Zaaknummer : CBHO 2015/247.5 Rechter(s) : mrs. Borman, Lubberdink en Streefkerk Datum uitspraak : 6 juni 2016 Partijen : appellante en CBE Hogeschool

Transcriptie

1 Zaaknummer : CBHO 2015/247.5 Rechter(s) : mrs. Borman, Lubberdink en Streefkerk Datum uitspraak : 6 juni 2016 Partijen : appellante en CBE Hogeschool Utrecht Trefwoorden : beroepspraktijk bijzondere omstandigheden bronverwijzing deskundige ernstige fraude fraude herkansing informatie intentie kwaliteit van de tentamens en examens meesterproef motiveren niet geldig verklaren objectieve maatstaven OER onregelmatigheden plagiaat reparatiemogelijkheid sanctie schrijfopdracht startbekwaam toetsgelegenheid uitsluiting van tentamens vermoeden vrijstelling Artikelen : WHW: artikel 7.3 WHW: artikel 7.12b Awb: artikel 6:19 OER: artikel 38 studiegids Journalistiek : artikel Uitspraak : gegrond Hoofdoverwegingen : Het (vermoeden van) plagiaat 2.3. et College heeft reeds vaker geoordeeld dat plagiaat een vorm van fraude is die met inachtneming van de in de WHW en OER neergelegde regels kan worden bestraft. Gewezen wordt op de ook door verweerder genoemde uitspraken CBHO 2014/096 en CBHO 2014/217. In deze laatste uitspraak is ook bepaald dat de vraag of sprake is geweest van fraude dient te worden beoordeeld aan de hand van objectieve maatstaven en dat de intenties van de betrokken student niet van belang zijn. (..) 2.5. Aan appellante kan worden toegegeven dat de algemene informatie over bronvermeldingen niet erg helder is, maar daarnaast kan ook worden vastgesteld dat appellante van de geldende voorschriften op de hoogte moet zijn geweest. Zij had eerder literatuuronderzoek verricht en zich ook toen op de hoogte gesteld, althans kunnen stellen van de regels inzake die bronvermeldingen. Bij die eerdere gelegenheden zijn geen onregelmatigheden vastgesteld, wat erop duidt dat appellante de regels op juiste wijze wist toe te passen. Dat er in het onderwijs onvoldoende aandacht is besteed aan de wijze waarop in eigen teksten gebruik moet worden gemaakt van bronvermeldingen, is door appellante gesteld, maar het College ziet geen aanleiding het standpunt van verweerder dat hieraan bij diverse door appellante gevolgde vakken aandacht wordt besteed, voor onjuist te houden Het College voegt hieraan toe dat het niet de opvatting van de door appellante geraadpleegde docent/deskundige X volgt, nu

2 deze niet aansluit op de vaste rechtspraak zoals verkort weergegeven in overweging 2.3. Ook overigens bevat de correspondentie met X geen aanleiding voor een ander oordeel. ( ) 2.8. Bij het opleggen van een sanctie moet met alle omstandigheden van het geval rekening worden gehouden. Verweerder heeft in zijn beslissing van 26 oktober 2015 als een van de bijzondere omstandigheden benoemd dat de omvang van het plagiaat beperkt is geweest en geoordeeld dat de sanctie niet passend is. Het College onderschrijft dit oordeel Het College is van oordeel dat de aan appellante opgelegde sanctie, gelet op alle omstandigheden van het geval, te zwaar is. De geconstateerde onregelmatigheden rechtvaardigen wel de gegeven toekenning van een NG. De geconstateerde onregelmatigheden rechtvaardigen echter niet het ontnemen van het recht van deelname aan de eerstvolgende toetsgelegenheid. De beslissing van 9 november 2015 moet in zoverre worden herroepen. De vrijstelling 2.9. Appellante betoogt dat op haar afstuderen de bepalingen uit de OER van toepassing zijn zoals deze luidden ten tijde van het moment dat zij haar studie Journalistiek begon en dat de examencommissie bij de wijziging van de OER voor het studiejaar had behoren te motiveren waarom met de nieuwe regeling de kwaliteit van het onderwijs wordt bevorderd Appellante kan niet in dit betoog worden gevolgd. Aan de onderwijsinstelling komt de bevoegdheid toe een onderwijs- en examenregeling te maken en deze te wijzigen, zolang de bepalingen in overeenstemming zijn met de WHW. Een verplichting om te motiveren waarom een wijziging de kwaliteit van het onderwijs bevordert, vloeit niet voort uit de WHW en kan ook anderszins niet worden aangenomen. Voldoende