ANDY LUBERTI NATUURFOTOGRAFIE NATUURFOTOGRAFIE ANDY LUBERTI NATUUR. Andy Luberti BELEVING. sfeer

Transcriptie

1 NATUUR Andy Luberti BELEVING & sfeer

2 Al zijn hele werkzame leven is Andy Luberti bezig met beeld. En in de periode daarvoor werd hij gegrepen door de fotografie vanaf het moment dat hij als 12-jarige een boxcameraatje in handen kreeg. Tegenwoordig zwerft Andy door de natuur. Mét een camera én met het juiste gevoel voor licht en sfeer. Dat levert mooie fotografie op. Natuurbeleving en sfeer vastleggen is mijn doel in de fotografie. Daarom ga ik alleen s ochtends vroeg op pad en een het eind van de dag. Als het licht op zijn mooist is. Want voor mij bepaalt licht en de sfeer die dat licht oproept de fotografie. Andy Luberti maakt direct duidelijk waar het hem om gaat als we contact opnemen voor een portfolio van zijn werk. De tinten en kleuren van het licht vormen de beeldelementen waarmee ik wil werken. Vanzelfsprekend om mijn onderwerp er zo goed mogelijk uit te laten zien, maar ook om het juiste gevoel op te roepen. Uiteraard zijn de compositie en het lijnenspel ook van belang in mijn fotowerk, maar zonder zacht sfeerlicht mis ik gewoon wat. Je zult me dan ook nooit midden op een zonnige zomerdag met een camera aantreffen. Dan loop ik liever gewoon door de natuur om er van te genieten. Hij trekt zich overigens weinig aan van de officiële compositieleer. De gulden snede en de horizon op eenderde of tweederde van het beeld zijn leuk, maar ik maak een beelduitsnede en een compositie zoals ik dat wil en niet zoals de regeltjes het voorschrijven. Mijn stijl, mijn compositie, mijn sfeerbeeld. De klassieke leercurve Andy Luberti fotografeert sinds 2005 digitaal, maar al ver daarvoor was hij bezig met fotografie. Op mijn 12e kreeg ik een boxje met een zwartwit film. Vervolgens ga je dan de hele buurt fotograferen en

