Deel gynaecologische zorg naar Bergman Clinics

Transcriptie

1 UMC Utrecht Nieuwsbrief juni 2014 Deel gynaecologische zorg naar Bergman Clinics Een aantal behandelingen van de algemene gynaecologische zorg van het UMC Utrecht is verhuisd naar Bergman Clinics Vrouwenzorg, locatie Bilthoven. Nieuwe patiënten en een deel van hen die al onder behandeling zijn in het UMC Utrecht, worden ernaartoe doorverwezen. Daar worden ze snel en volgens de nieuwste inzichten en behandelmethoden geholpen. Deze samenwerking biedt het UMC Utrecht de kans nog meer te focussen op complexe zorg voor gynaecologische patiënten. Het gaat om vrouwen met klachten op het gebied van vaginale afscheiding, niet-kwaadaardige aandoeningen aan de uitwendige geslachtsorganen (de vulvapoli), gynaecologische buik- en bekkenpijn en goedaardige aandoeningen van de eierstokken. De beide instellingen werkten al sinds 2002 samen op het gebied van bekkenbodemproblematiek. De uitbreiding maakt het mogelijk om nog meer vrouwen de juiste zorg op de juiste plek te kunnen bieden. Snel en adequaat In de Bergman Clinics Vrouwenzorg is alle kennis en ervaring aanwezig om veel voorkomende, eenvoudige aandoeningen snel en adequaat te kunnen behandelen. Er wordt er volgens de nieuwste inzichten en behandelmethoden gewerkt omdat ook artsen van het UMC Utrecht er spreekuur houden. Wanneer voor de behandeling van bepaalde klachten een opname noodzakelijk is, kan de patiënt snel worden doorverwezen naar het UMC Utrecht. De behandelend specialist reist dan met de patiënt mee. Deze samenwerking biedt het UMC Utrecht de kans nog meer te focussen op complexe zorg voor gynaecologische patiënten. Ook is er meer tijd om de gynaecologie verder te vernieuwen onder meer door het wetenschappelijk onderzoek te doen. Doorverwijzen U kunt uw patiënten doorverwijzen naar de Bergman Clinics Vrouwenzorg via Zorgdomein tel.nr info@bergmanclinics.nl Adres: prof. Bronkhorstlaan 10 - Gebouw 60, Bilthoven Deze informatie is op 6 juni gepubliceerd op de verwijzerssite van het UMC Utrecht. Omdat de verschijningsdatum van deze nieuwsbrief later is dan de start van deze samenwerking is het bericht inmiddels ook in de algemene media verschenen.

2 Het WKZ Geboortecentrum: voor alle zwangeren Het WKZ Geboortecentrum. Onder deze naam werken vanaf maart 2014 het Universitair Verloskundig Centrum (UVC) en de afdelingen Neonatologie en Verloskunde van het WKZ samen. Alle vrouwen die zwanger zijn en/of er willen bevallen, kunnen er terecht. Met of zonder medische indicatie. Het WKZ Geboortecentrum heeft tien buitenlocaties in de regio waar verloskundigen spreekuur houden. Verloskundige Ilanit Overbeeke: Vrouwen kunnen dus op controle bij de verloskundige om de hoek. In het ziekenhuis wordt de bevalling begeleid door een eerstelijns verloskundige en een kraamverzorgende. Als de (aanstaande) moeder of baby extra zorg nodig hebben, neemt met het medisch verloskundig team - tweedelijns verloskundige, arts of gynaecoloog - het over. De eerstelijnsverloskundige en kraamverzorgende blijven echter aanwezig zodat de zwangere vertrouwde gezichten blijft zien. Bovendien komt het medisch verloskundig team naar haar toe. Ze hoeft dus niet te verhuizen naar een andere verloskamer. Baby s die intensieve zorg nodig hebben worden binnen het geboortecentrum opgenomen op de afdeling Neonatologie. Samen vormen we een full service centrum. Website In oktober gaat de website van het WKZ Geboortecentrum live. Tot die tijd is informatie erover te vinden op Daar staan ook de adresgegevens van de buitenlocaties vermeld.

