Zaaknummer : 2014/204 en 204.1

Transcriptie

1 Zaaknummer : 2014/204 en Rechter(s) : mr. Nijenhof Datum uitspraak : 28 december 2014 Partijen : Appellant en Radboud Universiteit Nijmegen Trefwoorden : Aanmaning ter voldoening Betalingsverplichting Collegegeld Debiteurenprotocol Finale geschillenbeslechting Geldigheidsduur studieresultaten Studentaccount Artikelen : WHW artikel 7.42 lid 2 Awb artikel 6:19 Awb artikel 6:24 Awb artikel 8:81 Awb artikel 8:86 Debiteurenprotocol Radboud Universiteit Nijmegen Uitspraak Hoofdoverwegingen : Ongegrond; verzoek afgewezen : De Radboud Universiteit Nijmegen hanteert met betrekking tot de betaling van collegegeld het Debiteurenprotocol. In dit protocol is bepaald dat de student, indien het bedrag van een incasso-opdracht niet kan worden geïncasseerd, een brief ontvangt waarmee de student in kennis wordt gesteld van de weigering door de bank. Meegedeeld wordt dat bij de eerstvolgende reguliere inning zal worden geprobeerd om het openstaande bedrag alsnog te incasseren. Indien voor de tweede opeenvolgende keer niet kan worden geïncasseerd, ontvangt de student wederom een brief. In deze brief staat dat de mogelijkheid om via een incassomachtiging het collegegeld te voldoen vervalt en dat de student het resterende verschuldigde collegegeld in één keer dient te betalen. Ook wordt in deze brief meegedeeld dat het studentenaccount wordt geblokkeerd en dat de blokkering ongedaan wordt gemaakt op het moment dat het verschuldigde collegegeld is betaald. Uit de stukken blijkt dat bij appellant sinds januari 2014 een probleem is ontstaan met het incasseren van het door hem verontschuldigde collegegeld voor het studiejaar Bij brief van 9 januari 2014 is aan appellant meegedeeld dat de incasso-opdracht voor de inning van het collegegeld is gestorneerd en dat op 27 januari 2014 opnieuw geprobeerd zou worden het verschuldigde bedrag, tegelijkertijd met de volgende termijn, te incasseren. Op 27 januari 2014 is de incasso vervolgens gestorneerd. Bij brief van 7 februari 2014 is aan appellant meegedeeld dat hij uiterlijk 7 april 2014 het resterende collegegeld diende te betalen, omdat hij anders zou worden uitgeschreven. Op 2 april 2014 heeft appellant blijkens de stukken verzocht om de betaling in maandelijkse termijnen weer mogelijk te maken. Bij brief van 14 april 2014 is aan appellant meegedeeld dat dit weer mogelijk was, op voorwaarde dat bij de incasso van eind april 2014 het tot dan toe verschuldigde collegegeld, ter hoogte van 611,68 euro, zou kunnen worden afgeschreven. Eind april 2014 is de incasso wederom gestorneerd. Bij brief van 9 mei 2014 is aan appellant meegedeeld dat in mei alsnog zou worden geprobeerd het resterende bedrag te incasseren met dezelfde waarschuwing als in de eerdere brieven. Eind mei 2014 is de incasso opnieuw gestorneerd. Uiteindelijk is aan appellant bij de beslissing van 6 juni 2014 meegedeeld dat de machtiging voor gespreide betaling is stopgezet en dat hij uiterlijk binnen twee maanden het resterende collegegeld dient te betalen. Ook is hem in die beslissing meegedeeld dat hij ten gevolge van de stopzetting van de betaling wordt afgesloten van de informatiesystemen, waaronder zijn studentaccount. Naar aanleiding daarvan heeft appellant

