Globo Loco - Sponsordossier

Transcriptie

1 Globo Loco - Sponsordossier Globo Loco Think globo/act loco Inleefreis India 2015 Onze-Lieve-Vrouwecollege Frankrijklei Antwerpen Bankrekening: BE

2 Inleefreis naar India van 31 maart tot 15 april 2015 Inhoudstafel - Wie zijn wij?. 3 - Think globo, act loco 4 - Ons doel Ons reisprogramma.10 - Onze projecten.12 - Onze middelen, onze behoeften Hoe kunt u ons helpen? 19 - Wat krijgt u ervoor terug? Motivatie deelnemers Motivatie van de ouders Deelnemers en begeleiders.25 - Contact en links 29 2

3 - Wie zijn wij? Wij zijn 25 leerlingen uit de derde graad (van jaar) van het Onze-Lieve- Vrouwecollege te Antwerpen. Wij zijn een gevarieerde groep leerlingen uit de verschillende klassen die elkaar gevonden hebben omdat we geloven in een prachtig initiatief van onze school: door grenservaringen in een volkomen vreemde wereld ons doen graven naar wat écht menselijk is en naar wat er echt toe doet. Wij zijn jong, nieuwsgierig, onervaren en leergierig. Wij zijn een team, uitgedaagd, geïnspireerd, gemotiveerd en een beetje Loco. Globo Loco Think globo/act loco Inleefreis India 2015 Onze-Lieve-Vrouwecollege Frankrijklei Antwerpen Bankrekening: BE

4 - Think globo, act loco Dagelijks slinkt de wereld, er zijn geen afstanden meer en toch kennen we onze buren niet. En nochtans zullen we in de toekomst steeds meer met elkaar moeten delen: al wat we doen of niet doen heeft onverrichterzake een invloed op alle inwoners van deze planeet. Op de zwaksten het eerst. Klimaat, ontginning en verdeling van grondstoffen, handelsbetrekkingen, migratie, noem maar op. Wie kon we nog maar vijftig jaar geleden denken dat onze westerse eetgewoonten zo n impact zouden hebben op het klimaatfenomeen global warming? Daarom hebben we ons project Globo genoemd. Loco hebben we eraan toegevoegd: we willen vanuit die globo terug naar onszelf kijken, onze plaats, onze locus vinden in dit geheel. Door anderen te ontdekken, leren we onszelf beter te begrijpen. Onze plaats zoeken in de dolle wereld van morgen, daar gaan we voor. En er misschien iets aan doen? Wij willen dus de muren van ons klein bevoorrecht wereldje doorbreken en het dagelijks leven van haast 2/3 van onze planeetgenoten aan den lijve ervaren. We gaan kennismaken met een unieke en rijke beschaving samengesteld uit een amalgaam van tientallen culturen en godsdiensten die (veelal) vreedzaam samenleven: India. Het zal geen plezierreis noch een droge studiereis worden. Wel een inleefreis. En die bouwen we rond drie pijlers: vorming, actie en getuigenis 4

5 Een inleefreis, dat is ervaren, proeven, in-leren Onze reis wordt dus noch een plezierreis, noch een droge studiereis. Wel een inleefreis. Inleven betekent veel en, in de ogen van sommigen onder ons misschien, - helaas wellicht nog veel te weinig. Inleven is niet: medelijden hebben, vanuit onze zelfgenoegzaamheid en een onbewust superieur gevoel paternalistisch en neerbuigend eens gaan bekijken hoe die sukkelaars zich uit de nood helpen. Inleven is leren. Maar niet zozeer feitjes en weetjes, geen toerisme, uiterlijk en vanop afstand. Inleven is in-leren en zo n leren is openstaan met heel ons wezen, elke vezel van onszelf nederig en ontvankelijk, dankbaar en bewonderend aanvaarden wat je ziet, hoort, ervaart. Wij zijn gasten in hun land en zij zijn bijzonder blij om ons te mogen verwelkomen. Persoonlijke vorming staat voorop We behandelen hen en elkaar als gelijken. Met hetzelfde respect, dezelfde waardering die je hebt voor je tante, je ouders, misschien zelfs een goede vriend. Want daar gaat het om: de grenzen van ons denken, van onze levenswijze, van onze culturele verschillen slopen en elkaar raken in wat ons ten diepste verbindt, onze gemeenschappelijke diepmenselijke, voor sommigen, goddelijke natuur. De bedoeling is dat we onze denkpatronen veranderen. Het zou fijn zijn mochten we na de reis de wereld niet meer bekijken vanuit onze eigen leefwereld, die van de vaak hyperverwende West-Europese adolescenten anno Het woord beschaving zal plots een andere kleur krijgen, een andere klank in onze oren. 5