3

4 ontdek je hoe leuk fotografie is. Op mijn 15e kreeg ik de oude Konica Autoreflex TC van mijn vader. Een echte spiegelreflex! Wauw! Vanaf dat moment volgt Andy de klassieke leercurve, inclusief een doka op zolder. En toen ging ik werken. Eerst bij een fotoservice en later bij een vaklab. Destijds was alles nog analoog en dan leer je heel goed om aan de filmemulsie te zien welk type en merk film het is en welke kleurcorrecties je moet toepassen voor de perfecte afdruk. Die kennis komt me nog steeds van pas bij het werken in Photoshop en Lightroom. Niet lukraak aan wat schuifjes trekken maar weten wat de kleurbalans doet. Weten wat je moet corrigeren is cruciaal voor de uiteindelijke look van je beelden. Hij vervolgt: Daarom vind ik het ook zo belangrijk om met een gekalibreerd beeldscherm te werken. Ik wil een constante kwaliteit en dat kan in mijn ogen alleen als je workflow goed is afgestemd. In zijn tijd als vertegenwoordiger bij Kodak zat hij midden in de professionele fotowereld en tegenwoordig werkt hij bij een onderneming die beeldapparatuur voor de tandartsenij levert. Eigenlijk staat mijn hele leven dus in het teken van beeld. De kennis uit mijn analoge laborantentijd komt nog steeds van pas bij digitaal werken Alles met veren of een vacht In 2005 ben ik weer fanatiek aan het fotograferen geslagen, met nadruk op alles met veren of een vacht. Vogels en zoogdieren dus. Roofvogels vind ik fascinerend. Ontzagwekkende vogels met een geweldige uitstraling. Maar behalve bij roofvogels ligt zijn interesse vooral bij...vogels met een kleurtje... Zoals roodborstjes, of blauwborstjes. Dat zijn kleine, vaak wat ondergewaardeerde vogeltjes die een prachtig kleurenkleed hebben. Daar mag ik me graag op richten. Vogels en andere dieren fotografeert Andy vooral veel vanuit schuilhutten overal in Europa, met name Polen is favoriet voor de echt grote roofvogels. Maar dat ben ik nu langzaam aan het afbouwen. Ik wil wat meer op zoek naar verdieping in mijn fotografie. Op een andere manier bezig zijn... Daarom ben ik meer en meer bezig met landschapsfotografie. Dat lijkt heel simpel, maar door het enorme belang van het lijnenspel, de compositie en het lichtgebruik is dat een tak van fotografie waarvan ik denk dat ik er nog veel meer voldoening uit kan halen dan met mijn vogels en zoogdieren. De reisplannen zijn al gemaakt: Binnenkort ga ik naar de opaalkust en volgend jaar wil ik naar IJsland als het daar nog winter is. Sneeuw en ijs vind ik belangrijke elementen in een beeld. Ik ben echt dol op de seizoenen en daarom vind ik het wel jammer dat we in Nederland de laatste tijd steeds minder echte winters hebben. Gelukkig kun je gemakkelijk uitwijken naar bijvoorbeeld de Ardennen of Duitsland, wat Andy dan ook geregeld doet. Alleen op pad De laatste jaren ga ik vooral alleen op pad, of met een paar bevriende natuurfotografen. Vroeger ging ik veel meer met groepen mee, dat is echt een nuttige leercurve. Je leert van anderen in zo n groep, maar er komt een moment dat je merkt dat je het net even anders wilt doen. Dat je geen volger wilt zijn. Dan zoek je je eigen plekjes op. Uit principe ga ik er tegenwoordig zelf op uit, buiten de gebaande paden en de klassieke locaties waar iedereen dezelfde foto staat te maken. Zelf zoeken naar

5

6 verdieping, er worden al zoveel dezelfde beelden gemaakt, dan hoeven de mijne er niet ook nog bij. Zijn fotowerk maakt hij in zijn vrije tijd, maar Andy ziet zijn fotografie wel steeds meer als een combinatie van werk en liefhebberij. Ondertussen wordt mijn fotowerk vertegenwoordigd door Kina Natuur & Outdoor Stockfotografie en ook werk ik samen met Blomsma Print & Sign. Die leveren interieurdecoratie en daar kun je dus een wanddecoratie met een Andy Luberti-beeld bestellen. Zonder zacht sfeerlicht mis ik gewoon wat Tegenwoordig neem ik echt vrij om te gaan fotograferen. Ik trek er dus niet alleen na mijn werk op uit, maar ook bewust gepland in bepaalde perioden van het jaar. En ja, ik zwerf door half Europa, maar ondertussen vergeet ik niet dat er hier in Nederland ook prachtige mogelijkheden zijn, zoals op de wadden, in de duinen, de Veluwe en hier om de hoek bij mijn woonplaats, waar ik een ree vastlegde in een bloemenzee, gewoon op de Westerheide bij Hilversum... Zijn natuurfotografie is niet onopgemerkt gebleven. Werk van Andy Luberti is te zien in agenda s, fotoboeken en natuurbladen en ook heeft hij de National Geographic kalender al gehaald. Ik fotografeer niet om gepubliceerd te worden of om prijzen te winnen, maar het is wel een enorme waardering voor wat je doet natuurlijk. Een geweldige stimulans om door te gaan en om verder te gaan. Landschappen dus, en IJsland... Maarrrr... toch ga ik uiteraard ook naar Polen voor de zeearenden. Die vliegende deuren zijn zulke indrukwekkende dieren om te zien, te horen en vast te leggen... Het geeft voor mij de ultieme natuurbeleving als je daarmee bezig bent.