Sonnevelt Opleidingen Kindercoach

Transcriptie

1

2 Beste lezer, Als student bij Sonnevelt heb je altijd een streepje voor. Naast het lesmateriaal willen we onze studenten altijd de gelegenheid geven zich verder te verdiepen in hun vakgebied. In dit e-book vind je een selectie van een aantal achtergrondartikelen die op onze website staan gepubliceerd. Als je denkt dat een van de artikelen ook voor iemand anders interessant kan zijn, dan mag je dit e-book gerust doorsturen. Ik wens je veel inspiratie toe bij het lezen. Hartelijke groet, Albert Sonnevelt

3 Kinderen eten niet volgens richtlijn - is rauw eten de oplossing? Eind 2012 was de vijftienjarige 'rauw' etende Tom Watkins regelmatig in het nieuws. Zijn moeder geeft hem vanaf zijn zesde jaar alleen maar rauw, suikervrij voedsel te eten. Hij krijgt geen vlees, geen gekookte groenten en geen zoetigheid. De laatste tijd liet ze haar zoon zelfs niet naar school gaan omdat de kinderen op school te veel zoetigheid en ongezonde dingen eten. Ze is bang dat Tom met hen mee gaat doen. Velen zijn het erover eens dat Toms moeder een extreme opvatting over voeding heeft. Nu is de vraag: eten kinderen inderdaad zo ongezond? Kinderen eten te zoet en te zout Volgens het Voedingscentrum eten kinderen gezond als ze iedere dag genoeg groente en fruit binnenkrijgen en ze ook drie tot vijf sneetjes brood eten. Daarbij mogen ze maximaal vier - bij voorkeur gezonde - tussendoortjes. In veel gezinnen eten kinderen wel brood, groente en fruit - hoewel niet altijd genoeg. Het gaat echter vooral mis met de tussendoortjes. Eten kinderen op zich gezond maar krijgen ze tussendoor regelmatig snoep, dan is hun eetpatroon toch niet zoals het moet zijn. Dat kinderen inderdaad te veel zoetigheid eten, blijkt ook uit recent Brits onderzoek: één op de vier baby s krijgt al chocola voor het negen maanden oud is. Eén derde van de kleuters krijgt iedere dag een snoepje. 60 procent van de driejarigen zeurt al om zoetigheid. Bovendien blijken veel ouders hun kinderen over te halen tot het eten van bijvoorbeeld groente door snoep of een zoet dessert te beloven. Een zorgelijke ontwikkeling, omdat kinderen dus al vroeg een overdosis aan zoet eten krijgen. Dat is ook te zien in de steeds maar stijgende cijfers van overgewicht. Volgens de Hartstichting is één op de zes kinderen te dik. Dat betekent dat één op de zes kinderen grote kans heeft op het ontwikkelen van welvaartsziekten als diabetes en hart- en vaatziekten. Maar niet alleen zoetigheid is volgens de Britse onderzoekers een probleem. Volgens hen eten kinderen ook te vroeg te veel zout. Kindervoedsel zou nog vrijwel zoutloos moeten zijn. Volgens de onderzoekers echter eten kinderen van drie jaar in een kwart van de gevallen al zout in het eten. Ook ongezond, omdat het lichaam helemaal niet gebouwd is op zoveel zout. Ook deze kinderen lopen eerder risico op hoge bloeddruk en daarmee samenhangende hart- en vaatziekten. Rauw voedsel gezonder alternatief? Volgens de moeder van Tom eten kinderen ook veel te zoet. Zij geeft haar zoon als tussendoortje dan ook noten of fruit, maar zij gaat nog veel verder. Volgens haar ontstaan er tijdens het koken van voedsel allerlei schadelijke chemische verbindingen in het eten, zoals nitriet. Deze stoffen zouden dan kankerverwekkend zijn. Gebakken eten met een hard randje is net zo verslavend als heroïne, zegt zij. Helemaal onzin is dat niet. Er kan inderdaad soms bij het koken van groenten nitriet vrijkomen. Ook tijdens het bakproces van brood en koek kan dit het geval zijn, vooral als het brood enigszins aangebrand is. Voorstanders van rauw eten noemen nog een ander nadeel: de enzymen die zorgen dat het lichaam het voedsel goed verteert en alle voedingsstoffen kan opnemen, worden door het koken van voedsel beschadigd. De meeste enzymen gaan kapot wanneer ze warmer worden dan 47 graden Celsius, terwijl die enzymen juist zo belangrijk zijn in ons lichaam.