6 Een rijkere levensvorming? Een inleefreis is ook geen bouwkamp. We zouden inderdaad zo graag iets doén: een schooltje opknappen of een veldhospitaal schilderen. Ik wil tonen dat ik ermee inzit en hen wil helpen! Het is onuitstaanbaar om zomaar te blijven staan kijken, laat ons toch iets ondernemen! Is daar dan iets mis mee? Neen, helemaal niet. Maar we moeten ons eens even in hùn plaats stellen. Wat zijn ze met die plotse, kortstondige opwelling, die one shot? We kunnen best eens gaan bouwen, heel graag zelfs, maar niet tijdens deze reis. De reis zal misschien bij sommigen te passief overkomen. Maar denk even na: wat kan je op één of twee weekjes doen? Je even heel genereus tonen. Maar ben je dat dan écht? Wij gaan voor de lange termijn. Wij werken aan een innesteling van de overtuiging dat het niet bij die ene reis mag blijven. Bij die ene opwelling. Dat we misschien een deel van onze jonge energie, als student, tijdens onze loopbaan, twee, drie keer of meer zullen gebruiken om hier fondsen te werven, daar een maand of twee mee te draaien met de plaatselijke bevolking, in volle respect en vriendschappelijke samenwerking. Zo wordt het een levenswijze en een nieuwe ingesteldheid. Daar hebben zij veel meer aan! Zo leggen we onze terechte verontwaardiging en dadendrift niet aan de mensen op. One shot, daarmee kun je je geweten toch niet sussen? Drie pijlers We bouwen de inleefreis rond drie pijlers: vorming, actie en getuigenis 1) Vorming Als we er zo, onvoorbereid naartoe trekken, dan val je van één verbazing in de andere. Vele zaken kun je gewoon niet plaatsen. Onbegrip, wrevel, frustratie soms. Wil je wat hebben aan je reis, dan moet je wel wat voorbereid worden op wat je daar zult zien, tegenkomen, ervaren: je moet wat informatie opdoen. Je wordt niet plots in Kolkatta of in een tribe nabij Lohardaga gedropt zonder voorkennis of voorbereiding. We voorzien een vrij intens vormingstraject op drie terreinen: informatie, teambuilding, transformatie. De leerlingen moeten zo veel mogelijk uit hun reis kunnen halen. 6

7 Vormingsdata: telkens op woensdagnamiddag van 12u15 tot 14u30. 12/09/14: kennismaking, doel reis, eerste afspraken, relaties Noord-Zuid brainstormen fundraising 05/11/14: economie, aardrijkskunde en geschiedenis, reisdocumenten, inentingen 07/01/15: bevolking, samenleving, politiek, kunst en keuken 25/02/15: religie en gewoonten, projecten 13/03/15: Indian Night met en dankzij de Jaïngemeenschap van het college 20/03/15: laatste afspraken Vormingsweekend: september 2014 Het vormingsweekend heeft plaats op de Hoge Rielen te Kasterlee, middenin de bossen, zonder comfort, alleen met onze groep deelnemers. Hier zullen wij werken rond teambuilding, persoonlijkheidsvorming en groepsdynamiek. We proberen ons voor te bereiden om een hechte groep te worden om elkaar tot steun te zijn, elkaar psychologische veiligheid te bieden en tegelijk de nodige ademruimte te waarborgen voor en met elkaar in dit onvergetelijk avontuur naar binnen 2) Actie India evolueert snel. Nog te traag volgens sommigen. Hoe dan ook, het sociale zekerheidssysteem is vaak onbestaande, voor velen onbereikbaar en zeker ontoereikend. Je kunt maar best niet van arme huize zijn, alleenstaand of ziek want dan krijg je daar geen of heel weinig kansen op een decent leven. De groeiende middenklasse en de nieuwe rijken worden (nog) niet verplicht tot voldoende solidariteit met de 30% die onder de armoedegrens leven, d.w.z. zo n 400 miljoen mensen! 7

8 Op onze reis zullen we een heel aantal projecten bezoeken van mensen die concreet iets hebben gedaan, ondernomen, op poten gezet om de armoede, onrecht en ellende terug te dringen. Om mensen een menswaardige toekomst te bieden. Tegen de uitbuiting van die honderdduizenden die tot wanhoopsdaden gedreven worden. Eens onze leerlingen daar met hun ogen zien wat er allemaal kàn om de mensen te helpen, zullen zij zeker ook dat virus te pakken krijgen. Ze worden heel gul en vrijgevig. Hun hart gaat sneller kloppen en ze willen kost wat kost meedoen met deze golf van generositeit. We kunnen onmogelijk op bezoek gaan bij ontwikkelingsprojecten (ook van de jezuïeten) zonder een substantiële steun achter te laten. Maar ook de reis zelf dient voor iedereen financieel haalbaar te blijven. Bovendien bevorderen de gezamenlijke fondsenwervingsactiviteiten op zich reeds de gezonde groepsgeest bij de deelnemers. 3) Getuigenis Natuurlijk kunnen de inleefreizigers niet zwijgen over hun ervaringen: ze moeten bereid zijn anderen, waarom niet de hele school te laten delen in hun nieuwe kijk op wereld en medemens. Wij gaan vertellen, delen, tonen en uitwisselen. Wij gaan anderen inspireren te beleven wat wij hebben mogen beleven. In groepjes bij iedereen die ons uitnodigt en graag over ons project wil horen. Wij hebben een website waarop u alle informatie kan terugvinden. Deze site, zal zo goed als mogelijk up-to-date gehouden worden tijdens onze reis. We beschikken niet altijd over internet, maar toch gaan wij ons best doen u zo goed mogelijk te informeren. 8

