IV. SOCIALE BEPALINGEN

Transcriptie

1 IV. Sociale bepalingen A. Faillissementsverzekering 1. Voorwerp K.B. 18 november 1996 «Faillissement, sociale verzekering» (Art. 1) IV. SOCIALE BEPALINGEN INHOUDSOPGAVE A. Faillissementsverzekering B. Rest A. Faillissementsverzekering INHOUDSOPGAVE 1. Voorwerp Toepassingsgebied ratione personae Sociale bescherming Voorwaarden Mededelingsplicht Aanvraag Beslissing tot toekenning of weigering, betaling en terugvordering Uitsluitingsgronden Maximale duur van de bescherming Voorwerp K.B. 18 november 1996 Sociale verzekering zelfstandigen igv faillissement, daarmee gelijkgestelde situaties of gedwongen stopzetting (uittreksel art. 1) K.B. 18 november 1996 }2[houdende invoering van een sociale verzekering ten gunste van zelfstandigen, in geval van faillissement, daarmee gelijkgestelde situaties of gedwongen stopzetting]2 (B.S., 13 december 1996) F 1. Bekrachtigd bij art. 17, 3, wet 13 juni 1997, B.S., 19 juni 1997 }2. Opschrift vervangen bij art. 2 wet 16 januari 2013, B.S., 15 februari 2013, inwerkingtreding: met ingang van 1 oktober 2012 voor de stopzettingen in de zin van artikel 1bis van het koninklijk besluit van 18 november 1996 houdende invoering van een sociale verzekering ten gunste van zelfstandigen, in geval van faillissement, daarmee gelijkgestelde situaties of gedwongen stopzetting, die plaatsvinden vanaf deze datum (art. 13) Art. 1. Dit besluit voert een sociale verzekering in, genaamd «verzekering in geval van faillissement». ELISABETH ALOFS EN JOCHEN MOERMAN Voorwerp 1.Sociale verzekering in geval van faillissement (faillissementsverzekering) De faillissementsverzekering voor zelfstandigen is, als tegenhanger van de werkloosheidsverzekering voor werknemers, ingevoerd bij koninklijk besluit van 18 november 1996 houdende de invoering van een sociale verzekering ten gunste van zelfstandigen, in geval van faillissement, daarmee gelijkgestelde situaties of gedwongen stopzetting. Het KB van 18 november 1996 is in werking getreden op 1 juli Larcier Wet en Duiding - Insolventie (1 januari 2014) Larcier---TREE_2648--Export: _16:

2 IV. Sociale bepalingen A. Faillissementsverzekering 1. Voorwerp K.B. 18 november 1996 «Faillissement, sociale verzekering» (Art. 1) Artikel 29 van de Wet van 26 juli 1996 tot modernisering van de sociale zekerheid en tot vrijwaring van de leefbaarheid van de wettelijke pensioenstelsels vormt de rechtsgrond van de faillissementsverzekering. In deze bepaling wordt aan de Koning de bevoegdheid verleend om, onder de door Hem te bepalen voorwaarden en zonder de leefbaarheid van het sociaal statuut der zelfstandigen op het spel te zetten, alle nuttige maatregelen te nemen om een sociale verzekering in te voeren voor gefailleerde zelfstandigen en ermee gelijkgestelde personen, alsook voor zaakvoerders, bestuurders en werkende vennoten van een handelsvennootschap die failliet werd verklaard. Vermits de Wet van 26 juli 1996 een bijzondere machtenwet is, betreft het op basis van deze wet genomen KB van 18 november 1996 een wetskrachtig koninklijk besluit dat de geldende wettelijke bepalingen kan opheffen, aanvullen, wijzigen en/of vervangen (art. 49 Wet 26 juli 1996). Het KB van 18 november 1996 is bekrachtigd door de formele wetgever bij Wet van 13 juni Het KB van 18 november 1996 is meermaals gewijzigd, met name door de Wet van 22 februari 1998, de Wet van 24 januari 2002, de Wet van 27 april 2007, de Wet van 19 juni 2009 en de Wet van 16 januari Hierbij zijn de voorwaarden versoepeld en zowel het toepassingsgebied als de sociale prestaties substantieel uitgebreid. Verschillende koninklijke en ministeriële besluiten geven verdere uitvoering aan het KB van 18 november De belangrijkste zijn het KB van 6 juli 1997, het KB van 14 januari 1999, het KB van 13 maart 2013 en het MB van 7 april Deze besluiten worden mee opgenomen in deze artikelsgewijze commentaar. 