In gesprek. met het. Wilco Dragt. Wilco Dragt

Transcriptie

1 Portfolio Wilco Dragt Wilco Dragt In gesprek met het landschap In tegenstelling tot een schilder, die begint met een leeg doek en daar elementen op plaatst, genereert fotograaf Wilco Dragt uit een wijde wereld vol rommel en visuele aandachtstrekkers een rustpunt door zoveel mogelijk weg te laten. Alleen de essentie blijft over. Wilco Dragt Autodidact rustig romantisch liefhebber van Ansel Adams 12

2 Wilco Dragt Portfolio 13

3 Portfolio Wilco Dragt 14

4 Wilco Dragt Portfolio De foto s van Wilco Dragt zijn stilistisch, weldoordachte composities die rust uitstralen. Fotografie is voor mij een zoektocht naar schoonheid en rust. We zijn allemaal heel druk, Om ons heen is veel lawaai en chaos. Auditief en visueel is alles heel hectisch. We nemen heel weinig tijd om stil te staan en te kijken. Met mijn fotografie probeer ik dat te doorbreken. Ik voel dat als een soort missie. Hiervoor maak ik gebruik van mooie esthetiek en krachtige composities. Dat zijn de dingen waar mijn kracht ligt en waarin ik me ontwikkeld heb. Het duurt even voordat ik in gesprek ben met het landschap Niet de natuur, maar het kijken Van huis uit was Wilco natuurfotograaf, maar hij schroomt de menselijke elementen in het landschap niet. Hij maakt dankbaar gebruik van windmolens, paaltjes en bruggen om die compositie te versterken. Ja, dat is wel een verandering. Toen ik landschappen ging fotograferen wilde ik dat beslist niet. Ik heb me hierbij laten inspireren door de vele goede Britse landschapsfotografen. Zij kijken en denken ruimer. Britten fotograferen paaltjes, hekjes, wegen en maken er zelfs gebruik van als dominerende elementen in hun beelden. Dat heeft mijn blik verruimd. Ik zie mezelf ook niet meer als natuurfotograaf. Dat heb ik losgelaten. Het gaat mij niet meer zo om de natuur. Het gaat om het kijken en dat kan ook midden in de stad. In een stad als Amsterdam is het wel een uitdaging om er geen auto s op te krijgen. Mensen in beeld is geen probleem want met lange sluitertijden kun je die gemakkelijk wissen uit je beeld. Ik ben net terug uit Parijs. Dat was voor mij als fotograaf heel interessant omdat dat heel ver buiten mijn comfortzone ligt. Ik heb maar een paar onderwerpen in Parijs gefotografeerd. Ik wilde niet de stad Parijs fotograferen, maar een impressie geven van dingen in Parijs die mij aanspreken. Ik bereid me voor door de locaties te kiezen, 15

5 Portfolio Wilco Dragt 16

6 Wilco Dragt Portfolio Ervaar het zelf Wilco geeft leerzame en praktische workshops over lange sluitertijden, fotografie en het professioneel bewerken naar zwart-wit. Daarnaast begeleidt hij fotoreizen. Meer informatie vind je op zijn website. maar ter plekke voel je pas de mogelijkheden. Dat lukt niet in het eerste uur. Langzaamaan ontstaat er een gevoel van verhoudingen en dingen die er spelen. Zo raak je voorzichtig met een plek bekend. Ik blijf minstens twee dagen op dezelfde locatie en liever langer. Wanneer je langer op een plek bent, zie je veel meer mogelijkheden. Ik ben heel lang bezig geweest om een foto van de Eiffeltoren te maken. Het enige wat ik wist, was dat ik een boom samen met de toren wilde fotografen. Hoe exact wist ik niet. Een dag lang ging ik op zoek naar bomen die ik kon positioneren rond die toren vanuit allerlei verschillende invalshoeken. Door er steeds opnieuw omheen te lopen met ander licht en vanuit verschillende standpunten ontstond uiteindelijk mijn beeld. Ik ben nu voor de eerste keer in Parijs geweest en ben best tevreden met het resultaat, maar het is allemaal nog wat oppervlakkig. Ik heb nu al ideeën voor als ik terug ga. Dan kan ik op zoek naar de tweede laag. Het gaat ook om het leren zien van de mogelijkheden zodat je op een plek die al helemaal kapot is gefotografeerd, toch een andere invalshoek kunt vinden. Het onderwerp is niet uniek, maar met mijn manier van kijken wil ik het anders laten zien. Voor mij zit de uitdaging van fotografie niet alleen in het zien van de mogelijkheden op een bekende plek, maar juist het zien van mogelijkheden op een plek die ogenschijnlijk totaal oninteressant is. Kijken, voelen en ervaren Het eerste wat ik op locatie doe is kijken wat voor gevoel een plek bij mij oproept. Ik loop een tijd rond zonder fotospullen. Kijken, voelen en ervaren. Wat zijn voor mij nu de specifieke dingen die eruit springen en wat wil ik daar mee. Dan ontstaan mijn beelden pas. Een Zweedse fotograaf schreef eens: Fotografie gaat niet om het vangen van wat je ziet maar om het verbeelden van wat je voelt. Ik ben een hele langzame fotograaf. Superlangzaam. Net zoals schaatscoach Henk Gemser zei dat een schaatser in gesprek moet komen met het ijs, moet ik in gesprek komen met het landschap. Ik pik een stukje uit de wijde wereld waar in een cirkel van 360 graden van alles om mij heen gebeurt. Dat kan dichtbij zijn of ver weg, groot of klein. Daarna zoek ik net zo lang tot al het 17