9 - Ons doel Vier moet branden Dit was de lijfspreuk van de West-Vlaamse jezuïet Constant Lievens die in de jaren 1880 naar de missie van ChotaNagpur in Noord-Oost India trok om er zijn bevrijdingswerk voor de kastelozen aan te vatten. Vier moet branden was onze leuze, ons motto, onze motor, toen een paar leerkrachten, jaren geleden reeds droomden van een reis met leerlingen naar een andere wereld, waar alles voor ons op z n kop staat. Wat wij belangrijk vinden is daar detail, wat wij normaal vinden is daar uitzonderlijk, waar wij niet meer bij stilstaan, maakt daar een hemelsbreed verschil uit. Vier moet branden dachten we: we zijn het hun verschuldigd, aan onze pioniers, onze jezuïetenpaters, onze vrijheidsstrijders, en ook vooral- aan onze jongeren, om hen dit te tonen, te laten meemaken, te laten proeven. Hadden wij die kans gekregen, toen op hun leeftijd, we hadden hier nu misschien niet gestaan! Het vuur dat in het hart en de guts van Constant Lievens was gaan branden, omdat als Jezu-iet zijn groot voorbeeld het bij hem had aangestoken, datzelfde vuur willen wij hen nu ook doorgeven. Constant Lievens graf in Ranchi 9

10 - Reisprogramma Datum: 31 Maart tot en met 15 april 2015 Reisrogramma: We reizen van Brussel naar New Delhi, bezoeken de grandioze paleizen van Jaipur, de Taj Mahal in Agra, de bakermat van het boeddhisme in Bodhgaya, Sarnath, de Ganges in Benares (Varanasi), projecten in Ranchi (hoofdstad van Jarkhand), om te eindigen in de stad van Moeder Teresa, Kolkata en terug naar Brussel. Je ziet het: het eerste deel is eerder gewijd aan cultuur, het tweede aan sociale projecten en persoonlijke ontmoetingen. 3 onderdelen: Voorprogramma: van 31 maart tot 7 april Inleefprojecten: van 8 tot 12 april Afsluiter: van 13 tot 14 april 1) Voorprogramma 31 maart Vertrek Brussel 10:15 u- aankomst Delhi 22:30 u met JetAirways India 01 april Delhi ontdekken trein naar Jaipur/Rajasthan 02 april Bezoek en olifantenrit voetbalmatch met Indiase studenten 03 april Bus naar Agra/Uttar Pradesh bezoek Fathepur Sikri en moslimschool 04 april Bezoek mausoleum Taj Mahal en Agra Fort trein naar Varanasi/Uttar Pradesh 05 april Sightseeing bezoek aan hindoe-tempels en Ghats Aarti-ceremonie op de Ganges 06 april Boottocht: zonsopgangop de Ganges bezoek aan Sarnath (Boeddhisme) 07 april Bus naar Bodhgaya bezoek aan boeddhistische tempels 08 april In gesprek met monniken bus naar Ranchi/Jarkhand 10

11 2) Inleefprojecten 08 april aankomst in Ranchi, verblijf bij the Daughters of St. Anne 09 april volledige dag in Kishor Nagar (de jongensstad ) die wij al jarenlang financieel steunen Overnachting in Kishor Nagar en Asha Kiram (meisjesweeshuis) 10 april projecten (Radha Rani, melaatsendorp, Ursulinen, project van Jeanne Devos, zusters van Moeder Theresa) ontmoeting met studenten, overnachten bij gastgezinnen 11 april missie van pater Constant Lievens sj en bezoek aan dorp van de oorspronkelijke kasteloze bevolking: de Adibasis) 12 april Bezoek Ranchi - Nachttrein naar Kolkatta 3) Afsluiter 13 april Aankomst in Kolkatta bezoek aan het huis van Moeder Teresa, weeshuis, Kalighat, waar het allemaal begon 14 april Bezoek aan Kolkatta en de Loreto School - pakken 15 april Vlucht terug naar Brussel via Mumbai Vertrek om 20u40 Transit in Mumbai om 23u15- vanuit Mumbai om 02u20 - Aankomst Brussel om 07u50 11

12 - Onze projecten - Asha Kiran betekent: Straal van hoop. Het Noord-Oosten van India, de provincie Jharkhand met als hoofdstad Ranchi, is één van de meest dichtbevolkte en armste regio s van India. Veruit het grootste gedeelte van de lokale bewoners (Tribals genoemd) bevinden zich in de laagste kaste van de bevolking en is volledig kansarm. Degelijk onderwijs, educatie en het vooruitzicht zich te kunnen opwerken in de maatschappij zijn voor deze groep mensen door het rigide kastesysteem een onbereikbaar goed. Er is dan ook een grote nood aan opvang van kansarme meisjes en vrouwen uit de tribale bevolking, die vaak op zeer jonge leeftijd het slachtoffer geworden zijn van o.a. geweldpleging, agressie, uitbuiting, seksuele delicten, enz met uitstoting door hun familie tot gevolg. Rotaryclub Menen kant zich tegen deze onrechtvaardigheid en zette haar schouders onder het project. Het project beoogt de verheffing van het uitermate arme en onrechtmatig achtergestelde deel van de vrouwelijke tribale bevolking uit de omgeving van Ranchi. Armoede en ongeletterdheid zijn de hoofdoorzaken van deze ongelijkheid. De bedoeling is deze kansarme groep te leren opkomen voor zichzelf, en hen alle kansen tot zelfontplooiing te bieden. Daarvoor werd ter plaatse contact opgezocht met Rotaryclub Ranchi South. Rotaryclub Menen zorgt vooral voor het verwerven van de fondsen en de algemene coördinatie, terwijl het project in the field wordt uitgewerkt door Rotaryclub Ranchi South in samenwerking met de lokale religieuze gemeenschap van de Zusters Ursulinen. Momenteel verblijven een 65 tribal girls in een voorlopig onderkomen ter beschikking gesteld door de lokale overheid in de nabijheid van Ranchi. De financiering van de werkingsmiddelen, gaande van materiaal voor het voorzien in de basisbehoeften (o.a. voor kledij-, bed- en tafelbenodigdheden, hygiëne en medische 12

