MILIEUHANDHAVINGSCOLLEGE

Transcriptie

1 MILIEUHANDHAVINGSCOLLEGE ARREST van 12 september 2017 met nummer MHHC/M/1718/0002 in de zaak met rolnummer 1516/MHHC/0103/M Verzoekende partij Verwerende partij de lv NELIS-CILLEN-CAYMAX vertegenwoordigd door advocaat Koen VAN WYNSBERGE met woonplaatskeuze op het kantoor te 9860 Oosterzele, Kwaadbeek 47a het VLAAMSE GEWEST vertegenwoordigd door de Vlaamse regering, ten verzoeke van de Vlaamse minister van Omgeving, Natuur en Landbouw vertegenwoordigd door advocaat Bart STAELENS met woonplaatskeuze op het kantoor te 8000 Brugge, Stockhouderskasteel Gerard Davidstraat 46, bus 1 I. BESTREDEN BESLISSING De verzoekende partij vordert met een aangetekende brief van 11 juni 2016 de vernietiging van de beslissing van de gewestelijke entiteit van 3 mei 2016, gekend onder nummer 14/AMMC/1593-M (hierna: de eerst bestreden beslissing). Deze beslissing legt aan de verzoekende partij een alternatieve bestuurlijke geldboete op van euro (370 euro verhoogd met de opdeciemen) wegens schending van artikel 173, 1, artikel 182, 1 en artikel 190 van het besluit van de Vlaamse regering houdende vaststelling van het Vlaams reglement betreffende de bodemsanering en de bodembescherming (hierna: VLAREBO). Aan de verzoekende partij wordt verweten dat zij een niet-reglementair grondverzet heeft uitgevoerd. II. VERLOOP VAN DE RECHTSPLEGING De verwerende partij dient een antwoordnota en het administratief dossier in. De verzoekende partij dient een wederantwoordnota in. De verwerende partij dient een laatste nota in. De kamervoorzitter behandelt de vordering tot vernietiging van de eerst bestreden beslissing op de openbare zitting van 9 maart 2017 Advocaat Koen VAN WYNSBERGE voert het woord voor de verzoekende partij. Advocaat Veerle HUYSMAN loco advocaat Bart STAELENS voert het woord voor de verwerende partij. Het College maakt bij tussenarrest van 28 maart 2017 met nummer MHHC/M/1617/0048 toepassing van de bestuurlijke lus en legt aan de verwerende partij op om een herstelbeslissing te nemen binnen een termijn van 4 maanden. 1

2 De verwerende partij bezorgt haar herstelbeslissing van 20 juni 2017, eveneens gekend onder 14/AMMC/1593-M, aan het College die deze beslissing met een aangetekende brief van 26 juni 2017 betekent aan de verzoekende partij. Die beslissing legt aan de verzoekende partij een alternatieve bestuurlijke geldboete op van 864 euro (144 euro verhoogd met de opdeciemen) wegens schending van artikel 173, 1 VLAREBO. Overeenkomstig artikel 34 van het decreet van 4 april 2014 betreffende de organisatie en de rechtspleging van sommige Vlaamse bestuursrechtscolleges (hierna: DBRC-decreet), wordt het voorwerp van het beroep tot vernietiging ingediend door de verzoekende partij uitgebreid met de herstelbeslissing van 20 juni Bij tussenarrest van 28 maart 2017 vernietigt het College de eerst bestreden beslissing en maakt, op verzoek van de verwerende partij, toepassing van de bestuurlijke lus. De verzoekende partij dient een bijkomende nota in. De kamervoorzitter behandelt de vordering tot vernietiging, wat het voorwerp betreft, uitgebreid tot de herstelbeslissing, op de openbare zitting van 24 augustus 2017 Advocaat Tine STRUBBE loco advocaat Bart STAELENS heeft het woord gevoerd voor de verwerende partij. De verzoekende partij verschijnt schriftelijk. Het DBRC-decreet en het besluit van de Vlaamse regering van 16 mei 2014 houdende de rechtspleging voor sommige Vlaamse bestuursrechtscolleges (Procedurebesluit) zijn toegepast. III. FEITEN Op 22 juli 2014 ontvangt de OVAM een vraag van de Milieu-inspectie Vlaams Brabant om na te gaan of de grondverzetsregeling werd nageleefd voor grondwerken die hebben plaatsgevonden op een perceel te 3440 Zoutleeuw, gelegen tussen de Passtraat en de Elsstraat. Uit navraag blijkt dat het