Voorzetter. Het gaat goed met VNF-Nijmegen

Transcriptie

1

2

3 Voorzetter Het gaat goed met VNF-Nijmegen Kijk je vreemd op van deze kop? Had je die uit mijn mond niet verwacht? Of is je spontane reactie er meer een van dat vind ik ook Ik vind om een aantal redenen dat het goed gaat. Allereerst zien we bijna elke clubavond nieuwe mensen komen kennismaken. En met grote regelmaat worden die mensen dan ook lid. Het bevalt dus: het bijwonen van onze clubavonden. De hoeveelheden meegebracht werk maken het nodig om een hoog tempo van bespreking te hebben. Er zijn dus veel leden die werk willen laten zien, het gaat dus goed met het basale doel VNF-Nijmegen: fotografie delen en er samen van genieten. En ook wat van opsteken. Er is flink belangstelling voor de mogelijkheid om via een langere presentatie wat meer van jezelf te laten zien, veel leden voelen zich dus erg betrokken. We maken geweldig fotowerk en steeds meer leden van VNF-Nijmegen krijgen nationaal en internationaal erkenning. Afgelopen weekeinde waren wij op het GDT Naturfotofestival. In de wedstrijd was er een eervolle vermelding voor Edwin Giesbers. We hebben twee dagen genoten van geweldige presentaties. En bij de afronding werd een eerste inkijk gegeven in het programma voor volgend jaar. En daar zal Theo Bosboom deel van uitmaken. Komend voorjaar het NVN-festival met twee sprekers van onze club: David Patyn en Wilco Dragt. Steeds vaker zien we beelden van leden in gerenomeerde bladen als Grasduinen en Focus. Afgelopen woensdag mochten we VNF-Nijmegen presenteren in een avondvullend programma bij de Fotowerkgroep in Almere. Alle bezoekers waren onder indruk en het was ons gelukt veel mensen te inspireren. Met recht kan ik dus zeggen: het gaat goed met VNF-Nijmegen. In deze Creatuur de eerste versie van de agenda voor de jaarvergadering. Nog steeds HET moment om met elkaar te bespreken hoe we het zo kunnen houden en wellicht op punten nog beter kunnen doen. Doe dus mee!!! Jos Hagens Ik heb het geheim van de zee ontdekt bij het nadenken over een dauwdruppel.. (Kahlil Gibran) 3

4 4

5 5

6 Verenigingsnieuws Algemene Ledenvergadering 2010 Voorlopige agenda Bestuurszaken o Evaluatie afgelopen jaar o Bemensing van het bestuur Werkgroepen (wil elke werkgroep bespreekpunten indienen!!) o Tentoonstellingsgroep o Redactie Creatuur o Programmagroep o Technische groep Website o Webgroep o Instellen van een webredactie (mogelijkerwijs te combineren met redactiegroep Creatuur?) o Hoe maken we de website nog beter? Activiteiten o Invulling clubavond eerste dinsdag van de maand Gedreven fotografen met een kleine werkgroep voor de organisatie? Bespreking van gemaakt werk op een praktijkactiviteit? Opnieuw een cursus Series maken (Wings Platinum)? Cursus techniek voor startende fotografen? o Praktijkactiviteiten Met welke doelstelling Hoe vaak Inhoud o Jaarthema en weer een clubserie? Drie clubavonden door het jaar gebruiken voor bespreking van eigen werk voor het jaarthema? Gegevens NVN Omdat de nieuwe Opta wet een bedrijf of instelling verboden heeft zomaar de wereld in te sturen zijn wij vorig jaar november begonnen iedereen zich zelf in te laten schrijven op de NVN website. Hierover is op de website en diverse NVN Nieuwsbrieven de nodige aandacht aan besteed. Leden van verenigingen die geen NVN Jaarkaart hebben ontvangen staan dus met incomplete NAW gegevens in de NVN data base. De gegevens kunnen 6