13 verzorging, enz ), voor educatie (bureelmateriaal, schriften, schrijfgerief, computers), voor werkmateriaal (naaimachines en onderhoud) wordt verzorgd door Rotaryclub Menen en een aantal milde schenkers. - Ranchi: Sisters of St Anne The Religious Congregation The Daughter of St. Anne had its origin in the sacred soil of Chotanagpur. It was erected at Ranchi on July 26th 1897 by Archbishop Paul Goethals in answer to the situation and needs of the contemporary local church. The Congregation of the Daughters of St. Anne (DSA), Ranchi is the local Congregation, founded by Mother Mary Bernadette Prasad Kispotta in July 26, 1897 along with three companions namely Sr. Cecilia, Sr. Veronica and Sr. Mary. In 1885 Fr. Constant Lievens, S.J., the great apostle of Chotanagpur landed in Ranchi as a Zealous missionary. The advent of this Belgian Jesuit marks the beginning of the great expansion of the church among the tribals of the Chotanagpur Plateau. In those days the adivasi (the early settlers) of Chotanagpur oppressed, exploited and cheated by the landlords and money lenders. Properties of the tribals were taken away from them and they were forced to work for the landlords without remuneration. The English rulers did not understand their way of life either. Thus the people of Chotanagpur were in great need of liberation. Fr. Lievens understood the misery of the people and helped them to free themselves from their bondage. Thousands flocked to him to get liberation from the Land Lords. In the times of Fr. Lievens, education was the prime need. Fr. Lievens started opening Schools in villages all over the district. With education he also arranged catechism classes. Thus, St. Peter School, the present St. John School, was established in 1887 in Ranchi for boys. A few years later the Archbishop felt the need of women religious to strengthen the mission work in Chotanagpur, and especially to educate girls. To execute this plan the Sisters of Loreto were sent to Ranchi on 21st of March They opened a boarding school for girls in their 'Red Lodge'. - Ranchi: Missionaries of Charity; sisters of Mother Teresa: opvang van vaak gehandicapte vondelingen - National Domestic Workers Union van zuster Jeanne Devos. Vestiging Ranchi. = een 400-tal lokale medewerkers die meer dan 4 miljoen vrouwen en kinderen bereiken. Van de naar schatting 20 miljoen minderjarigen in India die werken voor de kost, doet de helft dat in de privésfeer van een woning. Ze zijn letterlijk meid voor alle werk. Ondervoed, onderbetaald, eenzaam. Kunnen vaak niet 13

14 naar school en worden het makkelijke slachtoffer van een baas die zijn handen niet kan thuishouden. Vaak komen ze uit een lage sociale klasse of van een verafgelegen gebied waar honger heerst (bv. Jharkhand en Bihar). Aangezien huishoudelijk werk niet als arbeid werd erkend was de arbeidswetgeving in India niet op dienstmeisjes van toepassing. Dienstmeisjes zijn dikwijls overgeleverd aan de willekeur van hun werkgevers en bevinden zich in een situatie van moderne slavernij. Als je stelt dat kinderen dit werk niet mogen doen, maar hun geen alternatief biedt, laat je ze stikken in hun misère. Daarom is door NDWM gekozen voor de pragmatische aanpak: helpen waar het kan, hen mondig maken, hen organiseren. In het beste geval leidt dat tot wijken waar oudere meisjes de nieuwkomers contacteren, opvangen en de weg wijzen. Zo bekomen velen toch nog dat ze hun werk met een vorm van scholing kunnen combineren. In de ergste gevallen helpt de beweging van Jeanne meisjes om weg te lopen en sleept ze misbruiken voor de rechter, De National Domestic Workers Movement ijvert dan ook, met enig succes, voor de erkenning van de economische en persoonlijke rechten van dienstmeisjes. Daar waar ze vroeger zeven dagen op zeven en dag en nacht ter beschikking moesten staan van hun werkgevers, wordt nu in vele gevallen een maximum aantal werkuren en een minimum loon vastgelegd. Wanneer een kind misbruikt wordt, is er niet enkel het misbruik op zich,maar is er een heel systeem dat het misbruik mogelijk maakt. Daar moet iets aan gedaan worden, zodat er geen volgend geval voorkomt. Proberen structuren te veranderen, de dingen in beweging te brengen. Zo ligt de leiding van de Domestic Movement bij de huisbedienden zelf, zodat ze zichzelf kunnen bevrijden. Dit kan hun tevens een stukje waardigheid teruggeven. - Melaatsendorp Radha Rani van Sisters of Mother theresa (Missionaries of Charity) en Damiaanactie In Radha Rani, het tehuis voor leprosy patiënten gerund door de zusters van Moeder Teresa heeft de overste me sinds een paar jaar gevraagd of ik studies kon betalen voor kinderen wier ouders in het instituut zijn en niet naar huis kunnen en uiteraard 14