4 Wat is wijsheid? Eten kinderen die niet rauw eten dus ongezond? Missen al die kinderen belangrijke enzymen en krijgen ze allemaal op jonge leeftijd al kanker? Eten kinderen niet al eeuwen lang gekookte groente, vlees en melkproducten? Nee, de geschiedenis leert dat dat niet zo is. Het verhaal van de enzymen is wel waar: enzymen worden inderdaad kapot gekookt. Maar de bouwstenen daarvan, de aminozuren, worden wel door het lichaam opgenomen. Het lichaam is prima in staat om daar vervolgens zelf de benodigde enzymen van te maken. Toch is het belangrijk om kritisch te kijken naar onze eetgewoonten. Eten kinderen tegenwoordig nog wel gezond? Eten kinderen genoeg groente en fruit? En vooral: krijgen ze niet veel te veel suikers, vetten en zout binnen? Want daarin heeft de moeder van Tom misschien wel gelijk: Tom eet gezonder dan veel van zijn leeftijdsgenootjes. De verleiding voor kinderen om ongezond te eten is heel groot, vooral op de middelbare school. De huidige mens heeft altijd meer trek dan nodig en eet dus gauw te veel. Daarbij wordt die trek vaak gestild met ongezonde tussendoortjes, met overgewicht en suikerziekte tot gevolg. Houd kinderen dus goed in de gaten. Ga verstandig om met de voedingskeuze en vooral de keus van de tussendoortjes. Geef ze iets gezonds te snoepen, zoals fruit, een gezonde mueslireep (let op de suikers in de meeste repen), een handvol noten of gewoon een lekkere wortel. Matig met zout en zet ze lekker maar gezond eten voor. Leer ze die gezonde dingen te eten, ook als ze meer zin hebben in suiker of zout. Dit maakt dat ze uitgroeien tot gezonde kinderen, die verstandige keuzes maken en zo gezonder oud kunnen worden. Tijdens de opleiding wordt uitgebreid ingegaan op hoe je omgaat met eetproblematiek bij kinderen. Voor vragen over de opleiding kun je altijd even contact opnemen met de studiecoach