in dit verband is dat de kwaliteit van de tentamens en examens is gewaarborgd. Dat die kwaliteit niet zou zijn gewaarborgd met de regeling in de OER voor het studiejaar is niet gebleken. Van strijd met het bepaalde in de artikelen 7.3 en 7.12b van de WHW is geen sprake. Terecht heeft verweerder erop gewezen dat een student zich bij aanvang van zijn studie niet direct inschrijft voor de gehele opleiding, maar dat de inschrijving beperkt is tot een studiejaar. Bij de jaarlijkse inschrijving is telkens de op de voor het desbetreffende studiejaar geldende OER van toepassing, inclusief eventueel daarbij geldende overgangsregelingen. Dat appellante onder een overgangsregeling zou vallen die maakt dat op haar de OER van toepassing is die gold ten tijde van de inschrijving voor het eerste studiejaar, is niet gebleken. Herbeoordeling na reparatie Verweerder heeft toegelicht dat de cursus Afstuderen de status van een meesterproef heeft waarbij het uitgangspunt is dat de student aantoont onder tijdsdruk in staat te zijn het geheel van de drie onderdelen van dit examen met voldoendes af te ronden in lijn met wat in de beroepspraktijk wordt verwacht van een startbekwame student. Zoals volgt uit hetgeen hiervoor is overwogen is het College van oordeel dat de toekenning van een NG een passende reactie is op hetgeen is geconstateerd. Met de examencommissie en verweerder is het College van oordeel dat de examencommissie niet gehouden is een reparatiemogelijkheid te bieden, gelet op de geconstateerde onregelmatigheid. Een herkansing van onderdeel 2 van het examen is nodig om daarvoor een beoordeling te ontvangen. Uitspraak in de zaak tussen: [naam], wonende te [woonplaats], appellante,

3 en het college van beroep voor de examens Hogeschool Utrecht (hierna ook: CBE), verweerder. 1. Procesverloop Bij beslissing van 14 september 2015 heeft de examencommissie Instituut voor Media van de Hogeschool Utrecht (hierna ook: de examencommissie) opdracht 2 van de cursus Afstuderen van appellante niet geldig verklaard en appellante het recht ontnomen de eerstvolgende twee gelegenheden dat de cursus Afstuderen wordt getoetst, dit tentamen af te leggen. Bij beslissing van 28 september 2015 heeft de examencommissie geweigerd vrijstelling te verlenen voor de literatuuropdracht van de cursus Afstuderen en is het verzoek om de opdrachten bij de cursus Afstuderen na verwerking van feedback opnieuw te mogen inleveren, afgewezen. Bij beslissing van 26 oktober 2015 heeft verweerder het door appellante tegen deze beslissingen ingestelde beroep gedeeltelijk ongegrond en gedeeltelijk gegrond verklaard, de beslissing van 14 september 2015 vernietigd en de examencommissie opgedragen in zoverre een nieuwe beslissing te nemen met inachtneming van zijn uitspraak. Bij brief van 3 november 2015 heeft appellante tegen de beslissing van 26 oktober 2015 bij het College beroep ingesteld. Op 9 november 2015 heeft de examencommissie een nieuwe beslissing genomen, waarbij opnieuw opdracht 2 niet geldig is verklaard, maar de uitsluiting van het volgende tentamen is beperkt tot de eerstvolgende gelegenheid. Op 24 november 2015 is een verweerschrift bij het College ingediend. Het College heeft het beroep behandeld op 9 december 2015, waar appellante is verschenen, bijgestaan door mr. K.J. Slump. Verweerder is vertegenwoordigd door mr. M.M. Slump, ambtelijk secretaris van verweerder. Nadien hebben partijen nog nadere stukken ingezonden. Het College heeft het onderzoek vervolgens gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Ingevolge artikel 7.12b, tweede lid, van de Wet op het Hoger Onderwijs en Wetenschappelijk Onderzoek kan indien een student of extraneus fraudeert, de examencommissie de betrokkene het recht ontnemen één of meer door de examencommissie aan te wijzen tentamens of examens af te leggen, gedurende een door de examencommissie te bepalen termijn van ten hoogste een jaar. Bij ernstige fraude kan het instellingsbestuur op voorstel van de examencommissie de inschrijving voor de opleiding van de betrokkene definitief beëindigen. De examencommissie stelt ingevolge