project niet gekend is bij de erkende bodembeheerorganisaties (Grondbank vzw en Grondwijzer vzw). Op 29 juli 2014 voert een toezichthouder bij de afdeling bodembeheer van de OVAM een terreincontrole uit op het perceel in kwestie en maakt de volgende vaststellingen: Tijdens een gesprek met de heer Gerd Vanherck (eigenaar van het naburige gelegen perceel) verklaart hij dat de firma Nelis eigenaar is van het perceel en dat de eigenaar daar ook uitgegraven bodem heeft naartoe getransporteerd. Het is duidelijk merkbaar dat er meer dan 250 m 3 is aangevoerd (zie foto 1). In de aangevoerde bodem bevinden zich ook stenen en bodemvreemde materialen (zie ook foto 1 en foto 2). Op 18 augustus 2014 stuurt de OVAM een brief met de vraag om aan te tonen dat de firma Nelis heeft voldaan aan de traceerbaarheidsprocedure van het grondverzet (zie bijlage 3). Tot op heden is nog geen gevolg aan gegeven aan de brief van de OVAM. 2

3 Op 3 september 2014 ontvangt de OVAM een mail van de Politiezone Lan dat er ook een stedenbouwkundige overtreding is vastgesteld. De overtreding is vastgesteld in het aanvankelijk PV nummer LE.55.L /14 dd 07/08/2014. Omdat de traceerbaarheidsprocedure voor uitgegraven bodem niet gevolgd is, betreft het een overtreding op de grondverzetsregeling. Deze vaststellingen worden opgenomen in het proces-verbaal nr. BB/BB-O/BDW/ , afgesloten op 14 oktober 2014 en verzonden op 16 oktober Op 25 november 2014 meldt de procureur des Konings dat hij niet zal overgaan tot strafrechtelijke vervolging. Met een brief van 5 februari 2015 brengt de gewestelijke entiteit de verzoekende partij op de hoogte van haar voornemen om een alternatieve bestuurlijke geldboete, al dan niet vergezeld van een voordeelontneming, op te leggen en nodigt zij de verzoekende partij uit om schriftelijk haar verweer mee te delen. De verzoekende partij bezorgt geen schriftelijk verweer, noch een verzoek tot een hoorzitting aan de gewestelijke entiteit. De gewestelijke entiteit legt op 3 mei 2016 de eerst vermelde bestuurlijke geldboete op. Deze beslissing wordt aan de verzoekende partij betekend met een aangetekende brief van 12 mei De verwerende partij motiveert haar beslissing als volgt: 4. Beoordeling De vastgestelde feiten worden beoordeeld in toepassing van de artikelen zoals vervat in afdeling IV van hoofdstuk IV van titel XVI van het DABM: "De bestuurlijke geldboeten" De toerekenbaarheid aan de overtreder Verbalisant heeft vastgesteld dat vermoedelijke overtreder meer dan 250 m 3 uitgegraven bodem heeft getransporteerd ten behoeve van grondwerken die hebben plaatsgevonden op een perceel gelegen tussen de Passtraat en de Bosstraat te Zoutleeuw. Verbalisant stelde vast dat bij geen van de erkende bodembeheerorganisaties iets gekend was over dit project. Vermoedelijke overtreder kon verbalisant niet de nodige documenten mbt voormeld transport bezorgen. Verbalisant stelde derhalve vast dat door vermoedelijke overtreder niet voldaan werd aan de traceerbaarheidsprocedure voor uitgegraven bodem. Artikel 173, 1 van het Vlarebo stelt dat voor het gebruik van uitgegraven bodem als bodem en voor het gebruik van uitgegraven bodem voor bouwkundig bodemgebruik en in een vormvast product een technisch verslag dient te worden opgemaakt en een grondverzettoelating en een bodembeheerrapport dient te worden uitgereikt, behalve in aantal uitzonderingsgevallen. Artikel 182, 1 van het Vlarebo stelt dat de grondverzettoelating dient te worden opgemaakt door een erkende bodembeheerorganisatie of door een erkende tussentijdse opslagplaats of een erkend grondreinigingscentrum voor de uitgegraven bodem die door haar werd aanvaard. Artikel 190 van het Vlarebo stelt dat voordat de uitgegraven bodem wordt verplaatst, de uitvoerder van de grondwerken een grondverzettoelating dient aan te vragen bij de 3

