mei & juni 2012 Creatuur Vereniging NatuurFotografen Nijmegen

Transcriptie

1 mei & juni 2012 Creatuur 15 mei: Marsel van Oosten 19 juni: Open clubavond Vereniging NatuurFotografen Nijmegen Secretariaat: Kangoeroestraat 1, 6531 RE Nijmegen - secretaris@vnf-nijmegen.nl

2

3 VOORZETTER Sterren en Strepen Toen ik serieuzer werd met fotograferen heb ik mij voorgenomen om al mijn foto s te bewaren, ongeacht de kwaliteit. Al kort na de aankoop van mijn eerste digitale spiegelreflex camera ben ik Lightroom gaan gebruiken. Was het gebruik van Lightroom vooral ingegeven om eenvoudiger met RAW bestanden te kunnen werken, het kunnen categoriseren en daarmee zoeken in de database bleken minstens zo nuttig te zijn. De betere foto s werden van de mindere gescheiden middels sterren. Gedurende enkele jaren bleef de Lightroom database gestaag groeien. Toen mijn database meer dan beelden bevatte en mijn computer liet merken dat dat best wel veel was ben ik weer door de database gegaan. Het overgrote merendeel van de foto s had geen enkele ster gekregen en wat is het nut van deze toch als minder goed beoordeelde foto s? Wil ik daar nog iets mee of is het eigenlijk alleen maar ballast? Uiteindelijk heb ik een compromis gesloten tussen het bewaren van beelden in mijn database en het verwijderen van onnodige ballast. Ik bewaar nu maximaal 50 foto s per dag, met coulance als ik op meerdere fotolokaties geweest ben. (Ik maak tijdens het inladen in Lightroom nog steeds een backup van al mijn foto s op een netwerkschijf, maar ik verwijder ze uit de database en op mijn PC als ik ze niet goed genoeg vindt.) Dit heeft twee voordelen: mijn Lightroom database groeit veel minder hard dan voorheen en ik moet ook kiezen welke foto s niet goed-genoeg zijn. Dit laatste dwingt je ook kritischer te zijn op je eigen werk en daardoor kun je uiteindelijk ook beter definiëren waarom je een foto wel of niet goed genoeg vindt. Daarnaast geef ik mijn foto s tegenwoordig minder makkelijk een ster dan enkele jaren geleden. Op dit moment moeten ze niet alleen goed-genoeg zijn, maar ook boven het maaiveld uitsteken. In het verleden was het eerste criterium voldoende voor ten minste één ster. Het aantal sterren is natuurlijk geheel subjectief, maar het is wel handig om een consistente beoordeling te hanteren. Op dit moment hanteer ik een ranking van één tot drie sterren. In een eerste selectieronde krijgt alles boven het maaiveld één ster, meestal niet meer dan 5 foto s per dag. In een tweede selectie ronde kunnen een aantal foto s hiervan gepromoveerd worden tot twee of drie sterren. In uitzonderlijke gevallen kan een foto een vierde ster krijgen, maar dit is slechts mogelijk voor enkele foto s per jaar. De vijfde ster is alleen bereikbaar bij externe waardering zoals een prijs bij een fotowedstrijd. Toch zijn de foto s zonder sterren niet altijd de mindere en recent heb ik een foto met nul sterren opgewaardeerd naar vijf sterren, het kan verkeren. Hein Valk. 3