het derde lid van dit artikel regels vast over de uitvoering van de taken en bevoegdheden, bedoeld in het eerste lid, onderdelen a, b en d, en het tweede lid, en over de maatregelen die zij in dat verband kan nemen. In artikel 38 van de onderwijs- en examenregeling (hierna: OER) is de regeling opgenomen met betrekking tot onregelmatigheden bij het afleggen van examens en tentamens. Daarin is, voor zover hier van belang, bepaald dat indien een student fraudeert de examencommissie de betrokkene het recht kan ontnemen één of meer tentamens af te leggen, gedurende een door de examencommissie te bepalen termijn van ten hoogste één jaar. In artikel van de studiegids Journalistiek is vermeld dat onder fraude ook plagiaat wordt verstaan. Het (vermoeden van) plagiaat 2.2. Twee examinatoren hebben aan de examencommissie een vermoeden van onregelmatigheden gemeld met betrekking tot een door appellante ingeleverd werk voor de cursus Afstuderen. Dit vermoeden betrof opdracht 2 van deze cursus die bestaat uit het schrijven van een

4 onderzoeksverslag en een artikel voor vakgenoten. De onregelmatigheid bestaat in diverse (zeer) gebrekkige bronverwijzingen. De examencommissie heeft de gebreken gekwalificeerd als plagiaat en daarom ten aanzien van appellante haar besluit genomen Het College heeft reeds vaker geoordeeld dat plagiaat een vorm van fraude is die met inachtneming van de in de WHW en OER neergelegde regels kan worden bestraft. Gewezen wordt op de ook door verweerder genoemde uitspraken CBHO 2014/096 en CBHO 2014/217. In deze laatste uitspraak is ook bepaald dat de vraag of sprake is geweest van fraude dient te worden beoordeeld aan de hand van objectieve maatstaven en dat de intenties van de betrokken student niet van belang zijn Partijen, en ook de examencommissie, hebben zich uitgebreid uitgelaten over de onvolkomenheden die in het werk van appellante zijn geconstateerd. Appellante heeft daarbij onder meer gewezen op de niet eenduidige informatie die is verstrekt over de eisen die op het punt van de bronverwijzingen worden gesteld en op het in dit opzicht gebrekkige onderwijs aan de instelling waar zij studeert Zij heeft er verder op gewezen dat zij alle geraadpleegde bronnen heeft vermeld. Verweerder heeft gesteld dat het onderwijs op dit punt niet tekort geschoten is en daarbij gewezen op de aan appellante kenbaar gemaakte eisen ten aanzien van de schrijfopdracht Aan appellante kan worden toegegeven dat de algemene informatie over bronvermeldingen niet erg helder is, maar daarnaast kan ook worden vastgesteld dat appellante van de geldende voorschriften op de hoogte moet zijn geweest. Zij had eerder literatuuronderzoek verricht en zich ook toen op de hoogte gesteld, althans kunnen stellen van de regels inzake die bronvermeldingen. Bij die eerdere gelegenheden zijn geen onregelmatigheden vastgesteld, wat erop duidt dat appellante de regels op juiste wijze wist toe te passen. Dat er in het onderwijs onvoldoende aandacht is besteed aan de wijze waarop in eigen teksten gebruik moet worden gemaakt van bronvermeldingen, is door appellante gesteld, maar het College ziet geen aanleiding het standpunt van verweerder dat hieraan bij diverse door appellante gevolgde vakken aandacht wordt besteed, voor onjuist te houden Het College voegt hieraan toe dat het niet de opvatting van de door appellante geraadpleegde docent/deskundige X volgt, nu deze niet aansluit op de vaste rechtspraak zoals verkort weergegeven in overweging 2.3. Ook overigens bevat de correspondentie met X geen aanleiding voor een ander oordeel Gelet op wat is overwogen in 2.3 tot en met faalt het betoog van appellante dat geen sprake is geweest van plagiaat en dat haar, zo al sprake zou zijn van plagiaat, niet te verwijten valt dat zij dat heeft gepleegd. Dit betekent dat het beroep tegen het besluit van 26 oktober 2015 in zoverre ongegrond moet worden verklaard Ingevolge artikel 6:19 van de Algemene wet bestuursrecht heeft een bezwaar of beroep van rechtswege mede betrekking op een besluit tot intrekking, wijziging of vervanging van het bestreden besluit, tenzij partijen