4 erkende bodembeheerorganisatie, aan wie de startdatum van de grondwerken werd gemeld. Bovenvermelde feiten maken een schending uit van: VLAREBO: artikel 173, 1; artikel 180, 1; artikel 190. en vallen daarmee onder de definitie van een milieumisdrijf als bedoeld in artikel DABM waarvoor een bestuurlijke geldboete kan worden opgelegd. Het milieumisdrijf staat vast in hoofde van overtreder De hoogte van de geldboete Bij de bepaling van de hoogte van de geldboete wordt rekening gehouden met de ernst van de gepleegde feiten, de frequentie en de omstandigheden waarin de feiten gepleegd of beëindigd zijn De ernst van de feiten De doelstelling van bovenvermelde regelgeving is het voorkomen of beperken van de negatieve milieu- en veiligheidsinvloeden van menselijke bedrijvigheden en handelingen die milieubelastend kunnen zijn, of die gevaarrisico's in zich kunnen dragen. In het kader van de Vlaamse bodemwetgeving is de traceerbaarheid van de uitgegraven bodem een cruciaal element. De uitvoerder van de uitgegraven grondwerken dient te beschikken over een grondverzettoelating voor de uitgegraven bodem tijdens het transport. Op die manier kan de uitvoerder aantonen dat hij een transport doet binnen de grondverzetsregeling. Een erkende bodembeheerorganisatie maakt een grondverzettoelating op en dit op basis van een beschrijving van het beoogde gebruik. De grondverzettoelating bevestigt het beoogde gebruik en staat de verplaatsing/toepassing van de uitgegraven bodem toe. Het document vermeldt ook het geraamd volume en de voorziene periode van het grondverzet. Aansluitend bij de grondverzettoelating levert de bodembeheerorganisatie eveneens transportdocumenten af. Zowel voor afvoer naar een andere locatie als voor hergebruik binnen de werf is een grondverzettoelating noodzakelijk. Na afronden van het grondverzet wordt het bodembeheerrapport opgemaakt op basis van de ontvangstverklaring. Deze feiten zijn derhalve voldoende ernstig om gesanctioneerd te worden De frequentie Het betreft een eenmalige schending. Er zijn minstens geen indicaties die erop wijzen dat bij overtreder reeds eerder vergelijkbare feiten werden vastgesteld. Het criterium frequentie geeft derhalve geen aanleiding tot een hogere geldboete De omstandigheden Ten slotte zijn er, wat dit milieumisdrijf betreft, geen verdere bijzondere omstandigheden die in rekening worden genomen bij het bepalen van de hoogte van de boete. OM DEZE REDENEN beslist de afdeling Milieuhandhaving, Milieuschade en Crisisbeheer om aan Nelis-Cillen-Caymax LV KBO-nr: Passtraat 1 4

5 3440 Zoutleeuw een bestuurlijke geldboete op te leggen ten bedrage van euro, zijnde 370 euro vermeerderd met de opdeciemen die ten tijde van het plegen van de feiten van toepassing waren conform artikel DABM. Dit is de eerst bestreden beslissing. Bij tussenarrest van 28 maart 2017 met nummer MHHC/M/1617/0048 bevindt het College deze beslissing onwettig en maakt toepassing van de bestuurlijke lus. In navolging van dit tussenarrest legt de verwerende partij op 20 juni 2017 de vermelde bestuurlijke geldboete op. Een afschrift van deze beslissing wordt door de Hoofdgriffier aan de verzoekende partij betekend met een aangetekende brief van 26 juni De verwerende partij motiveert haar beslissing als volgt: 4. Beoordeling De vastgestelde feiten worden beoordeeld in toepassing van de artikelen zoals vervat In afdeling IV van hoofdstuk IV van titel XVI van het DABM: "De bestuurlijke geldboeten" De toerekenbaarheid aan de Overtreder Artikel 173, 1 van het VLAREBO stelt dat voor het gebruik van uitgegraven bodem als bodem en voor het gebruik van uitgegraven bodem voor bouwkundig bodemgebruik en in een vormvast product een technisch verslag dient te worden opgemaakt en een grondverzettoelating en een bodembeheerrapport dient te worden