15 ook niets verdienen. Ze maakten zich zorgen voor de toekomst van hun kinderen, terecht. Ik heb hen langs andere weldoeners hier en daar kunnen helpen. Indien jullie dat konden doen, een bedrag volgens jullie mogelijkheden, dan zou dat een heel mooi werk zijn. Ook ene voorstel. De zuster heeft me een lijstje beloofd met details over de ouders en over hun studerende kinderen. Het is weer een voorstel. - Kishor Nagar: de jongensstad gesticht door wijlen Pater Vic van Bortel Kishor Nagar wil een thuis zijn voor jongens die geen thuis hebben door familiale omstandigheden, armoede of handicaps, een thuis voor de armsten onder de armen, zonder onderscheid van kaste of geloof. De jongens die hier terecht komen, moeten bereid zijn om lasten en verantwoordelijkheden op te nemen en te delen: samen werken en studeren als kinderen van hetzelfde gezin. In ruil krijgen zij een intensieve opleiding, aangepast aan hun interesses en bekwaamheden. Zo verwerven zij een levenshouding die hen een goede toekomst moet garanderen. Een van de moeilijkste taken die elk jaar weer moet gebeuren, is de selectie. Jaarlijks kunnen ongeveer 100 jongens de plaats innemen van degenen die Kishor Nagar verlaten om op eigen benen te staan. Maar jaarlijks komen vele honderden aanvragen binnen. Twee criteria zijn doorslaggevend bij de selectie: a) is het echt geweldig nodig? b) zal het kind zich kunnen integreren in Kishor Nagar? Kishor Nagar heeft dan ook niet de pretentie alles te kunnen oplossen. Maar de vicieuze cirkel kan wel worden doorbroken door te laten zien dat er wel wat kan worden gedaan aan de uitsluiting en de armoede. De leiding over de jongens is nu in handen van Pater Franken. Meer op - Loreto Convent School Kolkatta Loreto Convent School was founded in It is an unaided minority Christian School owned, managed and conducted by the Loreto Educational Society (Loreto nuns). Our educational institutions are open to girls of all religions, and we have a special concern for Catholics. 15

16 The aim of the school is to give its pupils a sound moral education while devoting special attention to their spiritual, intellectual, social and physical development. Loreto Convent, Kolkata is part of an international educational organization with branches in many different countries on every continent. We are strongly committed to the cause of justice, therefore we offer educational opportunities also to the weaker section of society. We see each girl as a unique and precious gift to her family and society, a person created by God to know and love Him and to work for Him by making this world a better place to live in. Parents are the first and most important educators to their children. School education can only be built on the foundation laid by the family. SPECIAL EFFORT ARE MADE AT LORETO 1. To help students to become mature, reliable people of character. 2. To be clear and firm on principles and courageous in action. 3. To value and use their freedom judiciously. 4. Strive after excellence in every field. 5. To be unselfish in the service of their fellow human beings and appreciate all religions. - Hoofdhuis van de Missionaries of Charity; the sisters of Mother Teresa/ Kolkata the Home for the Dying in Kolkata - Onze middelen, onze behoeften 1) We zijn erin geslaagd de reiskosten voor de deelnemers te beperken tot 1600,00 per persoon. Dit behelst: de vliegtuigtickets, alle verplaatsingen per trein, bus en jeep, hotelkosten (overnachtingen en restauratie), alle bezoeken, Wat niet inbegrepen is, zijn de inentingskosten, medicatie tegen malaria, paspoort- en visumkosten en drank. 16

17 We vragen aan onze leerlingen om in de mate van het mogelijke een deel van deze zelf te dragen. De ouders dienen dit niet geheel te dragen. Ook leerlingen waarvan de ouders over een te beperkt budget beschikken, geven wij de kans om deel te nemen aan dit project. We zorgen voor een kleine buffer in ons reisbudget. Enkel de directeur en de econoom zullen hiervan op de hoogte zijn. Voor de vorming en de opleiding (woensdagnamiddagsessies, bezoeken en vormingsweekend in de Hoge Rielen, materiaal en didactische middelen begroten we een budget van 75,00 Eur per persoon. 2) Hoewel het voor dit sterke project zeker niet het belangrijkste aspect is, kunnen we onmogelijk bij noodlijdende mensen op bezoek gaan zonder telkens een substantieel bedrag achter te laten. In overeenkomst en afspraak met onze gastheer in Ranchi, pater Aurel Brys sj zullen we in elk project dat we zullen bezoeken een schenking achterlaten van minimum 1000,00 Eur. We doen er zo een zestal aan, dus gaan we minimum voor de 6000,00 Eur aan fondsenwerving. Daarnaast gaan we tweemaal per twee leerlingen in (hulpbehoevende) gastgezinnen slapen, waarvoor we ook een 500,- Eur voorzien. Dat veronderstelt dan ook een heel bijzondere inspanning om dat projectgeld in te zamelen. Wij, deelnemers, desnoods geholpen door anderen met de nodige ervaring of expertise op diverse vlakken, zullen heel wat creativiteit en werkijver aan de dag moeten leggen om aan dergelijke bedragen te komen. We zullen er zeker tijd voor voorzien tijdens het vormingstraject, zonder dat de focus van de reis mag verschuiven naar deze zuiver materiële bekommernissen. We maken een heel duidelijk onderscheid tussen de financiering van de reiskosten zelf, en de fondsenwerving ten bate van de projecten die we zullen bezoeken. Deze twee rekeningen moeten ten allen tijde strikt gescheiden blijven zodat we iedereen steeds kunnen garanderen dat geen enkele geldinzameling voor het goede doel uiteindelijk aangewend wordt om een put in de reiskosten van bijvoorbeeld de begeleiders te dempen. Daarom kunnen de twee aparte rekeningen volkomen gescheiden geraadpleegd worden. - De reiskostenrekening is BE De rekening voor fundraising/sponsoring van projecten is BE