2 Uitspraak in de zaak tussen: verzocht om toegang tot zijn studentenaccount. Met het college van bestuur is de voorzieningenrechter van oordeel dat voornoemde gang van zaken overeenstemt met het door de Radboud Universiteit gehanteerde Debiteurenprotocol en dat het in de door appellant naar voren gebrachte omstandigheden geen aanleiding heeft hoeven zien om daarvan af te wijken. Daarbij wordt in aanmerking genomen dat appellant, naar ter zitting desgevraagd is gesteld, thans nog steeds niet aan zijn betalingsverplichting heeft voldaan. Dat voor andere studenten met een betalingsachterstand wel uitzonderingen op het Debiteurenprotocol zouden zijn gemaakt leidt niet tot een ander oordeel, nu voor hem ook uitzonderingen daarop zijn gemaakt door hem in zowel februari als april nogmaals de mogelijkheid te bieden om onder bepaalde voorwaarden in maandelijkse termijnen te betalen. De door appellant naar voren gebrachte omstandigheid dat hij door de blokkering van zijn studentenaccount niet in staat was zijn tentamens voor te bereiden en te maken en derhalve zijn bacheloropleiding niet voor 1 september 2014 af te ronden, biedt geen grond voor een andere conclusie. Appellant is er in diverse brieven van de Dienst Studentenzaken op gewezen dat zijn studentenaccount zou worden geblokkeerd, indien hij het collegegeld niet tijdig zou voldoen. Dat appellant vanwege problemen met zijn onderneming niet in staat is het collegegeld te voldoen, leidt evenmin tot het oordeel dat de beslissing van het college van bestuur van 21 augustus 2014 niet in stand kan blijven. Het is de verantwoordelijkheid van een student om ervoor te zorgen dat, indien hij zich inschrijft voor een opleiding, het collegegeld kan worden voldaan. Er bestaat voorts geen grond appellant te volgen in zijn stelling dat het college van bestuur ten onrechte is voorbij gegaan aan zijn stelling dat de Dienst Studentenzaken had moeten ingaan op zijn aanbod om alsnog in maandelijkse termijnen te betalen. Hiertoe is van belang dat hij slechts heeft aangeboden om de maandelijkse termijnen zelf te voldoen en de opgebouwde betalingsachterstand op een moment te voldoen als er voldoende geld op zijn rekening zou staan. Ook heeft hij al twee keer eerder dat aanbod gedaan en vervolgens niet aan zijn betalingsverplichting voldaan. ( ) Naar aanleiding van de in beroep door appellant ingenomen stelling dat de bezwaarprocedure niet eerlijk is verlopen, heeft het college van bestuur besloten het bezwaarschrift van appellant alsnog voor te leggen aan de geschillenadviescommissie. Die commissie heeft op 11 december 2014 geadviseerd het bezwaar van appellant ongegrond te verklaren. Naar aanleiding daarvan heeft het college van bestuur bij beslissing van 12 december 2014 opnieuw besloten het bezwaar ongegrond te verklaren. Reeds daarom treft dit betoog geen doel. ( ) Ter zitting is namens het college van bestuur toegelicht dat mevrouw [naam 2] geen deel uitmaakt van de geschillenadviescommissie, maar dat zij slechts als ambtelijk secretaris zorgdraagt voor de verslaglegging van het verhandelde ter zitting en het concipiëren van het door de commissie te geven advies. Zij heeft geen inhoudelijke bijdrage aan dat advies. Er bestaat dan ook geen grond voor het oordeel dat de geschillenadviescommissie niet onafhankelijk en onpartijdig kan worden geacht.