5 ADHD kind niet altijd gebaat bij Ritalin Een ADHD kind is druk en vervelend en moet daarom ritalin slikken. Dat lijkt een algemene zienswijze te zijn van veel mensen. Een ander heersend idee is dat de diagnose ADHD veel te snel wordt gesteld: ieder kind dat ook maar enigszins anders is moet maar direct aan de ritalin. Een ADHD kind heeft echter veel meer problemen dan alleen hyperactiviteit. Of ritalin daarvoor de beste oplossing is, is een vraag die moeilijk te beantwoorden is. ADHD kind: afgeleid, hyperactief en impulsief Een ADHD kind lijdt aan een attention deficit hyperactivity disorder. Dat wil zeggen dat het kind niet goed in staat is de aandacht ergens bij te houden en dat het bovendien hyperactief is. Deze stoornis uit zich vooral in het gedrag van het ADHD kind. Het kind is snel afgeleid, druk en reageert heel impulsief en zonder nadenken. Maar dat een ADHD kind snel dingen kapot maakt of z n eigen botten breekt, komt niet alleen door de hyperactiviteit. Een ADHD kind is motorisch vaak heel onhandig. Ook op sociaal gebied gaat het vaak mis. Een kind met ADHD heeft de neiging snel door anderen heen te praten en zich in gesprekken en spelletjes op te dringen. Zorgt ritalin voor prikkelregulatie en selectie Lange tijd heeft men ADHD gezien als een stoornis in de hersenen waarbij er duidelijk twee problemen waren: de hersenstam heeft moeite met het selecteren van prikkels, waardoor een overdaad aan prikkels in de grote hersenen aankomt. Bovendien hebben de grote hersenen moeite met het reguleren van de reacties op die prikkels. De remmingen die normaal in de voorhoofdskwab plaatsvinden, de plek waar alle gedrag wordt aangestuurd en gecoördineerd, lijken niet goed te werken. Beide afwijkingen in de hersenen zouden kunnen ontstaan door een gebrek aan neurotransmitters zoals adrenaline en dopamine. Lange tijd heeft men dan ook verondersteld dat ritalin ervoor zorgt dat er in de hersenstam en voorhoofdskwab meer neurotransmitters worden afgegeven, waardoor de selectie wel goed kan plaatsvinden en de remmingen wel werken. Een logische gedachte, aangezien een ADHD kind met ritalin vaak veel rustiger is, minder impulsief en wel in staat zich te concentreren. of juist voor extra prikkels? Een ander, al oud idee, is de laatste tijd aan het doordringen in de wereld van ADHD. Dit idee zegt dat een ADHD kind niet druk is omdat het teveel prikkels krijgt, maar juist omdat het veel te weinig prikkels krijgt. De hyperactiviteit is dan een zoektocht naar meer prikkels. Dat verklaart niet alleen het drukke gedrag van kinderen, maar ook het feit dat ze constant zijn afgeleid en voortdurend op zoek zijn naar prikkels. Deze theorie verklaart ook het feit dat een ADHD kind vaak op zoek is naar risicovolle uitdagingen, omdat die misschien wel voor prikkels zorgen. De werking van ritalin is ook met dit idee te verklaren: ritalin stimuleert immers de afgifte van neurotransmitters, stoffen die worden afgegeven als er prikkels binnenkomen in de hersenen. Ritalin zorgt er dus voor dat een prikkel weer daadwerkelijk als prikkel wordt ervaren, waardoor een ADHD kind niet meer op zoek hoeft te gaan naar nieuwe prikkels.

6 De invloed op de persoonlijkheid Maar wat ritalin ook doet, veel ouders van een ADHD kind zijn het erover eens: het kind wordt beter handelbaar en zit zichzelf minder in de weg. Ook voor scholen is ritalin een uitkomst, omdat kinderen minder aandacht vragen en beter mee kunnen in het gewone stramien. Voor anderen is dat juist een probleem. Volwassen ritalingebruikers geven vaak aan dat ze liever geen medicatie gebruiken voor hun ADHD. Zij hebben het gevoel dat hun persoonlijkheid door de ritalin drastisch verandert. Ze zijn niet meer hun spontane ik. En dat is jammer, want ondanks de vele irritaties die ADHD voor de persoon zelf en zijn omgeving mee kan brengen, zijn er ook voordelen. Mensen met ADHD hebben bijvoorbeeld vaak een speciaal talent als het gaat om schakelen en multitasken. Ze kunnen van de hak op de tak springen en kunnen daardoor heel goed een spin in een groot web zijn. Hun onstuitbare energie kan hen perfecte coördinatoren maken. Ritalin remt echter ook dergeljke talenten. Ook op de persoonlijkheid van een ADHD kind kan ritalin grote invloed hebben. Een ADHD kind dat ritalin slikt kan veranderen van een levenslustig kind in een stil, teruggetrokken kind. Ook kan ritalin een ADHD kind suf en afwezig maken. Kortom, ritalin is niet voor ieder ADHD kind de oplossing. Toch is het de moeite van het proberen waard, omdat dezelfde ritalin bij een ander uitkomst kan bieden. Het kind kan zich beter concentreren, waardoor de prestaties op school toenemen en hij is veel beter handelbaar en minder een probleem voor zichzelf. Hoe ga je als ouder om met een ADHD kind? Hoe gaat de school daarmee om? In de opleiding komt ook ADHD aan bod en krijg je antwoorden op dergelijke vragen. Je leert hoe je de schakel kunt zijn tussen kind, ouders, school en zorginstellingen.