18 De leerlingen hebben zelf grondig gebrainstormd en kwamen met volgende fondsenwervingsacties voor de dag: - Een fuif - Een grootse vlaaienslag op school - Een Indische Avond met kleinkunst en fijne gastronomie Leerlingen uit de laatste jaren in Kishor Nagar (de jongensstad, allen weesjongens) bij ons bezoek in Hoe kunt u ons helpen? Wij zijn op zoek naar mensen die ons willen steunen in ons project. Voor onze fondsenwerving zouden wij graag een beroep doen op u of op uw vereniging of bedrijf. U kunt ons op 3 verschillende manieren helpen: 18

19 1) Voelt u zich aangesproken door ons globaal inleefproject en wenst u een steentje bij te dragen tot ons steunfonds, dan kan u geheel vrijblijvend een bijdrage leveren als aandeel in alle projecten die we tijdens de reis zullen bezoeken. U stort op BE zonder specifieke vermelding. 2) Wenst u echter een specifiek project te steunen, dan kunt u dit bij de storting in het bijzonder vermelden: - Kishor Nagar (jongensschool van Vic Van Bortel sj) - Asha Kiran (meisjesschool) gerund door de zusters Ursulinen - Loreto Convent School van de Adibasis : de school in Lohardaga, van de verpauperde plaatselijke bevolking - Arouse : de projecten van pater Van Nuffel sj - Radha Rani: weeshuizen en leprahuizen van de zusters van Moeder Theresa (Missionaries of Charity) - Het melaatsendorp van Damiaanactie - De organisatie van Zr Jeanne Devos 3) Bent u eerder of tevens het vormingsinitiatief voor onze jongeren genegen en wilt u ons (ook) financieel steunen in onze werkingskosten, dan mag u voor volgende doeleinden uw bijdrage storten op rekening BE Deze kosten behelzen: - opleiding en vorming (bezoeken, verplaatsingen, drank, voeding, filmverhuur, teambuildingweekend in de Hoge Rielen, ) - sociale hulp aan deelnemers die het financieel nodig hebben - de vergoeding voor het onderdak en de voeding aangeboden door onze gastheren en gastdames in Ranchi en omstreken: de Ursulinen - de t-shirts (een 4-tal per persoon) met opdruk voor alle deelnemers - green-seats ter compensatie van de luchtvervuiling (CO2) veroorzaakt door onze verplaatsingen (kerosine, diesel, elektriciteitsverbruik ), begroot op, afhankelijk van de berekeningsmethode, tussen 51 en 109 Eur per deelnemer Asha Kiran (de Ursulinen) 19

20 In het melaatsendorp (op prospectie in 2010) We nodigen u uit uw bijdrage aan de hand van bijgevoegde brief bekend te maken. 20

21 Uw logo en/of (bedrijfs)gegevens Plaats: Datum: Aan: Globo Loco Inleefreis India 2013 Onze-Lieve-Vrouwecollege Frankrijklei Antwerpen Sponsorbrief Ik steun persoonlijk / met mijn vereniging / bedrijf: het GLOBO LOCO-project Pasen van het Onze-Lieve-Vrouwecollege van Antwerpen. Hierbij stort ik op haar fondsenrekening BE het bedrag van:,00 EURO Naam: Adres:.... Tel / GSM: .. Ik wil genieten van een fiscaal attest voor de aftrekbaarheid en stort daarvoor mijn bijdrage (boven de 40 Eur) niet rechtstreeks op bovenvermelde rekening van Globo Loco maar op de rekening van de vzw HUBEJE, voluit: Hulp van de Belgische Jezuïeten aan de Derde Wereld, opgericht door de Vlaamse Jezuïeten. (HUBEJE vzw - Koninginnelaan 141 te 1030 Brussel - Bankrekening: BE met de vermelding Globo Loco/Antwerpen. Ik stuur deze brief naar het Onze-Lieve-Vrouwecollege of mail of fax een kopie ( ). 21