3 Uitbreiding meekijkconsulten Sinds 2011 houden een orthopedisch chirurg, longarts, internist en oogarts van het UMC Utrecht consultatief spreekuur in gezondheidscentrum De Bilt op verzoek van de huisartsen. Dit meekijkconsult een pilot met als doel de juiste zorg op de juiste plek- blijkt zo succesvol dat de NZA en zorgverzekeraar Achmea onlangs groen licht gaven voor verlenging én uitbreiding tot 1 april Ook de huisartsen uit Bilthoven sluiten aan en aan de specialismen worden gynaecologie en cardiologie toegevoegd. Floris Hirsch is een van de huisartsen binnen gezondheidscentrum De Bilt die de afgelopen jaren meekijkconsulten hebben aangevraagd. De onderwerpen zijn dan bijvoorbeeld schildklierproblemen of uitstralende pijn van de rug naar de benen. Het is bij deze klachten soms lastig erachter te komen wat er precies aan de hand is, vindt hij. Zeker wanneer ze lang aanhouden en een patiënt soms al medicatie krijgt. Is de hoeveelheid dan niet goed of hebben de klachten een andere oorzaak dan hij dacht? Extra bevestiging De specialisten bespreken de patiënten met de huisarts na. Bij orthopedisch chirurg René Castelein is de huisarts aanwezig tijdens het consult om mee te kijken hoe hij lichamelijk onderzoek doet. Hirsch: Het is heel leerzaam om te horen welke vragen de specialisten stellen om tot een diagnose te komen. Omdat zij op hun terrein meer kennis en ervaring hebben dan wij, leggen ze ook sneller verbanden met andere aandoeningen. Toch moet ik zeggen dat het beleid dat ik heb ingezet vaak klopt. Dit consult is dan een extra bevestiging. Ook patiënten vinden een meekijkconsult prettig, stelt Hirsch. Lachend: De mening van een specialist weegt voor hen meestal net iets zwaarder dan die van ons. Castelein, die één keer in de zes weken een namiddag naar de Bilt komt, vindt dat voor deze conclusie geen enkele reden is: Huisartsen hebben veel orthopedische kennis. Zo n 80 tot 90 procent van de orthopedische klachten kunnen ze zelf af. Dat ik nu meekijk, zorgt er wél voor dat de groep die moet worden doorverwezen naar de juiste specialist gaat. Wederzijds begrip Het spreekuur bevordert behalve de deskundigheid van de huisartsen ook het begrip voor elkaars werkzaamheden en werkomstandigheden. Hirsch noemt als voorbeeld Zorgdomein: Wanneer je een patiënt verwijst moet je de diagnose aanvinken die je veronderstelt. Maar die is er op dat moment vaak nog niet. Wij denken in klachten, niet in diagnoses. Het gevolg kan zijn dat de doorverwijzing niet op de juiste plek terecht komt. Deze en andere zaken die tot misverstanden kunnen leiden worden in het kielzog van de consulten uitgewisseld. Voor Castelein was dit juist een reden om mee te doen aan de pilot: Ik vind het belangrijk dat wij als specialisten uit onze ivoren toren komen. Resultaten project Consultatieve spreekuren Tussen 2011 en 2013 hebben ongeveer driehonderd patiënt per jaar een meekijkconsult gehad. De helft kon daardoor bij de huisarts onder behandeling blijven. Het was voor de NZA de reden om het project te verlengen. Er worden jaarlijks zeshonderd patiënten verwacht. Lees meer informatie over het meekijkconsult op de site van Raedelijn