3 [naam], wonende te [woonplaats], appellant, en het college van bestuur van de Radboud Universiteit Nijmegen, verweerder. 1. Procesverloop Bij beslissing van 18 juni 2014 heeft het Hoofd Informatie en Administratie van de Dienst Studentenzaken aan appellant meegedeeld dat zijn verzoek om toegang tot zijn studentenaccount wordt afgewezen. Bij beslissing van 21 augustus 2014 heeft het college van bestuur het daartegen door appellant bij hem gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Tegen deze beslissing heeft appellant bij brief, bij het College ingekomen op 1 oktober 2014, beroep ingesteld. De gronden van beroep zijn aangevuld bij brief van 30 november Voorts heeft hij de voorzitter van het College bij brief van 1 december 2014 verzocht een voorlopige voorziening te treffen. Het college van bestuur heeft een verweerschrift ingediend. Bij beslissing van 12 december 2014 heeft het college van bestuur opnieuw besloten op het door appellant tegen de beslissing van 6 juni 2014 gemaakte bezwaar en dit wederom ongegrond verklaard. De voorzieningenrechter heeft de zaak ter zitting behandeld op 15 december 2014, waar appellant en het college van bestuur, vertegenwoordigd door mr. F.A. van Zomeren en P. van Mierlo, zijn verschenen. 2. Overwegingen 2.1 Ingevolge het bepaalde in artikel 7.66, tweede lid, van de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek (hierna: de WHW), gelezen in samenhang met artikel 8:81 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) kan op verzoek een voorlopige voorziening worden getroffen, indien onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist. Ingevolge artikel 7.66, tweede lid, van de WHW, gelezen in samenhang met artikel 8:86, eerste lid, van de Awb, kan de voorzieningenrechter na behandeling ter zitting van het verzoek om een voorlopige voorziening, indien hij van oordeel is dat nader onderzoek redelijkerwijs niet kan bijdragen aan de beoordeling van de zaak, onmiddellijk uitspraak doen in de hoofdzaak. 2.2 In dit geval kan nader onderzoek naar het oordeel van de voorzieningenrechter redelijkerwijs niet bijdragen aan de beoordeling van de zaak en bestaat ook overigens geen beletsel om met toepassing van artikel 8:86, eerste lid, van de Awb onmiddellijk uitspraak te doen in de hoofdzaak. 2.3 Bij brief van 6 juni 2014 is door het Hoofd Informatie en Administratie van de Dienst Studentenzaken aan appellant meegedeeld dat zijn studentenaccount wordt afgesloten omdat hij niet heeft voldaan aan zijn betalingsverplichting. Bij beslissing van 18 juni 2014 heeft het Hoofd Informatie en Administratie geweigerd de blokkering op te heffen. 2.4 Appellant is in het verleden begonnen met de studie Rechtsgeleerdheid en daarmee gestopt omdat hij een eigen onderneming ging starten. Enige jaren geleden heeft hij de studie weer opgepakt naast het voeren van zijn eigen onderneming, waarbij hij met name audiocolleges volgde. De examencommissie heeft aan appellant meegedeeld dat hij voor 1 september 2014 de bacheloropleiding diende af te ronden, omdat zijn eerder behaalde studieresultaten anders zouden komen te vervallen. 2.5 Appellant betoogt dat het college van bestuur heeft miskend dat hij ten onrechte is afgesloten van de informatiesystemen van de universiteit, waaronder zijn studentenaccount. Volgens appellant heeft het blokkeren van zijn studentenaccount grote nadelige gevolgen voor hem, omdat hij daardoor niet meer bij zijn audiocolleges kon en niet in staat was zijn tentamens voor te bereiden en te maken en zijn bacheloropleiding voor 1 september 2014 af te ronden. Ook stelt hij dat de Radboud Universiteit Nijmegen ervan op de hoogte is dat hij