7 Een kindercoach biedt hulp bij kinderen met problemen Als je denkt dat kinderen nooit problemen hebben, heb je het mis. Al heel jong kunnen kinderen met zichzelf en de hele wereld overhoop liggen. Niet alleen kunnen kinderen problemen hebben met het verwerken van het overlijden van een ouder of een scheiding, maar ook minder heftige gebeurtenissen kunnen kinderen jarenlang in de weg zitten. Soms kan een kind langzamerhand steeds stiller worden, vaak last hebben van buikpijn en hoofdpijn, en blijkt pas na maanden dat het kind op school erg gepest wordt en daarmee hevig in de knoop zit. Soms zo heftig dat het met zelfmoordgedachten rond kan lopen. Wat doe ik als mijn kinderen problemen hebben? Als je ziet dat je kinderen problemen hebben, kan het zinvol zijn om een kindercoach om hulp te vragen. Dat hoeft niet alleen als het kind volledig ontspoort. Ook als je je zorgen maakt omdat je kind bleek en lusteloos is, als je kind slechter gaat presteren op school of last heeft van faalangst kan een kindercoach helpen. Een kindercoach is er om in situaties dat het kind niet lijkt te functioneren bij te springen en te helpen het kind weer op de rails te krijgen. Zodat je kind weer kind kan zijn. Wat doet een kindercoach? Een kindercoach kijkt niet alleen maar naar het kind zelf. Want als kinderen problemen hebben, speelt de omgeving daarbij vrijwel altijd een rol. De kindercoach kijkt naar het functioneren van het kind op school en met vriendjes. En de kindercoach observeert het kind in het gezin. Daaruit kan blijken dat het kind zichzelf wegcijfert, zichzelf niet lekker voelt in de situatie waarin het terecht is gekomen. De kindercoach helpt dan het kind om zijn of haar plek te vinden, en helpt ook de ouders om het kind de plek te geven die het nodig heeft. Dat kan door het kind extra aandacht te geven, positief te stimuleren of juist wat meer met rust te laten en kind te laten zijn. Kortom, als kinderen problemen hebben probeert de kindercoach de oorzaken op te sporen en die oorzaken weg te nemen, de hobbels voor het kind te verkleinen en het kind te helpen om te gaan met de wereld om hem heen. Tijdens de opleiding wordt uitgebreid ingegaan op hoe je omgaat met problematiek bij kinderen.

8 De kindercoach adviseert zowel ouders als kinderen Een kindercoach is er om te helpen als kinderen problemen hebben. Zij helpen bij rouwverwerking, maar ook bij problemen zoals faalangst, drift, onzekerheid en pesterijen. Dat doen zij door niet alleen de kinderen met problemen te helpen, maar ook de volwassenen in hun omgeving te leren met hun kinderen om te gaan. Een kindercoach kent zijn/haar plaats De eerste les die een kindercoach in veel gevallen aan de ouders én het kind moet leren, lijkt eenvoudig: neem de plaats in het gezin in die je hoort te hebben. Wees de ouder die je moet zijn, wees het kind dat je mag zijn. Dat klinkt eenvoudig, maar blijkt in de praktijk soms moeilijk. Vaak ervaren kinderen problemen doordat ze de rol van partner op zich nemen. Ze helpen moeder bij alles, bespreken alle volwassen problemen, zorgen als moeder ziek is en worden gedwongen tot beslissingen waar een kind nog niet over na moet denken. Dat kan vooral tot problemen leiden als het kind er weinig dank en erkenning voor terugkrijgt. Als de ouders van de kindercoach leren hun kind te benaderen vanuit de gezagspositie die ze als ouder moeten hebben, krijgt het kind veel meer de kans om kind te zijn. Dat kan de spanning bij een kind in grote mate wegnemen. De kindercoach leert ouders en kinderen: eerst denken, dan doen Een kindercoach kan ouders ook op andere manieren leren dat hun gedrag oorzaak kan zijn van de problemen van hun kind. De reactie van ouders naar hun kinderen toe kan soms anders uitvallen dan ze bedoelen. Een geïrriteerde reactie, een snauw of een duw is zomaar uitgedeeld, onbedoeld en vaak ook onbewust. Bij een toch al onzeker kind kan één snauw al de overtuiging geven dat het niets waard is, alles fout doet en alleen maar in de weg loopt, vooral als er weinig positieve aandacht tegenover staat. Dit heeft tot gevolg dat het kind altijd op de tenen loopt en krampachtig gaat leven. Een kindercoach spoort dit soort negatieve reacties op en helpt het gedrag om te buigen, bijvoorbeeld door de ouder te leren positiever op het kind te reageren en irritaties bij zichzelf te houden. Tegelijkertijd kan de kindercoach het kind leren dat een snauw niet altijd betekent dat je alles verkeerd doet. De kindercoach leert het kind meer zelfvertrouwen te hebben en de onbedoeld negatieve reacties van anderen beter verwerken. De opleiding leidt je op tot een professional die ouders, kinderen, onderwijs en hulpverlenende instanties verbindt.

