je op het idee om dit boek te gaan lezen? Ik zag dit boek in de bibliotheek staan. Ik had al meerdere boeken van gelezen en die spraken me erg aan. Vandaar de keuze voor dit boek. 2. Wat vond je van het boek, een roos van vlees? Vergeleken met de boeken die ik al eens van hem gelezen had, vind ik dit een erg saai boek, dit komt misschien omdat er maar één dag beschreven wordt. 3.Wat vond je van het begin? Het boek begon al niet erg spannend. Kijk, in elk boek heb je een begin nodig om personages te beschrijven. Maar het werd in dit boek op een gegeven moment ook niet spannender. 4. En wat vond je van het einde? Een voorspelbaar einde, of juist niet? Zoals in elk boek die ik van Jan Wolkers heb gelezen is een open eind. Ik vind een open eind wel leuk, je Pagina 3 van 5

4 kan zelf fantaseren wat er daarna nog zal gebeuren, hoe t verhaal afloopt. 5. Wat vond je van de hoofdpersoon? Zou jij hetzelfde doen? Ik vond Daniël een man die best wel eens wat meer voor zichzelf mag opkomen en niet alles over zichzelf heen moet laten lopen. Ik had anders gereageerd dan hem. Maakt ook niet uit, iedereen reageert op zijn eigen manier, ieder mens is anders. 6. Welk(e) personage(s) sprak(en) jou aan en waarom? In dit boek was er voor mij niet iemand die me erg aansprak. 7. Hoe vond jij het verhaal te volgen? Bijv. taalgebruik enz. Nou, ik vond het verhaal niet bepaald goed te volgen, sommige delen waren lastig te lezen. 8. Wat vond je van de gedachten van de hoofdpersoon? Kon je je daarin inleven? Ik kon me niet inleven in de hoofdpersoon. Hij reageerde vaak anders dan dat ik zou doen. 9. Ben je anders over Daniël gaan denken, gedurende het verhaal? Daniël bleef voor mij dezelfde persoon met dezelfde karaktereigenschappen. Ik heb hem niet zien veranderen gedurende het verhaal. 10. Je had een verwachting van het boek. Wat was je verwachting en is deze uitgekomen? Ik had verwacht dat het een leuk boek zou zijn. Zeker nadat ik de doodhoofdsvlinder van hem had gelezen. Dat boek sprak me aan, dit boek niet. D. Eindoordeel en Evaluatie 1. Gebeurtenissen: - De gebeurtenissen kwamen wel goed op me over. Ik kan het me voorstellen dat Daniël nog vaak aan zijn overleden dochtertje terugdenkt. Ik denk dat niemand zich er ooit bij neer kan leggen dat zijn/haar dochtertje overleden is. Sommige gebeurtenissen kwamen niet goed op me over, bijvoorbeeld als vader op een gegeven moment een bezoekje komt doen. Ik snap niet waarom Daniël alles zo over zich heen laat lopen, bij alles wat zijn vader zegt. Die vader is alleen maar aan het zeuren op hem. Op een gegeven moment gaat het over het geloof. Zijn vader gelooft heel erg en snapt niet waarom Daniël dat niet doet. Ik vind dat het toch Daniël zijn keuze is en blijft. - In werkelijkheid heb ik zoiets, gelukkig, (nog) niet meegemaakt. Ik hoop dat dit ook nooit zal gebeuren. Het lijkt me echt erg om een dochtertje, dan wel niet een zoontje, te verliezen. Je zal en kan het nooit vergeten. - Mijn tante heeft ooit een doodgeboren baby tje gehad. Ze praat er wel eens over, maar krijgt dan altijd weer tranen in haar ogen. Niemand bij hun thuis kan vergeten wat er is gebeurd. Ook de familie niet, denk ik. 2. Personen: Pagina 4 van 5

5 - Ik kon me niet inleven met de hoofdpersoon. Misschien moet je het verliezen van een dochtertje/zoontje eerst zelf meegemaakt hebben. Mijn opa is overleden, maar ik denk dat dát toch iets anders is. Ik denk er niet elke dag over na. Een dochtertje/zoontje staat veel dichter bij je. Je mist zo iemand om je heen, je kan er niet elke dag meer mee praten. - Er zaten een aantal type s in het verhaal. De vader en moeder van Daniël leken op een doorsnee vader en moeder, af en toe bemoeizuchtig (wel goed bedoelt) en het bijleren van normen en waarden. Pagina 5 van 5