2.Sociaal risico en sociale bescherming De faillissementsverzekering dekt gedeeltelijk het risico om zonder inkomen en zonder sociale bescherming te vallen ten gevolge van een faillissement, of ruimer, een situatie van insolventie. Concreet voorziet het KB van 18 november 1996 in geval van faillissement of daarmee gelijkgestelde toestand, ten gunste van de zelfstandige en daarmee gelijkgestelde personen, in een faillissementsuitkering gedurende ten hoogste twaalf maanden (i.e. de uitkeringscomponent) en het tijdelijke en kosteloze behoud van de hoedanigheid van gerechtigde in de sectoren van de gezinsbijslagen en de geneeskundige verzorging voor zelfstandigen gedurende ten hoogste vier kwartalen (i.e. de verzekeringscomponent). Gefailleerde en onvermogende zelfstandigen kunnen dus tijdelijk terugvallen op een uitkering terwijl hun rechten voor geneeskundige verzorging en kinderbijslag gevrijwaard blijven (uitgebreider, zie infra). Op deze bescherming kunnen zij gedurende hun gehele beroepsloopbaan slechts gedurende ten hoogste twaalf maanden aanspraak maken. De faillissementsverzekering vervangt de voortgezette verzekering, die werd ingevoerd door het KB van 7 april 1995 en waarbij de begunstigde gedurende een bepaalde tijd en zonder bijdragebetaling pensioenrechten bleef opbouwen en gerechtigd bleef op gezinsbijslagen en de prestaties in het kader van de verzekering voor geneeskundige verzorging. De voortgezette pensioenverzekering werd ingeruild voor een tijdelijke faillissementsuitkering, vermits een combinatie van beide niet betaalbaar werd geacht. 3.Benaming De benaming van deze sociale verzekering ( verzekering in geval van faillissement ) is in wezen te eng. Het KB van 18 november 1996 was initieel weliswaar enkel van toepassing op gefailleerde zelfstandigen (handelaars), enerzijds, en zaakvoerders, bestuurders en werkende vennoten van een handelsvennootschap die failliet werd verklaard, anderzijds (art. 2, 1 KB 18 november 1996). Niettemin voorzag het KB van 18 november 1996 in de mogelijkheid om de faillissementsverzekering ook van toepassing te verklaren op andere dan bovengenoemde zelfstandigen wanneer zij zich in de onmogelijkheid bevinden aan hun opeisbare of nog te vervallen schulden te voldoen (art. 2, 2 KB 18 november 1996). De eigenlijke uitbreiding van het personeel toepassingsgebied naar andere zelfstandigen die in een situatie van financieel onvermogen terechtkomen - ook wanneer zij niet failliet kunnen worden verklaard werd gerealiseerd door het KB van 14 januari Door deze uitbreiding kan sinds meer dan tien jaar niet meer van een eigenlijke faillissementsverzekering worden gesproken. Desondanks bleef de benaming van de verzekering ongewijzigd, zelfs na de laatste wetswijziging van begin In plaats van een loutere uitbreiding van het toepassingsgebied van het KB van 18 november 1996, creëert het KB van 14 januari 1999 een parallelle regeling. In deze artikelsgewijze commentaar worden dan ook telkens de bepalingen van het KB