7 aangevuld/gecorrigeerd worden via het invulformulier op de NVN web site of de link adres wijzigen/uitschrijven welke onderaan elke NVN Nieuwsbrief staat. Om de NVN Jaarkaart (2010) te verkrijgen is het van belang dat naast de juiste adres gegevens óók de verenigingsnaam waar men lid is te vermelden. Als je hier nog vragen over hebt horen we dat graag. Vriendelijke groeten, Theo Koeten NVN Penningmeester Programma VNF-N november/december Grote verenigingsavond dinsdag 17 november 19:30 uur Zaal open voor gezelligheid 20:00 uur Mededelingen van bestuur 20:15 uur Presentatie door Adrie Klaassen over de Himalaya 21:00 uur Pauze 21:15 uur Fotograaf van de maand 21:30 uur Presentatie en bespreking eigen werk 22:15 uur Sluiting en opruimen Grote verenigingsavond dinsdag 15 december 19:30 uur Zaal open voor gezelligheid 20:00 uur Mededelingen van bestuur 20:15 uur Presentatie door Ad van Roosendaal 21:00 uur Pauze 21:15 uur Fotograaf van de maand 21:30 uur Presentatie en bespreking eigen werk 22:15 uur Sluiting en opruimen Clubavond 17 november: Reisverslag Indiase Himalaya Adri Klaassen De Himalaya is een gebied waar ik regelmatig heen ga. Vroeger om er te klimmen tegenwoordig om te wandelen en te fotograferen. Het is de hoogste bergketen ter wereld en strekt zich uit over een lengte van 4000 km van Bhutan tot Afghanistan. De klimaat verscheidenheid is enorm. In het lagere voorgebergte vind je subtropisch regenwoud terwijl aan de noordzijde een hooggebergte woestijnklimaat heerst. Op de clubavond van november wil ik iets laten zien van Zanskar en Ladakh. Beide gebieden liggen in het oosten van de Indiase staat Kasjmir. Ze liggen ten noorden van de Himalaya hoofdkam en de invloed van de moesson is zeer gering. 7

8 8

9 Het zijn aride hooggebergte woestijnen. Cultureel gezien is het gebied sterk verwant aan Tibet en wordt om die reden ook wel Little Tibet genoemd. De presentaties, die ik laat zien, zijn een onderdeel van een avondvullend programma over de cultuur en natuur van dit gebied. Bij deze presentaties zal, gezien de interesse van de club, het nadruk op de natuur liggen maar de culturele aspecten zullen ook aan de orde komen. De eerste serie is een reisverslag van een kampeertrektocht naar en door het Zanskardal. De fotografie is wel belangrijk maar komt tijdens dit soort ondernemingen niet op de eerste plaats. Om het gewicht te beperken neem ik alleen een mm zoomlens mee. Ook het statief is thuisgelaten. Alle foto s zijn dus uit de hand genomen, als de lichtomstandigheden dit noodzaakte werd een natuurlijk steunpunt gezocht. Als de tijd het toestaat zal de tweede korte serie laten zien over een tocht naar Pangong Tso. Dit 134 km lange meer, is het grootste brakwater meer ter wereld. Het ligt voor 1/3 in India en voor 2/3 in China. Het is een politiek gevoelig gebied en je hebt dan ook een permit nodig om dit gebied te bezoeken. Clubavond 15 december: Vijf Achterhoekse Parels Ad van Roosendaal De High Definition presentatie is een weergave van het vorig jaar verschenen fotoboek over enkele bijzondere natuurterreinen in Achterhoek en Liemers. Achterhoek een kleinschalig 9