uitgereikt, behalve in aantal uitzonderingsgevallen. Artikel 190 van het VLAREBO stelt dat voordat de uitgegraven bodem wordt verplaatst, de uitvoerder van de grondwerken een grondverzettoelating dient aan te vragen bij de erkende bodembeheerorganisatie, aan wie de startdatum van de grondwerken werd gemeld. Verbalisant heeft op 29 juli 2014 vastgesteld dat vermoedelijke overtreder meer dan 250 m 3 uitgegraven bodem heeft getransporteerd ten behoeve van grondwerken die hebben plaatsgevonden op een perceel gelegen tussen de Passtraat en de Bosstraat te Zoutleeuw. Uit het dossier is achteraf gebleken dat vermoedelijke overtreder op het moment van de vaststellingen over een grondverzettoelating ( ) beschikte. Deze werd toegekend door de Grondbank voor de periode 10 juni december Op het ogenblik van het uitvoeren van het grondverzet beschikte vermoedelijke overtreder bijgevolg over een rechtsgeldige grondverzettoelating zoals vereist door artikel 173, 1 VLAREBO. Uit het dossier is evenwel ook gebleken dat pas voor een eerste maal op 9 februari 2015 een bodembeheerrapport werd opgesteld, dat later door een rapport d.d. 29 september 2015 vervangen werd, waardoor voormeld artikel evenwel alsnog overtreden is. Bovenvermelde feiten maken een schending uit van: VLAREBO: artikel 173, 1. 5

6 en vallen daarmee onder de definitie van een milieumisdrijf als bedoeld in artikel DABM waarvoor een bestuurlijke geldboete kan worden opgelegd. - Het milieumisdrijf staat vast in hoofde van overtreder De hoogte van de geldboete Bij de bepaling van de hoogte van de geldboete wordt rekening gehouden met de ernst van de gepleegde feiten, de frequentie en de omstandigheden waarin de feiten gepleegd of beëindigd zijn De ernst van de feiten De doelstelling van bovenvermelde regelgeving is het voorkomen of beperken van de negatieve milieu- en veiligheidsinvloeden van menselijke bedrijvigheden en handelingen die milieubelastend kunnen zijn, of die gevaarrisico's in zich kunnen dragen. Bovenvermelde regelgeving strekt ertoe om de kwaliteit van de bodem te verzekeren, te behouden en te herstellen zodat onze bodems in de toekomst nog zoveel mogelijk functies kunnen uitoefenen. Het beleid inzake bodembescherming is er op gericht de bodem en het grondwater te beschermen tegen verontreiniging en verstoring en de waardevolle bodems te vrijwaren. Er werd meer dan 250 m 3 uitgegraven Indien bodem wordt verzet zonder technisch verslag, grondverzettoelating of bodembeheerrapport, komt de traceerbaarheid van de bodem in het gedrang. De traceerbaarheidsprocedure heeft bij grondverzet mede als doel om de verspreiding van verontreinigde grond door het gebruik van uitgegraven bodem te vermijden zodat niet-verontreinigde bodem niet zomaar met verontreinigde bodem kan vermengd raken. De grondverzettoelating bevestigt het beoogde gebruik en staat de verplaatsing/toepassing van de uitgegraven bodem toe. Het document vermeldt ook het geraamd volume en de voorziene periode van het grondverzet. Aansluitend bij de grondverzettoelating levert de bodembeheerorganisatie eveneens transportdocumenten af. Na afronden van het grondverzet wordt het bodembeheerrapport opgemaakt op basis van de ontvangstverklaring. De traceerbaarheidsprocedure Is geschonden van zodra één van voormelde drie documenten ontbreekt In. casu was er geen bodembeheerrapport voorhanden. Deze feiten zijn derhalve voldoende ernstig om gesanctioneerd te worden met een bestuurlijke geldboete van euro (inclusief opdeciemen) De frequentie Het betreft een eenmalige schending. Er zijn minstens geen indicaties die erop wijzen dat bij overtreder reeds eerder vergelijkbare feiten werden vastgesteld. Het criterium frequentie geeft derhalve geen aanleiding tot een hogere geldboete. 6