van 18 november 1996 gevolgd door de gelijkaardige bepalingen van het KB van 14 januari Door de Programmawet van 22 december 2008 werd de Koning opnieuw gemachtigd om de faillissementsverzekering uit te breiden, deze keer naar zelfstandigen die door omstandigheden onafhankelijk van hun wil worden gedwongen om hun zelfstandige beroepsbezigheid te staken (ingevoegd art. 18, 3bis, lid 2 lid KB nr. 38 van 27 juli 1967). De bedoeling was om in een vervangingsuitkering te voorzien voor zelfstandigen die hun activiteit moeten stopzetten wegens overmacht (brand, natuurrampen, een allergie voor stoffen of producten, ). Aan deze bepaling werd recent uitvoering verleend met het KB van 13 maart Voor een meer gedetailleerde uiteenzetting omtrent het personeel toepassingsgebied van het KB van 18 november 1996, zie infra. 224 Larcier Wet en Duiding - Insolventie (1 januari 2014) Larcier---TREE_2648--Export: _16:19---

3 IV. Sociale bepalingen A. Faillissementsverzekering 1. Voorwerp K.B. 18 november 1996 «Faillissement, sociale verzekering» (Art. 1) 4.Geringe populariteit en bekendheid De bescherming overeenkomstig de faillissementsverzekering wordt slechts toegekend indien de gerechtigde daartoe een aanvraag indient. In verhouding met het aantal faillissementen wordt de door de faillissementsverzekering geboden bescherming slechts sporadisch ingeroepen (ongeveer in 8 à 10% van de gevallen). Dit wordt onder meer toegeschreven aan het gebrek aan bekendheid. 5.Financiering De faillissementsverzekering wordt gefinancierd door socialezekerheidsbijdragen en de globale jaarlijkse Rijkstoelage (art. 15 en 19 KB nr. 38 van 27 juli 1967). 6.Bevoegdheid arbeidsrechtbank De arbeidsrechtbank neemt kennis van geschillen m.b.t. de faillissementsverzekering (art. 581, 1 en 2 Ger. W.). Artikel 1bis KB 18 november 1996 Voor de toepassing van dit besluit wordt onder stopzetting begrepen: 1 het vonnis van faillietverklaring in de gevallen bedoeld in artikel 2, 1; 2 de stopzetting van de zelfstandige activiteit in de gevallen bedoeld in artikel 2, 2; 3 de gedwongen stopzetting van de zelfstandige activiteit in de gevallen bedoeld in artikel 2, 3. Larcier Wet en Duiding - Insolventie (1 januari 2014) Larcier---TREE_2648--Export: _16:

4 IV. Sociale bepalingen A. Faillissementsverzekering 2. Toepassingsgebied ratione personae K.B. 18 november 1996 «Faillissement, sociale verzekering» 2. Toepassingsgebied ratione personae K.B. 18 november 1996 Sociale verzekering zelfstandigen igv faillissement, daarmee gelijkgestelde situaties of gedwongen stopzetting (uittreksel art. 1bis 2bis) K.B. 14 januari 1999 Sociale verzekering zelfstandigen igv faillissement, daarmee gelijkgestelde situaties of gedwongen stopzetting, uitvoering (uittreksel art. 2 3) K.B. 13 maart 2013 Sociale verzekering zelfstandigen igv faillissement, daarmee gelijkgestelde situaties of gedwongen stopzetting (uittreksel art. 2) K.B. 18 november 1996 }2[houdende invoering van een sociale verzekering ten gunste van zelfstandigen, in geval van faillissement, daarmee gelijkgestelde situaties of gedwongen stopzetting]2 (B.S., 13 december 1996) F 1. Bekrachtigd bij art. 17, 3, wet 13 juni 1997, B.S., 19 juni 1997 }2. Opschrift vervangen bij art. 2 wet 16 januari 2013, B.S., 15 februari 2013, inwerkingtreding: met ingang van 1 oktober 2012 voor de stopzettingen in de zin van artikel 1bis van het koninklijk besluit van 18 november 1996 houdende invoering van een