22 - Wat krijgt u ervoor terug? Natuurlijk willen we onze milde sponsors de kans bieden zich bekend te maken als zij dat wensen. We stellen u verschillende formules voor: 1) Bedrijfs- of verenigingslogo Op gadgets, schoolmateriaal, schriften en schrijfgerief op één of meerdere t-shirts Op onze bagage op een zichtbare plaats Op onze gedrukte media (briefpapier, programmaboekjes, vormingsmateriaal ) Op het verslag- en promotiefilmpje waarmee we al onze sponsors aflopen en de klassen (1300 leerlingen), de ouders en de Raad van Bestuur toespreken Op onze website, blog en facebook met dagelijkse berichten gelezen door de collegegemeenschap en aanverwanten (schatting: 2500 views) 2) Naamsvermelding In onze toespraken, bij bedankingsrecepties en meetings in België en India Op onze Grand Fundraisingnight op 13/03/15 3) Getuigenis Presentaties en reisverslagen van onze jongeren in scholen, bij verenigingen, in bedrijven, serviceclubs Bij een gift van een tegenwaarde in geld of natura van 25 Eur Bij een gift van min 25 Eur per t-shirt Bij een gift van min. 75 Eur per stuk bagage Bij een gift van min 300 Eur Bij een gift van min 500 Eur Bij een gift van min. 750 Eur Bij een gift van min Eur Bij een gift van min. 500 Eur Bij een gift van min. 500 Eur 22

23 - Motivatie deelnemers Uit de 31 motivatiebrieven delen wij enkele fragmenten met u. 23

24 - Motivatie van de ouders Wij zijn als ouders enorm blij met de India-inleefreis omdat het een unieke kans biedt om betrokkenheid bij de rest van de wereld te vergroten. De keuze voor het inleven, het mee laten (be-)leven met de plaatselijke bevolking maakt dat het niet alleen de mooie toeristische plaatjes oplevert, maar vooral een goed idee geeft van het leven zoals het daar echt is. Kortom, een fantastische levenservaring voor de volgende generatie wereldburgers. ouders van Tine Deceuninck Wat betekent globalisatie voor onze kinderen en hoe vinden ze er hun plaats.vandaag groeien ze op in een wereld van melk en honing, maar is dit in andere delen van de wereld ook zo. Hoe gaan we om met kinderen uit andere werelddelen, hoe leren we ze kennen. Een indompeling in lokale cultuur vormt de leerschool bij uitstek. Een buitenkans. ouders van Vincent Lenders 24

25 - Deelnemers en begeleiders Thomas Antychin Julie Doens Charlotte Driessen Pieter Mendonck Inge Van Dijck Hélène De Decker Caitlin Oerlemans Marie Peeters Julie Plaitin Charlotte Speelmans Emma Slosse Marta Movchan Myrte Barthels Jaime Aru Helen Deckers Stéphanie Pirot Emilie Ramos Gonzalez Ignace Leroy Stijn Desmedt Luna Hendrickx Charlotte Hendrickx Jason Roelans Casper Van Oekelen Pieter-Jan Bode Lauren Cooreman 6MTWe 6MTWe 6MTWe 6HW 6HW 6HW 6HW 6HW 6ECMT 5WeWia 5WeWia 5WeWia 5LWib 5MTWe 5HWb 5LWe 5LMT 5EcMT 5LWe 5HWb 5HWb 5HWb 5GWe 5GWe 5ECWi 25

26 Begeleiders: korte biografie en reiservaring Kaat Houtman is geboren in 1985 (29 jaar) en woont in Antwerpen. Zij gaat mee als begeleidster van deze inleefreis omdat ze als kind al gepassioneerd was door het andere. Nadat ze de humaniora had beëindigd, vertrok ze voor een jaar naar Peru. Hier woonde ze in een Andesdorp waar ze in een Peruaans gezin verbleef en werkte in een weeshuis. Deze ervaring was zo intens dat ze meermaals terugtrok naar Peru om vrienden en familie te bezoeken tijdens haar opleiding aan de Universiteit Gent. Zo heeft ze ook vrijwilligerswerk gedaan in een project met straatkinderen in Kinshasa (Democratische Republiek Congo). Na al deze ervaringen voelde ze de behoefte om de derdewereldproblematiek beter (theoretisch) te kunnen kaderen. Daarom heeft ze de Master Governance and Development gevolgd aan het Instituut voor Ontwikkelingsbeleid en beheer. Deze internationale opleiding gaf haar niet enkel theoretisch een kader, maar ze leerde ook mensen over heel de wereld kennen met dezelfde passie. Deze vriendschappen zorgen ervoor dat ze zich nog steeds een échte wereldburger voelt. Hierna behaalde ze ook haar Diploma Leraar en sinds 2010 is zij leerkracht Nederlands aan het Onze-Lieve-Vrouwecollege in Antwerpen. Ze tracht de leerlingen al haar (exotische) passies mee te geven en ze ook een beetje wereldburger te doen voelen! Xavier Lefèvre Is geboren in 1963 (51 j.) en vader van een 20- jarige dochter en 18-jarige zoon. Hij is oud-leerling van het Onze-Lieve-Vrouwecollege (LG1981) en studeerde Rechten in Namen en Leuven. Na zijn legerdienst en huwelijk met Catherine De Backer, werkte hij 16 jaar in een transport- en expeditiebedrijf als jurist, manager en bestuurder. In 2005 stapte hij over naar het onderwijs omdat hij de vaak haast oneerlijke concurrentiepraktijken en druk niet meer aankon. Sindsdien is hij leerkracht economie, Nederlands en godsdienst en klastitularis in het 5 de jaar. Xavier is erg begaan met het lot van haast 2/3 van de mensen op onze planeet. Hij vindt het een uitgesproken onrecht dat hij de kansen die hij allemaal in z n schoot 26