7 De omstandigheden. Bij het berekenen van de hoogte van de bestuurlijke geldboete wordt rekening gehouden met de bereidheid van de overtreder om voor de vastgestelde schendingen maatregelen te nemen. Concreet Is uit het dossier gebleken dat overtreder alsnog een bodembeheerrapport werd toegekend. Dit gegeven wordt meegenomen als verzachtende omstandigheid, wat aanleiding geeft tot een lagere geldboete van euro (inclusief opdeciemen). AMMC ging per schrijven van 5 februari 2015 over tot kennisgeving van het voornemen om een alternatieve bestuurlijke geldboete op te leggen, al dan niet vergezeld van een voordeelontneming. Artikel DABM voorziet dat de afdeling Handhaving een boetebeslissing moet nemen binnen een termijn van honderdtachtig dagen na deze kennisgeving. Deze termijn van 180 dagen is een termijn van orde, waarvan de overschrijding niet gesanctioneerd wordt. Deze beslissingstermijn is inmiddels verstreken. De afdeling Handhaving is in casu evenwel van oordeel dat de feiten voldoende ernstig zijn om alsnog een bestuurlijke geldboete op te leggen. De afdeling Handhaving acht het, wegens de voorliggende overschrijding van de beslissingstermijn en rekening houdende met de concrete elementen In het dossier, passend en redelijk om het boetebedrag verlagen tot 864 euro (inclusief opdeciemen). Ten slotte zijn er, wat dit milieumisdrijf betreft, geen verdere bijzondere omstandigheden die in rekening worden genomen bij het bepalen van de hoogte van de boete.. OM DEZE REDENEN beslist de gewestelijke entiteit om aan Nelis-Cillen-Caymax LV KBO-nr: Passtraat Zoutleeuw een bestuurlijke geldboete op te leggen ten bedrage van 864 euro, zijnde 144 euro vermeerderd met de opdeciemen die ten tijde van het plegen van de feiten ban toepassing waren conform artikel DABM. IV. ONTVANKELIJKHEID VAN DE VORDERING TOT VERNIETIGING De ontvankelijkheid van de initiële vordering tot vernietiging werd eerder beoordeeld bij tussenarrest van het College van 28 maart 2017 met nummer MHHC/M/1617/0048. De vordering werd tijdig en regelmatig ingesteld. 7

8 V. ONDERZOEK VAN DE HERSTELBESLISSING Standpunt van de partijen 1. De verzoekende partij ontwikkelt andermaal een enig middel, ditmaal gericht tegen de herstelbeslissing. Zij put haar middel uit de schending van artikel , artikel van het decreet van 5 april 1995 houdende de algemene bepalingen inzake milieubeleid (hierna: DABM), artikel 173, 1, artikel 182, 1, alsook artikel 184, 2 VLAREBO, artikel 2 en 3 van de wet van 29 juli 1991 betreffende de uitdrukkelijke motivering van bestuurshandelingen (hierna: Motiveringswet) en van de beginselen van behoorlijk bestuur, in het bijzonder het zorgvuldigheidsbeginsel en het redelijkheidsbeginsel. Met haar enig middel bekritiseert de verzoekende partij de onzorgvuldigheden waarmee de herstelbeslissing volgens haar behept is. Zij stelt dat de opgelegde geldboete in een kennelijke wanverhouding staan tot de vastgestelde feiten. De verzoekende partij meent dat het oordeel van de verwerende partij de verleende grondverzettoelating onvoldoende in rekening brengt. In de thans bestreden beslissing wordt met name foutief gesteld dat het ontbreken van het bodembeheerrapport met zich meebrengt dat in zijn geheel niet voldaan is aan de grondverzetregeling, Op basis van die grondverzettoelating blijkt nochtans dat het door de verzoekende partij doorgevoerde grondverzet net in overeenstemming is met de toepasselijke regelgeving. De aangevoerde grond kreeg immers de code 211, wat inhoudt dat de grond vrij gebruikt kon worden als bodem. Daaruit blijkt volgens de verzoekende partij meteen dat er nooit een gevaar was inzake de verspreiding van bodemverontreiniging. Toch blijkt de verwerende partij opnieuw zwaar te bestraffen hoewel uit de feiten blijkt dat het niet voorhanden zijn van het bodembeheerrapport opgevat moet worden als een louter