10 10

11 landschap met stuwwallen, afgewisseld door weilanden, bossen, kastelen en landgoederen. Doorsneden door beken. De Liemers heeft meer het karakter van rivierenlandschap met zijn dijken en strangen. Natuur en landschap komen prachtig in beeld en zijn volop in ontwikkeling. Plattelandsontwikkeling is een proces waarin natuurontwikkeling, recreatie een cruciale rol vormen voor heen en toekomst in de Achterhoek en Liemers. In de presentatie en het boek komen de onderwerpen naar voren. Het boek is geschreven door een medewerker van Staatsbosbeheer. Een boek met een natuurwetenschappelijke achtergrond over vijf terreinen van Staatsbosbeheer in de Achterhoek. Vijf bijzondere terreinen, waarbij heel oude terreinen en zeer jonge terreinen worden belicht. Van oude terreinen zoals Willinks Weust, tot jonge terreinen zoals het natuurontwikkelingsgebied Heidenhoeksche Vloed bij Zelhem. Op basis van deze gegevens heb ik een audiovisual gemaakt, die ik aan jullie wil tonen. Het is geen digitaal plaatsjesboek maar een presentatie vol dynamiek!! IJsland Dit najaar heb ik samen met Anneke nog een reis gemaakt naar IJsland Het was een combinatie van een wandelvakantie, kamperen en fotografie. Waarbij we eigenlijk drie gebieden hebben bezocht: Landmannalaugur, het berggebied Skaftafell en bij het ijsmeer Jökulsarlon. Als ik aan IJsland denk, komt meteen het beeld van oerland voor ogen. Oerkrachten komen hier tot uiting. Het lijkt wel symbool te staan voor de wijze waarop we (Anneke en ik) door het oerlandschap trokken. Geheel op eigen kracht. Met rugzak, tent en 11

12 12

13 fotoapparatuur (incl. statief) trekken we door het binnenland van Landmannalaugur. Hier passeer je de modderputjes, de zwavelbronnen, de geisers en heetwaterbronnen. Zien, horen en ruiken vergaan je. De aarde beeft en leeft. Verder hebben we enkele dagen in het berggebied Skaftafell en bij het ijsmeer Jökulsarlon gebivakkeerd. Fotogenieke gebieden die ook een langer verblijf vragen. Onder diverse weers- en lichtomstandigheden hebben we hier een poos doorgebracht en vele lange dagwandelingen gemaakt. Continue ben je een met de natuur. Voortdurend in strijd of samenwerking met de (weer)omstandigheden. Ik had het niet willen missen. IJsland is voor mij niet een land om in een week rond te rijden (ringweg 1600 km), wat wel door diverse toeristen wordt gedaan. Ik wilde het land ervaren, door mijn aderen voelen stromen. Ik heb het er graag voor over gehad. Om die mooie ruigheid en vrijheid te beleven. Dat geldt ook voor de ontmoetingen met poolvossen, sneeuwhoenders, vele raven, zeehonden enz. In vogelvlucht wil ik jullie meenemen naar dit oerland. Door wandelend met rugzak en tent door het landschap te verplaatsen ervaar je de omgeving. Wandelen geeft ook tijd om goed rond te kijken. De loodzware rugzak met een etensvoorraad van circa 6 dagen en melkpoeder voor twintig liter was wel een grote omschakeling. En dit ondanks mijn zware trainingen, waaronder enkele keren de 24 km lange ATB route Montferland duurloop en vele wandel en trainingskilometers te hebben gedaan. Bijna dertig kilo op de rug is toch wel zwaar. Voor ons vraagt dit landschap om tijd. Immers wat maakt dat uurtje uit in vergelijking met de leeftijd van moeder aarde. 13

