Kom maandag maar, zei Jezus.

Transcriptie

1 Dienstnummer: 1287 zondag: 2 e zondag van de herfst datum: plaats: De Ontmoeting, Assen Schriftlezingen (onderstreept = hoofdlezing): Matteus 25: (BGT) liederen: GotZ 15; DV 198:1,3,4; AWN 3-19:1,3; ELB 402; ZW 27; Lb 839:1,3,4 eventuele bijzonderheden: diaconale soepeldienst met project jeugddiaconie en World Servants Gemeente van Jezus Christus 1. Er was eens een mens die Jezus wilde zien. Kom maandag maar, zei Jezus. a. Maar als die mens maandag op stap gaat komt ie voorbij de voedselbank waar allemaal mensen met honger staan. Daarom gaat ie snel naar de supermarkt, koopt brood en groente en melk en brengt dat naar de voedselbank en gaat meteen ook meehelpen met klaarmaken en uitdelen van de pakketten. b. Wanneer ie later die maandag opnieuw vertrekt om Jezus te gaan zien, komt ie onderweg een man tegen die midden in de stad op het plein zit. In zijn handen heeft ie een groot bord en op dat bord staat: gerechtigheid. De mens wordt nieuwsgierig en vraagt: waarom zit je hier met dit bord? En de man zegt: ik honger naar gerechtigheid, ik verlang ernaar dat er recht gedaan wordt aan al die mensen die nu in het verdomhoekje zitten. De mens vraagt: zal ik een poosje bij je komen zitten en met je mee-demonstreren? En zo zit hij de rest van de maandag bij die man op het plein. 2. Hij kan dus pas dinsdag naar Jezus toe. Daarom gaat ie op dinsdag opnieuw op weg.

2 2 a. Hoe het komt weet ie niet meer, maar ineens is ie in een warm en droog Afrikaans land aan het werk bij een drinkwaterproject: putten graven, pompen installeren, leidingen aanleggen, zodat ze in het dorpje eindelijk schoon en genoeg drinkwater hebben. b. Als ie 's middags weer naar huis gaat, ziet ie een vrouw nogal wezenloos en doelloos ronddwalen. Wat is er met u aan de hand?, vraagt ie. Ach, zegt de vrouw, ik ben op zoek naar levend water, water dat de dorst van mijn ziel kan lessen, zodat ik weer zin en vreugde in mijn leven krijg. De rest van die dinsdag luistert de mens naar die vrouw en aan het eind van de dag zegt ze tegen hem: bedankt voor het luisteren, ik voel me niet meer zo dorstig 3. Maar ja, bij Jezus is de mens nog steeds niet. Dus gaat ie woensdag opnieuw erop uit. a. Bij het asielzoekerscentrum staat buiten de poort een groep mensen. Natuurlijk: asielzoekers, vluchtelingen, vreemdelingen. Hij probeert met ze in gesprek te komen, maar dat is moeilijk want ze spreken een taal die hij niet verstaat en zíj verstaan hém niet. Wat moet je je verloren voelen, denkt de mens, als je in een totaal vreemd land te toevlucht hebt gezocht maar je kunt er eigenlijk met niemand praten en alles is en blijft vreemd voor je. Dus wat doet de mens? Hij neemt de vreemdelingen mee naar een kerkgebouw want hij weet dat daar taallessen voor vluchtelingen gegeven worden.