4 heel graag advocaat wil worden, dat hij financiële problemen heeft omdat zijn eigen onderneming niet goed loopt en dat in die en voornoemde omstandigheden aanleiding had moeten worden gezien om hem het openstaande collegegeld in termijnen te laten betalen en hem toegang te verschaffen tot zijn studentenaccount. Hij betoogt verder dat het college van bestuur er ten onrechte aan voorbij is gegaan dat de Dienst Studentenzaken in andere gevallen waarbij studenten een betalingsachterstand hadden het studentenaccount niet is afgesloten. Appellant stelt in dit verband dat zijn vrouw jarenlang betalingsproblemen heeft gehad en in die tijd steeds toegang tot haar studentenaccount had De Radboud Universiteit Nijmegen hanteert met betrekking tot de betaling van collegegeld het Debiteurenprotocol. In dit protocol is bepaald dat de student, indien het bedrag van een incasso-opdracht niet kan worden geïncasseerd, een brief ontvangt waarmee de student in kennis wordt gesteld van de weigering door de bank. Meegedeeld wordt dat bij de eerstvolgende reguliere inning zal worden geprobeerd om het openstaande bedrag alsnog te incasseren. Indien voor de tweede opeenvolgende keer niet kan worden geïncasseerd, ontvangt de student wederom een brief. In deze brief staat dat de mogelijkheid om via een incassomachtiging het collegegeld te voldoen vervalt en dat de student het resterende verschuldigde collegegeld in één keer dient te betalen. Ook wordt in deze brief meegedeeld dat het studentenaccount wordt geblokkeerd en dat de blokkering ongedaan wordt gemaakt op het moment dat het verschuldigde collegegeld is betaald. Uit de stukken blijkt dat bij appellant sinds januari 2014 een probleem is ontstaan met het incasseren van het door hem verontschuldigde collegegeld voor het studiejaar Bij brief van 9 januari 2014 is aan appellant meegedeeld dat de incasso-opdracht voor de inning van het collegegeld is gestorneerd en dat op 27 januari 2014 opnieuw geprobeerd zou worden het verschuldigde bedrag, tegelijkertijd met de volgende termijn, te incasseren. Op 27 januari 2014 is de incasso vervolgens gestorneerd. Bij brief van 7 februari 2014 is aan appellant meegedeeld dat hij uiterlijk 7 april 2014 het resterende collegegeld diende te betalen, omdat hij anders zou worden uitgeschreven. Op 2 april 2014 heeft appellant blijkens de stukken verzocht om de betaling in maandelijkse termijnen weer mogelijk te maken. Bij brief van 14 april 2014 is aan appellant meegedeeld dat dit weer mogelijk was, op voorwaarde dat bij de incasso van eind april 2014 het tot dan toe verschuldigde collegegeld, ter hoogte van 611,68 euro, zou kunnen worden afgeschreven. Eind april 2014 is de incasso wederom gestorneerd. Bij brief van 9 mei 2014 is aan appellant meegedeeld dat in mei alsnog zou worden geprobeerd het resterende bedrag te incasseren met dezelfde waarschuwing als in de eerdere brieven. Eind mei 2014 is de incasso opnieuw gestorneerd. Uiteindelijk is aan appellant bij de beslissing van 6 juni 2014 meegedeeld dat de machtiging voor gespreide betaling is stopgezet en dat hij uiterlijk binnen twee maanden het resterende collegegeld dient te betalen. Ook is hem in die beslissing meegedeeld dat hij ten gevolge van de stopzetting van de betaling wordt afgesloten van de informatiesystemen, waaronder zijn studentaccount. Naar aanleiding daarvan heeft appellant verzocht om toegang tot zijn studentenaccount. Met het college van bestuur is de voorzieningenrechter van oordeel dat voornoemde gang van zaken overeenstemt met het door de Radboud Universiteit gehanteerde Debiteurenprotocol en dat het in de door appellant naar voren gebrachte omstandigheden geen aanleiding heeft hoeven zien om daarvan af te wijken. Daarbij wordt in aanmerking genomen dat appellant, naar ter zitting desgevraagd is gesteld, thans nog steeds niet aan zijn betalingsverplichting heeft voldaan. Dat voor andere studenten met een betalingsachterstand wel uitzonderingen op het Debiteurenprotocol zouden zijn gemaakt leidt niet tot een ander oordeel, nu voor hem ook uitzonderingen daarop zijn gemaakt door hem in zowel februari als april nogmaals de mogelijkheid te bieden om onder bepaalde voorwaarden in maandelijkse termijnen te betalen. De door appellant naar voren gebrachte omstandigheid dat hij door de blokkering van zijn studentenaccount niet in staat was zijn tentamens voor te bereiden en te maken en derhalve zijn bacheloropleiding niet voor 1 september 2014 af te ronden, biedt geen grond voor een andere conclusie. Appellant