Moet jij een knal? Leuk gevuld blouseje!

Transcriptie

1

2 Moet jij een knal? De filmopnames voor Hoge HaKKen, echte Liefde zijn in 1981 gedeeltelijk opgenomen in het Havengebouw en bij Combined Terminals Amsterdam. Directeur Semijns Roggeveen (gespeeld door Rijk de Gooijer) is steenrijk en woont in een prachtig huis in het Gooi. Hij verveelt zich stierlijk. Zijn vrouw Mirabelle bevindt zich in hogere sferen vanwege haar zweverige activiteiten en de kinderen willen alleen maar geld van hem. Ook is hij op zijn vriendin uitgekeken. Semijns goedlopend containerbedrijf heeft hem niets meer te bieden. Hoog in het Havengebouw zit hij in zijn directiekamer en kijkt uit over het IJ. Ik stond alleen voor het vensterglas en was mij aan het vervelen. Ik wou dat ik eindelijk die twee hondjes was, dan kon ik samen spelen. Semijns besluit eens een kijkje te gaan nemen in de kantine van zijn containerbedrijf. Direct bij binnenkomst botst hij tegen een haven arbeider op. Je staat in de weg man! Heb je stront in je ogen. Moet je soms een knal? Snel loopt hij naar de balie om koffie te bestellen. Daar ziet hij de beeldschone serveerster Jenny (Monique van de Ven) staan. Hij wordt op slag verliefd en droomt dat hij een stoere haven arbeider is die een date met haar heeft. Semijns heeft het plan opgevat om, vermomd met pruik en snor, bij zijn eigen zaak in dienst te treden als vrachtwagenchauffeur Arie Snoek. Leuk gevuld blouseje! Arie regelt een tweede woning in de Amsterdamse Pijp. Al snel trekt Jenny bij Arie in en ze zijn heel gelukkig met elkaar. Af en toe vergeet hij - in zijn nieuwe gedaante als vrachtwagenchauffeur - het platte Amsterdamse accent te gebruiken en spreekt hij zeer geaffecteerd. Wat praat je raar, is dan de algemene opmerking. Een spannend maar ook vermoeiend dubbelleven in de Amsterdamse Pijp en het Gooi. Arie stookt de collega s op tegen zijn eigen bedrijfsleiding om te gaan staken voor betere faciliteiten in de kantine en de toiletten. Semijns wil niet toegeven aan de eisen van het personeel en vindt dat die lastige Arie teveel voor onrust zorgt. Als hij in zijn rol als Semijns de entreehal van het Havengebouw inloopt ziet hij ineens Jenny op haar rode pumps van de enorme wit marmeren trap aflopen. Vol bewondering kijkt hij vanachter de zwart granieten pilaar omhoog. Hij springt tevoorschijn en loopt naar haar toe. Had u wat? vraagt Jenny aan Semijns. Nee hoezo? 47

3

4 Een Momentopname Ter gelegenheid van het vijfentwintigjarig bestaan van het Havengebouw werd een boek uitgegeven genaamd: N.V. Het Havengebouw Amsterdam Een Momentopname. De oplage van dit boek bestond uit slechts 99 genummerde exemplaren. In het boek is ter illustratie een pentekening opgenomen, gemaakt door Nenad V. Karpov. Ook een gesigneerde aquarel - met daarop het Havengebouw tegen de skyline van de stad afgebeeld - is van deze kunstenaar achterin het boek toegevoegd. De teksten zijn geschreven door Gerard Metzelaar en de interviews zijn door Jojanneke Claassen geschreven. Zij is een zus van de toenmalige directeur Dick Ernst Claassen. Behalve een interview met Claassen worden ook twee voormalige directeuren van de N.V.: R.H. Rutten Scheepvaartvereeniging Noord (S.V.N.) en C.N. Nagtzaam (chef afdeling financiën van de Stoomvaart Maatschappij Nederland) geïnterviewd voor het boek. Cornelis Nicolaas Nagtzaam kreeg in mei 1985 dit boek per post toegezonden. Hij stuurde direct een bedankbrief naar Claassen. Daarin schrijft hij dat hij beslist niet de indruk wil wekken dat er twee angry old men aan het woord zijn geweest. Hij vond het wel eens nodig om het ventiel open te zetten om de druk van 25 jaar gedoe rondom de bouw en exploitatie van het Havengebouw wat te doen afnemen! Zijn herinneringen aan de periode van opbouw en consolidatie waren uitermate plezierig. Vooral vanwege de goede zorgen waarmee Claassen en administrateur K. Jongerden hem altijd hadden omringd. Hij eindigt zijn brief aan Claassen met zijn visie, geïnspireerd door Homerus, op de periode Rutten/Nagtzaam als volgt: Zy zaten aan het roer en hielden bedreven koers. En nimmer sloot de slaap hun ogen toe. 57

5