14 In mijn dagboek schreef ik: Wat maakt IJsland zo boeiend? Het is divers: ijs, water, vuur, sfeer, licht, oergevoel, oerkracht, oerlandschap, ruigheid, verlatenheid, desolaatheid, wind, regen, elementair, kleurenrijkdom, leegte, woest en puur, allemaal woorden die betrekking hebben op het oerland IJsland. Het lijkt wel of IJsland iedere dag, iedere seconde opnieuw wordt geboren, gecreëerd. Misschien is dit een antwoord wat IJsland boeiend maakt. Toch schieten woorden soms te kort. De favoriete fotograaf van. Wilco Dragt Graag neem ik het stokje van deze rubriek van Jan Versteeg over. En om maar meteen met de deur in huis te vallen: dé favoriete fotograaf bestaat bij mij niet. Er zijn heel veel fotografen die mij inspireren en waar ik veel van opsteek. Een aantal daarvan wil ik er uit halen; veel landschapsfotografen, maar ook wel fotografen die zich met hele andere onderwerpen bezig houden. En aan het eind van het verhaal zal ik toch een fotograaf noemen die mij op dit moment het meeste aanspreekt. 14

15 Om te beginnen heb ik mijn boekenkast maar eens omgekeerd. Ik heb meer dan 2 meter fotoboeken, meer dan 120 titels, die ik in de loop van de jaren gekocht of gekregen heb. Er staan nogal wat instructieboeken tussen: Hoe fotografeer ik.. ; en dat over allerlei onderwerpen. Boeken over techniek, maar vooral ook boeken over compositie. Twee boeken wil ik er uit lichten, beide van zeer goede landschapsfotografen. De eerste is van de Amerikaan John Fielder (Photographing the landscape). Om te beginnen maakt Fielder geweldige foto s, wat niet van alle auteurs van leerboeken gezegd kan worden! Maar daarnaast, en voor zo n boek belangrijker, kan hij zeer goed uitleggen hoe hij werkt. Op een systematische en toegankelijke manier behandelt hij bijvoorbeeld compositie en licht, goed geïllustreerd met foto s. Ik heb heel veel uit dit boek geleerd. Een ander goed boek over landschapsfotografie is van onze eigen Ruben Smit (Nederlandse landschappen). Voor zover ik weet is dit het enige boek dat op ons eigen soort van landschap in gaat. Wij hebben geen bergen en ruige kusten, onderwerpen die je in heel veel andere (buitenlandse) boeken tegen komt. Nee, hij behandelt bossen, heidegebieden, rivierlandschappen, enz. Hij laat je volledig in zijn keuken kijken, met zelfs gedetailleerde locatieaanduidingen. Een paar van die locaties heb ik meerdere keren bezocht, waarbij ik in het begin zijn foto s min of meer na heb proberen te maken. Dat klinkt misschien flauw, maar het is heel erg leerzaam. Het heeft mij enorm geholpen om een landschap beter te begrijpen. De godfather van de landschapsfotografie ontbreekt niet in de boekenkast: Ansel Adams. Deze Amerikaan ( ) wordt toch veelal gezien als de grondlegger van de landschapsfotografie. Zijn zwart-wit foto s van bijvoorbeeld de nationale parken in Amerika zijn legendarisch, en zó mooi om naar te kijken. Zo laten de kracht en eenvoud van zijn composities je zien wat de essentie van een foto is. Maar het bekendst is hij van zijn gebruik van en omgang met licht. In bijna alle beelden gebruikt hij de gehele toonschaal van diep zwart naar vrijwel helemaal wit. Zijn foto s zijn daardoor tastbaar en springlevend. Een andere bekende Amerikaan is Galen Rowell, bergbeklimmer, avonturier en fotograaf. Zijn boek Mountain Light gaat, zoals de titel al suggereert, veel over licht. Een absolute aanrader. Tot zover even de Amerikanen. Ik blijf nu wat dichter bij huis, aan de overkant van de Noordzee, in Groot-Brittannië. Het landschap daar is zeer afwisselend en fascinerend; ik ga er zelf graag naar toe. Dat landschap is er denk ik de oorzaak van dat landschapsfotografie heel populair is, veel en veel meer dan bij ons. Het kan dan ook niet anders dan dat er ook een aantal zeer inspirerende fotografen tussen zit. Charlie Waite is denk ik de bekendste. Al meer dan 25 jaar staat hij aan de absolute top van landschapsfotografie, waarbij hij vaak beelden van cultuurlandschappen maakt. Eén van de zaken die mij bij hem het meeste opvalt is zijn oog voor compositie en detail, naast ook weer het gebruik van licht. Zonder mooi licht geen mooie landschapsfoto! Zijn composities zijn bijna mathematisch, met heel veel geduld opgebouwd. Hij heeft inmiddels een hele zwik boeken op zijn naam staan en hij geeft cursussen en workshops. Voor die cursussen werkt hij veel samen met twee andere Britse fotografen: Joe Cornish en David Ward. Een beetje kort door de bocht kun je zeggen dat David Ward de fotograaf 15