7 Portfolio Wilco Dragt 18

8 Wilco Dragt Portfolio overbodige verdwijnt. In mijn beelden ga ik steeds meer op zoek naar verstilling en het minimalistische. Daarbij maak ik veel gebruik van ritme en patronen, maar ook van zwart-wit. Mijn interesse in fotografie is met name gewekt door Ansel Adams. Voor mij is hij de godfather van de landschapsfotografie. Zwart-wit fotografie is grafischer. Ik vind het vaak artistieker dan kleur. Het grafische, het werken met grijstinten en de flexibiliteit die je hebt met beeldbewerking geven meer artistieke vrijheid. Ik maak digitaal veel gebruik van oude dokatechnieken zoals tegenhouden en doordrukken. Dat vind ik gewoon mooi en het geeft de mogelijkheid tot een eigen interpretatie. Het vierkante formaat waarin ik dan meestal werk zorgt voor meer rust, eenvoud en structuur in de beelden. Pielen op de millimeter Opvallend in de fotografie van Wilco is de textuur in zijn foto s. De rotsen zijn echt rotsen en de kiezelsteentjes kun je bijna voelen. Daar tegenover staat het water dat hij door gebruik van lange sluitertijden een aangename zachte uitstraling heeft. Die textuur ontstaat deels tijdens de opname en deels in de nabewerking. Bij bijna al mijn opnames maak ik gebruik van grijsverloopfilters. Daarnaast gebruik ik grijsfilters om met Fotografie gaat niet om het vangen van wat je ziet maar om het verbeelden van wat je voelt lange sluitertijden te kunnen werken bijvoorbeeld om de beweging in water te laten zien. Ik werk digitaal, maar wel op een ambachtelijke manier. Mijn basisbestand moet kloppen. Ik ben bang dat je steeds gemakzuchtiger wordt wanneer je er standaard vanuit gaat dat je je foto nog wel kunt corrigeren in Photoshop. Ik werk heel zorgvuldig. Ook in mijn composities ben ik echt aan het pielen op de millimeter. Ik ben een schone fotograaf, in mijn beelden zit heel veel orde en netheid. Toch bepaal ik mijn compositie heel intuïtief. Een horizon zit bij mij, tegen de regels in, vaak in het midden. De regel van derden blijkt in de praktijk goed te werken, maar ik laat hem ook vaak los. Bij een goede landschapsfoto gebeuren er vier dingen tegelijkertijd: de goede plek, het juiste moment, het goede licht en dat het je lukt om er een goede compositie van te maken. Wanneer die vier dingen samen vallen ontstaat een goede landschapsfoto. Dan ontstaat een lekker beeld. Wat dat inhoudt dat kan ik niet definiëren. Net als het beschrijven van je eigen stijl. Ik heb heel lang gezocht naar mijn eigen stijl. Tot iemand tegen mij zei: dat hoef je niet te doen, die komt wel naar jou. Ik denk dat je eigen stijl, je visie, een vertaling is van wie je bent, van je eigen persoonlijkheid. Hoe kijk je naar de wereld? Hoe steek je in elkaar? Hoe ziet je gevoelswereld eruit? Ik heb een groot verlangen naar rust, romantiek en gevoel voor schoonheid. Fotografie is voor mij dan ook het uitdrukken van mijn gevoel voor schoonheid. 19