administratieve inbreuk. De opgelegde boete is qua hoogte quasi gelijkaardig zijn aan deze opgelegd in de eerdere, onwettig bevonden, beslissing. In de eerst bestreden beslissing is volgens de verzoekende partij echter net rekening gehouden met het niet voorhanden zijn van enig document en de onmogelijkheid tot het inschatten van het risico op de verspreiding van bodemverontreiniging. De verzoekende partij stelt dat uit de nu bestreden herstelbeslissing in elk geval niet blijkt in welke mate de afwezigheid van een bodembeheerrapport als een louter administratieve inbreuk, zonder gevaar voor de verspreiding van bodemverontreiniging, in aanmerking werd genomen. 2. De verwerende partij neemt geen standpunt in over de door haar genomen herstelbeslissing. 8

9 Beoordeling door het College 1. De gewestelijke entiteit legt met haar herstelbeslissing aan de verzoekende partij de in de aanhef, onder de vorm van een herstelbeslissing, vermelde alternatieve bestuurlijke geldboete op wegens de schending van artikel 173, 1 VLAREBO. In vergelijking met de eerder bij tussenarrest onwettig bevonden beslissing van 3 mei 2016 wordt thans de schending van artikel 182, 1 en artikel 190 VLAREBO niet meer aangevoerd. In de eerst bestreden beslissing werd een geldboete opgelegd van euro (370 euro verhoogd met de wettelijke opdeciemen). De thans bij uitbreiding bestreden beslissing legt een basisgeldboete op van euro (296 euro verhoogd met de wettelijke opdeciemen). In vergelijking met de vorige beslissing wordt het bestaan van een bodembeheerrapport meegenomen als verzachtende omstandigheid, waardoor de boete wordt verminderd tot euro (opdeciemen inclusief). Omwille van het tijdsverloop van de administratieve procedure wordt de geldboete nogmaals verminderd tot 864 euro (inclusief opdeciemen). In vergelijking met de eerst bestreden beslissing wordt de geldboete aldus herleid tot ongeveer één derde Artikel 173, 1 VLAREBO luidt als volgt: Voor het gebruik van uitgegraven bodem als bodem en voor het gebruik van uitgegraven bodem voor bouwkundig bodemgebruik en in een vormvast product wordt een technisch verslag opgemaakt en worden een grondverzettoelating en een bodembeheerrapport uitgereikt, behalve in de volgende gevallen ( ) De verzoekende partij betwist niet dat zij grondwerken heeft uitgevoerd en meer bepaald grond heeft aangevoerd naar een perceel te 3440 Zoutleeuw, gelegen tussen de Passtraat en de Elsstraat, dat haar eigendom is. Zij betwist evenmin dat zij hiervoor overeenkomstig artikel 173, 1 VLAREBO diende te voldoen aan de traceerbaarheidsprocedure van het grondverzet. Hiertoe is vereist dat zij een grondverzettoelating alsook een bodembeheerrapport en een technisch verslag kan voorleggen, opgemaakt nog voor zij de uitgegraven bodem gebruikt Artikel 182, 1 VLAREBO bepaalt dat de grondverzettoelating wordt opgemaakt door een erkende bodembeheerorganisatie of door een erkende tussentijdse opslagplaats of een erkend grondreinigingscentrum voor de uitgegraven bodem die door haar werd aanvaard. De verzoekende partij voegde bij haar inleidend verzoekschrift een kopie van de uitgereikte grondverzettoelating, die gedateerd is op 10 juni 2014 en geldig is voor de periode van 10 juni 2014 tot 9 december De als milieumisdrijf in aanmerking genomen feiten zijn vastgesteld door de verbalisant op 29 juli Er zijn geen aanwijzingen dat het grondverzet voorafgaand aan 10 juni 2014 zou zijn uitgevoerd. Hieruit moet afgeleid worden dat de verzoekende partij op het ogenblik van het uitvoeren van het grondverzet beschikte over een rechtsgeldige grondverzettoelating zoals vereist door artikel 173, 1 VLAREBO 1.3. Conform artikel 173, 1 VLAREBO moet de verzoekende partij eveneens beschikken over een bodembeheerrapport. Zoals blijkt uit artikel 184, 2 VLAREBO attesteert het bodembeheerrapport de levering van de uitgegraven bodem op de plaats van het beoogde gebruik en bevestigt dat voldaan is aan de 9