sociale verzekering ten gunste van zelfstandigen, in geval van faillissement, daarmee gelijkgestelde situaties of gedwongen stopzetting, die plaatsvinden vanaf deze datum (art. 13) }1 [Art. 1bis. Voor de toepassing van dit besluit wordt onder stopzetting begrepen: 1 het vonnis van faillietverklaring in de gevallen bedoeld in artikel 2, 1; 2 de stopzetting van de zelfstandige activiteit in de gevallen bedoeld in artikel 2, 2; 3 de gedwongen stopzetting van de zelfstandige activiteit in de gevallen bedoeld in artikel 2, 3.] 1 }1. Ingevoegd bij art. 3 wet 16 januari 2013, B.S., 15 februari 2013, inwerkingtreding: met ingang van 1 oktober 2012 voor de stopzettingen in de zin van artikel 1bis van het koninklijk besluit van 18 november 1996 houdende invoering van een sociale verzekering ten gunste van zelfstandigen, in geval van faillissement, daarmee gelijkgestelde situaties of gedwongen stopzetting, die plaatsvinden vanaf deze datum (art. 13) Art. 2. }1 [ 1. De in artikel 1 bedoelde sociale verzekering is van toepassing op de gefailleerde zelfstandigen, alsmede op de zaakvoerders, bestuurders en werkende vennoten van een handelsvennootschap die failliet verklaard werd. 2. Zij is tevens, onder de voorwaarden en volgens de modaliteiten door de Koning te bepalen, van toepassing op de zelfstandigen die in paragraaf 1 niet bedoeld zijn, wanneer zij zich in de onmogelijkheid bevinden aan hun opeisbare of nog te vervallen schulden te voldoen. 3. Zij is tevens, onder de voorwaarden en de modaliteiten te bepalen bij een besluit, vastgesteld na overleg in de Ministerraad, van toepassing op zelfstandigen die door omstandigheden onafhankelijk van hun wil gedwongen worden hun zelfstandige activiteit stop te zetten en zonder enig beroepsinkomen, noch vervangingsinkomen komen te staan.] 1 }1. Vervangen bij art. 4 wet 16 januari 2013, B.S., 15 februari 2013, inwerkingtreding: met ingang van 1 oktober 2012 voor de stopzettingen in de zin van artikel 1bis van het koninklijk besluit van 18 november 1996 houdende invoering van een sociale verzekering ten gunste van zelfstandigen, in geval van faillissement, daarmee gelijkgestelde situaties of gedwongen stopzetting, die plaatsvinden vanaf deze datum (art. 13) }1 [Art. 2bis. De in artikel 1 bedoelde verzekering is, binnen de perken van artikel 4, 1, 1, 2 en 5, en artikel 7, onder de voorwaarden en volgens de nadere regels en procedures te bepalen door de Koning bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad, eveneens van toepassing op de zelfstandigen in moeilijkheden en dit gedurende maximum zes maanden. Onder «zelfstandigen in moeilijkheden» wordt verstaan: de zelfstandigen die het voorwerp uitmaken van een gerechtelijke reorganisatie in de zin van de wet van 31 januari 2009 betreffende de continuïteit van de ondernemingen, alsmede de zaakvoerders, bestuurders en werkende vennoten van een handelvennootschap die het voorwerp uitmaakt van een dergelijke gerechtelijke reorganisatie; de zelfstandigen die zich in de onmogelijkheid bevinden hun opeisbare of nog te vervallen schulden te voldoen in de zin van de wet van 5 juli 1998 betreffende de collectieve schuldenregeling en de mogelijkheid van verkoop uit de hand van de in beslag genomen onroerende goederen; de zelfstandigen, geconfronteerd met een aanzienlijke daling van de omzet of van hun inkomsten die hen in een zodanige economische situatie brengt dat er een risco op faling of kennelijk onvermogen bestaat. De Koning bepaalt bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad nader de omschrijving van de in het vorige lid bedoelde zelfstandigen.] 