4 Samenwerking Saltro en UMC Utrecht Onlangs hebben Saltro en het UMC Utrecht een intentieverklaring tot een vernieuwde samenwerkingsalliantie getekend. Innoveren in de keten is het voornaamste doel. Maar ook op het gebied van onderwijs en onderzoek zijn voordelen te behalen. Saltro Diagnostisch Centrum en het de afdeling Medische Microbiologie van het UMC Utrecht werken al jaren met elkaar samen, maar willen die samenwerking intensiveren. Saltro richt zich op de diagnostiek en ondersteuning van de eerstelijnsgezondheidszorg. De medische microbiologie van het UMC Utrecht richt zich op diagnostiek, behandeling en preventie van infectieziekten in de tweedeen derdelijnszorg. Samen beslaan we de hele keten, stelt Esther Talboom-Kamp, voorzitter van de Raad van Bestuur van Saltro. Door de wetenschappelijke kwaliteit van het UMC Utrecht te koppelen aan de implementatiekracht van diagnostisch centrum Saltro kunnen we samen nieuwe ontwikkelingen in de eerstelijns gezondheidszorg stimuleren en ondersteunen. Prof. Marc Bonten, afdelingshoofd van de Medische Microbiologie in het UMC Utrecht, vult aan: Te vaak blijft een innovatie hangen in de derde lijn. Door hierin met elkaar samen te werken kunnen we de zorg voor de patiënt efficiënter verbeteren. Eerstelijnszorg verbeteren Ook op het gebied van onderwijs biedt de samenwerking voordelen. Door de kennis van het UMC Utrecht te verbinden met het netwerk en de eerstelijnskennis van Saltro, kan de eerstelijnszorg inhoudelijk worden verbeterd. Een voorbeeld hiervan is het antibioticagebruik. Het grootste deel hiervan wordt in de eerste lijn voorgeschreven. Door gerichte na- en bijscholing kan het risico op multiresistentie voor antibiotica bij de bron worden aangepakt. Op het gebied van onderzoek schuilt het voordeel vooral in kennisbundeling. De grote hoeveelheid patiënteninformatie en materiaal van Saltro plus de ervaring van het UMC Utrecht met fundamenteel en grootschalig onderzoek komt het wetenschappelijk onderzoek ten goede.

5 Vergoed langwerkende ADHDmedicatie helemaal Zorgverzekeraars zouden ook langwerkende ADHD-medicatie volledig moeten vergoeden. Dat vindt kinder- en jeugdpsychiater Els van den Ban. Zij promoveerde eind april op onderzoek naar ADHD-medicatie. In haar promotieonderzoek bracht Van den Ban het medicatiegebruik van patiënten met ADHD in Nederland vanaf 2001 in kaart op basis van informatie van apotheken. Tussen 2001 en 2006 nam het gebruik van ADHD-medicatie met een factor 6,5 toe. De toename was zichtbaar bij zowel mannen als vrouwen. Het betekent overigens niet dat ADHD tegenwoordig veel meer voorkomt. Wel blijkt medicatiegebruik onder kinderen in het algemeen, voor allerlei ziekten, toe te nemen in Nederland. Verschillen in type ADHD-medicatie Van den Ban maakte ook een onderverdeling in type ADHD-medicatie. In 2003 en 2005 zijn langwerkende ADHD-medicijnen op de markt gekomen. Daarvan hoeft een patiënt slechts één tablet per dag te nemen. Het voordeel van dit type medicatie is een grotere therapietrouw en minder bijwerkingen. De medicijnen zijn daardoor effectiever. Patiënten met ernstigere vormen van ADHD gebruiken vaak de langwerkende medicijnen, net als pubers die langere schooldagen maken. Binnen enkele jaren na de introductie van deze medicijnen gebruikte 20 procent van de patiënten de langwerkende middelen. Echter, vrijwel geen enkele zorgverzekeraars vergoedt die in het basispakket. De langwerkende medicatie is per jaar ongeveer 3,5 tot 6 keer zo duur als de kortwerkende medicijnen ( 600,= tot 1.080,= per jaar ten opzichte van 180,= per jaar). Vergoeding ADHD-medicatie Van den Ban vindt het zorgelijk dat vrijwel geen ziektekostenverzekeraar de langwerkende ADHDmedicatie via het basispakket vergoedt. Niet alle ouders of patiënten kunnen de langwerkende medicijnen zelf betalen. Dit zorgt ervoor dat niet alle patiënten dezelfde medicamenteuze behandelingsmogelijkheden geboden krijgen. Gebruik van kortwerkende middelen lijkt in eerste instantie wel goedkoper, maar de langwerkende werken vaak beter, juist bij ernstigere vormen van de aandoening. Zeker omdat vergeetachtigheid een kenmerk is van ADHD, is het lastig om meerdere keren per dag medicijnen te slikken. Niet goed behandelde ADHD leidt op de lange duur juist tot hogere maatschappelijke kosten. Dan zijn de directe kosten voor kortwerkende medicatie wel lager, maar door staken en slecht innemen zijn ze minder effectief.