10 voorwaarden, vermeld in de conformverklaring van het technisch verslag en in de grondverzettoelating. De verzoekende partij voegt bij haar dossier een kopie van het bodembeheerrapport dat opgesteld is op 29 september Dit rapport vervangt een eerder bodembeheerrapport opgesteld op 9 februari Het College leidt uit de voorliggende gegevens af dat het bodembeheerrapport pas is aangevraagd na ontvangst van het aanvankelijk proces-verbaal en van de kennisgeving door de gewestelijke entiteit verstuurd op 5 februari 2015 van haar intentie om een bestuurlijke geldboete op te leggen. De grondverzettoelating is volgens de voorliggende stukken van het dossier verkregen op 10 juni De verzoekende partij geeft weliswaar geen duidelijke verklaring waarom zij dit document niet ten nuttigen tijde heeft overgemaakt aan de gewestelijke entiteit of de diensten van OVAM. 2. Uit wat voorafgaat, blijkt dat het binnen de discretionaire bevoegdheid van de verwerende partij lag om de verzoekende partij te bestraffen voor een inbreuk op artikel 173, 1 VLAREBO doch enkel in de mate dat de verzoekende partij nagelaten heeft tijdig een bodembeheerrapport te verkrijgen. Doordat de herstelbeslissing, in tegenstelling tot de eerst bestreden beslissing, niet langer de schending artikel 190 VLAREBO in aanmerking neemt als grondslag voor de opgelegde boete, geeft de verwerende partij aan rekening te houden met het voorhanden zijn van een grondverzettoelating, in lijn met wat het College eerder geoordeeld heeft in haar tussenarrest van 28 maart 2017 met nummer MHHC/M/1617/0048. Uit de motivering, blijkt bovendien duidelijk dat de herstelbeslissing enkel het bestraffen van artikel 173, 3 VLAREBO voor ogen heeft in de mate dat er geen sprake was van een tijdig verkregen bodembeheerrapport. De herstelbeslissing luidt op dat punt immers als volgt: Uit het dossier is achteraf gebleken dat vermoedelijke overtreder op het moment van de vaststellingen over een grondverzettoelating ( ) beschikte. Deze werd toegekend door de Grondbank voor de periode 10 juni december Op het ogenblik van het uitvoeren van het grondverzet beschikte vermoedelijke overtreder bijgevolg over een rechtsgeldige grondverzettoelating zoals vereist door artikel 173, 1 VLAREBO. Uit het dossier is evenwel ook gebleken dat pas voor een eerste maal op 9 februari 2015 een bodembeheerrapport werd opgesteld, dat later door een rapport d.d. 29 september 2015 vervangen werd, waardoor voormeld artikel evenwel alsnog overtreden is. De grondverzettoelating bevestigt het beoogde gebruik en staat de verplaatsing/toepassing van de uitgegraven bodem toe. Het document vermeldt ook het geraamd volume en de voorziene periode van het grondverzet. Aansluitend bij de grondverzettoelating levert de bodembeheerorganisatie eveneens transportdocumenten af. Na afronden van het grondverzet wordt het bodembeheerrapport opgemaakt op basis van de ontvangstverklaring. De traceerbaarheidsprocedure Is geschonden van zodra één van voormelde drie documenten ontbreekt In. casu was er geen bodembeheerrapport voorhanden. 10

11 Gelet op wat voorafgaat, toont de verzoekende partij geen schending aan van de artikelen 173, 1, 182, 1 of artikel 184, 2 VLAREBO, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 2 en 3 Motiveringswet of de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. 