16 van mini-landschapjes en van details en abstractie is. Hij heeft een heel eigen stijl, die zeker niet iedereen aanspreekt, het is echt iets voor de liefhebber. Ik moet eerlijk bekennen dat ik zijn beelden ook niet altijd begrijp. Op Joe Cornish kom ik later terug. Tot dusverre zit ik nog steeds in m n boekenkast. Ik kan daar eindeloos over doorgaan, maar ik zal er nog even kort een paar namen van natuurfotografen uit halen. Om te beginnen is dat Andy Rouse (Groot-Brittanië). Andy is wildlife fotograaf, die in het begin veel portretten van dieren maakte. De laatste jaren verandert, naar eigen zeggen, zijn stijl. Hij plaatst een dier tegenwoordig veel meer in het landschap, dus in zijn eigen omgeving, wat mij zeer aanspreekt. In zijn boek Concepts of Nature legt hij dit op een leuke en boeiende manier uit. Aan het begin van het jaar heb ik Manuel Presti (Italië) ontmoet. Manuel won in 2005 de prestigieuze titel Wildlife Photographer of the Year: hij was de winnaar van de BBCwedstrijd en daarmee wereldkampioen natuurfotografie. Zijn sterkte ligt in vogelfotografie en in vormen en lijnen. In zijn beelden met vormen en lijnen is hij in staat om op een hele subtiele en verfijnde manier onderwerpen weer te geven. Deze foto s hebben een zachte vrouwelijkheid en zijn bijna poëtisch. Ik heb deze foto s voor het eerst tijdens een presentatie van hem gezien en werd er zeer door ontroerd. Het is trouwens ook nog een erg aardige kerel, absoluut zonder sterallures. Een deel van mijn inspiratie haal ik uit heel andere takken van fotografie, met name portretfotografie. Ik kijk graag naar werk van goede portretfotografen: wat is het beslissende moment in een foto (waardoor de foto je pakt), wat doen ze met compositie, hoe gaan ze om met licht, hoe laten ze structuur zien (bijvoorbeeld van huid, wat heel moeilijk is), enz. Eén van mijn favorieten is de Peruaan Mario Testino. Al jarenlang staat hij aan de top van portret- en modefotografie. Vlak voor de dood van prinses Diana heeft hij een echt geweldige reportage van haar gemaakt. Het is hem gelukt om haar kwetsbaar, maar tegelijkertijd vol leven en bruisend te fotograferen. Fascinerend om naar te kijken. Zo, weer terug naar landschapsfotografie. De laatste tijd kijk ik erg veel naar Charles Cramer. Deze Amerikaan is een oude rot in het vak, die zich door Ansel Adams heeft laten inspireren. Misschien kun je zelfs wel zeggen dat hij in de voetsporen van Adams verder is gegaan. Zijn foto s van bomen en bossen toch wel één van de moeilijkste onderwerpen zijn werkelijk adembenemend. Heel stilistisch en verfijnd. Een bezoek aan zijn website kan ik zeer aanbevelen. En dan wil ik afsluiten met mijn favoriet van dit moment. Het is echt een momentopname: mijn voorkeuren veranderen in de loop van de tijd. Het was ook niet makkelijk om een nummer één te kiezen. Ik twijfelde lang tussen Charles Cramer en Joe Cornish. Het is toch die laatste geworden, maar dat zou volgende maand anders kunnen zijn. Cornish woont in Yorkshire, Engeland, en is een klassieke landschapsfotograaf die met grootbeeldcamera werkt. Hij fotografeert veel met groothoeklens, waarmee hij zogenaamde grand scenics maakt. 16