1 }1. Ingevoegd bij art. 32 wet 19 juni 2009, B.S., 25 juni 2009, inwerkingtreding: 25 juni 2009 en is van toepassing voor de aanvragen gedaan tot en met 31 december 2009 (art. 34, lid 1). De Koning kan, bij een besluit vastgesteld na overleg in de Ministerraad, de toepassing van art. 32 uitbreiden tot de aanvragen gedaan tot en met 30 juni 2010 (art. 34, lid 3) 226 Larcier Wet en Duiding - Insolventie (1 januari 2014) Larcier---TREE_2648--Export: _16:19---

5 IV. Sociale bepalingen A. Faillissementsverzekering 2. Toepassingsgebied ratione personae K.B. 13 maart 2013 (Art. 2) K.B. 14 januari 1999 }1[tot uitvoering van artikel 2, 2, van het koninklijk besluit van 18 november 1996 houdende invoering van een sociale verzekering ten gunste van zelfstandigen, in geval van faillissement, daarmee gelijkgestelde situaties of gedwongen stopzetting]1 (B.S., 24 februari 1999, err., B.S., 3 maart 1999) }1. Opschrift vervangen bij art. 1 K.B. 13 maart 2013, B.S., 5 april 2013, inwerkingtreding: 1 oktober 2012 voor de stopzettingen van de zelfstandige activiteit vanaf deze datum (art. 5) Art. 2. De zelfstandigen die }1 [bedoeld in artikel 2, 2,] 1 van het koninklijk besluit van 18 november 1996, kunnen, op hun aanvraag, onder de in artikel 3 opgenomen voorwaarden, aanspraak maken op de in genoemd besluit bedoelde rechten en uitkeringen indien zij hun zelfstandige activiteit hebben stopgezet. }1. Gewijzigd bij art. 3 K.B. 13 maart 2013, B.S., 5 april 2013, inwerkingtreding: 1 oktober 2012 voor de stopzettingen van de zelfstandige activiteit vanaf deze datum (art. 5) Art. 3. }1 [Om van de in artikel 3, 1 van het koninklijk besluit van 18 november 1996 bedoelde voordelen te genieten] 1, moeten de in dat artikel bedoelde personen: 1 in het kader van een collectieve schuldenregeling van de rechter de homologatie van een minnelijke aanzuiveringsregeling verkregen hebben, een gerechtelijke aanzuiveringsregeling opgelegd geweest zijn of een aanpassing of herziening van de regeling verkregen hebben, in de zin van de wet betreffende de collectieve schuldenregeling, binnen een periode van drie jaar die voorafgaat aan de eerste dag van het kwartaal volgend op datgene waarin de zelfstandige activiteit werd stopgezet; 2 hun verzekeringsplicht bewijzen in het kader van het koninklijk besluit nr. 38 van 27 juli 1967 houdende inrichting van het sociaal statuut der zelfstandigen gedurende de vier kwartalen voorafgaand aan de eerste dag van het kwartaal dat volgt op datgene waarin de activiteit werd stopgezet; 3 gedurende de onder 2 bedoelde periode de in artikel 12, 1, van voormeld koninklijk besluit nr. 38 beoogde bijdragen verschuldigd zijn geweest; 4 de in }2 [artikel 4, 1, 3 tot 5 ] 2, van het koninklijk besluit van 18 november 1996 bedoelde voorwaarden vervullen. }1. Inleidende zin gewijzigd bij art. 1, 1, K.B. 7 september 2003, B.S., 1 oktober 2003, inwerkingtreding: 1 oktober 2001 (art. 4, lid 1). Voor de stopzettingen van zelfstandige activiteit, die voor 1 oktober 2001 plaatsvonden, blijven de vroegere bepalingen van toepassing voorzover deze gunstiger zijn voor de betrokken personen (art. 4, lid 2) }2. 