daarbij onvoldoende belang hebben. Dat betekent dat het College ook de beslissing van 9 november 2015 in zijn beoordeling zal betrekken Bij het opleggen van een sanctie moet met alle omstandigheden van het geval rekening worden gehouden. Verweerder heeft in zijn beslissing van 26 oktober 2015 als een van de bijzondere omstandigheden benoemd dat de omvang van het plagiaat beperkt is geweest en geoordeeld dat de sanctie niet passend is. Het College onderschrijft dit oordeel Het College is van oordeel dat de aan appellante opgelegde sanctie, gelet op alle omstandigheden van het geval, te zwaar is. De geconstateerde onregelmatigheden rechtvaardigen wel de gegeven toekenning van een NG. De geconstateerde onregelmatigheden rechtvaardigen echter niet het ontnemen van het recht van deelname aan de eerstvolgende toetsgelegenheid. De beslissing van 9 november 2015 moet in zoverre worden herroepen. De vrijstelling 2.9. Appellante betoogt dat op haar afstuderen de bepalingen uit de OER van toepassing zijn zoals deze luidden ten tijde van het moment dat zij haar studie Journalistiek begon en dat de examencommissie bij de wijziging van de OER voor het studiejaar had behoren te motiveren waarom met de nieuwe regeling de kwaliteit van het onderwijs wordt bevorderd.

5 Appellante kan niet in dit betoog worden gevolgd. Aan de onderwijsinstelling komt de bevoegdheid toe een onderwijs- en examenregeling te maken en deze te wijzigen, zolang de bepalingen in overeenstemming zijn met de WHW. Een verplichting om te motiveren waarom een wijziging de kwaliteit van het onderwijs bevordert, vloeit niet voort uit de WHW en kan ook anderszins niet worden aangenomen. Voldoende in dit verband is dat de kwaliteit van de tentamens en examens is gewaarborgd. Dat die kwaliteit niet zou zijn gewaarborgd met de regeling in de OER voor het studiejaar is niet gebleken. Van strijd met het bepaalde in de artikelen 7.3 en 7.12b van de WHW is geen sprake. Terecht heeft verweerder erop gewezen dat een student zich bij aanvang van zijn studie niet direct inschrijft voor de gehele opleiding, maar dat de inschrijving beperkt is tot een studiejaar. Bij de jaarlijkse inschrijving is telkens de op de voor het desbetreffende studiejaar geldende OER van toepassing, inclusief eventueel daarbij geldende overgangsregelingen. Dat appellante onder een overgangsregeling zou vallen die maakt dat op haar de OER van toepassing is die gold ten tijde van de inschrijving voor het eerste studiejaar, is niet gebleken. Herbeoordeling na reparatie Verweerder heeft toegelicht dat de cursus Afstuderen de status van een meesterproef heeft waarbij het uitgangspunt is dat de student aantoont onder tijdsdruk in staat te zijn het geheel van de drie onderdelen van dit examen met voldoendes af te ronden in lijn met wat in de beroepspraktijk wordt verwacht van een startbekwame student. Zoals volgt uit hetgeen hiervoor is overwogen is het College van oordeel dat de toekenning van een NG een passende reactie is op hetgeen is geconstateerd. Met de examencommissie en verweerder is het College van oordeel dat de examencommissie niet gehouden is een reparatiemogelijkheid te bieden, gelet op de geconstateerde onregelmatigheid. Een herkansing van onderdeel 2 van het examen is nodig om daarvoor een beoordeling te ontvangen Het voorgaande leidt tot de hierna onder 3 weergegeven beslissing. Van voor vergoeding in aanmerking komende proceskosten is niet gebleken. 3. Beslissing Het College Rechtdoende: I. verklaart het beroep tegen de beslissing van 26 oktober 2015 ongegrond; II. verklaart het beroep tegen de beslissing van 9 november 2015 gegrond; III. herroept de beslissing van 9 november 2015 voor zover daarin is bepaald dat appellante het recht wordt ontnomen de eerstvolgende gelegenheid dat de cursus Afstuderen wordt getoetst, dit tentamen af te leggen en bepaalt dat deze uitspraak in zoverre in de plaats treedt van het vernietigde besluit; IV. gelast dat het college van beroep voor de examens Hogeschool Utrecht het door appellante betaalde griffierecht van 45,00 (zegge: vijfenveertig euro) aan haar vergoedt.