is er in diverse brieven van de Dienst Studentenzaken op gewezen dat zijn studentenaccount zou worden geblokkeerd, indien hij het collegegeld niet tijdig zou voldoen. Dat appellant vanwege problemen met zijn onderneming niet in staat is het collegegeld te voldoen, leidt evenmin tot het oordeel dat de beslissing van het college van bestuur van 21 augustus 2014 niet in stand kan blijven. Het is de verantwoordelijkheid van een student om ervoor te zorgen dat, indien hij zich inschrijft voor een opleiding, het collegegeld kan worden voldaan. Er bestaat voorts geen grond appellant te volgen in zijn stelling dat het college van bestuur ten onrechte is voorbij gegaan aan zijn stelling dat de Dienst Studentenzaken had moeten ingaan op zijn aanbod om alsnog in maandelijkse termijnen te betalen. Hiertoe is van belang dat hij slechts heeft aangeboden om de maandelijkse termijnen zelf te voldoen en de opgebouwde betalingsachterstand op een moment te voldoen als er voldoende geld op zijn rekening zou staan. Ook heeft hij al twee keer eerder dat aanbod gedaan en vervolgens niet

5 aan zijn betalingsverplichting voldaan. Het betoog faalt. 2.6 Appellant betoogt voorts dat de beslissing van het college van bestuur van 21 augustus 2014 niet in stand kan blijven, omdat de bezwaarprocedure niet eerlijk is verlopen. Hiertoe voert hij aan dat hij in bezwaar is gehoord door mevrouw [naam 2], medewerkster van de afdeling Bestuurlijke & Juridische Zaken, dat deel uitmaakt van de Dienst Studentenzaken die juist de in bezwaar te beoordelen beslissing heeft genomen Naar aanleiding van de in beroep door appellant ingenomen stelling dat de bezwaarprocedure niet eerlijk is verlopen, heeft het college van bestuur besloten het bezwaarschrift van appellant alsnog voor te leggen aan de geschillenadviescommissie. Die commissie heeft op 11 december 2014 geadviseerd het bezwaar van appellant ongegrond te verklaren. Naar aanleiding daarvan heeft het college van bestuur bij beslissing van 12 december 2014 opnieuw besloten het bezwaar ongegrond te verklaren. Reeds daarom treft dit betoog geen doel. 2.7 De beslissing van 12 december 2014 wordt, gelet op artikel 6:24, gelezen in samenhang met artikel 6:19, eerste lid, van de Awb, van rechtswege geacht onderwerp te zijn van dit geding. 2.8 Appellant heeft ter zitting naar voren gebracht dat de beslissing van 12 december 2014 niet in stand kan blijven, omdat de geschillenadviescommissie niet als onpartijdig en onafhankelijk kan worden aangemerkt. In dit verband heeft hij naar voren gebracht dat mevrouw Van Zomeren als secretaris ook deel uitmaakt van de geschillenadviescommissie. Derhalve wordt het college van bestuur naar appellants mening nog steeds geadviseerd door een medewerkster van de afdeling Bestuurlijke en Juridische Zaken die deel uitmaakt van de Dienst Studentenzaken Ter zitting is namens het college van bestuur toegelicht dat mevrouw Van Zomeren geen deel uitmaakt van de geschillenadviescommissie, maar dat zij slechts als ambtelijk secretaris zorgdraagt voor de verslaglegging van het verhandelde ter zitting en het concipiëren van het door de commissie te geven advies. Zij heeft geen inhoudelijke bijdrage aan dat advies. Er bestaat dan ook geen grond voor het oordeel dat de geschillenadviescommissie niet onafhankelijk en onpartijdig kan worden geacht. Het betoog faalt. 2.9 Het beroep is ongegrond. Het van rechtswege beroep tegen de beslissing van 12 december 2014 is eveneens ongegrond. Gelet op het voorgaande wordt het verzoek om het treffen van een voorlopige voorziening afgewezen. Er bestaat geen grond het verzoek van appellant om vergoeding van het door hem betaalde collegegeld in de studiejaren en in te willigen Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding. 3. Beslissing Het College Rechtdoende: I. verklaart het beroep tegen de beslissing van het college van bestuur van 21 augustus 2014 ongegrond; II. verklaart het van rechtswege in de beoordeling betrokken beroep tegen de beslissing van het college van bestuur van 12 december 2014 ongegrond; III. wijst het verzoek af.