4 Programma VNF-N mei & juni mei grote clubavond (Let op geen eigen werk) opening en mededelingen presentatie Marsel van Oosten deel pauze Marsel van Oosten deel opruimen 19 juni open clubavond opening en mededelingen begin korte presentaties pauze eigen werk zaal opruimen Marsel van Oosten Wat is moeilijker: dierenfotografie of landschapsfotografie? Het is een vraag die veel aan de orde komt tijdens het natafelen op onze fotoreizen. Voor een goede dierenfoto heb je veel geduld nodig, heel veel geduld. Daarnaast moet je kennis van het dier hebben om enigszins te kunnen voorspellen wat het wel, of niet, en wanneer gaat doen. En dan moet je het ook nog eens weten te vinden. Allemaal niet eenvoudig. Maar zelfs als je dat allemaal voor elkaar hebt, dan nog is het nog maar de vraag of je onderwerp zich op een fotografisch verantwoorde wijze gaat vertonen of dat het zich van je wegdraait of half achter een obstakel gaat staan, zitten of liggen. Je moet met andere woorden ook een flinke dosis geluk hebben. Dat zijn nogal wat factoren die het maken van een goede dierenfoto behoorlijk lastig kunnen maken. Een landschap daarentegen loopt niet weg - als het weer niet helemaal meewerkt, dan kom je gewoon de volgende dag terug en probeer je het opnieuw. Nee, die landschapsfotografen hebben een stuk eenvoudiger. Dat is althans veelal de teneur van het gesprek. Wat mij betreft is dat echter niet het geval. Ik denk dat landschapsfotografie juist veel moeilijker is. 4

5 Bij dierenfotografie is het heel duidelijk wat het onderwerp is: het dier. Je richt je lens erop, bepaalt de compositie, uitsnede en belichting, en klik. Of je nou op safari in Afrika bent, of je zit dagen in een hutje te wachten op de roodgespikkelde wiepwapkierewiet, uiteindelijk komt het op hetzelfde neer. En als bij het fotograferen gebruik wordt gemaakt van een telelens, dan wordt het eigenlijk alleen maar eenvoudiger - hoe minder elementen er in beeld verschijnen, hoe overzichtelijker het keuzeproces wordt. Bij landschapsfotografie is meestal het tegenovergestelde het geval, niet in de laatste plaats door het veelvuldig gebruik van groothoeklenzen. Daar is het over het algemeen helemaal niet zo vanzelfsprekend waar de camera op gericht moet worden. Op onze dierenreizen is iedereen altijd lekker aan het fotograferen, maar op de landschapsreizen zie ik nog wel eens radeloze blikken: waar moet ik beginnen? Vaak zien deelnemers letterlijk door de kokerbomen het bos niet meer. Dat komt omdat voor landschapsfotografie een groter analytisch vermogen is vereist dan voor dierenfotografie. Om in een landschap precies die elementen te herkennen, te isoleren en te rangschikken die samen een goede foto maken, daar is visie voor nodig. Tenminste, dat zeg ik dan tijdens zo n natafelgesprek. Zo n 90% van mijn eigen werk bestaat overigens uit dierenfotografie. Ongeveer anderhalf jaar geleden besloot ik dat ik mijzelf meer moest uitdagen, dat ik het moeilijker moest maken teneinde mijzelf te dwingen meer na te denken over mijn fotografische keuzes, en zo uiteindelijk een betere fotograaf te worden. Ik besloot daarom om meer landschappen te gaan fotograferen. De en de 600 werden in de kast gezet, en ik vertrok naar de Sahara. Achtereenvolgens reisde ik door Algerije, Libië, Tsjaad en Egypte. Ik geef graag een kijkje achter de schermen van die expeditie. Ook zal ik ook vertellen of het mij gebracht heeft wat ik ervan verwachtte, en of ik van gedachten veranderd ben. Daarnaast zal ik wat recent werk laten zien. Marse Marsel van Oosten Squiver P. de Hoochstraat 19f 1071 ED Amsterdam The Netherlands marsel@squiver.com For image licensing, fine art prints and tours & workshops, please visit 5