9 Als je kind niet wil eten Alle ouders krijgen ermee te maken: een kind dat niet wil eten. Op veel ouders komt het vreemd over aangezien de meeste kinderen tot 18 maanden gulzige schrokkers zijn. Vanaf dat moment veranderen de meeste kinderen in moeilijke eters die heel kieskeurig zelf gaan bepalen wat ze wel en wat ze niet eten. Dat kan problemen aan de eettafel opleveren, maar het hoeft niet. Zorgen om het kind dat niet wil eten Boze gezichten aan tafel, een bord macaroni tegen de muur en grote krijspartijen, een nachtmerrie voor de ouders die vinden dat hun kind móet eten. Juist de dwang van de ouders, met alle goede bedoelingen van dien, wekt de weerzin van het kind om te eten. Deze ouders zijn vooral bang dat de groei en gezondheid van hun kind in het geding komt als het kind niet goed eet. Deze zorgen zijn onterecht. De meeste kinderen in de peuter-/kleuterfase eten minder. Dit hoeft geen nadelige gevolgen te hebben voor de groei of gezondheid. Een peuter heeft niet zoveel voeding nodig. Bovendien houdt het consultatiebureau dat goed in de gaten. Het komt dan ook sporadisch voor dat een kind om die reden wordt doorverwezen naar een arts. Tips voor een kind dat niet wil eten Zorg voor een goede sfeer: als je kind niet wil eten, zorg dan altijd voor een positieve, gemoedelijke sfeer aan tafel en eet gezamenlijk aan een mooi gedekte tafel. Bemoei je zo min mogelijk met je peuter als die eet en dwing hem/haar niet het bord leeg te eten, want daarmee leer je het kind het eigen gevoel van eetlust en verzadiging te negeren. Bovendien wordt het eten dan als een straf ervaren. Stel duidelijke regels: zorg dat beide partners consequent dezelfde tafelregels hanteren. Jij bepaalt wat, wanneer en hoe lang gegeten wordt, het kind hoeveel. Ga niet onderhandelen, het kind gaat eten dan als iets onaangenaams zien waar een beloning bij hoort. Geef het goede voorbeeld: als ouder ben je het voorbeeld voor je kind. Neem eerst zelf een hapje van iets nieuws. Als je wilt dat je kind ontbijt, geef hem dan het goede voorbeeld. Besef bovendien dat het kind alles nadoet, dus ook slechte gewoontes. Als je dus zelf een afkeer hebt van bepaald voedsel, is het aannemelijk dat je kind die afkeer overneemt. Betrek het kind bij het eten bereiden: kinderen vinden het hartstikke leuk om te helpen bij de bereiding van het eten. Ze kunnen groenten wassen, toetjes versieren en noem maar op. Zo leren ze spelenderwijs met voedsel om te gaan en raken ze vertrouwd met voor hen vreemdsoortige voedingswaren. Eten met kinderen wordt door sommige ouders als een dagelijks terugkerend drama ervaren. Belangrijk is te beseffen dat de maaltijden een stuk aangenamer kunnen verlopen als je weet hoe je er mee om moet gaan. Door de kinderen te betrekken bij het koken en niet teveel dwang tijdens het eten, kan het juist een heel gezellige boel worden. Tijdens de opleiding wordt uitgebreid ingegaan op hoe je omgaat met eetproblematiek bij kinderen.