4 gewijzigd bij art. 1, 2, K.B. 7 september 2003, B.S., 1 oktober 2003, inwerkingtreding: 1 oktober 2001 (art. 4, lid 1). Voor de stopzettingen van zelfstandige activiteit, die voor 1 oktober 2001 plaatsvonden, blijven de vroegere bepalingen van toepassing voorzover deze gunstiger zijn voor de betrokken personen (art. 4, lid 2) K.B. 13 maart 2013 tot uitvoering van artikel 2, 3, van het koninklijk besluit van 18 november 1996 houdende invoering van een sociale verzekering ten gunste van zelfstandigen, in geval van faillissement, daarmee gelijkgestelde situaties of gedwongen stopzetting en tot wijziging van het koninklijk besluit van 19 december 1967 houdende algemeen reglement in uitvoering van het koninklijk besluit nr. 38 van 27 juli 1967 houdende inrichting van het sociaal statuut der zelfstandigen (B.S., 5 april 2013) Art Om te kunnen geniten van de sociale verzekering, moeten de door dit besluit bedoelde personen het slachtoffer zijn van één van de volgende gebeurtenissen die, onafhankelijk van hun wil, de uitoefening van hun zelfstandige activiteit tijdelijk of definitief onmogelijk hebben gemaakt: 1 een natuurramp: onder «natuurramp» wordt verstaan: a) elk natuurverschijnsel met uitzonderlijk karakter in de zin van artikel 2, 1, van de wet van 12 juli 1976 betreffende het herstel van zekere schade veroorzaakt aan private goederen door natuurrampen; b) elke natuurramp in de zin van artikel 68-2, 1, van de wet van 25 juni 1992 op de landverzekeringsovereenkomst; 2 een brand: onder «brand» wordt verstaan: elke gebeurtenis bedoeld in artikel 61 van voornoemde wet van 25 juni 1992, die de voor professioneel gebruik bedoelde gebouwen of de professionele uitrusting van de zelfstandige heeft beschadigd; 3 een vernieting: onder «vernieling» wordt verstaan: elke vernieling van de voor professioneel gebruik bedoelde gebouwen of de professionele uitrusting van de zelfstandige ten ge- Larcier Wet en Duiding - Insolventie (1 januari 2014) Larcier---TREE_2648--Export: _16:

6 IV. Sociale bepalingen A. Faillissementsverzekering 2. Toepassingsgebied ratione personae K.B. 13 maart 2013 (Art. 2) volge van een gebeurtenis, anders dan deze bedoeld onder 1 en 2 en die door een derde is veroorzaakt; 4 een allergie: onder «allergie» wordt verstaan: elke allergie waaraan de zelfstandige lijdt, die erkend is door de adviserend geneesheer van zijn verzekeringsinstelling, bedoeld in artikel 4, 1, van het koninklijk besluit van 20 juli 1971 houdende instelling van een uitkeringsverzekering en een moederschapsverzekering ten voordele van de zelfstandigen en van de meewerkende echtgenoten, veroorzaakt door de uitvoefening van zijn specifieke zelfstandige activiteit en waarvoor de zelfstandige geen uitkering ontvangt krachtens het voornoemd koninklijk besluit van 20 juli De stopzetting van de zelfstandige activiteit grijpt plaats op de datum waarop de in 1 bedoelde gebeurtenis zich voordoet. De allergie wordt geacht zich voor te doen op datum van de erkenning door de adviserend geneesheer, bedoeld in 1, 4. ELISABETH ALOFS EN JOCHEN MOERMAN Toepassingsgebied ratione personae 1.Algemeen Grosso modo kunnen volgende personen aanspraak maken op bescherming in het kader van de faillissementsverzekering: 1 de gefailleerde zelfstandige; 2 de zaakvoerder, bestuurder of werkende vennoot van een failliet verklaarde handelsvennootschap, 3 de zelfstandige die zijn beroepsactiviteit heeft stopgezet binnen de drie jaar na een collectieve schuldenregeling, 4 de zelfstandige in moeilijkheden (tijdelijke maatregel die afliep op 31 januari 2011) en 5 de zelfstandige die zijn beroepsactiviteit tijdelijk of definitief gedwongen heeft stopgezet. 