6 Zwevende Hooglander in Ultra Wide Een van mijn favoriete wandel en foto gebieden is de Mookerheide. Vooral deze zomer was het er bijzonder mooi. De golvende heuvels zijn gekleurd in diep paars. Een zacht zoemend ruis van duizenden insecten en een bedwelmende zoete geur kenmerken de bloeiende heide. Het uitzicht op de Maasvallei is indrukwekkend. Geen kerk in de regio zo markant als die van Cuijk, al is het maar omdat haar dubbele torens zo prachtig vrijstaand uit het landschap oprijzen. Zonsondergangen fotograferen is voor menig natuurfotograaf wellicht te obligaat, maar hier kan het nog een beleving zijn, vooral als het rood, rose en paars van lucht en wolken een schitterend coulisse boven de horizon schildert. Voor liefhebbers zijn de hier grazende Schotse Hooglanders een plus extra. Niet alleen zijn het van de in Nederland loslopende runderen de meest fotogenieke, het zijn meestal ook nog van die lekkere suffe dieren die zich gemakkelijk laten fotograferen. Vandaag ben ik met mijn kleinzoon van vier op pad. Hij houdt van struinen in de natuur en toen hij nauwelijks kon lopen genoot hij al van de Galloways en de Hooglanders rondom de Kraayenbergse plassen. Vlak voor ons staat een groepje Hooglanders naast het pad. Wij gaan op onze hurken zitten en observeren de dieren. Voorzichtig pak ik mijn Canon en de rugzak en wissel de standaardlens met de Tokina 11-16mm. Een van de dieren schuifelt rustig onze kant op. Kennelijk zijn de pijpenstrootjes vlak voor ons nogal aantrekkelijk want zonder aarzelen komt het dier steeds dichter bij. Ik plaats de camera op de grond, schuin naar boven gericht en maak op gevoel een serie foto s. Rustig grazend nadert het dier tot zo n 30 cm en druk een laatset keer af. Thuisgekomen blijkt juist deze foto een voltreffer Vijfhonderd kilo koe gaat schuil achter een grote harige kop. Alleen met heel goed speuren zie je nog een miniem klein stukje van een achterpoot. Een Schotse Alien in de hei. André Janssen 6

7 Expositie Natuurfoto s - Helma Groenen Natuur Dichtbij 16 april 16 juli 2012 Mallemolen Groesbeek Vrijdag 27 april om uur is de opening van de expositie in de Mallemolen Kloosterstraat 11 te Groesbeek. Je wordt hierbij van harte uitgenodigd! De openingstijden van de Mallemolen zijn: maandag uur dinsdag uur woensdag uur donderdag uur vrijdag uur zaterdag en zondag zie activiteitenagenda 7

8 Praktijkochtend Reichswald Wanneer: 5 mei 2012, 6.00 uur Start: Bosparkeerplaats, zuideinde van Frasselt (voor een navi: Gocherstraße 111, Kranenburg ligt 50 m voor (vanaf Frasselt) de parkeerplaats Leiding: Dietrich Cerff Meer info: dietrich.cerff@nabu-naturschutzstation.de Omschrijving: Wij komen in deze korte boswandeling veel verschillende bostypes en boselementen tegen. De meest opvallende zijn een grote holleweg en de zogenoemde Himmelsleiter een strook met wonderlijk gegroeide bomen, dat aan de boombossen op de Veluwe herinnert. Deze twee hoogtepunten maken van deze wandeling een bijzondere in het Reichswald - zeker in verbinding met al de andere bossen: natuurlijk beukenbos, verschillende naaldbossen, een kaalvlakte als gevolg van een storm 6 jaar geleden en een minuscule heide. Holle weg Frasselt Holle weg Frasselt Maar let op: een mooie bos is voldoende voor kijkplezier. Een foto ervan is desondanks vaak saai. Hoe kan dat? Precies weet ik dat echter ook niet. Ik kan alleen maar proberen een idee te uitleggen, die de reden daarvoor kan zijn. Bijna alle mensen worden door een bos geraakt. Want een bos is de natuur zelf. Bomen zijn per se goed of zelfs heilig. Iedereen voelt in een bos anders als in het open veld. Himmelsleiter Frasselt 8