17 Zijn handelsmerk is denk ik tweeledig: licht en voorgrond. In één van zijn boeken schrijft hij dat hij er op een gegeven moment achter kwam dat hij eigenlijk het licht aan het fotograferen is, en niet zozeer het landschap. Het draait allemaal om licht, wat ook in de titel van een boek tot uiting komt: First Light. Wat ook zeer herkenbaar is in zijn werk is het gebruik van relatief veel voorgrond. Het zijn de stapstenen waarmee je zijn beelden in kunt gaan; soms beslaat de voorgrond wel 2/3 deel van het totale beeld. Mij spreekt dat aan. Cornish heeft een eigen kunstgalerie - een zeer fraai Victoriaans pand -, waar hij zijn foto s tentoonstelt, én verkoopt. Afgelopen september heb ik die galerie bezocht. Veel van zijn beelden ken ik uit boeken, maar om ze in het groot afgedrukt aan de wand te zien was toch wel een bijzondere ervaring. Pas dan komt de perfectie eigenlijk tot uitdrukking. En dan zie je ook dat hij big business is, er loopt permanent twee man personeel rond. Uit wat ik zo zie en lees in de UK is Joe Cornish op dit moment dé grote naam in de landschapsfotografie, hij geldt vaak als een soort referentiekader. Nou, dat was meer dan één naam. Het werden er elf, maar moeiteloos had ik dat kunnen verdubbelen. Ik hoop dat jullie er inspiratie uit kunnen putten. En dan nu op naar de volgende schrijver. Onze club bestaat, met alle respect, toch voor een groot deel uit mannen van middelbare leeftijd. Tijd voor verandering dus. Voor de volgende bijdrage wil ik daarom een jonge vrouw uitnodigen: Anna Neels. 17

18 Belangrijke gegevens van VNF-Nijmegen Bestuur Voorzitter Jos Hagens De Heerlickheit 7, 5431 BC Cuijk Telefoon: Secretaris Michel Lucas Kangoeroestraat RE Nijmegen secretaris@vnf-nijmegen.nl Penningmeester Hans Crone Danielsweg RB Nijmegen penningmeester@vnf-nijmegen.nl Alg. bestuurslid Godelieve v/d Lande Gulikstraat 6, 6585 XB Telefoon: Alg. bestuurslid Hans Balendong Molenweg 112c, 6542 PZ Nijmegen Telefoon: Bankrelatie & contributie Postbankrekeningnummer: t.n.v. VNF afd. Nijmegen. De contributie bedraagt 30,- per jaar. Inschrijfgeld nieuwe leden 5,KvK De Vereniging NatuurFotografen Nijmegen staat ingeschreven in het register van de Kamer van Koophandel Centraal Gelderland Verenigingsavonden Verenigingsavonden vinden plaats in Wijkcentrum De Schakel Archimedesstraat 9, 6533 MA, Nijmegen. Tel: Iedere derde dinsdag van de maand om uur (zaal open 19:30 uur). Komende verenigingsavonden op: 17 november, 15 december Volgend verenigingsblad Het volgende verenigingsblad verschijnt rond 15 januari Kopij en advertenties kun je tot uiterlijk 31december inleveren bij de redactie. Redactie: Gerard Burgers, Inge Hagens en Jos Hagens. Redactieadres:redactie@vnf-nijmegen.nl, (postadres:bergweg 51, 6881 LM Velp) Overnemen artikelen Natuurfotoverenigingen mogen artikelen uit dit blad overnemen voor publicatie in hun eigen verenigingsblad. (bron en auteur vermelden). 18

19 19