27 kreeg geworpen niet optimaal zou benutten om die van de anderen te vergroten. Je leeft maar één keer zegt hij vaak. Daarmee bedoelt hij: de hoogste tijd dus om iets te doen aan onrecht en unfaire verdelingen in de wereld. Zij lijden aan materiële armoede, wij aan geestelijke. Net daarvoor koos hij voor het onderwijs. Hij reisde in 2006 met Damiaanactie naar Bangladesh, bezocht in 2008 z n nicht - in dienst van de Europese Unie - in Burkina Faso en ondernam samen met medebegeleiders Erwin Desmet en Jeroen Rombouts een prospectiereis naar India in Telkens kwam hij met een hevig bonkend hart terug: dit moéten m n leerlingen zien! Dat kan niet anders dan hun levenskeuzen ten goede komen! Voorkomen dat ze dezelfde fouten maken als ik! Jeroen Rombouts Is geboren op 5 juni 1984 te Merksem (Antwerpen). Hij studeerde in 2008 af als leraar Wiskunde -Fysica- Informatica aan de Karel de Grote Hogeschool te Antwerpen. In 2009 begon hij les te geven op het Onze- Lieve-Vrouwecollege. Als kleine jongen van 6 ging hij naar de KSA te Schoten. Iedere week jeugdbeweging en jaarlijks een kamp was een uitlaatklep en een ontmoetingsplaats om met vrienden iets op te bouwen. Na vier jaar leiding werd dit hoofdstuk afgerond op een hoogtepunt. Een tijd die nooit terug kan komen, maar die zo waardevol was. Tijdens zijn studietijd heeft hij zich in de vakantieperiodes gewaagd aan het rondliften door Italië. De gastvrijheid en de behulpzaamheid van de mensen heeft ervoor gezorgd dat hij Italië op een andere, meer menselijke manier heeft mogen ervaren. Toen hij hoorde over een reis naar India was onmiddellijk geïnteresseerd. Zo ging hij samen met Xavier en Erwin in 2010 op prospectie met het vaste voornemen om nadien met leerlingen op inleefreis te gaan. Deze ervaring heeft een diepe indruk op hem nagelaten. Hij is zeer dankbaar dat hij deze kans gekregen heeft. Het is nu mijn taak om ook anderen de kans te geven dit te mogen beleven. Quien vive ve mucho, pero quien viaja ve màs Wie leeft, ziet veel dingen, maar wie reist ziet veel meer dan dingen. Arabisch spreekwoord. 27

28 biologie onder zijn hoede. Laurens Schepkens Is geboren op 13 december 1986 te Antwerpen (stad!). Hij studeerde in 2010 af als Evolutionair gedragsbioloog aan de Universiteit Antwerpen. Na lang twijfelen over al dan niet in het onderzoeksveld te stappen heeft hij toch uit voorliefde gekozen om nog een extra jaar specifieke lerarenopleiding te volgen aan de Universiteit Antwerpen. In 2011 begon hij les te geven op het Onze-Lieve-Vrouwecollege. Eerst biologie en aardrijkskunde in de tweede graad, vanaf dit schooljaar staan ook alle 6des voor Als kind was hij reeds betoverd van de pracht en praal van de natuur. Uren uitleggen over beestjes aan geïnteresseerden en mindergeïnteresseerden. Wonend in het polderachtige Land van Waas besteedde hij uren aan ravotten en prutsen in de natuur die aan de deur van zijn ouderlijk huis begon. Op latere leeftijd werd deze passie enkel groter, maar ook andere zaken als basketbal en muziek kwamen steeds meer op de voorgrond. Bij deze groeide ook de gezonde interesse om de vleugels uit te slaan en de wereld te gaan ontdekken. Net afgestudeerd resulteerde dit in een fantastische rondreis in Amerika met twee goede jeugdvrienden en talloze interessante ontmoetingen. Aangezien hij opgroeide in een gezin waarvan beide ouders in de zorgsector werkend waren, was de stap maar heel klein om ook op het college mee in te stappen in het zorgbeleid meer bepaald in het Sociaal Project. Vanaf dit schooljaar vervult hij dan ook de rol van coördinator. Als een toffe collega hem dan kwam vragen of hij interesse toonde om deze reis naar India mee te begeleiden was het antwoord natuurlijk positief. Het leven moet je beleven en die belevenis moet je in al zijn facetten met anderen delen. Long live rock n roll 28

29 Contact en Links en Ten uitgeleide Zullen onze leerlingen van hun collegetijd een reflex van behulpzaamheid en dienstbetoon overhouden? Zullen ze zich het lot van de geringen en minstbedeelden aantrekken? Aan deze blijvende levenshouding wordt het succes van onze opvoeding gemeten, evenzeer en nog méér dan aan het slagen in een beroep, of aan het sociale aanzien dat daaruit voortspruit. Voormalige pater Generaal Peter Hans Kolvenbach sj in een toespraak tot de leerkrachten van de Vlaamse jezuïetencolleges. 29