9 Dit sterke gevoel vindt men op vele bosfoto s niet terug. Het is de moeite waard iets dieper naar de oorzaken van de genoemde emoties te kijken: Het belangrijkste lijkt mij het feit dat wij mensen zo veel kleiner zijn dan de bomen. Dat zou de basis voor de sterke indruk zijn, die bos oplevert. Men is IN een bos en daarmee een (klein) deel ervan. Maar men kijkt over een weide heen, men staat op een heide... Je beleeft de vegetatie als een vlakte ten jouw voeten en voel Himmelsleiter Frasselt jezelf eerder als bezoeker. Lig maar in een hooiland, zodat je de bloemen van beneden bekijk. Ook dat is heel bijzonder, en niet omdat de bloesems van beneden indrukwekkender zijn. Je wordt meteen een gedeelte van de omgevende natuur evenals in het bos. Zo n gevoel op een foto te laten zien, dat lijkt mee een van de grootste uitdagingen bij het fotograferen van bos. In meer fysische termen gesproken is de sterke driedimensionale vegetatiestruktuur op een tweedimensionale foto te brengen. En ofwel er gewoon objecten (bomen) in de voor-, midden- en achtergrond staan, gebeurt dat niet van zelf. Bij onze wandeling hebben wij veel mogelijkheden dat te proberen en ook vele andere bosthema s te zoeken. Molinia in tegenlicht Holle weg Frasselt Dryopterys filix-mas 9

10 Clubavonden. De komende twee clubavonden zijn anders dan anders. In mei hebben we de hele avond ingeruimd voor een gastspreker, en wat ons betreft een hele bijzonder. Marsel van Oosten gaat ons vertellen én uitdagen over zijn visie op natuurfotografie. In deze Creatuur vertelt hij daar zelf iets over. Marsel is een internationaal gerenommeerde natuurfotograaf, die bij zowel de BBC als GDT prijzen heeft behaald. Samen met zijn vrouw Danielle Sibbing is hij het grootste deel van het jaar op reis, vooral om met internationale groepen fototours te leiden. Daarbij trekken ze de hele wereld rond. In juni hebben we een open clubavond gepland. Vorig jaar is een keer voorgesteld om een avond te houden waar familie, vrienden en wie dan ook bij aanwezig kunnen zijn. Er is enige nieuwsgierigheid naar wat we toch allemaal aan het doen zijn op zo n avond. Daar gaan we dus wat aan doen: nodig zelf mensen uit om hier een succes van te maken. Iedereen is welkom! Voor de pauze geeft een aantal leden een korte presentatie en na de pauze gaan we eigen werk bekijken. Twee presentaties staan al gepland: Dietrich Cerff over een mistige wandeling in het Schwarzwald en David Brand over zijn fotoreis naar Madeira, met daarin ook ongetwijfeld mist. 10

11 Belangrijke gegevens van VNF-Nijmegen Bestuur Voorzitter Secretaris Penningmeester Hein Valk Slottuin DC Beuningen voorzitter@vnf-nijmegen.nl Michel Lucas Kangoeroestraat RE Nijmegen secretaris@vnf-nijmegen.nl Hans Crone 1ste Colonjes DL Groesbeek penningmeester@vnf-nijmegen.nl Alg. bestuursleden Adri Klaassen Liefke Reurich Akeleistraat 5 Rijksweg -West 6641 AS Beuningen 6842 BA Arnhem Bankrelatie & contributie Postbankrekeningnummer: t.n.v. VNF afd. Nijmegen. De contributie bedraagt 30,- per jaar. Inschrijfgeld nieuwe leden 5,- KvK De Vereniging NatuurFotografen Nijmegen staat ingeschreven in het register van de Kamer van Koophandel Centraal Gelderland Verenigingsavonden Verenigingsavonden vinden plaats in Wijkcentrum De Schakel Archimedesstraat 9, 6533 MA, Nijmegen. Tel: Iedere derde dinsdag van de maand om uur (zaal open 19:30 uur). Komende verenigingsavonden op: 17 januari en 21 februari Het volgende verenigingsblad verschijnt begin maart Kopij en advertenties kun je tot uiterlijk 26 augustus inleveren bij de redactie. Redactie: Pierre Willems en Jos Hagens. Redactieadres: redactie@vnf-nijmegen.nl Overnemen artikelen Natuurfotoverenigingen mogen artikelen uit dit blad overnemen voor publicatie in hun eigen verenigingsblad. (bron en auteur vermelden). 11

12