3. Wat het bedrag van de opgelegde boete betreft, stelt het College vast dat de verwerende partij, binnen haar discretionaire bevoegdheid tot het bepalen van de hoogte van de toepasselijke boete, rekening heeft gehouden met de overwegingen uit het tussenarrest van het College van 28 maart 2017 met nummer MHHC/M/1617/0048. Het uiteindelijk opgelegde boetebedrag werd substantieel verminderd, van euro naar 864 euro. Waar de verwerende partij een bedrag van euro gepast vond in de oorspronkelijke beslissing, gelet op de afwezigheid van een bodembeheerrapport, mildert zij dit bedrag thans tot euro. De reden daartoe, zo geeft zij uitdrukkelijk aan, is het gegeven dat na de vaststellingen alsnog een, zij het dus laattijdig, bodembeheerrapport werd verkregen: Concreet Is uit het dossier gebleken dat overtreder alsnog een bodembeheerrapport werd toegekend. Dit gegeven wordt meegenomen als verzachtende omstandigheid, wat aanleiding geeft tot een lagere geldboete van euro (inclusief opdeciemen). De verzoekende partij maakt evenmin aannemelijk dat de verwerende partij op een kennelijk onredelijke wijze toepassing heeft gemaakt van de in artikel en DABM vervatte waarderingscriteria. Het valt binnen de discretionaire bevoegdheid van de verwerende partij om aan ieder document binnen de traceerbaarheidsprocedure in het kader van de grondverzetregeling belang te hechten en de afwezigheid daarvan, rekening houdend met een eventuele regularisatie, te sanctioneren in overeenstemming met de criteria vervat in de voormelde bepalingen van het DABM. De stelling van de verzoekende partij dat er slechts sprake zou zijn van de miskenning van een administratieve formaliteit overtuigt niet. Door te wijzen op de resultaten van een, na de vaststellingen, doorgevoerde bodemanalyse die, in het voorliggende geval, gunstig uitviel (code 211), lijkt de verzoekende partij de herstelbeslissing te bekritiseren in de mate dat er een beboeting is los van de afwezigheid van milieuschade. Zij gaat in die zin evenwel voorbij aan het gegeven dat een schending van artikel 173, 1 VLAREBO los kan staan van het bestaan van milieuschade nu dat artikel en, ruimer, de gehele traceerbaarheidsprocedure gericht is op het voorkomen van de verdere verspreiding van bodemverontreiniging. De strafbaarstelling van de miskenning van dat artikel bepaalt ook uitdrukkelijk dat het inbrengen van een bodem in strijd met de toepasselijke voorschriften op zich voor bestraffing in aanmerking komt. Artikel , 1, tweede lid DABM stelt immers: Wie door gebrek aan voorzorg of voorzichtigheid, in strijd met wettelijke voorschriften of in strijd met een vergunning, rechtstreeks of onrechtstreeks, stoffen, micro-organismen, geluid en andere trillingen of stralingen in of op water, bodem of atmosfeer inbrengt of verspreidt, wordt gestraft met een gevangenisstraf van een maand tot drie jaar en met een geldboete van 100 euro tot euro of met een van die straffen. 11

12 4. Het College stelt tot slot vast dat de verzoekende partij de herstelbeslissing niet bekritiseert wat het in aanmerking nemen van de termijnoverschrijding en het in lijn daarmee herleiden van de boete naar 864 euro betreft. Het College stelt aldus vast dat de verwerende partij de onwettigheid die kleefde aan de eerst bestreden beslissing, op niet kennelijk onredelijke wijze heeft hersteld. Overeenkomstig artikel 34, 6, tweede lid DBRC-decreet verwerpt het College het beroep tegen de herstelbeslissing als het vaststelt dat de onwettigheid is hersteld en dat het herstel niet is aangetast door een nieuw opgeworpen onwettigheid. BESLISSING VAN HET MILIEUHANDHAVINGSCOLLEGE 1. Het College verwerpt het beroep in zoverre gericht tegen de herstelbeslissing van 20 juni Het College vernietigt de eerst bestreden beslissing van 3 mei De behandeling van het beroep heeft geen kosten met zich gebracht, zodat een beslissing over de kosten van het geding zonder voorwerp is. Dit arrest is uitgesproken te Brussel in openbare zitting van 12 september 2017 door de eerste kamer samengesteld uit de kamervoorzitter Marc VAN ASCH. De toegevoegd griffier, De voorzitter van de eerste kamer, Jorine LENDERS Marc VAN ASCH 12