2.Gefailleerde zelfstandigen en zaakvoerders, bestuurders en werkende vennoten van een failliet verklaarde handelsvennootschap De faillissementsverzekering geldt dus in de eerste plaats zowel voor zelfstandigen die persoonlijk in faling werden gesteld (handelaars) als voor zaakvoerders, bestuurders en werkende vennoten van een handelsvennootschap die failliet werd verklaard (art. 2, 1 KB 18 november 1996). De rechtsleer is niet eensgezind over de vraag of helpers onder het toepassingsgebied van de faillissementsverzekering vallen, aangezien de helper zelf niet failliet kan worden verklaard. De uitsluiting van helpers van de door de faillissementsverzekering geboden bescherming lijkt ons moeilijk te rechtvaardigen in het licht van het non-discriminatiebeginsel, vermits zij dezelfde sociale bijdragen betalen als zelfstandigen en zij evenzeer hun beroepsinkomen verliezen in geval van faillissement van de onderneming. 3.Zelfstandigen onderworpen aan een collectieve schuldenregeling Daarnaast voorziet het KB van 18 november 1996 in de mogelijkheid om de faillissementsverzekering uit te breiden tot andere zelfstandigen die niet in staat van faillissement kunnen worden verklaard (niet-handelaars) op voorwaarde dat zij zich in de onmogelijkheid bevinden aan hun opeisbare of nog te vervallen schulden te voldoen (art. 2, 2 KB 18 november 1996). Het KB van 14 januari 1999 geeft uitvoering aan voormelde mogelijkheid en breidt het personeel toepassingsgebied van de faillissementsverzekering uit naar zelfstandigen die in de drie jaren voorafgaand aan de stopzetting van hun zelfstandige activiteit in het kader van een collectieve schuldenregeling de homologatie van een minnelijke aanzuiveringsregeling verkregen, een gerechtelijke aanzuiveringsregeling kregen opgelegd of een aanpassing of herziening van dergelijke regeling verkregen. In plaats van een loutere uitbreiding van het toepassingsgebied van het KB van 18 november 1996 creëert het KB van 14 januari 1999 een parallelle regeling. Dit zet de deur open voor discrepanties tussen beide regelgevingen. Om elke vorm van discriminatie tussen beide categorieën van gerechtigden uit te sluiten moet telkens een bepaling van het ene besluit wordt gewijzigd, dit in beginsel ook gebeuren voor het andere besluit. 4.Zelfstandigen in moeilijkheden Naar aanleiding van de economische crisis werd de faillissementsverzekering in 2009 en 2010 tijdelijk en gedeeltelijk uitgebreid naar zelfstandigen in moeilijkheden. Deze crisismaatregel liep af op 31 januari Deze tijdelijke uitbreiding van de faillissementsverzekering werd gerealiseerd door: art. 32 e.v. Wet van 19 juni 2009, uitgevoerd bij KB van 2 juli 2009, KB van 14 juli 2009, KB van 9 december 2009, de KB s van 14 december 2009, MB van 13 juli 2009, MB van 22 juli 2009, MB van 18 december 2009 en MB van 23 juni 2010; art. 32 e.v. Wet van 19 mei 2010, uitgevoerd bij KB van 10 oktober 2010 en tot slot art. 201 e.v. Wet van 29 december Zelfstandigen die hun beroepsactiviteit tijdelijk of definitief gedwongen hebben stopgezet Tot slot voorziet het KB van 18 november 1996 in de mogelijkheid voor de Koning om het toepassingsgebied van de sociale verzekering uit te breiden tot de zelfstandigen die door omstandigheden onafhankelijk van hun 228 Larcier Wet en Duiding - Insolventie (1 januari 2014) Larcier---TREE_2648--Export: _16:19---