3 3 b. Juist als ie daar weer vandaan gaat loopt er een beetje een vreemd figuur bij de kerk. Nou ja, dat snapt de mens wel, de kerk staat immers op het terrein van een GGZ-instelling. Dus vreemde en verwarde mensen hier, tja, dat is nou weer níet zo vreemd. Ik ben een vreemdeling hier op aarde, ik voel me niet thuis in dit leven, niemand verstaat mij, zo roept die figuur telkens weer. Weet je wat?, denkt de mens, ik breng hém ook naar de kerk. Want dáár weten ze wat het is om vreemdeling op aarde te zijn... En vertellen ze daar ook niet een verhaal over dat iedereen hoort spreken in zijn eigen taal? 4. Nou, nog steeds Jezus niet gezien. En het is intussen al donderdag. a. Maar hé, zie je dat kind daar? Wat loopt die er haveloos bij: veel te weinig kleren aan bij deze temperaturen. Dat kan toch niet?! Dus haalt de mens snel een broek en een trui en een jas en sokken en schoenen van huis en geeft ze aan het kind. b. Nou, dan nu eindelijk toch maar eens naar Jezus. Hij is al een mooi eindje op weg als ie langs een school komt. Op het plein een groep jongeren. Maar wat is dat? De hele groep staat om één jongen heen, en als ie dichterbij komt

4 4 hoort ie dat ze hem aan het pesten zijn; ze jennen en sarren hem en beginnen ook al aan 'm te trekken en te duwen. Stoppen, nu meteen!, zegt de mens. En hij loopt naar de gepeste jongen toe en neemt hem mee, weg uit de groep. Dank u wel, meneer, zegt de jongen. Ik voelde me zo in de kou staan; alsof ik naakt was; dank u wel dat u voor me opgekomen bent en me een beetje warmte hebt gegeven. 5. Vrijdag. Een nieuwe poging. a. Maar wacht, de buurvrouw is ziek. Wat er precies mankeert is niet helemaal duidelijk. Zelf zegt ze dat er genoeg in de wereld gebeurt om ziek van te worden... Eerst maar eens even om het hoekje kijken. Dag buuf, heb je nog iets nodig, moet er nog iets gedaan worden? Voordat ie er erg in heeft is ie al weer een mooi poosje bezig. b. Maar hij moet ook nog naar Myanmar. Woningen bouwen voor medisch personeel van het ziekenhuis. Dan kan er meer en betere zorg gegeven worden aan de patienten in het ziekenhuis. Een hele klus. Ook die vrijdag lijkt het er niet van te komen om Jezus te zien. 6. Zal het op zaterdag dan wel gaan lukken? De mens lijkt wel gevangen in zijn eigen drukte. Nou ja, hij is niet de enige.

5 5 Want hoeveel mensen voelen zich niet gevangen? Gevangen in je eigen kleine wereldje; vastgehouden door wat er allemaal van je verwacht wordt; onvrij door de druk en de stress; opgesloten in het economische systeem van steeds maar moeten groeien en de welvaart vergroten? a. Of zijn dat alleen maar luxe problemen? Ja, dat vraagt die mens zich af als hij die zaterdag als vrijwilliger op bezoek is in Veenhuizen, in de gevangenis; bij mensen die letterlijk in andere problemen gevangen zittten. b. Of zijn dat alleen maar luxe problemen? Ja, dat vraagt die mens zich nog méér af als hij later die zaterdag in Zimbabwe is om mee te helpen bij het opknappen van de vakschool bij Bulayawo. Dat is hard nodig, want juist door de economische crisis in Zimbabwe, door het slechte beleid van Mugabe-, juist door die economische crisis is die vakschool nogal in verval geraakt. En door die crisis is er ook veel werkeloosheid. Maar als jongeren op die school een vak kunnen leren hebben ze meer kans op de arbeidsmarkt. Dan hoeven ze niet levenslang gevangen blijven zitten in een uitzichtsloze toekomst 7. Alleen, nou zijn er al zes dagen voorbij. En heeft ie Jezus nou al een keer gezien? a. Nou, dan op de zevende dag die eigenlijk de éérste dag van de week is dan op zondag maar naar de kerk, naar Gods huis; en dan maar hopen dat zijn zoon ook thuis is.

6 6 b. Dag, zegt Jezus als de mens binnenkomt. Zien we elkaar al weer? Dat is deze week dus elke dag! AMEN. (eigen verhaal naar een idee van Erik Idema, in Kind op zondag, jaargang 81 nummer 2, p.96)